Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy,

-prawidłowe – w zakresie uznania, że sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż wskazanych we wniosku składników majątkowych i niemajątkowych gospodarstwa rolnego będzie stanowić sprzedaż wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Uzupełnił go Pan pismem z 24 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego (gospodarstwa sadowniczego), na które składają się grunty, budynki (z których jeden pełni w części funkcję mieszkalną), infrastruktura, maszyny rolnicze, w tym dwa ciągniki sadownicze oraz dwa samochody dostawcze i samochód osobowy.

W związku z przejściem na emeryturę, Wnioskodawca zamierza sprzedać całe swoje gospodarstwo rolne nowemu nabywcy, który będzie nadal prowadzić tożsamą działalność rolniczą. Sprzedaży nie będzie podlegać jedynie samochód osobowy oraz tegoroczny zapas jabłek, które to jabłka wnioskodawca zamierza do końca sezonu samodzielnie sprzedać.

Natomiast w skład sprzedaży gospodarstwa wchodzą:

-działki o łącznej powierzchni (…) ha stanowiące zwartą całość o przeznaczeniu w większości na sady, grunty orne i lasy,

-budynki gospodarcze oraz budynek mieszkalno-magazynowy wraz z garażami na sprzęt rolniczy,

-maszyny, w tym ciągniki sadownicze, opryskiwacze, rozrzutnik,

-pojazdy, w tym dwa samochody dostawcze, dwa wózki widłowe oraz przyczepy,

-baza danych odbiorców i dostawców,

-umowy na dostawę energii,

-doradztwo i pomoc w początkowym przejęciu produkcji przez nowego nabywcę (tzw. know-how).

Stanowi to zespół składników majątkowych pozwalających na samodzielne i samowystarczalne prowadzenie gospodarstwa rolnego. Zespół tych składników stanowi zatem zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Rzeczone działki stanowią w większości grunty rolne, w znacznej części zalesione drzewostanem owocowym i są one wyłączone od zabudowy. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…), przedmiotowe działki oznaczone są jako tereny rolne lub tereny zabudowy mieszkalno-zagrodowej, częściowo predysponowane do osuwania.

W ramach działalności rolniczej, Wnioskodawca prowadzi produkcję rolną polegającą na uprawie drzew owocowych (głównie jabłek), przechowywaniu w chłodni zebranych owoców, a następnie na ich systematycznej sprzedaży przy pomocy swojego samochodu dostawczego, głównie do sieci sklepów spożywczych. Cała lista odbiorców przekazana też będzie Nabywcy wraz z całym gospodarstwem. Sprzedaży podlegają również wszystkie dotychczas wykorzystywane maszyny rolnicze i urządzenia oraz narzędzia służące do wykonywania prac rolniczych i zbiórki owoców.

Sam Wnioskodawca ma status rolnika zarejestrowanego do VAT, z uprawnieniem do osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego, które prowadzone jest do dzisiaj i nie prowadzi żadnej innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nieruchomości rolne, które Zainteresowany zamierza uczynić przedmiotem sprzedaży, są jego własnością od 48 lat.

Wnioskodawca zamierza sprzedać rzeczone gospodarstwo rolne nowemu nabywcy, który kontynuował będzie dotychczasową działalność sadowniczą. Gospodarstwo to, zgodnie z ustawą o VAT, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Aportem ma zostać objęta zorganizowana część gospodarstwa rolnego, mająca pełnić samodzielną funkcję gospodarczą w rozumieniu przepisów dotyczących przedsiębiorstwa. Gospodarstwo to posiada samodzielność finansową pozwalającą na jego autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku z 24 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) doprecyzował Pan opis sprawy o informację, iż sprzedaje Pan całe gospodarstwo rolne z wyłączeniem samochodu osobowego oraz tegorocznego zapasu jabłek, ponieważ planuje Pan zakończyć prowadzenie gospodarstwa rolnego (sadowniczego).

Pytanie

Czy w związku ze sprzedażą opisanej wyżej, zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanych wyżej składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących gospodarstwo rolne odpowiada sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i stanowi tym samym czynność prawną zwolnioną od obowiązku zapłaty podatku VAT (art. 6 ust. 1 ustawy o VAT).

Mając na uwadze fakt, iż przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w przypadku zbycia zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, tj. zbioru praw, z których najistotniejsze objęte jest zwolnieniem podatkowym, zwolnienie powyższe skutkuje na pozostałe składniki transakcji odpłatnego zbycia, w sytuacji, gdy z punktu widzenia stron umowy stanowią zorganizowaną całość i ich wykorzystanie implikuje prawidłowe działanie tego gospodarstwa rolnego, spełniającego jednocześnie podstawy do uznania go w zaprezentowanych okolicznościach za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, z jednoczesnym zaznaczeniem, iż są to zorganizowane gospodarczo składniki, służące prowadzeniu rolniczej działalności gospodarczej.

Tożsama wykładnia została zastosowana w interpretacji indywidualnej wydanej w piśmie Izby Skarbowej w Łodzi z 24 kwietnia 2023 roku (znak: IPTPP4/443-41/13-4/OS). Z powyższego wynika, że chociaż gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, iż spełnia ono określone właściwe dla niego wymogi. Biorąc to pod uwagę, gospodarstwo rolne stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Zatem, biorąc pod uwagę przepisy Kodeksu cywilnego w zakresie przedsiębiorstwa oraz gospodarstwa rolnego, gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Stąd wniosek, że zbycie gospodarstwa rolnego będzie mogło być traktowane jako spełniające przesłankę wyłączenia z przepisów ustawy o podatku VAT.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca osiąga cel w postaci prawidłowego zagospodarowania gruntów rolnych, uzyskiwanie płodów rolnych i odpłatnego zbycia tych płodów rolnych punktom skupu. Mając powyższe na uwadze, prowadzona przez niego działalność ma charakter zorganizowany i konieczny dla uznania tej działalności jako zorganizowana działalność gospodarcza, niebędąca jednocześnie pozarolniczą działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji sprzedaż zorganizowanej części gospodarstwa rolnego uznać należy za tożsamą w skutkach ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa rolnika, nieprowadzącego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Gospodarstwo rolne stanowiące samodzielnie funkcjonującą całość posiada status „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. W takim przypadku jego sprzedaż będzie objęta przepisami ustawy o VAT, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż Gospodarstwa rolnego, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy,

-prawidłowe – w zakresie uznania, że sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwaną dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Definicja gospodarstwa rolnego została zdefiniowana w art. 2 pkt 16 ustawy. I tak:

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 55³ Kodeksu cywilnego:

Wprawdzie w przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (mimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak:

1)w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2)wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich, jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku NSA z dnia 28 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2529/11 stwierdzono: „Żaden z przepisów prawa powoływanych przez Sąd pierwszej instancji oraz wnoszącego skargę kasacyjną nie zawiera wprost, dosłownie i jednoznacznie wymogu, zgodnie z którym dla bytu prawnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części niezbędne jest prawo własności nieruchomości. Organy podatkowe nie ustaliły też w sprawie, że składniki wnoszonego aportem przedsiębiorstwa (...) nie mogły funkcjonować jako zorganizowana część przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości albo też z wykorzystaniem innych nieruchomości niż te, których podatnik nie wniósł do spółki. Istotne znaczenie ma również podnoszona przez Sąd pierwszej instancji okoliczność, że w dniu wniesienia – otrzymania aportu spółka kapitałowa otrzymała także, tytułem dzierżawy, prawo do przywoływanych powyżej nieruchomości”.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem gospodarstwa rolnego (gospodarstwa sadowniczego), na które składają się grunty, budynki (z których jeden pełni w części funkcję mieszkalną), infrastruktura, maszyny rolnicze, w tym dwa ciągniki sadownicze oraz dwa samochody dostawcze i samochód osobowy. W związku z przejściem na emeryturę zamierza Pan sprzedać całe swoje gospodarstwo rolne nowemu nabywcy, który będzie nadal prowadzić tożsamą działalność rolniczą. Sprzedaży nie będzie podlegać jedynie samochód osobowy oraz tegoroczny zapas jabłek, które to jabłka wnioskodawca zamierza do końca sezonu samodzielnie sprzedać.

W skład sprzedaży gospodarstwa wchodzą:

-działki o łącznej powierzchni (…) ha stanowiące zwartą całość o przeznaczeniu w większości na sady, grunty orne i lasy,

-budynki gospodarcze oraz budynek mieszkalno-magazynowy wraz z garażami na sprzęt rolniczy,

-maszyny, w tym ciągniki sadownicze, opryskiwacze, rozrzutnik,

-pojazdy, w tym dwa samochody dostawcze, dwa wózki widłowe oraz przyczepy,

-baza danych odbiorców i dostawców,

-umowy na dostawę energii,

-doradztwo i pomoc w początkowym przejęciu produkcji przez nowego nabywcę (tzw. know-how).

Powyższe składniki stanowią zespół składników majątkowych pozwalających na samodzielne i samowystarczalne prowadzenie gospodarstwa rolnego.

W ramach działalności rolniczej prowadzi Pan produkcję rolną polegającą na uprawie drzew owocowych (głównie jabłek), przechowywaniu w chłodni zebranych owoców, a następnie na ich systematycznej sprzedaży przy pomocy swojego samochodu dostawczego głównie do sieci sklepów spożywczych. Cała lista odbiorców przekazana też będzie Nabywcy wraz z całym gospodarstwem. Sprzedaży podlegają również wszystkie dotychczas wykorzystywane maszyny rolnicze i urządzenia oraz narzędzia służące do wykonywania prac rolniczych i zbiórki owoców.

Ma Pan status rolnika zarejestrowanego do VAT, z uprawnieniem do osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego, które prowadzone jest do dzisiaj i nie prowadzi Pan żadnej innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zamierza Pan sprzedać rzeczone gospodarstwo rolne nowemu nabywcy, który kontynuował będzie dotychczasową działalność sadowniczą. Gospodarstwo to posiada samodzielność finansową pozwalającą na jego autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym. Ponadto, sprzedaje Pan całe gospodarstwo rolne z wyłączeniem samochodu osobowego oraz tegorocznego zapasu jabłek, ponieważ planuje Pan zakończyć prowadzenie gospodarstwa rolnego (sadowniczego).

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku ze sprzedażą opisanych wyżej składników stanowiących gospodarstwo rolne będzie Pan musiał zapłacić podatek od towarów i usług.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa, decyduje zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań, ponadto decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wskazał Pan we wniosku, w związku z przejściem na emeryturę zamierza Pan sprzedać całe gospodarstwo rolne nowemu nabywcy, który będzie nadal prowadził tożsamą działalność rolniczą, tj. będzie kontynuował dotychczasową działalność sadowniczą. Sprzedaży nie podlegać będzie jedynie samochód osobowy oraz tegoroczny zapas jabłek, a składniki majątkowe, które zamierza Pan sprzedać pozwolą na samodzielne i samowystarczalne prowadzenie gospodarstwa rolnego. Sprzedaje Pan całe gospodarstwo rolne z wyłączeniem samochodu osobowego oraz tegorocznego zapasu jabłek, ponieważ planuje Pan zakończyć prowadzenie gospodarstwa rolnego (sadowniczego).

Należy w tym miejscu wskazać, że nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa, ważne, aby nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji – co będzie miało miejsce w opisanym przypadku.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, po dokonaniu sprzedaży gospodarstwa rolnego, nabywca będzie nadal prowadził tożsamą działalność rolniczą, tj. będzie kontynuował dotychczasową działalność sadowniczą. Nabywca będzie zatem, kontynuował przy pomocy nabytych składników, dotychczasową działalność, którą obecnie Pan prowadzi, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy, należy zauważyć, że planowana przez Pana (na rzecz nabywcy, który będzie nadal prowadził tożsamą działalność rolniczą, tj. będzie kontynuował dotychczasową działalność sadowniczą) sprzedaż wskazanych we wniosku składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowić sprzedaż wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przy czym wbrew Pana stanowisku – przedmiotem planowanej dostawy nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, tylko przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, bowiem sprzedaje Pan, w związku z przejściem na emeryturę, całe gospodarstwo rolne (sadownicze) i planuje Pan zakończyć jego prowadzenie.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie uznania, że sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy uznaję za nieprawidłowe, a w zakresie wyłączenia transakcji sprzedaży opisanych składników majątkowych i niemajątkowych z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy uznaje za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, zauważyć należy, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.