Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji w sytuacji, w której wyliczony współczynnik wyniesie mniej niż 2% i uznają Państwo na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, że współczynnik Państwa wynosi 0%. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. (dalej: Ośrodek lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT.

Ośrodek działa w szczególności na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 799), ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2024 r. poz. 917) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1939).

Do zadań Ośrodka należy prowadzenie działalności leczniczej w zakresie leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych w ramach stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż świadczenia szpitalne oraz ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych.

Ośrodek zamierza przystąpić do realizacji inwestycji pn. „...” (dalej: Inwestycja). Na realizację Inwestycji Ośrodek zamierza uzyskać dofinansowanie z Ministerstwa Zdrowia w zakresie dofinansowania zadań polegających na budowie, przebudowie, modernizacji lub doposażeniu infrastruktury strategicznej podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w zakresie opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień, na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia w ramach Subfunduszu infrastruktury strategicznej.

Ośrodek jako podmiot leczniczy realizuje świadczenia zdrowotne w ramach działalności leczniczej na podstawie zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia umów. Ośrodek wykonując ww. świadczenia traktuje je jako zwolnione z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Jednocześnie w ramach prowadzonej przez siebie działalności Ośrodek dokonuje tzw. sprzedaży mieszanej tj. świadczy usługi zarówno podlegające zwolnieniu z VAT (opisane powyżej), jak i usługi podlegające opodatkowaniu VAT (stawką 23% lub 8%).

Ośrodek będzie wykorzystywać majątek, który powstanie w ramach Inwestycji, w sposób mieszany tj. do czynności opodatkowanych VAT i czynności opodatkowanych VAT lecz podlegających zwolnieniu z VAT. Jednocześnie Ośrodek nie będzie wykorzystywać majątku, który powstanie w ramach Inwestycji, do czynności niepodlegających ustawie o VAT. Ponadto Ośrodek nie będzie w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej tj. przypisania danego wydatku związanego z realizacją Inwestycji wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT lub opodatkowanych lecz zwolnionych z VAT.

Mając na uwadze powyższe Ośrodek dokonał wyliczenia tzw. współczynnika VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT. Wyliczona w oparciu o ww. przepisy oraz dane dotyczące obrotu Ośrodka za 2023 r., proporcja wyniosła 1,35%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Pytanie

Czy Ośrodek będzie miał prawo do odliczenia VAT od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji w sytuacji, w której wyliczony współczynnik, o którym mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Ośrodek uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, że współczynnik Ośrodka wynosi 0%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Ośrodek nie będzie miał prawa do odliczenia VAT od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji w sytuacji, w której wyliczony współczynnik, o którym mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Ośrodek uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, że współczynnik Ośrodka wynosi 0%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

·zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

·pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT.

Stosownie do cytowanych powyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż definicja podatnika została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Jednocześnie w myśl art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu proporcję taką określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Jednocześnie w art. 90 ust. 9a wskazano, że przy ustalaniu ww. proporcji do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Jak zostało to wskazane w treści zdarzenia przyszłego Ośrodek jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności polegającej na prowadzeniu działalności leczniczej w zakresie leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych w ramach stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż świadczenia szpitalne oraz ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych Ośrodek dokonuje tzw. sprzedaży mieszanej tj. świadczy usługi zarówno podlegające zwolnieniu z VAT jak i usługi podlegające opodatkowaniu VAT (stawką 23% lub 8%).

Ponadto Wnioskodawca będzie wykorzystywać majątek, który powstanie w ramach Inwestycji, w sposób mieszany tj. do czynności opodatkowanych VAT i czynności opodatkowanych VAT lecz podlegających zwolnieniu z VAT. Jednocześnie Ośrodek nie będzie wykorzystywać majątku, który powstanie w ramach Inwestycji, do czynności niepodlegających ustawie o VAT. Ponadto Ośrodek nie będzie w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej tj. przypisania danego wydatku związanego z realizacją Inwestycji wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT lub opodatkowanych lecz zwolnionych z VAT.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Wyliczona w ten sposób proporcja w oparciu o dane dotyczące obrotu Ośrodka za 2023 r., wyniosła 1,35%.

Jednocześnie, stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, w której wyliczony dla Ośrodka współczynnik, o którym mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Ośrodek uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, że współczynnik Ośrodka wynosi 0% nie będzie miał on prawa do odliczenia VAT od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy o VAT. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy o VAT:

Według art. 90 ust. 10 ustawy o VAT:

Należy również wskazać, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go, dla tej czynności, za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy będą mieli Państwo prawo do odliczenia VAT od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji w sytuacji, w której wyliczony współczynnik wyniesie mniej niż 2% i uznają Państwo na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, że współczynnik Państwa wynosi 0%.

Jak wyżej wskazano decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku VAT, ma związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. opodatkowanej i zwolnionej oraz działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu).

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

W sytuacji gdy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT.

Następnie w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowane) oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnione) – zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

Jak wynika z treści wniosku jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT. Zamierzają Państwo przystąpić do realizacji inwestycji pn. „...”. Na realizację Inwestycji zamierzają Państwo uzyskać dofinansowanie z Ministerstwa Zdrowia na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Państwo jako podmiot leczniczy realizuje świadczenia zdrowotne w ramach działalności leczniczej na podstawie zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia umów. Państwo wykonując ww. świadczenia traktuje je jako zwolnione z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Będą Państwo wykorzystywać majątek, który powstanie w ramach Inwestycji, w sposób mieszany tj. do czynności opodatkowanych VAT i czynności opodatkowanych VAT lecz podlegających zwolnieniu z VAT. Jednocześnie nie będą Państwo wykorzystywać majątku, który powstanie w ramach Inwestycji, do czynności niepodlegających ustawie o VAT. Ponadto nie będą Państwo w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej tj. przypisania danego wydatku związanego z realizacją Inwestycji wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT lub opodatkowanych lecz zwolnionych z VAT. Dokonali Państwo wyliczenia tzw. współczynnika VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 1 – ust. 3 ustawy o VAT. Wyliczona w oparciu o ww. przepisy oraz dane dotyczące obrotu Państwa za 2023 r., proporcja wyniosła 1,35%.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą Państwo wykorzystywać majątek, który powstanie w ramach Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT i czynności podlegających zwolnieniu z VAT oraz nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz czynności niedających takiego prawa, to będą Państwo mieli prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z realizacją Inwestycji zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ustawy o VAT - w części w jakiej zakupione towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

Jednakże, skoro jak Państwo wskazali w opisie sprawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponoszone wydatki na realizację Inwestycji będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności zwolnionych od podatku i wyliczają Państwo współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, a współczynnik ten za 2023 r. nie przekroczył 2%, to mają Państwo prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, i nie dokonywać odliczenia podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia Państwa prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji – w takiej sytuacji będą Państwo mieli prawo wyboru, czy będą Państwo dokonywać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnują z tego prawa i nie będą odliczać podatku naliczonego.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.