Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.15.2025.1.JG

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uprawnienia do skorzystania z kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania do jednorazowej sprzedaży usługi indywidualnej terapii psychologicznej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której oferuję usługi psychologa. Usługi te zwykle są skierowane do instytucji zatem rozlicza się Pan z nimi wystawiając faktury.

Jednak pracuje Pan nad nowym rodzajem usług skierowanych do osób prywatnych.

5 grudnia 2024 niespodziewanie pojawił się pierwszy klient na usługę (indywidulana terapia psychologiczna plus terapia (...)), przy okazji współpracy ze szkołą specjalną, z którą Pan współpracuje. Nie było zbyt wiele czasu na przygotowanie i w Internecie znalazł Pan firmę aplikację – Wirtualne Kasy Fiskalne – za pomocą której w ciągu paru minut można zainstalować i zarejestrować wirtualną kasę fiskalną połączoną z US. Jednak nie doczytał Pan dokładnie, że są zapisy rozporządzenia, mówiące, że Pana rodzaj działalności nie kwalifikuje się do zastosowania wirtualnych kas w postaci oprogramowania. Nie zdając sobie z tego sprawy wystawił Pan paragon na sumę (…) zł – 5 grudnia 2024.

Pytanie

W jakim stopniu jednorazowe skorzystanie z wirtualnej kasy fiskalnej w opisanej sytuacji stanowi naruszenie przepisów o kasach rejestrujących?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem wypełnił Pan obowiązki wobec ustawy, tzn.: wystawił paragon i wysłał osobie, której świadczył usługi. Paragon został uwzględniony w księgowości, jak również zaewidencjonowany w Urzędzie Skarbowym. Popełnił Pan jedynie błąd w formie jego wystawienia, zatem z merytorycznego punktu widzenia obowiązki zostały wypełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W świetle art. 111 ust. 1b ustawy:

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 111a ust. 3 ustawy:

Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b)obejmujących określenie:

  • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
  • sposobu pracy kasy rejestrującej,

c)   zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Stosownie do art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Jak wskazuje art. 111 ust. 3d ustawy:

W przypadku gdy dla danego rodzaju czynności, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7a pkt 1, są przewidziane kasy rejestrujące o zastosowaniu specjalnym - podatnik jest obowiązany stosować te kasy.

Na podstawie art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym kas o zastosowaniu specjalnym dla danego rodzaju czynności, oraz warunki i sposób używania kas rejestrujących, w tym sposób zakończenia używania kas w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas, sposób wystawiania dokumentów z kas rejestrujących i szczególne przypadki wydawania nabywcy dowodu sprzedaży oraz rodzaje dokumentów składanych w związku z używaniem kas rejestrujących, sposób ich składania oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę właściwego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku i prawidłowości końcowego rozliczenia pracy kas rejestrujących.

Według art. 111b ust. 1 ustawy:

Ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1, w odniesieniu do określonych grup podatników lub rodzajów czynności może być prowadzona przy użyciu kas rejestrujących mających postać oprogramowania, spełniających wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 pkt 2.

Na mocy art. 111b ust. 3 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1)grupy podatników lub rodzaje czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1,

2)wymagania techniczne dla kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich używania, w tym sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy ich użyciu, sposób zakończenia ich używania w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas oraz sposób wystawiania dokumentów z kas rejestrujących i szczególne przypadki wydawania nabywcy dowodu sprzedaży

- uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu prowadzeniu ewidencji sprzedaży przez podatników oraz zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, a także bezpiecznego przesyłania tych danych między kasą a Centralnym Repozytorium Kas, konieczność zapewnienia nabywcy prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowości zaewidencjonowania sprzedaży i wystawiania dowodu potwierdzającego jej dokonanie oraz optymalne dla danego rodzaju sprzedaży rozwiązania techniczne dla tych kas.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2023 r. poz. 2268), zwane dalej: „rozporządzeniem w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania”, odnosi się do grupy podatników, którzy mogą stosować ten rodzaj kas oraz określa wymagania jakie muszą spełniać podmioty z nich korzystające.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Kasy rejestrujące mające postać oprogramowania mogą być używane przez podatników w odniesieniu do następujących czynności:

1)usług przewozu osób samochodem osobowym, w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa w art. 18 ust. 4b pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201, z późn. zm.);

2)usług wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.12.0);

3)usług związanych z przeprowadzkami, świadczonych na rzecz gospodarstw domowych (PKWiU 49.42.11.0);

4)usług transportu drogowego pasażerskiego pojazdami napędzanymi siłą mięśni ludzkich lub ciągnionymi przez zwierzęta (PKWiU 49.39.35.0);

5)usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, międzymiastowego, ogólnodostępnego (PKWiU 49.39.11.0);

6)usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.21.0);

7)usług transportu kolejowego pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.10.0);

8)usług transportu kolejowego pasażerskiego międzymiastowego (PKWiU 49.10);

9)usług transportu pasażerskiego, kolejkami linowymi naziemnymi, kolejkami linowymi i wyciągami narciarskimi (PKWiU 49.39.20.0);

10)usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.10.11.0);

11)usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.10.12.0);

12)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.30.11.0);

13)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.30.12.0);

14)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego łodziami wycieczkowymi (PKWiU 50.30.13.0);

15)usług pozostałego transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego (PKWiU 50.30.19.0);

16)usług transportu lotniczego regularnego krajowego pasażerskiego (PKWiU 51.10.11.0);

17)usług transportu lotniczego nieregularnego krajowego pasażerskiego, z wyłączeniem w celach widokowych (PKWiU 51.10.12.0);

18)usług hotelarskich i podobnych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.10);

19)usług obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.20);

20)usług świadczonych przez pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe (PKWiU 55.30);

21)pozostałych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.90);

22)usług restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych (PKWiU 56.10);

23)usług przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU 56.21);

24)pozostałych usług gastronomicznych (PKWiU 56.29);

25)usług przygotowywania i podawania napojów (PKWiU 56.30);

26)sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych;

27)usług mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej);

28)dostaw towarów i świadczenia usług przez ochotnicze straże pożarne w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 194, 658 i 1560);

29)dostaw towarów i świadczenia usług przez koła gospodyń wiejskich w rozumieniu ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz. U. z 2023 r. poz. 1179).

W świetle z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2023 r. poz. 1849 ze zm.), zwanego dalej: „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania”:

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy, wymagania techniczne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia i posiadają ważne certyfikaty kasy.

W myśl § 16 ust. 1 pkt 1) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Podatnicy, prowadząc ewidencję, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 17 i § 18.

Jak stanowi § 16 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas o zastosowaniu specjalnym paragon fiskalny zawiera dane właściwe dla specyfiki danego rodzaju sprzedaży lub specyfiki prowadzonej ewidencji, określone i umieszczone we właściwej kolejności, zgodnie z § 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

Każda kasa rejestrująca, mająca postać oprogramowania, czyli tzw. „kasy wirtualnej”, aby mogła być stosowana, musi pozytywnie przejść proces certyfikacji przeprowadzony przez Główny Urząd Miar. W celu uzyskania certyfikatu kasy, Główny Urząd Miar sprawdza m.in. zabezpieczenia kasy wirtualnej, w szczególności czy spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy, czyli czy umożliwia połączenie i przesyłanie danych między kasą a Centralnym Repozytorium Kas, a także wymagania techniczne dla kas dotyczące ich zawartości, zapisu i przechowywania danych zawarte w załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania.

Z wniosku wynika, że 5 grudnia 2024 r. wyświadczył Pan usługę (indywidulana terapia psychologiczna plus terapia (...)), którą zaewidencjonował na wirtualnej kasie fiskalnej wystawiając paragon. Jednak zorientował się Pan, że Pana rodzaj działalności nie kwalifikuje się do zastosowania kas w postaci oprogramowania.

Pana wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, w jakim stopniu jednorazowe skorzystanie z wirtualnej kasy fiskalnej stanowi naruszenie przepisów o kasach rejestrujących.

Pana zdaniem wypełnił Pan obowiązki wobec ustawy, tzn.: wystawił paragon i wysłał osobie, której świadczył usługi, popełnił jedynie błąd w formie jego wystawienia.

Odnosząc się do Pana wątpliwości uwzględniając Pana stanowisko należy wskazać, że aktualnie, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania, wirtualna kasa fiskalna jest dostępna wyłącznie dla określonych grup przedsiębiorców. Wskazane rozporządzenie Ministra Finansów określa, którzy podatnicy mogą korzystać z kas wirtualnych. Aby ułatwić przedsiębiorcom określenie, czy mogą oni korzystać z kasy wirtualnej, Ministerstwo Finansów wskazało przy większości branż stosowne kody PKWiU, czyli kody Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Skoro ustawodawca w rozporządzeniu ściśle określił czynności, tj. wskazał konkretne usługi i dostawy określonych towarów, w odniesieniu do których podatnik ma możliwość używania kas rejestrujących mających postać oprogramowania, oznacza to, że ewidencja może dotyczyć wyłącznie tych wymienionych czynności.

Usługa psychologiczna nie jest wymieniona wśród rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania.

W związku z powyższym, nie był Pan uprawniony do dokonania ewidencji sprzedaży usługi indywidulnej terapii psychologicznej, przy użyciu zainstalowanej przez Internet aplikacji kasy wirtualnej, gdyż zgodnie z § 1 rozporządzenia w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania, Pana działalność nie kwalifikuje się do ewidencji obrotów za pomącą kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania, nie można więc stwierdzić, że wypełnił Pan swoje obowiązki wobec ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione we wniosku uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie uprawnienia do skorzystania z kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania do jednorazowej sprzedaży usługi indywidualnej terapii psychologicznej, natomiast w zakresie konsekwencji podatkowych tego działania jak również dalszego sposobu postępowania w opisanej sytuacji zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.