Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 16 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 2 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Rz 266/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia i zwrot akt – 16 grudnia 2024 r.); i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 października 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania użytkowanych samochodów za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od paliwa, rat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych. Uzupełnili go Państwo pismem z 17 stycznia 2020 r. (wpływ 21 stycznia 2020 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest spółką prowadzącą działalność w zakresie świadczenia usług informatycznych oraz sprzedaży oprogramowania.

Z uwagi na charakter działalności Spółki zachodzi często konieczność delegowania pracowników w podróże służbowe.

W celu bardziej efektywnego wykorzystania czasu, pracownicy pobierają samochody służbowe bezpośrednio po zakończeniu pracy w danym dniu. Jest to moment rozpoczęcia podróży służbowej. Następnie pracownicy udają się do swojego miejsca zamieszkania, gdzie nocują. Następnego dnia pracownicy kontynuują podróż służbową z miejsca zamieszkania do miejscowości docelowej. Dzięki temu pracownicy nie tracą rano czasu na odebranie pojazdu z siedziby Spółki i mogą od razu przystąpić do podróży i wcześniej docierają do celu. W rezultacie podróż służbowa trwa krócej. Zdarza się również, że gdy pracownicy późno kończą podróż służbową, wówczas jadą bezpośrednio do miejsca zamieszkania, natomiast następnego dnia kontynuują podróż służbową do siedziby spółki i zdają samochód służbowy. Dzięki temu pracownicy mogą wcześniej w danym dniu zakończyć podróż służbową.

Od chwili odebrania samochodu do momentu jego zwrotu pracownicy nie mogą korzystać z pojazdu do celów prywatnych, do czego obligują ich wewnętrzne regulacje zakładowe.

Należy również podkreślić, że nie generuje to dodatkowych kosztów związanych z kosztami eksploatacji samochodu, ponieważ trasa dojazdu do punktu docelowego delegacji przez miejsce zamieszkania i powrót do siedziby firmy przez miejsce zamieszkania jest trasą krótszą lub taką samą jak wyjazd z siedziby firmy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Przedmiotem wniosku są samochody osobowe.

Spółka wykorzystuje przedmiotowe samochody wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Samochody będące przedmiotem wniosku są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Spółka prowadzi ewidencję pojazdu dla tego samochodu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Ewidencja zawiera: numer rejestracyjny pojazdu samochodowego; dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji; stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji; liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji oraz wpisy osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujące:

a)kolejny numer wpisu,

b)  datę i cel wyjazdu,

c)  opis trasy (skąd - dokąd),

d)  liczbę przejechanych kilometrów,

e)  imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem.

Ewidencję prowadzi wyznaczony pracownik Spółki.

Spółka złożyła do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację VAT-26 wykazując w niej samochód będący przedmiotem wniosku.

Spółka w wewnętrznym zarządzeniu oraz jako załącznik do prowadzonej ewidencji określiła ścisłe zasady co do korzystania z przedmiotowego samochodu. Zasady te nie przewidują możliwości wykorzystania pojazdu do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą i zawierają m.in. zapis, że „Osoba kierująca zobowiązuje się do używania pojazdu wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych i do dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu dostarczonej przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Pracownik oświadcza, że jest świadomy, że naruszenie jego obowiązków wynikających z niniejszych zasad może skutkować m.in. nałożeniem na Pracodawcę grzywny, za którą Pracownik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności materialnej”. Spółka kontroluje zakaz wykorzystania pojazdu do celów prywatnych przede wszystkim poprzez weryfikację pokonywanych przez pojazd kilometrów i porównanie tych danych z informacjami deklarowanymi przez kierujących w ewidencji prowadzonej dla pojazdu. Dodatkowo porównywane będą dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd ma obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co wynika z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których Spółka nabywa paliwo do samochodów. Dzięki temu Spółka będzie mogła zweryfikować, czy pojazd tankowany był w linii wykonywanej przez kierującego trasy opisanej w ewidencji, w jakich godzinach był tankowany oraz czy ilość przejechanych kilometrów odpowiada trasie wskazanej przez kierującego w ewidencji. Za weryfikację odpowiedzialna jest oddzielna osoba na stanowisku Kierownik Operacyjny wspólnie z osobą prowadzącą ewidencję pojazdu.

Pytania

Czy pojazdy samochodowe użytkowane przez delegowanych pracowników w sposób opisany powyżej są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika?

Czy Spółka będzie mogła odliczyć w pełnej wysokości podatek od towarów i usług naliczony od paliwa, opłat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych dla samochodu służbowego wykorzystywanego w sposób opisany powyżej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ograniczenia (do 50%) w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nie stosuje się w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W opisanym stanie faktycznym pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W celu bardziej efektywnego wykorzystania czasu pracowników, pobierają oni samochody służbowe bezpośrednio po zakończeniu pracy w danym dniu. Jest to moment rozpoczęcia podróży służbowej. Następnie pracownicy udają się do swojego miejsca zamieszkania, gdzie nocują. Następnego dnia pracownicy kontynuują podróż służbową z miejsca zamieszkania do miejscowości docelowej. Dzięki temu pracownicy nie tracą rano czasu na odebranie pojazdu z siedziby Spółki i mogą od razu przystąpić do podróży i wcześniej docierają do celu. W rezultacie podróż służbowa trwa krócej.

Zdarza się również, że gdy pracownicy późno kończą podróż służbową, wówczas jadą bezpośrednio do miejsca zamieszkania, natomiast następnego dnia kontynuują podróż służbową do siedziby Spółki i zdają samochód służbowy. Dzięki temu pracownicy mogą wcześniej w danym dniu zakończyć podróż służbową.

Od chwili odebrania samochodu do momentu jego zwrotu pracownicy nie mogą korzystać z pojazdu do celów prywatnych, do czego obligują ich wewnętrzne regulacje zakładowe. Parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania służy jedynie temu, aby pracownik mógł od razu przystąpić do podróży i wcześniej mógł dotrzeć do celu (w pierwszym z opisanych przypadków) lub wcześniej w danym dniu zakończyć wykonywanie obowiązków służbowych (w drugim przypadku). Od momentu odbioru pojazdu do chwili jego zwrotu pracownik ma obowiązek wykorzystywać go wyłącznie do celów służbowych.

W związku z powyższym, z uwagi na spełnienie przesłanki wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w pełnej wysokości podatku od towarów i usług naliczonego od paliwa, opłat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych dla samochodu służbowego wykorzystywanego w sposób opisany powyżej.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 3 lutego 2020 r. wydałem interpretację indywidualną nr 0114-KDIP4.4012.743.2019.2.RMA, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 6 lutego 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

3 marca 2020 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarga wpłynęła do mnie 9 marca 2020 r.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,

2)zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną interpretację wyrokiem z 2 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Rz 266/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 17 lipca 2024 r. sygn. akt I FSK 1175/20 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny 17 lipca 2024 r.

Jego odpis wraz z aktami sprawy wpłynął do mnie 16 grudnia 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroków

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej „ustawą”:

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Na podstawie art. 86a ust. 2, 3, 4, 6, 7, 12 i 13 ustawy:

Z wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie świadczenia usług informatycznych oraz sprzedaży oprogramowania.

Z uwagi na charakter Państwa działalności zachodzi często konieczność delegowania pracowników w podróże służbowe.

W celu bardziej efektywnego wykorzystania czasu, pracownicy pobierają samochody służbowe bezpośrednio po zakończeniu pracy w danym dniu. Jest to moment rozpoczęcia podróży służbowej. Następnie pracownicy udają się do swojego miejsca zamieszkania, gdzie nocują. Następnego dnia pracownicy kontynuują podróż służbową z miejsca zamieszkania do miejscowości docelowej. Zdarza się również, że gdy pracownicy późno kończą podróż służbową, wówczas jadą bezpośrednio do miejsca zamieszkania, natomiast następnego dnia kontynuują podróż służbową do siedziby spółki i zdają samochód służbowy. Od chwili odebrania samochodu do jego momentu jego zwrotu pracownicy nie mogą korzystać z pojazdu do celów prywatnych, do czego obligują ich wewnętrzne regulacje zakładowe.

Jednocześnie wskazali Państwo:

• Przedmiotem wniosku są samochody osobowe.
• Wykorzystują Państwo przedmiotowe samochody wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
• Samochody będące przedmiotem wniosku są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.
• Prowadzą Państwo ewidencję pojazdu dla tego samochodu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy.
• Złożyli Państwo do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację VAT-26 wykazując w niej samochód będący przedmiotem wniosku.
• W wewnętrznym zarządzeniu oraz jako załącznik do prowadzonej ewidencji określili Państwo ścisłe zasady co do korzystania z przedmiotowego samochodu. Zasady te nie przewidują możliwości wykorzystania pojazdu do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą i zawierają m.in. zapis, że „Osoba kierująca zobowiązuje się do używania pojazdu wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych i do dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu dostarczonej przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Pracownik oświadcza, że jest świadomy, że naruszenie jego obowiązków wynikających z niniejszych zasad może skutkować m.in. nałożeniem na Pracodawcę grzywny, za którą Pracownik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności materialnej”. Kontrolują Państwo zakaz wykorzystania pojazdu do celów prywatnych przede wszystkim poprzez weryfikację pokonywanych przez pojazd kilometrów i porównanie tych danych z informacjami deklarowanymi przez kierujących w ewidencji prowadzonej dla pojazdu. Dodatkowo porównywane będą dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd ma obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co wynika z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których nabywają Państwo paliwo do samochodów. Dzięki temu będą Państwo mogli zweryfikować, czy pojazd tankowany był w linii trasy wykonywanej przez kierującego opisanej w ewidencji, w jakich godzinach był tankowany oraz czy ilość przejechanych kilometrów odpowiada trasie wskazanej przez kierującego w ewidencji. Za weryfikację odpowiedzialna jest oddzielna osoba na stanowisku Kierownik Operacyjny wspólnie z osobą prowadzącą ewidencję pojazdu.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania użytkowanych w opisany powyżej samochodów za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i tym samym prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od paliwa, opłat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów osobowych, użytkowanych przez delegowanych pracowników, spełnione są przesłanki do uznania, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i tym samym będą Państwo mieli prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od paliwa, opłat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych.

Złożyli Państwo informację VAT-26, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy.

Prowadzą Państwo również ewidencję przebiegu pojazdu, która będzie spełniać kryteria wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy.

Jednocześnie ewidencja ta, łącznie z określonymi przez Państwa zasadami korzystania z samochodu, wykluczać będzie jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 86a ust. 4 ustawy.

Jak Państwo wskazali, od chwili odebrania samochodu w celu odbycia podróży służbowej do momentu jego zwrotu pracownicy nie mogą korzystać z pojazdu do celów prywatnych, do czego obligują ich wewnętrzne regulacje zakładowe. Zasady określone w zarządzeniu zawierają m.in. zapis, że „Osoba kierująca zobowiązuje się do używania pojazdu wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych i do dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu dostarczonej przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Pracownik oświadcza, że jest świadomy, że naruszenie jego obowiązków wynikających z niniejszych zasad może skutkować m.in. nałożeniem na Pracodawcę grzywny, za którą Pracownik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności materialnej”. Kontrolują Państwo zakaz wykorzystania pojazdu do celów prywatnych przede wszystkim poprzez weryfikację pokonywanych przez pojazd kilometrów i porównanie tych danych z informacjami deklarowanymi przez kierujących w ewidencji prowadzonej dla pojazdu. Dodatkowo porównywane będą dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd ma obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co wynika z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których nabywają Państwo paliwo do samochodów. Dzięki temu będą Państwo mogli zweryfikować, czy pojazd tankowany był w linii trasy wykonywanej przez kierującego opisanej w ewidencji, w jakich godzinach był tankowany oraz czy ilość przejechanych kilometrów odpowiada trasie wskazanej przez kierującego w ewidencji.

Podjęli Państwo zatem działania, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, a przedstawione przez Państwa zasady należy uznać za obiektywnie wykluczające użycie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wymaga stworzenia takich mechanizmów i wprowadzenia takich zasad używania pojazdów, które zapewnią wykorzystanie ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika.

Opisany powyżej sposób wykorzystania przez Państwa pojazdów, określony w ustalonych zasadach ich używania, przestrzeganych z uwagi na wprowadzenie odpowiednich środków, potwierdzony prowadzonymi przez Państwa ewidencjami przebiegu pojazdów, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - eliminuje możliwość (minimalizuje ryzyko) niekontrolowanego użytkowania pojazdów służbowych do celów prywatnych.

Zatem samochody osobowe użytkowane przez delegowanych pracowników w opisany powyżej sposób są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i z uwagi na fakt, że wykorzystują Państwo te samochody wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy będą Państwo mieć prawo do odliczenia całości podatku naliczonego od zakupu paliwa, opłat leasingowych i materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych.

Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.