Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 19 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług szkoleniowych pozwalających na uzyskaniu patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających oraz braku obowiązku wliczania ich do limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy jako wartości sprzedaży zwolnionej.

Opis stanu faktycznego

A. prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…).

A. (zwany dalej Podatnikiem lub Wnioskodawcą) jest przedsiębiorcą korzystającym ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT). Podstawową działalnością podatnika jest prowadzenie szkoleń motorowodnych zakończonych egzaminem. Wnioskodawca jest organizatorem szkolenia. Odbiorcą szkoleń są m.in. osoby fizyczne, firmy, jednostki budżetowe.

Szkolenia motorowodne przeprowadzane są na uprawnienia zawodowe, przygotowujące do egzaminu na:

·patent sternika motorowodnego,

·patent motorowodnego sternika morskiego,

·licencję do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających.

Podstawą szkoleń są wytyczne zawarte w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1863, dalej jako: „Ustawa o żegludze śródlądowej”) i wytyczne zawarte w przepisach podmiotów posiadających delegację ustawową, tj. polskiego związku motorowodnego i narciarstwa wodnego.

Szkolenia prowadzone są również w ścisłym oparciu o:

·rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 212 poz. 2072), wydane na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1 i art. 46 Ustawy o żegludze śródlądowej;

·rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 8 listopada 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1366), wydane na podstawie art. 37a ust. 14 Ustawy o żegludze śródlądowej;

·rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 460), wydane na podstawie art. 37a ust. 15 Ustawy o żegludze śródlądowej;

·rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej oraz upoważnienia podmiotów do wykonywania przeglądów technicznych statków (Dz. U. z 2010 r. Nr 216 poz. 1423), wydane na podstawie art. 34j ust. 5 Ustawy o żegludze śródlądowej;

·rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag (Dz. U. z 2012 r. poz. 286), wydane na podstawie art. 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 147);

·rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 20 listopada 2014 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg statków żeglugi śródlądowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1686), wydane na podstawie art. 37 ust. 1 Ustawy o żegludze śródlądowej;

·ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 680);

Szkolenie na sternika motorowodnego przygotowuje do egzaminu pozwalającego na zdobycie uprawnień zawodowych. Uprawnienia osoby posiadającej patent sternika motorowodnego to:

·prowadzenie łodzi motorowych po wodach śródlądowych,

·prowadzenie łodzi motorowych o długości kadłuba do 12m po wodach morskich w strefie do 2 Mm od brzegu, w porze dziennej.

Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia mogą pływać na jachtach motorowodnych o ograniczonej mocy silnika do 60kW.

Szkolenie na motorowodnego sternika morskiego przygotowuje do egzaminu pozwalającego na zdobycie uprawnień zawodowych. Uprawnienia osoby posiadającej patent motorowodnego sternika morskiego to:

• prowadzenie łodzi motorowych po wodach śródlądowych,
• prowadzenie jachtów motorowych po wodach morskich o długości kadłuba do 18m.

Szkolenie na licencję do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających, przygotowuje do egzaminu pozwalającego na zdobycie uprawnień zawodowych. Uprawnienia osoby posiadającej licencję do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających:

• uprawiania turystyki wodnej na jachtach motorowych przy holowaniu narciarza wodnego,
• uprawiania turystyki wodnej na jachtach motorowych przy holowaniu innych obiektów pływających służących do uprawiania sportu lub rekreacji z wyłączeniem jachtów żaglowych i jachtów motorowych.

Należy wskazać, że uzyskanie powyższych uprawnień nie wymaga odbycia wcześniej kursu, niemniej jednak wskazane powyżej rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 460), wydane na podstawie art. 37a ust. 15 Ustawy z żegludze śródlądowej określa zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania uprawnień motorowodnych. W praktyce uzyskanie tych uprawnień zawodowych nie jest możliwe bez uprzedniego przygotowania teoretycznego i praktycznego. Przygotowanie takie zdobywa się odbywając stosowne szkolenie.

Szkolenia realizowane są w oparciu o zakres wymagań egzaminacyjnych, które są określone w Załączniku nr 4 do Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 460).

Zdobyte na szkoleniach umiejętności i kwalifikacje uczestnicy mogą wykorzystać w swojej pracy zawodowej. Posiadanie kwalifikacji zdobytych podczas szkoleń motorowodnych, szkoleń na licencje holownicze potwierdzonych odpowiednimi dokumentami (uzyskanymi po odbyciu szkolenia prowadzonego przez Wnioskodawcę i zdaniu egzaminu) jest jedną z umiejętności, która pozwala na wykonywanie zawodów takich jak np. ratownik wodny.

Natomiast posiadanie kwalifikacji i uprawnień zdobytych na szkoleniach w przypadku innych profesji nie zawsze jest wymagane, jednakże pożądane przez pracodawców czy zleceniodawców zatrudniających osoby m.in. na takich stanowiskach jak:

·bosman żeglugi śródlądowej (835006 Zgodnie z Klasyfikacją zawodów i specjalności);

·bosman portu (315202);

·strażak (541101);

·komendant powiatowy/miejski państwowej straży pożarnej (134913);

·ratownik wodny (541906);

·płetwonurek ratownik (754105);

·strażnik rybacki (541909);

·egzaminator osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdem (235903), dotyczy pojazdów wodnych;

·mechanik statkowy żeglugi śródlądowej (315101);

·motorzysta żeglugi śródlądowej (723317);

·pozostali marynarze i pokrewni (835090);

·pozostali oficerowie pokładowi i pokrewni (835090);

·zawodnik dyscypliny sportu (żeglarstwo i sport motorowodny) (342102);

·nauczyciel wychowania fizycznego (233025);

·organizator imprez sportowych (333203) np. organizator imprez na wodzie;

·ekspedient wypożyczalni (432101) np. wypożyczalni sprzętu wodnego - jachtów, łodzi motorowych.

Dodatkowo uprawnienia uzyskiwane na skutek szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę są wymagane dla uzyskania dostępu do niektórych stanowisk m.in. w straży pożarnej, straży granicznej, policji oraz innych służbach mundurowych.

Nie można w Polsce wykonywać pracy polegającej np. na holowaniu narciarza wodnego lub innych obiektów pływających służących do uprawiania sportu lub rekreacji (np. banan lub koło pneumatyczne), bez patentu sternika motorowodnego i odpowiedniej licencji. Uzyskanie tych uprawnień jest także niezbędne do uprawiania zawodu instruktora, trenera, a także egzaminatora na patenty.

W trakcie wskazanych powyżej szkoleń uczestnicy zdobywają oraz pogłębiają praktyczną wiedzę umożliwiającą podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych. Szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (albo z branżą, w której pragną oni zdobyć dodatkowe kwalifikacje zawodowe). Wiedza i umiejętności pozyskane podczas szkoleń mogą być wykorzystywane zarówno w ramach wykonywanego dotychczas przez uczestników zawodu, jak również mogą stanowić podstawę do oferowania usług w nowym obszarze. Usługi szkoleniowe są zatem świadczone na rzecz osób, które wykonują zawód wymagający prowadzenia łodzi motorowych po różnych akwenach, mogą rozpocząć wykonywanie zawodu wymagającego prowadzenia łodzi motorowych po różnych akwenach lub mają zamiar zdobycia nowej wiedzy i umiejętności przydatnych w zawodzie.

Kursy i szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę obejmują część teoretyczną i część praktyczną, która prowadzona jest na jachtach motorowych. W ramach kursu uczestnicy otrzymują dodatkowo materiały szkoleniowe.

Kursy organizowane są zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę Regulaminem, określającym zasady ich przeprowadzania oraz szczegółowymi informacjami dotyczącymi zakresu poszczególnych szkoleń. Regulamin określa warunki i zasady uczestnictwa w szkoleniu. Po odbyciu szkolenia uczestnik otrzymuje certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu i nabycie nowych umiejętności.

Wnioskodawca nie posiada statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.), w zakresie kształcenia i wychowania. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo oświatowe.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę opisane we Wniosku nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej „Ustawa o VAT”).

Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami finansowanymi w całości ani w co najmniej 70% ze środków publicznych, ani usługami ściśle związanymi z takimi usługami. Wnioskodawca nie jest zatem podmiotem świadczącym usługi o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1893), co jednak nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy we Wniosku.

Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami finansowanymi w całości ze środków publicznych w związku z tym Wnioskodawca nie jest podmiotem świadczącym usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w związku z tym Wnioskodawca nie jest podmiotem świadczącym usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b Ustawy o VAT.

Pytanie

Czy prowadzenie szkoleń pozwalających na uzyskanie patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających, opisanych w stanie faktycznym wniosku korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji nie podlega zaliczeniu do limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w pytaniu usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlegają zaliczeniu do limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 26 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku: usługi świadczone przez:

a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania

b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie stanowią usług w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT z uwagi na okoliczność, że Wnioskodawca nie posiada statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani instytutu badawczego.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku: usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c)finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, podmiot prawa prywatnego prowadzący działalność z zakresu prowadzenia szkoleń umożliwiających uzupełnianie wiedzy i podnoszenie kwalifikacji zawodowych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jeżeli spełni następujące warunki:

1)usługi da się zakwalifikować, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,

2)odnośnie powyższych usług istnieją odrębne przepisy określające formę i zasady ich prowadzenia.

Należy wskazać, że od 1 lipca 2011 r. obowiązuje Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 77, str. 1), które wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

W myśl art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analiza przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych pozwalające na:

1)rozpoczęcie pracy zarobkowej w zakresie jakiego dotyczyło szkolenie lub

2)rozwój umiejętności i kwalifikacji, które są niezbędne do wykonywanego zawodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze, że szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę polegają na przekazaniu profesjonalnej, specjalistycznej wiedzy i nauce umiejętności związanych z prowadzeniem jachtów motorowych, które są wykorzystywane przez uczestników w wykonywaniu tych czynności, to bez wątpienia należy uznać iż usługi te powinny być zakwalifikowane jako usługi kształcenia zawodowego.

Aktualnie w Polsce następuje bardzo duża popularyzacja turystyki wodnej. W konsekwencji coraz więcej podmiotów gospodarczych świadczy usługi polegające na wypożyczaniu sprzętu wodnego czy organizacji rejsów wycieczkowych prowadzonych na jachtach motorowych. Ponadto polscy klienci aktywnie poszukują skipperów do prowadzenia rejsów rodzinnych, czy dla grup znajomych na jachtach motorowych w okresie wakacyjnym (zarówno na wodach śródlądowych, jak i wodach morskich). Świadczenie usług we wskazanym powyżej zakresie wymaga posiadania szczególnych uprawnień, których potwierdzeniem jest patent sternika motorowodnego, patent motorowodnego sternika morskiego, czy też licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających.

Ponadto wykorzystanie sprzętu wodnego jest podstawą dla wielu służb mundurowych. Straż pożarna (zarówno ochotnicza, jak i zawodowa), policja, straż graniczna, czy nawet straż miejska w niektórych miastach wymaga od swoich funkcjonariuszy posiadania uprawnień do obsługi łodzi motorowych. Często posiadanie takich uprawnień weryfikowane jest już na etapie rekrutacji do ww. służb, nie ma zatem możliwości, żeby stosowne szkolenie zainteresowana podjęciem nowej pracy osoba mogła odbyć już w jednostce. Analogicznie w przypadku chęci podjęcia zatrudnienia w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym (także okresowo np. na kąpieliskach w czasie wakacji) często wymaganym jest posiadanie uprawnień co najmniej sternika motorowodnego.

Idąc dalej osoby odpowiadające za bezpieczeństwo portów i przystani (np. bosmani) bardzo często posługują się powierzonym sprzętem, do którego obsługi wymagane są uprawnienia motorowodne, w celu wykonywania swojej pracy.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową lub wykonywać określony zawód.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

W kontekście powyższego z całą pewnością szkolenia będące przedmiotem pytania są szkoleniami w zakresie kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Drugą z przesłanek pozwalających na zastosowanie analizowanego zwolnienia jest prowadzenie szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Szkolenia przeprowadzane są w oparciu o wytyczne zawarte w przepisach ustawy o żegludze śródlądowej oraz w przepisach podmiotów posiadających delegację ustawową, tj. Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego, co wskazuje, że prowadzone są one w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, co wskazuje, że przesłanki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a są wypełnione.

Należy jednak zauważyć, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 Ustawy o VAT implementuje do polskiego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE”).

Przepis art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Należy zatem zauważyć, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE uzależniają skorzystanie ze zwolnienia podatkowego od spełnienia jedynie dwóch warunków:

1.podmiot winien świadczyć usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania,

2.czynności te winny być wykonywane przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Pierwszy warunek zwolnienia wynikający z Dyrektywy 2006/112/WE należy uznać za spełniony przez Wnioskodawcę. Szkolenia i kursy organizowane przez Wnioskodawcę skierowane są do osób, które chcą poszerzyć kompetencje zawodowe.

Drugim warunkiem zwolnienia wynikającym z art. 132 ust. 1 pkt 1 Dyrektywy 2006/112/WE jest prowadzenie kształcenia przez odpowiednie podmioty prawa publicznego (którego to statusu Wnioskodawca nie posiada) lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z kolei z art. 44 rozporządzenia Rady WE nr 282/11 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”) wynika, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Wobec braku ściślejszego określenia przez polskiego ustawodawcę jakie cele uznane są za podobne do celów podmiotów prawa publicznego, należy wziąć pod uwagę wszelkiego rodzaju cele, których realizacja leży w gestii podmiotów publicznych. Kluczowa jest zatem nie forma prowadzenia szkolenia, ale to, aby były one prowadzone przez podmioty, których cele uznane są przez dane państwo członkowskie za podobne do celów podmiotów prawa publicznego.

Warto podkreślić, że powyższe nie oznacza, iż szkolenia muszą być prowadzone przez podmioty prawa publicznego, aby mogły korzystać ze zwolnienia. Istotne jest tu, aby cele były podobne do celów podmiotów prawa publicznego. Nie ma przeszkód, aby zwolnienie w opisanym zakresie przysługiwało podmiotowi prywatnemu, działającemu komercyjnie.

Szkolenia motorowodne realizowane są regularnie przez szkoły policyjne (przykładowo Centrum szkolenia Policji w Legionowie prowadzi szkolenia, podczas których policjant uzyskuje niezbędną wiedzę i umiejętności pozwalające mu na bezpieczne wykonywanie obowiązków służbowych, w tym zdobywa podstawowe uprawnienia do prowadzenia jednostek pływających oraz ratownictwa wodnego) i pożarnicze (pozazakładowo przez Ośrodki Szkolenia przy Komendach Wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej), jednakże szkolenia te są dostępne wyłącznie dla funkcjonariuszy tych służb i słuchaczy ww. szkół. Jednocześnie podczas rekrutacji do ww. służb kandydat zdobywa dodatkowe punkty za posiadane uprawnienia motorowodne.

Ponadto w Polsce kształceniem kadr dla potrzeb żeglugi zajmują się m.in. uczelnie morskie. Statut Szkoły (…) w paragrafie 7 wskazuje, że cele tej jednostki to m.in. przygotowanie (…). Z kolei w statucie Uniwersytetu (…), w paragrafie 4 wskazano, że (…).

Należy zauważyć, że uczelnie morskie, akademie morskie, czy technika morskie kształcą kadry dla floty handlowej, a nie osoby, które od samego początku chcą zawodowo zajmować się turystyką wodną. Zatem cele publiczne polegające na kształceniu wysoko wykwalifikowanych kadr na potrzeby żeglugi turystycznej i rekreacyjnej (która podlega tym samym regulacjom prawnym co np. marynarka handlowa w zakresie chociażby Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu, czy bezpieczeństwa żeglugi, czy też podlega tym samym prawidłom nawigacyjnym) muszą ciążyć na podmiotach prywatnych, które decydują się na świadczenie usług w zakresie kształcenia kadr zdolnych bezpiecznie prowadzić jachty żaglowe.

Skoro podmioty publiczne nie zajmują się kształceniem zawodowym i przekwalifikowaniem zawodowym osób prywatnych, które zamierzają wykonywać zawód wymagający posiadania uprawnień motorowodnych, których zasady uzyskiwania opisują przepisy prawa. Cele publiczne muszą być w tym zakresie realizowane przez podmioty prywatne, w tym Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w stanie faktycznym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może być wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe opisane w stanie faktycznym pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Mając na uwadze powyższe, opisane w stanie faktycznym usługi szkoleniowe powinny być zwolnione z VAT. W szczególności, za zwolnieniem ww. usług szkoleniowych z VAT przemawia spełnianie przez Wnioskodawcę warunków zwolnienia wynikających z przepisu art. 132 ust. 1 pkt 1 Dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 44 Rozporządzenia.

Należy jednak pamiętać, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że o możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego na gruncie podatku VAT decyduje kwota osiągniętego w danym roku obrotu. Obrót powinien być rozumiany jako przychód z tytułu czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT z wyłączeniem transakcji wymienionych w art. 113 ust. 2 ustawy o VAT.

W kontekście powyższego, jak już wskazano powyżej, szkolenia oferowane przez Wnioskodawcę pozwalające na uzyskanie patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających podlegałyby zwolnieniu z opodatkowania, gdyby Wnioskodawca był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zatem obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług szkoleniowych w zakresie będącym przedmiotem wniosku nie podlega uwzględnieniu przy kalkulacji limitu w wysokości 200 000 zł.

Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy opisane w pytaniu usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlegają zaliczeniu do limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej:

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Zatem, Dyrektywa 2006/112/WE Rady nie zezwala na ogólne zwolnienie wszystkich usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych. Takie zwolnienie może być stosowane tylko w zależności od celów realizowanych przez podmioty świadczące usługi kształcenia oraz warunków w jakich te podmioty działają. Instytucje takie muszą realizować cele edukacyjne podobne do tych realizowanych przez podmioty prawa publicznego, tj. zapewniać odpowiednią jakość nauczania, cenę, zakres programowy odpowiadający realizowanym celom publicznym państwa członkowskiego, a zatem kształcenie odbywające się pod „kontrolą państwa”.

Zaprezentowana wykładnia znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 kwietnia 2022 r. w sprawie C-612/20, w którym Trybunał orzekł, że:

W ww. wyroku TSUE wskazał, że:

W sprawie tej TSUE oparł swoje rozstrzygnięcie na braku spełnienia przez podmiot warunków określonych w przepisach krajowych. TSUE stwierdził bowiem, że:

Orzeczenie to potwierdza, że ustawodawca krajowy miał swobodę w sposobie określenia podmiotów, których cele uznał za podobne, a ponadto nawet jeśli przedmiotowo byłaby to działalność edukacyjna leżąca w interesie publicznym, to jeśli nie zostały spełnione warunki przewidziane w prawie krajowym, to zwolnienie nie ma zastosowania.

Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 77 str. 1 z ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem:

Jednocześnie wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową lub wykonywać określony zawód.

Z kolei możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia usługi (ale też i dostawy towarów) ściśle związanej z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wymaga spełnienia określonych warunków, na które wskazuje TSUE m.in. w sprawie Horizon College C-434/05. Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE. Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi muszą być konieczne do wykonywania transakcji podlegających zwolnieniu. Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej VAT.

Wątpliwości dotyczą ustalenia czy usługi szkoleniowe świadczone przez Pana podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlega zaliczeniu do limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Dokonując oceny, czy usługi szkoleniowe, które są świadczone przez Pana są objęte zwolnieniem, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione będą warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Wskazał Pan, że nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe oraz statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego.

Tym samym stwierdzić należy, że usługi szkoleniowe świadczone przez Pana nie spełniają przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Następnie, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu.

We wniosku wskazał Pan, że Pana podstawową działalnością jest prowadzenie szkoleń motorowodnych zakończonych egzaminem. Odbiorcą szkoleń są m.in. osoby fizyczne, firmy, jednostki budżetowe. Szkolenia motorowodne przeprowadzane są na uprawienia zawodowe, przygotowujące do egzaminu na: patent sternika motorowodnego, patent motorowodnego sternika morskiego oraz licencję do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających. Zdobyte na szkoleniach umiejętności i kwalifikacje uczestnicy mogą wykorzystać w swojej pracy zawodowej. Posiadanie kwalifikacji zdobytych podczas szkoleń motorowodnych, szkoleń na licencje holownicze potwierdzonych odpowiednimi dokumentami jest jedną z umiejętności, która pozwala na wykonywanie takich zawodów jak np. ratownik wodny. Natomiast posiadanie kwalifikacji i uprawnień zdobytych na szkoleniach w przypadku innych profesji nie zawsze jest wymagane, jednakże pożądane przez pracodawców czy zleceniodawców zatrudniających osoby m.in. na takich stanowiskach jak bosman żeglugi śródlądowej, bosman portu czy strażak. Dodatkowo uprawnienia uzyskiwane na skutek szkoleń prowadzonych przez Pana są wymagane dla uzyskania dostępu do niektórych stanowisk m.in. w straży pożarnej. W trakcie wskazanych szkoleń uczestnicy zdobywają oraz pogłębiają praktyczną wiedzę umożliwiającą podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych. Szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (albo z branżą, w której pragną oni zdobyć dodatkowe kwalifikacje zawodowe). Wiedza i umiejętności pozyskane podczas szkoleń mogą być wykorzystywane zarówno w ramach wykonywanego dotychczas przez uczestników zawodu, jak również mogą stanowić podstawę do oferowania usług w nowym obszarze. Usługi szkoleniowe są świadczone na rzecz osób, które wykonują zawód wymagający prowadzenia łodzi motorowych po różnych akwenach lub mają zamiar zdobycia nowej wiedzy i umiejętności przydatnych w zawodzie.

A zatem, należy stwierdzić, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe stanowią usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

W konsekwencji zostanie spełniony pierwszy z warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od podatku VAT ww. usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednak dla oceny czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest jeszcze uznanie, że będą to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Odesłanie przez ustawodawcę do „odrębnych przepisów” odnosić się może wyłącznie do uregulowań, które określają formy i zasady usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Odrębne przepisy określające formy i zasady to uregulowania, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia.

W opisie sprawy wskazał Pan, że podstawą szkoleń są wytyczne zawarte w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej i wytyczne zawarte w przepisach podmiotów posiadających delegację ustawową, tj. polskiego związku motorowodnego i narciarstwa wodnego.

Szkolenia prowadzone są również w ścisłym oparciu o:

• rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych, wydane na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1 i art. 46 Ustawy o żegludze śródlądowej;
• rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 8 listopada 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej, wydane na podstawie art. 37a ust. 14 Ustawy o żegludze śródlądowej;
• rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej, wydane na podstawie art. 37a ust. 15 Ustawy z żegludze śródlądowej;
• rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej oraz upoważnienia podmiotów do wykonywania przeglądów technicznych statków, wydane na podstawie art. 34j ust. 5 Ustawy o żegludze śródlądowej;
• rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag (Dz. U. z 2012 r. poz. 286), wydane na podstawie art. 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych;
• rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 20 listopada 2014 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg statków żeglugi śródlądowej, wydane na podstawie art. 37 ust. 1 Ustawy o żegludze śródlądowej;
• ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.

Na podstawie art. 34j ust. 5 ustawy o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2024 poz. 395):

Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o żegludze śródlądowej:

Natomiast w myśl art. 37a ust. 14 i 15 ustawy o żegludze śródlądowej:

Zgodnie z art. 46 ustawy o żegludze śródlądowej:

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 212, poz. 2072):

Z kolei w myśl Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 8 listopada 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1366):

Natomiast Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 460) określa w § 1, 2 i 8, 9 i 12:

W załączniku nr 4 do Rozporządzenia wskazano zakres wymagań egzaminacyjnych, tj. zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu sternika motorowodnego.

Ponadto określono zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu motorowodnego sternika morskiego, tj.:

Załącznik nr 4 przedmiotowego Rozporządzenia wskazuje także na zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania licencji do uprawiania turystyki wodnej na jachtach motorowych przy holowaniu narciarza wodnego lub innych obiektów pływających, tj.:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej oraz upoważnienia podmiotów do wykonywania przeglądów technicznych statków (Dz. U. z 2010 r. nr 216, poz. 1423) w § 1 określa:

Z kolei w myśl Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczenia obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag (Dz. U. z 2022 r. poz. 1979) w § 1 określa:

Natomiast zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 714):

Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 1068) w art. 1:

Zatem - jak wynika z powyższego - ww. ustawy oraz rozporządzenia określają zakres szkoleń oraz ich tematykę. Zawierają także szereg wytycznych dotyczących przeprowadzenia egzaminów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zostanie spełniony drugi warunek uprawniający do zwolnienia świadczonych przez Pana usług, w ramach szkoleń z kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

W konsekwencji, usługi szkoleniowe pozwalające na uzyskanie patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników.

Regulacje w tym zakresie zostały zawarte w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług:

Według art. 113. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług:

Zatem, w treści art. 113 ust. 2 ustawy o VAT został wymieniony katalog czynności, których nie wlicza się do limitu sprzedaży pozwalającego na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Przy obliczaniu limitu obrotów określonych w art. 113 ust. 1 nie uwzględnia się m.in. odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, usługi szkoleniowe pozwalające na uzyskanie patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

W konsekwencji świadczone przez Pana usługi szkoleniowe pozwalające na uzyskanie patentu sternika motorowodnego, patentu motorowodnego sternika morskiego oraz licencji do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, a ich wartości nie należy wliczać do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jako wartości sprzedaży zwolnionej od podatku.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.