Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania usług programistycznych świadczonych na rzecz kontrahenta z UK, z których może korzystać pośrednik z siedzibą w Polsce. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pomiędzy firmą A. Sp. z o.o. z siedzibą na terytorium RP, a kontrahentem z UK [została] podpisana umowa o świadczeniu usług programistycznych. W umowie o świadczeniu usług programistycznych wpisane zostały charakterystyki wykonanej pracy, czas pracy, wynagrodzenie, warunki, inne oświadczenia, prawa autorskie itd.

Po podpisaniu umowy z kontrahentem z UK, A. Sp. z o.o. podpisała dodatkową umowę z B. Sp. z o.o. z siedzibą na terytorium RP, która ma możliwość z korzystania usług programistycznych, które były świadczone na rzecz kontrahenta z UK, na podstawie zawartej umowy o której mowa wyżej.

Usługi spółka świadczy na rzecz kontrahenta z UK, a B. jest pośrednikiem i na podstawie zawartej umowy, w jakości bonusu, wypłaca wynagrodzenie spółce A. Sp. z o.o. Mimo to B. Sp. z o.o. wysyła Purchase order (dokument potwierdzający zakup usług).

Czy w takiej transakcji występuje VAT? Czy spółka mająca siedzibę na terytorium RP, świadcząc usługi na podstawie umowy z kontrahentem z UK, odbiorcą usług których jest kontrahent z UK, powinna naliczyć podatek VAT spółce B. mającą siedzibę na terytorium RP, która nie jest odbiorcą usługi, a wykonuje tylko i wyłącznie płatność na podstawie umowy jako pośrednik, który może korzystać z usługi wykonanej dla klienta z UK?

Pytanie

Czy spółka mająca siedzibę na terytorium RP, świadcząc usługi na podstawie umowy z kontrahentem z UK, odbiorcą usług których jest kontrahent z UK, powinna naliczyć podatek VAT spółce B. mającą siedzibę na terytorium RP, która nie jest odbiorcą usługi, a wykonuje tylko i wyłącznie płatność na podstawie umowy jako pośrednik, który może korzystać z usługi wykonanej dla klienta z UK?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z ustawą o podatku VAT, Spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polski zawarła umowę o świadczenie usług ze spółką A, posiadającą siedzibę w UK, niemającą stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Na podstawie tej umowy świadczy usługi programistyczne, z tych usług może korzystać (na podstawie dodatkowo podpisanej umowy) firma B, mająca siedzibę w Polsce. Świadczone przez spółkę usługi są zwolnione od VAT (świadczenie usług na rzecz spółki C, z siedzibą w UK z którą spółka zawarła umowę). Nie podlegają one także opodatkowywaniu podatkiem VAT w Polsce, w związku z tym, że spółka z siedzibą w Polsce nie jest odbiorcą wykonanej usługi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy o VAT. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z opisu sprawy wynika, że zawarli Państwo z kontrahentem z UK umowę o świadczeniu usług programistycznych. Po podpisaniu umowy z kontrahentem z UK, podpisaliście Państwo dodatkową umowę z B. Sp. z o.o., z siedzibą na terytorium RP, na podstawie której spółka ta ma możliwość z korzystania usług programistycznych, które były świadczone na rzecz kontrahenta z UK. W przedstawionej we wniosku sytuacji spółka B. Sp. z o.o. jest pośrednikiem i na podstawie zawartej umowy, w jakości bonusu, wypłaca wynagrodzenie Państwa spółce oraz wysyła dokument potwierdzający zakup usług (Purchase order).

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych na podstawie umowy z kontrahentem z UK, z efektów której może korzystać inna spółka (w tym konkretnym przypadku B. Sp. z o.o.).

Mając na uwadze okoliczności sprawy należy zauważyć, że pomimo, iż zawarli Państwo umowę na świadczenie usług programistycznych z firmą mającą siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej (w tym przypadku w Wielkiej Brytanii), to na podstawie dodatkowo zawartej przez Państwa umowy, z efektów zrealizowanej umowy z podmiotem z Wielkiej Brytanii, o której mowa powyżej, może korzystać inny podmiot, mający siedzibę na terytorium Polski (B. Sp. z o.o.). Co więcej z tytułu umowy zawartej z B. Sp. z o.o. otrzymujecie Państwo wynagrodzenie w charakterze bonusu, spółka ta wystawia dla Państwa również dokument potwierdzający zakup usług (Pucharse order). Tym samym można uznać, że w tym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem o charakterze wzajemnym, w którym usługobiorca otrzymuje możliwość korzystania z efektów usługi zrealizowanej dla klienta z Wielkiej Brytanii, a usługodawca (Państwa spółka) otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. W tym przypadku nie można się z Państwem zgodzić, że spółka B. Sp. z o.o. nie jest odbiorcą usługi, gdyż wykonuje tylko płatność na podstawie umowy jako pośrednik. Sama możliwość skorzystania z usług wykonywanych przez Państwa na rzecz innej spółki (z siedzibą w UK), niezależnie od tego czy dojdzie do faktycznego wykorzystania tych usług, czy też nie, spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług. Świadczone usługi będą więc miały charakter odpłatny i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko, przedstawione we wniosku, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.