Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w kwestii ustalenia czy w przedstawionym stanie przyszłym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on uprawniony do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi udostępnionymi podwykonawcom.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem VAT.
Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność w dziedzinie automatyki przemysłowej, głównie w branży (...) z zakresu: (…).
Z racji wielkości i mnogości realizowanych projektów, Wnioskodawca realizuje powierzone zamówienia przez własny, zatrudniony na umowę o pracę personel ale również wspiera się osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: podwykonawcy).
W związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności na terenie całego kraju oraz poza jego granicami, wymaga on od swoich pracowników i podwykonawców odbywania wielu podróży służbowych ale także wykonywania pracy lub świadczenia usług w miejscu zamieszkania w przypadku pracowników (home office), bądź miejscu prowadzenia działalności przez JDG.
W celu realizacji projektu, pracownicy i podwykonawcy muszą regularnie odwiedzać zakłady klientów, które są rozrzucone po całej Europie a także lokalne biura Wnioskodawcy. Z racji obecnej sytuacji rynkowej oraz podejścia specjalistów do samochodów jako narzędzia wykonywania pracy/zlecenia a nie dobra luksusowego, aby ułatwić i umożliwić pracownikom i podwykonawcom odbywanie podróży, Spółka chce zobowiązać się do udostępnienia pracownikom oraz podwykonawcom, w celach realizacji prac objętych umową, samochodów osobowych będących własnością Spółki bądź też leasingowanych przez nią. Udostępnione samochody będą służyły jedynie do odbywania podróży służbowych związanych z wykonywanymi pracami lub świadczonymi usługami na rzecz Spółki. W dużym stopniu polepszy to wizerunek Spółki oraz poprawi konkurencyjność rynkową. Dzięki udostępnieniu aut pracownikom oraz podwykonawcom Spółka znacząco będzie mogła usprawnić logistykę oraz obniżyć koszty usług świadczonych przez podwykonawców dzięki kolejnemu argumentowi negocjacyjnemu.
W związku z udostępnieniem samochodów służbowych podwykonawcom, mogą powstać sytuacje, w których ze względu na konieczność świadczenia usług (dojazd do klienta i powrót) udostępnione samochody będą parkowane w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, (które jest jednocześnie ich miejscem zamieszkania) tych podwykonawców, którym samochody zostały powierzone.
Podsumowując, biorąc pod uwagę mobilny charakter świadczonych usług oraz możliwość ograniczenia kosztów podróży i jej czasu, podwykonawcy będą rozpoczynać lub kończyć przejazd bezpośrednio w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, które będzie jednocześnie ich miejscem zamieszkania. Nie byłoby ekonomicznie opłacalne dla spółki, aby udostępnione samochody były najpierw parkowane przez podwykonawców pod jej siedzibą, a następnego dnia podwykonawcy musieliby dojeżdżać wpierw do siedziby spółki, a następne wyjeżdżać do klientów. Biorąc pod uwagę lokalizacje siedziby Wnioskodawcy, miejsca prowadzenia działalności (miejsca zamieszkania) podwykonawców oraz miejsca świadczenia usług w siedzibach kontrahentów spółki, przejazdy bezpośrednio do i spod miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podwykonawców, pozwolą zmniejszyć koszt podróży, oraz skrócić dzień pracy. Udostępnienie samochodów następuje na rzecz podwykonawców mobilnych, tj. takich którzy będą wykonywać czynności służbowe u klientów i służyć będą wyłącznie do przejazdów służbowych w tym zakresie.
Wnioskodawca będzie prowadził ewidencje przebiegu udostępnianych pojazdów o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 VAT, oraz wprowadzi regulamin określający zasady używania udostępnionych pojazdów, który w szczególności wykluczy możliwość korzystania z pojazdów w celach prywatnych przez podwykonawców i oddania ich do używania osobom trzecim.
Samochód będzie wykorzystywany tylko w godzinach świadczenia usług. Ponadto podwykonawcy będą podlegać karom umownym za jego nieprzestrzeganie, w tym za wykorzystanie samochodu do celów prywatnych.
Podwykonawca przed rozpoczęciem korzystania z udostępnionego pojazdu, złoży oświadczenie że zapoznał się z regulaminem korzystania z pojazdów, oraz konsekwencjami w przypadku wykorzystania go dla celów prywatnych.
Wszelkie koszty związane z eksploatacją samochodów będzie ponosić Wnioskodawca.
W związku z planowanym wykorzystywaniem udostępnionych samochód jedynie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, w celu odliczania 100% podatku VAT spółka zgłosi udostępnione samochody na druku VAT-26.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie przyszłym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on uprawniony do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi udostępnionymi podwykonawcom?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z pojazdami, które zostaną udostępnione podwykonawcom.
W myśl art. 86 ust. 1 VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Z kolei zasady odliczania podatku VAT w przypadku wydatków dotyczących samochodów osobowych zostały określone w art. 86a VAT.
Na mocy art. 86a ust. 1 VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2)należnego z tytułu:
a.świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
b.dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
c.wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.
Dodatkowo zgodnie z art. 86a ust. 2 VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Ograniczenie w postaci odliczenia 50% kwoty podatku, o którym mowa w ust. 1 nie ma z kolei zastosowania w przypadkach o których mowa w art. 86a ust. 3 VAT, tj. gdy:
1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
a.wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b.konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Stosownie natomiast do art. 86 ust. 4 VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Ewidencja ta, w myśl ust. 6 jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Z kolei jej elementy zostały wskazane w art. 86a ust. 7 VAT.
Ponadto, art. 86a ust. 12 VAT, nakłada na podatników wykorzystujących samochody wyłącznie do działalności gospodarczej obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
Z powyższych przepisów wynika, że podatnik może odliczać 100% podatku VAT od wydatków związanych za samochodami osobowymi, jeżeli są one wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym przyjmuje się, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dodatkowo podatnicy muszą złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informacje o tych pojazdach, o której mowa w art. 86a ust. 12 VAT.
W ocenie Wnioskodawcy, powyższe warunki uprawniające do odliczenia 100% VAT od wydatków dotyczących samochodów udostępnionych podwykonawcom zostaną spełnione. Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję przebiegu dla udostępnionych samochodów.
Udostępnione samochody nie będą wykorzystywane do celów prywatnych podwykonawców. W sytuacjach w których będzie to ekonomicznie uzasadnione, po zakończeniu pracy i powrocie od kontrahenta Wnioskodawcy, podwykonawcy będą parkowali samochody w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż ich zaparkowanie pod siedzibą Wnioskodawcy generowałoby dodatkowe koszty podróży, ponadto następnego dnia, podwykonawca będzie mógł bezpośrednio udać się do miejsca w którym akurat wykonywać usługi. Samochody te będą udostępnianie tylko dla tych celów, podwykonawcy nie będą mogli korzystać z samochodów poza godzinami pracy i w weekendy. W celu zagwarantowania takiego sposobu korzystania z udostępnionych samochodów przez podwykonawców, Wnioskodawca wprowadzi regulamin określający ścisłe reguły korzystania z tych samochodów, które uniemożliwią wykorzystanie samochodów do celów prywatnych podwykonawców. W szczególności, w przypadku niezastosowania się do postanowień regulaminu, podwykonawcy będą podlegać karom umownym.
Wnioskodawca w odpowiednim terminie złoży również informacje o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 86a ust. 12 uVAT, tj. VAT-26.
Charakter działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wymaga wykonywania usług bezpośrednio u klientów, w związku z tym Wnioskodawca zapewnia swoim podwykonawcom odpowiednie środki, pozwalające na dojazd do tych miejsc.
Udostępnienie do używania przez podwykonawców samochodów stanowi ich wykorzystanie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako świadczący usługi w branży (…), polegające w głównej mierze na programowaniu (...) bezpośrednio w zakładach klientów, musi zapewnić swoim podwykonawcom środki pozwalające na dotarcie do tych miejsc, które znajdują się na terenie całej Polski.
Zgodnie z aktualną linią orzeczniczą sądów administracyjnych przyjmuje się, że zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, iż dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z jej działalnością gospodarczą. Okoliczności tej nie da się całkowicie wyeliminować, chodzi zatem jedynie o stworzenie takich mechanizmów i wprowadzenie takich zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika. Tak potwierdzono m.in. w wyroku NSA z 9.11.2017 r., I FSK 234/16; wyroku NSA z 21.10.2021 r., I FSK 1695/21; wyrok WSA w Poznaniu z 18.06.2024 r., I SA/Po 189/24.
W ocenie Wnioskodawcy, charakter prowadzonej działalności, wymagający dużej mobilności od podwykonawców, uzasadnia udostępnienie im samochodów i możliwość parkowania ich w miejscu wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca podejmie środki, które w jak największym stopniu zagwarantują, że udostępnione pojazdy nie będą wykorzystywane w celach prywatnych, tj. dla każdego pojazdu będzie prowadzić ewidencje przebiegu o której mowa w art. 86a ust. 7 VAT oraz opracuje regulamin bezwzględnie zakazujący wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych, a także jego oddawanie do użytkowania osobom trzecim, przewidujący kary za złamanie tego zakazu. Ponadto udostępnione pojazdy zostaną zgłoszone we właściwych terminach w informacji VAT-26.
W zbliżonym stanie faktycznym, w wyroku NSA z 21.09.2017 r., I FSK 2158/15 wskazano, że: „spółka podjęła działania zmierzające do wyeliminowania możliwości używania samochodu na potrzeby inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego pracownika. Okoliczności te to m.in. zasady korzystania z samochodów przez podwykonawców, w ramach których podwykonawcy są zobowiązani m.in. nieoddawania do użytkowania samochodu osobom trzecim oraz przestrzegania całkowitego zakazu używania samochodów w celach prywatnych lub w innych celach niezwiązanych z usługami świadczonymi na rzecz spółki. Skarżąca nadzoruje użytkowanie ww. samochodu wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Przejawia się to obowiązkiem podwykonawców prowadzenia i przekazania spółce w ściśle określonym terminie ewidencji przebiegu pojazdu. W świetle ww. okoliczności Sąd uznał, że spółka dokłada należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych”.
Z tego względu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia 100% podatku VAT od wydatków związanych z udostępnionymi pojazdami, ze względu na możliwość uznania, że są one wykorzystywane wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.
Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2)należnego z tytułu:
a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.
Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.
Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.
Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.
W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Według art. 86a ust. 4 ustawy:
Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:
Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:
1)przeznaczonych wyłącznie do:
a)odprzedaży,
b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2) w odniesieniu do których:
a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika).
Zatem w odniesieniu do pojazdu, który jest przeznaczony np. do odprzedaży lub do najmu, dzierżawy, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji.
Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:
Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.
W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:
1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
a)kolejny numer wpisu,
b)datę i cel wyjazdu,
c)opis trasy (skąd – dokąd),
d)liczbę przejechanych kilometrów,
e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).
W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:
Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).
Mając na uwadze treść cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.
Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.
Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.
Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.
Z opisu sprawy wynika, że przeważającym przedmiotem Państwa działalności jest działalność w dziedzinie automatyki przemysłowej, głównie w branży (...) z zakresu np.: programowania (...) (w zakładzie produkcyjnym u klienta), programowanie (...) (przygotowanie i testowanie programów w biurze firmy oraz w miejscu zamieszkania pracowników a także w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez podwykonawców) itp.
Z racji wielkości i mnogości realizowanych projektów, realizują Państwo powierzone zamówienia przez własny, zatrudniony na umowę o pracę personel ale również wspierają się Państwo osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (podwykonawcy).
W związku z prowadzeniem przez Państwa działalności na terenie całego kraju oraz poza jego granicami, wymagają Państwo od swoich pracowników i podwykonawców odbywania wielu podróży służbowych ale także wykonywania pracy lub świadczenia usług w miejscu zamieszkania w przypadku pracowników (home office), bądź miejscu prowadzenia działalności przez JDG.
W celu realizacji projektu, pracownicy i podwykonawcy muszą regularnie odwiedzać zakłady klientów, które są rozrzucone po całej Europie a także lokalne Państwa biura. Zamierzają Państwo zobowiązać się do udostępnienia podwykonawcom, w celach realizacji prac objętych umową, samochodów osobowych będących Państwa własnością bądź też leasingowanych. Udostępnione samochody będą służyły jedynie do odbywania podróży służbowych związanych z wykonywanymi pracami lub świadczonymi usługami na Państwa rzecz. W związku z udostępnieniem samochodów służbowych podwykonawcom, mogą powstać sytuacje, w których ze względu na konieczność świadczenia usług (dojazd do klienta i powrót) udostępnione samochody będą parkowane w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, (które jest jednocześnie ich miejscem zamieszkania) tych podwykonawców, którym samochody zostały powierzone.
Będą Państwo prowadzić ewidencje przebiegu udostępnianych pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 VAT, oraz wprowadzi regulamin określający zasady używania udostępnionych pojazdów, który w szczególności wykluczy możliwość korzystania z pojazdów w celach prywatnych przez podwykonawców i oddania ich do używania osobom trzecim. Samochód będzie wykorzystywany tylko w godzinach świadczenia usług. Ponadto podwykonawcy będą podlegać karom umownym za jego nieprzestrzeganie, w tym za wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. Podwykonawca przed rozpoczęciem korzystania z udostępnionego pojazdu, złoży oświadczenie że zapoznał się z regulaminem korzystania z pojazdów, oraz konsekwencjami w przypadku wykorzystania go dla celów prywatnych. Będą Państwo ponosić wszelkie koszty związane z eksploatacją samochodów.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w przedstawionym stanie przyszłym, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym będą Państwo uprawnieni do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi udostępnionymi podwykonawcom.
W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.
Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.
Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.
Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.
W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów.
Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisany przez Państwa sposób użytkowania samochodów osobowych nie wyklucza użycia ich do celów innych niż Państwa działalność gospodarcza. Wprawdzie wprowadzą Państwo ewidencję przebiegu udostępnianych pojazdów oraz regulamin określający zasady używania udostępnionych pojazdów, jednakże sposób użytkowania tych pojazdów w oparciu o regulamin nie wyklucza użytku prywatnego tych samochodów. Ponieważ w związku z udostępnieniem samochodów służbowych podwykonawcom, mogą powstać sytuacje, w których ze względu na konieczność świadczenia usług (dojazd do klienta i powrót) udostępnione samochody będą parkowane w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej tych podwykonawców, którym samochody zostały powierzone, a miejscem tym jest jednocześnie miejsce ich zamieszkania.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że bezpośrednia dostępność samochodu służbowego, tj. możliwość ułatwienia podróży służbowej podwykonawcom przez udostępnienie tym osobom samochodu będącego własnością Spółki z możliwością parkowania w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, które jest jednocześnie ich miejscem zamieszkania, stwarza możliwość wykorzystania tych pojazdów do celów prywatnych przez podwykonawcę. Wprowadzenie przez Państwa regulaminu korzystania z samochodów służbowych oraz ewidencji przebiegu pojazdu, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Państwa stosownej procedury użytkowania tego pojazdu, która wykluczy potencjalne użycie tych pojazdów do celów prywatnych podwykonawcy (tj. osoby fizycznej). Potwierdza to sam regulamin, który wprowadza kary umowne w sytuacji użycia samochodu do celów prywatnych. Zatem już z regulaminu wynika, że nie zabezpiecza on użytkowania samochodów w sposób wykluczający ich użycie do celów prywatnych, a wręcz przeciwnie dopuszcza potencjalne użycie samochodów do celów prywatnych. Ponadto należy podkreślić, że samo nałożenie kary w regulaminie oraz złożenie oświadczenia nie świadczy o tym, że samochód nie zostanie wykorzystany przez podwykonawcę do celów prywatnych.
Podjęte przez Państwa działania, mające na celu wykluczenie użycia samochodów służbowych przez podwykonawców do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. wprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzenie regulaminu używania samochodów służbowych wraz z karami umownymi i oświadczeniem podwykonawcy, nie potwierdzają obiektywnie, że ww. samochody służbowe, będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, bez możliwości użycia ich do celów prywatnych, w sytuacji gdy będą udostępniane podwykonawcom w celu umożliwienia podróży służbowej poprzez możliwość parkowania tego pojazdu w miejscu zamieszkania podwykonawcy.
Należy wyjaśnić, że przejazdy podwykonawcy samochodem służbowym z miejsca siedziby działalności gospodarczej Spółki do miejsca zamieszkania tego podwykonawcy oraz parkowanie samochodu służbowego w miejscu jego zamieszkania, stanowią potencjalną możliwość użycia tych samochodów do celów prywatnych podwykonawcy. Nałożenie kary oraz oświadczenie podwykonawcy z prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu nie wykluczą potencjalnej możliwości użycia samochodu do celów prywatnych.
Tym samym należy uznać, że co do zasady, wykorzystywanie samochodów służbowych przez parkowanie w miejscu zamieszkania podwykonawcy, wyklucza uznanie tych samochodów za używane jedynie do Państwa celów działalności gospodarczej.
Jeżeli jednak dobrowolnie ułatwiają Państwo dotarcie z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, poprzez przekazanie samochodów służbowych do wykorzystania w tym celu, niewątpliwie mamy do czynienia ze świadczeniem na rzecz podwykonawcy, za które nie pobierają Państwo wynagrodzenia (gdyż z wniosku to nie wynika).
Zatem w przypadku gdy podwykonawca wykonujący obowiązki służbowe na terenie kraju oraz poza jego granicami, poza siedzibą firmy, przemieszcza się samochodem służbowym do miejsca zamieszkania i z tego miejsca przemieszcza się do miejsca docelowego, nie daje uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że samochody służbowe, parkowane w miejscu zamieszkania podwykonawcy oraz wykorzystywane przez niego w celu dojazdu do miejsca świadczenia pracy, nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.
Tym samym, nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi udostępnionymi podwykonawcom.
W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków, dotyczących pojazdów samochodowych.
Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Końcowo stwierdzić należy, że orzeczenia Sądów Administracyjnych: sygn. akt: I FSK 234/16;
I FSK 1695/21; I SA/Po 189/24, I FSK 2158/15, nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub
postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia
naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej
sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego
postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ,
którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi
art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi.
Wobec tego powołane wyroki nie posiada waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.
Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie miał obowiązku kierować się stanowiskiem Sądu Administracyjnego wskazanymi przez Państwa.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.