Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2024 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Pana wniosek z 30 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów oraz prawa do dokonania korekty podatku należnego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2025 r. (wpływ 16 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W kwietniu i maju 2024 r. sprzedał Pan dwa ciągniki siodłowe marki (...) do Turcji.

W momencie wystawiania faktur sprzedaży wykazał Pan podatek VAT 0%, z uwagi na eksport do Turcji. Zgłoszenie do JPK VAT było przesunięte o 1 miesiąc, gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu za granicę.

W JPK zgłosił Pan te transakcje następująco:

1) Sprzedaż pojazdu nr 1 (...) z dnia 17 kwietnia 2024 r. faktura nr (...) została zgłoszona w JPK VAT za maj 2024 r., gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu za granicę. A w związku z faktem, że nie otrzymał Pan potwierdzenia wywozu IE599 to wystawił Pan korektę i naliczył Pan 23% podatku VAT.

2) Sprzedaż pojazdu nr 2 (...) z dnia 9 maja 2024 r. faktura nr (...) została zgłoszona w JPK VAT za czerwiec 2024 r., gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu poza UE. A w związku z faktem, że nie otrzymał Pan potwierdzenia wywozu to wystawił Pan korektę i naliczył 23% podatku VAT.

Robiąc korekty obu faktur na 23% VAT myślał Pan, że do potwierdzenia wywozu towaru poza UE niezbędny jest dokument IE599, którego nie udało się Panu uzyskać. Pana zdaniem, było to błędne założenie, gdyż do potwierdzenia eksportu mogą mieć zastosowanie różne inne dokumenty czy też wyciąg z rejestru MRN Komisji Europejskiej.

Kupiec pojazdów dostarczył Panu dokumenty MRN, tj. deklaracje eksportowe EX i deklaracje tranzytowe T2, dzięki którym mógł Pan prześledzić operacje tranzytu sprzedanych pojazdów, z których, Pana zdaniem, jednoznacznie wynika, że oba pojazdy wyjechały z UE i dotarły na Urząd Celny w Turcji i tym samym nabywa Pan prawo do zastosowania stawki 0%, z racji eksportu. Ponadto kupiec przysłał Panu zdjęcie z ekranu komputera w Urzędzie Celnym w Turcji potwierdzające przyjazd pojazdów do Turcji. Niestety nie otrzymał wydruku, gdyż system celny nie pozwala wydrukować. Wskazał Pan, że celnicy mogą sprawdzić, zobaczyć na ekranie, ale nie mogą tego wydrukować. Pana zdaniem, to tak jak z deklaracją IE599, że może ją wydrukować tylko jedna agencja, która wprowadziła do systemu i ze swojego programu może ją wydrukować, a nikt inny, ani inna agencja celna, ani jakikolwiek urząd. Pana zdaniem, żaden Urząd Celny nie może wydrukować deklaracji IE599, pomimo, że w systemie można ją śledzić. Na stronie głównej Komisji Europejskiej (...) pobrał Pan wydruki dokumentujące operacje tranzytu międzynarodowego i eksportu obu sprzedanych pojazdów.

Pojazd nr 1 (...) sprzedany 17 kwietnia 2024 r. faktura nr (...) został zgłoszony do eksportu na Węgrzech według MRN: (...), a następnie w Bułgarii opuszczając UE nadany w tranzycie na Urząd Celny w Turcji według MRN: (...). Śledząc te dokumenty wynika, że pojazd opuścił UE w dniu 8/9 maja 2024 r. Wpis z 5 czerwca 2024 r. w rejestrze MRN potwierdza, że pojazd dotarł do docelowego Urzędu Celnego w Turcji.

Pojazd nr 2 (...) sprzedany 9 maja 2024 r. faktura nr (...) został zgłoszony do eksportu na Węgrzech według MRN: (...) następnie w Bułgarii opuszczając UE nadany w tranzycie na Urząd Celny w Turcji według MRN: (...). Śledząc te dokumenty wynika, że pojazd opuścił UE w dniu 21/22 maja 2024 r. Wpis z 3 czerwca 2024 r. w rejestrze MRN potwierdza, że pojazd dotarł do docelowego Urzędu Celnego w Turcji.

Pana zdaniem opisane wyżej dokumenty (EX, T2, wydruk ze strony głównej Komisji Europejskiej (...)) jednoznacznie potwierdzają wykonanie eksportu i mogą być podstawą do korekty faktur na 0% VAT z tytułu eksportu i umożliwiają złożenie korekty JPK VAT w celu odzyskania błędnie naliczonego i zapłaconego podatku VAT.

W załączeniu :

• Faktura sprzedaży pojazdu nr 1 (...) nr (...) z korektą na 23%;
• Deklaracja EX i deklaracja T2 na pojazd nr 1 wraz z wydrukami z MRN, foto z Urzędu Celnego w Turcji;
• Faktura sprzedaży pojazdu nr 2 (...) nr (...) z korektą na 23%;
• Deklaracja EX i deklaracja T2 na pojazd nr 2 wraz z wydrukami z MRN, foto z Urzędu Celnego w Turcji.

Pytanie

Czy załączone dokumenty wystarczą do uznania potwierdzenia operacji eksportu i mogą być podstawą do korekty faktur na 0% VAT z tytułu eksportu i umożliwienia złożenia korekty JPK VAT w celu odzyskania błędnie naliczonego i zapłaconego podatku VAT.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, posiadane dokumenty tj. deklaracja eksportowa EX, deklaracja tranzytowa T2 i wydruk ze strony głównej Komisji Europejskiej (...) jednoznacznie potwierdzają wykonanie eksportu i mogą być podstawą do korekty faktur na 0% VAT z tytułu eksportu i umożliwienia złożenia korekty JPK VAT w celu odzyskania błędnie naliczonego i zapłaconego podatku VAT w miesiącach maju i czerwcu 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że aby czynność mogła być uznana za eksport towarów, musi nastąpić dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, czyli przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę oraz w wyniku dokonanej dostawy musi nastąpić wywóz towarów z kraju poza terytorium Unii Europejskiej i wywóz ten musi być potwierdzony przez właściwy organ celny.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Odnośnie kwestii wystawiania faktur należy wskazać, że stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 106j ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy:

Z powołanych powyżej przepisów ustawy wynika, że faktura dokumentująca czynność w postaci eksportu towarów powinna zawierać stawkę podatku VAT w wysokości 0%. Również w części deklaracyjnej JPK_VAT podatnik dokonujący eksportu towarów wykazuje tę sprzedaż ze stawką 0%. Zastosowanie tej stawki jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli podatnik nie posiada wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie eksportu, nie ma prawa do opodatkowania tych transakcji stawką podatku VAT w wysokości 0%. W tej sytuacji jest obowiązany opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla dostawy krajowej. Kwota należna podatnikowi z tytułu sprzedaży (eksport towarów) obejmuje całość świadczenia otrzymywanego od nabywcy, zgodnie z ustaleniami przyjętymi między stronami. W przypadku, gdy dostawa zostanie uznana za dostawę krajową należy przyjąć, że kwota wskazana na fakturze zawiera także podatek od towarów i usług, czyli jest kwotą brutto. W przypadku niespełnienia warunków do zastosowania preferencyjnej stawki 0% właściwej dla eksportu towarów nie wystawia się faktury korygującej. Zatem, naliczając podatek należny w części deklaracyjnej JPK_VAT dostawca towarów powinien posłużyć się tzw. metodą „w stu”, tj. poprzez pomniejszenie kwoty ustalonej na fakturze o wartość podatku od towarów i usług.

Jeżeli faktycznie doszło do eksportu towarów potwierdzonego odpowiednimi dokumentami żaden przepis ustawy nie zobowiązuje podatnika do wystawienia w takim przypadku faktury korygującej.

Przepisy ustawy wymieniają przypadki, kiedy faktura korygująca powinna być wystawiona. I tak, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Przy czym, korekty faktur można dokonać wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Istotne jest, że w myśl art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. A zatem w sytuacji gdy faktycznie doszło do eksportu towarów z Polski a podatnik otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towarów w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 art. 41 ustawy, wówczas ma on prawo do korekty podatku VAT i zastosowania ponownie stawki podatku w wysokości 0%, z uwzględnieniem przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że w kwietniu i maju 2024 r. sprzedał Pan dwa ciągniki siodłowe marki (...) do Turcji. W momencie wystawiania faktur sprzedaży wykazał Pan podatek VAT 0%, z uwagi na eksport do Turcji. Zgłoszenie do JPK VAT było przesunięte o 1 miesiąc, gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu za granicę. Zgłosił Pan te transakcje następująco:

1) Sprzedaż pojazdu nr 1 (...) z 17 kwietnia 2024 r. faktura nr (...) została zgłoszona za maj 2024 r., gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu za granicę. A w związku z faktem, że nie otrzymał Pan potwierdzenia wywozu IE599 to wystawił Pan korektę i naliczył Pan 23% podatku VAT.

2) Sprzedaż pojazdu nr 2 (...) z 9 maja 2024 r. faktura nr (...) została zgłoszona za czerwiec 2024 r., gdyż czekał Pan na potwierdzenie wywozu poza UE. A w związku z faktem, że nie otrzymał Pan potwierdzenia wywozu IE599 to wystawił Pan korektę i naliczył 23% podatku VAT.

Kupiec pojazdów dostarczył Panu dokumenty MRN, tj. deklaracje eksportowe EX i deklaracje tranzytowe T2. Ponadto kupiec pojazdów przysłał Panu zdjęcie z ekranu komputera w Urzędzie Celnym w Turcji potwierdzające przyjazd pojazdów do Turcji. Kupiec nie otrzymał wydruku, gdyż Pana zdaniem system celny nie pozwala wydrukować potwierdzenia. Na stronie głównej Komisji Europejskiej (...) pobrał Pan wydruki dokumentujące operacje tranzytu międzynarodowego i eksportu obu sprzedanych pojazdów. Pojazd nr 1 (...) sprzedany 17 kwietnia 2024 r. faktura nr (...) został zgłoszony do eksportu na Węgrzech według MRN: (...), a następnie w Bułgarii opuszczając UE nadany w tranzycie na Urząd Celny w Turcji według MRN: (...). Śledząc te dokumenty, Pana zdaniem wynika, że pojazd opuścił UE w dniu 8/9 maja 2024 r. Wpis z 5 czerwca 2024 r. w rejestrze MRN, Pana zdaniem, potwierdza, że pojazd dotarł do docelowego Urzędu Celnego w Turcji. Pojazd nr 2 (...) sprzedany 9 maja 2024 r. faktura nr (...) został zgłoszony do eksportu na Węgrzech według MRN: (...) następnie w Bułgarii opuszczając UE nadany w tranzycie na Urząd Celny w Turcji według MRN: (...). Śledząc te dokumenty, Pana zdaniem wynika, że pojazd opuścił UE w dniu 21/22 maja 2024 r. Wpis z 3 czerwca 2024 r. w rejestrze MRN, Pana zdaniem, potwierdza, że pojazd dotarł do docelowego Urzędu Celnego w Turcji.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy będzie miał Pan prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% właściwej dla eksportu na podstawie posiadanych dokumentów, tj. deklaracji eksportowej EX, deklaracji tranzytowej T2 i wydruku ze strony głównej Komisji Europejskiej oraz czy dokumenty te mogą być podstawą do korekty faktur na stawkę podatku VAT w wysokości 0% z tytułu eksportu pojazdu nr 1 (...) oraz pojazdu nr 2 (...) i umożliwiają złożenie korekty w celu odzyskania naliczonego i zapłaconego podatku VAT.

Pana zdaniem, zgromadzone dokumenty, tj. deklaracja eksportowa EX, deklaracja tranzytowa T2 i wydruk ze strony głównej Komisji Europejskiej jednoznacznie potwierdzają wykonanie eksportu i mogą być podstawą do korekty faktur na 0% VAT z tytułu eksportu i umożliwiają złożenie korekty w celu odzyskania podatku VAT naliczonego i zapłaconego w miesiącach maju i czerwcu 2024 r.

Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonywanych dostaw z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mógł Pan opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% musi posiadać Pan dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza UE.

W wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES).

Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518, System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że komunikat IE-599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
• wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jest zapewniona jego autentyczność.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki VAT 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Mając na uwadze okoliczności sprawy, w świetle powołanych przepisów prawa należy uznać, że żaden z dokumentów wskazanych przez Pana we wniosku, tj. dokumenty MRN, deklaracje eksportowe EX i deklaracje tranzytowe T2, nie ma charakteru urzędowego. Dokumenty te mają jedynie charakter informacyjny i nie stanowią potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium UE przez właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego. Poprzez wskazane dokumenty mógł Pan prześledzić operacje tranzytu sprzedanych pojazdów. Za dokument, o którym mowa wyżej, nie można również uznać przesłanego przez kontrahenta zdjęcia z ekranu komputera w Urzędzie Celnym w Turcji.

Tym samym, dokumenty wskazane we wniosku nie stanowią dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie ww. dokumentów nie będzie miał Pan prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów, ani do dokonania korekty podatku należnego, na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy, z tytułu eksportu pojazdu nr 1 (...) i pojazdu nr 2 (...) w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, za który otrzymał Pan te dokumenty.

Wskazać ponadto należy, że brak dokumentów potwierdzających wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej w terminach wskazanych w ustawie, a co za tym idzie konieczność skorygowania transakcji w ewidencji i wykazania jej jako dostawę krajową opodatkowaną z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT nie stanowi podstawy do wystawienia faktury korygującej, na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, chyba że z uzgodnień pomiędzy stronami transakcji wynika, że doszło do podwyższenia ceny sprzedawanych towarów.

Jak podaliśmy wcześniej, w przypadku eksportu towarów potwierdzonego odpowiednimi dokumentami właściwą stawką podatku jest stawka 0%, co oznacza, że podatek VAT nie jest naliczany. Wykazanie podatku VAT w przypadku nie otrzymania dokumentów w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy co do zasady nie powoduje naliczenia podatku VAT na fakturze a jego wyliczenie metodą „w stu” i wykazanie w deklaracji podatkowej. Natomiast otrzymanie właściwych dokumentów uprawnia do korekty podatku należnego, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument.

W konsekwencji Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku wyjaśniamy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych dokumentów. W związku z tym dokumenty przesłane przez Pana nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.