Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 1 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polską Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka nabywa nieruchomości, które następnie remontuje i sprzedaje z zyskiem. Wnioskodawca planuje realizację dalszych inwestycji w nieruchomości i w tym celu planuje rozpocząć współpracę z podmiotami trzecimi, osobami fizycznymi oraz osobami prawnymi dalej zwanymi inwestorami. Planowana współpraca miałaby odbywać się na zasadzie umowy o wspólnym przedsięwzięciu.
W ramach umowy o współpracy inwestor nabywałby nieruchomości we własnym imieniu, ale na wspólną rzecz. Jednocześnie inwestor zapewniałby środki na zakup materiałów i usług niezbędnych do remontu nabytej wcześniej nieruchomości.
Wnioskodawca w całości odpowiedzialny będzie za przygotowanie transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, za zorganizowanie remontów czy wykończenia. Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków remontów czy wykończenia, ale będzie ujmował je w swojej ewidencji podatkowej w takiej mierze, w jakiej odpowiadają ustalonej w umowie o współpracy proporcji.
Po sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wraz z inwestorem dokonają podziału zysku w przewidzianej w umowie o współpracy proporcji. Wnioskodawca w momencie sprzedaży nieruchomość rozpozna przychód ze sprzedaży w takiej mierze, w jakiej odpowiada ustalonej w umowie o współpracy proporcji.
Następnie Wnioskodawca otrzyma od inwestora notę księgową, w której wskazany zostanie przychód z inwestycji z wyszczególnieniem przychodu Wnioskodawcy oraz wskazane zostaną koszty przypadające na Wnioskodawcę. Przychód podatkowy Wnioskodawcy oraz koszty uzyskania przychodów zostaną uwzględnione w ewidencji podatkowej na podstawie noty księgowej.
Pismem z 1 stycznia 2025 r. uzupełniono opis sprawy następująco.
1.Czy planowana współpraca z Inwestorem, o której mowa we wniosku, stanowi wspólne przedsięwzięcie zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.)?
Odpowiedź: Tak. Planowana współpraca będzie stanowiła wspólne przedsięwzięcie, o której mowa w powołanych w pytaniu przepisach.
2.Jaki będzie zakres zadań i odpowiedzialności uczestników przedsięwzięcia?
Odpowiedź:
Inwestor odpowiedzialny będzie za:
Zapewnienie środków do realizacji transakcji zakupu nieruchomości oraz remontu.
Wnioskodawca odpowiedzialny będzie za:
Zapewnienie wiedzy i know how dotyczących rynku nieruchomości, w tym wytypowanie nieruchomości do zakupu, znalezienie podwykonawców do wykonania remontu, zapewnienie organizacji formalności związanych z zakupem nieruchomości oraz poszukiwanie nabywców nieruchomości.
3.Jakie postanowienia będzie zawierała umowa o współpracy odnośnie partycypowania w przychodach uczestników biorących udział w przedsięwzięciu?
Odpowiedź: Zawarta umowa będzie zawierała postanowienia wskazujące, że podział przychodów ze wspólnej inwestycji w postaci sprzedaży nieruchomości będzie wynosił po 50% dla każdej ze stron.
4.Jakie postanowienia będzie zwierała umowa o współpracy odnośnie partycypowania w kosztach uczestników biorących udział w przedsięwzięciu?
Odpowiedź: Zawarta umowa będzie zawierała postanowienia wskazujące, że podział kosztów ze wspólnej inwestycji w postaci sprzedaży nieruchomości będzie wynosił po 50% dla każdej ze stron.
5.Jakie zasady rozliczeń między stronami będzie przewidywała umowa o współpracy?
Odpowiedź: Zawarta umowa będzie zawierała postanowienia wskazujące, że podział zysku nastąpi na podstawie noty księgowej, w której zostanie wskazany przychód ze sprzedaży nieruchomości oraz koszty uzyskania przychodu w proporcjonalnym podziale po 50%. Następnie wyliczony w ten sposób zysk zostanie przekazany przez inwestora do Wnioskodawcy na rachunek bankowy.
6.Czy rozliczeniom między Państwem a Inwestorem wspólnego przedsięwzięcia będzie towarzyszyła jakakolwiek dostawa towarów lub jakiekolwiek świadczenie usług? Jeśli tak, to należy wskazać:
a)jakie czynności/usługi/dostawę towaru w ramach realizowanego wspólnego przedsięwzięcia będą Państwo świadczyć na rzecz Inwestora?
Odpowiedź: Wnioskodawca nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz inwestora.
b)czy z tytułu wykonywania tych czynności/usług/dostawy towarów, Państwo otrzymają jakąkolwiek zapłatę/wynagrodzenie?
Odpowiedź: Wnioskodawca nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz inwestora i tym samym nie otrzyma z tego tytułu żadnej zapłaty.
c)jakie świadczenia w ramach realizowanego wspólnego przedsięwzięcia będzie świadczył Inwestor na rzecz Państwa?
Odpowiedź: Inwestor nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Wnioskodawcy..
d)czy z tytułu realizacji tych świadczeń, Państwo będą dokonywali na rzecz Inwestora jakiejkolwiek zapłaty?
Odpowiedź: Inwestor nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Wnioskodawcy i tym samym nie otrzyma z tego tytułu żadnej zapłaty.
7.Czy faktura dokumentująca sprzedaż nieruchomości będzie obejmowała całą wartość sprzedawanej nieruchomości, czy w takiej w jakiej odpowiada ustalonej w umowie o współpracy proporcji?
Odpowiedź: Sprzedaż nieruchomości przez Inwestora będzie udokumentowana notarialną umową sprzedaży i będzie opiewała na pełną kwotę wartości nieruchomości. Zysk ze sprzedaży zostanie podzielony pomiędzy stronami umowy poprzez notę księgową, której wyliczenie będzie odpowiadało alokacji przychodów i kosztów zgodnie z ustaloną pomiędzy stronami proporcją podziału tego zysku w umowie wspólnej inwestycji.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług sformułowane w piśmie z 1 stycznia 2025 r.
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wykonuje wspólnie zadanie, ale nie świadczy na rzecz inwestora dostaw czy usług i w związku z tym przekazywanie środków z tytułu podziału zysku od inwestora nie podlega podatkowi od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 3531 k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
W myśl tego przepisu strony mogą, w ramach prowadzonych działalności, zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie wspólne przedsięwzięcie (inwestycja), i w której strony uregulują zasady dokonywania rozliczenia przychodów oraz ponoszonych kosztów. A zatem, zwrot „wspólne przedsięwzięcie” należy postrzegać jako wszelkiego rodzaju projekty, których realizacja wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów niezwiązanych formalnie strukturą organizacyjną. Wspólne przedsięwzięcie charakteryzuje się wspólnym działaniem podejmowanym w celu realizacji zamierzonego celu.
Wspólne przedsięwzięcie (umowa konsorcjum, spółka cicha), polega w istocie na dokonaniu wspólnej sprzedaży nieruchomości. Zysk z tytułu takiej umowy będzie przypadał proporcjonalnie do udziału w zyskach wskazanego w zawartej umowie. Łączne koszty i łączne przychody powinny zostać przypisane stronom umowy zgodnie z udziałem w zysku, a następnie rozliczone zgodnie z zasadami przeznaczonymi dla formy prawnej i wybranej formy opodatkowania.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług sformułowane w piśmie z 1 stycznia 2025 r.
Zdaniem Wnioskodawcy umowa wspólnego przedsięwzięcia przesądza, że Wnioskodawca wykonuje wspólnie zadanie, ale nie świadczy na rzecz inwestora dostawy czy usługi. W związku z tym przekazywanie środków pomiędzy od inwestora do Wnioskodawcy nie podlega podatkowi od towarów i usług. Kwota będąca podziałem zysku pomiędzy stronami, otrzymana przez inwestora, nieodnosząca się do żadnych wykonanych przez Wnioskodawcę usług lub dostawy towarów, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT i tym samym zdaniem Wnioskodawcy art. 8 ust. 1 u.p.t.u. nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zakres tych czynności sformułowany został odpowiedni w art. 7 oraz w art. 8 ustawy.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Na gruncie utrwalonej praktyki, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012, sygn. akt I FSK 562/11, wyroki TSUE w sprawach: Town&Country Factor LTd C-498/99, Tolsma C-16/93, Hoge Raad C-154/80), wykształcono przesłanki warunkujące uznanie danych czynności za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Za takie czynności, zgodnie z ugruntowanymi tezami można uznać sytuacje, w których:
-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;
-otrzymane wynagrodzenie stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy;
-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi;
-odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem;
-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
W konsekwencji, dla uznania danego świadczenia za opodatkowane na gruncie ustawy o VAT, konieczne jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, w ramach którego istnieje świadczenie wzajemne. Usługa musi być świadczona za wynagrodzeniem, a odpłatność ta powinna pozostawać w bezpośrednim związku z czynnością opodatkowaną. Ponadto, po stronie usługodawcy, musi istnieć bezpośrednia i skonkretyzowana korzyść z tytułu świadczenia usługi.
Natomiast kwestia odpłatności była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council, EU:C:1988:120: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.
W świetle powyższego, w celu zweryfikowania czy działania realizowane w ramach wspólnego przedsięwzięcia pomiędzy Stronami stanowią czynności opodatkowane należy przeanalizować, czy w przedmiotowej sprawie spełnione będą wyżej wspomniane przesłanki.
Z opisu sprawy wynika, że nabywają Państwo nieruchomości, które następnie remontują i sprzedają z zyskiem. Planują Państwo realizację dalszych inwestycji w nieruchomości i w tym celu planują rozpocząć współpracę z inwestorami. Planowana współpraca miałaby odbywać się na zasadzie umowy o wspólnym przedsięwzięciu. W ramach umowy o współpracy inwestor nabywałby nieruchomości we własnym imieniu, ale na wspólną rzecz. Jednocześnie inwestor zapewniałby środki na zakup materiałów i usług niezbędnych do remontu nabytej wcześniej nieruchomości. Państwo w całości odpowiedzialni będą za przygotowanie transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, za zorganizowanie remontów czy wykończenia. Nie będą Państwo ponosić wydatków remontów czy wykończenia, ale będą ujmować je w swojej ewidencji podatkowej w takiej mierze, w jakiej odpowiadają ustalonej w umowie o współpracy proporcji. Po sprzedaży nieruchomości Państwo wraz z inwestorem dokonają podziału zysku w przewidzianej w umowie o współpracy proporcji. Państwo w momencie sprzedaży nieruchomość rozpoznają przychód ze sprzedaży w takiej mierze, w jakiej odpowiada ustalonej w umowie o współpracy proporcji. Następnie otrzymają Państwo od inwestora notę księgową, w której wskazany zostanie przychód z inwestycji z wyszczególnieniem przychodu Państwa oraz wskazane zostaną koszty przypadające na Państwa. Państwo nie będą świadczyć żadnych usług na rzecz inwestora i tym samym nie otrzymają z tego tytułu żadnej zapłaty. Inwestor nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Państwa i tym samym nie otrzyma z tego tytułu żadnej zapłaty.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT czynności podziału zysku pomiędzy Państwem a inwestorem w związku z zawarciem umowy wspólnego przedsięwzięcia.
Zauważyć należy, że zawieranie porozumień w postaci umowy o współpracę jest dopuszczalne, w ramach swobody umów.
Stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2027 r., poz. 1061 ze zm.):
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Wspólne przedsięwzięcie charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Umowa o wspólne przedsięwzięcie z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty podejmujące współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, a podjęte przez takie podmioty działania nie tworzą podmiotu gospodarczego, który byłby odrębnym podmiotem gospodarczym podlegającym rejestracji. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia są odrębnymi podatnikami VAT.
W konsekwencji w sytuacjach, w których przedmiotem umowy stron jest wspólna realizacja określonego celu, można przyjąć, że w zakresie działań każdej ze stron, wynikających z ich obowiązków umownych, nie dochodzi do wzajemnego odpłatnego świadczenia usług. Należy podkreślić, że w tego rodzaju przypadkach wszystkie strony umowy osiągają zamierzone cele, z tym że osiągnięcie tych celów nie jest bezpośrednio związane ze świadczeniem innego podmiotu w ramach zawartej umowy.
W analizowanej sprawie, w ramach działań podejmowanych przez Państwa i inwestora, zawarta została umowa o wspólnym przedsięwzięciu.
Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie wynika, aby pomiędzy Stronami, tj. pomiędzy Państwem a inwestorem będzie miało miejsce świadczenie usług czy dostawa towarów w zamian, za które należne byłoby wynagrodzenie. W ramach umowy o współpracy inwestor zapewniałby środki na zakup materiałów i usług niezbędnych do remontu nabytej wcześniej nieruchomości. Państwo w całości odpowiedzialni będą za przygotowanie transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości przez Inwestora będzie udokumentowana notarialną umową sprzedaży i będzie opiewała na pełną kwotę wartości nieruchomości. Zysk ze sprzedaży zostanie podzielony pomiędzy stronami umowy poprzez notę księgową, której wyliczenie będzie odpowiadało alokacji przychodów i kosztów zgodnie z ustaloną pomiędzy stronami proporcją podziału tego zysku w umowie wspólnej inwestycji.
W konsekwencji, jeżeli środki finansowe zostaną wniesione przez inwestora na wykonanie wspólnego przedsięwzięcia oraz nie będą dotyczyć żadnych usług czy też dostaw towarów wykonywanych przez jednego z uczestników przedsięwzięcia na rzecz drugiego, nie będą stanowić one wynagrodzenia, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W analizowanej sprawie nie będzie dochodzić do wzajemnego świadczenia usług pomiędzy Państwem a inwestorem. Inwestor w ramach wspólnego przedsięwzięcia będzie zobowiązany do sfinansowania transakcji zakupu nieruchomości oraz zapewnienia środków na zakup materiałów i usług niezbędnych do jej remontu. Wnoszony przez inwestora wkład finansowy nie będzie skutkować koniecznością świadczenia ze strony Państwa na rzecz inwestora. Zatem relacji występujących pomiędzy Państwem a inwestorem, w ramach zawartej Umowy nie można traktować jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
Przechodząc do transferu środków pieniężnych związanego z rozliczeniami dokonywanymi między Stronami, obejmującego podział zysków i ewentualnych strat, jeżeli nie będzie dotyczyć żadnych usług czy też dostaw towarów wykonywanych przez jednego z uczestników przedsięwzięcia na rzecz drugiego, będzie mieć charakter techniczny i będzie dokonywany w celu odzwierciedlenia partycypacji poszczególnych uczestników przedsięwzięcia w przychodach i kosztach generowanych przez wspólne przedsięwzięcie, to sam podział przychodów i kosztów nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu.
Odnosząc się zatem w analizowanej sprawie do przekazywania przez inwestora Państwu środków z tytułu proporcjonalnego podziału zysku między stronami, które nie będzie dotyczyć żadnych usług czy też dostaw towarów wykonywanych przez jednego z uczestników przedsięwzięcia na rzecz drugiego, należy stwierdzić, że to przekazanie w związku z podziałem zysku nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu.
W związku z powyższym stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Ocena stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.