Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 6 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału. Uzupełnili go Państwo pismem z 13 stycznia 2025 r. (wpływ 15 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

• A.A.

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• B.B.

Opis zdarzenia przyszłego

A.A. i B.B. to osoby fizyczne na których ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy. Są małżeństwem, a pomiędzy nimi istnieje ustrój majątkowy wspólności małżeńskiej ustawowej. Zainteresowani kupili niezabudowaną nieruchomość rolną o powierzchni 1,0110 ha stanowiącą grunty orne RIVb oraz grunty orne RV. Zakupu dokonali do majątku osobistego, za środki finansowe stanowiące ich majątek wspólny. Dla ww. nieruchomości nie ma opracowanego obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia ww. planu oraz nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przedmiotowa nieruchomość nie jest zabudowana, nie jest uzbrojona w urządzenia infrastruktury technicznej, a ponadto nie posiada dostępu do drogi publicznej. Przedmiotowa transakcja zakupu ww. nieruchomości zwolniona była z podatku od towarów i usług na podst. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż stanowiła dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zainteresowani zawarli dodatkowo z podmiotem trzecim umowę Rodzinnego Programu Wzrostu Wartości dot. ww. nieruchomości. Umowa ta dotyczy zlecenia koordynacji prac dotyczących zagospodarowania ww. nieruchomości, w szczególności:

• koordynacji procedury doprowadzenia przyłącza energetycznego,
• doprowadzenia przyłącza wodno-kanalizacyjnego,
• budowy drogi w standardzie dróg szutrowych.

W przyszłości Zainteresowani zamierzają przekształcić zakupioną nieruchomość o charakterze rolnym na nieruchomość o charakterze budowlanym, dokonać podziału na 5 nieruchomości z wytyczeniem terenu na drogę, a następnie sprzedać po upływie 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Nieruchomość rolna została zakupiona 22 marca 2023 r. w celu inwestycyjno-rekreacyjnym.

2.Nieruchomość rolna od momentu jej nabycia utrzymywana jest w kulturze rolnej, są prowadzone prace związane z przyłączami.

3.Nieruchomość rolna nie była/nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze.

4.Nieruchomość rolna nie była i nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej Zainteresowanych.

5.Podjęte do tej pory działania związane z nieruchomością rolną to koszenie i pielęgnacja terenu, starania o doprowadzenie mediów. Obecnie są prowadzone rozmowy z gminą na temat w jaki sposób działka może zostać podzielona oraz co na niej może powstać.

6.Zainteresowani nie będą podejmowali aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek.

7.Zainteresowani nie zamierzają zawierać umów przedwstępnych sprzedaży.

8.Zainteresowani nie planują udzielić (np. w umowie przedwstępnej) innej osobie/innemu podmiotowi (np. potencjalnemu nabywcy działki/działek) pełnomocnictwa bądź jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w ich imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek.

9.Zainteresowani dokonali wcześniej sprzedaży innych niż opisane w złożonym wniosku nieruchomości takich jak:

• działki budowlane w A pod B, gmina A; otrzymane w darowiźnie od rodziców; sprzedane w celu pozyskania środków na budowę domu na własne cele mieszkaniowe,
• mieszkanie w B przy ul. A nabyte w 2006 roku na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, sprzedane po 7 latach w celu wykończenia domu na własne cele mieszkaniowe,
• działka i dom w C pod B, gmina A wykorzystywane na cele własne mieszkaniowe, sprzedane w 2021 roku dla pozyskania środków na budowę domu na własne cele mieszkaniowe, gdzie zainteresowani mieszkają od 6 lat.

Przed odpłatnym zbyciem zainteresowani nie udostępniali ww. nieruchomości (działek) innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

10.Zainteresowani nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

11.Nieruchomość rolna nie była/nie jest/nie będzie wykorzystywana przez Zainteresowanych na cele działalności rolniczej.

12.Z przedmiotowej nieruchomości rolnej nie były/nie są/nie będą dokonywane przez Zainteresowanych zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych.

13.Zainteresowani są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu krótkoterminowego.

14.Nieruchomość rolna nie była/nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT, zwolnionych od podatku VAT, niepodlegających opodatkowaniu VAT.

15.Zainteresowani nie zamierzają dokonywać innych czynności (oprócz tych wskazanych w ramach Rodzinnego Programu Wzrostu Wartości) mających na celu zwiększenie wartości/atrakcyjności działek.

16.Zainteresowani zamierzają w celu sprzedaży działek korzystać z pomocy pośrednika.

17.Przychód ze sprzedaży działek Zainteresowani planują przeznaczyć na finansowe wsparcie dzieci.

18.Zainteresowani nie planują nabywania innych nieruchomości.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy sprzedaż 5 nieruchomości opisanych powyżej, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż 5 nieruchomości opisanych powyżej, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym za towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, uznawane są rzeczy oraz ich części (…). Pod pojęciem rzeczy należy rozumieć rzeczy ruchome oraz nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości, aby mogła zostać zakwalifikowana jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, musi spełniać dwa zasadnicze warunki. Po pierwsze, musi się mieścić w katalogu czynności opodatkowanych; po drugie, musi być dokonywana przez podatników VAT działających w takim właśnie charakterze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym (vide: art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest kumulatywne spełnienie dwóch przesłanek:

1.po pierwsze - dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT;

2.po drugie - czynność powinna zostać wykonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, by czynność podlegającą opodatkowaniu została wykonana przez podmiot, który dla potrzeb tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Właściwym jest więc wykluczenie z grona podatników osób fizycznych w przypadku, gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część ich majątku osobistego.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w orzeczeniu z 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), orzekł, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT. W powołanym orzeczeniu NSA podkreślił również, że dostawca nie może być uznany za podatnika VAT w sytuacji, gdy sprzedaje swój majątek prywatny.

Przytoczone stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej NSA (jak również Wojewódzkich Sądów Administracyjnych). Przykładowo:

1.W wyroku z 27 maja 2014 r. (sygn. akt I FSK 774/13) NSA stwierdził, że zbycie nawet kilkunastu działek o charakterze budowlanym, powstałych z podziału gruntu rolnego i po uzyskaniu warunków ich zabudowy nie przesądza o tym, że sprzedaż stanowi działalność handlową podlegającą opodatkowaniu VAT, jeśli brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w zakresie zbycia przedmiotowych udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, co oznacza, iż czynności takie mieszczą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

2.W wyroku z 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08) NSA podkreślił, że sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE. L 347.1 ze zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W opinii Zainteresowanych, powyższe okoliczności wskazują, że działają oni w ramach zarządu majątkiem prywatnym i podjęte przez nich czynności nie wykraczają poza ten zakres.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast czerpanie dochodów z ciągłego wykorzystywania składnika majątku, charakteryzujące się powtarzalnością lub długim okresem trwania wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C‑180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowani (małżonkowie) kupili niezabudowaną nieruchomość rolną o powierzchni 1,0110 ha stanowiącą grunty orne RIVb oraz grunty orne RV. Zakupu dokonali do majątku osobistego, za środki finansowe stanowiące ich majątek wspólny. Dla ww. nieruchomości nie ma opracowanego obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przedmiotowa nieruchomość nie jest zabudowana, nie jest uzbrojona w urządzenia infrastruktury technicznej, a ponadto nie posiada dostępu do drogi publicznej. Przedmiotowa transakcja zakupu ww. nieruchomości zwolniona była z podatku od towarów i usług na podst. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż stanowiła dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zainteresowani zawarli dodatkowo z podmiotem trzecim umowę Rodzinnego Programu Wzrostu Wartości dot. ww. nieruchomości. Umowa ta dotyczy zlecenia koordynacji prac dotyczących zagospodarowania ww. nieruchomości, w szczególności:

• koordynacji procedury doprowadzenia przyłącza energetycznego,
• doprowadzenia przyłącza wodno-kanalizacyjnego,
• budowy drogi w standardzie dróg szutrowych.

Nieruchomość rolna została zakupiona 22 marca 2023 r. w celu inwestycyjno-rekreacyjnym. Nieruchomość rolna od momentu jej nabycia utrzymywana jest w kulturze rolnej, są prowadzone prace związane z przyłączami.

Nieruchomość rolna nie była/nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Nieruchomość rolna nie była i nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej Zainteresowanych. Podjęte do tej pory działania związane z nieruchomością rolną to koszenie i pielęgnacja terenu, starania o doprowadzenie mediów. Obecnie są prowadzone rozmowy z gminą na temat w jaki sposób działka może zostać podzielona oraz co na niej może powstać.

Nieruchomość rolna nie była/nie jest/nie będzie wykorzystywana przez zainteresowanych na cele działalności rolniczej. Z przedmiotowej nieruchomości rolnej nie były/nie są/nie będą dokonywane przez zainteresowanych zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Nieruchomość rolna nie była/nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT, zwolnionych od podatku VAT, niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Zainteresowani nie zamierzają dokonywać innych czynności (oprócz tych wskazanych w ramach Rodzinnego Programu Wzrostu Wartości) mających na celu zwiększenie wartości/atrakcyjności działek.

W przyszłości Zainteresowani zamierzają przekształcić zakupioną nieruchomość o charakterze rolnym na nieruchomość o charakterze budowlanym, dokonać podziału na 5 nieruchomości z wytyczeniem terenu na drogę, a następnie sprzedać po upływie 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie.

Zainteresowani nie będą podejmowali aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek.

Zainteresowani nie zamierzają zawierać umów przedwstępnych sprzedaży ani nie planują udzielić (np. w umowie przedwstępnej) innej osobie/innemu podmiotowi (np. potencjalnemu nabywcy działki/działek) pełnomocnictwa bądź jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w ich imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek.

Zainteresowani dokonali wcześniej sprzedaży innych niż opisane w złożonym wniosku nieruchomości takich jak:

• działki budowlane otrzymane w darowiźnie od rodziców; sprzedane w celu pozyskania środków na budowę domu na własne cele mieszkaniowe,
• mieszkanie nabyte w 2006 roku na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, sprzedane po 7 latach w celu wykończenia domu na własne cele mieszkaniowe,
• działka i dom wykorzystywane na cele własne mieszkaniowe, sprzedane w 2021 roku dla pozyskania środków na budowę domu na własne cele mieszkaniowe, gdzie zainteresowani mieszkają od 6 lat.

Przed odpłatnym zbyciem Zainteresowani nie udostępniali ww. nieruchomości (działek) innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zainteresowani nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Zainteresowani zamierzają w celu sprzedaży działek korzystać z pomocy pośrednika. Przychód ze sprzedaży działek zainteresowani planują przeznaczyć na finansowe wsparcie dzieci. Zainteresowani nie planują nabywania innych nieruchomości.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Zatem, aby wyjaśnić Państwa wątpliwości należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy każdy z małżonków będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży ww. działek, Zainteresowani (małżonkowie) podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania ich za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że dokonując opisanych we wniosku czynności, Zainteresowani (małżonkowie) podjęli działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazali aktywność w przedmiocie zbycia 5 nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, które wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W opisie sprawy wskazali Państwo, że Zainteresowani (małżonkowie) zakupili nieruchomość rolną w celu inwestycyjno-rekreacyjnym, następnie zamierzają przekształcić zakupioną nieruchomość o charakterze rolnym na nieruchomość o charakterze budowlanym, dokonać podziału na 5 nieruchomości z wytyczeniem terenu na drogę (obecnie są prowadzone rozmowy z gminą na temat w jaki sposób działka może zostać podzielona oraz co na niej może powstać). Zachowali się zatem jak profesjonalni handlowcy. Dokonali oni bowiem zakupu konkretnej Nieruchomości, o określonych cechach, z zamiarem jej podziału na 5 nieruchomości i ich sprzedaży. Przy nabyciu nieruchomości rolnej nie planowali jej wykorzystywać na cele prywatne – z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że przyświecał im cel inwestycyjny.

Z przedstawionych okoliczności wynika również, że Zainteresowani zawarli z podmiotem trzecim umowę Rodzinnego Programu Wzrostu Wartości dot. ww. nieruchomości. Umowa ta dotyczy zlecenia koordynacji prac dotyczących zagospodarowania ww. nieruchomości, w szczególności:

• koordynacji procedury doprowadzenia przyłącza energetycznego,
• doprowadzenia przyłącza wodno-kanalizacyjnego,
• budowy drogi w standardzie dróg szutrowych.

Na ten moment są prowadzone prace związane z przyłączami. Powyższe działania, niewątpliwie wpływają na uatrakcyjnienie tej nieruchomości jako towaru i podniesienie jej wartości. Zauważyć należy, że przyłączenie działek do sieci wodno-kanalizacyjnej i energetycznej oraz budowa drogi jest kosztowną inwestycją, która nie zostanie przez Zainteresowanych (małżonków) poniesiona na własne potrzeby mieszkaniowe, lecz w celu zwiększenia atrakcyjności i wartości sprzedawanych działek. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem na zamiar sprzedaży przez Zainteresowanych (małżonków) działek w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Zainteresowani (małżonkowie) podjęli czynności, których celem będzie uatrakcyjnienie przedmiotowych działek, w przeciwnym bowiem razie podjęte przez Zainteresowanych (małżonków) czynności byłyby nieuzasadnione. Wskazali Państwo również, że Zainteresowani zamierzają w celu sprzedaży działek korzystać z pomocy pośrednika.

Zatem, w tym konkretnym przypadku Zainteresowani (małżonkowie) podejmowali aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami w sposób podobny do czynności wykonywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Zainteresowanych (małżonków) nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zachowanie Zainteresowanych (małżonków) w odniesieniu do posiadanej nieruchomości pozwala na uznanie, że działalność Zainteresowanych (małżonków) w zakresie zbycia 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału ma charakter profesjonalny – Zainteresowani (małżonkowie) nabyli grunt z zamiarem jego odsprzedaży, zachowali się zatem jak podmioty prowadzące działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. W żadnym momencie nie przyświecał im cel wykorzystywania nieruchomości na cele prywatne. Wybrali bowiem grunt w określonej lokalizacji, o określonych cechach i dokonali jego zakupu w jednym konkretnym celu – uatrakcyjnienie tej nieruchomości jako towaru i podniesienie jej wartości, późniejszego podziału na 5 nieruchomości i ich sprzedaży. Co więcej, działania przygotowujące nieruchomość do sprzedaży Zainteresowani podjęli w krótkim okresie czasu od nabycia tej nieruchomości.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że planowana przez Zainteresowanych (małżonków) sprzedaż 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy sprzedaży ww. nieruchomości Zainteresowani (małżonkowie) nie skorzystają z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, z tytułu planowanej sprzedaży 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału Zainteresowani (małżonkowie) będą podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącymi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, sprzedaż 5 nieruchomości powstałych w wyniku podziału będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.