Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.620.2024.1.GK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe zakresie pytania nr 1 i nr 4.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonywanych transakcji za nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Informacje ogólne

A. A/S (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w Danii jest spółką będącą czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż (…) zarówno na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej także jako: „UE”), jak i do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (dalej: „Wielka Brytania”).

Działalność gospodarcza Spółki na terytorium Polsce polega na sprzedaży (…) (dalej: „(…)”) produkowanych w Polsce. Co do zasady, Wnioskodawca przywozi towary do Polski w ramach importu towarów lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które są wykorzystywane w tej produkcji. Zdarza się również, że towar użyty do produkcji (…) jest nabywany na terytorium Polski. Spółka nie dokonuje jednak dostawy (…) na terytorium kraju, tj. ani do odbiorców polskich, ani zagranicznych. Spółka nie prowadzi również na terytorium Polski działalności zwolnionej z VAT.

Opis modelu działalności Spółki w Polsce

W celu wykonywania działalności gospodarczej w Polsce, Spółka współpracuje z jednym polskim podmiotem będącym spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną dla celów VAT (dalej: „Kontrahent”). Jego rola została opisana poniżej.

Działalność Spółki w Polsce jest zorganizowana zgodnie z następującym modelem biznesowym:

W ramach transakcji importowych Spółka przywozi do Polski m.in. następujące towary (w zależności od potrzeb biznesowych, rozwoju technologii dla celów produkcji (...) oraz sytuacji rynkowej, lista towarów może w przyszłości ulec zawężeniu lub rozszerzeniu):

- (…).

W ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Spółka przywozi do Polski w szczególności (w zależności od potrzeb biznesowych, rozwoju technologii dla celów produkcji (...) oraz sytuacji rynkowej, lista towarów może w przyszłości ulec zawężeniu lub rozszerzeniu): (…).
Obecnie, w ramach zakupów lokalnych, Spółka nabywa (…). Jednak rodzaj towarów kupowanych w Polsce i częstotliwość takich zakupów może ulec zmianie w przyszłości.
Spółka jest właścicielem towarów sprowadzonych do Polski w ramach importu towarów lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także towarów nabytych lokalnie w Polsce (dalej łącznie jako: „Towary”), tj. może rozporządzać Towarami jak właściciel na terytorium Polski.
Towary należące do Wnioskodawcy są dostarczane bezpośrednio do Kontrahenta, który produkuje (...) przeznaczone dla Spółki. W zakresie produkcji (...):
Kontrahent wmontowuje Towary w (...), przy czym poza Towarami, do produkcji (...) wykorzystywane są też materiały własne Kontrahenta. W ramach procesu montażu, Kontrahent łączy Towary z (…) poprzez zabezpieczenie połączeń danych i przymocowanie Towarów do (...). Towary są użyteczne tylko wtedy, gdy są zamontowane w (…) - w praktyce, Towary i (…) tworzą jedną całość, tj. w pełni funkcjonalny (…). Po zakończeniu czynności montażowych (...) są kalibrowane.
Po zakończeniu produkcji (...) są sprzedawane przez Kontrahenta na rzecz Spółki. W konsekwencji są one transportowane z Polski do Wielkiej Brytanii lub do państw członkowskich Unii Europejskiej.
Spółka, działając jako podmiot zarejestrowany dla celów VAT w Wielkiej Brytanii, jest odpowiedzialna za dopełnienie wszelkich formalności celnych związanych z importem (...) do Wielkiej Brytanii, jak również jest zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu importu z tego tytułu - formalności celne realizowane są przez Spółkę za pośrednictwem agencji celnej, która dostarcza Spółce fakturę dokumentującą świadczenie tych usług. Również w odniesieniu do (...) przemieszczanych do krajów Unii Europejskiej Spółka jest odpowiedzialna za dopełnienie obowiązków związanych z podatkiem od wartości dodanej nałożonym w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej (obecnie, w celu rozliczania zakupu i sprzedaży (...) w krajach UE Spółka korzysta z procedury uproszczonej dedykowanej wewnątrzwspólnotowym transakcjom trójstronnym, działając jako podmiot pośredniczący posługujący się swoim duńskim numerem VAT; nie można wykluczyć, że w przyszłości Spółka będzie przeprowadzać transakcje bez stosowania wskazanej procedury uproszczonej).
Spółka sprzedaje (...) nabyte w krajach członkowskich UE i spoza UE na rzecz swoich klientów (dalej: „Klienci”) - transakcje te są opodatkowane w następujący sposób:
w zakresie dostaw dokonywanych na terytorium Wielkiej Brytanii, podlegają one opodatkowaniu na terytorium Wielkiej Brytanii;
w odniesieniu do dostaw dokonywanych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, podlegają one opodatkowaniu z zastosowaniem procedury uproszczonej dedykowanej wewnątrzwspólnotowym transakcjom trójstronnym.
(...) są transportowane od Kontrahenta w Polsce do magazynów odbiorców końcowych (...) zlokalizowanych w Wielkiej Brytanii lub krajach członkowskich UE (dalej: „Odbiorcy końcowi”) poprzez lokalne węzły komunikacyjne, w których następuje ich tymczasowe składowane ze względów logistycznych. Odbiorcy końcowi nabywają (...) od Klientów.
(...) są zabezpieczone w taki sposób, aby Odbiorca końcowy nie miał możliwości ingerencji w zainstalowane w nich Towary - (...) są wyposażone w dedykowane zabezpieczenie przed ingerencją (plombę), dzięki czemu nie można z nich korzystać w przypadku ich otwarcia. Celem Odbiorcy końcowego jest zakup (…), a nie samych Towarów.
Tożsamość zarówno Klienta, jak i Odbiorców końcowych jest znana w momencie rozpoczęcia transportu (...) z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii lub terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej.
(...) nie są modyfikowane, ulepszane ani zmieniane od momentu ich wywozu z terytorium Polski do momentu ich dostarczenia do Odbiorców końcowych w Wielkiej Brytanii lub na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Towary pozostają własnością Spółki do momentu ich sprzedaży na rzecz Klientów.
Cena jednostkowa sprzedanego na rzecz Spółki (…) nie obejmuje wartości Towarów. Cena (...) należna Spółce od Klientów obejmuje wartość Towarów.

Towary nabywane w Polsce i przywożone do Polski w ramach importu towarów lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów są wykorzystywane do produkcji (...), sprzedawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w Wielkiej Brytanii. Co ważne, w każdym (...) wywożonym do Wielkiej Brytanii lub krajów członkowskich UE muszą być wbudowane Towary - bez Towarów (...) by nie działał.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości Towary, które są obecnie przywożone do Polski w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów/importu towarów, mogą zostać przywiezione w ramach odpowiednio importu towarów/wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Tak samo, Towary, które są sprowadzane do Polski z zagranicy, mogą zacząć być nabywane lokalnie. W praktyce, kraj wysyłki Towarów może potencjalnie ulec zmianie, co z kolei może prowadzić do przekwalifikowania dla celów VAT.

Spółka informuje, że otrzymała wiążącą interpretację indywidualną o nr 0114-KDIP1-2.4012.71.2023.2.RM z 27 kwietnia 2023 r. w sprawie sprzedaży (...) na terytorium Wielkiej Brytanii. W interpretacji indywidualnej organ podatkowy potwierdził, że:

w wyniku transportu (...) z terytorium Polski na terytorium Wielkiej Brytanii, Spółka nie powinna rozpoznawać w Polsce eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT;
Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z nabycia towarów w Polsce, który jest związany z produkcją (...) sprzedawanych na rzecz klienta w Wielkiej Brytanii.

W związku z tym, że model biznesowy Spółki uległ w pewnym stopniu zmianie (w szczególności A. nie dokonuje już zakupów liczników od swojego głównego kontrahenta działającego pod polskim numerem VAT), A. A/S pragnie ponownie potwierdzić swoje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z importu, wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz lokalnych zakupów Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w Wielkiej Brytanii. Ponadto wniosek ten obejmuje aspekt Towarów, które są wmontowywane w (...) oraz jako część (...), transportowane do państw członkowskich Unii Europejskiej. Poniższa sekcja dotycząca dokumentacji gromadzonej przez Spółkę odnosi się wyłącznie do Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w krajach członkowskich Unii Europejskiej.

Dokumenty zgromadzone przez Spółkę

Spółka będzie gromadzić następujące dokumenty w związku z transakcjami, w ramach których (...) są transportowane do państw członkowskich Unii Europejskiej:

międzynarodowy list przewozowy (CMR) potwierdzający, że (...) (wraz z wmontowanymi Towarami) zostały przetransportowane do miejsca przeznaczenia w państwach członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska,
specyfikację poszczególnych sztuk ładunku ujętą w fakturach wystawianych przez Spółkę,
fakturę wystawioną przez Kontrahenta, dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę (...) (z wbudowanymi Towarami) na rzecz Spółki.

Poza wyżej wymienionymi dokumentami, Spółka posiada również dokumenty związane z Towarami, w tym dokumentację importową odnoszącą się do towarów importowanych oraz faktury zakupu związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów oraz lokalnym nabyciem towarów (na fakturach dokumentujących nabycia lokalne jest wykazany polski podatek VAT).

Pytania

1)Czy w wyniku wywozu (...) i wmontowywanych w nie Towarów z terytorium Polski na terytorium krajów członkowskich UE, a następnie ich sprzedaży na rzecz Klientów, Spółka powinna rozpoznawać w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT?

2)W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca (konieczność wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów), czy Spółka powinna dokumentować dostawy towarów fakturą w rozumieniu ustawy o VAT?

3)W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca (konieczność wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów), czy dokonywane przez Spółkę dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w oparciu o posiadane przez Spółkę dokumenty opisane we wniosku?

4)Czy Spółka ma prawo do odliczenia polskiego podatku naliczonego wynikającego z przywozu do Polski i lokalnych zakupów Towarów związanych z produkcją (...) sprzedawanych Klientom w krajach członkowskich UE i Wielkiej Brytanii?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

1)W wyniku wywozu (...) i wmontowywanych w nie Towarów z terytorium Polski na terytorium krajów członkowskich Unii Europejskiej, a następnie ich sprzedaży na rzecz Klientów, Spółka nie powinna rozpoznawać w Polsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

2)W przypadku, gdyby konieczne było wykazanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w Polsce, Spółka powinna dokumentować je fakturą w rozumieniu ustawy o VAT.

3)W przypadku, gdyby konieczne było wykazanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w Polsce, to dokonywane przez Spółkę dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w oparciu o posiadane przez Spółkę dokumenty opisane we wniosku.

4)Spółka ma prawo do odliczenia polskiego podatku naliczonego wynikającego z przywozu do Polski i lokalnych zakupów Towarów związanych z produkcją (...) sprzedawanych Klientom w krajach członkowskich UE i Wielkiej Brytanii.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: „Ustawa o VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: „WDT”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium tego kraju, w wykonaniu czynności określonych we wskazanym wyżej art. 7.

Natomiast art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT stanowi, że za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Wskazany wyżej art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT odnosi się do tzw. nietransakcyjnego WDT, polegającego na przemieszczeniu przez podatnika towarów własnych pomiędzy dwoma państwami członkowskimi UE (dalej: „Nietransakcyjne WDT”). Dokonując takiego przemieszczenia, podatnik jest obowiązany zaraportować odpowiednio w kraju wywozu WDT, a w kraju przeznaczenia - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem w takim przypadku dostawca działa jednocześnie jako nabywca towarów na terytorium państwa członkowskiego, do którego są transportowane towary. Co istotne, aby doszło do Nietransakcyjnego WDT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

następuje przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego,
przemieszczane towary stanowią część majątku przedsiębiorstwa podatnika,
przemieszczanie towarów jest dokonywane przez podatnika lub na jego rzecz,
towary zostały przez podatnika w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa w Polsce wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium Polski w ramach importu towarów oraz
przemieszczane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z uwagi na fakt, iż Towary, które są następnie wbudowywane w (...), pozostają własnością Wnioskodawcy na moment dokonywanych przemieszczeń (...) do krajów członkowskich Unii Europejskiej, po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość, czy Spółka jest zobowiązana do rozpoznawania w Polsce Nietransakcyjnego WDT, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT. W tym kontekście należy zauważyć, że jak wskazano w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym:

Spółka dokonuje przywozu (w ramach importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia) Towarów do Polski lub nabywa je na terytorium Polski w ramach nabycia lokalnego. Towary są dostarczane bezpośrednio do Kontrahenta, który produkuje dla Spółki (...) na terytorium Polski.
Prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel nie jest przenoszone z Wnioskodawcy na Kontrahenta na żadnym etapie, tj. Towary pozostają własnością Spółki od momentu ich przywozu do Polski/nabycia w Polsce do momentu ich sprzedaży Klientom.
Towary są wmontowywane w (...). W ramach procesu montażu, Kontrahent łączy je z (...) poprzez zabezpieczenie połączeń danych i przymocowanie Towarów do (...). Co istotne:
Towary są użyteczne tylko wtedy, gdy są zamontowane w (...) - w praktyce, Towary i (...) tworzą jedną całość tj., w pełni funkcjonalny (...).
(...) są zabezpieczone w taki sposób, aby Odbiorca końcowy nie miał możliwości ingerencji w zainstalowane w nich Towary - (...) są wyposażone w dedykowane zabezpieczenie przed ingerencją (…), dzięki czemu nie można z nich korzystać w przypadku ich otwarcia.
Celem Klientów jest zakup (...), a nie samych Towarów.
Po zakończeniu produkcji, (...) (jako całość produktu, z uwzględnieniem wszystkich części składowych) są sprzedawane przez Kontrahenta na rzecz Spółki, w wyniku czego następuje ich transport z Polski do państw członkowskich Unii Europejskiej lub do Wielkiej Brytanii. Cena jednostkowa sprzedanego na rzecz Spółki (...) nie obejmuje wartości Towarów, ale cena (...) należna Spółce od Klientów obejmuje wartość Towarów.
Spółka jest odpowiedzialna za dopełnienie obowiązków związanych z podatkiem VAT, które wynikają z przywozu (...) do krajów UE, a tym samym przywóz (...) jest przez nią raportowany dla celów VAT w odpowiednich krajach Unii Europejskiej.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do przytoczonych przepisów, w opinii Wnioskodawcy Spółka nie powinna rozpoznawać w Polsce Nietransakcyjnego WDT w rozumieniu art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT w wyniku wywozu (...) z terytorium Polski na terytorium państw członkowskich UE. W tym kontekście należy rozważyć dwa aspekty: (i) dostawę (...) oraz (ii) przemieszczanie Towarów.

Dostawa (...)

W kontekście dostawy (...) należy przede wszystkim zwrócić uwagę na fakt, że to Kontrahent (a nie Spółka) dokonuje dostawy (...), w wyniku czego następuje ich wywóz z terytorium kraju na terytorium państw członkowskich UE. Z kolei Wnioskodawca dokonuje w związku z tym nabycia (...), które jest wykazywane w odpowiednich państwach członkowskich UE. Tym samym, wywóz (...) (jako całości produktu, z uwzględnieniem wszystkich części składowych) z Polski do Wielkiej Brytanii jest związany z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym to prawo jest przenoszone z Kontrahenta na Spółkę, a nie ze Spółki - na inny podmiot, co znajduje wyraz w rozliczeniach VAT Kontrahenta w Polsce i w rozliczeniach dla celów podatku od wartości dodanej w innych krajach UE.

Przemieszczanie Towarów

W kontekście Towarów należy zwrócić uwagę na fakt, że w momencie przemieszczania do krajów członkowskich UE stanowią one część składową (...) wyprodukowanych w Polsce, a następnie wywożonych wraz z zamontowanymi w nich Towarami. Wprawdzie Spółka rozpoznaje dla celów VAT w Polsce przywóz (w ramach importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia) i nabycie lokalne Towarów. Wynika to jednak z faktu, że Towary są rzeczywiście przywożone do Polski/nabywane w Polsce. Natomiast przedmiotem wywozu z Polski są (...) (a nie Towary), czyli zupełnie inne od Towarów, kompletne produkty, o zmienionym przeznaczeniu i charakterze ekonomicznym. Tym samym, ze względu na charakter Towaru, który stanowi integralną część innego finalnego produktu (tj. (...) będącego odrębnym towarem o innym charakterze), przemieszczenie Towarów z Polski do krajów UE nie powinno być kwalifikowane jako odrębna transakcja na gruncie Ustawy o VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy nie zostanie spełniony fundamentalny warunek rozpoznania w Polsce Nietransakcyjnego WDT, tj. nie nastąpi przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (przemieszczone zostaną bowiem (...), a nie Towary). Skoro nie dochodzi w istocie na żadnym etapie do przemieszczenia Towarów, to zdaniem Spółki transport z Polski do krajów Unii Europejskiej Towarów, które są wbudowane do (...) jako ich części składowe, nie będzie skutkował obowiązkiem raportowania przez Spółkę Nietransakcyjnego WDT w Polsce. Za takim stanowiskiem przemawia również fakt, że celem Klientów (i następczo Odbiorców końcowych) jest nabycie (...) ze względu na ich ekonomiczne przeznaczenie i użyteczność, a nie - zakup Towarów (w praktyce, (...) są zabezpieczone w taki sposób, aby Odbiorca końcowy nie miał możliwości ingerencji we wmontowane w nie Towary).

Spółka pragnie podkreślić, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: ,,Dyrektor KIS”):

W interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.343.2021.1.RM) Dyrektor KIS stwierdził, że przemieszczanie z Polski do Niemiec tkanin obiciowych, które w momencie ich przemieszczania stanowią część składową gotowych mebli tapicerowanych, nie skutkuje obowiązkiem rozliczania w Polsce Nietransakcyjnego WDT w na podstawie art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska wskazano: ,,(...) należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w związku z przemieszczeniem tkanin obiciowych „wbudowanych/zamontowanych” w mebel tapicerowany z terytorium Polski na terytorium Niemiec Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczenia w Polsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (tkanin obiciowych). Skoro, w analizowanym przypadku, tkaniny obiciowe należące do Wnioskodawcy (wcześniej przemieszczone przez Wnioskodawcę z terytorium Niemiec na terytorium Polski) zostaną przez producenta mebli wykorzystane przy produkcji mebla tapicerowanego przez co staną się integralną „częścią/elementem” danego mebla tapicerowanego, to przy przemieszczeniu tych towarów (tkanin obiciowych) na terytorium Niemiec - w ramach przemieszczenia mebla tapicerowanego jako elementu tego mebla - nie można uznać, że dochodzi do przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium Niemiec przez Wnioskodawcę tkanin obiciowych po wykonaniu na nich usług. Z terytorium Polski na terytorium Niemiec przemieszczany jest mebel tapicerowany (prawo do rozporządzania którym jak właściciel Wnioskodawca uzyska w momencie przekazania i odbioru mebla tapicerowanego, na terytorium Niemiec), który jest wyprodukowany z wykorzystaniem przemieszczonych wcześniej tkanin obiciowych. W konsekwencji nie można uznać, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca powinien rozliczyć podatek w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.”

W interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2019 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.269.2019.2.RM), Dyrektor KIS potwierdził, że wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia Nietransakcyjnego WDT w Polsce w związku z przemieszczaniem do Niemiec komponentu zainstalowanego w kontenerze budowlanym, który jest przedmiotem dostawy przez polską spółkę.

W uzasadnieniu wyżej wskazanego stanowiska stwierdzono, co następuje: „Odnosząc się do niniejszych wątpliwości stwierdzić należy, że Wnioskodawca w analizowanym przypadku nie ma obowiązku rozliczenia w Polsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Skoro w analizowanym przypadku towary/części (nabyte przez Wnioskodawcę od innego niemieckiego podmiotu w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski) zostaną przez spółkę polską zamontowane w kontenerze i staną się integralną/nierozerwalną częścią kontenera budowanego przez spółkę polską na rzecz Wnioskodawcy, to przy przemieszczeniu tych towarów/części na terytorium Niemiec - w ramach przemieszczenia kontenera jako elementu tego kontenera - nie można uznać, że dochodzi do przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium Niemiec towarów/części należących do Wnioskodawcy. W przedmiotowym przypadku towary/części zakupione od innego niemieckiego podmiotu zostaną wykorzystane na terytorium Polski a przedmiotem przemieszczenia do Niemiec będzie odrębny towar, tj. kontener.

Zatem Spółka nie będzie zobowiązana rozpoznać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w odniesieniu do towarów/części zakupionych od innego niemieckiego podmiotu, które zostaną zamontowane w budowanym kontenerze przez co staną się częścią kontenera i na terytorium Niemiec zostaną przemieszczone w ramach przemieszczenia kontenera jako element tego kontenera.”

W interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2019 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.797.2018.1.RD), Dyrektor KIS podzielił pogląd, że wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia Nietransakcyjnego WDT w Polsce w wyniku wywiezienia do Szwecji towarów stanowiących część okrętu, który jest nabywany przez tego wnioskodawcę od polskiego podwykonawcy.

W uzasadnieniu powyższego stanowisko wskazano, co następuje: „Stwierdzić jednak należy, że skoro w analizowanym przypadku towary zakupione od podwykonawców spoza Polski zostaną wbudowane (zamontowane) w okręt i na terytorium Szwecji zostaną przemieszczone w ramach przemieszczenia okrętu jako element tego okrętu nie można uznać, że dochodzi do przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju towarów należących do Wnioskodawcy. W przedmiotowym przypadku towary zakupione od podwykonawców spoza Polski zostaną wykorzystane na terytorium Polski a przedmiotem przemieszczenia do Szwecji będzie odrębny towar, tj. okręt.

Zatem Spółka nie będzie zobowiązana, w odniesieniu do towarów zakupionych od podwykonawców spoza Polski, które na zamówienie Spółki zostaną zamontowane w procesie konstrukcji okrętu przez co staną się częścią okrętu i na terytorium Szwecji zostaną przemieszczone w ramach przemieszczenia okrętu jako element tego okrętu rozpoznać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.”

Reasumując, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności i regulacji prawnych, a w szczególności mając na uwadze, że:

Wywóz (...) z terytorium Polski na terytorium państw członkowskich UE następuje w związku z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi (...) jak właściciel z Kontrahenta na Spółkę (a nie ze Spółki na inny podmiot);
Przedmiotem przemieszczenia są (...), a nie Towary, które stanowią integralną część innego finalnego produktu (tj. (...) będącego odrębnym towarem o innym charakterze), a więc nie zostanie spełniony fundamentalny warunek rozpoznania w Polsce Nietransakcyjnego WDT, tj. nie nastąpi przemieszczenie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego;
Celem Klientów jest nabycie (...), a nie - zakup Towarów (w praktyce, (...) są zabezpieczone w taki sposób, aby Odbiorca końcowy nie miał możliwości ingerencji w zainstalowane w nich Towary);
Aktualna praktyka organów podatkowych potwierdza stanowisko Spółki;

- zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku wywozu (...) i wmontowywanych w nie Towarów z terytorium Polski na terytorium krajów członkowskich Unii Europejskiej, a następnie ich sprzedaży na rzecz Klientów, Spółka nie powinna rozpoznawać w Polsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 2:

W przypadku, gdy stanowisko przedstawione w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a więc Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w Polsce z tytułu przemieszczania Towarów, w ocenie Wnioskodawcy powinien on udokumentować takie przemieszczania fakturą w rozumieniu Ustawy o VAT.

Jak wcześniej wspomniano, w myśl art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT, WDT oznacza wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Co więcej, art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT stanowi, iż WDT obejmuje również przemieszczenie przez podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Co do zasady, zgodnie z przepisami Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, o czym mowa w art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT. Tym niemniej, jak wynika z treści art. 20 ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy (z wyjątkami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego przepisu wynika, że dokonanie WDT rozpoczyna bieg określonego rodzaju terminu, który determinuje moment powstania obowiązku podatkowego. Termin ten upływa 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. Do tego momentu wystawienie faktury dokumentującej WDT skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie jej wystawienia. W przypadku, gdy do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dostawy nie została wystawiona faktura VAT dokumentująca tę dostawę, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od daty wystawienia faktury, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano takiej dostawy towarów.

Odnosząc się do zasad fakturowania wynikających z ustawy o VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą, m.in. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Jednocześnie, art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT stanowi, że dla celów VAT przez „sprzedaż” należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze powyższe regulacje, przemieszczanie towarów własnych podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT, jest uznawane dla celów VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która z kolei stanowi „sprzedaż” w rozumieniu Ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy dokonywane przez niego Nietransakcyjne WDT powinno być dokumentowane poprzez wystawienie faktury w rozumieniu ustawy o VAT, która może determinować moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu WDT, tj.:

jeżeli faktura VAT zostanie wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce przemieszczenie towarów własnych podatnika - obowiązek podatkowy powstanie w dacie wystawienia faktury;
jeżeli faktura VAT nie zostanie jednak wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce przemieszczenie towarów własnych podatnika - obowiązek podatkowy powstanie niezależnie od daty wystawienia faktury, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został przemieszczony na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Co istotne, powyższe podejście znajduje potwierdzenie w polskiej praktyce podatkowej. Przykładem jest interpretacja indywidualna z 21 grudnia 2023 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.484.2023.2.GK), w uzasadnieniu której wskazano:

„Jak wynika z opisu sprawy dokonujecie Państwo przemieszczenia własnych towarów z terytorium Polski do magazynów znajdujących się na terytorium Niemiec. Przemieszczenie to stanowi dla Państwa wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Podatnik przemieszczający własne towary z Polski do innego kraju UE zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy ma obowiązek wystawić fakturę, ponieważ dokonuje dostawy towaru na rzecz innego podatnika tzn. podatnika podatku od wartości dodanej. W Państwa przypadku to Państwo występujecie w podwójnej roli, jesteście również nabywcą towaru przemieszczanego na terytorium Niemiec, w którym jesteście zarejestrowani jako podatnik VAT.

Zatem Państwo przemieszczając własne towary z magazynu z terytorium Polski do magazynów znajdujących się na terytorium Niemiec zgodnie z art. 106a w zw. z art. 106b ust. 1 ustawy zobowiązani jesteście udokumentować tą transakcję poprzez wystawienie faktury. Zgodnie ww. przepisami podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, przez którą w myśl art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się między innymi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem Państwo dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, powinniście udokumentować przedmiotową czynność poprzez wystawienie faktury.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych z: 2 kwietnia 2021 (nr 0114-KDIP1-2.4012.56.2021.1.JŻ) oraz z 3 stycznia 2020 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.582.2019. 3.KT).

Reasumując, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności i regulacji prawnych, a w szczególności mając na uwadze, że:

Sprzedaż w rozumieniu ustawy o VAT powinna być dokumentowana fakturą VAT;
Do sprzedaży należy zaliczyć WDT, które obejmuje również nietransakcyjne przemieszczanie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT;

- w ocenie Spółki, w przypadku, gdy stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a więc będzie on zobowiązany do rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w Polsce, to takie nietransakcyjne przemieszczanie Towarów powinno być udokumentowane fakturą w rozumieniu ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 3:

W przypadku, gdy stanowisko przedstawione w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a więc Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w Polsce w wyniku przemieszczania Towarów do innych krajów UE, w ocenie Spółki jest ona uprawniona do opodatkowania takich przemieszczeń stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, na podstawie dokumentów opisanych w niniejszym wniosku.

Informacje wstępne

W myśl art. 41 ust. 3 Ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Co istotne, w myśl art. 42 ust. 14 Ustawy o VAT, powyższy przepis stosuje się odpowiednio do Nietransakcyjnego WDT.

Zważywszy na fakt, iż w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku pierwszy i trzeci ze wskazanych warunków zastosowania stawki 0% do WDT zostaną spełnione, przedmiotem dalszej analizy jest drugi warunek, tj. zgromadzenie dokumentacji potwierdzającej, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony na terytorium innego państwa członkowskiego. Co istotne, jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, podatnik może stosować w tym kontekście albo przepisy Ustawy o VAT albo regulacje zawarte w Rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2011 r., nr L 77/1, ze zm.; dalej:,, Rozporządzenie wykonawcze”).

Przepisy krajowe

W myśl art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT do dokumentacji uzasadniającej stosowanie stawki VAT w wysokości 0% dla WDT należy zaliczyć następujące dowody, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, w przypadku, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami uzasadniającymi stawkę VAT w wysokości 0% mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy podkreślić, że w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT wskazano jedynie katalog przykładowych dokumentów, o czym świadczy sformułowanie „w szczególności”, które zostało uwzględnione w treści przepisu. Oznacza to, że podatnik ma prawo potwierdzić fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika z innego państwa członkowskiego także innymi dokumentami niż wymienione w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT. Takie podejście znajduje też potwierdzenie w Uchwale wydanej w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r. (sygn. akt I FPS 1/10), w której wskazano, co następuje: „(...) przy uwzględnieniu dokładnej analizy gramatycznej powyższych przepisów można stwierdzić, że dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 4 u.p.t.u., nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych, lecz jedynie dowodów względnie obowiązkowych, co oznacza, że podatnik powinien co do zasady nimi dysponować, lecz w przypadku ich braku lub braku pewnych danych na dokumentach wymaganych tymi przepisami - co czyni je niepełnowartościowymi dowodami w zakresie wykazania dowodzonej okoliczności - może ona zostać udowodniona również innymi dowodami, określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Zastrzec jednak przy tym należy, że z uwagi na treść tego przepisu, udowodnienie okoliczności, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski), może nastąpić „w szczególności” enumeratywnie wymienionymi w tej normie dokumentami oraz - na podstawie art. 180 § 1 O.p. - innymi dowodami, mającymi jednak formę dokumentów.

(...) w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

Unijne przepisy prawne

Zgodnie z art. 45a ust. 1 lit. a Rozporządzenia wykonawczego do celów stosowania zwolnienia z WDT domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, jeśli:

sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz
sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Jednocześnie, zgodnie ze wspominanym wyżej art. 45a ust. 3 lit. a i b Rozporządzenia wykonawczego, następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Mając na uwadze powyższe, w celu zastosowania stawki 0% do WDT na podstawie Rozporządzenia wykonawczego, sprzedawca powinien posiadać co najmniej:

dwa dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów (podpisany list przewozowy CMR, konosament, fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub fakturę od przewoźnika towarów) lub
jeden dokument odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów oraz jeden dowód spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. b Rozporządzenia wykonawczego (polisę ubezpieczeniową w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim).

Sytuacja Spółki

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, z związku z wywozem (...) (z wbudowanymi Towarami) z Polski do innych państw członkowskich UE, Spółka będzie gromadzić następujące dokumenty:

międzynarodowy list przewozowy (CMR), potwierdzający, że (...) (wraz z wmontowanymi Towarami) zostały przetransportowane do miejsca przeznaczenia w państwach członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska,
specyfikację poszczególnych sztuk ładunku ujętą w fakturach wystawianych przez Spółkę w związku z przemieszczaniem Towarów (wbudowanych w (...)),
fakturę wystawioną przez Kontrahenta, dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę (...) (z wbudowanymi Towarami) na rzecz Spółki.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (a w szczególności opisane wyżej dokumenty) do przytoczonych regulacji prawnych, zdaniem Spółki będzie ona każdorazowo posiadała dowody potwierdzające wywóz Towarów (wbudowanych w (...)) z terytorium Polski na terytorium innych państw UE. Jak wskazano, w celu uzasadnienia możliwości stosowania stawki 0% w odniesieniu do Nietransakcyjnego WDT Spółka będzie posiadała zarówno CMR, jak i fakturę zawierającą informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku. Tym samym, Wnioskodawca będzie gromadził dowody ujęte w art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT, który zawiera katalog podstawowych dokumentów uprawniających do stosowanie w zakresie WDT stawki VAT w wysokości 0%. Co więcej, Spółka posiada także faktury od Kontrahenta, które dokumentującą WDT z tytułu dostawy (...) (z wbudowanymi Towarami) na rzecz Spółki. W tym kontekście należy zauważyć, że gdyby (...) (a więc i Towary) nie zostały przetransportowane z Polski do innego kraju UE, wówczas Kontrahent nie wystawiałby takiej faktury, a więc i ten dokument potwierdza, że Towary zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. W ocenie Spółki nie ma zatem wątpliwości, że wskazane dokumenty potwierdzają przemieszczanie Towarów z Polski do innych krajów UE. Tym samym Wnioskodawca powinien mieć prawo do zastosowania stawki VAT 0% w przypadku konieczności rozpoznawania Nietransakcyjnego WDT z tytułu przemieszczeń Towarów.

Co istotne, stanowisko, zgodnie z którym specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, uzasadniająca zastosowanie do WDT stawki 0%, może być uwzględniona w fakturze dokumentującej WDT jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne, przykładowo:

W interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2018 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.250.2018.1.WH) Dyrektor KIS uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „Spółka pragnie wskazać, iż zasadniczo nie jest ona w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu. Niemniej jednak, zdaniem Spółki, jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Zdaniem Spółki, posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT.”
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w orzeczeniu z 9 grudnia 2009 r. (sygn. akt I FSK 1388/08), dotyczącym możliwości zastosowania stawki 0% do WDT na podstawie wskazanych dokumentów. W tym kontekście, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, co następuje: „Odnosząc powyższe do przedstawionego w sprawie problemu nie wydaje się by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach WDT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT.

(...) Rację należy przyznać Sądowi pierwszej instancji również w zakresie w jakim stwierdza, że specyfikacja nie jest żadnym konkretnym dokumentem, a jedynie pewnego rodzaju wyliczeniem, które w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie jak i w ramach wystawionej faktury, z podkreśleniem, że zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku chodzi o osiągnięcie celu jakim jest możliwości identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy.”

Co więcej, stanowiska organów podatkowych, które są zbliżone do argumentacji Wnioskodawcy w zakresie stosowania stawki 0% VAT do WDT zostały zaprezentowane we wskazanych poniżej interpretacjach indywidualnych:

interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2022 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.262.2022.2.K,
interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.874.2021.2.KT,
interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.1.2021.1.MAZ.

Reasumując, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności i regulacji prawnych, a w szczególności mając na uwadze, że:

Spółka będzie każdorazowo posiadała dowody wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a więc dowody uwzględnione w podstawowym katalogu dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów z Polski i ich przemieszczenie na terytorium innego państwa członkowskiego (CRM oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku ujętą w fakturach dokumentujących nietransakcyjne WDT wynikające z przemieszczenia Towarów);
Jako uzupełnienie powyższych dokumentów, Spółka posiada faktury od Kontrahenta, które dokumentującą WDT z tytułu dostawy (...) (z wbudowanymi Towarami) na rzecz Spółki;
Aby zastosować do WDT stawkę 0%, nie jest konieczne posiadanie dokumentów wymienionych w Rozporządzeniu wykonawczym, jeśli podatnik posiada dokumenty wskazane w Ustawie o VAT;

- w opinii Wnioskodawcy, w przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 wskaże na konieczność rozpoznania przez niego Nietransakcyjnego WDT w Polsce, to dokonywane przez Spółkę dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w oparciu o posiadane przez Spółkę dokumenty opisane we wniosku.

W zakresie pytania nr 4:

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia polskiego podatku VAT naliczonego z tytułu przywozu oraz nabycia lokalnego Towarów związanych z produkcją (...), które są sprzedawane Klientom w krajach UE oraz Wielkiej Brytanii.

Informacje wstępne

Na wstępie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, co następuje:

W zakresie Towarów używanych do produkcji (...) transportowanych do krajów UE:
W zależności od tego czy Spółka będzie zobowiązania do rozpoznania na terytorium Polski Nietransakcyjnego WDT, czy też nie będzie miała takiego obowiązku, inna będzie podstawa prawna odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalnym i przywozem tych Towarów do Polski.
Co istotne, jego zdaniem Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego związanego z przywozem do Polski i nabyciem lokalnym Towarów, które są wykorzystywane do produkcji (...) wywożonych do krajów UE, bez względu na to czy organ podatkowy uzna, iż Spółka jest zobowiązana do rozpoznania w Polsce nietransakcyjnego WDT, czy nie.
W zakresie Towarów używanych do produkcji (...) transportowanych do Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że pomimo nieznacznej zmiany stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tak jak wskazano w otrzymanej interpretacji indywidualnej o nr 0114-KDIP1-2.4012.71.2023.2.RM z 27 kwietnia 2023 r., przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z przywozem do Polski i nabyciem lokalnym Towarów na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, prawo do odliczenia jest Spółce bezwzględnie należne i w zakresie Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w krajach UE, wątpliwa może pozostać jedynie kwestia tego, który przepis ustawy o VAT winien być podstawą do skorzystania przez Spółkę z prawa do odliczenia. W tym kontekście, odliczenie podatku naliczonego może bowiem zostać dokonane:

1)na zasadach ogólnych, tj. w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o VAT lub

2)zgodnie ze przepisami szczególnymi, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

W dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku Wnioskodawca przedstawi swoje stanowisko w odniesieniu do obu wyżej wskazanych sytuacji.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi w rozumieniu Ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Co więcej, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w przypadku nabyć krajowych kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dodatkowo, zgodnie z art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Co jednak istotne, na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 i 2 Ustawy o VAT, uprawnienie takie:

nie może być realizowane wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny - w zakresie nabyć lokalnych i importu towarów rozliczanego na zasadach ogólnych,
powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek - w zakresie m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ustawy o VAT, obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego nie dotyczy sytuacji wyszczególnionych w tym przepisie prawnym.

Mając na uwadze powyższe, aby obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu;
odliczenia dokonuje podatnik w rozumieniu ustawy o VAT;
w zależności od sytuacji:
w zakresie nabyć lokalnych/importu towarów rozliczanego na zasadach ogólnych - nabywca posiada odpowiednio fakturę, na której wskazana jest kwota podatku związanego z danym zakupem/dokument celny,
w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
żadna z sytuacji, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, nie ma miejsca.

Odnosząc się do pierwszej z wyżej wymienionych przesłanek, należy zauważyć, że aby być uprawnionym do odliczenia podatku naliczonego, musi istnieć związek między nabyciem towarów i usług a działalnością podlegającą opodatkowaniu. Co istotne, art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie definiuje wprost charakteru relacji pomiędzy zakupami a sprzedażą podlegającą opodatkowaniu, która pozwala na odliczenie podatku naliczonego. Temat ten został jednak szczegółowo przeanalizowany przez polskie sądy administracyjne i organy podatkowe, co opisano poniżej.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem polskich sądów administracyjnych, dla celów odliczenia podatku naliczonego, związek między zakupami a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu może być bezpośredni lub pośredni (np. wyroki NSA: z 11 czerwca 2021 r., sygn. akt I FSK 1520/18, z 27 stycznia 2017 r., sygn. akt I FSK 1161/15 lub z 9 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1430/13). Takie stanowisko jest akceptowane również przez organy podatkowe, które podkreślają, że zakupy są bezpośrednio związane z działalnością podlegającą opodatkowaniu, gdy są wykorzystywane np. do dalszej odsprzedaży (towary handlowe), lub gdy nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia sprzedawanych towarów lub niezbędne do świadczenia usług. Natomiast związek pośredni może zostać zaobserwowany, gdy poniesione wydatki są związane z całokształtem funkcjonowania firmy, tj. istnieje przyczynowo-skutkowy związek pomiędzy zakupami towarów i usług, a obrotem - zakupy przyczyniają się do generowania całkowitych obrotów (np. interpretacja indywidualna z 9 marca 2022 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.597.2021.2.AGM, interpretacja indywidualna z 4 lutego 2021 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.493.2020.3.AR).

Odnosząc przedmiotowy stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do wskazanych przepisów ustawy o VAT oraz przedstawionej praktyki podatkowej, zdaniem Spółki w sytuacji uznania, że jest ona zobowiązania do rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w Polsce, przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabyć lokalnych i przywozów (w ramach importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia) do Polski Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w krajach UE na zasadach ogólnych. W tym kontekście należy zauważyć, że:

Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT w Polsce.
w zależności od sytuacji:
w zakresie nabyć lokalnych - Spółka posiada faktury z wykazanym podatkiem VAT, dokumentujące nabycie Towarów;
w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - Spółka uwzględnia kwotę podatku należnego z tytułu transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest ona obowiązana rozliczyć podatek;
w zakresie importu towarów - Spółka albo posiada wymagane dokumenty celne albo w przyszłości może potencjalnie rozliczać podatek należny z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy o VAT.
Nabyte Towary są wykorzystywane do produkcji (...), a więc w przypadku uznania, że w wyniku wywozu (...) z Polski na terytorium innych krajów UE Spółka jest zobowiązana do rozpoznawania Nietransakcyjnego WDT w Polsce, należy jednoznacznie stwierdzić, iż nabycia te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium Polski (tj. Nietransakcyjnego WDT).
W przedmiotowej sprawie nie wystąpią sytuacje wyszczególnione w art. 88 ustawy o VAT.

Podsumowując, w przypadku uznania przez organ podatkowy, że w wyniku wywozu (...) z Polski do innych krajów UE Spółka powinna rozpoznawać w Polsce Nietransakcyjne WDT, zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalnym i przywozem (w ramach importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia) Towarów na terytorium Polski, które są wykorzystywane do produkcji (...) sprzedawanych w krajach UE, gdyż Towary te są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych w Polsce, tj. Nietransakcyjnego WDT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z zasadą szczególną

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że ogólna zasada dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego nie będzie właściwą podstawą do skorzystania z tego prawa w odniesieniu do Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w krajach UE, jeśli Spółka nie jest zobligowana do rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w rozumieniu ustawy o VAT na terytorium Polski. Mając na uwadze otrzymaną przez Spółkę interpretację indywidualną o nr 0114-KDIP1-2.4012.71.2023.2.RM z 27 kwietnia 2023 r., zasady ogólne nie będą też właściwe w przypadku Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) wywożonych do Wielkiej Brytanii.

Ustawa o VAT przewiduje jednak możliwość odliczenia podatku naliczonego także w powyższych przypadkach, co zostało uregulowane w art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o VAT, który stanowi że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Powyższy przepis rozszerza zatem prawo podatników do odliczenia podatku naliczonego o odliczenie podatku naliczonego wynikającego z zakupów związanych z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu na terytorium kraju. Warunkiem jest jednak, żeby:

kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju;
podatnik posiadał dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Analizowany przepis stanowi odzwierciedlenie przepisów art. 168 oraz art. 169 lit. a Dyrektywy VAT. Powinien on być interpretowany w ten sposób, iż uprawnia do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług wykorzystywanych w transakcjach podatnika, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT w kraju nabycia (kraju odliczenia podatku naliczonego), gdyż czynności te albo są wykonane za granicą w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą, albo są wykonane w ramach działalności prowadzonej w kraju zakupu, ale zgodnie z regulacjami VAT w stosunku do tych czynności za miejsce powstania obowiązku podatkowego uznawane jest inne państwo. Przepis ten stanowi jednocześnie wyraz realizacji systemowej zasady neutralności.

Tym samym, podatek naliczony wynikający z zakupów związanych z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju również podlega odliczeniu - pod warunkiem jednak, że spełnione są następujące warunki:

Pierwszym z nich jest to, aby hipotetycznie - w przypadku wykonywania takich samych czynności na terytorium kraju - podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem dostawa towarów poza terytorium kraju powinna mieć charakter czynności opodatkowanej na terytorium kraju.
Drugim z nich jest to, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Zatem powinny to być dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

W tym miejscu Spółka pragnie zauważyć, że nabywane przez nią na terytorium Polski lub przywożone do Polski (w ramach importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia) Towary są wykorzystywane do produkcji (...). Po zakończeniu produkcji, (...) są sprzedawane przez Kontrahenta na rzecz Spółki, w wyniku czego następuje ich transport z Polski do Wielkiej Brytanii lub krajów unijnych. Po zaimportowaniu (...) na terytorium Wielkiej Brytanii lub ich nabyciu w krajach unijnych, Spółka dokonuje ich sprzedaży na rzecz Klientów.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do przywołanych przepisów prawnych, w sytuacji, gdy organ podatkowy potwierdzi stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma on obowiązku rozpoznania Nietransakcyjnego WDT w Polsce, oraz w przypadku Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) wywożonych do Wielkiej Brytanii, zdaniem Spółki jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia lokalnego i przywozu Towarów do Polski na podstawie zasad szczególnych. W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na następujące fakty:

Towary są wykorzystywane do produkcji (...), które są przedmiotem dostawy dokonywanej i opodatkowanej albo na terytorium Wielkiej Brytanii albo na terytorium innych krajów UE niż Polska. Co istotne, gdyby taka dostawa była wykonywana na terytorium Polski, podlegałaby opodatkowaniu VAT, stanowiąc odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT - sprzedaż nie korzystałaby w szczególności ze zwolnienia z VAT oraz nie byłaby wyłączona z opodatkowania VAT.
Spółka byłaby uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów związanych z ww. dostawą dokonywaną na terytorium Polski.
Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek podatku naliczonego z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju - należą do nich dokumenty związane z Towarami, w tym dokumentacja importowa odnosząca się do towarów importowanych, faktury zakupu związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów oraz lokalnym nabyciem towarów (na fakturach dokumentujących nabycia lokalne jest wykazany polski podatek VAT), a także faktury dokumentujące sprzedaż (...) przez Wnioskodawcę (na terytorium Wielkiej Brytanii i w krajach UE).
W zakresie podatku naliczonego związanego ze sprzedażą (...) na rzecz Klienta, nie występują okoliczności, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Wnioskodawca chciałby także podkreślić, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS, przykładowo:

W interpretacji indywidualnej z 27 września 2019 r. (nr. 0112-KDIL1-3.4012.414.2019.1.KS), wydanej w odniesieniu do sytuacji, w której podmiot nabywa w Polsce usługi wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej w Belgii, Dyrektor KIS wskazał, co następuje: „Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy - na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy - przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług od polskich podatników wykorzystywanych do działalności opodatkowanej na terytorium Belgii, ponieważ gdyby czynności te wykonywane były na terytorium kraju podatek ten podlegałby odliczeniu oraz posiada on dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami opodatkowanymi na terytorium Belgii.”
W interpretacji indywidualnej z 2 września 2019 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.376.2019.1.KT) wydanej w odniesieniu do sytuacji, w której wnioskodawca planował wywozić towary z Polski poza terytorium Unii Europejskiej Dyrektor KIS wskazał, co następuje: „Wnioskodawca wskazał, że w przypadku, gdyby dostawa Towarów została dokonana na terytorium Polski, podlegałaby ona opodatkowaniu VAT w Polsce oraz Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług związanych z dostawą Towarów, w szczególności Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabytych towarów i usług wykorzystanych do produkcji Towarów. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których wynika związek naliczonego podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług, które są związane z dostawą Towarów na terytorium poszczególnych państw (spoza UE), np. Australii (sprzedażą Towarów na rzecz Kontrahenta). Spółka wskazała również, że w stosunku do podatku naliczonego VAT związanego ze sprzedażą Towarów na rzecz Kontrahenta nie występują przesłanki ograniczające prawo do odliczenia VAT, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy oraz powołane regulacje prawne należy zatem stwierdzić, że Spółka - na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy - będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia w Polsce towarów i usług, udokumentowanego fakturami VAT, w sytuacji, gdy koszty te będą ściśle powiązane ze sprzedażą Towarów podlegającą opodatkowaniu w kraju trzecim ze względu na miejsce świadczenia i Spółka będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających związek krajowych zakupów z tą sprzedażą.”

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w Wielkiej Brytanii, a także, w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że w wyniku wywozu (...) z Polski do innych krajów UE Wnioskodawca nie dokonuje Nietransakcyjnego WDT, Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w krajach UE, zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalnym i przywozem Towarów (w ramach importu oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia) na terytorium Polski, gdyż: (i) Towary są wykorzystywane do produkcji (...) sprzedawanych albo na terytorium Wielkiej Brytanii albo w krajach UE innych niż Polska; (ii) gdyby dostawa (...) była wykonywana na terytorium Polski (a nie w Wielkiej Brytanii lub krajach UE poza Polską), to podlegałaby opodatkowaniu VAT w Polsce, stanowiąc odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju; oraz (iii) Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek podatku naliczonego ze sprzedażą (...) w Wielkiej Brytanii lub krajach UE innych niż Polska.

Podsumowując, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności i regulacji prawnych, a w szczególności mając na uwadze, że:

W przypadku uznania, że Spółka powinna rozpoznawać na terytorium Polski Nietransakcyjne WDT, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku wynikającego z nabycia Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych do Klientów zlokalizowanych w innych niż Polska krajach UE na zasadach ogólnych;
W przypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy, iż nie dokonuje on na terytorium Polski Nietransakcyjnego WDT, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku wynikającego z nabycia Towarów wykorzystywanych do produkcji (...) sprzedawanych w Krajach UE i Wielkiej Brytanii na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o VAT;

- w opinii Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia polskiego podatku naliczonego wynikającego z przywozu do Polski i lokalnych zakupów Towarów związanych z produkcją (...) sprzedawanych Klientom w krajach członkowskich UE i Wielkiej Brytanii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 i 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1, 4 i pkt 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ponadto, stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powołany przepis rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, a w przypadku przemieszczenia własnych towarów z Polski do innego kraju UE wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy. Wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na terytorium Polski odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju, do którego towar jest transportowany.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z treści wniosku wynika, że Państwa Spółka posiada siedzibę w Danii. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Państwa działalność gospodarcza w Polsce polega na sprzedaży (...) wyprodukowanych w Polsce przez Kontrahenta. Transakcja przebiega w ten sposób, że nabywają Państwo w ramach transakcji importowych (…) i (…), w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (…) oraz w ramach zakupów lokalnych (…). Towary sprowadzone/nabyte przez Wnioskodawcę w Polsce są dostarczone bezpośrednio do Kontrahenta w Polsce, który produkuje na Państwa zlecenie (...). Otrzymane Towary Kontrahent wmontowuje w (...). Następnie wyprodukowane (...) Kontrahent sprzedaje Państwu. W wyniku tej sprzedaży (...) są transportowane z Polski na terytorium państwa członkowskich Unii Europejskich innych niż Polska. Spółka jest odpowiedzialna za dopełnienie obowiązków związanych z podatkiem od wartości dodanej nałożonym w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Od momentu wywozu z Polski do momentu dostarczenia do określonego miejsca na terytorium państw członkowskich Unii Europejskich (...) nie będą poddawane żadnym modyfikacjom, ulepszeniom ani zmianom. Nabyte w krajach członkowskich Unii Europejskiej (...) następnie sprzedajecie Państwo na rzecz swoich klientów, od których następnie (...) nabywają odbiorcy końcowi. Przy czym, (...) są transportowane od Kontrahenta z Polski do magazynów należących do odbiorców końcowych w zlokalizowanych w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Za transport (...) z Polski do Wielkiej Brytanii odpowiada Kontrahent.

Ad 1

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy w wyniku wywozu (...) i wmontowanych w nich Towarów z terytorium Polski, powinni Państwo rozpoznać w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy.

Z wniosku wynika, że nabywają Państwo w Polsce w ramach transakcji importowych (…) i (…), w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych (…) oraz w ramach zakupów lokalnych (…). Zakupione przez Państwa Towary dostarczane są bezpośrednio do Kontrahenta, który na Państwa zlecenie produkuje (...). Kontrahent wmontowuje Towary w (...). Kontrahent łączy Towary z (...) poprzez zabezpieczenie połączeń danych i przymocowanie Towarów do (...). (...) są zabezpieczone w taki sposób, aby Odbiorca końcowy nie miał możliwości ingerencji w zainstalowane w nich Towary – (...) są wyposażone w dedykowane zabezpieczenie przed ingerencją (…), dzięki czemu nie można z nich korzystać w przypadku ich otwarcia. Po zakończeniu czynności montażowych (...) podlega kalibracji. Po zakończeniu produkcji wyprodukowane (...), Kontrahent sprzedaje Państwu. W wyniku sprzedaży dokonanej przez Kontrahenta na Państwa rzecz (...) wraz z wmontowanymi Towarami są transportowane z Polski do innych państw członkowskich Unii Europejskiej niż Polska. Towary muszą być wbudowane w każdym (...) wywożonym do innych państw członkowskich Unii Europejskich niż Polska (bez Towarów (...) nie działa). W stosunku do (...) przemieszczonych do krajów Unii Europejskiej Państwo jesteście odpowiedzialni za dopełnienie obowiązków związanych z podatkiem od wartości dodanej nałożonym w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Następnie Państwo sprzedajecie (...) nabyte w krajach członkowskich UE na rzecz klientów w ramach procedury uproszczonej dedykowanej wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Cena jednostkowa (...) sprzedawanego Państwu przez Kontrahenta nie obejmuje wartości (…), natomiast wynagrodzenie należne Państwu od Klienta za sprzedaż (...) obejmuje wartość (…).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wywóz (...) z wmontowanymi Towarami (…) z Polski do innego państwa członkowskiego niż Polska nie następuje w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Państwa na rzecz Klienta lecz w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Kontrahenta na Państwa rzecz. Wskazali Państwo, że nie dokonujecie dostawy (...) na terytorium kraju. Po zakończeniu produkcji Kontrahent sprzedaje Państwu (...) i w wyniku tej sprzedaży (...) wraz z wmontowanymi Towarami jest transportowany przez Kontrahenta z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Zatem, pomimo że towar ((...) i wmontowane w niego Towary) jest wywożony z Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, analizowana transakcja nie stanowi dla Państwa wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy – ponieważ w tym konkretnym przypadku wywóz towarów z Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska nie następuje w wyniku przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel dokonanego przez Państwa na rzecz Klienta.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w rozumieniu ustawy nie może być również uznany wywóz Towarów wmontowanych do (...), które wcześniej zostały przemieszczone do Polski/nabyte w Polsce przez Wnioskodawcę. Z opisu sprawy wynika, że nabyte Towary zostaną przez Kontrahenta wykorzystane przy produkcji (...) przez co staną się integralną „częścią/elementem” danego (...), to przy przemieszczeniu tych Towarów - w ramach przemieszczenia (...) jako elementy tego (...) - nie można uznać, że dochodzi do przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska Towarów przez Wnioskodawcę. Z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska przemieszczany jest odrębny, finalny produkt, jakim jest (...) (a nie Towary), który jest wyprodukowany z wykorzystaniem przemieszczonych do Polski/nabytych w Polsce wcześniej Towarów. Ponadto z wniosku wynika, że w analizowanym przypadku równocześnie z wywozem Towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel tymi Towarami na nabywcę. Jak Państwo wskazali, Towary pozostają Państwa własnością od momentu ich przywozu do Polski/nabycia w Polsce aż do momentu sprzedaży (...) z zamontowanymi Towarami Klientowi na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, a wynagrodzenie należne Kontrahentowi od Państwa z tytułu sprzedaży (...) nie obejmuje wartości Towarów.

Tym samym, przemieszczenie towarów ((...) i wmontowanych w nich Towarów) z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska nie stanowi/nie będzie stanowić dla Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski, tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Ad 4

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przywozu do Polski i lokalnych zakupów Towarów związanych z produkcją (...) sprzedawanych na rzecz Klientów w krajach członkowskich UE i Wielkiej Brytanii.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (…).

Z art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą: dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Istotne pozostaje również to, że omawiany przepis nie wprowadza odrębnej definicji podatnika. Oznacza to, że za podatnika w rozumieniu tego przepisu uznać należy każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy), niezależnie od tego, gdzie ma on „rezydencję” podatkową. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji przysługuje zarówno podatnikom z kraju, jak i z innych państw.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dostawy (...), w związku z czym, takie dostawy nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i tym samym, w przypadku gdyby były realizowane na terytorium kraju, mieściłaby się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, niepodlegająca zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Zatem odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że skoro towary przywiezione do Polski/nabywane w Polsce w związku z produkcją (...) są wykorzystywane do czynności opodatkowanych poza terytorium kraju (sprzedaż na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska lub Wielkiej Brytanii) i jednocześnie jak ustaliłem, gdyby były one sprzedawane w Polsce to sprzedaż ta podlegałaby opodatkowaniu na terytorium Polski, byłaby opodatkowana podatkiem VAT. Tym samym uznać należy, że mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z przywozem do Polski/nabyciem w Polsce Towarów związanych z produkcją (...), na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Przy czym prawo to przysługuje, gdy będziecie Państwo posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywaną poza terytorium kraju dostawą.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Ze względu na fakt, iż Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe, nie oceniamy stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 2 i 3. Jak wynika z wniosku, oczekiwali Państwo odpowiedzi na pytanie nr 2 i 3 w przypadku gdy stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznane zostanie za nieprawidłowe, tj. gdy Organ uzna, że w związku z przemieszczeniem (...) z Polski na terytorium krajów członkowskich UE powinni Państwo rozliczyć podatek VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy. Tym samym skoro Organ uznał, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe, nie wydaje się interpretacji w zakresie pytania nr 2 i 3.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie