Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 3 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu. Uzupełniła go Pani pismem z 9 stycznia 2025 r. (wpływ 13 stycznia 2025 r. ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (sprecyzowany w odpowiedzi na wezwanie)

Jest Pani właścicielką nieruchomości położonej w (...) składającej się z działek ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8. Dla nieruchomości tej prowadzona jest księga wieczysta (...). Nabyła Pani te nieruchomości na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (...) o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 5 czerwca 2012 roku wydanego w sprawie toczącej się pod sygnaturą (...).

Działki te powstały w wyniku podziału nieruchomości oznaczonej nr 10 o powierzchni 2,0589 ha. Decyzją z dnia 23 maja 2022 roku Wójt Gminy (...) zatwierdził podział nieruchomości oznaczonej nr 10 na działki ewidencyjne nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8. Przy czym działka ewidencyjna 5 przeznaczona jest pod drogę wewnętrzną o szerokości 8 metrów, natomiast działka ewidencyjna 1 przeznaczona jest pod poszerzenie drogi powiatowej (...). Podział nieruchomości był dokonywany na Pani wniosek, gdyż zamierzała przekazać część działek w drodze darowizn swoim córkom.

I tak działka ewidencyjna nr 6 na podstawie umowy darowizny zawartej przed notariuszem (...) w dniu 15 września 2022 roku (...) została przekazana przez Panią córce AA. Natomiast w przyszłości zamierza Pani dokonać darowizny działek ewidencyjnych oznaczonych numerami 2 i 3 na rzecz Pani córki BB.

Obecnie natomiast zamierza Pani dokonać sprzedaży działek ewidencyjnych oznaczonych numerami 4 i 7 oraz udziałów w działce ewidencyjnej oznaczonej numerem 5 przeznaczonej jako droga wewnętrzna. Ewentualny kupujący działkę ewidencyjną nr 4 oraz udział w działce drogowej oznaczonej numerem 5 został już wskazany i prowadzone są obecnie rozmowy na temat nabycia działki. Natomiast działka 7 może zostać sprzedana w najbliższej przyszłości.

Wyżej wskazane nieruchomości są Pani majątkiem prywatnym i zamiarem jest sprzedaż w stanie niezmienionym. Nie będzie Pani dokonywała żadnych dodatkowych czynności zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych nieruchomości. Celem zaoferowania nieruchomości do sprzedaży zostało zamieszczone ogłoszenie na stronie internetowej portalu sprzedaży nieruchomości.

Nie prowadzi i nie prowadziła Pani działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonywana sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane w działalności objętej podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe nieruchomości nie są zabudowane. Nieruchomości nie są przedmiotem umów najmu lub dzierżawy. Dotychczas nie zawarto umowy przedwstępnej ani umowy sprzedaży.

Interpretacja indywidualna jest konieczna dla ustalenia ostatecznej ceny sprzedaży oraz wysokości ewentualnego zobowiązania z tytułu podatku VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przed sprzedażą nie zamierza Pani udzielać nabywcom pełnomocnictw (upoważnień) do działania w swoim imieniu i podejmowania czynności związanych z transakcjami.

Działki, które zamierza Pani sprzedać stanowią tereny niezabudowane. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki te są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Od chwili nabycia działki objęte wnioskiem były wykorzystywane na cele prowadzonej działalności rolniczej, jednakże od kilku lat nie były uprawiane.

Pytanie (sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy sprzedaż nieruchomości oznaczonych numerami 4 i 7 wraz z udziałami w działce drogowej oznaczonej numerem 5 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to jest czy transakcje te należy uznać za przejaw wykonywania przez Panią działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Sprzedaż nieruchomości nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż, której nie można uznać za dokonaną przez sprzedającego w ramach działalności gospodarczej ani dokonaną w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, kupujący w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości będą zobowiązani do zapłaty 2% podatku od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W Pani ocenie jeżeli więc sprzedaż przez osobę fizyczną np. wydzielonej działki następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a nie jako przejaw zorganizowanej i profesjonalnej działalności podobnej np. do obrotu nieruchomościami, to można przyjąć, że sprzedaż w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Niewątpliwie sam fakt podziału działki na mniejsze nie świadczy sam w sobie o działalności gospodarczej właściciela. Do określenia, w jakim przypadku sprzedaż będzie można traktować jak przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, pomocne mogą być wskazówki Naczelnego Sądu Administracyjnego określone w wyroku z 28 października 2011 r., I FSK 1554/10, LEX nr 1102760. Sąd ten we wskazanym orzeczeniu stwierdził, że do oceny, czy w danej transakcji sprzedawca (np. działek) występuje w roli podatnika, istotne są okoliczności i warunki, w jakich dochodzi do transakcji potencjalnie podlegającej opodatkowaniu VAT: „Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną”.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego zapytania, sprzedaż nieruchomości przez sprzedającą na rzecz kupujących będzie się mieścić w granicach zarządu majątkiem prywatnym i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Co prawda podczas dokonywania podziału wydzielona została nieruchomość oznaczona nr 5 przeznaczona na drogę wewnętrzną, jednakże było to podyktowane wyłącznie obowiązującymi przepisami, które w przypadku podziału nieruchomości nakazują by zapewnić każdej z wydzielonych nieruchomości dostęp do drogi publicznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów, jednak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C‑291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht). Dotyczyło ono kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyższych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Tylko wtedy działania sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Pani wątpliwości dotyczą uznania sprzedaży nieruchomości oznaczonych numerami 4 i 7 wraz z udziałami w działce drogowej oznaczonej numerem 5 za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. uznania transakcji za przejaw Pani działalności gospodarczej.

Jak wskazano wyżej, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy zatem ustalić, oceniając całokształt Pani działań w odniesieniu do ww. nieruchomości -działek gruntu nr 4 i 7 wraz z udziałami w działce drogowej nr 5, czy będzie Pani spełniała przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła Pani bowiem w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów czy jego ogrodzenie.

Nieruchomości nie są przedmiotem umów najmu lub dzierżawy. Dotychczas nie zawarto umowy przedwstępnej ani umowy sprzedaży. Przed sprzedażą nie zamierza Pani udzielać nabywcom pełnomocnictw (upoważnień) do działania w swoim imieniu i podejmowania czynności związanych z transakcjami.

Wskazała Pani, że nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane w działalności objętej podatkiem od towarów i usług. Od chwili nabycia działki objęte wnioskiem były wykorzystywane na cele prowadzonej działalności rolniczej, jednakże od kilku lat nie były uprawiane.

Z ww. wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 wynika natomiast, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą (w Pani przypadku działki były wykorzystywane na cele prowadzonej działalności rolniczej; nie jest Pani jednak czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane w działalności objętej podatkiem od towarów i usług) na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej (w Pani sytuacji - na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku) nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług), kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Pani sytuacja odpowiada zatem sprawie, w której rozstrzygał TSUE.

Z wniosku wynika również, że celem zaoferowania nieruchomości do sprzedaży zostało zamieszczone ogłoszenie na stronie internetowej portalu sprzedaży nieruchomości. Czynności tej nie można uznać za podjęte w celu sprzedaży nieruchomości działania marketingowe, wykraczające poza zwykłe formy.

Także samo wydzielenie działki drogowej nr 5 w celu sprzedaży w niej udziałów łącznie z działkami nr 4 i 7 nie powinno być rozpatrywane w kategorii działania Pani jako podmiotu występującego w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (handlowca). Jak Pani wskazuje, było to podyktowane wyłącznie obowiązującymi przepisami, które w przypadku podziału nieruchomości nakazują, żeby zapewnić każdej z wydzielonych nieruchomości dostęp do drogi publicznej.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż nieruchomości oznaczonych numerami 4 i 7 wraz z udziałami w działce drogowej oznaczonej numerem 5 nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W związku z zamiarem sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie Pani działała zatem w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy i transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności w interpretacji nie rozstrzygano w zakresie obowiązku zapłaty przez kupujących podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.