Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·nieuznania Pani za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełniła go Pani pismem z 21 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A jest w chwili obecnej wyłącznym właścicielem nieruchomości, opisanej w księdze wieczystej nr KW X, położonej (…), złożonej z jednej działki gruntu o nr 1 o powierzchni (…) ha.

I.Historia nabycia własności nieruchomości będącej przedmiotem zapytania:

W roku 1999 A, wraz z siostrą B oraz rodzicami C i D, nabyli w udziałach po 1/3 części nieruchomości własność nieruchomości, położonej (…), opisanej w KW Y. Nabycie nieruchomości nastąpiło do majątków osobistych sióstr i do majątku wspólnego rodziców, jako rodzinna inwestycja majątkowa i lokata kapitału, niezwiązana z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Nabycie przez A udziału 1/3 nieruchomości w roku 1999, nastąpiło w trybie licytacji komorniczej, na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego wydanego w sprawie o sygn. akt (…). Egzekucja komornicza, której częścią była ww. licytacja, przeprowadzana była wobec dłużników E i F i dotyczyła ich majątku osobistego. W roku 1999 nabyta nieruchomość opisana była w księdze wieczystej o nr KW Y i składała się z dwóch niezabudowanych działek gruntu rolnego o nr 2 oraz nr 3, o łącznej powierzchni (…) ha. W momencie nabycia działki wchodzące w skład nieruchomości oznaczone były jako grunty rolne klasy VI b, V, VI oraz pastwiska klasy V.

Powyżej opisana sprzedaż nieruchomości, w trybie licytacji komorniczej, nie była opodatkowana podatkiem VAT, nie wystawiono faktury VAT w związku z nabyciem nieruchomości i nie podlegało ono przepisom ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

(…).

W roku 2004, na podstawie decyzji (…), działka o nr 3 została podzielona na działki: 4, 5, 6. Działka nr 5, o pow. (…) ha, została następnie sprzedana Gminie Miejskiej, pod planowaną drogę publiczną, na podstawie umowy i odłączona do KW o nr Z. Następnie na podstawie decyzji (…), działka nr 6 podzielona została na dwie działki o nr 7 i nr 8.

W wyniku zawarcia umowy o zniesieniu współwłasności działki o nr 4 i nr 8, o łącznej pow. (…) ha, zostały odłączone do KW o nr Q, a B została ich wyłączną właścicielką. Na podstawie tej samej umowy A przyznano udział w wysokości 1/2 części nieruchomości, opisanej w KW Y, składającej się wtedy z dwóch częściowo zabudowanych działek o nr 2 i nr 7. Pozostały udział w wysokości 1/2 części przypadł D i C do majątku wspólnego małżonków.

Następnie 24 sierpnia 2005 r., ww. współwłaściciele nieruchomości zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej oraz umowę częściowego zniesienia współwłasności, w której ponownie dokonano częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości, przypisując własność w udziałach w wysokości 29/40 na rzecz A, do majątku osobistego oraz 11/40 na rzecz D, również do majątku osobistego.

Wyłączne prawo własności nieruchomości, opisanej w KW Y, A nabyła, do majątku osobistego, na podstawie umowy darowizny. Darowizny udziału w wysokości 11/40 części nieruchomości dokonał jej ojciec D. Darowizna ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie przysługiwało od niej prawo odliczenia podatku VAT.

W roku 2015, na wniosek A, jako wyłącznej właścicielki nieruchomości, przeprowadzony został podział geodezyjny i katastralny działki nr 7. Podział ten miał na celu uporządkować sytuację prawną i faktyczną nieruchomości, ze względu na fakt, że mniejszy budynek, który posadowiony jest w większej części na działce nr 2, częściowo przekroczył granicę działki nr 2, wkraczając na działkę o nr 7. Po pomiarach geodezyjnych działkę o nr 7 podzielono na:

·mniejszą działkę o nr 9, której obszar obejmuje ww. część mniejszego budynku; działka ta jest nadal opisana w KW Y wraz z działką nr 2;

·oraz większą działkę o nr 1 o powierzchni (…) ha, która została wyodrębniona do osobnej KW o nr X.

Tym samym, A stała się wyłączną właścicielką dwóch nieruchomości, opisanych w dwóch niezależnych księgach wieczystych.

(…).

II.Historia wykorzystania nieruchomości, będącej przedmiotem zapytania, od roku 1999 do chwili obecnej:

Działka nr 1, opisana w KW X, położona (…), o powierzchni (…) ha, oznaczona jako inne tereny zabudowane, stanowi plac utwardzony kostką brukową i betonem. Uporządkowanie i utwardzenie działki nr 1 kostką brukową i betonem, ukończono w roku 2004, a koszt uporządkowania, utwardzenia i materiałów finansowany był ze środków prywatnych ówczesnych współwłaścicieli nieruchomości, jako osób fizycznych i nie miało związku z działalnością gospodarczą. W roku 2004 na terenie działki wylano cokół betonowy, jako fundament budki-stróżówki, która w chwili obecnej już nie istnieje, ale fundament betonowy jest nadal widoczny zarówno na nieruchomości, jak i na mapie katastralnej. W planie zagospodarowania przestrzennego obszar, w którym zlokalizowana jest nieruchomość, oznaczony jest symbolem (…) – teren usług komercyjnych o charakterze ponadlokalnym, związanych w szczególności z ruchem samochodowym, w tym centra handlowe oraz stacje paliw. Jedyną częścią budowli, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, która znajduje się na działce, jest fundament betonowy dla nieistniejącej już budki-stróżówki.

Zaznaczyć należy, że plac ten nie był i nie jest obecnie wykorzystywany przez A do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Plac ten jest od wielu lat przedmiotem umów najmu, zawieranych przez A jako właścicielkę i osobę fizyczną. W chwili obecnej plac ten jest wynajmowany jako plac manewrowy dla szkół nauki jazdy. Umowy najmu placu zgłoszone są przez A do Urzędu Skarbowego i rozliczane w ramach ryczałtu podatkowego (tzw. PPE).

III.Szczegóły działalności gospodarczej A:

Od 22 grudnia 2017 r. A prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, z okresami tymczasowego zawieszenia czynnej działalności (np. z powodu restrykcji związanych z pandemią COVID-19) do dnia dzisiejszego. Jest to działalność o charakterze kateringowym, związana z organizowaniem imprez okolicznościowych i ma ona charakter okazjonalny.

Wykonywana działalność gospodarcza według kodów PKD z CEIDG:

56.21.Z Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering);

56.29.Z Pozostała usługowa działalność gastronomiczna.

W związku z działalnością A jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 31 grudnia 2017 r.

Zaznaczyć trzeba wyraźnie, że A nie wniosła nieruchomości opisanej w KW X do ewidencji środków trwałych swojej indywidualnej działalności gospodarczej. Działka gruntu o nr 1 nie była i nie jest wykorzystywana przez jej właścicielkę do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT.

(…).

IV.Zdarzenie przyszłe i pytania:

A, osoba fizyczna, będąca wyłącznym właścicielem nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW X, położonej (…), złożonej z jednej działki gruntu o nr 1 o powierzchni (…) ha, nosi się z zamiarem sprzedaży tejże nieruchomości. Sprzedaż ta nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej przeze właścicielkę indywidualnej działalności gospodarczej, gdyż prowadzona przez nią działalność nie jest związana z obrotem nieruchomości czy działalnością budowlaną, gdyż jest to działalność związana ze świadczeniem usług kateringowych.

Jednakże, biorąc pod uwagę historię nieruchomości oraz aktualny stan faktyczny, pojawia się pytanie czy sprzedaż tej nieruchomości podlegać będzie pod przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czy od sprzedaży tej nieruchomości powinien zostać naliczony i odprowadzony podatek VAT. A jeśli tak, to w jakiej stawce podatek powinien być naliczony?

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Pytanie 1:

W jaki dokładnie sposób była/jest/będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię działka nr 1 wraz z placem utwardzonym kostką brukową i betonem oraz cokołem (fundamentem) betonowym przez cały okres jej posiadania? Czy były/są/będą to czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, czy niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pytanie 2:

Czy działka nr 1 wraz z placem utwardzonym kostką brukową i betonem oraz cokołem (fundamentem) betonowym była/jest/będzie udostępniana przez Wnioskodawczynię osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia) lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeżeli tak, to:

a)na podstawie jakiej umowy?

b)w jakim okresie czasu (np. 3 miesiące, rok, czas nieokreślony)?

c)czy były/są/będą to umowy odpłatne, czy nieodpłatne?

Odpowiedź 1-2:

Działka nr 1, opisana w księdze wieczystej o nr X, położona (…) o powierzchni (…) ha, oznaczona jest zarówno w księdze wieczystej jak i katastrze jako inne tereny zabudowane. Działka ta pokryta jest placem utwardzonym kostką brukową i betonem, który nie był i nie jest obecnie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Plac ten był wykorzystywany głównie jako parking lub plac użytkowy i z tego powodu plac ten jest od wielu lat przedmiotem odpłatnych umów najmu, zawieranych na czas nieokreślony, przez Wnioskodawczynię jako właścicielkę tej nieruchomości i osobę fizyczną, a osobami trzecimi. W chwili obecnej plac ten jest wynajmowany jako plac manewrowy dla szkół nauki jazdy. Ww. umowy odpłatnego najmu placu zgłoszone zostały do Urzędu Skarbowego i rozliczane w ramach ryczałtu podatkowego (tzw. PPE).

Pytanie 3:

Czy Wnioskodawczyni zawarła/zawrze umowę przedwstępną sprzedaży ww. nieruchomości? Jeżeli tak, to jakie prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej ciążyły/ciążą/będą ciążyły na potencjalnym nabywcy, a jakie na Wnioskodawczyni? Proszę wskazać wszystkie warunki ww. umowy.

Pytanie 4:

Czy w ramach ww. umowy przedwstępnej zostały/zostaną udzielone pełnomocnictwa lub jakiekolwiek inne umocowania prawne do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z uzyskaniem przez potencjalnego nabywcę ww. nieruchomości zgód i uzgodnień związanych z jej nabyciem? Jeżeli tak, to proszę wskazać zakres pełnomocnictwa (np. występowanie przed organami administracji publicznej; podejmowanie działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń; składanie wniosków; odbiór decyzji i postanowień itp.).

Odpowiedź 3-4:

Wnioskodawczyni nie zawarła do dnia dzisiejszego umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości złożonej z działki gruntu o nr 1, pokrytej kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej nr KW X. Wnioskodawczyni nie udzieliła nikomu pełnomocnictwa do sprzedaży tejże nieruchomości i nie planuje takiego pełnomocnictwa w przyszłości udzielić.

Pytanie 5:

Czy Wnioskodawczyni ponosiła/poniesie nakłady lub dokonała/dokona działań, które zwiększają wartość bądź atrakcyjność ww. nieruchomości (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki itp.)? Jeżeli tak, to jakie dokładnie były/będą to nakłady/działania?

Pytanie 6:

Z jakiego powodu/w jakim celu Wnioskodawczyni poniosła/poniesie ww. nakłady i dokonała/dokona ww. działań?

Odpowiedź 5-6:

Uporządkowanie i utwardzenie działki nr 1 kostką brukową i betonem, ukończono w roku 2004, a koszt uporządkowania, utwardzenia i materiałów finansowany był ze środków prywatnych ówczesnych współwłaścicieli nieruchomości, jako osób fizycznych i nie miało związku z działalnością gospodarczą.

Uporządkowanie to miało na celu wyrównanie terenu działki, utwardzenie jej w sposób trwały, pozwalający na użytkowanie jej jako plac użytkowy lub przestrzeń parkingowa i potencjalny odpłatny najem.

Jedyną znaczną zmianą w stanie prawnym nieruchomości był podział geodezyjny i katastralny działki nr 7, przeprowadzony w roku 2015 na wniosek Wnioskodawczyni i koszt, jako wyłącznej właścicielki nieruchomości. Podział ten miał na celu uporządkować sytuację prawną i faktyczną nieruchomości przed wystawieniem jej na sprzedaż, ze względu na fakt, że mniejszy budynek, który posadowiony jest w większej części na działce nr 2, częściowo przekroczył granicę działki nr 2, wkraczając na działkę o nr 7. Po pomiarach geodezyjnych działkę o nr 7 podzielono na:

·mniejszą działkę o nr 9, której obszar obejmuje ww. część mniejszego budynku; działka ta jest nadal opisana w KW Y wraz z działką nr 2;

·oraz większą działkę o nr 1 o powierzchni (…) ha, która została wyodrębniona do osobnej KW o nr X.

Od roku 2013, w którym Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką ww. nieruchomości złożonej z działki nr 1 kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej o nr X, Wnioskodawczyni nie dokonała żadnych ulepszeń nieruchomości i nie planuje ich dokonywać do chwili sprzedaży tejże nieruchomości.

Pytanie 7:

Z czyjej inicjatywy i z jakiego powodu/w jakim celu działka nr 3 została podzielona na działki nr 4, nr 5 i nr 6?

Odpowiedź 7:

Działka o nr 3 została podzielona na działki o numerach 4, 5, 6 w roku 2004, na podstawie decyzji (…). Postępowanie o podział zainicjowane zostało przez Gminę Miejską w związku z planami wywłaszczenia części działki nr 3 pod przyszłą budowę drogi lokalnej, oznaczonej jako (…). Wniosek o zatwierdzenie planu podziału nieruchomości złożony został 31 grudnia 2003 r. przez C i D, B oraz A jako współwłaścicieli działki nr 3. Po podziale działki nr 3, działka nr 5, o pow. (…) ha, została sprzedana przez pierwotnych właścicieli działki nr 3 Gminie Miejskiej, pod planowaną drogę publiczną, w drodze umowy i odłączona do księgi wieczystej nr KW Z.

(…).

Pytanie 8:

Z czyjej inicjatywy i z jakiego powodu/w jakim celu działka nr 6 została podzielona na działki nr 7 i nr 8?

Odpowiedź 8:

Działka nr 6 podzielona została na dwie działki o nr 7 i 8 na podstawie decyzji (…), zatwierdzającej plan podziału działki złożony z wniosku współwłaścicieli działki – C i D, B oraz A 1 lipca 2004 r.

Ww. współwłaściciele dokonali podziału działki nr 6 celem dokonania częściowego zniesienia współwłasności działek powstałych w wyniku podziału działki nr 3. W wyniku zawarcia umowy o zniesieniu współwłasności (…), działki o nr 4 i nr 8, o łącznej pow. (…) ha, zostały odłączone do KW o nr Q, a B została ich wyłączną właścicielką.

(…).

Pytanie 9:

Czy Wnioskodawczyni ogłaszała/będzie ogłaszała sprzedaż ww. nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmowała/będzie podejmowała inne działania marketingowe? Jeżeli tak, to jakie?

Odpowiedź 9:

Wnioskodawczyni ogłaszała, ogłasza i planuje nadal ogłaszać ofertę sprzedaży nieruchomości złożonej z działki gruntu o nr 1, pokrytej kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej nr KW X, na portalach internetowych oferujących możliwość zamieszczenia ofert sprzedaży przez właścicieli nieruchomości jako osoby fizyczne. Ogłoszenie to dotyczy nieruchomości stanowiącej część majątku prywatnego Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej. Ogłoszenia te nie są działaniami równymi działaniom marketingowym, kampaniom reklamowym, czy tworzeniu i rozpowszechnianiu materiałów reklamowych i marketingowych, czyli czynności typowych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą podejmowaną przez podmioty profesjonalne zajmujące się budową i odpłatną dostawą nowych budynków (deweloperów), czy obrotem nieruchomościami jako głównym typem prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytanie 10:

Czy Wnioskodawczyni dokonywała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości? Jeżeli tak, to proszę podać osobno dla każdej sprzedanej nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób Wnioskodawczyni weszła w posiadanie tych nieruchomości?

b)w jakim celu Wnioskodawczyni nabyła te nieruchomości?

c)czy Wnioskodawczyni nabyła te nieruchomości w ramach majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej? Czy sprzedaż nastąpiła w ramach majątku prywatnego Wnioskodawczyni, czy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (czy była to działalność związana ze zbyciem nieruchomości)?

d)w jaki sposób Wnioskodawczyni wykorzystywała te nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili ich sprzedaży?

e)kiedy (proszę wskazać datę/daty) Wnioskodawczyni dokonała ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

f)ile nieruchomości Wnioskodawczyni sprzedała i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

g)na co Wnioskodawczyni przeznaczyła środki z ich sprzedaży?

Odpowiedź 10:

Jedyną nieruchomością w sprzedaży której Wnioskodawczyni brała udział w okresie ponad 10 lat, była sprzedaż działki, położonej (…), zabudowanej budynkiem mieszkalnym, który stanowił wielopokoleniowy dom rodzinny dla Wnioskodawczyni i dla Jej rodziny, opisanej w księdze wieczystej o nr KW (…). W nieruchomości tej przysługiwał Wnioskodawczyni udział w wysokości 7/18 części w chwili jej sprzedaży 14 stycznia 2013 r., na podstawie umowy sprzedaży w postaci aktu notarialnego o sygn. (…).

Udział w wysokości 7/18 w tej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła do Jej majątku osobistego na podstawie umowy sprzedaży (…), umowy darowizny z 14 lutego 1994 r., decyzji (…) w sprawie odpłatnego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oraz na podstawie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia (…) po zmarłej C.

Sprzedaż tej nieruchomości była czynnością prawną podjętą przez osoby fizyczne z ich majątków osobistych i nie była w żaden sposób związana z prowadzeniem działalności gospodarczej osób sprzedających i nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Decyzja o sprzedaży tej nieruchomości podjęta została przez współwłaścicieli w związku ze zmianami w ich sytuacji rodzinnej i wzrastającym kosztem utrzymania tejże nieruchomości, ponieważ większość członków rodziny zamieszkująca tenże budynek mieszkalny wyprowadziła się i założyła odrębne gospodarstwa domowe.

Środki ze sprzedaży udziału Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę swoich zobowiązań finansowych, zapłatę podatku od spadku i darowizn oraz na opłacenie bieżących potrzeb życiowych.

Pytanie 11:

Czy Wnioskodawczyni posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży? Jeżeli tak, to proszę podać osobno dla każdej z tych nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób Wnioskodawczyni weszła w posiadanie tych nieruchomości?

b)w jakim celu Wnioskodawczyni nabyła te nieruchomości?

c)czy Wnioskodawczyni nabyła te nieruchomości w ramach majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej? Czy sprzedaż nastąpi w ramach majątku prywatnego Wnioskodawczyni, czy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (czy będzie to działalność związana ze zbyciem nieruchomości)?

d)w jaki sposób Wnioskodawczyni wykorzystywała/będzie wykorzystywała te nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili ich sprzedaży?

e)kiedy (proszę wskazać datę/daty) Wnioskodawczyni dokona ich sprzedaży i co będzie przyczyną ich sprzedaży?

f)ile nieruchomości Wnioskodawczyni sprzeda i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych to czy będą to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

g)na co Wnioskodawczyni przeznaczy środki z ich sprzedaży?

Odpowiedź 11:

W chwili obecnej Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem tylko jednej innej nieruchomości, opisanej w księdze wieczystej nr KW Y, położonej (…), złożonej z dwóch działek o nr 2 i nr 9 i posadowionych na nich budynków. Nieruchomość ta graniczy z nieruchomością złożoną z działki o nr 1, opisaną w księdze wieczystej nr KW X.

Nieruchomość ta została nabyta łącznie z nieruchomością opisaną w księdze wieczystej nr KW X w drodze tych samych czynności prawnych. Szczegóły nabycia przez Wnioskodawczynię tej nieruchomości opisane zostały nie tylko w pierwotnym zapytaniu Wnioskodawczyni dotyczącym nieruchomości z działki o nr 1, ale również w drugim wniosku Wnioskodawczyni o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, prowadzonej pod sygnaturą (…), dotyczącym właśnie nieruchomości złożonej z jednej działki gruntu o nr 2 i nr 9.

Pytanie 12:

Czy plac utwardzony kostką brukową i betonem stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.) lub budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy (proszę wskazać)?

Pytanie 13:

Czy cokół (fundament) betonowy stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane lub budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy (proszę wskazać)?

Odpowiedź 12-13:

Art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane stanowi:

·w punkcie 1, że pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

·w punkcie 2, że pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

·w punkcie 3, że pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Biorąc pod uwagę powyższe ustawowe definicje, w ocenie Wnioskodawczyni, cokół (fundament betonowy) dla nieistniejącej już budki, którą można by uznać w chwili jej zbudowania jedynie za obiekt małej architektury według definicji z art. 3 pkt 4 ww. ustawy, można tenże cokół co najwyżej uznać za część budowli.

Natomiast plac utwardzony kostką brukową oraz betonem w ocenie Wnioskodawczyni, można by było uznać za budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy. Co potwierdzić może fakt, że działka nr 1, opisana w, oznaczona jako inne tereny zabudowane zarówno we właściwej księdze wieczystej o nr X.

W załączeniu Wnioskodawczyni przesyła wyciąg z mapy katastralnej uwzględniający tenże cokół (fundament betonowy) na terenie działki o nr 1.

Pytania 14-18:

Jeżeli plac utwardzony kostką brukową i betonem i/lub cokół (fundament) betonowy stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane lub budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy – zgodnie z odpowiedzią na powyższe pytania nr 12-13 – to należy odpowiedzieć na poniższe pytania nr 14-18. Odpowiedzi proszę udzielić osobno dla każdego budynku (w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane) oraz każdej budowli (w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Pytanie 14:

Czy w odniesieniu do ww. budynków/budowli doszło/dojdzie do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) i czy od tego momentu do momentu planowanej sprzedaży tych budynków/budowli upłynął/upłynie okres co najmniej 2 lat?

Pytanie 15:

Czy były/będą ponoszone wydatki na ulepszenie ww. budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej?

Pytanie 16:

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, to czy po tym ulepszeniu zostały/zostaną one oddane do użytkowania? Czy od ww. oddania do użytkowania do momentu planowanej sprzedaży upłynął/upłynie okres co najmniej 2 lat?

Pytanie 17:

Czy w stosunku do ww. budynków/budowli przysługiwało/będzie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Pytanie 18:

Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 15 jest twierdząca, to czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało/będzie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Odpowiedź 14-18:

Plac utwardzony kostką brukową oraz cokół betonowy, jako elementy nieruchomości trwale z gruntem związane, przynależące jako części składowe do nieruchomości gruntowej w postaci działki o nr 1 w księdze wieczystej o nr X, uznać można definicji z art. 3 pkt 4 ww. ustawy, można tenże cokół co najwyżej uznać za część budowli obiektu budowanego.

Natomiast plac utwardzony kostką brukową oraz betonem w ocenie Wnioskodawczyni można by było uznać za budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy. Co potwierdzić może fakt, że działka nr 1, opisana w, oznaczona jako inne tereny zabudowane zarówno we właściwej księdze wieczystej o nr X.

Uporządkowanie i utwardzenie działki nr 1 kostką brukową i betonem, ukończono w roku 2004 i od momentu zakończenia utwardzania działki były one oddane do użytkowania zarówno pierwotnym współwłaścicielom nieruchomości, następnie w roku 2013 obecnej właścicielce nieruchomości, a także kolejnym najemcom tego placu.

Art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowi, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Uznać można zatem, że doszło już do pierwszego zasiedlenia tych budynków w okresie od roku 2004 do roku 2013. Zatem upłynął już okres znacznie dłuższy niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia placu.

Od chwili nabycia wyłącznej własności nieruchomości złożonej z działki o nr 1, utwardzonej kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej o nr KW X, 20 sierpnia 2013 r., Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych ulepszeń ww. nieruchomości – placu, a zatem nie ponosiła wydatków na jej znaczne ulepszenie. W okresie od roku 2013 do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni dokonywała jedynie nakładów niezbędnych do utrzymania placu w niepogorszonym stanie technicznym, wykonując niezbędne bieżące naprawy, na które nakłady ponosiła z majątku osobistego, a wartość tych nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości.

Koszt uporządkowania i utwardzenia działki, oraz koszt materiałów budowlanych finansowany był ze środków prywatnych ówczesnych współwłaścicieli nieruchomości, jako osób fizycznych, a koszty te ponoszone nie miały związku z działalnością gospodarczą, w związku z czym nie przysługiwało współwłaścicielom prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego co do zakupionych materiałów budowlanych.

Wyłączne prawo własności do nieruchomości złożonej z działki o nr 1, utwardzonej kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej o nr X Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego na podstawie szeregu czynności prawnych, które nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT i z tytułu żadnej z tych czynności nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż na żadnym etapie nabycia nie wystąpił i nie został naliczony podatek VAT.

Nabycie tej nieruchomości nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą i jako osoba fizyczna Wnioskodawczyni dokona jej sprzedaży z Jej majątku osobistego, a sprzedaż ta nie będzie w żaden sposób związana z prowadzoną przeze Wnioskodawczynię jednoosobową działalnością gospodarczą o profilu kateringowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, nie przysługuje Jej i w przypadku utrzymania obecnej sytuacji faktycznej i prawnej, nie będzie Jej przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że nabycie nieruchomości nie spowodowało wystąpienia i naliczenia podatku VAT i nie powinien on wystąpić w momencie sprzedaży przez Wnioskodawczynię tej nieruchomości, jako że sprzedawać ją będzie jako osoba fizyczna z Jej majątku osobistego, a sprzedaż ta będzie czynnością prawną w żaden sposób nie związaną z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą o profilu kateringowym.

Pytania 19-20:

Odpowiedzi na poniższe pytania nr 19-20 proszę udzielić osobno dla działki nr 1 oraz – jeżeli plac utwardzony kostką brukową i betonem i/lub cokół (fundament) betonowy stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane lub budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy (zgodnie z odpowiedzią na pytania nr 12-13) – dla każdego budynku (w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane) i każdej budowli (w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Pytanie 19:

Czy ww. działka/budynki/budowle od momentu nabycia/wytworzenia przez Wnioskodawczynię były, są i będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to proszę podać podstawę zwolnienia.

Odpowiedź 19:

Nieruchomość złożona z działki o nr 1, utwardzonej kostką brukową i betonem, opisana w księdze wieczystej o nr X, nie była i nie jest obecnie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Plac ten był wykorzystywany głównie jako parking lub plac użytkowy i z tego powodu plac ten jest od wielu lat przedmiotem odpłatnych umów najmu, zawieranych na czas nieokreślony, przez Wnioskodawczynię jako właścicielkę tej nieruchomości i osobę fizyczną, a osobami trzecimi. W chwili obecnej plac ten jest wynajmowany jako plac manewrowy dla szkół nauki jazdy. Ww. umowy odpłatnego najmu placu zgłoszone zostały do Urzędu Skarbowego i rozliczane w ramach ryczałtu podatkowego (tzw. PPE).

Pytanie 20:

Czy z tytułu nabycia/wytworzenia ww. działki/budynków/budowli przysługiwało/będzie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Czy przy nabyciu/wytworzeniu wystąpił podatek VAT?

Odpowiedź 20:

Wyłączne prawo własności do nieruchomości złożonej z działki o nr 1, utwardzonej kostką brukową i betonem, opisanej w księdze wieczystej o nr X Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego na podstawie szeregu czynności prawnych, które nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT i z tytułu żadnej z tych czynności nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż na żadnym etapie nabycia nie wystąpił i nie został naliczony podatek VAT.

Nabycie tej nieruchomości nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą i jako osoba fizyczna Wnioskodawczyni dokona jej sprzedaży z Jej majątku osobistego, a sprzedaż ta nie będzie w żaden sposób związana z prowadzoną przez Wnioskodawczynię jednoosobową działalnością gospodarczą o profilu kateringowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, nie przysługuje Jej i w przypadku utrzymania obecnej sytuacji faktycznej i prawnej, nie będzie Jej przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że nabycie nieruchomości nie spowodowało wystąpienia i naliczenia podatku VAT i nie powinien on wystąpić w momencie sprzedaży przez Wnioskodawczynię tej nieruchomości, jako że sprzedawać ją będzie jako osoba fizyczna z Jej majątku osobistego, a sprzedaż ta będzie czynnością prawną w żaden sposób nie związaną z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą o profilu kateringowym.

Pytania

1.Czy sprzedaż działki gruntu o nr 1 z placem utwardzonej kostką brukową i betonem, jako części składowej nieruchomości gruntowej trwale z gruntem związanej, w przedstawionym stanie faktycznym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy w związku ze sprzedażą działki gruntu o nr 1 z placem utwardzonej kostką brukową i betonem, jako części składowej nieruchomości gruntowej trwale z gruntem związanej, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni uznana zostanie za podatnika podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z definicją z art. 2 ust. 22 ustawy o podatku VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów poza jego terytorium, oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, dotyczy to także nieruchomości.

Jednakże nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku VAT zawiera szereg zwolnień z podatku związanych z nieruchomościami.

Na przykład art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 ust. 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz – w przypadku braku takiego planu – wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowane są zatem dostawy towarów bądź usług, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa.

Kolejne zwolnienie dostawy nieruchomości z podatku VAT wskazane jest w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, według którego z podatku VAT zwolnione są dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz kiedy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W kontekście ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, albo rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ustawa o VAT przewiduje jeszcze jedno zwolnienie nieruchomości z podatku.

Art. 43 ust. 1 pkt 10a wskazuje, że zwolnienie obejmuje również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, np.: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, co potwierdza treść art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane. Z ww. przepisów prawa budowlanego wynika również, że plac utwardzony na działce o nr 1 należy zaliczyć do kategorii budowli.

Przedmiotem przyszłej umowy sprzedaży ma być nieruchomość złożona z działki gruntu o nr 1, o powierzchni (…) ha, opisana w księdze wieczystej nr KW X, utwardzona kostką brukową i betonem, położona (…), w obszarze oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego symbolem (…) – teren usług komercyjnych o charakterze ponadlokalnym. Dodatkowo działka ta oznaczona jest w katastrze nieruchomości jako inne tereny zabudowane. Biorąc pod uwagę powyższe, działka o nr 1 powinna być traktowana jak działka zabudowana. Nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej w drodze szeregu czynności prawnych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, takich jak: sądowe przysądzenie własności nieruchomości po licytacji komorniczej, umów o zniesienie współwłasności nieruchomości oraz umowy darowizny. W stosunku do tej nieruchomości nie wystąpił na żadnym z etapów nabycia obowiązek zapłaty podatku VAT. W związku z tym, Wnioskodawczyni nie będzie miała możliwości skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jej sprzedaży. W ocenie Wnioskodawczyni, sprzedaż tej nieruchomości stanowić będzie czynność osoby fizycznej rozporządzającej swoim majątkiem osobistym i należącym do Niej prawie własności nieruchomości.

Jednakże, gdyby indywidualna interpretacja podatkowa wskazała, że sprzedaż ww. nieruchomości powinna zostać potraktowana jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, w myśl przepisów ustawy o podatku VAT, sprzedaż ww. nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, według którego od podatku VAT zwolnione są dostawy budynków, budowli lub ich części, kiedy ich sprzedaż następuje w okresie, kiedy okres od pierwszego zasiedlenia do sprzedaży nieruchomości był znacznie dłuższy niż dwa lata.

Poza tym, biorąc pod uwagę historię użytkowania nieruchomości, Wnioskodawczyni użytkowanie działki o nr 1 oraz placu utwardzonego nie jest pierwszym ich zasiedleniem i użytkowaniem. Co więcej, Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. opisanej nieruchomości, a koszty bieżących napraw wykonywanych w okresie od roku 2013 do dnia dzisiejszego ponoszone były wyłącznie celem utrzymania niepogorszonego stanu technicznego budynków i nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dodatkowo, sprzedaż nieruchomości będzie obciążona podatkiem VAT, tylko wtedy kiedy zostanie wykonana przez podatnika podatku VAT, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustawie o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony w ustawie pokazuje, że aby faktycznie zaistniała konieczność opodatkowania danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, że chociaż Wnioskodawczyni jest obecnie płatnikiem podatku VAT w związku z czynnym prowadzeniem działalności gospodarczej, to charakter tej działalności nie ma nic wspólnego z działalnością deweloperską, budowlaną, czy z obrotem nieruchomościami. Jednoosobowa działalność gospodarcza Wnioskodawczyni związana jest wyłącznie ze świadczeniem usług gastronomicznych – kateringowych.

Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie o sygn. C-180/10 i C-181/10) stwierdza, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Dodatkowo liczba i zakres transakcji sprzedaży również nie ma charakteru decydującego.

Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził jasno, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobiste.

W świetle powyższego orzeczenia fakt, że przed sprzedażą dokonano podziału gruntu na działki także nie jest decydująca. Decydującego charakteru nie ma też długość okresu, w jakim te transakcje następowały ani wysokość osiągniętych z nich przychodów.

Wszystkie te elementy mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym. Zdaniem Trybunału inaczej jest natomiast w przypadku, gdy sprzedający nieruchomość podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów i handlowców. Mogłyby one polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na czynnościach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, wobec czego w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sama czynność prawna polegająca na sprzedaży będzie stanowiła czynność przekraczający zwykły zarząd nieruchomością, ale nie jest ona przez to w żaden sposób niemożliwa wykonania przez osobę fizyczną zarządzającą swoim majątkiem osobistym i nie musi być ona jednoznaczna z odpłatną dostawą towarów lub usług.

Sprzedaż nieruchomości opisanej w KW X, obejmującej działkę o nr 1 wraz z placem utwardzonym trwale z gruntem związanym, stanowiącym część składową nieruchomości gruntowej, nie będzie dokonywana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika w myśl ustawy o VAT. Nie powinna ona być zatem traktowana jako dostawa towaru lub usługi, lecz jako czynność prawna osoby fizycznej rozporządzającej swoim majątkiem prywatnym i dotycząca wyłącznie jej majątku osobistego, a tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem, na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem tego podatku.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Rozstrzygając powyższe zagadnienie należy odnieść się również do przepisów prawa wspólnotowego, przede wszystkim art. 9 ust. 1 Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), według którego:

Na mocy art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Natomiast wykorzystywanie składników majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania i które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy. Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku prywatnego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 (Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE), który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Kwestia opodatkowania sprzedaży działek była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Wynika z niego, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku TSUE stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W rozumieniu zagadnienia dotyczącego statusu podatnika pomóc może uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. NSA stwierdził, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono powyżej, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani udział 1/3 części nieruchomości – dwóch niezabudowanych działek nr 2 oraz nr 3. Działka nr 3 została podzielona na działki: 4, 5, 6 – postępowanie o podział zainicjowane zostało przez Gminę Miejską w związku z planami wywłaszczenia części działki nr 3 pod przyszłą budowę drogi lokalnej; wniosek o zatwierdzenie planu podziału nieruchomości złożony został m.in. przez Panią jako współwłaścicielkę działki nr 3. Następnie, działka nr 6 podzielona została na dwie działki nr 7 i nr 8 – na podstawie decyzji zatwierdzającej plan podziału działki złożony z wniosku współwłaścicieli działki (m.in. Pani) – celem dokonania częściowego zniesienia współwłasności działek. W wyniku zawarcia umowy o zniesieniu współwłasności, przyznano Pani udział w wysokości 1/2 części nieruchomości, składającej się wtedy z dwóch częściowo zabudowanych działek nr 2 i nr 7. Następnie, współwłaściciele nieruchomości zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej oraz umowę częściowego zniesienia współwłasności, w której ponownie dokonano częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości, przypisując Pani własność w udziałach w wysokości 29/40. Wyłączne prawo własności nieruchomości nabyła Pani na podstawie umowy darowizny. Na Pani wniosek, jako wyłącznej właścicielki nieruchomości, przeprowadzony został podział geodezyjny i katastralny działki nr 7. Działkę o nr 7 podzielono na mniejszą działkę nr 9 oraz większą działkę nr 1 – podział ten miał na celu uporządkować sytuację prawną i faktyczną nieruchomości przed wystawieniem jej na sprzedaż. Jest Pani w chwili obecnej wyłącznym właścicielem nieruchomości – działki nr 1. Działka nr 1 stanowi plac utwardzony kostką brukową i betonem. Na terenie działki wylano cokół betonowy, jako fundament budki-stróżówki, która w chwili obecnej już nie istnieje, ale fundament betonowy jest nadal widoczny zarówno na nieruchomości, jak i na mapie katastralnej. Uporządkowanie i utwardzenie działki kostką brukową i betonem miało na celu wyrównanie terenu działki, utwardzenie jej w sposób trwały, pozwalający na użytkowanie jej jako plac użytkowy lub przestrzeń parkingowa i potencjalny odpłatny najem. W planie zagospodarowania przestrzennego obszar, w którym zlokalizowana jest nieruchomość, oznaczony jest symbolem (…) – teren usług komercyjnych o charakterze ponadlokalnym, związanych w szczególności z ruchem samochodowym, w tym centra handlowe oraz stacje paliw. Plac ten był wykorzystywany głównie jako parking lub plac użytkowy i z tego powodu plac ten jest od wielu lat przedmiotem odpłatnych umów najmu, zawieranych na czas nieokreślony, przez Panią. W chwili obecnej plac ten jest wynajmowany jako plac manewrowy dla szkół nauki jazdy. Będąca wyłącznym właścicielem nieruchomości (działki nr 1), nosi się Pani z zamiarem sprzedaży tejże nieruchomości.

Pani wątpliwości dotyczą niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz nieuznania Pani za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W tym miejscu wskazać należy, że dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Pani podjęła/podejmie w odniesieniu do planowanej sprzedaży działki.

W pierwszej kolejności przeanalizować należy, czy w odniesieniu do tej sprzedaży będzie Pani uznana za podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. budynków) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie nieruchomości przez jego najemcę.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.).

Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży działki nie będzie Pani zbywała majątku prywatnego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku prywatnego.

Wynajem przez Panią działki stanowiącej plac utwardzony kostką brukową i betonem spowodowało, że utraciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Panią w sposób ciągły dla celów zarobkowych ww. działki (stanowiącej plac utwardzony kostką brukową i betonem) powoduje, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku prywatnego. Wskazała Pani, że uporządkowanie i utwardzenie działki kostką brukową i betonem miało na celu wyrównanie terenu działki, utwardzenie jej w sposób trwały, pozwalający na użytkowanie jej jako plac użytkowy lub przestrzeń parkingowa i potencjalny odpłatny najem. Plac był wykorzystywany głównie jako parking lub plac użytkowy i z tego powodu plac ten jest od wielu lat przedmiotem odpłatnych umów najmu, zawieranych na czas nieokreślony, przez Panią. W chwili obecnej plac ten jest wynajmowany jako plac manewrowy dla szkół nauki jazdy. Dodatkowo, w planie zagospodarowania przestrzennego obszar, w którym zlokalizowana jest nieruchomość, oznaczony jest symbolem (…) – teren usług komercyjnych o charakterze ponadlokalnym, związanych w szczególności z ruchem samochodowym, w tym centra handlowe oraz stacje paliw. Tym samym należy stwierdzić, że nie cele prywatne – w Pani przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem prywatnym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Pani działania, wobec czego czynność zbycia działki nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem prywatnym, gdyż działka ta ze względu na swój charakter oraz pełnione funkcje utraciły walor majątku prywatnego.

W tym miejscu ponownie wskazać należy, że jak wynika z cytowanego wyżej orzeczenia TSUE podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku prywatnym. Natomiast przedstawione okoliczności sprawy nie potwierdzają takich Pani zamiarów. Należy bowiem podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego, w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.

Wskazać należy, że sposobu wykorzystywania przez Panią działki nie można przypisać znamion wykorzystywania majątku w celach prywatnych. Z okoliczności sprawy nie wynika, aby działka przez cały okres jej posiadania zaspokajała wyłącznie Pani potrzeby prywatne.

Jak już wskazano powyżej, z orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części, w ramach majątku prywatnego.

Wobec tego, sprzedaż przez Panią działki nr 1, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pani będzie działała jako podatnik zdefiniowany w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy, o której mowa wyżej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż działki nr 1 z placem, utwardzonej kostką brukową i betonem, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku ze sprzedażą ww. działki będzie działała Pani jako podatnik podatku VAT.

Zatem, Pani stanowisko w tym zakresie – pytanie oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2 – należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytań ostatecznie sformułowanych w uzupełnieniu wniosku). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.