Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości zabudowanej od opodatkowania podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 20 stycznia 2024 r. ( wpływ 20 i 21 stycznia 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) (dalej: Komornik lub Wnioskodawca) prowadzi na wniosek Wierzyciela przeciwko Dłużnikowi B.B. postępowanie egzekucyjne z prawa użytkowania wieczystego działki nr (…) o powierzchni 2,0130 ha wraz z prawem własności budynków, położonej przy ul. (…) w obrębie nr (…) (…) miasta (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…).

W ramach prowadzonego postępowania Komornik planuje zaspokojenie wierzytelności Wierzyciela poprzez sprzedaż powyższej nieruchomości Dłużnika.

Dłużnik nabył ww. prawo na podstawie umowy sprzedaży z 15 czerwca 2010 r. zawartej w formie aktu notarialnego Rep. (…). Przedmiotem umowy była sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 oraz prawa własności stanowiących odrębną nieruchomość budynków znajdujących się na tej działce. Z treści umowy wynika, że zbywane budynki podlegały zwolnieniu od podatku VAT.

Z operatu szacunkowego Biegłej z 11 września 2023 r., sporządzonego dla nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży wynika, że zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z 3 lutego 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) w obrębie ul. (…), i (….) przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem P/U.1 dla którego przewidziano podstawowe przeznaczenie:

1.zabudowa produkcyjno - usługowa;

2.zabudowa produkcyjna;

3.zabudowa usługowa.

oraz symbolem KK.1 dla którego przeznaczenie podstawowe to komunikacja kolejowa.

Działka nr 1 zabudowana jest obiektami o charakterze przemysłowym oraz bocznicą kolejową, z możliwością obsługi ruchu ładunków w transporcie kolejowym. Infrastruktura nieruchomości (bocznica, rampy, ll-kondygnacyjny budynek wagi samochodowej wraz z wagą samochodowa, place składowe) pozwala w części na obsługę spedycyjną towarów. Na nieruchomości znajduje się składowisko odpadów w znacznej ilości.

Wzdłuż granicy północnej zabudowa kubaturowa: budynek wagi i biurowo-socjalny z wagą, zespół budynków magazynowo - składowych nr 1-2-3 (budynek nr 2 i częściowo budynek nr 3 spalone i zawalone w wyniku pożaru (…) r.) oraz warsztat. Przez centralną część działki w kierunku wschód-zachód przechodzi bocznica kolejowa z rozgałęzieniami. Teren położony w kwartale południowo - wschodnim stanowi teren składowy, poziom gruntu w części południowej obniżony o kilka metrów. Zlokalizowano tutaj powierzchnie składowe grodzone murami betonowymi. Od strony północnej, zachodniej i wschodniej. Obszar wydzielony został z otoczenia ogrodzeniem z siatki na słupkach stalowych osadzonych w cokole betonowym. Wjazd na teren posesji od strony ulicy (…) oraz od strony bocznicy kolejowej poprzez bramy stalowe dwuskrzydłowe. Budowle i obiekty infrastruktury technicznej - ta grupa środków trwałych nie przedstawia samodzielnej wartości rynkowej, wpływa natomiast pośrednio na wartość gruntu oraz wartość całej nieruchomości, co zostało uwzględnione przez biegłą w oszacowaniu wartości rynkowej nieruchomości.

Składniki nieruchomości gruntowej:

• budynek wagi i socjalny z wagą samochodową,
• budynek magazynowo - składowy 1,
• budynek magazynowo - składowy 2 (w całości spalony i zawalony),
• budynek magazynowo - składowy 3 z rampą (częściowo spalony i zawalony),
• budynek warsztatowy z dobudówką 1 - kondygnacyjną,
• bocznica kolejowa,
• ogrodzenie,
• oświetlenie terenu,
• utwardzenie terenu kostką kamienną
• zbiorniki przeciwpożarowe,
• sieć wodociągowa,
• sieć kanalizacyjna,
• sieć energetyczna,
• sieć telefoniczna.

Ogrodzenie o zróżnicowanej konstrukcji: z siatki w ramach stalowych na cokole betonowym oraz z siatki na słupkach stalowych. Utwardzenie terenu - place wewnętrzne o nawierzchni utwardzonej kostką kamienną staro-bruk o powierzchni ok. 2517 m². Ogrodzenie oraz nawierzchnia placów znajdują się w średnim stanie technicznym. Wypełnione kostką torowisko wzdłuż ciągu budynków magazynowych i w części zachodniej obszaru. Wzdłuż rampy budynków magazynowych pas o szerokości 1,14 mb wykonany z betonu i powierzchni ok. 143 m². Przedmiotowa działka posiada kształt nieregularnego, wydłużonego wieloboku, w części południowej obniżony o kilka metrów. Kształt działki niedogodny pod kątem zabudowy zakładu przemysłowego, o niskiej możliwości inwestycyjnej. Sieć energetyczna trójfazowa, wodociągowa, kanalizacyjna deszczowa i ściekowa, gazowa, centralnego ogrzewania i telefoniczna, oświetlenie placu, w obrębie nieruchomości transformator słupowy (zdewastowany). Nieruchomość położona przy drodze gminnej - (...). Wjazd na drogę publiczną urządzony od strony zachodniej granicy działki przez bramę stalową dwuskrzydłową.

Bocznica znajdująca się na działce nr 1 ma bezpośredni dostęp do terenów C. i przechodzi przez centralną część terenu wzdłuż zabudowy kubaturowej.

Bocznica odgałęzia się od toru szlakowego linii (…). Ogólna długość torów bocznicowych wynosi (…) m (w tym (…) m na terenie C. (…) Użyteczna długość torów bocznicowych wynosi (…) m. Bocznicę obsługuje stacja (…).

Maksymalna pojemność bocznicy wynosi (…) wagonów o długości (…) m.

Nawierzchnia torów wykonana z szyn na podkładach drewnianych i betonowych w obszarze należącym do C. a w obszarze przedmiotowej nieruchomości na podsypce tłuczniowej i żwirowej.

Budynek wagi i socjalny z wagą samochodową:

Obiekt usytuowany w zachodniej części działki przy wyjeździe na ulicę (…), dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony, wzniesiony w technologii tradycyjnej murowanej, nakryty dachem dwuspadowym. Przed budynkiem od strony południowej znajduje się waga najazdowa (…) t (nie udostępniono biegłej aktualnej legalizacji, atestu).

Stan techniczno - funkcjonalny obiektu - średni. Obiekt do remontu. Powierzchnia użytkowa obiektu (…) m². Rok budowy: 1871.

Budynki magazynowo - składowe nr 1-2-3:

Obiekty usytuowane w środkowej części działki, dwukondygnacyjne w części jednokondygnacyjne, niepodpiwniczone, wzniesione w technologii tradycyjnej murowanej, nakryte dachem dwuspadowym. Budynek nr 2 całkowicie spalony i zawalony. Do magazynu nr 3 od strony wschodniej przylega jednokondygnacyjna przybudówka o pow. zabud. (…) m². W budynku nr 3 dach częściowo zawalony.

Obiekt w stanie pogorszonym, kwalifikujący się do remontu kapitalnego. Powierzchnia użytkowa obiektu nr 1 - (…) m². Rok budowy: 1871. Powierzchnia użytkowa obiektu nr 3 - (…) m². Rok budowy: pierwsza połowa XX w. Budynek warsztatowy z dobudówką:

Obiekt położony we wschodniej części działki, wolnostojący, niepodpiwniczony, jednokondygnacyjny, z dachem jednospadowym.

Obiekt w stanie pogorszonym, kwalifikujący się do remontu kapitalnego. Powierzchnia użytkowa - (…) m².

Łączna powierzchnia użytkowa obiektów wzniesionych na działce nr 1 wynosi (…) m².

Nieruchomość została wydzierżawiona na podstawie umowy dzierżawy zgodnie z którą Dłużnik kontynuuje dzierżawę z 1 maja 2013 r. na rzecz Spółki A. Sp. z o.o. - Wydzierżawiający oddał w dzierżawę 0,5 ha powierzchni działki 1 celem prowadzenia zbiórki odpadów. Czynsz dzierżawny netto według umowy wynosi (…) zł. Umowa została zawarta do 7 lutego 2029 r. Według ustaleń Biegłej sporządzającej opinię Spółka A. Sp. z o.o. sprowadza do Polski bez zezwolenia znaczne ilości odpadów, a następnie przechowuje je na terenie przedmiotowej nieruchomości w sposób nieprawidłowy, z naruszeniem przepisów ustawy o odpadach. W pojemnikach typu big bag składowany jest m.in. tlenek gliny, sadza i wapno, mające tendencję do samonagrzewania i samozapłonu. Biegła stwierdziła, że big bagi składowane są na terenie całej nieruchomości a nie tylko na powierzchni 0,5 ha.

Z informacji przekazanych przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pismem nr (…) z 12 stycznia 2024 r. wynika, że:

• Dłużnik figuruje w rejestrze podatników i posiada NIP: (…)
• nie jest zarejestrowany jako prowadzący działalność gospodarczą,
• odnotowane adresy: (…)

Z wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT wynika, że Dłużnik nie figuruje w rejestrze VAT.

Wnioskodawca wystąpił do Dłużnika z wezwaniem, w którym zawarto szereg pytań niezbędnych dla ustalenia kwestii opodatkowania VAT planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Dłużnik nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Komornika.

W związku z tak przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie naliczenia, pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego podatku VAT, jako płatnik podatku z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości opisanej w niniejszym wniosku, a także w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży ww. nieruchomości w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym uzupełnieniu wskazał Pan, że:

a)z treści aktu notarialnego z 15 czerwca 2010 r. wynika, że dłużniczka nabyła nieruchomość z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej,

b)w okresie dwóch lat poprzedzających sprzedaż dłużnik nie ponosił/nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli,

c)dzierżawca (Spółka A. Sp. z o.o.) nie ponosił w okresie dwóch lat poprzedzających sprzedaż wydatków na ulepszenie budynków i budowli,

d)komornik nie ma wiedzy w jaki sposób Dłużnik wykorzystywał pozostałą część działki. Dłużniczka pomimo wezwania na piśmie nie udzieliła odpowiedzi na zapytanie, jak ustalono w trakcie oględzin działka od kilku lat jest nieużytkowana/opuszczona, budynki i budowle są zdewastowane,

e)nie ustalono aby budynki/budowle znajdujące się na pozostałej części działki były kiedykolwiek przedmiotem zawartych przez Dłużnika umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

Pytanie

Czy planowana przez Komornika, w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr (…) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana przez Komornika, w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), dalej Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług umowa dzierżawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w wyniku zawartej umowy powstaje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel nieruchomości - jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan komornikiem sądowym i prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi B.B. W tym postępowaniu zajął Pan zabudowaną nieruchomość stanowiącą prawo użytkowania wieczystego działki nr 1 o pow. 2,0130 ha wraz z prawem własności budynków i budowli na niej posadowionych.

Nieruchomość ww. położona jest na terenie oznaczonym symbolem P/U.1 dla którego przewidziano podstawowe przeznaczenie: zabudowa produkcyjno - usługowa, zabudowa produkcyjna, zabudowa usługowa oraz symbolem KK.1 dla którego przeznaczenie podstawowe to komunikacja kolejowa.

Działka nr 1 jest zabudowana obiektami o charakterze przemysłowym oraz bocznicą kolejowa z możliwością obsługi ruchu ładunków w transporcie kolejowym. Na nieruchomości znajduje się składowisko odpadów w znacznej ilości. W skład nieruchomości wchodzą:

• budynek wagi i socjalny z wagą samochodową, rok budowy: 1871,
• budynek magazynowo - składowy 1 (wybudowany w 1871 r.)
• budynek magazynowo - składowy 2 (w całości spalony i zawalony),
• budynek magazynowo - składowy 3 z rampą (częściowo spalony i zawalony, wybudowany w pierwszej połowie XX w)
• budynek warsztatowy z dobudówką 1 - kondygnacyjną,
• bocznica kolejowa,
• ogrodzenie,
• oświetlenie terenu,
• utwardzenie terenu kostką kamienną
• zbiorniki przeciwpożarowe,
• sieć wodociągowa,
• sieć kanalizacyjna,
• sieć energetyczna,
• sieć telefoniczna.

Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z 15 października 2010 r. z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy była sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 oraz prawa własności stanowiących odrębną nieruchomość budynków znajdujących się na tej działce. Z treści umowy wynika, że zbywane budynki podlegały zwolnieniu od podatku VAT. Nieruchomość została wydzierżawiona na podstawie umowy dzierżawy zgodnie z którą dłużnik kontynuuje dzierżawę z 1 maja 2013 r. na rzecz spółki A. sp. z o.o. Wydzierżawiający oddał w dzierżawę 0,5 ha pow. działki 1 celem prowadzenia zbiórki odpadów. Odpady znajdują się w opakowaniach typu Big Bagi, które składowane są na terenie całej nieruchomości.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą zwolnienia sprzedaży egzekucyjnej ww. nieruchomości zabudowanej od opodatkowania podatkiem VAT.

Aby odpowiedzieć na zadane pytanie należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do ww. sprzedaży Dłużnik będzie działał jako podatnik podatku VAT.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona, ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości (zabudowanej działki nr 1) Dłużnik B.B. będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z okoliczności wskazanych w zdarzeniu przyszłym Dłużnik nabył ww. nieruchomość 15 czerwca 2010 r. do celów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w ramach czynności opodatkowanej podatkiem VAT (z treści umowy wynika, ze budynki podlegały zwolnieniu od podatku VAT). Ponadto, Dłużnik oddał w dzierżawę 0,5 ha powierzchni działki 1, ale w rzeczywistości dzierżawca wykorzystuje teren całej nieruchomości.

Tym samym nie mamy tu do czynienia ze zbywaniem majątku osobistego Dłużnika (o takim można mówić wyłącznie w odniesieniu do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), ale ze zbywaniem majątku nabytego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i w tej działalności wykorzystywanego.

W konsekwencji, sprzedaż zabudowanej działki nr 1 w trybie licytacji w postępowaniu egzekucyjnym będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika i będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że sprzedaż budynków i budowli posadowionych na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wskazał Pan we wniosku Dłużnik nabył nieruchomość 15 czerwca 2010 r. Dodatkowo, zarówno Dłużnik jak i osoba Wydzierżawiająca od dłużnika 0,5 ha nieruchomości, w ostatnich 2 latach nie ponosili nakładów, które przekraczałaby 30% wartości początkowej budynków i budowli. Zatem zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy a dostawą budynków i budowli, upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione. W konsekwencji - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 1), na którym posadowione są budynki i budowle, będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że ww. transakcja będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności - wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Zatem Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.