Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od gier hazardowych i w podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
W zakresie pozostałych pytań, w tym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną osobne rozstrzygnięcia.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 4 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia czy w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o urządzenie (...) należny będzie od Spółki do Skarbu Państwa podatek od gier określony w art. 73 ust. 1 pkt 9 ustawy o grach hazardowych, a także czy działalność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług bez możliwości zwolnienia z tego podatku wpłynął 4 października 2024 r. Wniosek – w odpowiedzi na wezwanie Organu – uzupełnili Państwo pismem z 5 grudnia 2024 r. (data wpływu: 13 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(...) z/s w (...) (woj. (...)) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej chce między innymi zajmować się najmem, dzierżawą, eksploatacją i serwisem urządzeń elektronicznych typu symulatory, gry wideo, gry 3D, gry platformowe, gry logiczne, cymbergaj etc., i w związku z tym m.in. zamierza nabyć urządzenie elektroniczne oznaczone nazwą jako (...).
Są to urządzenia często spotykane w okresie wakacyjnym w kurortach nadmorskich przeznaczone do zabawy zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Urządzenie to złudnie wyglądem może przypominać typowy automat do gier hazardowych, co również (wygląd i wizualizacje) wprowadziły w błąd funkcjonariuszy Urzędu Celno – Skarbowego (...) w (...) (w sprawie o sygn. akt. (...)), którzy nie legitymując się wiadomościami specjalnymi, takimi jakie posiada biegły sądowy, niefortunnie zatrzymali to urządzenie do dalszego procedowania w postepowaniu karnoskarbowym.
Dopiero powołanie przez Naczelnika (...) Urzędu Celno – Skarbowego biegłego sądowego z dziedziny badania automatów do gier hazardowych, który po przeprowadzeniu badań tego urządzenia wydał pisemną opinię, jednoznacznie stwierdzając, że urządzenie (...), a w szczególności gry zainstalowane na tym urządzeniu pozbawione są cech określonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tj. z dnia 16 listopada 2022 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 227).
Naczelnik (...) Urzędu Celno – Skarbowego w (...) po przeprowadzeniu postepowania dowodowego, a w szczególności uwzględniając opinię biegłego sądowego, o której była mowa powyżej, ustalił charakter urządzenia (...) i gier na nim zainstalowanych, jako te które nie posiadają cech określonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, tj. że urządzenie to nie jest automatem do gier hazardowych i postępowanie karnoskarbowe prowadzone pod kątem popełnienia przestępstwa określonego w art. 107 § 1 k.k.s. umorzył powołując się na treść art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. – czyn nie zawierający znamion czynu zabronionego.
Na skutek powyższego zatrzymane urządzenie zostało zwrócone właścicielowi wraz z innymi przedmiotami i pieniędzmi wyjętymi z urządzenia. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych „Grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.”, nadto jak stanowi art. 2 ust. 5 ww. ustawy „Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy”.
Naczelnik (...) Urzędu Celnoskarbowego w (...) ustalił w drodze prawomocnego postanowienia z dnia (...) r. w sprawie o sygn. akt (...), które następnie w dniu (...) r. zostało zatwierdzone przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w (...), że urządzenie (...), nie jest automatem do gier hazardowych w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych. Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o grach hazardowych Minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga, na wniosek lub z urzędu, w drodze decyzji, czy gry lub zakłady posiadające cechy wymienione w ust. 1-5a są grami losowymi, zakładami wzajemnymi, grami w karty albo grami na automacie w rozumieniu ustawy.
W kontekście powyżej opisanego stanu faktycznego należy przywołać treść art. 2 ust. 7a ustawy o grach hazardowych, który stanowi, że „Nie wydaje się decyzji, o której mowa w ust. 6, jeżeli charakter gier na danym urządzeniu został ustalony w wyniku kontroli lub czynności procesowych przeprowadzonych zgodnie z odrębnymi przepisami przez organy Krajowej Administracji Skarbowej”. Niewątpliwie, postępowanie przygotowawcze prowadzone przez Naczelnika (...) Urzędu Celnoskarbowego w (...) w sprawie o sygn. akt (...), pod kątem ustalenia sprawstwa popełnienia czynu zabronionego określonego w art. 107 § 1 k.k.s. (nielegalnego urządzania i prowadzenia gier na automacie hazardowym), jest jednym z tych postępowań, o których mowa w treści wyżej cytowanego art. 2 ust. 7a ustawy o grach hazardowych. Dodatkowo, podkreślenia wymaga, że analiza materiału dowodowego zgromadzonego ww. sprawie karnoskarbowej przeprowadzona przez Naczelnika (...) Urzędu Celnoskarbowego w (...), w sposób oczywisty i jednoznaczny wyeliminowała wadliwe wstępne ustalenia kontroli funkcjonariuszy Urzędu Celnoskarbowego (...) w (...), traktując je jako nieprawidłowe, czego wyrazem jest prawomocna decyzja procesowa o umorzeniu ww. postępowania karnoskarbowego i ustaleniu, że zatrzymane urządzenie nie jest automatem do gier hazardowych o jakim mowa w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od gier hazardowych (oznaczone nr 2, sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
Czy w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o urządzenie (...) należny będzie od Spółki do Skarbu Państwa podatek od gier określony w art. 73 ust. 1 pkt 9 ustawy o grach hazardowych, a Spółka zwolniona będzie z podatku od towarów i usług (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług) lub w związku z tym, że nie jest to urządzenie hazardowe (nie jest automatem do gier hazardowych), to będzie podlegała opodatkowaniu (…) podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od gier hazardowych (doprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
Działalność gospodarcza prowadzona na urządzeniu (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz podatkiem VAT, a nie będzie opodatkowana podatkiem od gier, albowiem urządzenie to jako nie hazardowe nie podlega pod ustawę o grach hazardowych.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:
Odpowiedź udzielona na pytanie zdaniem wnioskodawcy w pełni koresponduje z zadanym pytaniem oraz obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, albowiem zdaniem wnioskodawcy w sposób jasny i czytelny wskazuje, że skoro urządzenie (...) nie jest automatem do gier hazardowych (spełniającym wymogi ustawy o grach hazardowych) to tym samym, działalność na tym urządzeniu będzie objęta w przypadku dochodu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług, bez zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od gier hazardowych w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazać należy że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od gier hazardowych i podatku od towarów i usług w odniesieniu do pytania określonego we wniosku jako nr 2. W zakresie pozostałych pytań, w tym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną osobne rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 227) - zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o grach”:
grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy:
Grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.
Zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy
Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy.
Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga, na wniosek lub z urzędu, w drodze decyzji, czy gry lub zakłady posiadające cechy wymienione w ust. 1-5a są grami losowymi, zakładami wzajemnymi, grami w karty albo grami na automacie w rozumieniu ustawy.
Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy o grach:
podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.
Artykuł 71 ust. 2 pkt 1 ustawy o grach stanowi, że
przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem urządzania loterii promocyjnych, loterii fantowych i gry bingo fantowe, o których mowa w art. 7 ust. 1a, oraz urządzania pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera.
W świetle powyższych przepisów należy uznać, że podatnikiem podatku od gier jest podmiot urządzający albo organizujący gry hazardowe, a przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest ich urządzanie.
Z wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej chce między innymi zajmować się najmem, dzierżawą, eksploatacją i serwisem urządzeń elektronicznych typu symulatory, gry wideo, gry 3D, gry platformowe, gry logiczne, cymbergaj etc., i w związku z tym m.in. zamierza nabyć urządzenie elektroniczne oznaczone nazwą jako (...).
Biegły sądowy z dziedziny badania automatów do gier hazardowych, przeprowadził badania tego urządzenia, wydał pisemną opinię, jednoznacznie stwierdzając, że urządzenie (...), a w szczególności gry zainstalowane na tym urządzeniu pozbawione są cech określonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy o grach hazardowych.
W odniesieniu do opisanego urządzenia wydana została prawomocna decyzja procesowa o umorzeniu postępowania karnoskarbowego i ustaleniu, że zatrzymane urządzenie nie jest automatem do gier hazardowych o jakim mowa w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
Zatem – jak wynika z opisu sprawy – urządzenie (...) nie jest automatem do gier hazardowych, tym samym działalność prowadzona za jego pomocą nie może być uznana za działalność w zakresie urządzania gier hazardowych, a Spółka nie może być uznana za podatnika podatku od gier. Tym samym, w tej konkretnej sytuacji opisanej we wniosku, działalność Spółki prowadzona przy pomocy tego urządzenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier hazardowych. Wynika z tego, że Spółka nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od gier hazardowych.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie zadanego pytania nr 2 w odniesieniu do podatku od gier hazardowych jest prawidłowe.
Przechodząc do Państwa dalszych wątpliwości, wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług określone zostały w art. 43 ustawy.
I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy:
Zwalnia się od podatku działalność w zakresie gier hazardowych podlegającą przepisom o grach hazardowych.
Powyższy przepis wskazuje zatem dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia z VAT, tj.:
-wykonywanie działalności w zakresie gier hazardowych (gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach), oraz
-podleganie tej działalności przepisom o grach hazardowych.
Należy zauważyć, że wskazany powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy jest implementacją art. 135 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.) zgodnie z którym:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: zakłady, loterie i inne gry losowe lub hazardowe, z zastrzeżeniem warunków i ograniczeń określonych przez każde państwo członkowskie.
Ponadto, stosownie do art. 131 Dyrektywy:
Zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.
Jak już zostało wyżej wyjaśnione podatnikiem podatku od gier jest m.in. podmiot urządzający albo organizujący gry hazardowe na podstawie stosownego zezwolenia czy koncesji, a przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest ich urządzanie.
Dokonując oceny przedstawionego opisu sprawy należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do ich rozszerzenia. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej w niniejszej interpretacji Państwa działalność prowadzona w oparciu o opisane przez Państwa urządzenie (...) nie podlega przepisom ustawy o grach hazardowych.
W związku z powyższym, nie można uznać, że będzie przysługiwało Państwu zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy dla ww. działalności.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie zadanego pytania nr 2 w odniesieniu do podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W zakresie pozostałych pytań, w tym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną osobne rozstrzygnięcia.
Podkreślić również należy, że kwestia oceny tego czy opisane urządzenie stanowi automat do gier hazardowych nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji. W interpretacji przyjęto, że urządzenie (...) nie stanowi automatu do gier hazardowych – co wynika wprost z przedstawionego opisu stanu faktycznego.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.