Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu samochodów elektrycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Województwo (…) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Województwo (…) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. 2024 r. poz. 566 ze zm.) oraz o uchwalony na jej podstawie Statut (Uchwała Sejmiku Województwa (…) z dnia 26 lipca 2005 r.).

Zgodnie z art. 31 ust. 1 oraz art. 45 ust. 1 tej ustawy, Zarząd Województwa jest organem wykonawczym Województwa, wykonuje zadania województwa przy pomocy urzędu marszałkowskiego i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych lub wojewódzkich osób prawnych.

Województwo (…) jest właścicielem samochodów służbowych zarządzanych przez Urząd Marszałkowski Województwa (…). Flota liczy (...) samochodów służbowych, w tym (...) to samochody elektryczne. Upoważnieni pracownicy Urzędu Marszałkowskiego wykorzystują samochody wyłącznie do działalności statutowej. Przedmiotowe samochody nie były i nie są wykorzystywane do działalności związanej ze sprzedażą opodatkowaną w podatku VAT.

Urząd Marszałkowski Województwa (…) realizuje postanowienia Ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. 2024, poz. 1289 ze zm.) i zgodnie z art. 68 ust. 2 tej ustawy od dnia 1 stycznia 2022 roku udział pojazdów elektrycznych we flocie użytkowanych pojazdów samochodowych należących do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) wynosi obecnie 30%.

Mając na uwadze powyższe, Województwo (…), przy pomocy Urzędu Marszałkowskiego dokonało zakupu następujących samochodów: (…)

Zakupu dokonano z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo Zamówień Publicznych.

Wszystkie zakupione samochody elektryczne przeznaczone są do użytku służbowego i będą wykorzystywane wyłącznie do działalności statutowej Urzędu.

Faktury z tytułu nabycia ww. samochodów zostały wystawiane na nabywcę: Województwo (…), natomiast odbiorcą faktur jest: Urząd Marszałkowski Województwa (…).

Z faktur dokumentujących zakup przedmiotowych samochodów Województwo (…) nie odliczyło podatku naliczonego, ponieważ nie są i nie będą one wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Województwo (…) stara się o dofinansowanie w wysokości (…) zł z Programu NFOŚiGW (…). Celem programu jest uniknięcie emisji zanieczyszczeń powietrza poprzez dofinansowanie przedsięwzięć polegających na obniżeniu zużycia paliw emisyjnych w transporcie poprzez wsparcie zakupu/leasingu pojazdów zeroemisyjnych. Do wniosku o dofinansowanie należy dołączyć oświadczenie o możliwości lub braku możliwości odliczenia podatku VAT.

W przypadku braku możliwości odliczenia podatku należy przedłożyć indywidualną interpretację potwierdzającą brak możliwości jego odliczenia.

Pytanie

Czy Województwo (…) ma możliwość odliczenia podatku VAT, za zakup trzech samochodów elektrycznych, na które stara się o dofinansowanie w wysokości (…) zł z Programu NFOŚiGW (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm.) – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z przywołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunek uprawniający do odliczenia w powyższym przypadku nie zostanie spełniony, gdyż przedmiotowe samochody nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, Województwo nie miało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem przedmiotowych samochodów elektrycznych, tym samym nie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), według którego:

Na mocy art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 566 ze zm.):

Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, są Państwo zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Województwo, przy pomocy Urzędu Marszałkowskiego, dokonało zakupu trzech samochodów elektrycznych. Wszystkie zakupione samochody elektryczne przeznaczone są do użytku służbowego i będą wykorzystywane wyłącznie do działalności statutowej Urzędu. Faktury z tytułu nabicia ww. samochodów zostały wystawiane na nabywcę, tj. Województwo (…). Ww. samochody nie są i nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy mają Państwo możliwość odliczenia podatku VAT, za zakup trzech samochodów elektrycznych, na które Województwo stara się o dofinansowanie z Programu NFOŚiGW (…).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa  do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług  ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie, warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione bowiem – jak Państwo wskazali – samochody są przeznaczone do użytku służbowego i będą wykorzystywane wyłącznie do działalności statutowej, w ramach której nie wykonuje się czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, nie mają Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup ww. elektrycznych samochodów osobowych.

Podsumowując stwierdzam, że nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup trzech samochodów osobowych elektrycznych (…), na które starają się Państwo o dofinansowanie z Programu NFOŚiGW (…).

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.