Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca uzyskał wykształcenie wyższe uzyskując tytuł magistra prawa. Nigdy nie podchodził do egzaminów na aplikacje prawnicze, a co za tym idzie, nie uzyskał tytułu radcy prawnego lub adwokata i nie ma uprawnienia do reprezentowania Klientów w sądach.
W dniu 15 kwietnia 2013 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca, zgodnie z kodem PKD 69.10.Z, prowadził działalność prawniczą polegającą na świadczeniu 3 usług:
-udzielaniu porad prawnych z zakresu prawa cywilnego dla swoich Klientów,
-sporządzaniu pism dla swoich Klientów dotyczących zarówno etapu przedsądowego oraz etapu sądowego w sprawach cywilnych,
-dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów.
Poprzez dochodzenie roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów należy rozumieć usługę kompleksową zawierającą w sobie szereg czynności, między innymi takich jak:
1.Analiza zasadności roszczeń odszkodowawczych oraz oszacowanie wysokości szkody, a w tym:
a.ustalenie wysokości uszkodzonej rzeczy, oszacowanie kosztów naprawy uszkodzonego mienia lub wyliczenie szkody całkowitej, ustalenie ubytku wartości handlowej pojazdu po naprawie;
b.oszacowanie wysokości poniesionego uszczerbku na zdrowiu oraz obrażeń doznanych w wypadku oraz związane z tym ustalenie możliwości uzyskania zadośćuczynienia;
c.obliczenie kosztów leczenia (poniesionych na zakup leków, sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego, kosztów opieki osoby trzeciej, kosztów dojazdów do placówek medycznych);
d.ustalenie wysokości utraconych dochodów;
e.ustalenie stopnia pogorszenia sytuacji materialnej i zadośćuczynienia po śmierci osoby bliskiej i kosztów związanych z pochówkiem.
2.Udokumentowanie wysokości poniesionej szkody, poprzez zgromadzenie niezbędnej dokumentacji:
a.medycznej,
b.urzędowej,
c.dokumentacji z zakładu pracy poszkodowanego,
d.dokumentacji z Policji, Prokuratury, Sądów, itp.,
e.fotograficznej.
3.Zgłoszenie roszczeń do podmiotu zobowiązanego do zapłaty świadczenia – najczęściej zakłady ubezpieczeń, a w tym:
a.sprecyzowanie na piśmie roszczeń odszkodowawczych,
b.wypełnienie niezbędnej dokumentacji takiej jak formularze, druki, itp.,
c.przekazanie wszelkiej dokumentacji potwierdzającej zasadność zgłoszonych roszczeń.
4.Sporządzanie odwołań, skarg i reklamacji zarówno w sytuacji całkowitej odmowy zapłaty odszkodowania, jak i w przypadku zaniżenia wysokości tego odszkodowania.
5.Uzyskiwanie dokumentacji dotyczącej prowadzonej sprawy, a zgromadzonej przez inne podmioty (zazwyczaj zakłady ubezpieczeń).
6.Czuwanie nad prawidłowością prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń procedury likwidacyjnej szkody, np. terminowością dokonywania czynności w razie potrzeby sporządzenie i przesyłanie pism interwencyjnych w tych sprawach.
7.Występowanie w imieniu Zleceniodawcy do innych podmiotów z wnioskiem o interwencję, np. do Rzecznika Finansowego.
8.Prowadzenie w imieniu Klienta postępowania polubownego przed Rzecznikiem Finansowym lub Komisją Nadzoru Finansowego.
9.Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym do sądu.
Samo jednak prowadzenie sprawy na drodze sądowej nie jest i nie będzie prowadzone przez Wnioskodawcę, gdyż ten nie posiada uprawnień radcy prawnego bądź adwokata. Prowadzenie sprawy na drodze sądowej powierzane jest (zlecane) innemu zewnętrznemu podmiotowi, tj. radcy prawnemu lub adwokatowi niezatrudnionemu przez wnioskodawcę (prowadzącemu własną działalność gospodarczą). Swoje usługi Wnioskodawca świadczył niemalże tylko i wyłącznie na rzecz osób fizycznych. Z uwagi na świadczenie usług prawnych w postaci udzielania porad prawnych z zakresu prawa cywilnego dla swoich Klientów oraz sporządzania pism dla swoich Klientów dotyczących zarówno etapu przedsądowego oraz etapu sądowego w sprawach cywilnych Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na powołanie do życia punktów nieodpłatnej pomocy prawnej na terenie Polski, zmniejszaniu zaczęła ulegać ilość dwóch pierwszych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, tj. udzielaniu porad prawnych z zakresu prawa cywilnego dla swoich Klientów oraz sporządzaniu pism dla swoich Klientów dotyczących zarówno etapu przedsądowego oraz etapu sądowego w sprawach cywilnych. Pomimo prób reklamy wszystkich trzech świadczonych przez Wnioskodawcę usług, obecnie istnieje zapotrzebowanie jedynie na trzecią z usług, tj. dochodzenie roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów.
Co za tym idzie, Wnioskodawca zaprzestał z dniem 15 listopada 2024 roku świadczenia usług w postaci udzielania porad prawnych z zakresu prawa cywilnego dla swoich Klientów oraz sporządzania pism dla swoich Klientów dotyczących zarówno etapu przedsądowego oraz etapu sądowego w sprawach cywilnych, a świadczy obecnie jedynie jedną usługę w postaci dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów. Co za tym idzie, Wnioskodawca z dniem 15 listopada 2024 roku wykreślił dotychczas wskazany w CEiDG kod przeważającej działalności gospodarczej, tj. 69.10.Z oraz pozostałe wyszczególnione we wpisie kody PKD i zastąpił je jednym kodem przeważającej działalności gospodarczej, tj. symbol PKD 66.21.Z, symbol PKWiU 66.21.10.0 – usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat. Przedmiot działalności, jaki prowadzi zatem Wnioskodawca to: Działalność związana z oceną ryzyka szacowaniem poniesionych strat (symbol PKD 66.21.Z, symbol PKWiU 66.21.10.0 – usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat).
Dodatkowo Wnioskodawca dokonał zmiany nazwy prowadzonej działalności gospodarczej z … na ….. Faktycznie świadczona przez Wnioskodawcę usługa polega na dochodzeniu w imieniu swoich Klientów roszczeń odszkodowawczych. Osoba, której należne jest odszkodowanie, zleca prowadzenie sprawy, a celem umowy jest uzyskanie dla Klienta (zleceniodawcy) świadczenia odszkodowawczego. Wnioskodawca działa w imieniu swojego Klienta, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa i reprezentuje go przed podmiotem zobowiązanym do zapłaty odszkodowania. Za świadczenie powyższej usługi Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie prowizyjne ustalane w stosunku do wysokości uzyskanego dla zleceniodawcy świadczenia.
Świadczona usługa jest usługą kompleksową zawierającą w sobie szereg czynności między innymi, takich jak:
1.Analiza zasadności roszczeń odszkodowawczych oraz oszacowanie wysokości szkody, a w tym:
a.ustalenie wysokości uszkodzonej rzeczy, oszacowanie kosztów naprawy uszkodzonego mienia lub wyliczenie szkody całkowitej, ustalenie ubytku wartości handlowej pojazdu po naprawie;
b.oszacowanie wysokości poniesionego uszczerbku na zdrowiu oraz obrażeń doznanych w wypadku oraz związane z tym ustalenie możliwości uzyskania zadośćuczynienia;
c.obliczenie kosztów leczenia (poniesionych na zakup leków, sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego, kosztów opieki osoby trzeciej, kosztów dojazdów do placówek medycznych);
d.ustalenie wysokości utraconych dochodów;
e.ustalenie stopnia pogorszenia sytuacji materialnej i zadośćuczynienia po śmierci osoby bliskiej i kosztów związanych z pochówkiem.
2.Udokumentowanie wysokości poniesionej szkody poprzez zgromadzenie niezbędnej dokumentacji:
f.medycznej,
g.urzędowej,
h.dokumentacji z zakładu pracy poszkodowanego,
i.dokumentacji z Policji, Prokuratury, Sądów, itp.,
j.fotograficznej.
3.Zgłoszenie roszczeń do podmiotu zobowiązanego do zapłaty świadczenia – najczęściej zakłady ubezpieczeń, a w tym:
k.sprecyzowanie na piśmie roszczeń odszkodowawczych,
l.wypełnienie niezbędnej dokumentacji takiej jak formularze, druki, itp.,
m.przekazanie wszelkiej dokumentacji potwierdzającej zasadność zgłoszonych roszczeń.
4.Sporządzanie odwołań, skarg i reklamacji, zarówno w sytuacji całkowitej odmowy zapłaty odszkodowania, jak i w przypadku zaniżenia wysokości tego odszkodowania.
5.Uzyskiwanie dokumentacji dotyczącej prowadzonej sprawy, a zgromadzonej przez inne podmioty (zazwyczaj zakłady ubezpieczeń).
6.Czuwanie nad prawidłowością prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń procedury likwidacyjnej szkody, np. terminowością dokonywania czynności w razie potrzeby sporządzenie i przesyłanie pism interwencyjnych w tych sprawach.
7.Występowanie w imieniu Zleceniodawcy do innych podmiotów z wnioskiem o interwencję, np. do Rzecznika Finansowego.
8.Prowadzenie w imieniu Klienta postępowania polubownego przed Rzecznikiem Finansowym lub Komisją Nadzoru Finansowego.
9.Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym do sądu.
Samo jednak prowadzenie sprawy na drodze sądowej nie będzie prowadzone przez Wnioskodawcę, gdyż ten nie posiada uprawnień radcy prawnego bądź adwokata. Prowadzenie sprawy na drodze sądowej powierzane jest (zlecane) innemu zewnętrznemu podmiotowi, tj. radcy prawnemu lub adwokatowi niezatrudnionemu przez Wnioskodawcę (prowadzącemu własną działalność gospodarczą). W zależności od stopnia zaawansowania konkretnej sprawy, której prowadzenia podejmuje się Wnioskodawca, czynności konkretnego zlecenia obejmują wszystkie lub tylko niektóre z wyżej opisanych czynności.
Wskazać należy, że opisana we wniosku usługa w postaci dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów, której zakres czynności został opisany powyżej, nie jest usługą prawną ani nie jest usługą doradztwa, gdyż świadczona usługa jest usługą kompleksową zmierzającą do pozyskania odszkodowania, zawierającą w swoim składzie czynności opisane powyżej. Prowadzenie sprawy na drodze sądowej powierzane jest (zlecane) innemu zewnętrznemu podmiotowi, tj. radcy prawnemu lub adwokatowi niezatrudnionemu przez wnioskodawcę (prowadzącemu własną działalność gospodarczą).
Wnioskodawca nie posiada tytułu radcy prawnego, czy adwokata, stąd też nie posiada uprawnienia do reprezentowania Klientów przed sądami. Co istotne, Wnioskodawca w obecnym roku podatkowym, tj. 2024 roku nie przekroczy przychodu (wartości sprzedaży) kwoty 200 000,00 zł (słownie: dwieście tysięcy złotych).
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym świadczenie opisanej usługi polegającej na dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów, a opisanej symbolem PKD 66.21.Z (symbol PKWiU 66.21.10.0 – usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. 2004 r., Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym opisana usługa polegająca na dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów, a opisana symbolem PKD 66.21.Z (symbol PKWiU 66.21.10.0 – usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. 2004 r., Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), gdyż usługa ta nie jest ani usługą prawną ani usługą w zakresie doradztwa.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, w tym m.in. podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo”. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zaprzestał Pan z dniem 15 listopada 2024 roku świadczenia usług w postaci udzielania porad prawnych z zakresu prawa cywilnego dla swoich Klientów oraz sporządzania pism dla swoich Klientów dotyczących zarówno etapu przedsądowego oraz etapu sądowego w sprawach cywilnych, a świadczy obecnie jedynie jedną usługę w postaci dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w imieniu swoich Klientów. Faktycznie świadczona przez Pana usługa polega na dochodzeniu w imieniu swoich Klientów roszczeń odszkodowawczych. Osoba, której należne jest odszkodowanie, zleca prowadzenie sprawy, a celem umowy jest uzyskanie dla Klienta (zleceniodawcy) świadczenia odszkodowawczego. Działa Pan w imieniu swojego Klienta, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa i reprezentuje go przed podmiotem zobowiązanym do zapłaty odszkodowania. Za świadczenie powyższej usługi otrzyma Pan wynagrodzenie prowizyjne ustalane w stosunku do wysokości uzyskanego dla zleceniodawcy świadczenia.
Świadczona usługa jest usługą kompleksową zawierającą w sobie szereg czynności między innymi, takich jak:
1.Analiza zasadności roszczeń odszkodowawczych oraz oszacowanie wysokości szkody, a w tym:
a.ustalenie wysokości uszkodzonej rzeczy, oszacowanie kosztów naprawy uszkodzonego mienia lub wyliczenie szkody całkowitej, ustalenie ubytku wartości handlowej pojazdu po naprawie;
b.oszacowanie wysokości poniesionego uszczerbku na zdrowiu oraz obrażeń doznanych w wypadku oraz związane z tym ustalenie możliwości uzyskania zadośćuczynienia;
c.obliczenie kosztów leczenia (poniesionych na zakup leków, sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego, kosztów opieki osoby trzeciej, kosztów dojazdów do placówek medycznych);
d.ustalenie wysokości utraconych dochodów;
e.ustalenie stopnia pogorszenia sytuacji materialnej i zadośćuczynienia po śmierci osoby bliskiej i kosztów związanych z pochówkiem.
2.Udokumentowanie wysokości poniesionej szkody poprzez zgromadzenie niezbędnej dokumentacji:
f.medycznej,
g.urzędowej,
h.dokumentacji z zakładu pracy poszkodowanego,
i.dokumentację z Policji, Prokuratury, Sądów, itp.,
j.fotograficznej.
3.Zgłoszenie roszczeń do podmiotu zobowiązanego do zapłaty świadczenia – najczęściej zakłady ubezpieczeń, a w tym:
k.sprecyzowanie na piśmie roszczeń odszkodowawczych,
l.wypełnienie niezbędnej dokumentacji takiej jak formularze, druki, itp.,
m.przekazanie wszelkiej dokumentacji potwierdzającej zasadność zgłoszonych roszczeń.
4.Sporządzanie odwołań, skarg i reklamacji zarówno w sytuacji całkowitej odmowy zapłaty odszkodowania, jak i w przypadku zaniżenia wysokości tego odszkodowania.
5.Uzyskiwanie dokumentacji dotyczącej prowadzonej sprawy, a zgromadzonej przez inne podmioty (zazwyczaj zakłady ubezpieczeń).
6.Czuwanie nad prawidłowością prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń procedury likwidacyjnej szkody, np. terminowością dokonywania czynności w razie potrzeby sporządzenie i przesyłanie pism interwencyjnych w tych sprawach.
7.Występowanie w imieniu Zleceniodawcy do innych podmiotów z wnioskiem o interwencję np. do Rzecznika Finansowego.
8.Prowadzenie w imieniu Klienta postępowania polubownego przed Rzecznikiem Finansowym lub Komisją Nadzoru Finansowego.
9.Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym do sądu.
Samo jednak prowadzenie sprawy na drodze sądowej nie będzie prowadzone przez Pana, gdyż ten nie posiada uprawnień radcy prawnego bądź adwokata. Prowadzenie sprawy na drodze sądowej powierzane jest (zlecane) innemu zewnętrznemu podmiotowi, tj. radcy prawnemu lub adwokatowi niezatrudnionemu przez Pana (prowadzącemu własną działalność gospodarczą). Świadczona przez Pana usługa nie jest usługą prawną ani nie jest usługą doradztwa, gdyż świadczona usługa jest usługą kompleksową zmierzającą do pozyskania odszkodowania, zawierającą w swoim składzie czynności opisane powyżej. W 2024 roku nie przekroczy Pan przychodu (wartości sprzedaży) kwoty 200.000,00 zł.
Analiza opisanego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro świadczona przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługa – jak wskazał Pan we wniosku – nie jest usługą prawną ani nie jest usługą doradztwa i nie świadczy Pan innych usług, a wartość sprzedaży w 2024 roku nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł, to od 1 stycznia 2025 r. może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Jednak w sytuacji, gdy wartość sprzedaży usług świadczonych przez Pana przekroczy w trakcie roku podatkowego wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 200.000 zł, bądź też w ramach działalności będzie Pan wykonywał którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to utraci Pan prawo do ww. zwolnienia.
Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.