Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawidłowości wydania paragonu fiskalnego nabywcy towaru.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (…) zajmuje się sprzedażą elementów karoseryjnych do samochodów w zakresie kodu PKD 4531Z. W zakładzie posiadają Państwo drukarkę fiskalną skonfigurowaną z programem księgowym „(…)”. Drukarka fiskalna znajduje się w punkcie sklepowym, gdzie odbywa się głównie sprzedaż bezpośrednia, natomiast obsługa sprzedaży internetowej (głównie z platformy allegro i sklepu internetowego (…)) odbywa się w innych miejscach oddalonych od drukarki fiskalnej.

W tych miejscach jest drukowany list przewozowy, a paragon jest przynoszony z miejsca, w którym znajduje się drukarka fiskalna do miejsca pakowania.

Osoba zajmująca się obsługą sprzedaży internetowej mogłaby bezpośrednio drukować sobie paragon z programu (…), który byłby odzwierciedleniem paragonu fiskalnego i wysyłać go do klienta. Taki dokument posiada identyczne dane jak paragon wydrukowany bezpośrednio z drukarki fiskalnej, znajduje się na nim ten sam numer paragonu, towary jakie są sprzedawane i kwota za zakup. Zaksięgowana sprzedaż pojawia się w programie księgowym jako przychód z tytułu sprzedaży towarów, a na drukarce fiskalnej pojawia się identyczny zapis.

Klient otrzymywałby paragon wydrukowany z programu księgowego, który miałby zastąpić paragon fiskalny z drukarki fiskalnej, a paragon z drukarki fiskalnej zostawałby u Państwa w dokumentacji księgowej.

Pytanie

Czy możliwe jest, aby klient otrzymywał paragon w postaci wydruku podstawowego z (…), a nie paragon fiskalny z kasy fiskalnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Do klienta trafiałby list przewozowy z paragonem sprzedaży wydrukowanym z programu (…), a w zasobach księgowych pozostawałby paragon fiskalny z kasy fiskalnej oraz wydruk takiego paragonu z programu księgowego.

Z Państwa punktu widzenia dostarczanie klientowi paragonu wydrukowanego z programu księgowego, który byłby odzwierciedleniem paragonu fiskalnego z drukarki fiskalnej nie powinno być niepoprawne, gdyż wszystkie dane na obu dokumentach są identyczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży − rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony, w tym przy użyciu systemu teleinformatycznego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pośredniczącego przy wydawaniu paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej nabywcy, bez konieczności podawania jego danych osobowych.

Zgodnie z art. 111 ust. 3c ustawy:

Do prowadzenia ewidencji sprzedaży mogą być stosowane wyłącznie kasy rejestrujące, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Stosowanie do art. 111 ust. 3d ustawy:

W przypadku gdy dla danego rodzaju czynności, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7a pkt 1, są przewidziane kasy rejestrujące o zastosowaniu specjalnym − podatnik jest obowiązany stosować te kasy.

W myśl art. 111 ust. 6b ustawy:

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dopuścił możliwość wystawienia w postaci elektronicznej paragonu i przesłania go nabywcy w sposób z nim uzgodniony, po uprzednim uzyskaniu zgody nabywcy oraz uzgodnieniu sposobu przesłania tego paragonu.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dokumencie fiskalnym − rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy:

a)w przypadku kas on-line − paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny,

b)w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii − paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną, raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, i raport fiskalny rozliczeniowy.

Zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia w sprawie kas:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dokumencie w postaci elektronicznej − rozumie się przez to utworzony przez kasę on-line zbiór ustrukturyzowanych i uporządkowanych danych z dokumentów fiskalnych i niefiskalnych, zapisywanych w pamięci fiskalnej lub pamięci chronionej, w formacie określonym w protokole komunikacyjnym przesyłania danych w przypadku dokumentów fiskalnych.

W myśl § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas:

Ilekroć w rozporządzeniu paragonie fiskalnym albo fakturze – rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12; zamiast paragonu fiskalnego podatnicy mogą wystawić fakturę przy użyciu kasy i wydać ją nabywcy.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję zapewniają stan techniczny kasy gwarantujący czytelny wydruk paragonu fiskalnego lub faktury w postaci papierowej, a w przypadku paragonu fiskalnego lub faktury w postaci elektronicznej – ich czytelny widok, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):

a)w gotówce − wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,

b)za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem − wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Zgodnie z § 19a rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej.

W myśl § 2 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kasie on-line − rozumie się przez to kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy:

Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b)obejmujących określenie:

- sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

- sposobu pracy kasy rejestrującej,

c)zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Stosownie do § 25 rozporządzenia w sprawie kas:

1.W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2)numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;

3)numer kolejny wydruku;

4)datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5)oznaczenie ,,PARAGON FISKALNY'';

6)nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7)cenę jednostkową towaru lub usługi;

8)ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9)wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;

10)wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;

11)wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;

12)łączną wysokość podatku;

13)łączną wartość sprzedaży brutto;

14)oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;

15)kolejny numer paragonu fiskalnego;

16)numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17)numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy – na żądanie nabywcy;

18)logo fiskalne i numer unikatowy.

2. Dane zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności określonej w ust. 1, z wyjątkiem danych o dacie oraz godzinie i minucie sprzedaży, a logo fiskalne i numer unikatowy powinny być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka zajmuje się sprzedażą elementów karoseryjnych do samochodów w zakresie kodu PKD 4531Z. Posiadają Państwo drukarkę fiskalną skonfigurowaną z programem księgowym „(…)”. Drukarka fiskalna znajduje się w punkcie sklepowym, gdzie odbywa się głównie sprzedaż bezpośrednia. Obsługa sprzedaży internetowej odbywa się w innych miejscach oddalonych od drukarki fiskalnej, gdzie jest drukowany list przewozowy, a paragon jest przynoszony z miejsca, w którym znajduje się drukarka fiskalna do miejsca pakowania.

Osoba zajmująca się obsługą sprzedaży internetowej mogłaby bezpośrednio drukować sobie paragon z programu „(…)”, który byłby odzwierciedleniem paragonu fiskalnego i wysyłać go do klienta.

Dokument ten posiada identyczne dane jak paragon wydrukowany bezpośrednio z drukarki fiskalnej, znajduje się na nim ten sam numer paragonu, towary jakie są sprzedawane i kwota za zakup. Zaksięgowana sprzedaż pojawia się w programie księgowym jako przychód z tytułu sprzedaży towarów, a na drukarce fiskalnej pojawia się identyczny zapis.

Klient otrzymywałby paragon wydrukowany z programu księgowego, który miałby zastąpić paragon fiskalny z drukarki fiskalnej, a paragon z drukarki fiskalnej zostawałby u Państwa w dokumentacji księgowej.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii tego czy możliwe jest, aby klient otrzymywał paragon w postaci wydruku podstawowego z programu księgowego, a nie paragon fiskalny z kasy fiskalnej.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że podatnik dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy i prowadząc ewidencję obrotu oraz kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ma obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wystawienia i wydania nabywcy (konsumentowi) paragonu fiskalnego z każdej sprzedaży. Obowiązek ten powinien być realizowany natychmiast po dokonaniu sprzedaży (przyjęciu płatności) w miejscu sprzedaży (przyjęcia płatności).

Wydanie paragonu może nastąpić w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, pod warunkiem, że nabywca wyrazi na to zgodę i dwie strony uzgodnią sposób przesłania tego paragonu.

Zwrócić należy w tej sprawie uwagę, że definicja paragonu została zawarta w § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas. Mianowicie paragon fiskalny to dokument fiskalny wystawiony przy użyciu kasy dla nabywcy.

Tym samym ustawodawca w sposób jednoznaczny określił, co należy rozumieć przez paragon fiskalny. Dokument ten musi być wystawiony przy pomocy kasy fiskalnej. Paragonem fiskalnym nie jest natomiast dokument sporządzony przy pomocy programu księgowego.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że pomimo tego, że wydrukowany przez Państwa dokument z programu księgowego zawiera takie same informacje co paragon fiskalny to obowiązkiem sprzedawcy jest wydanie nabywcy paragonu fiskalnego, co wynika wprost z wyżej cytowanych przepisów. Tym samym wydanie dokumentu księgowego (nawet jeśli zawiera on te same dane co paragon fiskalny) dla nabywcy towaru i zastąpienie nim paragonu fiskalnego nie jest zgodne z obowiązkiem, o którym mowa w art. 111 ust.1 ustawy.

Fakt, że obsługa sprzedaży internetowej odbywa się w innych miejscach oddalonych od drukarki fiskalnej, (gdzie jest drukowany list przewozowy), a paragon jest przynoszony z miejsca, w którym znajduje się drukarka fiskalna do miejsca pakowania, nie może wpływać na zakres obowiązków wynikających z ewidencjonowania obrotu przy użyciu kas rejestrujących. Zatem dokonując sprzedaży towaru na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych mają Państwo obowiązek zawsze wydać paragon fiskalny nabywcy tego towaru wystawiony przy pomocy kasy fiskalnej.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.