Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania wykonania Wyrobu za pomocą laserowej obróbki Materiału za świadczenie kompleksowe, którego to sprzedaż nie podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności oraz dostawa tych Wyrobów nie powinna byś oznaczana w ewidencji JPK_V7 kodem GTU_8.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który specjalizuje się w (...).

Potrzeby rynkowe związane z zastosowaniem różnorakich materiałów i wyrobów ze stali spowodowały, że Spółka rozwinęła działalność w zakresie laserowej obróbki stali.

Producenci stali wytwarzają swoje wyroby głównie w sposób masowy i wystandaryzowany (np. rury, pręty, kształtowniki). W praktyce biznesowej, produkty te wymagają jednak dostosowania do specyficznych oczekiwań nabywcy, który zamierza wykorzystywać je m.in. jako elementy konstrukcji maszynowych i stalowych, instalacji czy narzędzi stosowanych przykładowo w obszarach technologii rolniczej, budowie dźwigów i kolei linowych, budownictwie okrętowym, budownictwie offshore i konstrukcjach metalowych.

Wprowadzenie technologii laserowej obróbki stali umożliwiło zatem Spółce dostęp do dynamicznie rozwijającego się rynku, na którym rośnie zapotrzebowanie na dostosowanie standardowych materiałów stalowych do indywidualnych zamówień klientów. W konsekwencji, jednym z głównych obszarów działalności Spółki stało się wykonywanie, na indywidualne zamówienie klientów, przy wykorzystaniu specjalistycznego sprzętu (wycinarki laserowej 3D) wyrobów ze stali, wg parametrów i kształtów określonych w projektach, do różnych celów i zastosowań (dalej: „Wyrób”).

W tym celu, w pierwszej kolejności Spółka nabywa materiały klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”) m.in. jako:

• 24.10.71.0 Kształtowniki otwarte nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,
• 24.20.13.0 Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, bez szwu, ze stali,
• 24.20.33.0 Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, spawane, o średnicy zewnętrznej < 406,4 mm, ze stali,
• 24.20.34.0 Rury i przewody rurowe, o przekroju poprzecznym innym niż okrągły, spawane, o średnicy zewnętrznej < 406,4 mm, ze stali,
• 24.31.10.0 Pręty, kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej, ciągnione na zimno

(dalej: „Materiały”).

Następnie Spółka dokonuje laserowej obróbki stali na nabytych w tym celu Materiałach. Laserowa obróbka stali dokonywana jest za pomocą wycinarki laserowej 3D, która umożliwia:

• precyzyjne cięcie stali,
• wycinanie w niej skomplikowanych kształtów,
• wykonywanie na niej dowolnych oznaczeń, takich jak grawerowanie.

Wnioskodawca wskazuje, że produkcja przygotowanych na zamówienie klienta Wyrobów obejmuje łącznie następujące etapy:

• Spółka przyjmując zlecenie otrzymuje od klienta rysunek techniczny z nadaną przez klienta, indywidualną nazwą komponentu;
• po akceptacji kosztów świadczenia (wykonania wyrobu), na które składa się cena Materiału pobranego z magazynu Wnioskodawcy oraz cena obróbki laserowej stali, następuje zaprogramowanie maszyny pod wykonanie konkretnego zlecenia;
• podczas realizacji zlecenia Materiał jest obrabiany za pomocą wycinarki laserowej 3D, według wymagań klienta;
• po zakończeniu realizacji zlecenia klient otrzymuje gotowy komponent (Wyrób), który został przygotowany zgodnie ze standardami jakościowymi.

Wnioskodawca podkreśla, że zamówienie każdego klienta jest ściśle pod niego spersonalizowane i nie podlega produkcji masowej. Dzięki temu, Wnioskodawca może zapewnić kompleksową usługę obejmującą pomoc w przygotowaniu dokumentacji projektowej, zapewnienie materiału, obróbkę laserową stali oraz weryfikację zgodności, mającą na celu dostarczenie klientowi gotowego komponentu zgodnego z jego oczekiwaniami.

W opinii Wnioskodawcy, towar i usługa wchodzące w skład świadczenia są ze sobą tak ściśle powiązane, że tworzą wspólnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Element dominujący w ramach opisanego świadczenia stanowi całość Wyrobu, tj. Materiał z usługą laserowej obróbki, dlatego też Wnioskodawca uważa, że stanowi on świadczenie kompleksowe.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, tego typu Wyroby, tj. stal przetworzoną za pomocą wycinarki laserowej 3D, należy klasyfikować zgodnie z PKWiU pod numerem:

• 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (kod nomenklatury scalonej CN 73), lub
• 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (kod nomenklatury scalonej CN 84)

w zależności od tego, czy przedmiotem zamówienia klienta jest element konstrukcyjny np. dla celów budownictwa, czy zamówienie dotyczy elementów stanowiących części maszyn lub urządzeń.

Spółka wskazuje, że sprzedaż Wyrobów dokonywana jest do kontrahentów będących podatnikami podatku VAT i dokumentowana jest fakturami, w których kwoty należności ogółem mogą przekroczyć kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej.

Pytania

1.Czy świadczenie polegające na wykonaniu Wyrobu za pomocą laserowej obróbki Materiału będzie stanowić dla celów VAT jedno świadczenie kompleksowe?

2. Czy zgodnie z art. 108a ust. 1 a ustawy o VAT i art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, sprzedaż Wyrobów o wartości powyżej 15 000 zł, powstających poprzez obróbkę laserową Materiałów, dla których zastosowanie mają kody PKWiU 25.99.29 (CN 73) oraz 28.29.84.0 (CN 84) podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności?

3. Czy zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h Rozporządzenia, dostawa przedmiotowych Wyrobów powinna być przez Spółkę oznaczana w części ewidencyjnej JPK_V7 kodem GTU_8?

Państwo stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie polegające na wykonaniu Wyrobu za pomocą laserowej obróbki Materiału będzie stanowić dla celów VAT jedno świadczenie kompleksowe.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. art. 108a ust. 1a ustawy o VAT i art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, sprzedaż Wyrobów o wartości powyżej 15 000 zł, powstających poprzez obróbkę laserową Materiałów, dla których zastosowanie mają kody PKWiU 25.99.29 (CN 73) oraz 28.29.84.0 (CN 84) nie podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności.

3. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h Rozporządzenia, dostawa przedmiotowych Wyrobów nie powinna być przez Spółkę oznaczana w części ewidencyjnej JPK_V7 kodem GTU_8.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt. 6 ustawy VAT towarami są rzeczy i ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl z art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów VAT powinno być traktowane odrębnie i niezależnie. Jeśli jednak kilka świadczeń obejmuje jedną dostawę towaru, to z ekonomicznego punktu widzenia nie należy takiej dostawy sztucznie dzielić. Taka sytuacja będzie zachodzić w szczególności wtedy, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem o charakterze zasadniczym, w stosunku do którego pozostałe świadczenia mają charakter jedynie pomocniczy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT oraz regulacje podatkowe UE, nie definiują pojęcia świadczenia kompleksowego. W tym zakresie wykształciło się jednak bogate orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE" lub "Trybunał"), gdzie określone zostały kryteria uznania danej czynności za świadczenie kompleksowe.

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-41/04 (Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien) TSUE rozstrzygnął, że: „(...) jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętnego konsumenta, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT”.

Powyższe stanowisko potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 2134/13, w którym wskazał, że „każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności podatku VAT. Należy zatem w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji, celem określenia, czy podatnik zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jedno świadczenie. Przy czym jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

Ponadto, jak zauważył TSUE w wyroku w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise): „Z pojedynczym świadczeniem mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub więcej elementów uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania jak do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.”

Zgodnie więc z orzecznictwem TSUE, przy transakcjach składających się z zespołu świadczeń i czynności, należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia czy podatnik ma do czynienia z dwoma lub więcej odrębnymi świadczeniami, czy też jednym złożonym z kilku czynności oraz czy to jedno złożone świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Ocenę charakteru danego świadczenia należy dokonać, biorąc pod uwagę perspektywę nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia.

Pojedyncze świadczenie kompleksowe występuje zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, tj. wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność jest traktowana jako element świadczenia kompleksowego, gdy jej cel jest zdeterminowany przez czynność zasadniczą oraz niemożliwe jest wykonanie lub wykorzystanie czynności zasadniczej bez czynności pomocniczej.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Warto zwrócić uwagę również na opinię rzecznik generalnej Juliane Kokott z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 (Frenetikexito - Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributaria e Aduaneira), gdzie wskazano, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Ponadto Rzecznik w swojej opinii wskazała, że: „jeżeli za zespół świadczeń i czynności ustala się cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący. Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, to wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Wnioskodawca przyjmuje zlecenie do realizacji wraz rysunkiem technicznym przygotowanym przez klienta, który zawiera pełną specyfikację zamawianego komponentu. Po zaakceptowaniu wyceny, na którą składa się zarówno cena towaru ze stali, jak i cena usługi polegającej na obróbce laserowej towaru, Wnioskodawca przechodzi do realizacji zlecenia. W tym celu maszyna do obróbki laserowej jest programowana według parametrów koniecznych do wykonania Wyrobi i następnie towar z magazynu Wnioskodawcy jest poddawany działaniu maszyny, tj. laserowej obróbce. Po zakończonej pracy maszyny, wyrób stanowi gotowy komponent spełniający oczekiwania klienta.

W konsekwencji należy stwierdzić, że obie czynności (Materiał oraz usługa polegająca na obróbce towaru ze stali wycinarką laserową 3D) są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę wymagają bowiem znacznie większego nakładu pracy i umiejętności niż produkcja standardowych elementów ze stali dostępnych w masowej sprzedaży. Co więcej, kompleksowość świadczenia podkreśla fakt, iż przeważającym celem transakcji nie jest wyłącznie sprzedaż Materiału (dostępnego w masowej produkcji), lecz świadczenie usługi obróbki laserowej polegającej na przetworzeniu Materiału w celu osiągnięcia określonego komponentu o konkretnej specyfikacji, zgodnego z zamówieniem klienta.

Jednocześnie, z punktu widzenia klienta, celem ekonomicznym transakcji jest nabycie komponentu (a więc efektu połączenia Materiału oraz usługi Spółki w zakresie odpowiedniego jego przygotowania wg indywidualnych ustaleń), tj. gotowego Wyrobu, a nie jego poszczególnych elementów składowych.

Mając na uwadze powyższe, świadczenie obejmuje zarówno element towarowy (dostawa towaru ze stali) jak i usługowy (obróbka towaru ze stali wycinarką laserową 3D), z czego zdaniem Wnioskodawcy to dostawa towaru stanowi świadczenie główne, a usługa obróbki laserowej świadczenie pomocnicze - na co wskazuje ekonomiczny cel nabycia świadczenia po stronie klienta. Celem zrealizowania przez kontrahenta zakupu jest bowiem przede wszystkim nabycie spełniającego określone parametry Wyrobu, czyli dostawa towarów.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, jest on uprawniony do traktowania dostawy towaru ze stali (Materiału) wraz z usługą obróbki laserowej stali jako świadczenia kompleksowego.

Ad 2

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Jednocześnie zgodnie z art. 108a ust. 1b ustawy o VAT podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W świetle art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura powinna zawierać wyrazy "mechanizm podzielonej płatności", przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Podsumowując wyżej przytoczone przepisy, obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności będzie miał zastosowanie przy dokonywaniu płatności za towary i usługi wymienione w Załączniku nr 15 do ustawy o VAT (dalej: „Załącznik”), gdy kwota należności za te towary i usługi na fakturze przekroczy 15 000 zł (lub jej równowartość w walucie obcej).

Odnosząc się do załącznika nr 15 ustawy o VAT, katalog wymienionych w nim towarów i usług ma charakter zamknięty. Wynika to z faktu braku zapisów sugerujących, że Załącznik ten obejmuje również inne, podobne towary lub usługi. Tym samym, wymienienie w Załączniku towarów i usług w sposób precyzyjny, wraz ze wskazaniem odpowiednich symboli PKWIU oraz ich nazw, oznacza, że zastosowanie przepisu z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT dotyczy jedynie towarów i usług wymienionych wprost w Załączniku. W konsekwencji, obowiązek korzystania z mechanizmu podzielonej płatności będzie miał zastosowanie wyłącznie w przypadku płatności dokonanej z tytułu nabycia towarów lub usług wymienionych wprost w treści Załącznika.

Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 26 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Sz 287/20, w którym Sąd stwierdza, że: „Powołany w ww. przepisach załącznik nr 15 do u.p.t.u. (dodany do ustawy od dnia 1 listopada 2019 r.) zawiera „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy”. Jest to zamknięta lista towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację "mechanizm podzielonej płatności", o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a u.p.t.u."

W niniejszej sprawie, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje Materiały, które są wymienione w treści Załącznika. Materiały te są wykorzystywane przez Spółkę do wytworzenia Wyrobów - stanowią jeden z elementów świadczenia kompleksowego. Jednakże, świadczony przez Wnioskodawcę laserowy proces obróbki stali, w celu wytworzenia Wyrobów, prowadzi do istotnej zmiany właściwości, kształtów oraz sposobu zastosowania tychże Materiałów. W efekcie, powstały w procesie produkcji Wyrób może stanowić np. element konstrukcyjny, wykorzystywany w budownictwie lub element jakiejś maszyny bądź urządzenia.

Według Wnioskodawcy, laserowa obróbka stali powinna być rozumiana jako zaawansowany proces technologiczny, który ma na celu nadanie materiałowi precyzyjnych właściwości, zarówno pod względem kształtu, jak i wymiarów. Proces ten nie tylko zmienia fizyczną formę materiału, ale także precyzyjnie dostosowuje go do określonych wymagań technicznych, które są niezbędne do uzyskania finalnego wyrobu. W ramach procesu laserowej obróbki materiał przechodzi bowiem przez szereg operacji, które prowadzą do uzyskania komponentu o ściśle określonych parametrach, odpowiadających wymaganiom dotyczącym jakości, funkcjonalności i specyfikacji technicznej.

Należy zatem przyjąć, że przeprowadzenie procesu obróbki technicznej doprowadzi do zmiany istoty i właściwości przedmiotowych Materiałów, tym samym powodując, że wytworzone w ten sposób Wyroby, nie będą mogły zostać uznane za towary mieszczące się w Załączniku, mimo iż zostały wytworzone z Materiałów, które w ten Załącznik się wpisują. Obróbka techniczna powoduje bowiem powstanie nowego Wyrobu, którego cechy, właściwości, zastosowanie lub kształty pociągają za sobą konieczność ich ponownej i odrębnej klasyfikacji dla celów PKWiU oraz CN, tj. zakwalifikowania ich jako:

• PKWiU 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 73) lub
• PKWiU 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 84).

W związku z powyższym, skoro przedmiotami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę są towary (Wyroby), które nie są wymienione w Załączniku, to w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie ma obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z 20 stycznia 2020 r. o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.664.2019.1.RR oraz interpretacji indywidualnej z 21 kwietnia 2021 r. o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.83.2021.2.KS.

Ad 3

Na wstępie wskazuje się, że towary i usługi podlegające obowiązkowi oznaczenia kodami GTU w części ewidencyjnej pliku JPK_V7 zostały określone w § 10 ust. 3 pkt 1 i 2 Rozporządzenia.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h Rozporządzenia, obowiązek oznaczenia dostawy jako GTU_08 dotyczy metali szlachetnych oraz nieszlachetnych wymienionych wyłącznie w poz. 1 i 1a załącznika nr 12 do ustawy o VAT oraz w poz. 12-25, 33-40, 45, 46, 56 i 78 załącznika nr 15 do tej ustawy.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje dostawy Materiałów (wymienionych w poz. 24, 28, 30, 31, 33 załącznika nr 15 do ustawy o VAT) oraz dostawy Wyrobów. Wnioskodawca podkreśla jednak, że dostawa Materiałów nie jest przedmiotem pytania nr 3 wskazanego we wniosku.

W przedmiotowym wypadku Wyroby, składające się z Materiału i usługi jego laserowej obróbki będą sklasyfikowane zdaniem Spółki jako:

• 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 73) lub
• 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 84)

- w zależności m.in. od ich zastosowania.

Na podstawie powyższego należy wskazać, że symbol PKWiU przypisany Wyrobom Wnioskodawcy nie został wymieniony w pozycjach załącznika nr 15 do ustawy o VAT w związku z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h Rozporządzenia.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli do wykonania usługi laserowej obróbki użyto Materiału wymienionego w załączniku nr 15 ustawy o VAT i w konsekwencji wymagającego kodu GTU_08 w razie jego sprzedaży, to w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest Wyrób o innej klasyfikacji PKWiU niż wskazane w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do oznaczenia tej dostawy kodem GTU_08.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dostawy Wyrobów nie należy oznaczać w części ewidencyjnej JPK_V7 kodem GTU_08 ani żadnym innym kodem GTU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) – zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności w zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. Głównego Urzędu Statystycznego nr 1, poz. 11).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, który specjalizuje się w dystrybucji rur stalowych, profili zamkniętych oraz stali ciągnionej i walcowanej, a także sprzedaży elementów systemów okiennych, drzwiowych i fasadowych ponadto rozwinęliście Państwo działalność w zakresie laserowej obróbki stali.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia rozpoznania świadczenia polegającego na wykonaniu Wyrobu za pomocą laserowej obróbki Materiału jako świadczenie kompleksowe.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości, transakcję dokonywaną przez Państwo należy uznać za świadczenie kompleksowe, na które składa się dostawa towarów oraz pozostałe wymienione we wniosku czynności (tj. obróbka laserowa Materiału).

Jak wynika z okoliczności sprawy nabywacie Państwo Materiały klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako:

• 24.10.71.0 Kształtowniki otwarte nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,
• 24.20.13.0 Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, bez szwu, ze stali,
• 24.20.33.0 Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, spawane, o średnicy zewnętrznej < 406,4 mm, ze stali,
• 24.20.34.0 Rury i przewody rurowe, o przekroju poprzecznym innym niż okrągły, spawane, o średnicy zewnętrznej < 406,4 mm, ze stali,
• 24.31.10.0 Pręty, kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej, ciągnione na zimno.

Na indywidualne życzenie Klienta dokonujecie Państwo laserowej obróbki Materiałów, która umożliwia precyzyjne cięcie stali, wycinanie w niej skomplikowanych kształtów oraz wykonywanie na niej dowolnych oznaczeń, takich jak grawerowanie.

Produkcja przygotowanych na zamówienie klienta Wyrobów obejmuje łącznie następujące etapy:

• przyjmując Państwo zlecenie otrzymujecie od klienta rysunek techniczny z nadaną przez klienta, indywidualną nazwą komponentu;
• po akceptacji kosztów świadczenia (wykonania wyrobu), na które składa się cena Materiału pobranego z Państwa magazynu oraz cena obróbki laserowej stali, następuje zaprogramowanie maszyny pod wykonanie konkretnego zlecenia;
• podczas realizacji zlecenia Materiał jest obrabiany za pomocą wycinarki laserowej 3D, według wymagań klienta;
• po zakończeniu realizacji zlecenia klient otrzymuje gotowy komponent (Wyrób), który został przygotowany zgodnie ze standardami jakościowymi.

Zamówienie każdego klienta jest ściśle pod niego spersonalizowane i nie podlega produkcji masowej. Dzięki temu, możecie Państwo zapewnić kompleksową usługę obejmującą pomoc w przygotowaniu dokumentacji projektowej, zapewnienie materiału, obróbkę laserową stali oraz weryfikację zgodności, mającą na celu dostarczenie klientowi gotowego komponentu zgodnego z jego oczekiwaniami. Zamówienie każdego klienta jest ściśle pod niego spersonalizowane i nie podlega produkcji masowej.

Czynności wykonywane przez Państwo są ze sobą ściśle powiązane i stanowią szereg zdarzeń (czynności), które z punktu widzenia klienta, muszą zaistnieć w celu realizacji umowy tzn. wyprodukowania wyrobu gotowego. Należy wskazać, że w Państwa sytuacji świadczenie kompleksowe składa się z dostawy towaru i usługi polegającej na wykonaniu Wyrobu za pomocą laserowej obróbki Materiału. Wszystkie Państwa czynności nakierowane są na to, aby dostarczyć klientowi w pełni funkcjonalny Wyrób. Poszczególne czynności realizowane przez Państwo są ze sobą tak blisko związane, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie.

Zatem dostawę Wyrobów (Materiałów poddanych obróbce laserowej 3D) przygotowanych ściśle pod zamówienie Klienta należy traktować dla celów podatku VAT jako jedno świadczenie kompleksowe stanowiące dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Następnie przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia, czy sprzedaż Wyrobów powstających poprzez obróbkę laserową Materiałów dla których zastosowanie mają kody PKWiU 25.99.29 (CN 73) oraz 28.29.84.0 (CN 84) podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności i powinna być przez Państwo oznaczona w JPK_V7 kodem GTU_8.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 1 listopada 2019 r. do 30 grudnia 2020 r.:

Na podstawie art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Na mocy art. 108a ust. 1b ustawy:

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy:

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 108a ust. 1a” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

• będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej;
• będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy;
• czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Ww. przepisy wprowadzają obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności w odniesieniu do sprzedaży towarów i usług określonych w załączniku nr 15 na rzecz podatnika VAT, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że:

• jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT,
• oferujecie Państwo wykonanie kompleksowej usługi obejmującej pomoc w przygotowaniu dokumentacji projektowej, zapewnienie materiału, obróbkę laserową stali oraz weryfikację zgodności, mającą na celu dostarczenie klientowi gotowego komponentu zgodnego z jego oczekiwaniami,
• sprzedaż Wyrobów dokonywana jest do kontrahentów będących podatnikami podatku VAT i dokumentowana jest fakturami, w których kwoty należności ogółem mogą przekroczyć kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej,
• sprzedaż dotyczy kompleksowej dostawy towarów sklasyfikowanych jako PKWiU 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 73) lub PKWiU 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 84).

Jak wynika z okoliczności sprawy sprzedawane przez Państwo Wyroby sklasyfikowane są jako PKWiU 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 73) lub PKWIU 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 84). Zatem towary (Wyroby) objęte zakresem postawionego we wniosku pytania nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności sprawy, należy wskazać, że nie jesteście Państwo zobligowani do stosowania mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży towarów (Wyrobów) sklasyfikowanych wg PKWiU 28.29.84.0 i 25.99.29, bowiem nie zostały one wymienione w załączniku nr 15 do ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 13b ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy:

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 109 ust. 14 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji - art. 109 ust. 14 ustawy.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h  Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988):

Powyższy przepis nakazuje zatem zamieścić takie oznaczenie w ewidencji w przypadku czynności, jaką jest „dostawa towarów”, jeśli dostarczane towary są sklasyfikowane do odpowiedniego kodu CN.

Państwa Wyroby będące przedmiotem wniosku zgodnie z Państwa wskazaniem są sklasyfikowane jako:

• 25.99.29 Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 73) lub
• 28.29.84.0 Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (odpowiednio kod nomenklatury scalonej CN 84).

Zatem skoro - jak rozstrzygnięto powyżej - w analizowanej sprawie mamy do czynienia z kompleksowym świadczeniem dostawy Materiału poddanego obróbce laserowej, a nie dostawą produktów wymienionych § 10 ust. 3 pkt 1 lit. h rozporządzenia, to w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku takiej sprzedaży oznaczać kodami GTU_08.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2 i nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu  prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Państwo we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.