Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku wspólnego z 16 listopada 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 15 września 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 431/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 lipca 2024 r., sygn. akt I FSK 20/22,

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 16 listopada 2020 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) oraz pismami które wpłynęły do tut. organu 16 lutego 2021 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 stycznia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.919.2020.1.AB.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

S.P.,

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

A.P.

T.P.

A.P.

Opis stanu faktycznego

Pan S.P. otrzymał wraz z Panem A.P., Panem T.P., Panią A.S. oraz Panem L.P. (dalej zwani jako Podatnicy) w dniu 26 sierpnia 1996 r. na podstawie zawartej umowy darowizny z babcią Podatników Panią A.P. własność nieruchomości gruntowej położonej w (...) przy ul. (...) składającej się z działki gruntu numer 16 i 17 o łącznej powierzchni 5,1018 ha objętej księgą wieczystą nr (...) prowadzonej przez VI Wydział Ksiąg Wieczystych w (...). Część składową tej nieruchomości stanowią dom mieszkalny, obora oraz grunty rolne.

Na przełomie 1997 i 1998 roku w ramach zadań własnych Gminy wybudowana została dla ul. (...) na odcinku 276 mb. o pow. 1782 m² droga oraz zbudowana została sieć wodociągowa, kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Inwestycja ta finansowana była wyłącznie z budżetu Miasta.

Właściciele niniejszej nieruchomości złożyli w dniu 14 kwietnia 2000 r. wniosek o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego osiedla (...) w zakresie działek nr 16 oraz 17 o zmianę układu dróg oraz wiążącego się z tym układem działek. W dniu 13 listopada 2001 r. na podstawie złożonego wniosku przez właścicieli wydano decyzję o podziale nieruchomości oznaczonej działką nr 17 o pow. 1,8172 ha na działki ewidencyjne: nr 1 o pow. 0,1069 ha, nr 17 o pow. 0,1811 ha, nr 5 o pow. 0,1369 ha (droga wewnętrzna), nr 18 o pow. 0,0828 ha, nr 19 o pow. 0,1149 ha, nr 2 o pow. 0,0724 ha, nr 20 o pow. 0,0673 ha, nr 21 o pow. 0,0719 ha, nr 10 o pow. 0,1158 ha, nr 10 o pow. 0,8672 ha.

Dzielona nieruchomość znajduje się na terenie o przeznaczeniu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz o przeznaczeniu na usługi nieuciążliwe z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej. Po dokonaniu podziału działki nr 17 zgodnie z wypisem z rejestru gruntów powstałe w w/w sposób działki stanowiły w dalszym ciągu grunty orne. Następnie w dniu 13 grudnia 2001 r. zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr 10608/2001 Wnioskodawcy dokonali sprzedaży działki nr 17 o pow. 0,1811 ha oraz udziału w drodze działki nr 5.

W dniu 19 grudnia 2001 r. Wnioskodawcy dokonali sprzedaży, zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), działki nr 21 o pow. 0,0719 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. W dniu 5 maja 2003 r. doszło do sprzedaży, zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), działki nr 20 o pow. 0,0673 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. Z kolei w dniu 25 maja 2004 r. Wnioskodawcy zbyli, zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), działkę nr 18 o pow. 0,0828 ha oraz udział w drodze działki nr 5.

Dodać należy, że środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości zostały przeznaczone na cele osobiste Wnioskodawców. Nigdy nie doszło do przeznaczenia środków ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości na zakup innych nieruchomości.

W dniu 29 kwietnia 2005 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (...) Wydział I Cywilny Sygn. Akt I Ns 287/05, stwierdzono nabycie spadku po zmarłym L.P., będącym jednym z właścicieli nieruchomości. Nabyte prawa dotyczyły udziałów Pana L.P. w działkach o nr 16 i 1, 5, 19, 2, 10, 10.

W dniu 29 sierpnia 2005 r., zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), właściciele dokonali sprzedaży działki nr 19 o pow. 0,1149 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. W dniu 2 kwietnia 2007 r., zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), właściciele dokonali sprzedaży działki nr 10 o pow. 0,1158 ha oraz udziału w drodze działki nr 5.

Zgodnie z wnioskiem właścicieli o dokonaniu podziału działki nr 10 o pow. 0,8672 ha w dniu 8 stycznia 2009 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (...) o jej podziale na działki nr 16 o pow. 0,1433 ha oraz 7 o pow. 0,7239 ha. Celem podziału nieruchomości było wydzielenie działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego jednego z właścicieli, tj. S.P.

Następnie zgodnie z wnioskiem właścicieli o dokonaniu podziału działki nr 7 o pow. 0,7239 ha w dniu 24 września 2009 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (...) o jej podziale na działki nr 8 o pow. 0,0164 ha oraz 9 o pow. 0,7075 ha. Celem podziału działki nr 7 było przeznaczenie działki nowo powstałej o numerze 8 i pow. 0,0164 ha na powiększenie działki nr 10 sprzedanej w dniu 02.04.2007 r. z wniosku kupującego w danym okresie działki. Dlatego też, zgodnie z aktem notarialnym z dnia 30 marca 2010 r. Rep. A nr (...) została zawarta warunkowa umowa sprzedaży działki nr 8 o pow. 0,0164 ha, której przeniesienie własności nastąpiło zgodnie z aktem notarialnym z dnia 26 kwietnia 2010r. Rep. A nr (...).

Na wniosek Podatników w dniu 9 grudnia 2010 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (…) ustalającą warunki zabudowy dla budowy 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukondygnacyjnych wraz z podziałem działki nr 9 w obrębie ewidencyjnym nr 11 przy ul. (...) w (...) (na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, wymaga ustalenia w drodze decyzji o warunkach zabudowy).

Zgodnie z wnioskiem właścicieli o dokonaniu podziału działki nr 9 o pow. 0,7075 ha w dniu 14 marca 2011 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (...) o jej podziale na działki nr: 3 o pow. 0,0933 ha, 13 o pow. 0,0933 ha, 14 o pow. 0,0934 ha, 4 o pow. 0,0933 ha, 6 o pow. 0,1226 ha, 15 o pow. 0,1069 ha, 12 o pow. 0,1047 ha. Część przedmiotowej działki nr 9 objęta była ustaleniami zmiany miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego osiedla (...) (...)) w (...) przy ul. (...) na terenie zajmującym część działek nr 13 i 17 w obrębie 11, zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w (...) (...) z dnia 19 lutego 1999r. (Dziennik Urzędowy Województwa z 1999r. Nr 33, poz. 574). Żadna z nowo powstałych działek nie była objęta tym planem w całości. Dla pozostałej części tej działki Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (…) z dnia 9 grudnia 2010 r. , ustalającą warunki zabudowy dla budowy 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz budowy urządzeń budowlanych wraz z zasadami podziału geodezyjnego.

W dniu 6 lipca 2011 r., zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...), Wnioskodawcy dokonali sprzedaży działki nr 13 o pow. 0,0933 ha oraz udziału w drodze działki nr 6. W dniu 29.09.2011r. zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...) Wnioskodawcy dokonali sprzedaży działki nr 15 o pow. 0,1069 oraz działki nr 12 o pow. 0,1047 ha oraz udziału w drodze działki nr 6. W dniu 12.10.2011 r. zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (...) Wnioskodawcy dokonali sprzedaży działki nr 14 o pow. 0,0934 ha oraz udziału w drodze działki nr 6.

Środki pozyskane ze sprzedaży przedmiotowych działek zostały wykorzystane na cele osobiste podatników.

W chwili obecnej Podatnicy zamierzają dokonać sprzedaży działek o nr 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6, które stanowią ich tzw. majątek osobisty i nigdy nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Podatnicy nie zamierzają zajmować się działalnością polegającą na obrocie nieruchomościami, a sprzedaż przedmiotowych działek wynika jedynie z chęci spieniężenia darowanej Podatnikom w 1996 r. nieruchomości. Dokonany podział nieruchomości oraz zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego miały tylko na celu zwiększenie atrakcyjności działek dla kupujących. Podatnicy nigdy nie dokonywali żadnych czynności, które wskazywałyby na ich profesjonalne podejście do obrotu niniejszymi nieruchomościami, takich jak np.: uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej, energetycznej. Nigdy nie podejmowali też żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek jak ogłoszenia czy inne tego typu działania.

Dodać należy, że jeden z Podatników tj. Pan S.P., od dnia 20 czerwca 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej osoby fizycznej w przedmiocie działalności usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów zieleni. Jednakże nie wykorzystuje i nie wykorzystywał nigdy niniejszych nieruchomości do celów działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Pan T.P. oraz Pani A.P. nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej i nie byli zrejestrowania jako podatnicy VAT. Natomiast Pan A.P. prowadził działalność gospodarczą, której jedynym przedmiotem była działalność sklasyfikowana pod kodem 6910Z wg PKD 2007, tj. działalność prawnicza. Powyższa działalność gospodarcza była prowadzona od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. i w tym okresie Pan A.P. był, wyłącznie z tytułu tej działalności, czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Działalność ta pozostawała bez jakiegokolwiek związku z działkami, których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2020 r.

Ad.2.

Przy nabyciu przedmiotowych działek Wnioskodawcom nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabycie działek nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, a dodatkowo Wnioskodawcy nigdy w zakresie przedmiotowych działek nie występowali jako podatnicy VAT.

Ad.3

Od momentu nabycia działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 i 6 nie były one wykorzystywane przez Wnioskodawców w żaden sposób, były tam łąki nieuprawne, w stosunku do których nie podejmowano żadnej działalności. Wyjaśnienie dotyczące powodów braku możliwości wykorzystywania powyższych działek zamieszczono w odpowiedzi na pytanie nr 5 poniżej.

Ad.4.

Wnioskodawcy, oprócz Pana S.P., nigdy nie posiadali statusu rolników ryczałtowych. Natomiast Pan S.P. jest rolnikiem ryczałtowym począwszy od 1 lutego 2018 r. Działalność Pana S.P. jako rolnika ryczałtowego nie obejmowała ani nie obejmuje działek, których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2020 r. Działki te stanowią łąki nieużytkowe, zaś działalność Pana S.P. jako rolnika ryczałtowego prowadzona jest na innych nieruchomościach rolnych i pozostaje bez związku z działkami objętymi wnioskiem o wydanie interpretacji (zob. też odpowiedź na pytanie 15 poniżej).

Pozostali Wnioskodawcy również nie wykorzystywali ani nie wykorzystują powyższych działek do prowadzenia jakiejkolwiek działalności, w szczególności do prowadzenia działalności zarobkowej lub gospodarczej.

Ad.5.

Działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawców do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jak również żadnej innej działalności. Brak możliwości wykorzystywania przedmiotowych działek do działalności rolniczej jest spowodowany procesami urbanizacyjnymi, które zaczęły zachodzić w ich sąsiedztwie już w latach 90- tych XX wieku. Po pierwsze działki sąsiadują z ulicą wybudowaną przez Miasto (...), będącą drogą dojazdową do kilkuset posesji. Generuje to znaczny ruch uliczny, uniemożliwiając produkcję płodów rolnych. Po drugie działki sąsiadują z kilkunastoma domami jednorodzinnymi (wolnostojącymi i szeregowymi), a do tego w odległości kilkudziesięciu metrów od nich znajduje się kościół, co powoduje znaczny ruch ludności w najbliższej okolicy. Po trzecie w bezpośrednim sąsiedztwie działek właściciele innych nieruchomości prowadzą budowy, co z kolei wpływa na obecność ciężkiego sprzętu budowlanego (w szczególności prowadzona jest budowa budynków wielorodzinnych na około 300 mieszkań).

Ad.6.

W związku z tym, że przedmiotowe działki nie były objęte działalnością rolniczą, nie prowadzono tam żadnych upraw. Tym samym nie dochodziło do sprzedaży płodów rolnych z przedmiotowych działek.

Ad.7.

Działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 nigdy nie były i nie są obecnie przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Ad.8.

Wnioskodawcy nie występowali z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 ani dla pierwotnych działek, z których powstały ww. działki.

Ad.9.

W stosunku do działek nr 1, 2, 5, ani w stosunku do pierwotnych działek, z których powstały ww. działki, Wnioskodawcy nigdy nie wnosili o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Natomiast w przypadku działek nr 3 i 4 oraz drogi na działce o nr 6 na wniosek Wnioskodawców w dniu 9 grudnia 2010 r. Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr (…) ustalającą warunki zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukondygnacyjnych wraz z podziałem działki nr 9 w obrębie ewidencyjnym nr 11 przy ul. (...) w (...) (na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, wymaga ustalenia w drodze decyzji o warunkach zabudowy). Wystąpienie z powyższym wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla powyższych działek wynikało z faktu, iż ich obszar był jedynie częściowo objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego osiedla (...) (...)) w (...) przy ul. (...), zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w (...) (...) z dnia 19 lutego 1999 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z 1999 r. Nr 33, poz. 574). W rezultacie w odniesieniu do tychże działek Prezydent Miasta (...) wydał decyzję nr 202 z dnia 9 grudnia 2010 r., ustalającą warunki zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz budowy urządzeń budowlanych wraz z zasadami podziału geodezyjnego. Stosowne informacje w tym zakresie zostały też zamieszczone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Opisane wyżej działania podjęte przez Wnioskodawców były niezbędne z następujących powodów:

a) Jeden z Wnioskodawców, Pan S.P., zamieszkuje działkę znajdującą się w bezpośrednim sąsiedztwie działek nr 3 i 4. Z tego powodu istotne znaczenie miało zadbanie o sposób zagospodarowania tychże nieruchomości, tak by ich przeznaczenie umożliwiało niezakłóconą egzystencję na zamieszkiwanej działce (działka nr 4 znajduje się naprzeciwko zamieszkiwanej posesji, zaś działka nr 3 w bliskiej odległości od tejże posesji). Działania Wnioskodawców były tym bardziej uzasadnione, iż w przeszłości na obszarze działek objętych wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej Miasto (...) rozważało lub planowało umiejscowienie szkoły, a następnie skrzyżowania ulic. Taki rodzaj sąsiedztwa przekreśliłby możliwość niezakłóconego korzystania z zamieszkiwanej działki. Najbardziej korzystne z punktu widzenia sąsiedzkiego było zaś przeznaczenie działek nr 3 i 4 pod zabudowę jednorodzinną. Działania podjęte przez Wnioskodawców miały zatem na celu ochronę posiadanej i zamieszkiwanej przez jednego z Wnioskodawców nieruchomości przed ewentualnym pogorszeniem jej stanu związanego z niekorzystnym sąsiedztwem, w tym przed immisjami z sąsiednich działek (gdyby powstała na nich szkoła lub skrzyżowanie dróg miejskich).

b) Działki objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej są majątkiem osobistym Wnioskodawców, stanowiącym darowiznę rodzinną lub spadek rodzinny. Obszar tychże działek został przyznany przodkom Wnioskodawców jako rekompensata za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Polski (w dawnym województwie wileńskim). Część Wnioskodawców wychowywała się i dorastała w zabudowaniach na wspomnianym obszarze. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy mają sentymentalny stosunek do tychże nieruchomości i zamierzali dokonywać ich sprzedaży jedynie w niezbędnym zakresie do realizacji potrzeb życiowych, związanych z pokryciem wydatków na kształcenie poza miejscem zamieszkania oraz wydatków związanych z założeniem rodziny. Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy w związku z podziałem działek było niezbędne dla ewentualnej okazjonalnej sprzedaży jedynie części posiadanej nieruchomości, bez szerszego wyzbywania się majątku rodzinnego.

c) Działki nr 3, 4 i 6 nie mogą służyć prowadzeniu działalności rolniczej z uwagi na procesy urbanizacyjne w najbliższym sąsiedztwie. Racjonalnym sposobem wykonywania prawa własności w odniesieniu do tychże działek jest zatem rozważenie ich sprzedaży.

Ad.10.

Wnioskodawcy nie planują zawierania umowy przedwstępnej.

Ad.11.

Wnioskodawcy nie zawarli oraz nie planują zawarcia umowy przedwstępnej. Wnioskodawcy nie planują udzielania osobie trzeciej pełnomocnictwa do występowania w ich imieniu.

Wnioskodawcy w przeszłości nigdy nie zawierali umów przedwstępnych w związku z posiadanymi nieruchomościami ani nie udzielali pełnomocnictwa do występowania w ich imieniu przez osoby trzecie.

Ad.12.

Wnioskodawcy nie przewidują ustanawiania przed dokonaniem sprzedaży działek pełnomocnika do składania w ich imieniu wniosków, występowania o decyzje, pozwolenia czy też składania innych pism. Taki pełnomocnik nigdy nie był ustanawiany przez Wnioskodawców w przeszłości.

Ad.13.

Rozważana sprzedaż działek przez Wnioskodawców wynika z braku możliwości przeznaczenia ich na działalność rolniczą, ze względu na procesy urbanizacyjne, które zaczęły zachodzić w ich sąsiedztwie już w latach 90-tych XX wieku. Wyjaśnienie w tym zakresie zamieszczono w odpowiedzi na pytanie nr 5 powyżej.

Niezależnie od tego, z uwagi na sentymentalne znaczenie posiadanych nieruchomości, jako majątku rodzinnego, Wnioskodawcy dokonują jedynie okazjonalnych sprzedaży posiadanych działek, w przypadku wystąpienia potrzeb życiowych. O takim podejściu świadczy chociażby to, iż ostatnia sprzedaż działek nastąpiła prawie 10 lat temu, w drugiej połowie 2011 r. Obecnie takie potrzeby życiowe wystąpiły u Wnioskodawców, zaś środki finansowe ze sprzedaży działek mają służyć zaspokojeniu tychże potrzeb, tj.:

a)w przypadku Pana A.P. oraz Pana T.P. - pozyskaniu części środków na zakup mieszkań do własnych celów życiowych;

b)w przypadku Pana S.P. - pozyskaniu środków na nakłady na dom mieszkalny;

c)w przypadku Pani A.S. - pozyskaniu środków na utrzymanie rodziny, w tym na wsparcie dzieci.

Wnioskodawcy nie planują przeznaczenia pozyskanych środków na prowadzenie jakiejkolwiek działalności zarobkowej, w tym gospodarczej.

Ad.14.

Odnośnie sprzedanych już działek przez Wnioskodawców opisanych w stanie faktycznym należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

Sprzedane działki nie były wykorzystywane w żaden sposób, były to łąki nieużytkowe.

Sprzedaż posiadanych nieruchomości wynikała z braku możliwości przeznaczenia ich na działalność rolniczą, ze względu na procesy urbanizacyjne, które zaczęły zachodzić w ich sąsiedztwie już w latach 90-tych XX wieku. Wyjaśnienie w tym zakresie zamieszczono w odpowiedzi na pytanie nr 5 powyżej.

Niezależnie od tego, z uwagi na sentymentalne znaczenie posiadanych nieruchomości, jako majątku rodzinnego, Wnioskodawcy dokonywali jedynie okazjonalnych sprzedaży posiadanych działek w celu zaspokojenia potrzeb życiowych, tj. pokrycia kosztów kształcenia poza miejscem zamieszkania Pana A.P., Pana T.P., córki Pani A.S. oraz potrzeb związanych z założeniem rodziny przez Pana S.P.

Wnioskodawcy nie przeznaczali pozyskanych środków na prowadzenie jakiejkolwiek działalności zarobkowej, w tym gospodarczej.

Wnioskodawcy nie odprowadzali VAT-u, nie składali deklaracji VAT-7, nie dokonywali zgłoszenia rejestracyjnego. Podejście takie nie było kwestionowane przez organy podatkowe w odniesieniu do sprzedanych działek. Od czasu ostatnich sprzedaży działek w drugiej połowie 2011 r. nie zaszły istotne zmiany stanu faktycznego związanego z nieruchomościami posiadanymi przez Wnioskodawców.

Ad.15.

Wnioskodawcy posiadają jeszcze działkę nr 16. Działka ta nie jest przeznaczona do sprzedaży z uwagi na jej obecne wykorzystywanie do działalności rolniczej Pana S.P. (na tej działce prowadzona jest działalność rolnika ryczałtowego). Dodatkowo Wnioskodawcy posiadają działkę nr 16, która jest zamieszkiwana przez Pana S.P. i jego rodzinę. Działka ta nie jest przeznaczona do sprzedaży. Do ewentualnej sprzedaży przeznaczone są jedynie działki objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. działki na których nie można prowadzić działalności rolniczej.

Ad.16

Środki finansowe ze sprzedaży działek mają służyć zaspokojeniu bieżących potrzeb życiowych Wnioskodawców, tj.:

a)w przypadku Pana A.P. oraz Pana T.P. - pozyskaniu części środków na zakup mieszkań do własnych celów życiowych;

b)w przypadku Pana S.P. - pozyskaniu środków na nakłady na dom mieszkalny;

c)w przypadku Pani A.S. - pozyskaniu środków na utrzymanie rodziny, w tym na wsparcie dzieci.

Wnioskodawcy nie planują przeznaczenia pozyskanych środków na prowadzenie jakiejkolwiek działalności zarobkowej, w tym gospodarczej.

Pytanie:

Czy planowana sprzedaż opisywanych gruntów niezabudowanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko:

Dokonując analizy przedmiotowego stanu faktycznego należy zwrócić uwagę, że w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Pojęcie dostawy towarów zdefiniowane zostało w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jako towary, zgodnie z definicją z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, oraz także wszelkie postacie energii. Do rzeczy należą nieruchomości, wśród których z kolei wyróżnia się grunty oraz nieruchomości zabudowane.

Zakwalifikowanie danej transakcji jako mieszczącej się w zakresie opodatkowania sprawia, że spełniona zostaje przedmiotowa przesłanka opodatkowania. Wypełnienie przedmiotowej przesłanki opodatkowania nie musi jednakże oznaczać konieczności opodatkowania danej czynności podatkiem VAT. Oprócz niej bowiem konieczne jest spełnienie podmiotowej przesłanki opodatkowania. Pod tym pojęciem rozumie się, to aby podmiot dokonujący danej czynności działał jako podatnik. Podkreślenia wymaga fakt, że chodzi tu o działanie tego podmiotu w odniesieniu do konkretnej czynności. Innymi słowy ważne jest działanie w charakterze podatnika przy wykonywaniu danej czynności. Posiadanie statusu podatnika podatku VAT w stosunku do innej działalności niż sprzedaż nieruchomości wchodzących w skład majątku osobistego nie przesądza o opodatkowaniu VAT zbycia nieruchomości wchodzących w skład majątku osobistego.

Pojęcie podatnika zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Kluczowe w powyższej definicji jest określenie, że podatnikiem, jest każdy podmiot (bez względu na swoją formę prawną), jeżeli samodzielnie wykonuje działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2, obejmuje zaś wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższa definicja przesądza o tym, że działalnością gospodarczą obejmuje w zasadzie tylko aktywność wykonywaną zawodowo, w sposób profesjonalny.

Reasumując dla opodatkowania danej czynności podatkiem VAT potrzebne jest kumulatywne spełnienie dwóch przesłanek:

1.przedmiotowej - wykonywana czynność musi mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu,

2.podmiotowej - dana czynność wykonywana jest przez podatnika VAT, działającego właśnie w takim charakterze.

Jak już wskazano powyższe dwie przesłanki muszą być spełnione łącznie. Niewystąpienie bowiem jednej z nich sprawia, że dana czynność nie może zostać opodatkowana podatkiem VAT.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszej opinii, Podatnicy jako osoby fizyczne planują dokonać dostawy nieruchomości stanowiących ich majątek osobisty, które nie były dodatkowo nigdy wykorzystywane do działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy wskazać, iż wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną może w określonych okolicznościach zostać uznane za prowadzenie działalności gospodarczej, a w konsekwencji uznanie takiej osoby za podatnika VAT, jeżeli czynność ta dokonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc się do tej kwestii należy przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanego dalej TSUE) z dnia 15 września 2011 r. o sygnaturze C-180/10 i C- 181/10. TSUE wskazał w nim, że o tym czy dana sprzedaż jest realizowana w ramach działalności gospodarczej decyduje charakter i zakres działań podejmowanych przez sprzedawcę w odniesieniu do sprzedawanej nieruchomości. Jeżeli sprzedawca angażuje środki i podejmuje działania w odniesieniu do nieruchomości podobne do podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami, to dokonywaną przez niego sprzedaż należy uznać za przejaw prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C- 291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Z kolei z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Podatników w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Podatnicy w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku działek nie podejmowali działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Za takie działalnie nie można bowiem uznać dokonanie podziału działek oraz dokonanie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego. Przede wszystkim z pewnością nie można uznać, że Podatnicy uzyskując prawie 23 lat temu prawo własności nieruchomości uczynili to w celu odsprzedaży w 2020 r., a tym samym, że już w tamtych latach podjęli czynności, które będzie można uznać obecnie za przejaw działalności gospodarczej. Właściciele nieruchomości nie podejmowali też wobec nieruchomości jakichkolwiek czynności, które miałyby wskazywać na choćby zamiar rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przy ich pomocy. Nie można za podatnika VAT uznać właściciela gruntu, który w celu sprzedaży nieruchomości lub jej części podejmuje działania obliczone na wzrost jej wartości, np. dokonuje podziału działek czy też podejmuje czynności w celu zmiany klasyfikacji gruntu.

Podatnicy nie poczynili również nakładów finansowych na przedmiotowe nieruchomości celem uatrakcyjnienia nieruchomości powstałych w wyniku podziałów działek, czyli przykładowo nie ponosili nakładów na zagospodarowywanie zieleni, uzbrojenie w jakiekolwiek media (woda, prąd, gaz), utwardzenie wydzielonych dróg, czy też ogrodzenie tych działek.

Niniejszy pogląd jest ugruntowany również w orzecznictwie sądowo-administracyjnym oraz interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać orzeczenie NSA z dnia 28 sierpnia 2020 r. (sygn. I FSK 2036/17):

Wykładnia art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie pozwala jednoznacznie sprecyzować sytuacji, w których aktywność danej osoby można kwalifikować jako zwykłe odpłatne zbycie majątku prywatnego, a w jakim momencie działania te przeradzają się w działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjowania postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną. Tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek, same przez się nie dają podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań "handlowca", tj. podatnika podatku od towarów i usług.

Podobnie stwierdzono m. in. w następujących orzeczeniach sądowych:

·wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2020 r., sygn. I SA/Bd 77/20;

·wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 marca 2020 r., sygn. I SA/Łd 777/19;

·wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2020 r., sygn. I SA/Gd 2221/19,

·wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07,

·wyroku NSA z dnia 27 października 2009 r. sygn. I FSK 1043/08,

·wyroku NSA z dnia 18 października 2011 r. sygn. I FSK 1536/10,

·wyroku NSA z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. I FSK 1665/11,

·wyroku WSA w Poznaniu z dnia 7 lutego 2013 r. sygn. I SA/Po 796/12,

·wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. I SA/Go 367/14,

·wyroku NSA z dnia 11 września 2014 r. sygn. I FSK 1985/13,

·wyroku WSA w Warszawie z dnia 17 września 2014 r. sygn. VIII SA/Wa 29/14, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 45/18,

·Wyroku WSA w Łodzi, 25 września 2019 r. I SA/Łd 352/19.

Przedmiotowe stanowisko jest potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 6 listopada 2020 r. (znak sprawy: 0113-KDIPT1-3.4012.665.2020.2.MWJ) Dyrektor KIS stwierdził:

„Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż ww. działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

Identyczne podejście fiskusa zostało zaprezentowane również m.in. w:

1.interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2020 r. (znak 0114-KDIP4-1.4012.473.2020.2. APR);

2.interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2020 r. (znak: 0113-KDIPT1- 3.4012.602.2020.3.MK).

Mając na względzie powyższy stan faktyczny i prawny należy uznać, że planowana sprzedaż gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż żaden z Podatników dla planowanej transakcji nie jest podatnikiem podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 4 marca 2021 r., wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-1.4012.919.2020.2.AB, w której uznałem Pana stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6 za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu oraz zainteresowanym niebędącym stroną postępowania 20 marca 2021 r. (doręczenie zastępcze).

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 16 kwietnia 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie 20 kwietnia 2021 r.

Wniósł Pan o uchylenie interpretacji zaskarżonej uznającej stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe i uznanie stanowiska prezentowanego przez Skarżącego we wniosku o wydanie interpretacji indywidual­nej za zgodne z przepisami prawa podatkowego, zasądzenie od strony przeciwnej zwrotu kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 15 września 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 431/21. W wyroku tym WSA wskazał, że cyt. „(…) że elementami decydującym o zorganizowanej aktywności Strony w zakresie obrotu nieruchomościami nie mogły być wskazywane przez organ fakt wystąpienie przez Wnioskodawców o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego działki nr 17, podział przedmiotowej działki, z której powstały mniejsze działki przeznaczone do sprzedaży objęte przedmiotowym wnioskiem tj. działki nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6, jak również wydanie na wniosek Wnioskodawców decyzji z dnia 9 grudnia 2010 r dotyczącej działek nr 3 i 4 oraz drogi na działce o nr 6 ustalającej warunki zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukondygnacyjnych wraz z podziałem działki nr 9 - z której powstały działki obecnie sprzedawane tj. nr 3, 4 i udział w drodze na działce 6. (…) Sąd zauważa, że jak wynikało z opisu stanu faktycznego Skarżący nie występował z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej ani o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów. Nie podjął też działań marketingowych w celu sprzedaży. (…) Okoliczność, iż przed planowaną sprzedażą Skarżący dokonał podziału gruntu na mniejsze działki, nawet jeżeli byłoby to w celu osiągnięcia wyższej ceny, również nie jest decydująca do przyjęcia, że Skarżący działał jako przedsiębiorca.  Nie świadczy o tym również wcześniejsza sprzedaż szeregu działek na przestrzeni czasu poprzedzającego złożenie wniosku o interpretację obejmującej okres niemal 20 letni. Sąd nie ma wątpliwości, iż Skarżący nie przedsięwziął takich działań, które Trybunał zakwalifikował jako znamiona profesjonalnej działalności gospodarczej, takie jak wskazane wyżej uzbrojenie terenu w media lub działania marketingowe. Zdaniem Sądu, aktywność Skarżącego nie wykraczała poza zwykły, racjonalny zarząd majątkiem prywatnym i nie nosiła cech aktywności wykonywanej zawodowo, w sposób profesjonalny. (…)”

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 10 lipca 2024 r., sygn. akt I FSK 20/22 oddalił skargę kasacyjną. W wyroku tym NSA wskazał, że cyt. „Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji o braku w opisanych we wniosku okolicznościach warunków niezbędnych do uznania dokonywanej sprzedaży działek przez Skarżącego (i pozostałych współwłaścicieli) jako podejmowanych przez podatników VAT. Sąd pierwszej instancji uznał, że o takim charakterze nie przesądzały działania w postaci złożenia wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, opisany wyżej podział działek oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy, gdyż mieściły się one w aktywności właściciela, który zabiega o uzyskanie najkorzystniejszych warunków dla zbycia nieruchomości. W tym kontekście podkreślił, że Skarżący nie miał wpływu (nie inicjował takiego postępowania) na posadowienie przyłączy do wody i innych mediów. Nie podejmował szczególnych działań marketingowych. Nie zabiegał o nabycie nieruchomości, której własność uzyskał wiele lat wcześniej nieodpłatnie, w następstwie działań innych osób (darczyńcy, spadkodawcy). Wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy jest pytaniem o informację o gruncie, o którą wystąpić może każdy, więc nie sposób uznać takiego działania za przejaw szczególnej aktywności wskazującej na profesjonalny charakter działań. Podobnie ocenione zostały działania dotyczące wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżący nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, lecz wystąpił o jego zmianę, kiedy plan był już uchwalony. Zasadnie Sąd pierwszej instancji ocenił, że o podjęciu profesjonalnych działań wobec gruntów nie można potraktować podziału nieruchomości. Dokonywanie podziału nieruchomości w celu uzyskania korzystniejszego finansowo efektu przy jej sprzedaży jest typowym działaniem właścicielskim. Podejmowanie zabiegów w celu korzystnej sprzedaży nieruchomości nie może być automatycznie traktowane jako działalność w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. W tym kontekście stwierdzenie, że wyodrębniając działki do sprzedaży uwzględniono do nich dostęp przez wydzielenie dróg wewnętrznych także nie jest okolicznością przesądzającą o sprzedaży działek w warunkach działalności gospodarczej. Skoro bowiem składnik majątkowy stanowiący dwie działki, które uzyskał Skarżący stanowił bardzo dużą nieruchomość, skala podejmowanych wobec niej działań także musiała mieć proporcjonalnie większy zakres. Zaakceptowanie przeciwnego stanowiska skutkowałoby wnioskiem, że o ocenie aktywności właściciela nieruchomości w kontekście spełnienia przesłanek z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w przesądzającym zakresie decyduje wielkość nieruchomości. Nie sposób wymagać, by planując zbycie nieruchomości właściciel dużej nieruchomości (ok. 5 ha w sprawie) mógł się ograniczać jedynie do jej sprzedaży w całości tudzież niewielkiego podziału, by nie przypisać mu profesjonalnej, ciągłej i zorganizowanej aktywności cechującej działalność podatnika VAT. Wydzielenie dużych działek utrudniałoby a może nawet uniemożliwiałoby ich sprzedaż. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego istotna dla oceny podjętych przez Skarżącego działań jest również okoliczność, że wszystkie zamykały się w ukierunkowaniu na sprzedaż jednego składnika majątkowego, który - na co Skarżący jako obdarowany - nie miał aktywnego wpływu. Z ustalonych okoliczności nie wynikało, by środki pozyskane ze sprzedaży Skarżący inwestował w kolejne nieruchomości, co nadawałoby jego działaniom charakter ciągły w zamiarze dokonywania profesjonalnego obrotu nieruchomościami. (…)”.

Wyrok WSA w Szczecinie, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 10 lipca 2024 r. (data wpływu do tut. organu 18 października 2024 r.).

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), jak i budowli, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

W tym miejscu należy wskazać, że z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt    C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek gruntu, istotne jest czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tych gruntów Sprzedający podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedającego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Zainteresowani zamierzają sprzedać działki niezabudowane nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami  w drogach o nr 5 i 6. Pan S.P. otrzymał wraz z Panem A.P., Panem T.P., Panią A.S. oraz Panem L.P. (dalej zwani jako Podatnicy) w dniu 26 sierpnia 1996 r. na podstawie zawartej umowy darowizny z babcią Podatników Panią A.P. własność nieruchomości składającej się z działki gruntu numer 16 i 17 o łącznej powierzchni 5,1018 ha. Właściciele niniejszej nieruchomości złożyli w dniu 14 kwietnia 2000 r. wniosek o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie działek nr 16 oraz 17 o zmianę układu dróg oraz wiążącego się z tym układem działek. W dniu 13 listopada 2001 r. na podstawie złożonego wniosku przez właścicieli wydano decyzję o podziale nieruchomości oznaczonej działką nr 17 o pow. 1,8172 ha na działki ewidencyjne: nr 1 o pow. 0,1069 ha, nr 17 o pow. 0,1811 ha, nr 5 o pow. 0,1369 ha (droga wewnętrzna), nr 18 o pow. 0,0828 ha, nr 19 o pow. 0,1149 ha, nr 2 o pow. 0,0724 ha, nr 20 o pow. 0,0673 ha, nr 21 o pow. 0,0719 ha, nr 10 o pow. 0,1158 ha, nr 10 o pow. 0,8672 ha. Po dokonaniu podziału działki nr 17 zgodnie z wypisem z rejestru gruntów powstałe w w/w sposób działki stanowiły w dalszym ciągu grunty orne. Następnie w dniu 13 grudnia 2001 r. Wnioskodawcy dokonali sprzedaży działki nr 17 o pow. 0,1811 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. W dniu 19 grudnia 2001 r. Wnioskodawcy dokonali sprzedaży, działki nr 21 o pow. 0,0719 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. W dniu 5 maja 2003 r. doszło do sprzedaży działki nr 20 o pow. 0,0673 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. Z kolei w dniu 25 maja 2004 r. Wnioskodawcy zbyli działkę nr 18 o pow. 0,0828 ha oraz udział w drodze działki nr 5. W dniu 29 sierpnia 2005 r., właściciele dokonali sprzedaży działki nr 19 o pow. 0,1149 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. W dniu 2 kwietnia 2007 r. właściciele dokonali sprzedaży działki nr 10 o pow. 0,1158 ha oraz udziału w drodze działki nr 5. Następnie zgodnie z wnioskiem właścicieli o dokonaniu podziału działki nr 7 o pow. 0,7239 ha w dniu 24 września 2009 r. Prezydent Miasta wydał decyzję o jej podziale na działki nr 8 o pow. 0,0164 ha oraz 9 o pow. 0,7075 ha. Celem podziału działki nr 7 było przeznaczenie działki nowo powstałej o numerze 8 i pow. 0,0164 ha na powiększenie działki nr 10 sprzedanej w dniu 02.04.2007 r. z wniosku kupującego w danym okresie działki. Dlatego też, zgodnie z aktem notarialnym z dnia 30 marca 2010 r. została zawarta warunkowa umowa sprzedaży działki nr 8 o pow. 0,0164 ha, której przeniesienie własności nastąpiło zgodnie z aktem notarialnym z dnia 26 kwietnia 2010 r. Odnośnie działek nr 3 i 4 oraz drogi na działce o nr 6 na wniosek Wnioskodawców w dniu 9 grudnia 2010 r. Prezydent Miasta wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukondygnacyjnych wraz z podziałem działki nr 9. W rezultacie w odniesieniu do tychże działek Prezydent Miasta, wydał decyzję o warunkach zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz budowy urządzeń budowlanych wraz z zasadami podziału geodezyjnego.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Sprzedający podjęli w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Sprzedający działali w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że sprzedający podejmowali działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala zaangażowania, w odniesieniu do sprzedaży działek 1, 2, 3 oraz 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności Sprzedających. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży ww. działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Zainteresowanych ww. działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Znaczenie dla oceny charakteru działań strony ma ustalenie stopnia jej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazywałby, że angażowała ona środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w orzecznictwie nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (tj. w celach handlowych, lecz spożytkowania w celach prywatnych). O profesjonalnym charakterze czynności nie przesądza także fakt podziału gruntu na działki. Istotne mogą być czynności związane z uzbrojeniem terenu, wydzieleniem dróg wewnętrznych oraz działaniami marketingowymi podjętymi w celu sprzedaży działek, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia.

Elementem decydującym o zorganizowanej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami nie może być fakt wystąpienia przez Zainteresowanych o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego działki nr 17, podział przedmiotowej działki, z której powstały mniejsze działki przeznaczone do sprzedaży objęte przedmiotowym wnioskiem tj. działki nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6, jak również wydanie na wniosek Zainteresowanych decyzji z dnia 9 grudnia 2010 r dotyczącej działek nr 3 i 4 oraz drogi na działce o nr 6 ustalającej warunki zabudowy dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukondygnacyjnych wraz z podziałem działki nr 9 – z której powstały działki obecnie sprzedawane tj. nr 3, 4 i udział w drodze na działce 6.  Jak wynika z opisu stanu faktycznego Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej ani o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów. Nie podjęli też działań marketingowych w celu sprzedaży. Wskazać należy również, że przedmiotowy grunt został nabyty w latach poprzednich w drodze darowizny oraz w drodze spadku. Ponadto wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy jest prostym wykonywaniem prawa własności i nie może być ujmowane jako aktywność profesjonalnego pomiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Również sam wniosek o zmianę istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego, w sytuacji gdy Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania, nie świadczy o zorganizowanej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami podlegającej opodatkowaniu.

Okoliczność, że przed planowaną sprzedażą Zainteresowani dokonali podziału gruntu na mniejsze działki, również nie jest decydująca do przyjęcia, że Zainteresowani działali jako przedsiębiorcy. Nie świadczy o tym również sprzedaż szeregu działek na przestrzeni czasu poprzedzającego złożenie wniosku o interpretację obejmującej okres niemal 20 letni.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku Zainteresowani nie podjęli aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że czynności poczynione w stosunku ww. działek nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do przedmiotowej działki. Działania podjęte przez Zainteresowanych należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanych – w związku ze sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6 – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami  w drogach o nr 5 i 6, Zainteresowani nie działali w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż ww. działek, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i stanowisko WSA w Szczecinie zawarte w wyroku z 15 września 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 431/21 oraz stanowisko NSA wyrażone w wyroku z 10 lipca 2024 r., sygn. akt I FSK 20/22, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zbycie opisanych we wniosku działek nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6, Zainteresowani nie występują w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży przez Zainteresowanych działek nr 1, 2, 3, 4 wraz z udziałami w drogach o nr 5 i 6 nie podlega opodatkowaniu VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.