
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowe w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienie Praw IP na rzecz Spółki,
- prawidłowe w zakresie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej z tytułu ww. transakcji, w przypadku uznania ww. przeniesienia Praw IP za podlegające opodatkowaniu VAT.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
23 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:
- niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienie Praw IP na rzecz Spółki,
- prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej z tytułu ww. transakcji, w przypadku uznania ww. przeniesienia Praw IP za podlegające opodatkowaniu VAT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 grudnia 2024 r. (wpływ 19 grudnia 2024 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowany będący stroną postępowania: …
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:....
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości uzyskiwanych dochodów wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Od 1 lutego 2008 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą pod firmą „…”, obejmującą produkcję i sprzedaż na rzecz klientów małych, z reguły mobilnych (instalacja na podwoziu) domków wakacyjnych, wykonanych z drewna, w konstrukcji szkieletowej.
W dniu 1 lutego 2023 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą pod firmą „…”. Do dnia złożenia wniosku o interpretację, działalność gospodarcza nie została przez Wnioskodawcę wznowiona.
Na potrzeby prowadzonej działalności, Wnioskodawca tworzył w latach 2012-2020 projekty architektoniczne małych domów wakacyjnych, na podstawie których takie domki produkował. Wnioskodawca stworzył również logotyp …, który od 2012 r. wykorzystywał jako niezarejestrowany znak towarowy w celu oznaczania wytwarzanych przez siebie towarów. Wnioskodawca uzyskał w …, z dniem 21 czerwca 2021 r. prawo z rejestracji słowno-graficznego znaku towarowego „…”, numer rejestracyjny: …, będącego odpowiednikiem ww. logotypu.
Wnioskodawca uzyskał ponadto w …, z dniem 11 stycznia 2024 r. prawa z rejestracji wzoru wspólnotowego …, rejestracja pod numerem … i numerem …, obejmującego wygląd domku wakacyjnego o tej nazwie. Ww. prawa, w zakresie jakim powstały do dnia 1 lutego 2023 r., tj. do dnia zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, były wykorzystywane przez niego w ramach tej działalności. Nie wchodziły jednak do majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ani nie podlegały amortyzacji, pozostawały natomiast jego wyłączną własnością.
W dniu 4 lutego 2021 r. Wnioskodawca utworzył … sp. z o.o. z siedzibą w …, w której objął 100% udziałów. W dniu 6 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wniósł do Spółki jako aport zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa firmy „…”, pozostając jej jedynym wspólnikiem. W ramach aportu na Spółkę nie zostały przeniesione prawa, o których mowa w akapicie poprzedzającym. Pozostały one w majątku osobistym Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności Spółki również była produkcja i sprzedaż małych domków wakacyjnych.
Po powołaniu Spółki, a następnie po wniesieniu do niej aportu, do czasu zawieszenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Spółka oraz Wnioskodawca działający pod firmą „…” współpracowali w zakresie obsługi zleceń klientów z zakresu budowy małych domków wakacyjnych. Z ww. praw (projekty architektoniczne, logotyp, znak towarowy, itd.), tych korzystał wówczas zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka. Od daty zawieszenia przez Wnioskodawcę jego działalności gospodarczej, z praw tych korzystała wyłącznie Spółka. Prawa te nie były natomiast udostępniane przez Wnioskodawcę na rzecz jakkolwiek innych podmiotów, w tym poprzez czynności odpłatnej licencji, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
Ponadto, ww. prawa nie stanowiły i nie stanowią przedsiębiorstwa ani jej zorganizowanej części. W dniu 25 września 2024 r. w celu wykonania zobowiązań pieniężnych Wnioskodawcy wobec Spółki, które wynikały z różnych tytułów prawnych (dalej: „Zadłużenie”), Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowy, na podstawie których przeniósł na Spółkę ww. prawa, czyli: prawa autorskie majątkowe oraz prawa własności przemysłowej do projektów małych domów wakacyjnych oraz do logotypu „…”, prawa do słowno-graficznego znaku towarowego „…” (numer rejestracyjny: …) zarejestrowanego w … oraz prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego do projektu domku … zarejestrowanego w dniu przez …, pod numerem … i … – a to w celu zwolnienia Wnioskodawcy ze zobowiązania do spłaty na rzecz Spółki Zadłużenia (datio in solutum) (dalej: „Prawa IP” oraz „Transakcja”).
Transakcja – ze względów ostrożnościowych – została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki. Przed dokonaniem Transakcji, w dniu 24 września 2024 r. Wnioskodawca złożył do właściwego urzędu skarbowego informację na podstawie art. 96 ust. 9b Ustawy o VAT.
Spółka na dzień Transakcji była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nadal nim jest.
Po nabyciu Praw IP Spółka nadal prowadzi i planuje prowadzić działalność gospodarczą pod marką … w zakresie produkcji i sprzedaży małych domków wakacyjnych (opodatkowaną VAT), wykorzystując w tym zakresie Prawa IP. W konsekwencji, jak wynika z powyższego, nabycie Praw IP przez Spółkę jest związane wyłącznie z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT.
W dniu 26 września 2024 r. Wnioskodawca sprzedał wszystkie posiadane przez siebie udziały w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego.
W uzupełnieniu wniosku udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1. „Czy jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?”
Odpowiedź: Wnioskodawca oświadcza, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
2. „W związku z informacją, iż „W dniu 1 lutego 2023 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą (...)” należy doprecyzować czy na dzień uzupełnienia wniosku prowadzona przez Pana działalność gospodarcza została wznowiona?”
Odpowiedź: Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza pod firmą … nie została wznowiona na dzień uzupełnienia niniejszego wniosku.
3. „Jakie dokładnie postanowienia pomiędzy Panem a Spółką wynikają z zawartej w dniu 25 września 2024 r. umowy, na podstawie której przeniósł Pan na Spółkę Prawa IP, o których mowa we wniosku?”
Odpowiedź: Przeniesienie Praw IP przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nastąpiło na podstawie Umowy z dnia 25 września 2024 r. w sprawie przeniesienia praw własności intelektualnej w celu zwolnienia z zobowiązania (datio in solutum).
Poniżej zaprezentowano kopie najistotniejszych postanowień niniejszej umowy, w której Wnioskodawca jest oznaczony jako „Uprawniony” zaś Spółka jako „Nabywca”.
PREAMBUŁA:
(A) Uprawniony stworzył projekty małych domów wakacyjnych wskazanych w załączniku nr 3 do Umowy (dalej jako „Projekty”) oraz logotyp … wskazany poniżej (dalej jako „Logotyp”, Projekty i Logotyp łącznie dalej jako „Własność intelektualna”);
(B) W dniu 17 września 2024 r. strony zawarły porozumienie w sprawie spłaty świadczenia pieniężnego („Porozumienie"), w którym postanowiły, że Uprawniony przeniesie Własność Intelektualną na Nabywcę w celu zwolnienia Uprawnionego z zobowiązania do zapłaty na rzecz Nabywcy należności określonych w § 1 ust. 1 tego Porozumienia (datio in solutum).
(C) Strony postanowiły podpisać niniejszą Umowę, w ramach której przeniosą na rzecz Nabywcy prawa wyłączne do Własności intelektualnej w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie. Niniejsza Umowy zawierana jest w celu wykonania Porozumienia.
1. Przeniesienie praw wyłącznych
2.1 Uprawniony oświadcza, że przysługują mu prawa wyłączne do Własności intelektualnej, w szczególności majątkowe i osobiste prawa autorskie oraz prawa własności przemysłowej - w zakresie w jakim prawa te istnieją w chwili zawarcia Umowy ze względu na publiczne korzystanie z Własności intelektualnej przez Uprawnionego i Nabywcę. Uprawniony oświadcza również, że prawa, o których mowa w zdaniu poprzedzającym nie są obciążone prawami osób trzecich a przeniesienie praw wyłącznych do Własności intelektualnej na Nabywcę oraz korzystanie przez Nabywcę z Własności intelektualnej nie będzie naruszało praw jakichkolwiek osób trzecich.
2.2 Z chwilą zawarcia Umowy Uprawniony przenosi na Nabywcę autorskie prawa majątkowe do Własności intelektualnej stanowiącej utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych w najszerszym dopuszczalnym przez prawo zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w szczególności na terytoriach wszystkich państw świata, bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych lub przedmiotowych i na wszystkich znanych w dniu zawarcia Umowy polach eksploatacji, w szczególności:
1.2.1. trwałe lub czasowe utrwalanie i zwielokrotnianie Własności intelektualnej w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym także utrwalanie i zwielokrotnianie Własności intelektualnej dowolną techniką, w tym techniką zapisu magnetycznego lub techniką cyfrową, taką jak zapis na płycie CD, DVD, Blu-ray, urządzeniu z pamięcią flash lub jakimkolwiek innym nośniku pamięci;
1.2.2. obrót Własnością intelektualną, w tym wprowadzanie do obrotu, użyczanie lub najem Własności intelektualnej, a także rozpowszechnianie Własności intelektualnej w inny sposób, w tym jej publiczne wykonywanie, wystawianie, wyświetlanie, odtwarzanie, a także publiczne udostępnianie w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niej dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem sieci Internet;
1.2.3. wykorzystanie we wszelkich działaniach reklamowych i promocyjnych;
1.2.4. korzystanie z Własności intelektualnej bądź jej części w charakterze dóbr własności przemysłowej, w tym znaków towarowych lub wzorów przemysłowych;
1.2.5. realizacja dowolnej ilości małych domów wakacyjnych według projektów wskazanych w załączniku nr 2.
2.3 Z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych do Własności intelektualnej, Uprawniony zezwala Nabywcy na wykonywanie oraz przenosi na Nabywcę wyłączne prawo do zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych (obejmujących prawo do korzystania i rozporządzania utworami zależnymi oraz zezwalania na korzystanie i rozporządzanie utworami zależnymi) do opracowań Własności intelektualnej w nieograniczonym zakresie, w szczególności na polach eksploatacji wymienionych w pkt 2.2 powyżej.
2.4 Dla uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że Nabywca ma prawo do korzystania z Własności intelektualnej zarówno w całości, jak i z jej dowolnych części (fragmentów) oraz łączenia Własności intelektualnej lub jej części z innymi utworami.
2.5 Nabywca uprawniony jest, bez żadnych ograniczeń, do dalszego zbywania i obciążania autorskich praw majątkowych do Własności intelektualnej i udzielania licencji, w tym z prawem dalszej sublicencji o dowolnej treści na wszystkich lub niektórych polach eksploatacji wskazanych w Umowie na rzecz dowolnych osób trzecich.
2.6 Uprawniony zobowiązuje się względem Nabywcy, że autorskie prawa osobiste do Własności intelektualnej nie będą wykonywane względem Nabywcy ani podmiotów korzystających z Własności intelektualnej za zezwoleniem Nabywcy. Autorstwo Własności intelektualnej będzie oznaczane (imieniem i nazwiskiem Uprawnionego) albo nieoznaczane (rozpowszechnianie anonimowe) w sposób wybrany przez Nabywcę. Z chwilą zawarcia Umowy, Uprawniony udziela Nabywcy zezwolenia na pierwsze publiczne udostępnienie tej Własności intelektualnej, która dotychczas nie była udostępniona.
2.7 W chwili wskazanej w pkt 1.2 powyżej Uprawniony przenosi na Nabywcę na terytoriach wszystkich państw świata wszelkie przysługujące mu prawa własności przemysłowej do Własności intelektualnej, w szczególności prawa do uzyskania praw z rejestracji wzorów przemysłowych, praw ochronnych na wzory użytkowe lub patentów na wynalazki, a także prawa do niezarejestrowanych wzorów przemysłowych, z zastrzeżeniem jednak prawa ochronnego do francuskiego słowno-graficznego znaku towarowego „…” (nr rejestracji …) oraz prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego do projektu domku letniskowego … zarejestrowanego w dniu 11.01.2024 r. przez …, pod numerem … i …, które zostaną przeniesione na podstawie odrębnych umów. Uprawniony przenosi również na Nabywcę ewentualnie przysługujące mu prawo do korzystania z Logotypu w charakterze niezarejestrowanego znaku towarowego.
2.8 Uprawniony zobowiązuje się też udzielić Nabywcy wszelkiej niezbędnej pomocy przy dokonywaniu przed właściwymi organami czynności zmierzających do uzyskania praw własności przemysłowej na Własność intelektualną, w tym ewentualnie złożyć wymagane przez takie organy oświadczenia.
2.9 Przeniesienie praw, udzielenie zezwoleń i podjęcie zobowiązań, o których mowa w niniejszym punkcie Umowy następuje w celu wskazanym w pkt 2.2.1 Umowy.
2. Przeniesienie własności intelektualnej w celu zwolnienia uprawnionego z innego zobowiązania.
2.1 Strony ustalają wartość Własności Intelektualnej na kwotę EUR … (słownie: … euro). W ramach tej kwoty, wartość Logotypu Strony ustalają na kwotę EUR … (słownie … euro), wartość każdego z Projektów na kwotę EUR … (słownie: … euro). Nabywca oświadcza, że w wyniku przeniesienia na niego Własności Intelektualnej, zobowiązanie Uprawnionego do zapłaty na rzecz Nabywcy należności określonych w § 1 ust 1 Porozumienia zostało wykonane w wysokości odpowiadającej tej kwocie.
3. Rozliczenia
2.1 Uprawniony wystawi fakturę na kwotę EUR … (słownie: … euro) powiększoną o podatek VAT według stawki 23%. Faktura w zakresie podatku VAT będzie płatna w terminie 7 dni od dnia zawarcia Umowy. Zapłata podatku VAT nastąpi przelewem na rachunek bankowy Uprawnionego wskazany na wystawionej przez Uprawnionego i przekazanej Nabywcy fakturze.
2.2 W przypadku zmiany kwalifikacji podatkowej czynności objętych niniejszą Umową, strony dopuszczają dostosowanie wzajemnych rozliczeń na zasadach, które określą w osobnej umowie.
4. Postanowienia końcowe
2.1 Strony zgodnie postanawiają, że jeżeli którekolwiek z postanowień Umowy zostałyby prawomocnie uznane w całości albo w części przez sąd lub inny właściwy organ za nieważne lub jeżeli nieważność któregokolwiek z postanowień Umowy wynikałaby z obowiązujących przepisów prawa albo jeżeli którekolwiek z postanowień Umowy okazałoby się niemożliwe do wykonania w całości albo w części, pozostałe postanowienia Umowy pozostają w mocy. W odniesieniu do postanowień Umowy w całości albo częściowo nieważnych lub w całości albo częściowo niemożliwych do wykonania, Strony zobowiązują się negocjować w dobrej wierze postanowienia zastępcze, które w możliwie największym stopniu będą odzwierciedlały wolę Stron i cel postanowienia nieważnego lub niemożliwego do wykonania, ze szczególnym uwzględnieniem celu zawarcia Umowy.
2.2 Wszelkie zmiany Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
2.3 W sprawach uregulowanych oraz nieuregulowanych w Umowie mają zastosowanie przepisy prawa polskiego, w szczególności Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, Rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych.
2.4 Strony poddają wszelkie spory mogące w przyszłości wyniknąć z Umowy (w tym o ustalenie treści, zmianę, ustalenie istnienia, wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania) sądowi właściwemu miejscowo dla siedziby strony pozwanej.
2.5 Umowa została sporządzona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze Stron.
2.6 Umowa wchodzi w życie w dniu jego podpisania przez Strony.
Do przedmiotowej umowy załączona została m. in. lista Projektów, obejmująca: …
4.„Jak została określona nazwa czynności na wystawionej przez Pana fakturze dokumentującej przeniesienie na Spółkę ww. Praw IP?”
Odpowiedź: Na fakturze dokumentującej przedmiotową transakcję została ona opisana jako: Przeniesienie praw do własności intelektualnej (IP).
Pytania
1.Czy przeniesienie Praw IP przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w ramach Transakcji podlega opodatkowaniu VAT?
2.Czy w przypadku uznania, że przeniesienie Praw IP przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w ramach Transakcji podlega opodatkowaniu VAT, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej w tym zakresie od Wnioskodawcy?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie Praw IP na rzecz Spółki w ramach Transakcji nie podlega opodatkowaniu VAT.
2.Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że przeniesienie Praw IP na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu VAT, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej Transakcję.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Uwagi wstępne:
Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca oraz Spółka uczestniczą w tym samym zdarzeniu, zgodnie z art. 14r § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, występują o wydanie interpretacji we wspólnym wniosku. Z punktu widzenia Wnioskodawcy określenie czy Transakcja podlega opodatkowaniu VAT, będzie wpływało na jego obowiązki (lub ich brak) w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy o VAT, wystawienia faktury na rzecz Spółki oraz rozliczenia podatku VAT należnego do właściwego urzędu skarbowego. Z punktu widzenia Spółki, określenie czy Transakcja podlega opodatkowaniu VAT, będzie bezpośrednio wpływało na prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego jako część ceny.
Tym samym wspólny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wspólnej sprawy każdej ze stron Transakcji, która to sprawa kształtuje ich prawa i obowiązki na gruncie Ustawy o VAT. Jednocześnie obie strony Transakcji uczestniczą w tym samym zaistniałym stanie faktycznym. Każda ze stron Transakcji ma zatem istotny interes prawny w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, dotyczącej tego samego zdarzenia.
Uzasadnienie odnośnie Pytania nr 1:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Definicję pojęcia "towary" zawiera art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, zgodnie z którym przez "towary" rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W myśl art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Prawa IP będące przedmiotem Transakcji zaliczane są do wartości niematerialnych i prawnych a zatem nie spełniają definicji towaru w świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT. W związku z powyższym, przeniesienie Praw IP stanowi świadczenie usług przy czym opodatkowanie takiego świadczenia podatkiem VAT uzależnione jest od spełnienia następujących przesłanek pozytywnych:
-świadczenie powinno stanowić czynność opodatkowaną zgodnie z przepisami Ustawy o VAT,
-świadczenie powinno być wykonane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze,
-świadczenie powinno być wykonane na rzecz podmiotu będącego odbiorcą świadczenia, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z tym świadczeniem,
-świadczenie powinno mieć charakter odpłatny, tj. powinien istnieć bezpośredni związek pomiędzy wykonaną czynnością a odpłatnością,
-powinien istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym a odbiorcą towaru lub usługi.
Tym samym – odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (w tym przeniesienie Praw IP w ramach Transakcji) podlegają opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika VAT działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Cytowane powyżej przepisy stanowią implementację przepisów wspólnotowych, tj. art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., dalej jako: Dyrektywa 2006/112/WE), zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
W świetle przepisu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz me prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwała na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Biorąc pod uwagę powyższe, jak również fakt, że w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca:
1. nie wytworzył Praw IP w celu prowadzenia działalności gospodarczej mającej na celu odpłatne zbywanie, dzierżawienie, udzielanie licencji lub odpłatne udostępnianie w inny sposób ww. Praw;
2. nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania projektów, znaków towarowych, czy innych oznaczeń słowno-graficznych, ani w zakresie obrotu tego rodzaju prawami,
3. nie ma zamiaru prowadzenia działalności w zakresie wytwarzania projektów, znaków towarowych, czy innych oznaczeń słowno-graficznych, ani w zakresie obrotu tego rodzaju prawami,
4. dokonał zbycia Praw IP stanowiącego jednorazowe rozporządzenie majątkiem i z chwilą jego dokonania Wnioskodawca utracił wszelkie prawa do wykorzystywania tego składnika majątku, w tym również posługiwania się nim, czerpania z niego korzyści.
W związku z powyższym zbycie Praw IP w ramach Transakcji nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż Wnioskodawca nie działał jako podatnik VAT przy wykonywaniu omawianej czynności.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego. Akcentuje się w niej, że przesłanką konieczną do uznania określonej transakcji za czynność podlegającą VAT jest wykonywanie jej przez podatnika w rozumieniu tej ustawy. Warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika jest w szczególności wykonywanie przez ten podmiot działalności w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak wskazuje T. Michalik za podatnika nie może być uznana osoba fizyczna, która nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a która dokonuje transakcji sprzedaży elementów swojego majątku prywatnego (co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.
Jednocześnie nie ma znaczenia to, że podmiot ten wykonuje powyższe czynności w celach zarobkowych – kluczowe jest bowiem jedynie to, że dokonując ww. sprzedaży osoba ta nie działa w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w ramach działalności handlowej (por. T. Michalik, VAT, Komentarz, 2021, Legalis).
Również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie potwierdził, że przez wykorzystanie majątku w celach zarobkowych należy rozumieć wszelkie transakcje, bez względu na ich formę prawną, za pomocą których dany podmiot może spodziewać się uzyskania dochodu z rzeczonego majątku w sposób ciągły (por. wyrok TSUE z dnia 4 grudnia 1990 r., C-186/89, wyrok TSUE z dnia 26 września 1996 r., C-230/94).
Wobec powyższego o tym czy dana czynność - wykorzystanie majątku do celów zarobkowych - podlega VAT, istotne znaczenie ma ocena czy transakcje te będą wykonywane w sposób ciągły (co nie ma miejsca w przypadku Wnioskodawcy).
Powyższe znajduje potwierdzenie również w następujących interpretacjach wydawanych w zbliżonych stanach faktycznych:
- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 19 kwietnia 2021 roku, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.138.2021.1.MM, w której wskazano, że „nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności”,
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Izbę Skarbową w Poznaniu z dnia 8 stycznia 2016 roku, sygn. ILPP5/4512-1-251/15-4/AK, w której wskazano, że „nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności”.
Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Uzasadnienie odnośnie Pytania nr 2
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy o VAT.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ponadto, na gruncie art. 87 ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 Ustawy o VAT, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ponadto, nie może zajść żadna z przesłanek negatywnych, a w szczególności, ograniczenia wynikające z art. 88 Ustawy o VAT, dotyczące m.in. braku prawa odliczenia w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT bądź podlega zwolnieniu z VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji, gdy Transakcja przedstawiona we Wniosku zostanie uznana za podlegającą opodatkowaniu VAT, wyłączenie prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki VAT naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania. Konsekwentnie, w celu oceny, czy Spółce przysługiwać będzie w takim przypadku prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego) należy przeanalizować spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.
Spółka na dzień Transakcji była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nadal nim jest.
Po nabyciu Praw IP Spółka prowadzi działalność gospodarczą pod marką … w zakresie produkcji małych domków wakacyjnych (opodatkowaną VAT), wykorzystując w tym zakresie Prawa IP. W Konsekwencji, jak wynika z powyższego, nabycie Praw IP jest związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.
W świetle powyższego, po dokonaniu Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej faktyczne dokonanie oraz w przypadku uznania, że Transakcja podlega opodatkowaniu VAT (tzn. stanowisko Wnioskodawcy odnośnie Pytania nr 1 jest nieprawidłowe), Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu Przedmiotu Transakcji i wykazanego na przedmiotowej fakturze VAT, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
- nieprawidłowe w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienie Praw IP na rzecz Spółki,
- prawidłowe w zakresie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej z tytułu ww. transakcji, w przypadku uznania ww. przeniesienia Praw IP za podlegające opodatkowaniu VAT.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Muszą być zatem spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie – jako usługa – podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.
Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawach C-16/93, C-213/99, C-404/99) podkreślając, że o dostawie towarów i usług za wynagrodzeniem można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami. Związek, o którym mowa musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za to świadczenie.
Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:
·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,
·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,
·odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,
·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.
Wobec powyższych rozważań, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.
Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Z opisu sprawy wynika, że od 1 lutego 2008 r. prowadził Pan działalność gospodarczą pod firmą „…”, obejmującą produkcję i sprzedaż na rzecz klientów małych, z reguły mobilnych (instalacja na podwoziu) domków wakacyjnych, wykonanych z drewna, w konstrukcji szkieletowej. W dniu 1 lutego 2023 r. Pan zawiesił działalność gospodarczą i nie została ona wznowiona. Nie jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Na potrzeby prowadzonej działalności, tworzył Pan w latach 2012-2020 projekty architektoniczne małych domów wakacyjnych, na podstawie których takie domki produkował. Stworzył również logotyp …, który od 2012 r. wykorzystywał jako niezarejestrowany znak towarowy w celu oznaczania wytwarzanych przez siebie towarów. Uzyskał Pan z dniem 21 czerwca 2021 r. prawo z rejestracji słowno-graficznego znaku towarowego „…”, będącego odpowiednikiem ww. logotypu. Ponadto uzyskał Pan w …, z dniem 11 stycznia 2024 r. prawa z rejestracji wzoru wspólnotowego …, obejmującego wygląd domku wakacyjnego o tej nazwie. Ww. prawa, w zakresie jakim powstały do dnia 1 lutego 2023 r., tj. do dnia zawieszenia działalności gospodarczej, były wykorzystywane przez Pana w ramach tej działalności.
W dniu 4 lutego 2021 r. utworzył Pan Spółkę, w której objął 100% udziałów. W dniu 6 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wniósł do Spółki jako aport zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa firmy „…”, pozostając jej jedynym wspólnikiem. W ramach aportu na Spółkę nie zostały przeniesione prawa, o których mowa w akapicie poprzedzającym. Pozostały one w majątku osobistym Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności Spółki również była produkcja i sprzedaż małych domków wakacyjnych. Po powołaniu Spółki, a następnie po wniesieniu do niej aportu, do czasu zawieszenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Spółka oraz Pan działający pod firmą „…” współpracowali w zakresie obsługi zleceń klientów z zakresu budowy małych domków wakacyjnych. Z ww. praw (projekty architektoniczne, logotyp, znak towarowy, itd.), tych korzystał wówczas zarówno Pan, jak i Spółka. Od daty zawieszenia przez Pana działalności gospodarczej, z praw tych korzystała wyłącznie Spółka. Prawa te nie były natomiast udostępniane na rzecz jakkolwiek innych podmiotów, w tym poprzez czynności odpłatnej licencji, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
W dniu 25 września 2024 r. w celu wykonania Pana zobowiązań pieniężnych wobec Spółki, które wynikały z różnych tytułów prawnych, zawarł Pan ze Spółką umowy, na podstawie których przeniósł Pan na Spółkę ww. prawa, czyli: prawa autorskie majątkowe oraz prawa własności przemysłowej do projektów małych domów wakacyjnych oraz do logotypu „…”, prawa do słowno-graficznego znaku towarowego „…” (numer rejestracyjny: …) zarejestrowanego w … oraz prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego do projektu domku … zarejestrowanego w dniu przez …, pod numerem … i … – a to w celu zwolnienia Pana ze zobowiązania do spłaty na rzecz Spółki Zadłużenia (datio in solutum) („Prawa IP”).
Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania nr 1 wniosku wskazać należy, że regulacje dotyczące umów są zawarte w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.
Według art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Zgodnie z art. 353¹ Kodeksu cywilnego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Na podstawie art. 3581 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli przedmiotem zobowiązania od chwili jego powstania jest suma pieniężna, spełnienie świadczenia następuje przez zapłatę sumy nominalnej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
§ 2. Strony mogą zastrzec w umowie, że wysokość świadczenia pieniężnego zostanie ustalona według innego niż pieniądz miernika wartości.
Jak stanowi zaś art. 453 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.
Z powyższego przepisu wynika, że wierzyciel może zgodzić się przyjąć – zamiast świadczenia, które dłużnik powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania – inne świadczenie zaoferowane przez dłużnika w celu zwolnienia się z zobowiązania (świadczenie w miejsce wypełnienia „datio in solutum”). Przesłankami wygaśnięcia zobowiązania są porozumienia stron oraz rzeczywiste spełnienie świadczenia przez dłużnika.
Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.
W myśl art. 917 Kodeksu cywilnego:
Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
W analizowanej sprawie w dniu 25 września 2024 r. w celu wykonania zobowiązań pieniężnych Pana wobec Spółki, które wynikały z różnych tytułów prawnych, zawarł Pan ze Spółką umowy, na podstawie których przeniósł Pan na Spółkę Prawa IP, czyli: prawa autorskie majątkowe oraz prawa własności przemysłowej do projektów małych domów wakacyjnych oraz do logotypu „…”, prawa do słowno-graficznego znaku towarowego „…” oraz prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego do projektu domku … – a to w celu zwolnienia Pana ze zobowiązania do spłaty na rzecz Spółki Zadłużenia (datio in solutum). Jak wskazano we wniosku ww. Prawa, w zakresie jakim powstały do dnia 1 lutego 2023 r., tj. do dnia zawieszenia Pana działalności gospodarczej, były wykorzystywane przez Pana w ramach tej działalności.
Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że w związku z przeniesieniem przez Pana na Spółkę własności Praw IP w miejsce świadczenia pieniężnego za wynagrodzeniem, wystąpił Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy ww. składniki wykorzystywał Pan w prowadzonej przez siebie działalności. Mając zatem na uwadze sposób wykorzystania ww. praw, jak również ich charakter, należy uznać, że przedmiotem przeniesienia na Spółkę nie jest Pana majątek osobisty, ale składniki majątku wykorzystywane w Pana działalności gospodarczej.
Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 45 ustawy Kodeks cywilny:
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, „Mienie”, „Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego”, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, „Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz”, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).
Powtórzyć należy, że powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji, a także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – nie będące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.
Niewątpliwie przeniesienie przez Pana na Spółkę ww. Praw IP nie stanowi dostawy towarów, przez które rozumie się – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że przeniesienie ww. Praw, na które składały się prawa autorskie majątkowe oraz prawa własności przemysłowej do projektów małych domów wakacyjnych oraz do logotypu „…”, prawa do słowno-graficznego znaku towarowego „…” oraz prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego do projektu domku …, w zamian za zwolnienie z uregulowania zobowiązań wobec Spółki, celem zaspokojenia roszczeń pieniężnych Spółki stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku uznaję za nieprawidłowe.
Przechodząc do kwestii objętej zakresem zadanego pytania nr 2 wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
W treści wniosku wskazano, że Spółka na dzień Transakcji była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nadal nim jest. Po nabyciu Praw IP Spółka nadal prowadzi i planuje prowadzić działalność gospodarczą pod marką … w zakresie produkcji i sprzedaży małych domków wakacyjnych (opodatkowaną VAT), wykorzystując w tym zakresie Prawa IP. W konsekwencji nabycie Praw IP przez Spółkę jest związane wyłącznie z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT.
Ponadto – jak stwierdzono wyżej – przeniesienie wskazanych we wniosku Praw IP, na które składały się m.in. projekty architektoniczne, logotyp, znak towarowy, w zamian za zwolnienie z uregulowania zobowiązań wobec Spółki, celem zaspokojenia roszczeń pieniężnych Spółki stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze w odniesieniu do świadczenia usług w postaci przeniesienia przez Pana na Spółkę ww. Praw w miejsce świadczenia pieniężnego nie przewidują zwolnienia od podatku VAT. Tym samym, usługi świadczone przez Pana na rzecz Spółki są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy należy stwierdzić, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług polegających na przeniesieniu przez Pana na Spółkę własności Praw IP. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Podkreślam, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego Organ nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
… (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.