Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży „wolnych DPR” jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 grudnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

I.Informacje ogólne

Wnioskodawca m.in. prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w przedmiocie zbierania odpadów innych niż niebezpieczne (PKD 38.11.Z).

Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT w rozumieniu art. 96b ust. 3 pkt 2a lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361) - zwanej dalej u.p.t.u..

Według art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowania i odpadami opakowaniowymi (Dz.U.2024.927) - zwanej dalej u.g.o.o.o. - Wnioskodawca w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej, jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych jest objęty wpisem do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U.2023.1587), z tytułu czego jest uprawniony do wystawiania dokumentów DPR.

II.Istota dokumentu DPR

W myśl art. 8 pkt 1 lit a u.g.o.o.o. dokument DPR to dokument potwierdzający recykling odpadów opakowaniowych, w tym określający masę tych odpadów i sposób ich recyklingu.

Zgodnie z art. 23 ust. 12a u.g.o.o.o., dokument DPR zawiera:

1)Imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy podmiotu, dla którego jest przeznaczony dokument;

2)Imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy podmiotu wnioskującego o sporządzenie dokumentu;

3)Imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy podmiotu prowadzącego recykling odpadów opakowaniowych;

4)informacje o masie odpadów opakowaniowych przyjętych do recyklingu z podziałem na poszczególne ich rodzaje oraz na odpady pochodzące z gospodarstw domowych i ze źródeł innych niż gospodarstwa domowe, a także o sposobie ich recyklingu, numerze karty przekazania odpadów potwierdzającej ich przyjęcie oraz o kwartale, w którym zostały przyjęte.

W świetle art. 23 ust. 3 u.g.o.o.o. masę odpadów opakowaniowych poddanych recyklingowi oraz zastosowany proces odzysku ustala się na podstawie dokumentu DPR.

Zgodnie z art. 23 ust. 4 u.g.o.o.o., Dokument DPR jest sporządzany przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę prowadzącego recykling odpadów opakowaniowych na wniosek złożony, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, przez wprowadzającego produkty w opakowaniach, organizację odzysku opakowań lub organizację samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1.

Na mocy art. 23 ust. 6 u.g.o.o.o. Wnioskodawca jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych jest obowiązany sporządzić dokument DPR, w przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań, organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca określony w ust. 5 przekazali odpady opakowaniowe bezpośrednio lub za pośrednictwem innego posiadacza odpadów do recyklingu, jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 4 lub 5, został złożony nie później niż w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu.

Jak wynika z art. 23 ust. 6a u.g.o.o.o., jeżeli po upływie terminu określonego w ust. 6 wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań, organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca określony w ust. 5, w tym również ci, którzy nie przekazali odpadów opakowaniowych do recyklingu, złożyli wniosek o sporządzenie dokumentu DPR, nie później jednak niż 2 miesiące od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu, przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych może sporządzić ten dokument.

W myśl art. 23 ust. 7 u.g.o.o.o. Wnioskodawca jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych sporządza dokument DPR w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku o jego sporządzenie.

Według art. 23 ust. 8 u.g.o.o.o. w przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań, organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca określony w ust. 5 zlecą posiadaczowi odpadów przekazanie odpadów opakowaniowych do recyklingu, wniosek, o którym mowa w ust. 4 lub 5, składa w ich imieniu posiadacz odpadów.

III. Specyfika sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR

Wnioskodawca działając jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych nieodpłatnie, bądź odpłatnie zbiera odpady opakowaniowe od posiadaczy tych odpadów, a następnie we sam poddaje je procesowi recyklingu, po dokonaniu którego stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 8 pkt 1 lit a u.g.o.o.o. jest uprawniony wystawić dokument DPR. Materiał pozyskany w wyniku recyklingu sprzedaje na rynku jako towar.

Jeżeli dany posiadacz odpadów na podstawie art. 23 ust. 6 u.g.o.o.o. wystąpi w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu, do Wnioskodawcy z wnioskiem o dokument DPR, to dokument ten jest obligatoryjnie i nieodpłatnie wystawiany przez Wnioskodawcę na rzecz danego posiadacza odpadów.

W przypadku gdy dany posiadacz odpadów nie zawnioskuje o dokument DPR w ww. terminie, to powstaje tzw. "wolny" dokument DPR. "Wolny" dokument DPR to określenie dokumentu DPR, który może być wystawiony przez Wnioskodawcę w trybie z art. 23 ust. 6a u.g.o.o.o., tj. w terminie 2 mies. od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu, po fakultatywnym uwzględnieniu przez niego wniosku od m.in. organizacji odzysku opakowań, która nie przekazała Wnioskodawcy odpadów opakowaniowych do recyklingu.

Z punktu widzenia organizacji odzysku opakowań dokumenty DPR są istotne w świetle art. 20 ust. 4 u.g.o.o.o., który nakłada na nie obowiązek uwzględnić w osiągniętych poziomach recyklingu dla poszczególnych rodzajów opakowań, o których mowa w załączniku nr 1 do u.g.o.o.o., odpady opakowaniowe pochodzące z gospodarstw domowych co najmniej w wysokości określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie rozporządzenia ministra właściwego do spraw klimatu, o którym mowa w art. 20 ust. 5 u.g.o.o.o.

W myśl art. 34 ust. 2a u.g.o.o.o. organizacja odzysku opakowań, która nie wykonała obowiązku określonego w art. 20 ust. 4 u.g.o.o.o, jest obowiązana wnieść opłatę produktową obliczoną dla poszczególnych rodzajów opakowań w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu recyklingu.

W związku z powyższym wśród przedsiębiorców prowadzących recykling odpadów wykształcił się rynek sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR na rzecz organizacji odzysku opakowań.

W celu wykonania obowiązku z art. 20 ust. 4 u.g.o.o.o. organizacje odzysku opakowań zamawiają u przedsiębiorców prowadzących recykling (w tym Wnioskodawcy) "wolne" dokumenty DPR w zamian za umówioną cenę. Następnie składają wniosek o dokument DPR dotyczący recyklingu odpadów opakowaniowych, który został uprzednio dokonany. Wówczas Wnioskodawca zgodnie z własną wolą wystawia dokument DPR na daną organizację odzysku opakowań, co dokumentuje fakturą sprzedażową.

W przypadku sprzedaży wolnych dokumentów DPR Wnioskodawca nie otrzymuje od organizacji odzysku opakowań całości lub części zapłaty z tytułu sprzedaży.

Recykling oraz wystawienie dokumentu DPR w przypadku sprzedaży wolnych dokumentów DPR mają miejsce w różnych miesiącach, wobec czego Wnioskodawca powziął wątpliwość kiedy powinien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Nabycie wolnego DPR pozwala nabywcom spełnić odpowiednie normy recyklingu, a przez to zapobiec uiszczeniu opłaty produktowej.

Nabywcami wolnych DPR są organizacje odzysku opakowań, które powinny spełniać odpowiednie normy poziomu recyklingu. Jeżeli tego nie uczynią, wtedy muszą wnieść opłatę produktową (zob. cz. III akapity 4-6 opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego). Nabycie wolnych DPR pozwala i, spełnić odpowiednie normy poziomu recyklingu i tym samym zapobiec uiszczeniu opłaty produktowej.

Czynności świadczone przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę prowadzącego recykling odpadów polegających na zbieraniu odpadów opakowaniowych od posiadaczy tych odpadów, a następnie ich recykling wpisują się w poz. 27 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361).

Pytanie

Kiedy należy rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR?

Państwa stanowisko w sprawie

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR należy rozpoznać w chwili wystawienia faktury dokumentującej tą sprzedaż.

Przy sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR na rzecz organizacji odzysku opakowań nie dochodzi do wykonania usługi zebrania ani poddania procesowi recyklingu odpadów opakowaniowych, a jedynie do odpłatnego wystawienia dla niej dokumentu DPR, który potwierdza że określona ilość odpadów opakowaniowych została poddana recyklingowi. Oznacza to, że sprzedaż "wolnych" dokumentów DPR to w istocie odpłatne świadczenie polegające na cesji praw do dokumentu DPR. Zatem na gruncie podatku od towarów i usług należy ją traktować jak odpłatne świadczenie usługi.

Jak bowiem wynika z art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jak stanowi art. 19a ust. 1 u.p.t.u., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Jednakże według art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret drugie u.p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 3 do ustawy ujęto usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu, odwołując się do oznaczenia 38.11.1 PKWiU.

Oznaczenie 38.11.1. PKWiU Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu składa się z dwóch grupowań, tj.:

1)38.11.11.0. Usługi związane ze zbieraniem komunalnych odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu, które obejmuje usługi związane ze zbieraniem komunalnych odpadów innych niż niebezpieczne zawierających różne materiały nadające się do recyklingu, odpadów wstępnie posortowanych lub nieposortowanych, takich jak: tektura, papier, tworzywo sztuczne, szkło, aluminium, stal lub odpady organiczne pochodzące z gospodarstw domowych, włączając zbieranie odpadów zostawianych przy domach, ulicach według stałego harmonogramu lub indywidualnego zamówienia.

2)38.11.19.0. Usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu, które obejmuje usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, zawierających różne materiały nadające się do recyklingu, odpadów wstępnie posortowanych lub nieposortowanych, takich jak: tektura, papier, tworzywo sztuczne, szkło, aluminium, stal lub pozostałe odpady organiczne inne niż z gospodarstw domowych, według stałego harmonogramu lub indywidualnego zamówienia.

Jak wynika z wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), wyrażenie "odpady komunalne" oznacza odpady pochodzące z gospodarstw domowych, hoteli, restauracji, szpitali, sklepów, biur itp., zmiotki z dróg i chodników, a także odpady budowlane i z rozbiórek. Odpady komunalne zawierają zazwyczaj dużą różnorodność materiałów, takich jak: tworzywa sztuczne, guma, drewno, papier, materiały włókiennicze, szkło, metale, żywność, połamane meble i inne uszkodzone lub wyrzucone artykuły. Przez "recykling" rozumie się odzysk, w ramach, którego odpady są ponownie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach; obejmuje to ponowne przetwarzanie materiału organicznego (recykling organiczny), ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane, jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk; rozumie się także recykling organiczny polegający na obróbce tlenowej, w tym kompostowaniu, lub obróbce beztlenowej odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku, której powstaje materia organiczna lub metan; składowanie na składowisku odpadów nie jest traktowane, jako recykling organiczny. Natomiast przez pojęcie "odzysku" rozumie się jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku, którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce.

Żaden przepis nie nadaje definicji legalnej pojęciu "związany". Kierując się wykładnią językową, w słowniku języka polskiego PWN zdefiniowano przymiotnik "związany" jako mający związek, coś wspólnego z kimś, z czymś. Ponadto zgodnie ze słownikiem wyrazów bliskoznacznych PWN synonimem przymiotnika "związany" jest słowo "zależny".

Aby wystawić dokument DPR w ramach jego sprzedaży (gdy będzie "wolny") Wnioskodawca musi dokonać recyklingu odpadów opakowaniowych, które wpierw muszą zostać przez niego zebrane. Rodzi to ów "związek" między wystawianiem dokumentów DPR a zbieraniem danych odpadów.

Zatem sprzedaż "wolnych" dokumentów DPR, w zależności od pochodzenia odpadów dotyczących danego dokumentu DPR, jako usługi mają związek ze zbieraniem komunalnych odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu (38.11.11.0. PKWiU), albo związek ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu (38.11.19.0. PKWiU), dzięki czemu pozostają objęte oznaczeniem 38.11.1. PKWiU Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu.

Oznacza to, że sprzedaż "wolnych" dokumentów DPR wpisuje się w poz. 27 załącznika nr 3 do ustawy jako usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu.

Toteż stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret drugie u.p.t.u. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR Wnioskodawca powinien rozpoznać w chwili wystawienia faktury dokumentującej tą sprzedaż.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzą Państwo m.in. działalność gospodarczą w przedmiocie zbierania odpadów innych niż niebezpieczne. Czynności świadczone przez Państwa jako przedsiębiorcę prowadzącego recykling odpadów polegających na zbieraniu odpadów opakowaniowych od posiadaczy tych odpadów, a następnie ich recykling wpisują się w poz. 27 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Według art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowania i odpadami opakowaniowymi (Dz.U.2024.927) w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej, Państwo jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych są objęci wpisem do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U.2023.1587), z tytułu czego są Państwo uprawnieni do wystawienia dokumentów DPR.

Działając jako przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów opakowaniowych nieodpłatnie, bądź odpłatnie zbierają Państwo odpady opakowaniowe od posiadaczy tych odpadów, a następnie poddają je Państwo procesowi recyklingu, po dokonaniu którego stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 8 pkt 1 lit a u.g.o.o.o. są Państwo uprawnieni wystawić dokument DPR. Materiał pozyskany w wyniku recyklingu sprzedają Państwo na rynku jako towar.

Jeżeli dany posiadacz odpadów na podstawie art. 23 ust. 6 u.g.o.o.o. wystąpi w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu, do Państwa z wnioskiem o dokument DPR, to dokument ten jest obligatoryjnie i nieodpłatnie wystawiany przez Państwa na rzecz danego posiadacza odpadów.

W przypadku gdy dany posiadacz odpadów nie zawnioskuje o dokument DPR w ww. terminie, to powstaje tzw. "wolny" dokument DPR. "Wolny" dokument DPR to określenie dokumentu DPR, który może być wystawiony przez Państwa w trybie z art. 23 ust. 6a u.g.o.o.o., tj. w terminie 2 mies. od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu, po fakultatywnym uwzględnieniu przez niego wniosku od m.in. organizacji odzysku opakowań, która nie przekazała Państwu odpadów opakowaniowych do recyklingu.

W celu wykonania obowiązku z art. 20 ust. 4 u.g.o.o.o. organizacje odzysku opakowań zamawiają u przedsiębiorców prowadzących recykling (w tym u Państwa) "wolne" dokumenty DPR w zamian za umówioną cenę. Następnie składają wniosek o dokument DPR dotyczący recyklingu odpadów opakowaniowych, który został uprzednio dokonany. Wówczas Wnioskodawca zgodnie z własną wolą wystawia dokument DPR na daną organizację odzysku opakowań, co dokumentuje fakturą sprzedażową.

Nabycie wolnego DPR pozwala nabywcom spełnić odpowiednie normy recyklingu, a przez to zapobiec uiszczeniu opłaty produktowej.

Nabywcami wolnych DPR są organizacje odzysku opakowań, które powinny spełniać odpowiednie normy poziomu recyklingu. Jeżeli tego nie uczynią, wtedy muszą wnieść opłatę produktową. Nabycie wolnych DPR pozwala i, spełnić odpowiednie normy poziomu recyklingu i tym samym zapobiec uiszczeniu opłaty produktowej.

Recykling oraz wystawienie dokumentu DPR w przypadku sprzedaży wolnych dokumentów DPR mają miejsce w różnych miesiącach, wobec czego mają Państwo wątpliwość kiedy powinien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży "wolnych" dokumentów DPR.

Zgodnie z art. 8 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (t . j. Dz. U. z 2024, poz.927 ze zm.):

Art. 23 ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 23 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 23 ust. 6 ww. ustawy:

Stosownie do art. 23 ust. 7 ww. ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorca prowadzący recykling odpadów jest zobowiązany na wniosek wprowadzającego produkty w opakowaniach, organizację odzysku opakowań lub organizację samorządu gospodarczego sporządzić dokument DPR, potwierdzający recykling odpadów opakowaniowych.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 23 ust. 6a ww. ustawy:

Zatem, gdy dany posiadacz odpadów nie zawnioskuje o dokumenty DPR, to powstaje nazwany przez Państwa „wolny DPR”, który to Państwo sprzedają. Nabywcami tych „wolnych DPR” są organizacje odzysku opakowań, które powinny spełniać odpowiednie normy poziomu recyklingu. Jeżeli normy tej nie osiągną, to muszą wnieść opłatę produktową. Nabycie wolnych DPR pozwala im spełnić odpowiednie normy poziomu recyklingu i tym samym zapobiec uiszczeniu opłaty produktowej.

Zatem w przedmiotowej sprawie przede wszystkim należy rozróżnić usługę recyklingu odpadów opakowaniowych od sprzedaży wolnych „DPR”. Co prawda dokument DPR potwierdza recykling odpadów opakowaniowych, określając masę odpadów i sposób ich recyklingu, jednakże sprzedaży „wolnego DPR” nie można w sposób bezpośredni wiązać z usługą recyklingu odpadów.

Jak wynika z opisu sprawy wolne DPR są wystawiane w sytuacji, gdy podmiot na rzecz którego świadczyli Państwo usługę recyklingu nie wystąpił z wnioskiem o wystawienie dokumentu DPR i on tego dokumentu nie otrzymał. Czyli Państwo jako podmiot dokonujący recyklingu, wyświadczyli usługę na rzecz posiadacza odpadów, od którego pozyskali Państwo te odpady. W konsekwencji usługa recyklingu odpadów opakowaniowych, którą Państwo zaklasyfikowali do usługi, o której mowa w poz. 27 załącznika nr 3 ustawy została wykonana na rzecz posiadacza odpadów. Natomiast sprzedaż wolnego DPR jest usługą, która umożliwi nabywcy uniknięcie zapłaty opłaty produktowej.

Informacje zawarte w dokumentach DPR są podstawą do określenia masy odpadów poddanych recyklingowi, a następnie do wyliczenia opłaty produktowej, którą muszą uiścić przedsiębiorcy lub organizacje odzysku. Posiadanie dokumentów DPR może przynieść przedsiębiorcy korzyści finansowe w postaci uniknięcia zapłaty opłaty produktowej.

Skoro wolny DPR uwalnia nabywcę tego DPR od opłaty produktowej, to należy przyjąć że Państwo w momencie sprzedaży „wolnego DPR” świadczą na rzecz nabywcy tego DPR usługę.

Natomiast za moment wykonania tej usługi należy przyjąć datę wydania „wolnego DPR” nabywcy, czyli przekazania prawa do skorzystania z DPR.

W przypadku sprzedaży „wolnego DPR”, wykonanie usługi następuje w momencie przekazania wolnego DPR, ponieważ wówczas spełniona zostaje istota usługi - przekazanie prawa do korzystania z tego DPR.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży „wolnego DPR”, moment powstania obowiązku podatkowego należy rozpoznać według zasad ogólnych określonych w art. 19a ust. 1 ustawy, tj. w dacie sprzedaży wolnego DPR, czyli przekazania prawa do korzystania z niego.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

­ - zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

­- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.