Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do  odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kompleksowej usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych,

-prawidłowe w części dotyczącej niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia polegającego na zapewnieniu uczestnikom udziału w spotkaniach.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-prawa doodliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kompleksowej usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych,

-niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia polegającego na zapewnieniu uczestnikom udziału w spotkaniach.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 stycznia 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

… sp. z o. o. (dalej określana jako „Spółka”) ma siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Główny przedmiot działalności Spółki to PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Spółka zamierza organizować wyjazdowe spotkania integracyjne (dalej określane jako „spotkania”). Celem tych spotkań będzie integracja osób biorących w nich udział oraz stworzenie więzi pomiędzy tymi osobami a Spółką. Spotkania będą służyły stworzeniu dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a tym samym poprawie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę.

W spotkaniach będą brały udział następujące osoby (dalej określane jako „uczestnicy”):

·członkowie zarządu (osoby powołane do pełnienia funkcji członka zarządu Spółki),

·pracownicy (osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę),

·zleceniobiorcy (osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy zlecenia),

·współpracownicy (osoby prowadzące działalność gospodarczą i współpracujące ze Spółką na  podstawie umowy B2B).

Spółka będzie zawierała umowę ze zleceniobiorcą, na podstawie której będzie on świadczył na rzecz Spółki usługę organizacji spotkania. W skład usługi organizacji spotkania będzie wchodziło zapewnienie:

a)zakwaterowania w pokojach hotelowych,

b)wyżywienia (śniadanie, obiad, kolacja – w zależności od długości spotkania),

c)dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia,

d)dostępu do sprzętu audiowizualnego (np. rzutnik, wyświetlacz, nagłośnienie),

e)dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem,

f)otwartego baru z alkoholem i obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem,

g)dostępu do terenów zielonych (np. ogród, amfiteatr leśny, boiska),

h)dodatkowych atrakcji (np. sauna, basen, jacuzzi, spa),

i)dodatkowych zajęć (np. zajęcia taneczne, wycieczka rowerowa, rejs żaglówkami).

Umowa zawarta pomiędzy Spółką a zleceniobiorcą będzie określała jedno wynagrodzenie należne zleceniobiorcy za świadczenie usługi organizacji spotkania. Wynagrodzenie to może być kalkulowane w oparciu o poszczególne czynności wykonywane przez zleceniobiorcę (np. ilość udostępnianych pokoi hotelowych, rodzaj i ilość wyżywienia i napojów, rodzaj sali, rodzaj dodatkowej atrakcji, etc). Usługa organizacji spotkania będzie dokumentowana fakturą wystawioną przez zleceniobiorcę, na  której Spółka będzie wskazana jako usługobiorca. Usługa organizacji spotkania zasadniczo będzie dokumentowana przez zleceniobiorcę fakturą końcową wystawioną po jej wykonaniu, ale możliwe jest również wystawianie faktur zaliczkowych przed wykonaniem tej usługi. Na fakturach wystawionych przez zleceniobiorcę usługa organizacji spotkania będzie w całości opodatkowana stawką 23%. Spotkania będą finansowane ze środków obrotowych Spółki. Udział w spotkaniach będzie dla uczestników nieodpłatny.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana przez  Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, przez co należy rozumieć, że usługa ta  będzie pośrednio związana z całokształtem działalności Spółki i w ten sposób będzie pośrednio wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka nie świadczy/nie będzie świadczyć usług zwolnionych z VAT, a tym samym usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych nie jest/nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Na pytanie: W sytuacji, gdy zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje/będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków związanych z jej nabyciem w całości do  celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od  towarów i usług? wskazali Państwo: Nie dotyczy.

Zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana przez  Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dalej na pytanie: W przypadku, gdy zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz  do czynności zwolnionych od podatku VAT, to czy mają/będą mieli Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT? odpowiedzieli Państwo: Nie dotyczy.

Na pytanie nr 5: Jaki jest/będzie związek (bezpośredni czy pośredni) zakupionej usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych z działalnością opodatkowaną Spółki i w czym się przejawiał ten związek? odpowiedzieli Państwo:

Zakupione usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych są/będą pośrednio związane z  działalnością opodatkowaną Spółki. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem, co oznacza, że najważniejszym elementem niezbędnym do  prowadzenia tej działalnością są ludzie (pracownicy, zleceniobiorcy, współpracownicy, członkowie zarządu). Celem spotkań jest/będzie integracja osób biorących w nich udział oraz  stworzenie więzi pomiędzy tymi osobami a Spółką. Spotkania służą/będą służyły stworzeniu dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a tym samym poprawie jakości funkcjonowania Spółki oraz  jakości usług świadczonych przez Spółkę. W ten sposób spotkania są/będą one pośrednio związane z działalnością opodatkowaną Spółki.

Wyjazdowe spotkania integracyjne mogą mieć/będą mogły mieć wpływ na zwiększenie przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej. Wyjazdowe spotkania integracyjne  realizują/będą realizowały cele wskazane w pkt 5, a ich efektem jest/będzie poprawienie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co w konsekwencji może skutkować zwiększeniem przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej.

Wyjazdowe spotkania integracyjne mogą/będą mogły przyczynić się do wzrostu konkurencyjności Spółki. Wyjazdowe spotkania integracyjne  realizują/będą realizowały cele wskazane w pkt 5, a  ich  efektem jest/będzie poprawienie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co w konsekwencji może skutkować zwiększeniem konkurencyjności Spółki. Natomiast wyjazdowe spotkania integracyjne nie przyczynią się/nie będą przyczyniały się  do  pozyskania przez Spółkę nowych klientów.

Realizacja poszczególnych spotkań mogła/będzie mogła wpłynąć na wizerunek Spółki oraz na sposób postrzegania Spółki przez odbiorców jej usług. Wyjazdowe spotkania integracyjne  realizują/będą realizowały cele wskazane w pkt 5, a ich efektem jest/będzie poprawienie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co w konsekwencji może skutkować poprawą wizerunku i lepszym odbiorem Spółki.

Z zawartej przez Spółkę ze zleceniobiorcą umowy na realizację organizacji wyjazdowego spotkania integracyjnego wynika/wynikać będzie, że Spółka nabywa jedną kompleksową usługę organizacji spotkania, na którą składają/będą się składały wymienione we wniosku elementy (towary i usługi).

Zakwaterowanie i wyżywienie nie jest nabywane/nie będzie nabywane przez Spółkę od  zleceniobiorcy odrębnie, ale w ramach jednej umowy.

Z zawartej umowy wynika/wynikać będzie, że w ramach usługi organizacji spotkania zleceniobiorca ma zapewnić uczestnikom m.in. zakwaterowanie, wyżywienie i alkohol.

Z perspektywy Spółki jako nabywcy usługi organizacji spotkania integracyjnego jest/będzie konieczne, aby jeden podmiot wykonał wszystkie usługi/dokonał dostawy towarów niezbędnych w  celu organizacji tego spotkania. Wynika to z faktu, że nabycie wszystkich usług/towarów od  jednego podmiotu stanowi dla Spółki istotne ułatwienie organizacyjne oraz niewątpliwie usprawnia organizację spotkania integracyjnego (np. nie ma potrzeby porozumiewania się  i  dogadywania między poszczególnymi usługodawcami/dostawcami, a w konsekwencji nie  wynikną na tym tle komplikacje). W tym znaczeniu nabycie przez Spółkę tych świadczeń od  różnych usługodawców/dostawców mogłoby wpływać na jakość organizacji spotkania integracyjnego. Należy jednak wskazać, że w praktyce jest możliwa/będzie możliwa organizacja spotkania integracyjnego w  ten sposób, że poszczególne usługi/dostawy towarów będą nabywane od różnych podmiotów.

Pytania

1.Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie usługi organizacji spotkań?

2.Czy zapewnianie przez Spółkę uczestnikom udziału w spotkaniach będzie stanowiło świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.  Podstawa prawna

Zasady opodatkowania podatkiem VAT określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do  wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.  114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Na podstawie art. 86 ust. 1 u.p.t.u., podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego w związku z nabyciem towarów i usług, jeśli te towary i usługi są przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Przy czym związek pomiędzy nabytymi towarami i usługami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi VAT może mieć charakter bezpośredni albo pośredni.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u., „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (...)”. Art. 88 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. wprowadza wyjątek od reguły, jaką jest prawo do odliczenia podatku VAT. Prawo to nie przysługuje w przypadku nabycia usług noclegowych i usług gastronomicznych. Przepis ten, jako wyjątek od reguły, powinien być interpretowany ściśle.

Świadczenia złożone

Na gruncie podatku VAT została wypracowana koncepcja tzw. świadczeń złożonych. W praktyce obrotu gospodarczego niejednokrotnie dochodzi do wykonywania przez podatników VAT świadczeń o charakterze kompleksowym. Chodzi tutaj o sytuacje, w których świadczenie składa się z kilku różnych czynności, które jednak z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia są ze sobą tak powiązane, że stanowią jedną całość. Przepisy u.p.t.u. nie określają, co należy rozumieć przez świadczenia złożone i jak należy je opodatkować. Jednak definicja i zasady opodatkowania świadczeń złożonych zostały wypracowane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). W wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. (sygn. C-349/96) TSUE stwierdził, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się, jako usługi pomocnicze, do których stosuje się  te  same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej”. Usługę zaś „należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz  jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”. W wyroku z dnia 27 października 2005 r. (sygn. C-41/04) TSUE wyjaśnił, że „jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętnego konsumenta, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT”. W tym samym wyroku TSUE wskazał, że „(...) mamy do czynienia z jednym świadczeniem, jeżeli jeden lub kilka jego elementów należy uznać za  świadczenie główne, natomiast pozostałe elementy stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne. W  szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze  świadczenia głównego”. W wyroku TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. (sygn. C-425/06) w  podsumowaniu dotychczasowego orzecznictwa stwierdzono: „Jednakże w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy  nie są niezależne. Jest tak na przykład, gdy w ramach nawet czysto obiektywnej analizy stwierdza się, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne oraz że jedno lub więcej świadczeń stanowi jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego (…). W szczególności świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do  korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy (…). Można również uznać, że jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”. W wyroku TSUE z dnia 17 stycznia 2013 r. (sygn. C-224/11) zauważono, że  sposób fakturowania i taryfikacji może dostarczać wskazówek w odniesieniu do jednolitego charakteru świadczenia; oddzielne fakturowanie, jak również odrębna taryfikacja świadczeń przemawiają za istnieniem niezależnych świadczeń, jednakże nie przybierają przy tym rozstrzygającego znaczenia.

Mając na uwadze przedstawione orzecznictwo TSUE można uznać, że ze świadczeniem złożonym mamy do czynienia, gdy spełnia ono łącznie następujące warunki:

a)świadczenie powinno składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi do jednego celu,

b)dla odbiorcy świadczenie powinno obejmować z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną całość, która nie powinna być sztucznie dzielona,

c)można wyodrębnić świadczenie dominujące (główne) oraz świadczenia poboczne (pomocnicze), które nie stanowią dla odbiorcy towaru lub usługi celu zasadniczego, ale  są  związane ze świadczeniem głównym i mają wspierać jego wykonanie (stanowią środek do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia głównego).

Stanowisko

Zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie usługi organizacji spotkań. W pierwszej kolejności należy wskazać, że  w  przypadku wydatków na nabycie usługi organizacji spotkań spełnione będą ogólne warunki odliczenia podatku VAT wskazane w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. Usługa organizacji spotkań będzie związana z działalnością gospodarczą wykonywaną przez Spółkę oraz z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi przez Spółkę. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że celem spotkań będzie integracja osób biorących w nich udział, stworzenie dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a  w  konsekwencji poprawa jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez  Spółkę. Takie cele spotkań uzasadniają uznanie ich za pośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi przez Spółkę. W drugiej kolejności należy wskazać, że  w  przypadku wydatków na nabycie usługi organizacji spotkań nie będzie miało zastosowania wyłączenie z prawa do odliczenia podatku VAT wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. Wynika to  z  faktu, że usługa organizacji spotkań stanowi jedno świadczenie złożone, a tym samym nie należy jej dzielić na poszczególne elementy (np. zapewnienie zakwaterowania).

W ocenie Spółki, spełnione są warunki do uznania usługi organizacji spotkań za świadczenie złożone, ponieważ usługa ta składa się z rożnych czynności, ale z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia stanowią one jedną całość, która nie powinna być dzielona. Spółka jest zainteresowana nabyciem całej usługi organizacji spotkań, a nie pojedynczych czynności. Z perspektyw Spółki omawiana usługa ma sens i znaczenie jako całość, czyli jako zorganizowanie spotkania, a nie zorganizowanie pojedynczych czynności. Zatem świadczeniem głównym jest tutaj zorganizowanie spotkania, czyli zapewnienie Spółce wszystkich warunków niezbędnych do odbycia takiego spotkania, natomiast zapewnienie zakwaterowania czy wyżywienia ma charakter pomocniczy.

Interpretacje indywidualne

Stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydane w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2018  r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.268.2018.1.ISK) stwierdzono: „Na podstawie przywołanych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy, że nabywane usługi organizacji konferencji/szkoleń stanowią świadczenie kompleksowe, w ramach którego Wnioskodawca nabywa m.in. wynajem sali konferencyjnej, usługi noclegowe, gastronomiczne, audiowizualne, techniczne jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia a  mają charakter pomocniczy i z pozostałymi usługami składowymi tworzą całość. Jak wskazuje Spółka, istotą nabywanej usługi jest wynajem sali konferencyjnej jako świadczenie główne, natomiast  nabycie pozostałych świadczeń, w tym usług noclegowych oraz gastronomicznych będzie miało charakter pomocniczy względem świadczenia głównego i nie stanowi dla Spółki celu samego w  sobie, lecz jako środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego. Zatem, skoro nabywana przez Wnioskodawcę usługa organizacji szkoleń i konferencji obiektywnie tworzy – w  aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to  na  podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do  obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących jej  nabycie. Jak przedstawiono w analizowanej sprawie, nie zachodzą przesłanki wykluczające to  prawo określone w art. 88 ustawy, gdyż wydatki związane z organizacją przedmiotowych szkoleń i  konferencji dla uczestników mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki, wpływającymi na rozwój branży, w której działa Wnioskodawca. Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i  gastronomicznych - co do zasady - nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa konferencyjna, czyli co  do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne, czy też noclegowe. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości wynikającego z faktur dokumentujących nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji, szkolenia lub innych eventów, w takim zakresie w jakim dotyczy ona opodatkowanej działalności Wnioskodawcy. W  związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

Podsumowanie

W ocenie Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie usługi organizacji spotkań.

Ad 2. Podstawa prawna

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem VAT podlega „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u., „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 u.p.t.u., „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

Stanowisko

Zdaniem Spółki, zapewnienie uczestnikom udziału w spotkaniach nie będzie stanowiło świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT. Zapewnienie uczestnikom udziału w spotkaniach nie będzie stanowiło odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 u.p.t.u. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że udział w spotkaniach będzie dla uczestników nieodpłatny. Tym samym nie będzie istniała odpłatność, czyli nie będzie istniało wynagrodzenie, jakie Spółka otrzymywałaby od uczestników spotkań. Zapewnienie uczestnikom udziału w spotkaniach nie będzie również stanowiło nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli ma miejsce na  cele inne niż działalność gospodarcza Spółki. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że celem spotkań będzie integracja osób biorących w nich udział, stworzenie dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a w konsekwencji poprawa jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę. Takie cele spotkań należy uznać za cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Interpretacje indywidualne

Stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydane w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2017  r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.473.2017.3.JP) wskazano: „Odnosząc się do powyższego, mając na  uwadze powołane przepisy należy wskazać, że głównym celem spotkania było zbudowanie pozytywnych relacji w zespole, w dalszym zakresie wpływające na dalej idącą identyfikację pracowników ze Spółką, zwiększenie efektywności pracy w zespole i wydajność pracowników, a przez to realizację głównego celu Spółki, którym jest rozwój gospodarczy oraz jak największa sprzedaż jej produktów, a w efekcie uzyskanie przychodu. Czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na ich nieodpłatność oraz fakt, że będą odbywały się  w  związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w  zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym nieodpłatne świadczenia zapewnione pracownikom w  ramach spotkania integracyjnego podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 uptu, jest nieprawidłowe”.

Podsumowanie

W ocenie Spółki zapewnianie uczestnikom udziału w spotkaniach nie będzie stanowiło świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do  odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kompleksowej usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych,

-prawidłowe w części dotyczącej niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia polegającego na zapewnieniu uczestnikom udziału w spotkaniach.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”.  

Zgodnie z art. art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o  kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do  wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przy czym, związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez  podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust.  1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten  określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Przepis ten oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu, albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z tą regulacją, z prawa do odliczenia podatku mogą skorzystać wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto, na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Powyższa reguła oznacza ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku usług noclegowych i gastronomicznych, poza ww. wyjątkami.

Aby ocenić prawidłowość Państwa stanowiska w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w sytuacji opisanej we wniosku mamy faktycznie do czynienia z jednym kompleksowym świadczeniem.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z rożnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja rożnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się rożne świadczenia pomocnicze.

Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował TSUE w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, ze zm.).

W szczególności w wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE – przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, że nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finančni ředitelstvi v Usti nad Labem, w którym Trybunał wskazał, że:

Powyższe poglądy znajdują również potwierdzenie w wyrokach: z 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) przeciwko Skatteministeriet, z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN przeciwko Skatteverket, z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, czy w wyroku z 11 lutego 2010 r. w sprawie C-88/09 Graphic Procede przeciwko Ministere du Budget, des Comptes publics et de la Fonction publique.

W kontekście powyższego stwierdzenia wymaga, że ze świadczeniem złożonym (kompleksowym) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie świadczenie takie, jeśli może zostać uznane za świadczenie o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego. Zatem w przypadku świadczeń o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Główny przedmiot działalności Spółki to PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Spółka zamierza organizować wyjazdowe spotkania integracyjne. Celem tych spotkań będzie integracja osób biorących w nich udział oraz stworzenie więzi pomiędzy tymi osobami a Spółką. Spotkania będą służyły stworzeniu dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a tym samym poprawie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę. Spółka będzie zawierała umowę ze zleceniobiorcą, na podstawie której będzie on świadczył na rzecz Spółki usługę organizacji spotkania. W skład usługi organizacji spotkania będzie wchodziło zapewnienie:

a)zakwaterowania w pokojach hotelowych,

b)wyżywienia (śniadanie, obiad, kolacja – w zależności od długości spotkania),

c)dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia,

d)dostępu do sprzętu audiowizualnego (np. rzutnik, wyświetlacz, nagłośnienie),

e)dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem,

f)otwartego baru z alkoholem i obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem,

g)dostępu do terenów zielonych (np. ogród, amfiteatr leśny, boiska),

h)dodatkowych atrakcji (np. sauna, basen, jacuzzi, spa),

i)dodatkowych zajęć (np. zajęcia taneczne, wycieczka rowerowa, rejs zagłówkami).

Umowa zawarta pomiędzy Spółką a zleceniobiorcą będzie określała jedno wynagrodzenie należne zleceniobiorcy za świadczenie usługi organizacji spotkania. Usługa organizacji spotkania będzie dokumentowana fakturą wystawioną przez zleceniobiorcę, na której Spółka będzie wskazana jako usługobiorca. Usługa organizacji spotkania zasadniczo będzie dokumentowana przez zleceniobiorcę fakturą końcową wystawioną po jej wykonaniu, ale możliwe jest również wystawianie faktur zaliczkowych przed wykonaniem tej usługi. Zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, przez co należy rozumieć, że usługa ta będzie pośrednio związana z całokształtem działalności Spółki i w ten sposób będzie pośrednio wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka nie świadczy/nie będzie świadczyć usług zwolnionych z VAT, a tym samym usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych nie jest/nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT. Zakupiona usługa organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych jest/będzie wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wskazali Państwo, że zakupione usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych są/będą pośrednio związane z działalnością opodatkowaną Spółki. Wyjazdowe spotkania integracyjne mogą mieć/będą mogły mieć wpływ na  zwiększenie przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej. Wyjazdowe spotkania integracyjne  realizują/będą realizowały ww. cele, a ich efektem jest/będzie poprawienie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co w konsekwencji może skutkować zwiększeniem przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej. Wyjazdowe spotkania integracyjne mogą/będą mogły przyczynić się do wzrostu konkurencyjności Spółki. Ich efektem jest/będzie poprawienie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co  w  konsekwencji może skutkować zwiększeniem konkurencyjności Spółki. Realizacja poszczególnych spotkań mogła/będzie mogła wpłynąć na wizerunek Spółki oraz na sposób postrzegania Spółki przez odbiorców jej usług. Z zawartej przez Spółkę ze zleceniobiorcą umowy na realizację organizacji wyjazdowego spotkania integracyjnego wynika/wynikać będzie, że Spółka nabywa jedną kompleksową usługę organizacji spotkania, na którą składają/będą się składały wymienione we  wniosku elementy (towary i usługi). Zakwaterowanie i wyżywienie nie jest nabywane/nie będzie nabywane przez Spółkę od zleceniobiorcy odrębnie, ale w ramach jednej umowy. Z zawartej umowy wynika/wynikać będzie, że w ramach usługi organizacji spotkania zleceniobiorca ma zapewnić uczestnikom m.in. zakwaterowanie, wyżywienie i alkohol. Z perspektywy Spółki jako nabywcy usługi organizacji spotkania integracyjnego jest/będzie konieczne, aby jeden podmiot wykonał wszystkie usługi/dokonał dostawy towarów niezbędnych w celu organizacji tego spotkania.

Analiza wymienionych w opisie sprawy świadczeń prowadzi do wniosku, że nabywają Państwo kompleksową usługę organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych, na którą składa się pakiet powiązanych ze sobą świadczeń jedynie w zakresie następujących świadczeń: zakwaterowania w  pokojach hotelowych, wyżywienia, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia, dostępu do sprzętu audiowizualnego, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem, otwartego baru i obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem, dostępu do terenów zielonych (np. ogród, amfiteatr leśny, boiska), dodatkowych atrakcji (np. sauna, basen, jacuzzi, spa) oraz  dodatkowych zajęć (np. zajęcia taneczne, wycieczka rowerowa, rejs żaglówkami).

Spółka będzie zawierała umowę ze zleceniobiorcą, na podstawie której będzie on świadczył na rzecz Spółki usługę organizacji spotkania, a z zawartej przez Spółkę ze zleceniobiorcą umowy na realizację organizacji wyjazdowego spotkania integracyjnego wynika/wynikać będzie, że Spółka nabywa jedną kompleksową usługę organizacji spotkania, na którą składają/będą się składały wymienione we  wniosku elementy (towary i usługi). Zatem w przypadku opisanych wydarzeń, celem nabycia ww.  usług jest profesjonalne zorganizowanie spotkania integracyjnego przez zleceniobiorcę, który  zapewnia wszystkie elementy niezbędne do wykonania tej konkretnej usługi. Poszczególne świadczenia nie stanowią/nie będą stanowić dla Państwa celu samego w sobie, lecz są/będą jedynie środkiem do lepszego wykorzystania usługi głównej. W tym usługi noclegowe i gastronomiczne nie mają charakteru samoistnego lecz tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość – usługę polegającą na organizacji ww. spotkania, są tak ściśle z nią związane, że tworzą obiektywnie jedno świadczenie i  nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy stwierdzić należy, że ww. zakupy związane z organizacją wyjazdowych spotkań integracyjnych na które składają się czynności: zakwaterowania w pokojach hotelowych, wyżywienia, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia, dostępu do  sprzętu audiowizualnego, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem, otwartego baru i  obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem, dostępu do terenów zielonych, dodatkowych atrakcji oraz  dodatkowych zajęć, w której uczestniczą/uczestniczyć będą członkowie zarządu, pracownicy, zleceniobiorcy oraz  współpracownicy – mają/będą miały pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – poprawę jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę, co  w  konsekwencji może skutkować zwiększeniem przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej, poprawę wizerunku i lepszym odbiorem Spółki, wzrostem konkurencyjności Spółki oraz integrację osób biorących w nich udział, stworzenie więzi pomiędzy tymi osobami a Spółką i dobrej atmosfery wewnątrz Spółki.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji spotkań integracyjnych, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne i noclegowe.

W związku z powyższym należy uznać, że organizacja wyjazdowych spotkań integracyjnych przez zleceniodawcę, na które składa się szereg czynności opisanych we wniosku, stanowi/będzie stanowiła świadczenie kompleksowe i poszczególne czynności w ramach tych świadczeń nie podlegają/nie będą podlegały odrębnej analizie – z wyłączeniem jednakże zapewnienia uczestnikom napojów alkoholowych.

W odniesieniu do zapewnienia napojów alkoholowych dla uczestników spotkań integracyjnych nie  można uznać, że stanowi/będzie stanowiło ono element kompleksowej usługi organizacji tych  spotkań. Zakup napojów alkoholowych nie jest/nie będzie niezbędny do należytego i  właściwego świadczenia usług polegających na organizacji spotkań integracyjnych. Nie wystąpi/nie będzie występował wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanych spotkań, które służą/będą służyły stworzeniu dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a tym samym poprawie jakości funkcjonowania Spółki oraz jakości usług świadczonych przez Spółkę.

W tym miejscu należy zatem stwierdzić, że świadczenie polegające na zakupie alkoholu dla uczestników przedsięwzięć nie jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Państwa, a jedynie służy celom osobistym, prywatnym uczestników. Zakup alkoholu nie ma związku z  wykonanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do  odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych, na którą składają się czynności: zakwaterowania w pokojach hotelowych, wyżywienia, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia, dostępu do  sprzętu audiowizualnego, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem, otwartego baru i  obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem, dostępu do terenów zielonych (np. ogród, amfiteatr leśny, boiska), dodatkowych atrakcji (np. sauna, basen, jacuzzi, spa) oraz  dodatkowych zajęć (np. zajęcia taneczne, wycieczka rowerowa, rejs żaglówkami).

Prawo to nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu w części dotyczącej wydatków na zakup alkoholu z uwagi na brak związku (nawet pośredniego) pomiędzy ich ponoszeniem a Państwa czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 uznałem je  za  nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia polegającego na zapewnieniu uczestnikom udziału w spotkaniach wskazania wymaga, że w przypadku, gdy  świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od  towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie m.in. na cele osobiste pracownika w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia towarów należących do przedsiębiorstwa, tj. takie, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, lub wszelkie inne darowizny, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do  obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Warunkiem uznania powyższych czynności za odpłatną dostawę towaru jest przysługujące podatnikowi w części lub w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które mają być przekazane. Jeżeli zatem podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Wskazany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za  odpłatną dostawę towarów.

Zgodnie art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z  dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi  istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na  podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W konsekwencji dane nieodpłatne świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem  VAT, jeżeli nie będzie ono się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, a podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z  prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze  stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

W analizowanym przypadku celem spotkań jest/będzie integracja osób biorących w nich udział oraz  stworzenie więzi pomiędzy tymi osobami a Spółką. Spotkania służą/będą służyły stworzeniu dobrej atmosfery wewnątrz Spółki, a tym samym poprawie jakości funkcjonowania Spółki oraz  jakości usług świadczonych przez Spółkę, co w konsekwencji może skutkować zwiększeniem przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej. Wyjazdowe spotkania integracyjne mogą/będą mogły przyczynić się do wzrostu konkurencyjności Spółki oraz wpłynąć na wizerunek Spółki oraz na sposób postrzegania Spółki przez odbiorców jej usług.

Ponadto – jak wynika z wniosku - w ramach wyjazdowych spotkań integracyjnych świadczą Państwo nieodpłatnie usługi dla:

·członkowie zarządu (osoby powołane do pełnienia funkcji członka zarządu Spółki),

·pracownicy (osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę),

·zleceniobiorcy (osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy zlecenia),

·współpracownicy (osoby prowadzące działalność gospodarczą i współpracujące ze Spółką na   podstawie umowy B2B).

Jak rozstrzygnąłem wyżej, świadczenia w postaci usługi organizacji wyjazdowych spotkań integracyjnych, na którą składają się czynności: zakwaterowania w pokojach hotelowych, wyżywienia, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkań w ciągu dnia, dostępu do  sprzętu audiowizualnego, dostępu do sali w celu przeprowadzenia spotkania wieczorem, otwartego baru i  obsługą barmańską w trackie spotkania wieczorem, dostępu do terenów zielonych (np. ogród, amfiteatr leśny, boiska), dodatkowych atrakcji (np. sauna, basen, jacuzzi, spa) oraz  dodatkowych zajęć (np. zajęcia taneczne, wycieczka rowerowa, rejs żaglówkami), mają/będą miały związek z  prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, nieodpłatne świadczenie polegające na zapewnieniu uczestnikom udziału w  spotkaniach integracyjnych w powyższym zakresie nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów

Odnosząc się natomiast do obowiązku wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania alkoholu na spotkaniach integracyjnych wskazać należy, że zakup alkoholu oraz jego przeznaczenie – jak wskazałem wyżej - nie ma związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą a służy zaspokajaniu potrzeb prywatnych uczestników spotkań. Ponadto – jak rozstrzygnąłem powyżej – nie przysługuje/nie będzie przysługiwało  Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem alkoholu.

Tym samym, nie są/nie będą Państwo zobowiązani do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępnienia alkoholu podczas spotkań integracyjnych, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko odnośnie pytania 2, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który  obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.