Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-        prawa do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,

-        obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej ww. transakcję.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca A Sp. z o.o. jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowiącej aktualnie działkę 1 obręb (...).

Działka ma powierzchnię (...) m2 i stanowi grunt rolny RIVb i grunt pod rowami W – zgodnie z zapisami z ewidencji gruntów. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nabyta została przez Spółkę (...)2022 r. od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z tym Spółka nie miała prawa ani podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia tej nieruchomości, albowiem sprzedający nie był podatnikiem tego podatku.

Spółka od nabycia nieruchomości poniosła jedynie koszty podatku od czynności cywilnoprawnych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.

(...)2023 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję o warunkach zabudowy działki 1 numer (…), zgodnie z którą działka 1 została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Decyzja została uzyskana przez Spółkę jedynie w celu podziału działki na dwie mniejsze i dalszej ich odsprzedaży, albowiem Spółka ograniczyła działalność i nie ma zamiaru realizować jakichkolwiek robót budowlanych.

Działka 1 jest w trakcie podziału na dwie nowe działki o powierzchniach po około (...) m2, Spółka aktualnie próbuje sprzedać działki powstałe z podziału działki 1. W dniu w którym podział działki 1 faktycznie nastąpi (wydana zostanie decyzja o podziale działki oraz zmienią się numery ewidencyjne działki) wydana decyzja o warunkach zabudowy nie będzie mogła być wykorzystana przez Spółkę ani przez nabywców działki, a zmuszeni oni będą do uzyskania nowej decyzji o warunkach zabudowy.

Decyzja nie zostanie uchylona, ale będzie bezprzedmiotowa, albowiem nie będzie już działki 1 dla której decyzja ta została wydana. W związku z tym, oraz mając na uwadze, że aktualnie są potencjalne zainteresowane osoby nabyciem działek powstałych z podziału podziałki 1, Wnioskodawca zastanawia się, czy zbycie niezabudowanej i nieprzeznaczonej pod zabudowę nieruchomości gruntowej (po podziale działki 1) podlegać będzie zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu według stawki 23% czy może zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy, możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że działki ewidencyjne powstałe z podziału działki 1 nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy wydaną dla nowo powstałych działek. Nabywcy działek – osoby fizyczne – uzyskają na swoją rzecz nowe decyzje o warunkach zabudowy i dopiero wtedy będzie można mówić o działkach budowlanych.

Pytania

W związku z tym, powstały następujące pytania dotyczące zdarzenia przyszłego:

1.Czy transakcja sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej powstałej z podziału działki 1, nieobjętej planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego oraz decyzją o warunkach zabudowy, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jako dostawa gruntu niezabudowanego innego niż teren budowlany?

2.Czy właściwym jest wystawienie faktur VAT z określeniem stawki ZW (zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy o VAT do opisanej powyżej transakcji, czy zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT nie ma potrzeby wystawienia faktury VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży działek powstałych z podziału działki 1, tj. dwóch nowych odrębnych nieruchomości gruntowych niezabudowanych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, albowiem nieruchomości gruntowe powstałe z podziału działki 1 nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy (Spółka nie będzie występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek powstałych z podziału działki 1).

Teren nowopowstałych działek w związku z tym nie będzie stanowił dostawy terenu budowlanego, albowiem brak jest planu miejscowego oraz decyzji o warunkach zabudowy wydanych dla nowopowstałych nieruchomości gruntowych. Natomiast uprzednio uzyskana decyzja o warunkach zabudowy się zdezaktualizuje i nie będzie miała zastosowania, nie będzie można z niej skorzystać celem uzyskania pozwolenia na budowę dla nowo powstałych działek.

W ocenie Spółki, działki powstałe z podziału działki 1 nie będą stanowiły gruntu przeznaczonego pod zabudowę, albowiem będą to działki rolne, nieobjęte planem miejscowym oraz decyzją o warunkach zabudowy.

W ocenie Wnioskodawcy, może on udokumentować sprzedaż nowo powstałych nieruchomości gruntowych niezabudowanych i nieprzeznaczonych pod zabudowę fakturą VAT ze wskazaniem stawki podatku VAT jako ZW, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Ewentualnie zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca może zrezygnować z wystawienia faktury VAT, a jedynym dokumentem na potwierdzenie tej transakcji będzie akt notarialny sprzedaży nowo powstałych nieruchomości gruntowych niezabudowanych niestanowiących gruntu budowlanego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie gruntu traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowiącej aktualnie działkę nr 1.

Działka ma powierzchnię (...) m2 i stanowi grunt rolny RIVb i grunt pod rowami W – zgodnie z zapisami z ewidencji gruntów. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nabyta została przez Spółkę (...)2022 r. od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z tym Spółka nie miała prawa ani podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia tej nieruchomości, albowiem sprzedający nie był podatnikiem tego podatku.

Spółka od nabycia nieruchomości poniosła jedynie koszty podatku od czynności cywilnoprawnych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.

(...)2023 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję o warunkach zabudowy działki 1 numer (…), zgodnie z którą działka 1 została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Decyzja została uzyskana przez Spółkę jedynie w celu podziału działki na dwie mniejsze i dalszej ich odsprzedaży, albowiem Spółka ograniczyła działalność i nie ma zamiaru realizować jakichkolwiek robót budowlanych.

Działka 1 jest w trakcie podziału na dwie nowe działki o powierzchniach po około (...) m2, Spółka aktualnie próbuje sprzedać działki powstałe z podziału działki 1. W dniu w którym podział działki 1 faktycznie nastąpi (wydana zostanie decyzja o podziale działki oraz zmienią się numery ewidencyjne działki) wydana decyzja o warunkach zabudowy nie będzie mogła być wykorzystana przez Spółkę ani przez nabywców działki, a zmuszeni oni będą do uzyskania nowej decyzji o warunkach zabudowy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy transakcja sprzedaży nieruchomości powstałych po podziale działki nr 1 będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy.

Należy wskazać, że planowana przez Spółkę sprzedaż niezabudowanych działek, powstałych w wyniku podziału geodezyjnego działki nr 1, wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Ww. działka stanowi majątek Spółki. Tym samym, działki gruntu przeznaczone do sprzedaży, stanowią element majątku w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa tych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Kwestię zwolnienia dostawy niezabudowanych gruntów reguluje przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Istotną okolicznością w niniejszej sprawie jest to, że przed podziałem geodezyjnym działki nr 1 wydano dla niej decyzję o warunkach zabudowy zgodnie z którą działka 1 została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Zatem decyzja o warunkach zabudowy dotycząca konkretnego terenu – działki nr 1 – umożliwia jej zabudowanie poprzez wybudowanie na niej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tym samym przesądziła o jej budowlanym charakterze.

Podział działki nr 1 i wyodrębnienie z niej dwóch nowych działek o powierzchniach po około (...) m2, będących przedmiotem planowanej sprzedaży nie niweczy ustalonego w decyzji o warunkach zabudowy budowlanego przeznaczenia terenu tej działki i tym samym nie może zmienić charakteru budowlanego terenu na teren niebudowlany. Tym samym należy stwierdzić, że działka nr 1 nie straci statusu gruntu budowlanego z uwagi na jej podział geodezyjny na dwie działki. Charakter budowlany działki nr 1 został bowiem „przesądzony” wydaną decyzją o warunkach zabudowy.

Tym samym sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału działki nr 1 nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy gdyż nieruchomość gruntowa nie spełnia warunków do uznania jej za teren inny niż budowlany.

Zauważam, że stanowisko to wpisuje się w orzecznictwo sądu administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 października 2018 r., sygn. akt I FSK 1396/16 rozpatrując sprawę dotyczącą opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek, które zostały wyodrębnione na skutek podziału geodezyjnego z nieruchomości, dla której wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu orzekł, że:

Nie do zaakceptowania jest pogląd, że w sytuacji, gdy wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania nieruchomości można ją podzielić nie uwzględniając wydanej dla tej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Dopuszczalność wydzielenia działek gruntu w ramach podziału nieruchomości należy w tym przypadku oceniać przez pryzmat możliwości ich zagospodarowania określonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (…).

(…) podział działki na 4 mniejsze musiał być zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji „budowa zespołu czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych”.

Zatem działki po podziale nadal będą gruntami przeznaczonymi pod zabudowę, zgodnie z powołaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Stąd też słusznie uznał organ, że pomimo podziału działki na 4 mniejsze – teren ten ma charakter budowlany. „Pierwsza” decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotycząca działki [...] „przesądziła”, że są to grunty przeznaczone pod zabudowę, stąd późniejszy podział tej działki na działki mniejsze nie mógł zmienić charakteru budowlanego tego terenu.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1600/16.

W związku z tym, że sprzedaż działek powstałych po podziale działki nr 1 nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym co wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygnatura akt I FSK 627/12, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.

W wyroku, na który powołuje się NSA, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

W omawianej sprawie, zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, również nie będzie miało zastosowania, ponieważ nie zostały spełnione warunki przedstawione w tym przepisie.

Jak bowiem wynika z okoliczności sprawy, działka nr 1 nabyta została przez Spółkę (...)2022 r. od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z tym Spółka nie miała prawa ani podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia tej nieruchomości, albowiem sprzedający nie był podatnikiem tego podatku. Spółka od nabycia nieruchomości poniosła jedynie koszty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem przy nabyciu działki nie wystąpił podatek VAT naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Tym samym nie można uznać, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, lub że takie prawo nie przysługiwało, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem.

Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości gruntowych niezabudowanych powstałych z podziału działki 1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy, jako dostawa gruntu niezabudowanego innego niż teren budowlany. Ponadto, dostawa ww. nieruchomości gruntowych nie będzie również korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej te transakcje.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że transakcja sprzedaży nieruchomości (niezabudowanych działek powstałych w wyniku podziału nr 1) – jak wyżej wskazano – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.

W konsekwencji Spółka zobowiązana będzie udokumentować fakturą VAT obrót uzyskany z tytułu sprzedaży nieruchomości powstałych po podziale działki nr 1 z wykazaniem właściwej dla tych transakcji stawki podatku VAT (pod warunkiem, że przyszły nabywca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.