Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku od towarów i usług z faktury dokumentującej zakup energii elektrycznej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 16 stycznia 2025 r. (wpływ 16 stycznia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka posiada własną instalację fotowoltaiczną o mocy 356,26 kW, z której wyprodukowana energia jest wykorzystywana w Spółce, bez odsprzedaży do firmy energetycznej.

Do sieci elektrycznej Spółki zostały zamontowane 4 stacje ładowania do samochodów elektrycznych.

Spółka zamówiła 4 elektryczne samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony i dokonała wpłaty zaliczki na nie.

Spółka będzie korzystała z finansowania zakupu w formie Lease&Drive.

Zakupione samochody elektryczne będą wykorzystywane przez pracowników Spółki zarówno do działalności gospodarczej, jak i dla celów prywatnych. W części dotyczącej działalności gospodarczej samochody są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatek naliczony będzie stanowił 50% kwoty podatku VAT wynikającego z faktur związanych z nabyciem usługi Lease&Drive.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a) i ust. 5e ustawy podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów zostanie zaliczona wartość do maksymalnego limitu 225.000,00 zł.

Wartość każdego samochodu razem z nieodliczonym podatkiem VAT w wysokości 50% nie przekroczy kwoty 225.000,00 zł.

Stacje ładowania będą posiadały wspólny podlicznik, ale nie będzie on wykazywany jako oddzielna pozycja na fakturze od firmy energetycznej.

Spółka otrzyma jedną fakturę za łączne zużycie prądu z innymi opłatami stałymi, z uwzględnieniem pomniejszenia o wyprodukowaną energię przez instalację fotowoltaiczną. Faktura dotyczy zakupionej energii za zużycie prądu przekraczające wyprodukowaną energię przez fotowoltaikę. Energia wyprodukowana przez fotowoltaikę jest wykorzystywana w całości przez naszą Spółkę pozostałą część energii Spółka dokupuje i na nią wystawiana jest faktura przez firmę energetyczną. Spółka nie odsprzedaje energii elektrycznej wyprodukowanej we własnej instalacji.

Wyprodukowana energia przez instalację fotowoltaiczną znacznie przewyższa maksymalny pobór energii przez wymienione samochody.

Wyprodukowany przez instalację fotowoltaiczną prąd w 100% zaspokoi potrzeby samochodów elektrycznych, więc Spółka nie będzie go kupować od operatora energetycznego.

Montując podlicznik Spółka jest w stanie wykazać ten fakt.

Energia elektryczna udokumentowana fakturą wykorzystywana jest przez Spółkę do produkcji, maszyny produkcyjne podłączone są do instalacji elektrycznej, zużywają one ok 600 MWh miesięcznie według stanu faktycznego zależnego od obciążenia maszyn.

Zakupiona od operatora energia elektryczna, udokumentowana fakturą wykorzystywana jest w Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT do produkcji regranulatów i worków foliowych, które sprzedawane są na terytorium kraju i Unii Europejskiej, sporadycznie na eksport.

Energia elektryczna, której zakup jest udokumentowany fakturą jest nabywana w celu zasilenia pracy maszyn do wyprodukowania wyrobów dalej sprzedawanych w działalności gospodarczej, a ostatecznie do osiągnięcia w miarę możliwości dodatniego wyniku finansowego.

Zakup wyżej opisywanej energii związany jest z osiąganiem przez Spółkę przychodów z działalności gospodarczej w związku z produkcją sprzedawanych wyrobów gotowych.

Na fakturze otrzymanej od operatora energetycznego nie znajduje się łączna opłata z energią sprzedaną, ponieważ Spółka nie sprzedaje energii do operatora, całą wyprodukowaną energię przez instalację fotowoltaiczną zużywa w bieżącym procesie. W związku z tym również opłata za energię zużytą do ładowania samochodów nie znajduje się na fakturze. Na fakturach znajduje się tylko opłata za zużytą energię ponad wartość wyprodukowaną przez fotowoltaikę.

Wydatki, będące przedmiotem wniosku zastały faktycznie przez Spółkę poniesione oraz nie stanowią one wydatków, o których mowa w art. 16 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Zgodnie z informacją zamieszczoną powyżej Spółka jest w stanie ustalić odrębnie ilość energii elektrycznej pobranej do ładowania samochodów osobowych oraz pozostałej zużytej energii przez zamontowanie podliczników.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie:

- Czy dane zarejestrowane na podliczniku pozwalają na jednoznaczne ustalenie, czy pobrana energia na potrzeby ładowania samochodów pochodzi wyłącznie z fotowoltaiki, wskazali Państwo, że dane zarejestrowane na podliczniku nie pozwalają na jednoznaczne ustalenie, czy pobrana energia na potrzeby ładowania samochodów pochodzi wyłącznie z fotowoltaiki. Pozwala on na rejestrowanie energii pobranej na potrzeby ładowania. Ilość pobranej i zarejestrowanej energii na ładowanie samochodów jest niższa od energii produkowanej przez fotowoltaikę.

- Jakie dane rejestruje podlicznik, czy ewidencjonuje on ogólną ilość pobranej energii z fotowoltaiki, czy jest możliwe przy jego pomocy ustalenie ilości energii pobranej do ładowania samochodów, a w przypadku twierdzącej odpowiedzi należało wskazać sposób w jaki Państwo są w stanie wykazać ten fakt, podali Państwo, że podlicznik rejestruje ilość energii pobranej do ładowania samochodów. Są Państwo w stanie wyodrębnić ilość energii pobranej do ładownia przez samochody elektryczne. Zestawiając ilość wyprodukowanej energii przez fotowoltaikę i energii pobranej do ładowania samochodów widoczne jest, że energia zużyta do ładowania samochodów jest niższa niż produkcja energii przez fotowoltaikę.

Dla przykładu w grudniu:

Zużycie energii przez zakład w grudniu - 532,26 MWh (na podstawie faktury z (…) + wyprodukowane przez fotowoltaikę - 5,89 MWh (na podstawie odczytu z aplikacji fotowoltaiki) = 538,15 MWh.

Ładowanie samochodów w grudniu - 1,87 MWh.

Produkcja fotowoltaiki - 5,89 MWh minus licznik ładowania samochodów -1,87 MWh = 4,02

MWh - pozostało z fotowoltaiki.

Zestawienie tabelaryczne produkcji przez fotowoltaikę i zużycia do ładowania samochodów z podziałem na poszczególne miesiące od rozpoczęcia użytkowania samochodów elektrycznych.

Reasumując produkcja z fotowoltaiki była większa niż pobór ładowania samochodów.

Pytanie

Czy mają Państwo możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z faktury dokumentującej zakup energii elektrycznej w 100%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług art. 86 ust. 1. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 86a ust. 2 pkt 3 do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przepis ten na wprost nie wyszczególnia energii elektrycznej, jak ma to miejsce w przypadku oleju napędowego i gazu, jako środka napędowego pojazdów. W żaden sposób nie ma też w przepisach uregulowania dotyczącego korzystania do ładowania samochodów elektrycznych z własnej instalacji fotowoltaicznej, która nie powoduje obowiązku zakupu prądu od operatora energetycznego.

Zakup energii elektrycznej do samochodu o napędzie elektrycznym na stacji ładowania w każdym innym miejscu poza siedzibą Spółki, w którym otrzymają Państwo fakturę zakupu traktować można analogicznie, jak zakup paliw samochodowych i innych wydatków eksploatacyjnych i zgodnie z art. 86a ust. 1 odliczyć tylko 50% wykazanego podatku naliczonego.

Natomiast Państwa zdaniem, prąd wyprodukowany przez instalację fotowoltaiczną w 100% zaspokoi zapotrzebowanie samochodów elektrycznych, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług wykorzystujący zakupione towary i usługi do czynności opodatkowanych mają Państwo prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktury zakupu energii elektrycznej od operatora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Z kolei art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

• zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz
• obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) - gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Oznacza to, podatnik jest zobowiązany do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez podatnika metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiadają Państwo własną instalację fotowoltaiczną, z której wyprodukowana energia jest wykorzystywana przez Państwa, bez odsprzedaży do firmy energetycznej. Do Państwa sieci elektrycznej zostały zamontowane 4 stacje ładowania do samochodów elektrycznych. Zamówili Państwo 4 elektryczne samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Zakupione samochody elektryczne będą wykorzystywane przez Państwa pracowników zarówno do działalności gospodarczej, jak i dla celów prywatnych. W części dotyczącej działalności gospodarczej samochody są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT, podatek naliczony będzie stanowił 50% kwoty podatku VAT wynikającego z faktur związanych z nabyciem usługi Lease&Drive. Stacje ładowania będą posiadały wspólny podlicznik, ale nie będzie on wykazywany jako oddzielna pozycja na fakturze od firmy energetycznej. Otrzymają Państwo jedną fakturę za łączne zużycie prądu z innymi opłatami stałymi, z uwzględnieniem pomniejszenia o wyprodukowaną energię przez instalację fotowoltaiczną. Faktura dotyczy zakupionej energii za zużycie prądu przekraczające wyprodukowaną energię przez fotowoltaikę. Energia wyprodukowana przez fotowoltaikę jest wykorzystywana w całości przez Państwa, pozostałą część energii dokupują Państwo i na nią wystawiana jest faktura przez firmę energetyczną. Nie odsprzedają Państwo energii elektrycznej wyprodukowanej we własnej instalacji. Wyprodukowany przez instalację fotowoltaiczną prąd w 100% zaspokoi potrzeby samochodów elektrycznych, więc nie będą Państwo kupować go od operatora energetycznego. Montując podlicznik są Państwo w stanie wykazać ten fakt. Zakupiona od operatora energia elektryczna, udokumentowana fakturą wykorzystywana jest w Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Na fakturze otrzymanej od operatora energetycznego nie znajduje się łączna opłata za energią sprzedaną, ponieważ nie sprzedają Państwo energii do operatora. Cała wyprodukowana energia przez instalację fotowoltaiczną zużywana jest w bieżącym procesie. W związku z tym również opłata za energię zużytą do ładowania samochodów nie znajduje się na fakturze. Na fakturach znajduje się tylko opłata za zużytą energię ponad wartość wyprodukowaną przez fotowoltaikę.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia 100% podatku od towarów i usług z faktury dokumentującej zakup energii elektrycznej.

Jak już wyżej wskazano, podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, do nabywanej przez Państwa energii elektrycznej wynikającej z faktur zakupu otrzymanych od operatora, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w takiej części, w jakiej nabyta przez Państwa energia elektryczna będzie wykorzystana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zaprezentowane okoliczności sprawy wskazują, że przypisanie przez Państwa nabywanej energii elektrycznej w całości do czynności opodatkowanych nie jest możliwe.

Z opisu sprawy wynika, że zakupione samochody elektryczne będą wykorzystywane przez pracowników Spółki zarówno do działalności gospodarczej, jak i dla celów prywatnych. W związku z tym przysługuje Państwu ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT w stosunku do tych samochodów w wysokości 50%. Wskazali także Państwo, że stacje ładowania posiadanych samochodów są podłączone do instalacji fotowoltaicznej i będą posiadały wspólny podlicznik, wskazujący ilość energii pobranej przez stacje.

Wskazali Państwo w opisie sprawy, że są Państwo w stanie ustalić odrębnie ilość energii elektrycznej pobranej do ładowania samochodów osobowych oraz pozostałej zużytej energii przez zamontowanie podliczników. Jednakże dane zarejestrowane na podliczniku nie pozwalają na jednoznaczne ustalenie, czy pobrana energia na potrzeby ładowania samochodów pochodzi wyłącznie z fotowoltaiki. Podlicznik pozwala na rejestrowanie energii pobranej na potrzeby ładowania. Rejestruje on ilość energii pobranej do ładowania samochodów. Są zatem Państwo w stanie wyodrębnić ilość energii pobranej do ładowania przez samochody elektryczne, jednak na podstawie wskazań podlicznika nie są Państwo w sposób obiektywny stwierdzić, że energia pobrana przez stacje ładowania pochodzi wyłącznie z instalacji fotowoltaicznej.

Wskazują Państwo, że zestawiając ilość wyprodukowanej energii przez fotowoltaikę i energii pobranej do ładowania samochodów widoczne jest, że energia zużyta do ładowania samochodów jest niższa niż produkcja energii przez fotowoltaikę. Nie oznacza to wbrew Państwa twierdzeniu, że są Państwo w stanie na podstawie podlicznika jednoznacznie stwierdzić, że energia pobrana przez stacje ładowania pochodzi wyłącznie z instalacji fotowoltaicznej.

Zgodnie z Państwa wyjaśnieniami, podlicznik pozwala na zarejestrowanie ilości pobranej energii na potrzeby ładowania samochodów. Podlicznik nie wskazuje ilości pobranej energii elektrycznej przez stacje ładowania z instalacji fotowoltaicznej, a wskazuje jedynie ogólny pobór energii przez stacje. Na tej podstawie są Państwo w stanie określić ilość energii zużytej przez stacje ładowania. Państwa wskazanie, że energia zużyta na potrzeby ładowania jest niższa niż wyprodukowana przez fotowoltaikę nie pozwala na stwierdzenie, że są Państwo w stanie jednoznacznie określić, że energia pobrana przez stacje pochodzi wyłącznie z instalacji fotowoltaicznej.

Co więcej, przedstawione przez Państwa wyliczenia odnoszące się do okresów rozliczeniowych (miesięcy), z których wynika, że energia wyprodukowana przez fotowoltaikę w tym okresie przewyższa zapotrzebowanie na energię przez stacje ładowania - nie jest wystarczająca, aby stwierdzić, że zakupiona przez Państwa energia elektryczna jest wykorzystywana wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej polegającej na produkcji regranulatów i worków foliowych.

Jako przykład wskazali Państwo zużycie energii przez zakład w grudniu - 532,26 MWh (na podstawie faktury z (…) + wyprodukowane przez fotowoltaikę - 5,89 MWh (na podstawie odczytu z aplikacji fotowoltaiki) = 538,15 MWh.

Ładowanie samochodów w grudniu - 1,87 MWh.

Produkcja fotowoltaiki - 5,89 MWh minus licznik ładowania samochodów -1,87 MWh = 4,02

MWh - pozostało z fotowoltaiki.

Z tak przedstawionych danych wynika wprost, że energia wyprodukowana w przykładowym okresie zaspokaja znikomą część rzeczywistego zapotrzebowania Państwa na energię elektryczną. Tym samym Państwa wyjaśnienia i wyliczenia w żaden sposób nie pozwalają na stwierdzenie, że montując podlicznik wskazujący ilość energii pobraną przez stacje ładowania są Państwo w stanie jednoznaczne stwierdzić, że energia pobrana na potrzeby ładowania samochodów pochodzi wyłącznie z instalacji fotowoltaicznej i nie została zakupiona od operatora energetycznego.

Należy podkreślić, że podany przez Państwa przykład jest ogólny, nie uwzględnia produkcji energii przez fotowoltaikę i jej wykorzystania w momencie ładowania samochodów. Wskazane przez Państwa wyliczenia nie uwzględniają okoliczności czy w momencie podłączenia samochodu do stacji, instalacja zdołała wyprodukować wystarczającą ilość energii elektrycznej, aby w całości zaspokoić zapotrzebowanie stacji ładowania, a jeżeli tak to, że energia ta nie została spożytkowana przez zakład produkcyjny, który jest także zasilany przez instalacje fotowoltaiczną. Ponadto w przedstawionym przykładzie pomijają Państwo specyfikę działania instalacji fotowoltaicznej i uzależnienie produkcji prądu od korzystnych warunków atmosferycznych. Przedstawione wyliczenie prezentuje zbiorcze dane z konkretnego okresu rozliczeniowego, z którego nie wynika w żaden sposób, że energia pobrana przez stacje ładowania pochodzi wyłącznie z instalacji fotowoltaicznej.

Tym samym otrzymana faktura od operatora dokumentuje łącznie zużytą przez Państwa energię w określonym okresie na potrzeby funkcjonowania zakładu produkcyjnego (czynności opodatkowane podatkiem VAT w 100%) oraz stacji ładowania samochodów osobowych (czynności w stosunku do których przysługuje Państwu ograniczone prawo do odliczenia podatku w wysokości 50%).

Zatem, w analizowanej sprawie, w odniesieniu do wydatków na zakup energii elektrycznej, które służą Państwa działalności, mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 w takiej wysokości, w jakiej nabywana energia służyć będzie wykonywanym czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Jak wskazano powyżej, sposób w jaki Państwo określą część podatku naliczonego, który będzie podlegał odliczeniu, musi być jak najbardziej wiarygodny i rzetelny, tak aby gwarantował odliczenie wyłącznie części podatku związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku od towarów i usług z faktury dokumentującej zakup energii elektrycznej. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.