Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 4 listopada 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy tego czy:

-        dostawa Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów podlegające opodatkowaniu VAT, tj. jako dostawa niestanowiąca sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

-        w związku ze złożeniem przez Sprzedającego oraz Kupującego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT,

-        w przypadku gdy sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT, Kupujący po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej nabycie Nieruchomości, będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości lub prawo do obniżenia za następne okresy kwoty podatku należnego o nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym powstałą w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości lub prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy,

- wpłynął 4 listopada 2024 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 7 stycznia 2025 r. (wpływ 7 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania – X. S.A.,

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania – Firma Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Opis zdarzenia przyszłego (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej również jako: Sprzedający) jest jedynym właścicielem:

a)zabudowanej nieruchomości składającej się z działek gruntu o numerach A i B, obręb nr (…), położonej w (...) przy ul. (...), o powierzchni (...) ha, dla której Sąd Rejonowy dla (...) w (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (dalej: Nieruchomość 1).

b)zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę o numerze C, obręb (…), położonej w (...) przy ul. (...), o powierzchni (...) ha, dla której Sąd Rejonowy dla (...) w (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (dalej: Nieruchomość 2).

Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 (dalej łącznie: Nieruchomości) objęte są ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru „(...)” przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia (...) r. (przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniową) i w rejestrze gruntów oznaczone są symbolem Bi – inne tereny zabudowane.

Sprzedający nabył Nieruchomość 1 w latach 90-tych ub. wieku, zaś Nieruchomość 2 została nabyta przez Sprzedającego w roku (…).

Nieruchomość 1 zabudowana jest trzema budynkami niemieszkalnymi oraz budowlą w postaci utwardzonego placu postojowego, z kolei Nieruchomość 2 zabudowana jest również budynkiem niemieszkalnym oraz tożsamym placem postojowym (budowlą). Ponadto obie Nieruchomości są ogrodzone przy czym ogrodzenie to wobec istniejących budynków nie stanowi budowli lecz urządzenie budowlane.

Sprzedający od momentu nabycia obu Nieruchomości do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie ponosił wydatków zwiększających wartość początkową ww. budynków oraz budowli (w tym zwłaszcza których wartość przekroczyłaby co najmniej 30 % ich wartości początkowej) i wykorzystywał je w przeszłości w okresie dłuższym niż 2 lata dla celów świadczenia usług dzierżawy (dzierżawca prowadził na Nieruchomościach działalność parkingową). Ponadto Sprzedający wskazuje również, iż w związku z planowaną transakcją sprzedaży Nieruchomości (która jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji) nie planuje dokonywać oraz nie dokona takich ulepszeń w budynkach lub budowlach.

Obecnie Sprzedający nie wydzierżawia przedmiotowych Nieruchomości dla ww. celów oraz nie wykorzystuje Nieruchomości dla celów działalności gospodarczej.

Sprzedający wskazuje ponadto, że jego udziałowcami są osoby fizyczne tj. 1 w udziale wynoszącym (…)%, oraz 2 w udziale wynoszącym (…)%, którzy z kolei są właścicielem działki sąsiadującej z Nieruchomościami Sprzedającego, tj. niezabudowanej działki o nr D położonej w (...), przy ul. (...), o powierzchni (...) ha, dla której Sąd Rejonowy dla (...) w (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (dalej: Nieruchomość Udziałowców).

Dla Nieruchomości oraz Nieruchomości Udziałowców (zwanych dalej: Zbywanymi Nieruchomościami) zostały wydane:

1)decyzja o warunkach zabudowy z dnia (...) r. wydana na rzecz Spółki (dalej: Decyzja WZ);

2)decyzja Prezydenta Miasta o pozwoleniu na rozbiórkę (dwóch budynków parterowych z instalacjami wewnętrznymi na działkach gruntu A oraz B) oraz o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę inwestycji mieszkaniowej z dnia (...) r. (dalej: Decyzja PnB) wydana na rzecz Spółki.

Sprzedający jest również właścicielem praw autorskich do projektów architektonicznych budynków mieszkalnych jakie miałby zostać zrealizowane na podstawie ww. PnB (dalej: Prawa Majątkowe). Dla potrzeb realizacji inwestycji planowanej na Zbywanych Nieruchomościach, Spółka uzyskała również opinie i informacje techniczne dotyczące możliwości przyłączenia do sieci, tj.:

a)informację techniczną o możliwości przyłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej z dnia (...) r.

b)informację techniczną o możliwości przyłączenia do miejskiej sieci ciepłowniczej z dnia (…) r.

- zwane dalej: Dokumentacją.

W dniu (…) r., Sprzedający zawarł z Wnioskodawcą będącym stroną postępowania (dalej również: Kupującym; zaś łącznie Sprzedający i Kupujący będą określani jako Strony) przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości (dalej: Umowa Przedwstępna) na podstawie której Sprzedający zobowiązał się sprzedać (dalej: Umowa Przyrzeczona), Kupującemu wolne od jakichkolwiek obciążeń lub roszczeń prawo własności Nieruchomości, co nastąpi w terminie 7 dni od dnia spełnienia się warunków (ostatniego z nich) wskazanych w Umowie Przedwstępnej, jednak nie później niż do dnia (…) r. (o ile spełnią się ww. warunki). Sprzedający z Kupującym ustalili jednak, że Kupujący zainteresowany jest nabyciem jednocześnie:

a)wyłącznie wszystkich Zbywanych Nieruchomości, tj. Nieruchomości należącej do Sprzedającego jak również Nieruchomości Udziałowców,

b)Praw Majątkowych oraz Dokumentacji.

Z tych względów Kupujący zawarł w dniu (…) r. przedwstępną umowę nabycia Nieruchomości Udziałowców (należącej do osób fizycznych będących Udziałowcami Sprzedającego), przy czym przedmiotowa transakcja nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, lecz Kupujący wystąpił wraz z Udziałowcami Sprzedającego z odrębnym wnioskiem wspólnym o wydanie takiej interpretacji podatkowej. Strony ustaliły, że po zawarciu Umowy Przedwstępnej, a przed zawarciem Umowy Przyrzeczonej, Udziałowcy Sprzedającego sprzedadzą swoje udziały na rzecz innej, wskazanej przez Kupującego osoby fizycznej.

W Umowie Przedwstępnej Strony ustaliły także, że:

a)w przypadku gdyby z jakiegokolwiek powodu niemożliwym było nabycie którejkolwiek z działek gruntu wchodzących w skład Zbywanych Nieruchomości, Kupujący zwolniony jest z zobowiązania nabycia pozostałych działek gruntu,

b)w przypadku gdyby z jakiegokolwiek powodu niemożliwym było nabycie Nieruchomości, Decyzji PnB i Decyzji WZ oraz wszystkich udziałów w Spółce, Sprzedający zwolniony jest ze zobowiązania do zbycia pozostałych praw,

c)Sprzedający przedstawi przy zawarciu Umowy Przyrzeczonej zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach wydane przez właściwe organy podatkowe, potwierdzające brak zaległości wobec Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego a także zaświadczenie o niezaleganiu w opłatach składek na rzecz ZUS,

Zawarcie Umowy Przyrzeczonej nastąpi pod warunkiem, że zostaną spełnione łącznie wszystkie następujące warunki w terminie do dnia (…):

a)złożenie przez Kupującego oświadczenia (w terminie do … r.) o wyniku pozytywnym badania Due Diligence Nieruchomości, oraz

b)zbycie przez Udziałowców Sprzedającego wszystkich udziałów Sprzedającego na rzecz wskazanej osoby fizycznej,

c)złożenie przez Sprzedającego do depozytu notarialnego przed planowaną datą zawarcia umowy nabycia Nieruchomości Udziałowców oryginału Decyzji o PNB oraz Decyzji WZ wraz ze stwierdzeniem ich ostateczności oraz oświadczenie o przeniesieniu na Kupującego Praw Majątkowych.

Strony w treści Umowy Przedwstępnej uzgodniły również, że Kupujący uprawniony będzie do przeprowadzenia zwyczajowego audytu technicznego, podatkowego a także analizy stanu faktycznego i prawnego Nieruchomości (dalej: Due Diligence).

Sprzedający w Umowie Przedwstępnej:

a)zobowiązał się, że stan faktyczny Nieruchomości do dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej nie ulegnie zmianie (z wyjątkiem ujawnienia w księdze wieczystej roszczeń i praw Kupującego wynikających z Umowy Przedwstępnej).

b)oświadczył, że w ramach ceny wskazanej w tej Umowie, bez dodatkowego wynagrodzenia przeniesie na Kupującego wszelkie uzgodnienia, warunki, zezwolenia i zgody, jakie uzyskane zostały od osób trzecich (w tym Dokumentację), jeżeli uprawnienia z takich uzgodnień, zezwoleń i zgód, decyzji, umów są przenoszalne, a w odniesieniu do uprawnień jakie nie mogą podlegać przeniesieniu, w tym uprawnień z innych decyzji, umów, zezwoleń, zgód, warunków i uzgodnień, Sprzedający udzieli (lub zapewni żeby podmiot, który je uzyskał, udzielił) nieodwołalnej zgody Kupującemu do wykonywania uprawnie jakie z nich wynikają, na koszt i ryzyko Kupującego.

Sprzedający w Umowie Przedwstępnej oświadczył również, że:

a)nie będzie zawierać umów najmu, dzierżawy lub innych umów upoważniających osoby trzecie do posiadania lub korzystania z Nieruchomości w całości lub w części,

b)do dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej na Nieruchomościach nie zostaną poczynione żadne nakłady przez osoby trzecie działające w imieniu lub na rzecz lub za wiedzą Sprzedającego, których rozliczenie mogłoby obciążać Kupującego, jak również żadne osoby trzecie nie wystąpią z roszczeniami o rozliczenie nakładów, jak również nie ma powodu, by jakiekolwiek osoby trzecie miały wystąpić do dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej i po jej zawarciu, z roszczeniami o rozliczenie nakładów i na dzień zawarcia Umowy Przyrzeczonej brak będzie podstaw do wystąpienia z takimi roszczeniami,

c)z Nieruchomościami lub jakimikolwiek ich częściami nie są związane żadne niewykonane przez Sprzedającego zobowiązania, w szczególności wynikające z decyzji, postanowień lub zaleceń wydanych przez organy administracji publicznej oraz organy sądowe (arbitrażowe),

d)prawa własności Nieruchomości nie są przedmiotem prawa pierwszeństwa w nabyciu, umownego prawa pierwokupu lub odkupu, jak również nie podlegają innym ograniczeniom w rozporządzaniu, a Sprzedający nie złożył żadnej wiążącej oferty w tym zakresie,

e)prawa własności Nieruchomości nie są przedmiotem toczącego się ani grożącego postępowania egzekucyjnego i zabezpieczającego i nie zachodzą żadne przesłanki natury faktycznej lub prawnej, które mogłyby spowodować skierowanie do nich egzekucji lub objęcia postanowieniem w przedmiocie zabezpieczenia.

f)Nieruchomości nie są przedmiotem innego postępowania, w tym wywłaszczeniowego, podziałowego, scaleniowego, ani nie są przedmiotem żadnych niewykonanych zobowiązań wynikających z decyzji administracyjnych lub orzeczeń sądu, które byłyby kierowane do Sprzedającego,

g)nie otrzymał od jakiegokolwiek organu ochrony środowiska zawiadomienia o karach, decyzjach lub zgłoszeniach, które odnosiłyby się do Nieruchomości,

h)na Nieruchomościach nie znajdują się stanowiska archeologiczne, a znajdujące się na niej zabudowanie (nieujawnione w ewidencji gruntów i budynków) nie są objęte żadną z form ochrony konserwatorskiej,

i)dołoży wszelkich starań, by do dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej nie wystąpiło ryzyko obciążenia nieruchomości hipoteką przymusową i nie widzi powodów wystąpienia takiego ryzyka,

j)nie jest w żaden sposób ograniczony w rozporządzaniu Nieruchomościami,

k)ww. oświadczenia zostaną odpowiednio powtórzone w Umowie Przyrzeczonej.

Sprzedający i Kupujący w Umowie Przyrzeczonej zobowiążą się nie podejmować działań (tak prawnych jak i faktycznych) zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, jak i za pośrednictwem jakichkolwiek podmiotów trzecich oraz nie dopuszczać się żadnych zaniechań, które mogłyby spowodować zablokowanie (uniemożliwienie), opóźnienie lub utrudnienie rozpoczęcia lub realizacji, w całości lub w jakiejkolwiek części inwestycji Kupującego, w szczególności zobowiążą się do:

a)nieskładania (bezpośrednio lub za pośrednictwem jakichkolwiek podmiotów trzecich) w toku postępowań administracyjnych (zarówno przed organem I jak i II instancji) lub sądowo - administracyjnych (zarówno przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym jak i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym) odwołań lub jakichkolwiek innych środków zaskarżenia przewidzianych przepisami prawa (zarówno zwyczajnych jak i nadzwyczajnych) od jakiejkolwiek decyzji administracyjnej (w szczególności: decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zmianie pozwolenia na budowę lub pozwolenia na użytkowanie), postanowienia, uzgodnienia, opinii lub jakiegokolwiek innego aktu administracyjnego, które zostały lub/i będą uzyskiwane przez Kupującego w ramach realizacji inwestycji, a które mogłyby przeszkodzić, wstrzymać, wydłużyć lub uniemożliwić jej rozpoczęcie lub realizację;

b)niepowodowania (bezpośrednio lub za pośrednictwem jakichkolwiek podmiotów trzecich) opóźnień (w jakikolwiek sposób, w szczególności przez składanie jakichkolwiek zawiadomień, wniosków lub innego rodzaju oświadczeń) w jakimkolwiek postępowaniu (zarówno w administracyjnym jak i sądowo - administracyjnym) dotyczącym wydania jakichkolwiek decyzji administracyjnych lub innego rodzaju utrudnień postępowań administracyjnych lub sądowoadministracyjnych związanych z decyzjami administracyjnymi, które będą uzyskiwane przez Kupującego w ramach realizacji inwestycji;

c)niepowodowania (bezpośrednio lub za pośrednictwem jakichkolwiek podmiotów trzecich) opóźnienia (w jakikolwiek sposób) daty, w której każda z decyzji administracyjnych uzyskiwana przez drugą Stronę w ramach realizacji inwestycji powinna stać się ostateczna;

d)nienakłaniania jakichkolwiek podmiotów trzecich do podjęcia jakichkolwiek działań lub zaniechań opisanych powyżej;

e)niepodejmowania jakichkolwiek innych działań mających na celu opóźnienie, utrudnienie, uniemożliwienie realizację inwestycji.

Strony ustaliły końcowo również:

a)prawo do odstąpienia Stron od Umowy w określonych przypadkach oraz

b)obowiązek zapłaty kary umownej Sprzedającego na rzecz Kupującego (lub odwrotnie) – w ściśle określonych przypadkach.

Sprzedający wskazuje jednocześnie, iż zarówno na dzień złożenia niniejszego wniosku, jak również w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej:

1)Nieruchomości nie są ani nie będą organizacyjnie wyodrębnione w strukturze Sprzedającego jako zakład, oddział (w szczególności na podstawie uchwały odpowiednich organów spółki lub wewnętrznych regulacji);

2)zakładowy plan kont Sprzedającego pozwala i będzie pozwalał na identyfikację przychodów i kosztów związanych stricte z gospodarką finansową Nieruchomości – co wynika z faktu, iż Sprzedający, nie prowadzi innej działalności operacyjnej;

3)Sprzedający nie sporządza sprawozdania łącznego obejmującego wyłącznie Nieruchomości lub jej części jako wyodrębnione jednostki.

W związku z nabyciem Nieruchomości przez Kupującego:

1)Nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy Sprzedającego, w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1510 ze zm.; dalej: KP) – z uwagi na fakt, iż Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników;

2)Kupujący nie przejmie (w drodze cesji bądź jakiejkolwiek innej czynności prawnej):

a)jakichkolwiek znaków towarowych, licencji czy patentów niezwiązanych z funkcjonowaniem Nieruchomości;

b)praw i obowiązków wynikających z umów rachunków bankowych Sprzedającego (w tym rachunków bankowych, za pośrednictwem których Sprzedający dokonywał rozliczeń z dzierżawcami) oraz środków pieniężnych należących do Sprzedającego,

c)zobowiązań Sprzedającego związanych z finansowaniem nabycia Nieruchomości (w szczególności, zobowiązań wynikających z umów kredytowych bądź pożyczek – o ile istnieją);

d)tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz know–how;

e)innej dokumentacji (np. umów handlowych, korporacyjnych) niezwiązanej bezpośrednio z funkcjonowaniem Nieruchomości;

f)nazwy przedsiębiorstwa Sprzedającego;

g)jakichkolwiek wierzytelności Sprzedającego;

h)praw i obowiązków wynikających z innych umów niezwiązanych z funkcjonowaniem Nieruchomości.

Kupujący jest osobą prawną, spółką prawa handlowego, zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce, od wielu lat realizującym inwestycje deweloperskie w wielu miastach na terenie Polski, w tym również poprzez spółki celowe, w których Kupujący ma udziały/akcje bądź uczestniczy w podziale zysków tych podmiotów. Po nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, zostanie ona przez niego wykorzystana do realizacji inwestycji mieszkaniowej (podobnie jak Nieruchomości Udziałowców Sprzedającego), w ramach której Kupujący będzie realizował obrót opodatkowany VAT. Stąd też Kupujący będzie wykorzystywał Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Strony będą na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej zarejestrowane jako czynni podatnicy VAT. Sprzedający oraz Kupujący w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż Nieruchomości złożą zgodne oświadczenie, w przedmiocie rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT w zakresie dostawy Nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku, na pytanie Organu:

Czy naniesienia w postaci utwardzonego placu postojowego oraz ogrodzenia, zlokalizowane na obu działkach będących przedmiotem sprzedaży, stanowią ruchomości (w rozumieniu Kodeksu cywilnego), tj. nie są częścią składową budynku ani gruntu?

Wskazali Państwo:

Naniesienia w postaci utwardzonego placu postojowego oraz ogrodzenia, zlokalizowane na obu działkach będących przedmiotem sprzedaży są częścią składową gruntu (nie stanowią ruchomości).

Na pytanie Organu:

Czy 3 budynki niemieszkalne posadowione na Nieruchomości 1 oraz budynek niemieszkalny posadowiony na Nieruchomości 2 stanowią budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.)?

Wskazali Państwo:

Tak, każdy z ww. budynków stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Na pytanie Organu:

Czy budowla posadowiona na Nieruchomości 1 oraz budowla posadowiona na Nieruchomości 2 stanowią budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane?

Wskazali Państwo:

Wnioskodawca wnosi o przyjęcie jako elementu stanu faktycznego, iż zarówno utwardzony plac postojowy jak i ogrodzenie (obie znajdujące się na Nieruchomości 1 jak i na Nieruchomości 2) nie są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, lecz urządzeniami budowlanymi w rozumieniu art. 3 pkt 9 tej ustawy.

Na pytanie Organu:

Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i budowli posadowionych na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata? Proszę wskazać osobno dla każdego obiektu.

Wskazali Państwo:

Tak, pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków posadowionych na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, a ich dostawą upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata. Informacja ta dotyczy każdego z budynków posadowionych na obu Nieruchomościach.

Jak wskazał Wnioskodawca, na obu Nieruchomościach nie znajdują się budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1)Czy dostawa Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów podlegające opodatkowaniu VAT, tj. jako dostawa niestanowiąca sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT?

2)Czy w związku ze złożeniem przez Sprzedającego oraz Kupującego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana VAT?

3)Czy w przypadku gdy sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT, Kupujący po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej nabycie Nieruchomości, będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości lub prawo do obniżenia za następne okresy kwoty podatku należnego o nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym powstałą w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości lub prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

1)Dostawa Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, tj. jako dostawa niestanowiąca sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

2)W związku z planowaną przez Sprzedającego oraz Kupującego rezygnacją z zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, dostawa podlegać będzie opodatkowaniu VAT z zastosowaniem odpowiedniej stawki VAT.

3)W przypadku gdy sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT, Kupujący po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej nabycie Nieruchomości, będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości lub prawo do obniżenia za następne okresy kwoty podatku należnego o nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym powstałą w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości lub prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców do pytania 1

Mając na uwadze powyższe, w celu odpowiedzi na pytania Wnioskodawców zadane w niniejszym wniosku, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała przepisom ustawy o VAT, a następnie, czy nie będzie zwolniona z VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż - dla celów VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ KC. W myśl regulacji zawartej w tym przepisie, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5)koncesje, licencje i zezwolenia,

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8)tajemnice przedsiębiorstwa,

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się, że iż w celu uznania określonych składników majątkowych za przedsiębiorstwo muszą one stanowić całość pod względem organizacyjnym oraz funkcjonalnym. Należy również zwrócić uwagę, iż przedsiębiorstwo nie jest tylko sumą jego składników, ale także ich zorganizowanym zespołem, co jest uwidocznione w ustawowej definicji przedsiębiorstwa oraz zaakcentowane w wielu wyrokach wydanych przez sądy administracyjne.

Jednocześnie jednak, pojęcie „przedsiębiorstwo” na gruncie regulacji Ustawy o VAT charakteryzuje się pewną autonomią pojęciową, wynikającą z faktu, iż same przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa) pozwalają państwom członkowskim na wyłączenie z zakresu znaczeniowego pojęcia dostawy towarów transakcji polegających na przeniesieniu całości lub części majątku. Dyrektywa nie posługuje się zatem pojęciem „przedsiębiorstwa”, lecz pojęciem „całości lub części majątku”. Można więc postawić tezę, iż z art. 19 Dyrektywy wynika szersza norma prawna, aniżeli zawarta w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. Niemniej polski ustawodawca skorzystał możliwości, którą stwarza art. 19 Dyrektywy , normując wyłączenie z opodatkowania VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która niewątpliwie mieści się w zakresie pojęcia „całości lub części majątku”.

W orzeczeniu z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.

Ponadto, w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/10) TSUE zaznaczył, że uregulowania Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że pojęcie "przekazanie [...] całości lub części aktywów" należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu wspomnianego przepisu szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości.

Z orzecznictwa TSUE wynika więc, iż dla uznania danego zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo niezbędne jest, by przekazane aktywa były wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Za przedsiębiorstwo należy uznać już taki zespół składników majątku, który jest zdolny do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, lecz dla oceny, czy dana transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa należy dokonywać w odniesieniu do konkretnego przypadku.

Zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT, ma zatem miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi co do zasady na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania Ustawy o VAT zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Jednocześnie jednak, jeżeli dla kontynuowania działalności gospodarczej konieczne jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie stanowiły przedmiotu transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, to nie można stwierdzić, że zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP (wyrok WSA w Szczecinie z 12 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Sz 328/19).

Zdaniem Wnioskodawców, nie można uznać, że przedmiot planowanej transakcji (Nieruchomości) stanowić będzie przedsiębiorstwo Sprzedającego, co wynika z faktu, iż przedmiotowe Nieruchomości nie wyczerpują przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. W szczególności sprzedaży Nieruchomości nie będzie towarzyszył transfer szeregu innych aktywów Sprzedającego, takich jak oznaczenia indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa, środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym Sprzedającego, tajemnice przedsiębiorstwa, jak również księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, wierzytelności oraz zobowiązania Sprzedającego niezwiązane z Nieruchomością).

W szczególności, wobec takiego a nie innego zakresu transakcji – po nabyciu Nieruchomości – Kupujący będzie prowadził działalność gospodarczą w odniesieniu do Nieruchomości, przy wykorzystaniu własnych zasobów oraz zasadniczo w zakresie innym aniżeli działalność prowadzona przez Sprzedającego. Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawców nie ma podstaw, aby sprzedaż przedmiotowych Nieruchomości zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Z kolei - w myśl regulacji art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - przez ZCP rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych, z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania) mógł zostać uznany za ZCP muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4)zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. ZCP tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Mając na uwadze przedmiot transakcji oraz określenie funkcji i zakres działalności, jakiej mają służyć nabyte przez Kupującego Nieruchomości, nie ulega wątpliwości, iż nie będą one stanowiły zorganizowanego kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych polegających na realizacji inwestycji deweloperskiej. W przypadku Nieruchomości o takim wyodrębnieniu w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Sprzedającego nie może być mowy. Powyższego stanowiska nie zmienia również okoliczność, że w ramach oprócz nabycia Nieruchomości, Kupujący nabędzie również nieruchomość sąsiadującą należącą do Udziałowców Sprzedającego. Wprawdzie zarówno Nieruchomości opisane w niniejszym wniosku jak również Nieruchomości Udziałowców będą komercyjnie stanowiły całość inwestycyjną z punktu widzenia celów Kupującego, to jednak w obu przypadkach przedmiotem nabycia będzie wyłącznie nieruchomość, bez elementów/aktywów niezbędnych do uznania przedmiot transakcji za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część. Tym samym, składniki majątku zbywane przez Sprzedającego nie mogą być uznane za ZCP.

Nabywane aktywa (Nieruchomości) Sprzedającego będące przedmiotem niniejszego wniosku przenoszone na Kupującego nie będą posiadać w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej jakiegokolwiek zaplecza umożliwiającego kontynuację działalności prowadzonej przez Sprzedającego i nie będą wystarczające do prowadzenia tej działalności przez Kupującego.

Podsumowując zdaniem Wnioskodawców, opisana powyżej transakcja:

1)nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

2)będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców do pytania 2.

Jak już wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawców sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Nie ulega przy tym wątpliwości, iż z uwagi na miejsce położenia Nieruchomości oraz miejsce siedziby zarówno Sprzedającego jak i Kupującego (w Polsce), miejscem opodatkowania sprzedaży Nieruchomości będzie Polska (art. 22 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT oraz art. 28e Ustawy o VAT). Sprzedaż nieruchomości (w tym Nieruchomości) opodatkowana jest bowiem na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT w kraju, w którym znajdują się one w momencie dostawy (czyli w Polsce).

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Sprzedaż więc gruntów wchodzących w skład sprzedawanej Nieruchomości będzie zatem dzieliła traktowanie VAT właściwe dla dostawy budynków oraz budowli, znajdujących się na tych gruntach.

Jednocześnie, w treści ustawy o VAT ustawodawca przewidział sytuacje, w których dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z VAT, stąd należy również przeanalizować, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT jest więc konieczność wykorzystywania towarów, w tym również nieruchomości, będących przedmiotem dostawy wyłącznie do działalności zwolnionej od VAT oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Odnosząc powyższe do planowanej transakcji, w ocenie Wnioskodawców art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania w przypadku tej transakcji w związku z faktem, że Nieruchomości były wykorzystywane przez Sprzedającego do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, a zatem Nieruchomości nie była w ogóle wykorzystywane (tym bardziej wyłącznie) na cele działalności zwolnionej z VAT.

Z kolei na podstawie regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona od podatku została dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie, użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1)wybudowaniu lub

2)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zwrócić należy uwagę, iż przedmiotowe budynki oraz budowle znajdujące się na Nieruchomościach były przedmiotem umowy dzierżawy przez okres dłuższy niż 2 lata, zatem w ocenie Wnioskodawców, w odniesieniu do ich dostawy znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Dodatkowo, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno budynki, jak i budowle w okresie od dnia oddania do użytkowania, do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie były przedmiotem ulepszeń, których wartość przekroczyłaby co najmniej 30 % wartości początkowej każdego z nich.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 (czyli zwolnienia dostawy budynku, budowli lub ich części dokonywanego po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia), i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego albo w akcie notarialnym, do zawarcia, którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno Sprzedający jak i Kupujący będą na moment planowanej transakcji czynnymi podatnikami VAT, a zatem pierwszy z warunków dla wybrania opodatkowania VAT, wymienionych w powołanym przepisie art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, należy uznać za spełniony. W związku zaś z tym, że Sprzedający i Kupujący Nieruchomości złożą w akcie notarialnym dokumentującym nabycie Nieruchomości, wspólne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT, tj. zrezygnują w ten sposób ze zwolnienia z opodatkowania, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jakie znalazłoby zastosowanie w odniesieniu do budynków oraz budowli, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana VAT.

Jednocześnie, ponieważ jak zasygnalizowano powyżej, zgodnie z dyspozycją art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, również dostawa gruntów, na których znajdują się budynki oraz budowle, będzie opodatkowana VAT.

W ocenie Wnioskodawców, do planowanej dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Jak stanowi bowiem przedmiotowy przepis, przedmiotowe zwolnienie znajdzie zastosowanie w stosunku do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o VAT. W związku jednak z faktem, iż dostawa Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, lecz Sprzedający i Kupujący w zakresie dostawy Nieruchomości zrezygnują z tego zwolnienia na podstawie wspólnego oświadczenia, transakcja będzie ostatecznie opodatkowana VAT w zakresie dostawy Nieruchomości. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców do pytania 3.

Jak wykazano powyżej, zdaniem Wnioskodawców, dostawa Nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jednocześnie nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Wnioskodawców, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana VAT.

Zatem, w przypadku opodatkowania VAT sprzedaży Nieruchomości, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca. Ponadto, Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż na dzień nabycia Nieruchomości, Kupujący będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a zatem nie znajdzie zastosowania ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o pełnym prawie do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż Nieruchomości będące przedmiotem planowanej transakcji będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wynika bowiem z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

Z kolei zgodnie z art. 87 ust. 1 Ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jeżeli, zatem, dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Jak wskazano wcześniej:

1)Kupujący jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

2)Po nabyciu Nieruchomości, Kupujący zamierza zrealizować na Nieruchomości własną inwestycję deweloperską, po zakończeniu której będzie uzyskiwał obrót z tej inwestycji opodatkowany VAT.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawców, po dokonaniu sprzedaży i otrzymaniu od Sprzedającego prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie posiadał:

1)pełne prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości oraz

2)pełne prawo do obniżenia za następne okresy kwoty podatku należnego o nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym powstałą w okresie rozliczeniowym w którym otrzyma fakturę dokumentującą dostawę Nieruchomości lub prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…)

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)    istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)    zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)    składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)    zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy dostawa Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. jako dostawa nie stanowiąca sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Sprzedający – Firma Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest jedynym właścicielem:

1)    zabudowanej nieruchomości składającej się z działek gruntu o numerach A i B (Nieruchomość 1),

2)    zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę o numerze C (Nieruchomość 2).

(…) r., Sprzedający zawarł z Kupującym – X. S.A. przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości na podstawie której Sprzedający zobowiązał się sprzedać Kupującemu wolne od jakichkolwiek obciążeń lub roszczeń prawo własności Nieruchomości.

W związku z nabyciem Nieruchomości przez Kupującego:

1)    Nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy Sprzedającego, w trybie art. 23¹ ustawy Kodeks pracy – z uwagi na fakt, iż Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników;

2)    Kupujący nie przejmie (w drodze cesji bądź jakiejkolwiek innej czynności prawnej):

a)    jakichkolwiek znaków towarowych, licencji czy patentów niezwiązanych z funkcjonowaniem Nieruchomości;

b)    praw i obowiązków wynikających z umów rachunków bankowych Sprzedającego (w tym rachunków bankowych, za pośrednictwem których Sprzedający dokonywał rozliczeń z dzierżawcami) oraz środków pieniężnych należących do Sprzedającego,

c)    zobowiązań Sprzedającego związanych z finansowaniem nabycia Nieruchomości (w szczególności, zobowiązań wynikających z umów kredytowych bądź pożyczek – o ile istnieją);

d)    tajemnic przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz know–how;

e)    innej dokumentacji (np. umów handlowych, korporacyjnych) niezwiązanej bezpośrednio z funkcjonowaniem Nieruchomości;

f)     nazwy przedsiębiorstwa Sprzedającego;

g)    jakichkolwiek wierzytelności Sprzedającego;

h)    praw i obowiązków wynikających z innych umów niezwiązanych z funkcjonowaniem Nieruchomości.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo również, że Nieruchomości nie są ani nie będą organizacyjnie wyodrębnione w strukturze Sprzedającego jako zakład, oddział – w szczególności na podstawie uchwały odpowiednich organów spółki lub wewnętrznych regulacji.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wskazany przez Państwa przedmiot Transakcji, nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Planowana transakcja nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Zgodnie z tym co zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego – Nieruchomości nie są ani nie będą organizacyjnie wyodrębnione w strukturze Sprzedającego jako zakład czy oddział, w szczególności na podstawie uchwały odpowiednich organów spółki lub wewnętrznych regulacji. Zatem w odniesieniu do przedmiotu sprzedaży nie zostanie spełniony wymóg wyodrębnienia organizacyjnego. Z wniosku nie wynika również aby Nieruchomości będące przedmiotem planowanej dostawy cechowały się wyodrębnieniem finansowym czy też funkcjonalnym, należy bowiem zauważyć, że przedmiotem sprzedaży są same nieruchomości, które zgodnie z poniżej powołanym wyrokiem nie są zdolne do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. W ramach planowanej transakcji na rzecz Kupującego przedmiotem sprzedaży nie będzie określona struktur, która umożliwia prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej lecz nieruchomość (gdzie część naniesień ma być wyburzona) jako miejsce realizacji zamierzonej inwestycji deweloperskiej.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Szczecinie z 13 lutego 2019 r., sygn. I SA/Sz 894/18: „same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa,(…). Sprzedaż pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie może być uznana bowiem za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości - wciąż jest to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została również zawarta m.in. w wyroku z 26 stycznia 2018 r. sygn. I FSK 1127/17.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie dostawa Nieruchomości nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym przedmiotowa transakcja będzie pozostawać w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności, Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy w związku ze złożeniem przez Sprzedającego oraz Kupującego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, dostawa ta będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W niniejszej sprawie nastąpi dostawa nieruchomości zabudowanych, tym samym należy odwołać się do art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ponieważ w tych przepisach ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)    dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)    pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)    wybudowaniu lub

b)    ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że wymienione powyżej zwolnienie uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

 - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy,

oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepis ten określa, że przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 725 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać zwolnienie dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W niniejszej sprawie, w celu ustalenia czy w odniesieniu do dostawy zabudowanych działek będących przedmiotem wniosku zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT, w pierwszej kolejności należy zbadać, czy względem budynków posadowionych na tych nieruchomościach nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres czasu upłynął od tego momentu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że przedmiotem planowanej sprzedaży są łącznie 3 działki zabudowane – działki o nr A i B – Nieruchomość 1 oraz działka nr C – Nieruchomość 2 (Nieruchomości).

Nieruchomość 1 zabudowana jest trzema budynkami niemieszkalnymi, stanowiącymi budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane. Na Nieruchomości 1 posadowiony jest także utwardzony plac postojowy stanowiący urządzenie budowlane.

Z kolei Nieruchomość 2 zabudowana jest również budynkiem niemieszkalnym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane oraz tożsamym placem postojowym stanowiącym urządzenie budowlane.

Ponadto obie Nieruchomości są ogrodzone, przy czym ogrodzenie to wobec istniejących budynków również stanowi urządzenie budowlane.

Sprzedający od momentu nabycia obu Nieruchomości do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie ponosił wydatków zwiększających wartość początkową ww. budynków, w tym zwłaszcza takich których wartość przekroczyłaby co najmniej 30 % ich wartości początkowej i wykorzystywał je w przeszłości w okresie dłuższym niż 2 lata dla celów świadczenia usług dzierżawy – dzierżawca prowadził na Nieruchomościach działalność parkingową. Ponadto Sprzedający wskazuje również, iż w związku z planowaną transakcją sprzedaży Nieruchomości nie planuje dokonywać oraz nie dokona takich ulepszeń w posadowionych na Nieruchomościach budynkach. Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo wprost, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków posadowionych na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, a ich dostawą upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata. Informacja ta dotyczy każdego z budynków posadowionych na obu Nieruchomościach.

Tym samym, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata w zakresie wszystkich budynków znajdujących się na Nieruchomości 1 i 2 czyli na działkach nr A, B oraz C – co wynika wprost z opisu sprawy i jednocześnie Sprzedający nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków zwiększających wartość początkową budynków posadowionych na tych działkach, w tym zwłaszcza takich których wartość przekroczyłaby co najmniej 30 % ich wartości początkowej, to w odniesieniu do sprzedaży tych obiektów oraz urządzeń budowlanych z nimi związanych zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związane są budynki posadowione na działkach nr A, B i C będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, podobnie jak urządzenia budowlane znajdujące się na tych działkach – w postaci placu postojowego oraz ogrodzenia, które jak już wyjaśniono – nie mają samodzielnego bytu.

Zatem, transakcja sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. Z art. 29a ust. 8 ustawy.

Skoro planowana sprzedaż budynków posadowionych na tych Nieruchomościach będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia od podatku na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy jest bezzasadne.

Ponadto, jak już wcześniej wskazano, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy przedmiotowych budynków.

Strony będą na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej zarejestrowane jako czynni podatnicy VAT. Sprzedający oraz Kupujący w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż Nieruchomości złożą zgodne oświadczenie, w przedmiocie rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT w zakresie dostawy Nieruchomości.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie przedmiotowa dostawa budynków i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także przynależnego do tych obiektów gruntu – z uwagi na rezygnację przez strony ze zwolnienia od podatku – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku.

Odpowiadając więc na Państwa pytanie, wskazać należy, że w związku ze złożeniem przez Sprzedającego oraz Kupującego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości w zakresie tego czy Kupujący po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej nabycie Nieruchomości, będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości lub prawo do obniżenia za następne okresy kwoty podatku należnego o nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym powstałą w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości lub prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy o VAT regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Strony będą na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej zarejestrowane jako czynni podatnicy VAT. Po nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, zostanie ona przez niego wykorzystana do realizacji inwestycji mieszkaniowej, w ramach której Kupujący będzie realizował obrót opodatkowany podatkiem VAT. Stąd też Kupujący będzie wykorzystywał Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie, jak rozstrzygnięto w niniejszej interpretacji, dostawa Nieruchomości nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Ponadto, Strony złożą zgodne oświadczenie na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT w przedmiocie rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wyborze opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, zatem transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT jako dostawa towarów niekorzystająca ze zwolnienia od tego podatku.

W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej transakcję. W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym będzie wyższa niż kwota podatku należnego, Spółka Kupująca będzie uprawniona do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X. S. A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.