Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanej działki nr X oraz działki nr Y zabudowanej budynkiem pensjonatu.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 21 stycznia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Stan faktyczny
(...) 07.2020 r. Wyrok zaoczny Sądu Okręgowego w (...) w sprawie rozwiązania Spółki – powołanie likwidatora w osobie S. K.
Majątek Spółki – Nieruchomości zapisane KW nr (…) oraz (…).
(...) 04.2024 r. sprzedaż Nieruchomości nr KW (…) w postępowaniu egzekucyjnym sygn. (…) – Nieruchomość zabudowana budynkiem pensjonatu (zabytek) – w okresie ostatnich 4 lat nie ponoszono nakładów.
W 2023 roku Likwidator dokonał podziału działki zapisanej w KW nr (…).
Zdarzenie przyszłe
Sprzedaż wydzielonej działki nr X o pow. 50 m2 zapisanej w KW nr (…) na rzecz osoby fizycznej. W miejscowym planie 05 MP – teren domów wczasowych i pensjonatów – działka niezabudowana.
Sprzedaż wydzielonej działki nr Y zabudowanej budynkiem oddanym do użytkowania w ok. 1980 roku. KW nr (…). W miejscowym planie 05 MP – teren domów wczasowych i pensjonatów. Na budynek w ostatnim czasie (minimum 4 lata) nie ponoszono nakładów.
W uzupełnieniu wniosku, na zadane w wezwaniu pytania, udzielili Państwo następujących odpowiedzi:
Na pytanie: „Czy zakup nieruchomości objętej Kw. nr (…), z której zostały wydzielone działki nr X i nr Y, był udokumentowany fakturą/fakturami z wykazanym podatkiem VAT?”
Odpowiedzieli Państwo: „Zakup nieruchomości objętej Kw. nr (…), z której zostały wydzielone działki nr X i nr Y nie był udokumentowany fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Nieruchomość wniesiona aportem w 2001 roku.”
Na pytanie: „Czy przy nabyciu ww. nieruchomości przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.”
Odpowiedzieli Państwo: „Przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Nieruchomość wniesiona aportem w 2001 roku.”
Na pytanie: „Do jakich czynności (zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) wykorzystywali Państwo ww. nieruchomość przez cały okres jej posiadania?”
Odpowiedzieli Państwo: „Nieruchomość wykorzystywana do organizacji kolonii, jednak przez zły stan techniczny budynku od 2013 roku nie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (nieruchomość przeznaczona do sprzedaży).”
Na pytanie: „Kiedy ma nastąpić planowana sprzedaż działek nr X i nr Y?”
Odpowiedzieli Państwo: „Planowana sprzedaż działek ma nastąpić niezwłocznie po wyłonieniu nabywcy w postępowaniu licytacji publicznej.”
Na pytanie: „W opisie sprawy wskazali Państwo, że „Sprzedaż wydzielonej działki nr X o pow. 50 m2 zapisane w KW nr (…) na rzecz osoby fizycznej. W miejscowym planie 05 MP – teren domów wczasowych i pensjonatów – działka niezabudowana.” Proszę o jednoznaczne wskazanie, czy działka nr X na moment sprzedaży nie będzie zabudowana żadnym budynkiem ani budowlą (lub ich częścią) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.)?”
Odpowiedzieli Państwo: „W licytacji publicznej zgłosiła się osoba fizyczna która zaoferowała cenę minimalną za działkę nr X, jednak nie doszło jeszcze do zawarcia umowy przyrzeczonej. Działka na dzień sprzedaży nie będzie zabudowana żadnym budynkiem ani budowlą (lub ich częścią) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane.”
Na pytanie: „W opisie sprawy wskazali Państwo, że „Sprzedaż wydzielonej działki nr Y zabudowanej budynkiem oddanym do użytkowania w ok. 1980 roku. (…). W miejscowym planie 05 MP – teren domów wczasowych i pensjonatów. Na budynek w ostatnim czasie (minimum 4 lata) nie ponoszono nakładów.” Proszę o wskazanie:
a)Czy ww. budynek stanowi (oraz na moment sprzedaży będzie stanowił) budynek w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane?
b)Czy ww. budynek będzie przedmiotem sprzedaży?
c)Czy ponosili Państwo wydatki na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budowli? Jeżeli tak, to proszę wskazać:
- czy w stosunku do ww. wydatków na ulepszenie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (jeżeli nie – dlaczego);
- kiedy ponosili Państwo ww. wydatki;
- czy po zakończonym ulepszeniu tego budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie obiektów tj. oddanie go do użytkowania (jeżeli tak, to prosimy wskazać miesiąc i rok);
- czy między pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku (tj. oddaniem go do użytkowania) a planowaną sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.”
Odpowiedzieli Państwo: „Sprzedaż działki nr Y wraz z budynkiem:
a)budynek stanowi i na moment sprzedaży będzie stanowił budynek w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane,
b)ww. budynek będzie stanowił przedmiot sprzedaży,
c)nie ponoszono wydatków na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budowli.”
Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 20 stycznia 2025 r.)
Czy sprzedaż działki nr X należy opodatkować podatkiem od towarów i usług (VAT )?
Czy sprzedaż działki nr Y zabudowanej budynkiem należy opodatkować podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 20 stycznia 2025 r.)
Sprzedaż działki nr X nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Sprzedaż działki Y nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Ocena stanowiska
Państwa stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W świetle powołanych powyżej przepisów, budynki oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że planują Państwo sprzedaż niezabudowanej działki nr X oraz działki nr Y zabudowanej budynkiem pensjonatu, które zostały wydzielone z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…). Nieruchomość została wniesiona do Spółki aportem w 2001 roku. Nieruchomość wykorzystywana do organizacji kolonii, jednak przez zły stan techniczny budynku od 2013 roku nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży).
Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że działka nr X oraz działka nr Y stanowią mienie Spółki. Należy wskazać, że majątek spółki kapitałowej zawsze będzie wykazywał bezpośredni związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą jako nabyty na skutek świadomego działania organów spółki w okresie jej istnienia i właśnie w celu wykorzystania go do prowadzenia działalności spółki.
Ponieważ ww. działki mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, są zatem wykorzystywane przez Państwa (tj. Spółkę) do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż składników majątku wchodzących w skład majątku Spółki z o.o. wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W opisanej sytuacji sprzedaż niezabudowanej działki nr X oraz działki nr Y zabudowanej budynkiem pensjonatu, będzie następować w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo w odniesieniu do tej transakcji wystąpią w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Zatem sprzedaż przez Państwa ww. działek będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Przy czym dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że planują Państwo sprzedaż m.in. niezabudowanej działki nr X. Działka nr X na dzień sprzedaży nie będzie zabudowana żadnym budynkiem ani budowlą (lub ich częścią) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane. Ww. działka znajduje się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, oznaczonym symbolem 05 MP – teren domów wczasowych i pensjonatów.
W konsekwencji sprzedaż niezabudowanej działki nr X nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ ww. działka na moment sprzedaży stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.
W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej działki nr X, wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;
- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość wykorzystywana do organizacji kolonii, jednak od 2013 roku nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (nieruchomość przeznaczona do sprzedaży). Zatem nie można stwierdzić, że działka nr X była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Oznacza to, że sprzedaż przez Państwa działki nr X nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie są spełnione określone w tym przepisie warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia.
Zatem dla sprzedaży działki nr X, nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W konsekwencji, należy stwierdzić że sprzedaż przez Państwa działki nr X będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że planują Państwo również sprzedaż działki nr Y zabudowanej budynkiem pensjonatu. Budynek ten stanowi i na moment sprzedaży będzie stanowił budynek w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane i będzie stanowił przedmiot sprzedaży.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga natomiast art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Odnosząc się do planowanej sprzedaży działki nr Y, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy względem budynku pensjonatu znajdującego się na tej działce doszło do pierwszego zasiedlenia.
Z opisu sprawy wynika, że ww. budynek został oddany do użytkowania około 1980 roku. Ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku.
Analizując przedstawione przez Państwa informacje w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. budynku nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budynek ten został już zasiedlony. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynku, a sprzedażą nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.
Zatem w odniesieniu do sprzedaży ww. budynku zostaną spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z tym, że planowana sprzedaż ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. sprzedaży – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.
W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu (działki nr Y), na którym posadowiony jest ww. budynek, będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Zatem planowana przez Państwa sprzedaż działki nr Y zabudowanej budynkiem pensjonatu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2, zgodnie z którym sprzedaż działki nr X i działki nr Y nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.