Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Państwa za podatnika podatku VAT w związku z nieodpłatnym udostępnieniem oprogramowania miastu A.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto B. (dalej: Miasto lub Wnioskodawca) stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy (…) jest gminą mającą status miasta na prawach powiatu.

Miasto posiada status czynnego podatnika VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe Miasto realizuje zadania z zakresu administracji samorządowej należące do gminy i powiatu.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465, dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1)ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2)gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3)wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

3a) działalności w zakresie telekomunikacji;

4)lokalnego transportu zbiorowego;

5)ochrony zdrowia;

6)pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

7)gminnego budownictwa mieszkaniowego;

8)edukacji publicznej;

9)kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

10)kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

11)targowisk i hal targowych;

12)zieleni gminnej i zadrzewień;

13)cmentarzy gminnych;

14)porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;

15)utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

16)polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

16a) polityki senioralnej;

17)wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18)promocji gminy;

19)współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;

20)współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego mogą współdziałać między sobą. Wynika to z art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, w myśl którego wykonywanie zadań publicznych może być realizowane w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego. Gminy, związki międzygminne oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego mogą sobie wzajemnie bądź innym jednostkom samorządu terytorialnego udzielać pomocy, w tym pomocy finansowej.

Wzajemna pomoc uregulowana została również w art. 7a ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 107), który stanowi, że powiaty, związki i stowarzyszenia powiatów mogą sobie wzajemnie bądź innym jednostkom samorządu terytorialnego udzielać pomocy, w tym pomocy finansowej.

Wnioskodawca wyjaśnia, że posiada autorskie prawa majątkowe do oprogramowania  (…) służącego do wsparcia procedury rekrutacyjnej w urzędzie (dalej: „Oprogramowanie”), które zostało stworzone przez pracownika Urzędu.

Miasto A wyraziło chęć wdrożenia Oprogramowania w Urzędzie Miasta A, jednocześnie zwracając się z zapytaniem w tej kwestii do Wnioskodawcy.

Należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 13a ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 307 ze zm.) w przypadku jednostki samorządu terytorialnego uprawnionej do wykonywania praw majątkowych do programu komputerowego stworzonego przez jej pracowników w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy świadczonej na jej rzecz, może ona umożliwić nieodpłatne korzystanie z tego programu komputerowego innej jednostce samorządu terytorialnego.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca („właściciel oprogramowania”) i miasto A („korzystający”), jako strony planują zawrzeć Porozumienie w sprawie przekazania przedmiotowego oprogramowania.

W ramach Porozumienia strony postanawiają, że właściciel oprogramowania przekaże korzystającemu kopię oprogramowania do nieodpłatnego korzystania przez czas nieoznaczony. Kopia oprogramowania, w postaci pliku wykonywalnego wraz z kopią kodu źródłowego oraz dokumentacją oprogramowania, zostanie przekazana drogą mailową, w postaci spakowanego folderu zabezpieczonego hasłem.

Właściciel oprogramowania nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne szkody wyrządzone przez przekazaną kopię oprogramowania w związku z jej nieprawidłowym działaniem, w szczególności działaniem niezgodnym z zakładanymi celami lub przekazaną Korzystającemu dokumentacją.

Właściciel oprogramowania nie gwarantuje prawidłowego działania przekazanej kopii oprogramowania, jej bezawaryjności ani bezpieczeństwa rozumianego jako ewentualne luki i inne podatności w kopii oprogramowania, umożliwiające lub ułatwiające ingerencję z zewnątrz, jak również nie jest zobowiązany do dostarczania aktualizacji, nowych wersji ani utrzymywania lub serwisowania przekazanej kopii oprogramowania.

Korzystający jest uprawniony do wykorzystywania przekazanej kopii oprogramowania wyłącznie niekomercyjnie w Urzędzie Miasta A oraz jednostkach budżetowych i zakładach budżetowych Miasta A.

W przypadku dokonania modyfikacji przekazanej kopii oprogramowania, na wniosek właściciela oprogramowania korzystający udostępni mu nieodpłatnie kopię takiego zmodyfikowanego oprogramowania, wraz z kopią kodu źródłowego, do korzystania przez Miasto oraz jednostki budżetowe i zakłady budżetowe Miasta.

Porozumienie będzie zawarte na czas nieoznaczony. Każda ze stron jest uprawniona do wypowiedzenia porozumienia z zachowaniem 12 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Właściciel oprogramowania może wypowiedzieć porozumienie bez zachowania okresu wypowiedzenia, jeżeli korzystający naruszy warunki porozumienia.

Wypowiedzenie porozumienia skutkuje obowiązkiem zwrotu właścicielowi przekazanej kopii oprogramowania i zaprzestania korzystania z niej przez korzystającego, w tym przez jego jednostki organizacyjne.

Porozumienie wejdzie w życie z dniem jego podpisania.

Pytanie

Czy Miasto B. udostępniając nieodpłatnie oprogramowanie miastu A. będzie występować w charakterze podatnika VAT, wykonującego działalność gospodarczą, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przepis powyższy stanowi implementację art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia  28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 str. 1, dalej: dyrektywa 2006/112/WE), który stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami, lecz w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z przepisu tego wynika, że jeżeli organ władzy publicznej wykonuje w zakresie swoich uprawnień (obowiązków) czynność, która podlega prawu publicznemu, tzn. w ramach którego organ wyposażony jest w kompetencje władczego kształtowania sytuacji prawnej innych podmiotów z możliwością bezpośredniego przymusu w celu dostosowania się do norm tego prawa - nie jest podatnikiem VAT w zakresie realizowanej działalności.

Jeżeli jednak organ nie działa w ramach powyższego reżimu publicznoprawnego, a na zasadach analogicznych do prywatnych przedsiębiorców, będących podatnikami, jest uznawany za podatnika, gdyby wykluczenie go z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Zatem zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT organ władzy publicznej nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w zakresie, w jakim nie jest podatnikiem, tzn. wówczas, gdy w ramach prerogatyw wynikających z prawa publicznego, realizuje swoje zadania przy wykorzystaniu kompetencji władczego kształtowania sytuacji prawnej innych podmiotów z możliwością bezpośredniego przymusu w celu dostosowania się do norm tego prawa.

Natomiast jeżeli organ władzy publicznej swoje zadania realizuje na zasadach rynkowych, podobnie jak inni przedsiębiorcy, jest podatnikiem prowadzącym w tym zakresie działalność gospodarczą, co realizuje cel niezakłócania konkurencji przez podatek VAT.

Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wydanym 18 września 2019 r. dla m.st. Warszawy sygn. akt I FSK 1014/17.

Mając powyższe na uwadze w ocenie Wnioskodawcy nie będzie on podatnikiem VAT z tytułu czynności wykonywanych na podstawie opisanego porozumienia. Przedsięwzięcie odbywać się będzie bowiem na zasadach niekomercyjnych pomiędzy określonymi podmiotami publicznymi na podstawie art. 13a ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Należy stwierdzić, że Miasto w tym przypadku realizując zadania publiczne (zadania administracji publicznej) mające na celu korzyść ogółu, korzysta ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej, działa jako organ władzy publicznej, pozostając w tym zakresie poza opodatkowaniem VAT, czyli nie będąc podatnikiem tego podatku.

Poza tym przedmiotowe porozumienie realizowane będzie w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego, a zatem wsparcie miasta A należy do sfery publicznoprawnej, co również potwierdza wyłączenie Wnioskodawcy z grona podatników VAT w tej sytuacji.

Nie można w tym przypadku twierdzić, że dojdzie do zakłóceń konkurencji przy realizacji opisywanego porozumienia.

W tym miejscu zwrócenia uwagi wymaga, że informatyzacja stanowi zadanie własne gminy (wyrok WSA z dnia 18 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Gl 116/21), przy czym w ocenie Wnioskodawcy przepis art. 13a ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne służy usprawnieniu realizacji zadań własnych gmin, które mogą sobie wzajemnie pomagać udostępniając sobie programy komputerowe do nieodpłatnego korzystania.

Przez wykonywanie zadań publicznych, jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy gminy. Wykonując zadania administracji publicznej gmina może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. O publicznym bądź prywatnym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązującego prawa, z wykorzystaniem władztwa państwowego i że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej (zob.: W. Skrzydło, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Zakamycze 2002).

Dla wyłączenia działań jednostki samorządu terytorialnego z systemu VAT konieczne jest spełnienie równocześnie dwóch przesłanek: po pierwsze, działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i po drugie, musi być wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej, tj. dla realizacji nałożonych ustawami zadań, dla wykonania których organy te zostały powołane.

Przy tym należy również wskazać, że typowa działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Tym samym uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zdaniem Wnioskodawcy w ramach opisywanego porozumienia w sprawie przekazania przedmiotowego oprogramowania (…) Miasto nie będzie prowadzić działalności gospodarczej, a tym samym nie może zostać uznane za podatnika VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania tego oprogramowania.

W związku z tym czynność ta będzie pozostawała poza przepisami ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r.  poz. 361 ze zm.), zwaną dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Podkreślić należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Art. 8 ust. 2 ustawy:

Opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, podatnik nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego  systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm., zwana dalej: Dyrektywą 2006/112/WE):

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności:

• inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz
• mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465  ze zm.):

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 13a ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1557 ze zm.):

Z opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo autorskie prawa majątkowe do oprogramowania  (..) służącego do wsparcia procedury rekrutacyjnej w urzędzie, które zostało stworzone przez pracownika Urzędu Miasta.

Miasto A. wyraziło chęć wdrożenia Oprogramowania w Urzędzie Miasta A. Państwo („właściciel oprogramowania”) i miasto A („korzystający”), jako strony planują zawrzeć Porozumienie w sprawie przekazania przedmiotowego oprogramowania.

W ramach Porozumienia strony postanawiają, że właściciel oprogramowania przekaże korzystającemu kopię oprogramowania do nieodpłatnego korzystania przez czas nieoznaczony. Kopia oprogramowania, w postaci pliku wykonywalnego wraz z kopią kodu źródłowego oraz dokumentacją oprogramowania, zostanie przekazana drogą mailową, w postaci spakowanego folderu zabezpieczonego hasłem.

Właściciel oprogramowania nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne szkody wyrządzone przez przekazaną kopię oprogramowania w związku z jej nieprawidłowym działaniem, w szczególności działaniem niezgodnym z zakładanymi celami lub przekazaną Korzystającemu dokumentacją.

Właściciel oprogramowania nie gwarantuje prawidłowego działania przekazanej kopii oprogramowania, jej bezawaryjności ani bezpieczeństwa rozumianego jako ewentualne luki i inne podatności w kopii oprogramowania, umożliwiające lub ułatwiające ingerencję z zewnątrz, jak również nie jest zobowiązany do dostarczania aktualizacji, nowych wersji ani utrzymywania lub serwisowania przekazanej kopii oprogramowania.

Korzystający jest uprawniony do wykorzystywania przekazanej kopii oprogramowania wyłącznie niekomercyjnie w Urzędzie Miasta A oraz jednostkach budżetowych i zakładach budżetowych Miasta A.

W przypadku dokonania modyfikacji przekazanej kopii oprogramowania, na wniosek właściciela oprogramowania korzystający udostępni mu nieodpłatnie kopię takiego zmodyfikowanego oprogramowania, wraz z kopią kodu źródłowego, do korzystania przez Miasto oraz jednostki budżetowe i zakłady budżetowe Miasta.

Porozumienie będzie zawarte na czas nieoznaczony. Każda ze stron jest uprawniona do wypowiedzenia porozumienia z zachowaniem 12 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Właściciel oprogramowania może wypowiedzieć porozumienie bez zachowania okresu wypowiedzenia, jeżeli korzystający naruszy warunki porozumienia.

Wypowiedzenie porozumienia skutkuje obowiązkiem zwrotu właścicielowi przekazanej kopii oprogramowania i zaprzestania korzystania z niej przez korzystającego, w tym przez jego jednostki organizacyjne.

Porozumienie wejdzie w życie z dniem jego podpisania.

Mają Państwo wątpliwości, czy udostępniając nieodpłatnie oprogramowanie miastu A będą Państwo występowali w charakterze podatnika VAT.

Jesteście Państwo organem władzy publicznej realizującym zadania własne w zakresie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Udostępniając nieodpłatnie oprogramowanie miastu A będą Państwo realizować zadania, które są nałożone odrębnymi przepisami prawa na podmiot, który został powołany do ich wykonania. Ww. ustawa o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, jak wynika z jej art. 13a wskazuje, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego uprawnionej do wykonywania praw majątkowych do programu komputerowego stworzonego przez jej pracowników w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy świadczonej na jej rzecz, może ona umożliwić nieodpłatne korzystanie z tego programu komputerowego innej jednostce samorządu terytorialnego.

Zatem nieodpłatne udostępnienie oprogramowania miastu A na podstawie zawartego porozumienia, realizowane będzie poza zakresem Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo nie wystąpią w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Jako podmiot realizujący zadania publiczne, świadczą Państwo czynność umożliwioną odrębnymi przepisami prawa, która nie będzie wykonana przez Państwa w celu osiągnięcia zysku.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.