Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku od towarów i usług. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: Spółką lub Wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą - jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją oraz koordynacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zaangażowana jest w projekty dotyczące akcji promocyjnych, których organizatorem jest inny podmiot (zwane dalej: Projektami).

W celu realizacji Projektów zaangażowane są następujące podmioty:

1. producent i dystrybutor produktów (…) - jako zleceniodawca Wnioskodawcy i jednocześnie organizator Projektów (zwany dalej: P),

2. (…) - jako operator Czeków BLIK (zwany dalej: Operator),

3. (…) - jako podmiot, który na wyłączność ma podpisaną umowę z Operatorem (zwany dalej: Bankiem).

Istotą Projektów jest to, że ich uczestnicy za spełnienie określonych przez P warunków mogą uzyskać nagrodę w postaci Czeków BLIK (szczegółowy opis istoty Czeku BLIK zawarty jest w dalszej części opisu Stanu faktycznego/Zdarzenia przyszłego).

Na podstawie zautomatyzowanych żądań przekazywanych przez P, Wnioskodawca zgłasza również zautomatyzowane żądanie do Banku o wygenerowanie Czeków BLIK o określonym nominale. Takie zautomatyzowane żądanie od P do Wnioskodawcy stanowi plik elektroniczny, zawierający między innymi nominał Czeku BLIK, jaki ma zostać wygenerowany oraz numer telefonu komórkowego, na który Wnioskodawca powinien wysłać Czek BLIK. Po ich wygenerowaniu przez Bank, Czeki BLIK są następnie wysyłane przez Wnioskodawcę na numery telefonów komórkowych uczestników Projektów, wskazane w żądaniu otrzymanym od P. Wnioskodawca jest zatem pośrednikiem pomiędzy Bankiem, a P. Wnioskodawca nie jest organizatorem Projektów, nie wie do kogo są skierowanie ani na jakich zasadach są realizowane.

Czeki BLIK

Czeki BLIK to innowacyjna usługa umożliwiająca wygenerowanie 9-cyfrowego kodu, który można następnie wykorzystać do płacenia za usługi, zakupy, czy też do wypłacania środków z bankomatu. W trakcie tworzenia Czeku BLIK użytkownik sam ustala jego wartość, termin ważności i hasło zabezpieczające do korzystania ze środków. Czek BLIK można w pewnym sensie porównać do karty przedpłaconej. Realizacja transakcji przy użyciu Czeku BLIK następuje bowiem do wysokości zapisanej na nim wartości pieniężnej. Jeżeli wartość transakcji przewyższa wartość Czeku BLIK, operacja musi zostać rozdzielona i brakująca kwota musi zostać dopłacona przez kupującego gotówką lub innym środkiem płatniczym.

W ramach Projektów Czek BLIK jaki generuje Bank z pomocą techniczną Operatora i w sposób zautomatyzowany przesyła Wnioskodawcy, który następnie Wnioskodawca przesyła SMS-em na numer telefonu komórkowego wskazany przez P, jest aktywnym Czekiem BLIK, co oznacza, że zapisana jest na nim określona z góry wartość pieniężna. Wnioskodawca nie jest obciążany kwotą nominału zapisanego na Czeku BLIK w momencie jego wygenerowania przez Bank. Dopiero w momencie, gdy Czek BLIK jest spalony przez uczestnika Projektu (tj. za pomocą Czeku BLIK zostaje wybrana gotówka w bankomacie, bądź za jego pomocą następuje zapłata za towar lub usługę) Bank obciąża rachunek Wnioskodawcy (tj. rachunek bankowy Wnioskodawcy prowadzony w Banku) kwotą wykorzystaną z nominału takiego Czeku BLIK (całością kwoty zapisanej na Czeku BLIK lub jej częścią, w zależności od tego jak postąpi uczestnik Projektu).

Współpraca z Bankiem

W celu realizacji Projektów Wnioskodawca zawarł z Bankiem Umowę o realizację czeków BLIK (dalej jako: Umowa), na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz Banku:

1. Zryczałtowanej kwoty tytułem jednorazowej opłaty za uruchomienie usług;

2. opłat serwisowych za pojedynczy, spalony Czek BLIK (zwanych dalej: Opłatami serwisowymi). Wysokość Opłaty serwisowej za 1 Czek Blik uzależniona jest od ilości spalonych Czeków BLIK.

Poza kosztem miesięcznym prowadzenia rachunku bankowego Wnioskodawcy w Banku oraz Opłatami serwisowymi Wnioskodawca nie ponosi na rzecz Banku żadnych innych bieżących opłat.

Powyżej przedstawione kwoty stanowią obciążenie rachunku bankowego Wnioskodawcy prowadzonego w Banku. W przypadku, gdyby na rachunku bankowym Wnioskodawcy prowadzonym w Banku nie było środków w kwocie równej m.in. nominałowi Czeku BLIK, zostanie on odrzucony i nie będzie możliwości zapłaty za jego pośrednictwem za towar lub usługę albo bankomat nie wyda gotówki.

Czeki BLIK są ważne od jednego do dwudziestu ośmiu dni kalendarzowych. Termin ważności Czeku BLIK określa Wnioskodawca. Niespalone Czeki BLIK w okresie swojej ważności są automatycznie anulowane. Z tytułu anulowania Czeku BLIK Wnioskodawca nie jest obciążany przez Bank Opłatami serwisowymi za wydanie Czeku BLIK ani nominalną wartością Czeku BLIK. Wnioskodawca posiada także możliwość anulowania Czeku BLIK w dowolnej chwili od jego zamówienia w Banku, aż do końca okresu jego ważności lub do momentu, gdy Czek BLIK zostanie spalony, w zależności od tego które ze zdarzeń nastąpi jako pierwsze (spalenie Czeku BLIK lub upływ terminu jego ważności).

Czeki BLIK mogę zostać wykorzystane (spalone) wyłącznie jeden raz. Wykorzystanie (spalenie) Czeku BLIK wiąże się z koniecznością podania hasła zabezpieczającego, które Wnioskodawca wysyła odrębnym SMS-em na ten sam numer telefonu komórkowego, wskazany przez P, co Czek BLIK. Jeżeli Czek BLIK posłuży zapłacie za towar lub usługę w cenie niższej niż wartość nominalna Czeku BLIK, z rachunku bankowego Wnioskodawcy prowadzonego w Banku, pobierana jest kwota faktycznie zapłaconej ceny (a nie wartość nominalna Czeku BLIK). Niezależnie od tego czy doszło do wykorzystania całej kwoty zapisanej na Czeku BLIK, czy też wyłącznie jej części, Bank pobiera od Wnioskodawcy (z rachunku bankowego Wnioskodawcy, prowadzonego w Banku) pełną wysokość Opłat serwisowych. Różnica pomiędzy wartością nominalną Czeku BLIK, a cenę faktycznie zapłaconą przy wykorzystaniu Czeku BLIK, nie jest zwracana uczestnikom Projektów w żaden sposób, przez którykolwiek z podmiotów.

Wnioskodawca nie otrzymuje od Banku faktury VAT, a poniesione koszty dokumentuje wyciągiem z rachunku bankowego.

Mając na względzie, że współpraca pomiędzy Wnioskodawcę a P i Bankiem będzie kontynuowana także w przyszłości, wolę Wnioskodawcy jest także uzyskanie odpowiedzi co do skutków podatkowych takiego działania na przyszłość (Zdarzenie Przyszłe).

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w opisanym Stanie Faktycznym oraz Zdarzeniu Przyszłym Wnioskodawca powinien dokumentować koszty poniesione na rzecz Banku z tytułu wartości spalonych Czeków BLIK, jako koszty podatkowe Wnioskodawcy, dowodem źródłowym zewnętrznym (fakturę VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Odpowiedź na pytanie nr 1 powinna brzmieć następująco - nie, Wnioskodawca nie powinien dokumentować poniesionych przez niego kosztów na rzecz Banku z tytułu wartości spalonych Czeków BLIK, jako kosztów podatkowych Wnioskodawcy, dowodem źródłowym zewnętrznym (fakturę VAT).

Uzasadnienie

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następującej wykładni przepisów prawa.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie opisanego Stanu Faktycznego oraz Zdarzenia Przyszłego, Wnioskodawca nie powinien dokumentować poniesionych przez niego kosztów na rzecz Banku z tytułu wartości spalonych Czeków BLIK dowodem źródłowym zewnętrznym (fakturą VAT).

Jak przewiduje art. 20 ust. 1 i 2 u.o.r.:

„Do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi": 1) zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów; 2) zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom; 3) wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki”.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 4 u.o.r.:

„W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności”.

Należy zatem zauważyć, iż w przypadku gdy czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (podatek VAT) zasadą jest dokumentowanie zdarzenia dowodem źródłowym zewnętrznym. W ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone przez Bank są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT, a w konsekwencji, brak jest podstaw do żądania przez Wnioskodawcę od Banku wystawienia faktury VAT.

Czynności opodatkowane podatkiem VAT zostały wskazane w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z tym którym:

„Opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. ”

Niemniej, ustawodawca uregulował katalog usług zwolnionych z podatku VAT. Jak bowiem stanowi art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT:

„Zwalnia się od podatku:

40) usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.’’

W ocenie Spółki realizacja czynności Banku przedstawionych w analizowanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym tj.:

- wygenerowanie Czeków BLIK o określonym nominale;

- w momencie, gdy Czek BLIK jest spalony przez uczestnika Projektu (tj. za pomocą Czeku BLIK zostaje wybrana gotówka w bankomacie, bądź za jego pomocą następuje zapłata za towar lub usługę), obciążenie rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą wykorzystaną z nominału Czeku BLIK (całością kwoty zapisanej na Czeku BLIK lub jej częścią, w zależności od tego jak postąpi uczestnik Projektu);

- obciążenie rachunku bankowego Wnioskodawcy Opłatami serwisowymi;

spełniają przesłanki do skategoryzowania ich jako czynności zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.

Prowadzenie rachunku bankowego Wnioskodawcy przez Bank oraz obciążanie Wnioskodawcy kosztami z tego tytułu, jak i obciążanie rachunku bankowego Opłatami serwisowymi wprost zostało wskazane w ww. przepisie jako „usługi prowadzenia rachunków pieniężnych” oraz „wszelkiego rodzaju transakcje płatnicze”.

Prawidłowość powyższej konkluzji można pozytywnie zweryfikować odwołując się również do Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t .j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2488 z późn. zm., dalej jako: „Prawo bankowe”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 i 6 Prawa bankowego, czynnościami bankowymi są m.in. prowadzenie rachunków bankowych oraz przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych. Z kolei art. 5 ust. 4 i 5 Prawa bankowego stanowi, że działalność gospodarcza, której przedmiotem są powyższe czynności może być wykonywana wyłącznie przez banki (i inne niż banki jednostki organizacyjne, jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają je do tego).

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinno budzić wątpliwości, że intencją ustawodawcy było, aby poszczególne czynności rozpoznawane na gruncie Prawa bankowego jako czynności bankowe były zawarte w katalogu wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.

W świetle powyższego usługi świadczone przez Bank na rzecz Wnioskodawcy będą stanowiły usługi finansowe zwolnione z podatku VAT.

Kolejno warto odnieść się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 2 stycznia 2020 r., znak: PT6.8101.5.2019 (dalej jako: Interpretacja Ogólna), w której wskazano, że aby można było stwierdzić spełnienie przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT konieczne jest wystąpienie następujących okoliczności:

1) transakcje tworzą odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny,

2) skutkiem transakcji jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności.

Interpretacja Ogólna została sporządzona w oparciu o treść orzecznictwa TSUE, który wielokrotnie wypowiadał się o kryteriach oceny charakteru usług finansowych - wynika to z faktu, iż art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT jest implementacją do polskiego porządku prawnego art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z póżn. zm.), zgodnie z którym: Państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

W tym miejscu warto odwołać się do m.in. wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt: C-350/10, w którym wskazano, że:

„Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, aby móc zakwalifikować świadczone usługi jako czynności zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w tym przepisie.’’

Powyższe stanowisko zostało wcześniej przedstawione przez tenże Trybunał w wyroku z dnia 27 października 2005 r., sygn. akt: C-41/04, w którym wskazano, że:

„Podobnie jest, jeśli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.’’

Czynności wskazane w Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym są funkcjonalnie powiązane tj. w przypadku braku wygenerowania Czeku BLIK nie nastąpi obciążenie rachunku bankowego Wnioskodawcy. Nie sposób uznać, iż wskazane czynności Bank mógłby podejmować niezależnie od siebie - brak byłoby podstaw do obciążenia rachunku bankowego, bez wcześniejszego wygenerowania Czeku BLIK. W konsekwencji usługi świadczone przez Bank stanowią kompleksową obsługę zarówno co do prowadzenia rachunku bankowego Wnioskodawcy, jak i warunków zawartej Umowy (związanej z realizacją Projektów) tj. generowania Czeków BLIK.

Z kolei w niedawno wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2024 r., znak: 0112-KDIL1-1.4012.180.2024.2.HW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, zauważył, że:

„Istotny jest bowiem nierozerwalny związek między usługą a pojęciem transakcji płatniczej. W zdarzeniu będącym przedmiotem wniosku usługa jest immanentnym elementem płatności. Brak

usługi wykluczy możliwość realizacji płatności.”

Powyżej wskazana interpretacja indywidualna jest kluczowa, albowiem wniosek dotyczył generowania kodów QR - Organ uznał stanowisko przedstawione we wniosku jako nieprawidłowe z uwagi na techniczno-administracyjny charakter czynności. W ocenie Wnioskodawcy, czynności podejmowane przez Bank nie mają jedynie charakteru techniczno-administracyjnego, albowiem:

- Bank samodzielnie obciąża rachunek bankowy Wnioskodawcy wysokością spalonego Czeku BLIK;

- Bank ustala prawidłową kwotę, którą zostanie obciążony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Idąc dalej należy także zwrócić uwagę na treść art. 106b ust. 2 Ustawy o VAT, który stanowi, że:

„Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. ”

W związku z czym, brak jest podstaw do żądania przez Wnioskodawcę wystawienia faktury VAT przez Bank. W konsekwencji nie jest konieczne, aby Wnioskodawca udokumentował poniesienie kosztów na rzecz Banku z tytułu wartości spalonych Czeków BLIK, jako kosztów podatkowych, dowodem źródłowym zewnętrznym (fakturą VAT).

Wnioskodawca podkreśla, że rozstrzygnięcie przedmiotowego pytania jest dla niego istotne ze względu na ciążący na nim obowiązek rzetelnego dokumentowania wydatków.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Podkreślić należy, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy wprowadza definicję faktury, przez którą rozumie się:

Dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W myśl art. 106a pkt 1 ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1) sprzedaży, z wyjątkiem:

a) przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,

b) czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2,

dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Natomiast stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, to podatnik, który dokonuje dostawy towarów bądź świadczenia usług na rzecz innego podatnika podatku VAT zobowiązany jest tą transakcję udokumentować fakturą.

We wniosku wskazali Państwo, że rozstrzygnięcie jest istotne ze względu na ciążący obowiązek rzetelnego dokumentowania wydatków. Z opisu sprawy wynika, że nabywają Państwo usługi od Banku, za które Bank pobiera opłatę serwisową.

Zatem, w przedmiotowej sprawie to Bank na Państwa rzecz świadczy usługę, za którą pobiera od Państwa opłatę serwisową.

Zatem Państwo nie są i nie będą zobowiązani do wystawienia z tego tytułu faktury VAT. Obowiązek prawidłowego udokumentowania czynności wykonanej przez Bank na Państwa rzecz ciąży/będzie ciążyć na Banku, wykonawcy usługi, a nie na jej odbiorcy.

Wskazać również należy, że w sytuacji gdy usługi świadczone przez Bank na Państwa rzecz korzystają/będą korzystać ze zwolnienia od podatku, na mocy art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, to zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 3 mogą Państwo żądać wystawienia faktury przez Bank.

Tym samym, Państwa stanowisko, z uwagi na uzasadnienie, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-  zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-  zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania oznaczonego nr 1). Inne kwestie przedstawione w zaistniałym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, bądź we własnym stanowisku, w szczególności zwolnienie od podatku dla usług świadczonych przez Bank, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji ogólnej oraz interpretacji indywidualnej wskazać należy, że nie mają one zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku, bowiem rozstrzygają w zupełnie innym zakresie. Dotyczą one braku zastosowania zwolnienia dla opisanych tam usług. Natomiast w przedmiotowej sprawie nie pytają Państwo o opodatkowanie usług, ale o sposób dokumentowania wydatków.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.