Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.546.2024.2.AS

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług najmu lokali na rzecz operatora.

Uzupełnili go Państwo pismem z 18 grudnia 2024 r. (wpływ 30 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD 87.30.Z), opieki zdrowotnej (PKD 86), a także w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z), wynajmowania i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

W chwili obecnej Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie czterech budynków usługowych (oznaczonych na potrzeby prowadzonej inwestycji jako budynek A, budynek B, budynek C i budynek D) zakwaterowania turystycznego wraz z usługami towarzyszącymi w miejscowości (...). Inwestycja jest realizowana na terenie działek nr 1 (droga gminna), 2, 3 (droga gminna), 4, 5, 6, obręb nr (…) znajdujących się w granicach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości (...), gmina (...) uchwalonego uchwałą Nr (...) z dnia 26 września 2012 r. Rady Gminy (...) (Dz. U. Woj (...) z 2012 r., poz. (...)). Tereny działek nr 2, 4, 5, 6 znajdują się na terenie oznaczonym w planie symbolem 50 MN,UT – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna (domy wolnostojące jedno lub dwumieszkaniowe, domy bliźniacze), usługi turystyki wbudowane w bryłę budynku mieszkalnego lub realizowane w budynku wolnostojącym.

Zgodnie z ostateczną decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynki A i B zostały opisane jako budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. Z kolei budynki C i D w projektach architektoniczno-budowlanych określone zostały jako budynki zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych.

Niniejszy wniosek dotyczy lokali w budynku C dlatego też poniższy opis będzie dotyczył tylko tego budynku i umiejscowionych w nim lokali.

We wniosku o wydanie pozwolenia na budowę w planach architektoniczno-budowlanych wskazano, że budynek C, zdaniem Wnioskodawcy powinien zostać zaklasyfikowany w PKOB 12 w klasie 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Status budynku C jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieka lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych z wyodrębnionymi samodzielnymi (…) lokalami usługowymi użytkowymi (nie ma możliwości wyodrębnienia tych lokali jako mieszkalnych chociaż służyć one będą wyłącznie zakwaterowaniu i będą pod względem technicznym spełniały przesłanki lokali mieszkalnych) oraz budynku, jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych został dodatkowo potwierdzony w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (…) z 28 lutego 2023 r. W piśmie potwierdzono, że takie przeznaczenie jest zgodne z projektem budowlanym, a w związku z tym również decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę.

Podstawowym celem wykorzystania budynku C będzie świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Podstawową z zaspokajanych potrzeb będzie potrzeba zakwaterowania pacjentów (całodobowy, całotygodniowy pobyt w ośrodku) wymagających rehabilitacji – z jednoczesnym zapewnieniem im opieki w celu poprawy swego zdrowia poprzez korzystanie z rehabilitacji.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest najem lokali na rzecz operatora. Wybudowane lokale będą następnie wynajmowane przez Wnioskodawcę na rzecz operatora obiektu, który będzie świadczył usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych. Operator zgodnie z umową najmu z właścicielem jest zobowiązany świadczyć wyłącznie usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, dla ludzi starszych. Nie ma w związku z tym prawnej możliwości wynajmu lokalu na inne cele. Nieruchomości będą przystosowane do zamieszkania i wynajmowania wyłącznie na cele mieszkalne, ponieważ operator zgodnie z umową może świadczyć z wykorzystaniem lokalu wyłącznie takie usługi. Wynajęcie lokalu na inny cel byłoby bezprawne i skutkowałoby z mocy umowy natychmiastowym jej rozwiązaniem i zaprzestaniem świadczenia usługi. W związku z powyższym, wobec charakteru lokalu oraz wyznaczonych umową z operatorem granic najmu, przesłanki zwolnienia są w sprawie spełnione.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym najem lokali może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca nadmienia również, że przed złożeniem niniejszego wniosku wystąpił z wnioskiem o wydanie WIS dla opisanego wyżej zdarzenia przyszłego. W wydanej decyzji Dyrektor KIS odmówił jednakże wydania WIS wskazując, że „W ramach postępowania o wydanie WIS Dyrektor KIS nie wydaje rozstrzygnięć w innych kwestiach dotyczących podatku od towarów i usług, np. dotyczących kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług. Nie jest więc możliwe wydanie WIS w tym zakresie. Podatnik może natomiast zwrócić się do Dyrektora KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej”.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1)„Czy wynajem lokali w Budynku C świadczą Państwo we własnym imieniu i na własny rachunek”?

Odpowiedź: Wskazują Państwo, że wynajem lokali w Budynku C Wnioskodawca świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek.

2)„Czy starosta stwierdził w formie zaświadczenia, że opisane we wniosku lokale w Budynku C, spełniają wymagania dotyczące samodzielnych lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048)”?

Odpowiedź: Wskazują Państwo, że starosta wyda zaświadczenia o samodzielności lokali zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

3)Czy operator, na którego rzecz będą Państwo wynajmowali lokale w Budynku C, jest społeczną agencją najmu, o której mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693)?

Odpowiedź: Operator, na którego rzecz Wnioskodawca będzie wynajmował lokale w Budynku C nie jest społeczną agencją najmu, o której mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym najem lokali na rzecz operatora może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, najem lokali na rzecz operatora może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT:

·zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693

W judykaturze wskazuje się, że:

„Zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 u.p.t.u. wymaga, aby jednocześnie spełniły się następujące przesłanki: wynajmujący świadczy usługę najmu na własny rachunek, usługa ta dotyczy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, a przy tym cel najmu jest wyłącznie mieszkaniowy” (zob. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 lipca 2018 r.),

„Ze zwolnienia z VAT korzystają usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe” (zob. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Bk 732/15)

„Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu »wyłącznie na cele mieszkaniowe«.” (zob. wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. akt I FSK 524/20).

Z powyższego przepisu prawa oraz zacytowanych orzeczeń sądów administracyjnych wynika, że przesłanką warunkującą możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT jest mieszkalny charakter wynajmowanej nieruchomości oraz sposób wykorzystania nieruchomości – cele mieszkaniowe.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że lokale będące przedmiotem niniejszego wniosku mają typowo mieszkalny charakter i stosownie do umowy zawartej między Wnioskodawcą, a wynajmującym (operatorem) mogą być wykorzystane wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy uzasadnia możliwość zastosowania w rozpoznawanym zdarzeniu przyszłym zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Wnioskodawca – w ślad za informacjami wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego – wskazuje również, że przed złożeniem niniejszego wniosku wystąpił z wnioskiem o wydanie WIS dla opisanego wyżej zdarzenia przyszłego. W wydanej decyzji Dyrektor KIS odmówił jednakże wydania WIS wskazując, że „W ramach postępowania o wydanie WIS Dyrektor KIS nie wydaje rozstrzygnięć w innych kwestiach dotyczących podatku od towarów i usług, np. dotyczących kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług. Nie jest więc możliwe wydanie WIS w tym zakresie.”. Skoro zatem organ interpretacyjny odmówił wydania WIS i uargumentował to możliwością skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanych usług, to okoliczność ta również stanowi przesłankę świadczącą o możliwości zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumnie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze, w odniesieniu do tej czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powołanego przepisu wynika, że w rozumieniu ustawy podatnikami mogą być osoby prawne, osoby fizyczne jak również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek:

·obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanych nieruchomości oraz

·subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanych nieruchomości (cel mieszkaniowy).

Ponadto, zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: „(…) dzierżawę i wynajem nieruchomości”.

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

·świadczenie usługi na własny rachunek,

·charakter mieszkalny nieruchomości,

·mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Jak stanowi art. 2 ust. 1a cyt. ustawy o własności lokali:

Ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo treścią decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie albo skutecznie dokonanym zawiadomieniem o zakończeniu budowy.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

W tym miejscu należy zwrócić również uwagę, że zwolnienie od podatku od towarów i usług, w tym zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie.

W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów (vide np. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. SA/Po 596/92). W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Ponadto, zgodnie natomiast z § 3 pkt 2, pkt 4 , pkt 9, pkt 10, pkt 11, pkt 13, pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225 ze zm.):

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

2)zabudowie jednorodzinnej – należy przez to rozumieć jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków, wraz z budynkami garażowymi i gospodarczymi;

4)budynku mieszkalnym – należy przez to rozumieć:

a)budynek mieszkalny wielorodzinny,

b)budynek mieszkalny jednorodzinny;

9)mieszkaniu – należy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego;

10)pomieszczeniu mieszkalnym – należy przez to rozumieć pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego;

11)pomieszczeniu pomocniczym – należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się w obrębie mieszkania lub lokalu użytkowego służące do celów komunikacji wewnętrznej, higieniczno-sanitarnych, przygotowywania posiłków, z wyjątkiem kuchni zakładów żywienia zbiorowego, a także do przechowywania ubrań, przedmiotów oraz żywności;

13)pomieszczeniu gospodarczym – należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych;

14)lokalu użytkowym – należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo inwestycję polegającą na budowie czterech budynków usługowych zakwaterowania turystycznego wraz z usługami towarzyszącymi. Budynki C i D w projektach architektoniczno-budowlanych określone zostały jako budynki zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych. We wniosku o wydanie pozwolenia na budowę w planach architektoniczno-budowlanych wskazano, że Budynek C, Państwa zdaniem powinien zostać zaklasyfikowany w PKOB 12 w klasie 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Status Budynku C jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieka lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych z wyodrębnionymi samodzielnymi (…) lokalami usługowymi użytkowymi oraz budynku, jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych został dodatkowo potwierdzony w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, w którym potwierdzono, że takie przeznaczenie jest zgodne z projektem budowlanym, a w związku z tym również decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę. Podstawowym celem wykorzystania Budynku C będzie świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Podstawową z zaspokajanych potrzeb będzie potrzeba zakwaterowania pacjentów (całodobowy, całotygodniowy pobyt w ośrodku) wymagających rehabilitacji – z jednoczesnym zapewnieniem im opieki w celu poprawy swego zdrowia poprzez korzystanie z rehabilitacji. Przedmiotem niniejszego wniosku jest najem lokali na rzecz operatora. Wybudowane lokale będą następnie wynajmowane przez Państwa na rzecz operatora obiektu, który będzie świadczył usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych. Operator zgodnie z umową najmu z właścicielem jest zobowiązany świadczyć wyłącznie usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, dla ludzi starszych. Nie ma w związku z tym prawnej możliwości wynajmu lokalu na inne cele. Nieruchomości będą przystosowane do zamieszkania i wynajmowana wyłącznie na cele mieszkalne, ponieważ operator zgodnie z umową może świadczyć z wykorzystaniem lokalu wyłącznie takie usługi. Wynajęcie lokalu na inny cel byłoby bezprawne i skutkowałoby z mocy umowy natychmiastowym jej rozwiązaniem i zaprzestaniem świadczenia usługi. Wynajem lokali w Budynku C świadczą Państwo we własnym imieniu i na własny rachunek. Starosta wyda zaświadczenia o samodzielności lokali zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. Operator, na którego rzecz będą Państwo wynajmowali lokale w Budynku C nie jest społeczną agencją najmu, o której mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług najmu lokali na rzecz operatora.

Jak wskazano powyżej, świadczenie usług najmu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku łącznego spełnienia warunków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Zatem zwolnieniu podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości – co istotne – o charakterze mieszkalnym, na cele mieszkaniowe.

W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione dwie z ww. trzech przesłanek dających możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, tj. brak mieszkalnego charakteru nieruchomości oraz brak wyłącznie mieszkalnego celu wynajmu.

Jak bowiem wynika z wniosku, w Budynku C będzie znajdowało się (…) wyodrębnionych samodzielnych lokali usługowych użytkowych.

Stwierdzają Państwo, że nie ma możliwości wyodrębnienia tych lokali jako mieszkalnych chociaż służyć one będą wyłącznie zakwaterowaniu i będą pod względem technicznym spełniały przesłanki lokali mieszkalnych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2 (tj. m.in. wymagań dotyczących samodzielnego lokalu mieszkalnego określonych w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali), stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

W odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo, że starosta wyda zaświadczenia o samodzielności lokali zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, nie wskazali Państwo jednak jakie przeznaczenie tych lokali określi ww. zaświadczenie, co biorąc pod uwagę opis sprawy nie pozwala wywieść, że lokale te będą samodzielnymi lokalami mieszkalnymi.

Przechodząc do przesłanki mieszkaniowego celu najmu należy wskazać, że warunek ten wyłącza z zakresu zwolnienia usługi wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości wykonywane na cele inne niż mieszkaniowe – a zatem np. na cele prowadzonej działalności gospodarczej lub inne (z zastrzeżeniem wykonywania czynności na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Podkreślić należy, iż decydującym kryterium uznania czy czynność jest dokonywana wyłącznie na cele mieszkaniowe czy na inne cele, jest cel wykorzystania nieruchomości przez podmiot ją najmujący, tj. cel nabywcy usługi. Istotny zatem w tym kontekście jest sposób rozporządzania mieniem przez usługobiorcę, który musi realizować jego cele mieszkaniowe.

Kwestia ta była przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. Warto tu wskazać w szczególności na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1182/16:

„Z treści powołanego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu »wyłącznie na cele mieszkaniowe«. Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania tego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę), a zatem to najemca w wynajmowanym lokalu powinien realizować własne cele mieszkaniowe. Jedynie bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący (usługobiorca) wynajął nieruchomość »wyłącznie na cele mieszkaniowe«. (…)

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd, zgodnie z którym zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem. Preferencją tą nie są natomiast objęte usługi wynajmu lokali mieszkalnych, których bezpośrednim celem nie jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celów gospodarczych, w tym zarobkowych (wyroki: z 3 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1012/12, z 7 kwietnia 2016 r. sygn. akt I FSK 1963/14 oraz z 4 października 2017 r. sygn. akt I FSK 501/16; dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Skład orzekający w niniejszej sprawie pogląd ten podziela”.

Z powyższego wynika, że usługa wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym (np. lokalu mieszkalnego), świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz podmiotu gospodarczego (innego niż społeczna agencja najmu), który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. podnajmuje tę nieruchomość innym podmiotom na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, wybudowane lokale będą wynajmowane przez Państwa na rzecz operatora obiektu, który będzie świadczył usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych. Operator zgodnie z umową najmu z właścicielem jest zobowiązany świadczyć wyłącznie usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, dla ludzi starszych. Wynajęcie lokalu na inny cel byłoby bezprawne i skutkowałoby z mocy umowy natychmiastowym jej rozwiązaniem i zaprzestaniem świadczenia usługi.

Zatem operator, na którego rzecz wynajmą Państwo lokale nie będzie w nich realizował swoich celów mieszkaniowych, ale będzie wykorzystywał te lokale do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. świadczenia usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych.

Tym samym nie będą spełnione wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W rezultacie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, świadczone przez Państwa usługi nie będą spełniały przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że w opisanym zdarzeniu przyszłym najem lokali na rzecz operatora nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.