Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego Nieruchomości do Spółki Jawnej.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 grudnia 2024 r. (data wpływu 15 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1)

Pani (…) (dalej: „Wnioskodawczyni” lub „(…)”) od (…) r. prowadzi gospodarstwo rolne, w ramach którego do działalności rolnej wykorzystuje grunty rolne położone w (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), w skład, którego wchodzą:

1)nieruchomości położonej w (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (…) prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr (…), składającej się z działek oznaczonych w ewidencji: nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

a)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

b)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

c)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

d)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

e)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

f)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

g)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

h)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

i)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

j)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

k)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

l)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

m)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

n)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

o)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

p)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

q)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

r)nr ew. (…) o powierzchni (…) m kw;

s)nr ew. (…) o powierzchni (…) m kw;

t)nr ew. (…) o powierzchni (…) m kw;

2)nieruchomości położonej w (…) gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (…) prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr (…) składającej się z działek oznaczonych w ewidencji:

a)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

b)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

c)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

d)nr ew. (…) o powierzchni (…) ha;

e)nr ew. (…);

3)nieruchomości położonej w (…), składającej się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami (…) o powierzchni (…) m kw. i (…) o powierzchni (…) m kw., dla której wymieniony Sąd prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr (…);

4)nieruchomości położonej w (…), składającej się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami (…) o powierzchni (…) m kw. i (…) o powierzchni (…) m kw., dla której wymieniony Sąd prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr (…);

5)nieruchomości położonej również w (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (…) prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr (…), składającej się z działek oznaczonych w ewidencji:

a)nr ew. (…)

b)nr ew. (…)

c)nr ew. (…)

o łącznym obszarze całej nieruchomości (…) ha. (dalej łącznie: „Nieruchomości”).

Opisane powyżej Nieruchomości zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży w dniu (…) 2010 r. przez małżonków (…) za kwotę (…) zł. Z uwagi na przyjęty przez małżonków ustrój rozdzielności majątkowej oraz darowiznę dokonaną między małżonkami od 2010 r. jedynym właścicielem Nieruchomości jest Wnioskodawczyni.

Nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Wnioskodawczyni podjęła działania w celu geodezyjnego podziału Nieruchomości na (…) działki z przeznaczeniem pod zabudowę o powierzchni (…) m kw., (…) m kw. lub (…) m kw. (dalej: „Działki”). W stosunku do niektórych Działek Wnioskodawczyni posiada decyzję o warunkach zabudowy.

Wnioskodawczyni zamierza przygotować projekty na doprowadzenie mediów (energię elektryczną, wodociąg, kanalizację i światłowody) do Działek.

Od dnia nabycia Nieruchomości, są one wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nieruchomości nigdy nie służyły celom działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, nie były nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W prowadzeniu gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni pomaga brat męża Wnioskodawczyni (…), który dzierżawi działki oraz pobiera dotacje z Agencji Rynku Rolnego. Nieruchomości traktowane są przez Wnioskodawczynię jako majątek osobisty. Działki wykorzystywane są do upraw roślinnych. W prowadzenie gospodarstwa rolnego jest również zaangażowana najbliższa rodzina Wnioskodawczyni.

2)

Z uwagi na coraz mniej opłacalną działalność rolniczą wnioskodawczyni będzie zainteresowana sprzedażą Działek. Sprzedaż Działek będzie rozłożona w czasie kilku lat. Sprzedaż nie będzie miała charakteru zorganizowanego. Wnioskodawczyni nie podjęła działań promocyjnych w celu znalezienia potencjalnych nabywców, ani nie podjęła innych działań w celu organizacji sprzedaży. Wnioskodawczyni rozważa, aby sprzedaż Działek została przekazana do biura pośrednictwa nieruchomości. Do czasu sprzedaży Działek będą one wykorzystywane w działalności rolniczej. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż Działek będzie rozłożona w czasie może się okazać, iż w pierwszym okresie sprzedane będzie tylko kilka Działek natomiast przeważająca część będzie dalej wykorzystywana do działalności rolniczej.

3)

Alternatywnie do planowanej sprzedaży Działek, Wnioskodawczyni rozważa wniesienie opisanych powyżej Nieruchomości do nowoutworzonej spółki jawnej, w której będzie posiadała (…)% udziału w zysku. Dopiero Spółka jawna będzie dokonywała sprzedaży Działek, przy czym sprzedaż Działek będzie rozłożona w czasie. Do czasu sprzedaży Działek będą one wykorzystywane w działalności rolniczej. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż Działek będzie rozłożona na kilka lat może się okazać, iż w pierwszym okresie sprzedane będzie tylko kilka Działek natomiast przeważająca część będzie dalej wykorzystywana do działalności rolniczej.

4)

Niezależnie od działalności rolniczej Wnioskodawczyni prowadzi również indywidualną działalność gospodarczą w ramach, której świadczy usługi opisane kodem PKD (…) Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie świadczy usług związanych z obrotem nieruchomościami. Dochody z indywidualnej działalności gospodarczej opodatkowane są ryczałtem według stawki 8,5%.

Ponadto Wnioskodawczyni jest:

Ponadto Wnioskodawczyni jest:

1)wspólnikiem w (…)Spółka jawna (KRS (…)),

2)wspólnikiem w (…) Spółka jawna (KRS (…)).

Jako formę opodatkowania uczestnictwa w spółkach transparentnych podatkowo (…) Spółka jawna oraz (…) Spółka jawna Wnioskodawczyni wybrała podatek liniowy 19%.

Aktualnie Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie figuruje w rejestrze VAT jako podatnik VAT czynny. Nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

W piśmie uzupełniającym z 15 grudnia 2024 r. (data wpływu 15 grudnia 2024 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu, uzupełniła Pani opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

1)W jakim celu nabyła Pani wraz z mężem nieruchomości opisane we wniosku, których aktualnie jest Pani jedynym właścicielem?

Nieruchomości opisane we wniosku zostały nabyte w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i zaspokojenia własnych potrzeb życiowych rodziny Wnioskodawczyni. Nieruchomości nigdy nie służyły celom działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, nie były nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Od kilku lat w prowadzeniu gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni pomaga brat męża Wnioskodawczyni (…). Wnioskodawczyni pragnie doprecyzować, iż (…) użytkuje grunty na podstawie ustnej umowy użyczenia. Nie jest to więc faktycznie umowa dzierżawy, tak jak to było opisane we wniosku, ponieważ Wnioskodawczyni nie otrzymuje od (…) żadnego wynagrodzenia z tytułu użytkowania Działek. (…) pobiera też dotacje z Agencji Rynku Rolnego. Nieruchomości traktowane są przez Wnioskodawczynię jako majątek osobisty. Działki wykorzystywane są do upraw roślinnych. W prowadzenie gospodarstwa rolnego jest również zaangażowana najbliższa rodzina Wnioskodawczyni. Z uwagi na coraz mniej opłacalną działalność rolniczą Wnioskodawczyni jest zainteresowana sprzedażą Działek.

2)Czy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 tej ustawy? Jeśli tak, to przez kogo i w jakim okresie lub okresach?

Nieruchomość nigdy nie służyła celom działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, nie była nigdy wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Od 2014 r. w prowadzeniu gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni pomaga brat męża Wnioskodawczyni (…). Wnioskodawczyni pragnie doprecyzować, iż (…) użytkuje grunty na podstawie ustnej umowy użyczenia. Nie jest to więc faktycznie umowa dzierżawy, tak jak to było opisane we wniosku, ponieważ Wnioskodawczyni nie otrzymuje od (…) żadnego wynagrodzenia z tytułu użytkowania Działek. (…) użytkuje Działki od 2014 r. Przed tą datą Wnioskodawczyni sama z mężem prowadziła gospodarstwo rolne na tych gruntach.

3)W jakim okresie dzierżawiła Pani nieruchomości i czy uzyskiwała/uzyskuje Pani korzyści z czynszu z tytułu tej dzierżawy?

(…) użytkuje grunty na podstawie ustnej umowy użyczenia. Nie jest to więc faktycznie umowa dzierżawy, tak jak to było opisane we wniosku, ponieważ Wnioskodawczyni nie otrzymuje od (…) żadnego wynagrodzenia z tytułu użytkowania Działek. (…) nie uiszcza na rzecz Wnioskodawczyni żadnego wynagrodzenia za uprawę tych gruntów. (…) użytkuje Działki od 2014 r. Przed tą datą Wnioskodawczyni sama z mężem prowadziła gospodarstwo rolne na tych gruntach.

Wnioskodawczyni nigdy nie dzierżawiła tych Działek odpłatnie oraz nie otrzymywała czynszu z tytułu dzierżawy. Jedyną umową która jest zawarta to umowa użyczenia gruntów (…).

4)Czy przed planowanym aportem będzie Pani prowadziła jeszcze inne działania, oprócz tych opisanych we wniosku (np. ogrodzenie terenu itp.), aby zwiększyć wartość nieruchomości lub ją uatrakcyjnić? Jeżeli tak, to jakie?

Wnioskodawczyni dokonała podziału geodezyjnego Nieruchomości na (…) działki z przeznaczeniem pod zabudowę o powierzchni (…) m kw., (…) m kw. lub (…) m kw. W stosunku do niektórych Działek Wnioskodawczyni posiada decyzję o warunkach zabudowy. Wnioskodawczyni zamierza przygotować projekty na doprowadzenie do Działek mediów (energii elektrycznej, wodociągu, kanalizacji i światłowodów).

Poza wyżej opisanymi czynnościami Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała żadnych innych czynności aby zwiększyć wartość Nieruchomości lub uatrakcyjnić Działki dla potrzeb wniesienia aportu, a później sprzedaży.

Wnioskodawczyni nie wyklucza, że w celu sprzedaży Działek wywiesi ogłoszenie lub będzie korzystała z portalu internetowego dedykowanego do sprzedaży nieruchomości. Czynności Wnioskodawczyni nie będą miały jednak charakteru zorganizowanego i będą ograniczały się tylko do czynności zwyczajowo przyjętych związanych ze sprzedażą nieruchomości jakom majątku prywatnego przez osoby fizyczne. W szczególności Wnioskodawczyni nie będzie prowadziła kampanii reklamowych, ani innych zorganizowanych działań marketingowych, wykraczających poza ogłoszenia na wywieszonej tablicy informacyjnej zamieszczonej na Nieruchomości oraz ofercie sprzedaży na portalach, z których korzystają osoby fizyczne prowadzące sprzedaż prywatnych nieruchomości.

5)Czy na dzień aportu opisane we wniosku działki, będą objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego? Jeżeli tak, to z czyjego wniosku?

Aktualnie Nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Wnioskodawczyni podjęła działania w celu geodezyjnego podziału Nieruchomości na (…) działki z przeznaczeniem pod zabudowę o powierzchni (…) m kw., (…) m kw. lub (…) m kw.). W stosunku do niektórych Działek Wnioskodawczyni posiada decyzję o warunkach zabudowy. Z uwagi na fakt, iż planowana sprzedaż Działek będzie rozłożona w czasie, Wnioskodawczyni nie wyklucza, że gmina, na której terenie znajdują się Nieruchomości uchwali Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego, którym objęte będą też Działki, czynności te nie będą odbywały się na wniosek Wnioskodawczyni.

6)Czy przed planowanym aportem zostanie wydane dla którejkolwiek działki pozwolenie na budowę? Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy?

W stosunku do niektórych Działek Wnioskodawczyni posiada decyzję o warunkach zabudowy wydanej z inicjatywy Wnioskodawczyni.

7)Czy posiada Pani inne nieruchomości (jakie)?

Aktualnie Wnioskodawczyni nie dysponuje żadnymi innymi Nieruchomościami na sprzedaż.

8)Czy sprzedawała Pani inne nieruchomości (zabudowane lub niezabudowane)? Jeśli tak, to proszę podać ile nieruchomości zostało sprzedanych i wskazać odrębnie dla każdej z tych nieruchomości:

-Kiedy i w jaki i w jakim celu zostały nabyte?

-W jaki sposób były wykorzystywane od momentu nabycia do chwili sprzedaży?

-Kiedy zostały sprzedane i z jakiego powodu?

-Czy nieruchomość była niezabudowana czy zabudowana? Jeśli była zabudowana – czy była nieruchomością mieszkalną czy użytkową?

-Czy z tytułu sprzedaży nieruchomości była Pani zobowiązana zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży?

Wnioskodawczyni w roku 2019 dokonała sprzedaży ziemi rolnej położonej (…). Umową sprzedaży objęte były działki rolne o nr (…)  (… m²), (…) (…) m²), (…) (… m²), (…) (… m²), (…) (… m²) (…) (… m²). Wnioskodawczyni nabyła te działki wraz z gospodarstwem rolnym w roku 2010 w celu prowadzenia na tych gruntach upraw rolniczych. Wnioskodawczyni zdecydowała się na sprzedaż tych działek ponieważ działki te były zbytnio oddalone od (…), co utrudniało ich uprawę, było czasochłonne oraz generowało dodatkowe koszty związane z przemieszczaniem maszyn rolniczych do uprawy. Działki zostały sprzedane rolnikowi (…), który prowadzi gospodarstwo rolne w (…). Sprzedane grunty były gruntami rolnymi, nie były zabudowane i były wykorzystywane do upraw rolniczych. Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży nie była zobowiązana do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, czynność wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego Nieruchomości do Spółki Jawnej przez Wnioskodawczynię, będzie podlegała przepisom ustawy VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przekazanie przez Wnioskodawczynię w drodze aportu Nieruchomości do Spółki Jawnej nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawczyni dokonuje tej czynności jednorazowo, z majątku prywatnego i w związku z tym, na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT, z tytułu tej czynności nie jest podatnikiem podatku VAT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego do Spółki Jawnej Nieruchomości, znajdującej się w majątku prywatnym Wnioskodawczyni, nie będzie podlegała przepisom ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na gruncie ustawy VAT wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy VAT, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Dostawa (aport) nieruchomości, może być więc opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Wniesienie wkładu do spółki osobowej może stanowić działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i może skutkować koniecznością opodatkowania tej czynności podatkiem VAT. Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku Nieruchomości, może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży/wniesienia aportem nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy dokonywaniu wykładni art. 15 ust. 2 ustawy w kontekście sprzedaży nieruchomości należy odnieść się do kryteriów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 5 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. W wyroku tym TSUE stwierdził, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej. Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z uwagi na powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dla określenia jego praw i obowiązków.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni rozważa możliwość wniesienia aportem Nieruchomości do nowoutworzonej spółki jawnej. Czynność wniesienia aportu rzeczowego w postaci prawa własności nieruchomości spełnia definicję dostawy towaru, zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy VAT. Przy czym dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem VAT istotne jest ustalenie, czy w odniesieniu do czynności wniesienia Nieruchomości aportem do Spółki, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawczyni, okolicznością przesądzającą o uznaniu planowanej czynności aportu Nieruchomości za niepodlegającą ustawie VAT, jest incydentalny charakter planowanego przez nią działania. Jak wynika z przytoczonej definicji działalności gospodarczej – cechuje ją działanie zorganizowane i ciągłe. Tymczasem z okoliczności przedstawionych w zdarzeniu przyszłym wynika, że Wnioskodawczyni weszła w posiadanie Nieruchomości w 2010 r., a obecnie planuje jej zbycie w drodze wkładu niepieniężnego na rzecz Spółki jawnej. W ocenie Wnioskodawczyni, takiemu jednorazowemu działaniu nie można przypisać cech zorganizowania i ciągłości specyficznych dla działania w warunkach działalności gospodarczej. W związku z tym, nie można uznać, że Wnioskodawczyni w analizowanej sytuacji występuje jako podatnik, co skutkuje tym, że planowana dostawa Nieruchomości w postaci wkładu niepieniężnego do Spółki jawnej, nie jest czynnością podlegającą ustawie VAT.

Powyższe potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 24 marca 2014 r. nr IBPP1/443-1193/13/BM, w której stwierdzono, że „(...) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. (...) Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportu nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności”.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie pojawia się w treści analizowanych przepisów ustawy VAT. Pozostawanie zbywanej w drodze aportu Nieruchomości w majątku osobistym Wnioskodawczyni stanowi okoliczność istotną w zakresie identyfikacji skutków podatkowych sprzedaży towarów. Oznacza to, że skutki planowanego aportu na gruncie podatku VAT należy identyfikować tak jak w przypadku sprzedaży składników majątku osobistego.

Zasadnym jest odwołanie się w tym zakresie do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Z orzeczenia tego wynika, że nawet jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT. Przenosząc powyższe rozstrzygnięcie na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że aport do Spółki jawnej Nieruchomości znajdującej się w majątku osobistym Wnioskodawczyni, również nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe potwierdzone zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w przypadku używania dobra inwestycyjnego, zainteresowany może na potrzeby podatku VAT dokonać wyboru i bądź zaliczyć to dobro w całości do majątku swojego przedsiębiorstwa, bądź pozostawić całość w ramach majątku prywatnego, wyłączając je tym samym całkowicie z systemu podatku VAT.

W związku z powyżej przytoczonymi przepisami oraz stanowiskami sądów i organów, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że dokonując aportu Nieruchomości do Spółki jawnej, nie będzie Wnioskodawczyni działała jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Planowany aport będzie stanowił realizację prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni, który wcześniej nie był wykorzystywany ani przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że czynność wniesienia do Spółki jawnej aportu w postaci Nieruchomości, nie należy traktować jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towaru lub za świadczenie usług, w zależności od tego, co stanowi przedmiot aportu.

Trzeba również zaznaczyć, że odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

-  istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;

-  wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;

-  związek, o którym mowa powyżej, ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Czynność wniesienia aportu rzeczowego spełnia definicję dostawy towaru, zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym uznawana jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji), a także prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania aportu Nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania tego aportu podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że Nieruchomości zostały nabyte przez Panią i Pani małżonka na podstawie umowy sprzedaży. Z uwagi na przyjęty przez Panią i Pani małżonka ustrój rozdzielności majątkowej oraz darowiznę, jest Pani w chwili obecnej jedynym właścicielem Nieruchomości. Od dnia nabycia Nieruchomości są one wykorzystywane przez Panią do prowadzenia gospodarstwa rolnego, w prowadzeniu którego od kilku lat pomaga Pani (…). Aktualnie – jak Pani wskazała –(…) użytkuje nieodpłatnie Nieruchomości na podstawie umowy użyczenia. Rozważa Pani wniesienie Nieruchomości aportem do spółki, w której będzie Pani posiadała (…)% udziału w zyskach. Podjęła Pani działania w celu geodezyjnego podziału Nieruchomości na (…) działki z przeznaczeniem pod zabudowę. Zamierza Pani przygotować projekty na doprowadzenie do Działek mediów (energii elektrycznej, wodociągu, kanalizacji i światłowodu). W stosunku do niektórych działek posiada Pani decyzje o warunkach zabudowy wydane na Pani wniosek. Rozważa Pani sprzedaż działek za pośrednictwem biura pośrednictwa nieruchomości. Alternatywnie do planowanego aportu rozważa Pani sprzedaż Działek osobom, które nie będą rolnikami.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że aport nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie znaczenie ma całokształt działań jakie Pani podjęła i zamierza podjąć w odniesieniu do Nieruchomości będących przedmiotem planowanego aportu.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w stosunku do Nieruchomości podjęła/zamierza Pani podjąć następujące działania, tj.:

-  dokonała Pani geodezyjnego podziału na (…) działki,

-  uzyskała Pani warunki zabudowy niektórych Działek na Pani wniosek,

-  zamierza Pani przygotować projekty na doprowadzenie do działek mediów (energii elektrycznej, wodociągu, kanalizacji i światłowodu),

-  rozważa Pani sprzedaż działek za pośrednictwem biura pośrednictwa nieruchomości,

-  alternatywnie zamierza Pani sprzedać Działki w długim okresie czasu.

Dokonanie powyższych działań doprowadziło/doprowadzi do podniesienia atrakcyjności Działek jako towaru i wzrost ich wartości. Nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, że wprawdzie nie prowadzi Pani bezpośrednio działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jednakże prowadzi Pani działalność gospodarczą oraz jest Pani wspólnikiem Spółki Jawnej, których zakres jest do takiej działalności bardzo zbliżony.

Nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Nieruchomości zostały nabyte przez Panią i Pani małżonka na podstawie umowy sprzedaży, a z uwagi na przyjęty przez Panią i Pani małżonka ustrój rozdzielności majątkowej oraz darowiznę, jest Pani w chwili obecnej jedynym właścicielem Nieruchomości. Podjęte przez Panią kolejne, wymienione powyżej działania tj. podział, uzyskanie warunków zabudowy, plany doprowadzenia mediów oraz sprzedaż za pośrednictwem biura nieruchomości – nakazują uznać, że działania te stanowią ciąg następujących po sobie zdarzeń, które świadczą, że będzie Pani zachowywać się jako handlowiec – profesjonalny podmiot zajmujący się handlem nieruchomościami.

Przedstawiona we wniosku Pani aktywność wykracza zatem poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej Nieruchomości, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług będzie działała Pani jako podatnik VAT.

W świetle powyższego nie można zgodzić się z Pani twierdzeniem, że wnosząc aportem Nieruchomości do spółki w której będzie posiadała Pani (…)% udziału w zyskach, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem na podstawie przedstawionego przez Panią opisu sprawy, powinna być Pani traktowana jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT i powinna stać się Pani podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zatem w opisanej przez Panią sytuacji do czynności aportu Nieruchomości będą miały zastosowanie unormowania ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując opisane przez Panią działania w zakresie zbycia opisanych we wniosku Działek wchodzących w skład Nieruchomości mieszczą się w zakresie art. 15 ustawy o VAT i wywołują skutki w postaci uznania Pani za podatnika VAT zdefiniowanego w ust. 1 ww. artykułu, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.    z zastosowaniem art. 119a;

2.    w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.    z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.