Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:

• uznania Sprzedającej za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki udziałów w Nieruchomości, na którą składają się działki zabudowane i niezabudowane,
• uznania sprzedaży udziałów w Nieruchomości obejmującej działki zabudowane nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 za czynność opodatkowaną podatkiem VAT,
• prawa Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabycia udziałów w Nieruchomości, tj. działkach zabudowanych nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w podatku VAT dostawy przez Sprzedającą posiadanych udziałów w Nieruchomości, na którą składają się działki zabudowane i niezabudowane.

Uzupełnili go Państwo - pismem z 8 października 2024 r. (wpływ 14 października 2024 r.), pismem, które wpłynęło do Organu 8 listopada 2024 r., pismem z 26 listopada 2024 r. (wpływ 3 grudnia 2024 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 grudnia 2024 r. (wpływ 9 grudnia 2024 r.) oraz pismem z 31 grudnia 2024 r. (wpływ 31 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

- A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

- B.B.

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej zwana: Wnioskodawcą) jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Wnioskodawca 24 września 2024 r. na podstawie aktu notarialnego repertorium A (…) nabył nieruchomość położoną w (…) (dalej: Nieruchomość), której współwłaścicielem do momentu sprzedaży była pani B.B. (dalej „Sprzedająca”).

Sprzedająca nabyła udziały w Nieruchomości poprzez dziedziczenie:

• spadek po C.C. na podstawie postanowienia o sygn. (…) z 16 listopada 2004 r. Sądu Rejonowego (…);
• spadek po D.D. na podstawie postanowienia o sygn. (…) z 27 maja 1998 r. Sądu Rejonowego (…).

W związku z tym, Sprzedającej nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu Nieruchomości.

Sprzedająca stwierdziła, że nabyła Nieruchomość w celu wynajmowania lub dzierżawy Nieruchomości.

Nieruchomość składa się z następujących działek:

a)Działka o pow. 3 457 m² (działki o nr ewidencyjnych 5, 7 i 10), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…).

Działka o numerze ewidencyjnym 5 opisana jest w KW jako działka gruntu, natomiast działki o numerze ewidencyjnym 7 i 10 opisane są w KW jako tereny przemysłowe. W KW nie ma wzmianki o żadnych budynkach i budowlach postawionych na tych działkach. Natomiast z wypisu z rejestru gruntów wynika, że działki mają przeznaczenie „tereny przemysłowe”.

Z wypisu z kartoteki budynków wynika, że działka o numerze ewidencyjnym 5 zabudowana jest budynkiem o pow. 332 m², którego funkcje zostały określone jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe” (rok zakończenia budowy - 1996) oraz innym budynkiem niemieszkalnym o pow. 17 m² (rok zakończenia budowy - 1983).

Natomiast działka o numerze ewidencyjnym 7 jest zabudowana częścią budynku biurowego o pow. 321 m² (rok zakończenia budowy - 1990).

b)Działka o numerze ewidencyjnym 10 pozostaje niezabudowana.

Działka o pow. 6 173 m² (działki o nr ewidencyjnych 1, 2, 3, 6, 8, 9), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Działki te opisane są w KW oraz w wypisie z rejestru gruntów jako „tereny przemysłowe”. W KW nie ma wzmianki o żadnych budynkach i budowlach postawionych na tych działkach.

Z wypisu kartoteki budynków wynika, że działki o nr ewidencyjnym 8 i 9 oraz 6 zabudowane są częścią budynku biurowego o pow. 321 m² (rok zakończenia budowy - 1990), działki o nr ewidencyjnym 1, 2, 3 i 6 zabudowane są częścią budynku przemysłowego o pow. 4 047 m² (rok zakończenia budowy - 1990). Dodatkowa działka o nr ewidencyjnym 6 zabudowana jest innym budynkiem niemieszkalnym o pow. 43 m² (rok zakończenia budowy - 1990).

c)Działka o pow. 610 m² (nr ewidencyjny 4), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Działka opisana jest w KW jako działka gruntu. W KW nie ma wzmianki o żadnych budynkach i budowlach postawionych na tych działkach. Z wypisu z rejestru gruntów wynika, że działka ma przeznaczenie „tereny przemysłowe”. Z wypisu kartoteki budynków wynika, że działka zabudowana jest częścią budynku przemysłowego o pow. 4 047 m² (rok zakończenia budowy - 1990).

W odniesieniu do budynków znajdujących się na ww. działkach należy podkreślić, że Sprzedająca nie dokonywała nakładów na ulepszenie tych budynków, które przekraczały 30% wartości nieruchomości.

Sprzedająca posiada udziały w wysokości:

• 1/18 własności działki opisanej w pkt a),
• 1/18 własności działki opisanej w pkt b),
• 1/18 własności działki opisanej w pkt c).

Opisana Nieruchomość była przedmiotem umowy dzierżawy zawartej 27 listopada 2018 r. z osobą prawną. Sprzedająca, wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości, oświadczyła, że Przedmiot dzierżawy nie jest obciążony prawami osób trzecich, które mogłyby utrudnić lub uniemożliwić wykonywanie przez Dzierżawcę uprawnień określonych umową dzierżawy. W zakresie, w jakim Przedmiot dzierżawy objęty jest umowami najmu, które na dzień zawarcia tej umowy nie zostały scedowane na Dzierżawce, Wydzierżawiający (w tym Sprzedająca) zobowiązali się do współpracy z Dzierżawcą w celu doprowadzenia do przeniesienia wszelkich praw i obowiązków z umów najmu na Dzierżawcę tak szybko, jak to będzie możliwe.

We wskazanej umowie Wydzierżawiający (w tym Sprzedająca) oddali Dzierżawcy Przedmiot dzierżawy do odpłatnego użytkowania. Wskazano w niej, że Dzierżawca jest uprawniony do korzystania z Przedmiotu dzierżawy zgodnie z jego przeznaczeniem i jest uprawniony do wynajmu i wydzierżawiania oraz podnajmu i poddzierżawy Przedmiotu dzierżawy w całości albo w częściach według swojego swobodnego uznania. Ponadto, Dzierżawca jest uprawniony do dokonywania remontów, prac budowlano-modernizacyjnych, w tym budowy nowych oraz budowy, rozbudowy i nadbudowy istniejących budynków przy zachowaniu wszelkich mających zastosowanie przepisów prawa. Umowa została zawarta na czas oznaczony - do 30 października 2028 r.

W umowie tej część Wydzierżawiających (w tym Sprzedająca) oświadczyli, że są podatnikami VAT. Pozostali Wydzierżawiający oświadczyli, że nie są podatnikami VAT. Postanowiono również, że w przypadku objęcia Wydzierżawiających obowiązkiem w zakresie VAT, czynsz zostanie podwyższony o kwotę VAT wynikającą z zastosowania obowiązującej w danym czasie stawki podatku.

6 lutego 2019 r. zawarto do tej umowy aneks.

Dokonano w nim aktualizacji listy Wydzierżawiających, którzy oświadczają, że są podatnikami VAT oraz wskazano, że:

• Wydzierżawiający będący płatnikami VAT będą otrzymywać czynsz podwyższony o kwotę VAT wynikającą z zastosowania obowiązującej w danym czasie stawki podatku,
• pozostali Wydzierżawiający oświadczają, że nie są podatnikami VAT,
• w przypadku objęcia któregokolwiek z pozostałych Wydzierżawiających obowiązkiem w zakresie VAT, należny mu czynsz zostanie podwyższony o kwotę VAT wynikającą z zastosowania w danym czasie stawki podatku.

Na części Nieruchomości został wybudowany budynek biurowy, którego budowa zakończyła się przed 2001 r. Został on oddany do użytku 20 lipca 2014 r. Od tego dnia był on wynajmowany (w ramach prowadzonej działalności) do 27 listopada 2018 r., a następnie dzierżawiony. Jest to budynek graniczący z (..) na działce nr 6.

Sprzedająca obecnie nie posiada udziałów w nieruchomościach lub nieruchomości innych niż udziały w Nieruchomości, które również planowałaby sprzedać, jednak w przeszłości posiadała i sprzedawała (w 2015 r. i 2022 r.) nieruchomości.

Sprzedająca prowadzi działalność polegającą na najmie i dzierżawie Nieruchomości. Sprzedająca wydzierżawiała Nieruchomość. Sprzedająca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedająca nie wykonywała czynności zmierzających do sprzedaży Przedmiotu Umowy takich jak reklama (w Internecie, prasie biurze pośrednictwa obrotu nieruchomościami itp.), zawieranie umów z potencjalnymi klientami.

Sprzedająca nie udzielała również innym podmiotom pełnomocnictwa do wykonywania czynności zmierzających do sprzedaży Nieruchomości, takich jak reklama (w Internecie, prasie, biurze pośrednictwa obrotu nieruchomości itp.).

Wnioskodawca planuje dalej prowadzić dzierżawę Nieruchomości na cele komercyjne, tj. wykonywać działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. Po ustaniu okresu, na który zostanie zawarta planowana umowa dzierżawy, Spółka przeznaczy Nieruchomość pod zabudowę mieszkalną (budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne), a wybudowane lokale będą przedmiotem odpłatnej dostawy, czyli również będą przedmiotem czynności opodatkowanych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W nadesłanych uzupełnieniach wskazali Państwo:

Działka opisana w punkcie a), składająca się z działek o numerach ewidencyjnych 5, 7 oraz 10 nie jest objęta postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale objęta jest uchwałą o przystąpieniu do sporządzenia planu i projektem planu miejscowego. Przeznaczenie działek będzie dopuszczało zabudowę mieszkaniową.

W odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniach wskazali Państwo:

1.Na której konkretnie działce został wybudowany budynek biurowy, który został oddany do użytkowania w 2014 r.?

Odp. Budynek biurowy, który został oddany do użytkowania w 2014 r. został wybudowany na działkach nr 5, 12, 6, 7, 8 oraz 9, przy czym budynek ten znajduje się również w niewielkiej części na działce ewidencyjnej o numerze 11, objętej księgą wieczystą KW (…) oraz na działce o numerze 12, objętej księgą wieczystą KW (…).

Działki nr 11 i 12 nie były przedmiotem transakcji, a jedynie obiektami, na których znajdowała się część zakupionego budynku.

2.Czy 2 lata przed sprzedażą Sprzedająca ponosiła nakłady na ulepszenie budynku biurowego (który został oddany do użytku 20 lipca 2014 r.), a jeśli tak, to czy przekroczyły one 30% wartości początkowej ww. budynku?

Odp. Sprzedająca - Pani B.B. - nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku biurowego.

3.Czy Sprzedającej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu poniesienia nakładów na ulepszenie ww. budynku?

Odp. Sprzedająca nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku biurowego, w związku z czym nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu poniesienia tego rodzaju nakładów.

4.Czy Kupujący i Sprzedająca złożyli zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT i wyborze opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy VAT?

Odp. Kupujący i Sprzedająca złożyli zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT i wyborze opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy VAT.

5.Czy dla działki niezabudowanej nr 10 na dzień sprzedaży obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a jeśli tak, to jakie przeznaczenie wynikało z tego planu dla tej działki, a jeśli na dzień transakcji nie było miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to czy na dzień sprzedaży dla działki niezabudowanej była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?

Odp. Działka składająca się z działek o numerach ewidencyjnych 5, 7 oraz 10 nie jest objęta postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale objęta jest uchwałą o przystąpieniu do sporządzenia planu i projektem planu miejscowego. Przeznaczenie działek będzie dopuszczało zabudowę mieszkaniową.

Na dzień zawarcia transakcji dla części Nieruchomości obowiązuje decyzja (...) z 22 lutego 2024 r. o warunkach zabudowy (wydana na rzecz podmiotu reprezentującego prawa Wnioskodawcy), przewidująca zabudowę mieszkaniową wielorodzinną.

Na moment dostawy niezabudowanej działki o nr 10 nie była ona objęta decyzją o warunkach zabudowy.

Pytania

1)Czy opisane we wniosku zdarzenie - sprzedaż Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy - stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2)Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, zakup Nieruchomości będzie uprawniał Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającą na rzecz Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Transakcja ta może zostać objęta zwolnieniem od opodatkowania - jeżeli obie strony transakcji będą jednak posiadały status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, to strony będą mogły zrezygnować ze zwolnienia planowanej transakcji od podatku VAT oraz opodatkować transakcję podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

W tym celu muszą złożyć stosowne oświadczenie przed dokonaniem transakcji. W takim przypadku przy sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy powstanie dla Wnioskodawcy zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., dalej: „UPTU”), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPTU, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 6 UPTU, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części.

Należy podkreślić, że transakcje te podlegają opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy zostały dokonane przez podmiot działający w charakterze podatnika, czyli osobę prowadzącą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPTU, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawa o VAT posiada własną definicję działalności gospodarczej, która jest niezależna od definicji zawartych w innych gałęziach prawa (np. w Prawie przedsiębiorców).

Według art. 15 ust. 2 UPTU, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozumienie definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 UPTU zostało w dużej mierze ukształtowane przez orzecznictwo krajowe sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ten ostatni w sprawie C-180/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (15 września 2011 r.) wypowiedział się odnośnie uznania transakcji obejmujących nieruchomość za działalność gospodarczą. Trybunał pomniejszył znaczenie ilości i częstotliwości transakcji tego samego sprzedawcy dla uznania go za prowadzącego działalność gospodarczą.

Zamiast tego Trybunał podkreślił rolę cech towarzyszących działalności prowadzonej przez danego sprzedawcę. Jak TSUE stwierdził w uzasadnieniu wyroku:

„Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.”

W ślad za wyrokiem TSUE również krajowe sądy administracyjne uznały, że profesjonalne działania sprzedawcy np. użycie zasobów, których używa zawodowy sprzedawca, decydują o tym, czy prowadzi on działalność gospodarczą.

Warto również przedstawić stanowisko wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.13.2019.1.KS z 13 stycznia 2020 r. W cytowanej interpretacji organ stwierdził, że:

„wydzierżawienie przez Wnioskodawcę udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości powoduje, że utraciły one charakter majątku prywatnego. Wykorzystanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych udziałów w prawie użytkowania wieczystego powoduje, że są one wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego” oraz końcowo uznał, że wydzierżawienie nieruchomości wyklucza sprzedaż udziałów w nieruchomości w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym”.

W przypadku dostawy terenów niezabudowanych, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 UPTU, zwolnienie od podatku VAT znajduje zastosowanie, jeżeli przedmiotem dostawy są tereny inne niż budowlane.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 33 UPTU, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przypadku dostawy terenów zabudowanych, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU, zwolnienie od podatku VAT znajduje zastosowanie, jeżeli przedmiotem dostawy są budynki, budowle lub ich części.

Zwolnienie to znajduje zastosowanie, jeśli dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT lub przed nim.

Co więcej, aby zwolnienie znalazło zastosowanie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części musi upłynąć okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast, przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 UPTU, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 43 ust. 10 UPTU, w przypadku, gdy zarówno sprzedawca, jak również kupujący, są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi i przed dokonaniem dostawy budynków, budowli lub ich części złożą naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne zgodne oświadczenie, mogą zrezygnować ze wskazanego wyżej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU i opodatkować transakcję na zasadach ogólnych. Oświadczenie powinno zostać złożone do naczelnika właściwego dla kupującego.

W przypadku, jeśli dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z VAT, zwolnienie rozciąga się także na dostawę gruntu położonego pod budynkiem lub budowlą. Wynika to z tego, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 UPTU).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym podkreślenia wymaga, że:

• Sprzedająca nabyła Nieruchomość w drodze dziedziczenia (bez VAT);
• Sprzedająca jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT;
• Sprzedająca prowadziła działalność gospodarczą polegającą na wynajmie i dzierżawie budynków posadowionych na Nieruchomości;
• Sprzedająca nie reklamowała Nieruchomości;
• Sprzedająca nie udzieliła pisemnej zgody Spółce na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 i art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego.

Analizując ryzyko uznania Sprzedającej za działającego w charakterze podatnika VAT, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę wykorzystywanie Nieruchomości w ramach prowadzonej przez Sprzedającą działalności gospodarczej.

Jak wskazano w interpretacji o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.13.2019.1.KS, sprzedaż nieruchomości, która była wydzierżawiana jest traktowana jako czynność wykonywana w ramach prowadzonej działalności VAT.

W związku z tym, Zainteresowani stoją na stanowisku, że sprzedaż Nieruchomości nie może być uznana za rozporządzanie majątkiem prywatnym. Oddanie w dzierżawę Nieruchomości powinno zostać uznane za wykonywanie działalności gospodarczej w sposób ciągły i dla celów zarobkowych. Potwierdzeniem takiego stanowiska jest okoliczność, że Sprzedająca jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT oraz że wykorzystywała Nieruchomość do działalności gospodarczej poprzez oddanie Nieruchomości w dzierżawę. Oznacza to, że w ramach transakcji sprzedaży Nieruchomości Sprzedająca powinna być traktowana jako podatnik VAT.

Konieczne jest zatem przeanalizowanie statusu Nieruchomości pod kątem możliwości zastosowania zwolnienia z VAT.

Na 9 z 10 działek składających się na Nieruchomość znajdują się budynki, które zostały wybudowane wcześniej niż 2 lata przed dokonaniem planowanej transakcji.

Ponadto, z informacji uzyskanych od Sprzedającej wynika, że budynki były przedmiotem najmu, a następnie dzierżawy przez okres dłuższy niż 2 lata od daty planowanej transakcji. Jednocześnie, według informacji uzyskanych od Sprzedającej nie dokonywano w którymkolwiek z tych budynków lub budowli remontów, których wartość przekraczałaby 30% wartości remontowanego obiektu. W związku z tym, każdy z tych budynków był już przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 UPTU, a planowana transakcja zostanie zawarta po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia każdego z tych budynków.

Niezabudowana działka o nr ewidencyjnym 10 wchodząca w skład Nieruchomości jako grunt przeznaczony pod zabudowę nie może zostać objęta zwolnieniem z VAT, ponieważ zwolnienie od podatku VAT znajduje zastosowanie, jeżeli przedmiotem dostawy są tereny inne niż budowlane. Zatem prawidłowe jest wyodrębnienie tej działki dla potrzeb podatku VAT i opodatkowanie jej sprzedaży podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Dostawa Nieruchomości podlega zatem zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU z wyłączeniem działki o numerze ewidencyjnym 10. Jeżeli obie strony transakcji będą posiadały status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, to strony będą mogły zrezygnować ze zwolnienia planowanej transakcji od podatku VAT oraz opodatkować transakcję podatkiem VAT na zasadach ogólnych. W tym celu muszą złożyć stosowne oświadczenie przed dokonaniem transakcji.

Ad 2

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, zakup Nieruchomości w sytuacji rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług będzie uprawniał Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Sprzedających na rzecz Wnioskodawcy, dokumentujących sprzedaż Nieruchomości.

Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki:

1.dostawa nieruchomości musi nastąpić w wykonaniu czynności opodatkowanych;

2.dostawa nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT;

3.Nieruchomość musi być wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Kryteria z punktu 1 oraz 2 rozstrzygnięte zostały w odpowiedzi na pytanie nr 1 (przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za prawidłowe), a zatem rozstrzygnięcia wymaga kryterium z punktu 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Wnioskodawca planuje prowadzić dzierżawę zakupionej Nieruchomości na cele komercyjne, tj. wykonywać działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. Po ustaniu okresu dzierżawy, Spółka przeznaczy Nieruchomość pod zabudowę mieszkalną (budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne), a wybudowane lokale będą przedmiotem odpłatnej dostawy, czyli również będą przedmiotem czynności opodatkowanych.

Dokonując czynności inwestycyjnych na Nieruchomości Wnioskodawca będzie spełniał przesłanki uznania go za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, a zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługiwać mu będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy zakup Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie uprawniał go do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedających na rzecz Wnioskodawcy, w przypadku, gdy strony transakcji skorzystają z prawa rezygnacji ze zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie:

• uznania Sprzedającej za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki udziałów w Nieruchomości, na którą składają się działki zabudowane i niezabudowane,
• uznania sprzedaży udziałów w Nieruchomości obejmującej działki zabudowane nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 za czynność opodatkowaną podatkiem VAT,
• prawa Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabycia udziałów w Nieruchomości, tj. działkach zabudowanych nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Towarem jest udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1.określone udziały w nieruchomości,

2.prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3.udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

• po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży Nieruchomości (udziałów w działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 9) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży udziałów w ww. działkach Sprzedająca podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedającej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż udziałów w ww. działkach nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że:

Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego:

Formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych:

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Sprzedająca podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że:

• Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków,
• 24 września 2024 r. Spółka nabyła Nieruchomość na mocy aktu notarialnego m.in. od Sprzedającej, która jest jednym z kilku współwłaścicieli tej Nieruchomości,
• Sprzedająca udziały w przedmiotowej Nieruchomości nabyła na podstawie dziedziczenia po C.C. i D.D.,
• Sprzedająca swoje udziały nabyła w celu wynajmowania lub dzierżawy Nieruchomości,
• Nieruchomość składa się z dziewięciu działek zabudowanych budynkami i z jednej działki niezabudowanej, tj.:
• z działki o pow. 3 457 m², w skład której wchodzą działki zabudowane nr 5, 7 i działka niezabudowana nr 10,
• z działki o pow. 6 173 m², w skład której wchodzą działki zabudowane nr 1, 2, 3, 6, 8, 9,
• z działki o pow. 610 m², w skład której wchodzi działka zabudowana nr 4,
• Sprzedająca oraz pozostali współwłaściciele 27 listopada 2018 r. zawarli z osobą prawną umowę dzierżawy na okres do 30 października 2028 r.,
• przedmiot dzierżawy objęty jest umowami najmu, które na dzień zawarcia umowy nie zostały scedowane na Dzierżawcę, w związku z tym Wydzierżawiający (w tym Sprzedająca) zobowiązali się do współpracy z Dzierżawcą w celu doprowadzenia do przeniesienia wszelkich praw i obowiązków z umów najmu na Dzierżawcę,
• Dzierżawca uprawniony jest do korzystania z przedmiotu dzierżawy zgodnie z jej przeznaczeniem oraz jest uprawniony do wynajmu i wydzierżawiania, podnajmu i poddzierżawy, do dokonywania remontów, prac budowlano-modernizacyjnych, w tym budowy, rozbudowy i nadbudowy istniejących budynków,
• nabyta przez Spółkę Nieruchomość ma służyć celom komercyjnym, tj. dalej zamierzają Państwo prowadzić dzierżawę, tym samym będzie ona służyła Państwu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, natomiast po ustaniu umowy dzierżawy zamierzają Państwo przeznaczyć nabytą Nieruchomość pod zabudowę mieszkaniową (budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne), a wybudowane lokale przeznaczyć do odsprzedaży.

Ponadto, wskazali Państwo, że:

• Sprzedająca nie posiada udziałów w nieruchomościach lub nieruchomości innych niż udziały w Nieruchomości, które planowałaby sprzedać,
• w 2015 r. i 2022 r. Sprzedająca dokonała sprzedaży innych Nieruchomości,
• Sprzedająca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości i wydzierżawiła Nieruchomość oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT,
• Sprzedająca nie dokonywała czynności zmierzających do sprzedaży przedmiotu dzierżawy, tj. nie ogłaszała w Internecie, w prasie, w biurach pośrednictwa obrotu nieruchomościami oraz Sprzedająca nie udzielała również innym podmiotom pełnomocnictwa do wykonywania czynności zmierzających do sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości.

Dla ustalenia, czy dokonana przez Sprzedającą sprzedaż udziałów w Nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości występowała z tytułu tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług umowa dzierżawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w wyniku zawartej umowy powstaje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę analizę przedstawionego przez Państwa opisu sprawy, obowiązujące przepisy oraz tezy wynikające z powołanego orzecznictwa należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży udziałów w Nieruchomości (w działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 9) Sprzedająca występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem ich nabyciu od samego początku przyświecał cel zarobkowy. Sprzedająca nabyła bowiem udziały z zamiarem wynajmu lub dzierżawy Nieruchomości przez dłuższy okres. Taki sposób wykorzystywania Nieruchomości jednoznacznie wskazuje, że posiadane udziały w Nieruchomości zostały wyłączone z majątku osobistego i były przeznaczone do wykorzystywania w działalności gospodarczej, którą w świetle ustawy o podatku VAT, co wskazano wyżej, jest wynajem lub dzierżawa w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku nie wynika, aby posiadane udziały w jakimkolwiek momencie służyły do zaspokojenia potrzeb osobistych Sprzedającej. Opisany stan faktyczny wskazuje natomiast, iż przez cały okres władania udziałami w Nieruchomości działania Sprzedającej ukierunkowane były na uzyskanie dochodu z tej Nieruchomości. Ponadto sposób wykorzystania posiadanych udziałów przejawiający się w zawarciu umowy dzierżawy bezspornie wskazuje, że Nieruchomość ta utraciła walor majątku osobistego, a podjęte w tym zakresie działania nie stanowią zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, o którym mowa w powołanych wyżej orzeczeniach TSUE.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedającej za podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy z tytułu dostawy na rzecz Spółki udziałów w Nieruchomości składającej się z działek zabudowanych i niezabudowanych.

Tym samym, czynność dostawy udziałów w Nieruchomości na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Odnosząc się do kwestii sposobu opodatkowania gruntów zabudowanych, tj. działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 wchodzących w skład Nieruchomości - należy wskazać, że dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia, którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z okoliczności wskazanych przez Państwa we wniosku wynika, że:

• działka nr 5 zabudowana jest budynkiem o pow. 332 m², którego funkcje zostały określone jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe” (rok zakończenia budowy - 1996), innym budynkiem niemieszkalnym o pow. 17 m² (rok zakończenia budowy - 1983) oraz budynkiem biurowym oddanym do użytkowania w 2014 r. (rok zakończenia budowy - 2001),
• działka nr 7 jest zabudowana częścią budynku biurowego o pow. 321 m² (rok zakończenia budowy - 1990) oraz budynkiem biurowym oddanym do użytkowania w 2014 r. (rok zakończenia budowy - 2001),
• działki nr 8 i 9zabudowane są częścią budynku biurowego o pow. 321 m² (rok zakończenia budowy - 1990) oraz budynkiem biurowym oddanym do użytkowania w 2014 r. (rok zakończenia budowy - 2001),
• działka nr 6 zabudowana jest częścią budynku biurowego o pow. 321 m² (rok zakończenia budowy - 1990), budynkiem biurowym oddanym do użytkowania w 2014 r. (rok zakończenia budowy - 2001), budynkiem niemieszkalnym o pow. 43 m² oraz częścią budynku przemysłowego o pow. 4 047 m² (rok zakończenia budowy - 1990),
• działki nr 1, 2, 3 zabudowane są częścią budynku przemysłowego o pow. 4 047 m² (rok zakończenia budowy - 1990),
• działka nr 4 zabudowana jest częścią budynku przemysłowego o pow. 4 047 m² (rok zakończenia budowy - 1990).

Wszystkie ww. budynki były przedmiotem umowy dzierżawy zawartej 27 listopada 2018 r. na czas oznaczony do 30 października 2028 r.

Sprzedająca w ciągu 2 lat przed sprzedażą nie ponosiła nakładów na ulepszenie żadnego z wymienionych budynków, w tym budynku biurowego, tym samym Sprzedającej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od tego typu poniesionych nakładów.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy budynków zlokalizowanych na działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 wchodzących w skład Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy ich sprzedaż odbyła się przed pierwszym zasiedleniem lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

W analizowanym przypadku doszło już do pierwszego zasiedlenia ww. budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną sprzedażą Nieruchomości minął okres dłuższy niż 2 lata. Jak Państwo bowiem wskazali, Sprzedająca nabyła Przedmiot transakcji na podstawie postanowienia z 16 listopada 2004 r. potwierdzającego dziedziczenie po zmarłej C.C. oraz postanowienia z 27 maja 1998 r. potwierdzającego dziedziczenie po zmarłym D.D. w celu wynajmu i dzierżawy. Budynki były przedmiotem dzierżawy co najmniej od listopada 2018 r. Dodatkowo, Sprzedająca nie ponosiła żadnych nakładów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na ulepszenie budynków zlokalizowanych na działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych budynków.

W związku z tym, że budynki zostały już zasiedlone i pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków a ich sprzedażą upłynął okres ponad 2 lat, to dostawa tych budynków korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostały spełnione warunki wynikające z tego przepisu. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta była także dostawa gruntu, na którym ww. budynki są posadowione, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem, sprzedaż udziałów w ww. działkach zabudowanych stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym, że sprzedaż budynków zlokalizowanych na działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności - wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy - jest bezzasadna.

Zastosowanie zwolnienia od podatku VAT do dostawy Nieruchomości, w skład której wchodzą działki zabudowane nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oznaczało możliwość wyboru opcji opodatkowania ich dostawy podatkiem VAT na zasadach ogólnych przez Sprzedającą oraz Spółkę. Jak już wyżej wskazano, zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy wskazanych powyżej obiektów.

We wniosku wskazali Państwo, że Spółka i Sprzedająca złożyli zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT i wyborze opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Zatem, skoro podjęli Państwo decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa ww. budynków oddanych do użytkowania ponad 2 lata przed datą Transakcji podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym dostawa Nieruchomości (udziałów w działkach zabudowanych budynkami) podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i jeżeli obie strony transakcji będą posiadały status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, to strony mogły zrezygnować ze zwolnienia Transakcji od podatku VAT składając stosowne oświadczenie przed dokonaniem transakcji oraz opodatkować transakcję podatkiem VAT na zasadach ogólnych uznaję za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących prawa Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia udziałów w działkach zabudowanych budynkami, należy zauważyć, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka była w chwili nabycia Nieruchomości zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotową Nieruchomość nabyła w celu prowadzenia dzierżawy na cele komercyjne, a po ustaniu umowy dzierżawy Nieruchomość przeznaczona zostanie pod zabudowę mieszkaniową (budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne), a wybudowane lokale będą przedmiotem odpłatnej dostawy, czyli będą przedmiotem także czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie zaistnieją przesłanki wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego przewidziane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, gdyż transakcja sprzedaży udziałów w działkach zabudowanych budynkami była opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.

Zatem, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy wskazać, że skoro dostawa udziałów w działkach zabudowanych budynkami nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT i była opodatkowana podatkiem według właściwej stawki, to Spółka - jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, który będzie wykorzystywał ww. działki zabudowane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z prawidłowo wystawionej przez Sprzedającą faktury, która z tytułu dokonywanej sprzedaży działała jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy i jako podatnik była zobligowana do udokumentowania tej transakcji poprzez wystawienie faktury.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym zakup Nieruchomości (działek zabudowanych budynkami) przez Spółkę uprawniał ją do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającą w przypadku, gdy strony transakcji skorzystają z prawa do rezygnacji ze zwolnienia, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT dostawy udziału w niezabudowanej działce nr 10, i w konsekwencji prawa Spółki do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sprzedającej tego udziału, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Sprzedającej, a nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.