Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.609.2024.2.MG

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przedstawionym stanie faktycznym, udział w zysku związany ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej będzie u Państwa podlegał opodatkowaniu VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest (…) spółka komandytowa (dalej: spółka), numer NIP: (…), REGON: (…), KRS: (…) z siedzibą w (…), ul. (…).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.), w dalszej części jako: ustawa o CIT.

Przedmiotem przeważającej działalności spółki jest działalność (…) (PKD: (…)). Spółka w przyszłości planuje rozszerzyć swoje PKD o kod (…) pozostała działalność związana (…). Spółka nie jest opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek, jest ona także czynnym podatnikiem VAT.

Komplementariuszami spółki są (A) oraz (B), natomiast komandytariuszem jest spółka (C) S.A.

Obaj komplementariusze prowadzą pozarolnicze działalności gospodarcze.

Pan (B) jest komplementariuszem spółki (…) spółka komandytowa (dalej: Spółka) oraz (…), specjalizującym się w (…) (…). Niedawne sukcesy lokalnego klubu (…) spowodowały, iż Pan (B) zdecydował się ponownie (…). Spółka, w której pełni funkcje komplementariusza planuje podjąć współpracę z funkcjonującym w (…) klubem (…). Klub ten będzie wypłacał Spółce wynagrodzenie za:

-udział w (…);

-udział w (…);

-szkolenie (…);

-udział w (…).

Dodatkowo, Spółka będzie otrzymywała środki od sponsorów (w zamian za świadczenie usług marketingowych).

Pan (B) nie będzie zatrudniony w Spółce na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług (…), nie będzie również świadczył usług (…) z poziomu prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej. Pan (B) będzie świadczył te usługi z tytułu bycia komplementariuszem spółki komandytowej. Panu (B) w zamian za usługi będzie przysługiwało prawo do udziału w zysku spółki komandytowej zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (dalej jako: KSH). Pan (B) nie wniósł również do Spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci zobowiązań do wykonywania pracy ani świadczenia usług, takie zobowiązania nie zostały także określone w umowie spółki.

Zlecenie komplementariuszowi obowiązków wynikających z podjęcia przez Spółkę współpracy z klubem (…) będzie dokonane w związku z posiadaną przez niego wiedzą, umiejętnościami oraz doświadczeniem, a także w związku ze znajomością branży (…). W przypadku braku powiązania Spółki z Panem (B), Spółka zmuszona byłaby do poszukiwania osoby o podobnych kompetencjach celem powierzenia takiej osobie prowadzenia spraw Spółki. Drugi z komplementariuszy nie jest bowiem (…), nie posiada także uprawnień do (…) oraz nie odnajduje się biegle w branży, o którą Spółka planuje rozszerzać swoją działalność. Gdyby Spółka zmuszona była poszukać zewnętrznego podmiotu do prowadzenia swoich spraw i to właśnie Pan (B) był tym zewnętrznym podmiotem doszłoby do skorzystania z usług tegoż komplementariusza.

Czynności, które w przyszłości będzie wykonywał Pan (B), o których mowa we wniosku, mają na celu umocnienie pozytywnego wizerunku Spółki. Współpraca z (…) (…), w tym udział w (…), kampaniach promocyjnych oraz prowadzenie (…) dla (…) przyczyni się do zwiększenia rozpoznawalności marki i jej pozytywnego odbioru wśród lokalnej społeczności. Takie działania są kluczowym elementem długofalowej strategii marketingowej.

Dla codziennego wykonywania działalności gospodarczej przez Spółkę na nowym obszarze niezbędne będzie posiadanie osoby, która jednocześnie podejmie obowiązki w zakresie udziału w (…), (…), (…), udziału w (…) jak i będzie posiadała kompetencje w związku z nadal przeważającą działalnością (…) Spółki. Wszystkie obowiązki wykonywane przez Pana (B) będą miały na celu zabezpieczenie wykonywania przez Spółkę czynności zarobkowych, sprawnego funkcjonowania Spółki, poszerzania portfela zamówień Spółki, a także celem zwiększania rentowności transakcji wykonywanych przez Spółkę. Bez wszystkich tych czynności Spółka nie mogłaby funkcjonować na nowym obszarze jako podmiot zarobkowy na warunkach rynkowych.

Pan (B) jako komplementariusz wykonuje czynności w zakresie prowadzenia spraw Spółki stale. Czynności przez niego wykonywane dostosowane są do jego kompetencji, umiejętności i wiedzy. Mają one charakter stały, a zlecanie ich na pewien okres nie byłoby celowe, gdyż przerwanie ciągłego świadczenia czynności wykonywanych przez komplementariusza zagroziłoby interesom Spółki i jej pozycji na rynku, a nawet mogłoby doprowadzić do problemów z ciągłością w działalności gospodarczej wykonywanej przez Spółkę.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytania jak we wniosku)

2.Czy na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) w przedstawionym stanie faktycznym, udział w zysku związany ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej będzie podlegał opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy zapłatą za świadczone przez komplementariusza usługi na rzecz Spółki jest dywidenda, tj. udział w zysku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlegają:

-odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

-eksport towarów;

-import towarów na terytorium kraju;

-wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

-wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług. Wynagrodzenie za świadczone usługi będzie wypłacane komplementariuszowi jako udział w zysku.

Dywidenda to inaczej zysk przeznaczony do podziału przez spółkę. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Dywidenda jest zatem jednostronnym świadczeniem spółki dla wspólnika. W następstwie tego, przyjęta przez wspólnika dywidenda nie stanowi sprzedaży i nie powinna być objęta podatkiem VAT ani nie powinna być uwzględniana w limicie zwolnienia podmiotowego.

Dodatkowo, co do zasady dywidenda może być podstawą do objęcia podatkiem od towarów i usług tylko w przypadku gdy przybierze ona formę niepieniężną. W niniejszej sprawie dywidenda będzie miała jednak formę tylko i wyłącznie pieniężną.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż udział w zysku związany ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Szczegółowe zasady tworzenia organizacji oraz funkcjonowania spółki komandytowej regulują przepisy art. 102-124 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 18 ze zm.), zwanej dalej ,,KSH”.

Zgodnie z art. 102 KSH:

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 117 i art. 121 § 1 i § 2 KSH:

Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach przekraczających zakres zwykłych czynności spółki wymagana jest zgoda komandytariusza, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Stosownie do art. 103 § 1 KSH:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 46 KSH:

Za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

W myśl art. 51 § 1 KSH:

Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Na podstawie art. 52 KSH:

§ 1 Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

§ 2. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy w przedstawionym stanie faktycznym, udział w zysku związany ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej będzie u Państwa podlegał opodatkowaniu VAT.

W przedmiotowej sprawie Spółka będzie dokonywała wypłaty na rzecz komplementariusza. Wypłata ta jak wskazano w opisie będzie z jednej strony związana z wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki czynnościami, a z drugiej strony określają Państwo, że będzie to wypłata udziału w zysku.

Odnosząc się do charakteru wypłacanego udziału w zyskach należy zwrócić uwagę, że udział taki jest należny komplementariuszowi z tytułu bycia wspólnikiem Spółki.

Z racji faktu, że spółka komandytowa jest spółką osobową mają zastosowanie przepisy kodeksu spółek handlowych dla spółek osobowych/komandytowych w zakresie wypłaty zysku dla poszczególnych wspólników.

Pojęcie „dywidenda” odnosi się zasadniczo do spółek kapitałowych i jako takie nie funkcjonuje na gruncie spółek komandytowych. W spółkach komandytowych istnieje wypłata zysku, choć zamiennie można posiłkować się słowem „dywidenda”.

Wspólnicy spółki posiadają prawo do żądania podziału i wypłaty zysku z końcem każdego roku obrotowego. Jeśli więc wspólnik nie otrzyma należnego mu zysku, może mieć roszczenie względem spółki o jego wypłatę.

„Prawo wspólnika do wypłaty dywidendy wynika z ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm) dalej: „KSH”. Dywidenda jest to czysty zysk przeznaczony uchwalą do podziału. Ogólne prawo wspólnika do zysku staje się skonkretyzowane z chwilą podjęcia uchwały przez wspólników co do podziału tego zysku. Od tego momentu mają oni roszczenie wobec spółki o wypłatę dywidendy (por. A Kidyba, Komentarz do art. 191 kodeksu spółek handlowych [w] Kodeks spółek handlowych. Tom I, Komentarz do art. 1-300 k.s.h.,2007. wyd. V.)”.

Natomiast w wyroku z dnia 17 października 2023 r., sygn. akt II CSKP 346/23, Sąd Najwyższy wskazał, że co do wypłaty zysku w spółce komandytowej zastosowanie znajduje reguła wyrażona w art. 52 § 1 K.s.h. Prawo to (tj. żądania podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego) przysługuje wspólnikom niezależnie od podjęcia uchwały w sprawie jego podziału, gdyż wynika ono z samego zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy.

Z powyższego wynika, iż wypłata dywidendy przez spółkę handlową stanowi wypełnienie zobowiązania wobec wspólnika, zaspokojenie jego uzasadnionego roszczenia wynikającego z mocy prawa a skonkretyzowanego na mocy odpowiedniej uchwały. Świadczeniu spółki nie odpowiada zatem żadne wzajemne świadczenie wspólnika.

Na istotną kwestię zwróciły uwagę sądy krajowe m.in.:

-     Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 25 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 3068/10 (orzeczenie prawomocne) orzekł „Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy i tytułem do uzyskania przysporzenia przez udziałowca nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała walnego zgromadzenia udziałowców. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w K.s.h. i nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany. Ponadto sąd uznał, że decyzja o wypłacie dywidendy jest podejmowana przez zgromadzenie akcjonariuszy, na decyzję którego spółka (reprezentowana przez zarząd, który prowadzi bieżące sprawy spółki) nie ma wpływu. Czynność polegająca na wypłacie dywidendy nie jest zatem czynnością polegającą na dysponowaniu przez spółkę własnym majątkiem, lecz raczej jest to czynność będąca wykonaniem określonej dyspozycji udziałowców”.

-     Naczelny Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku NSA z dnia 13 czerwca 2013 r. (sygn. II FSK 1166/12), orzekł „Wypłata z zysku na rzecz akcjonariuszy spółki nie jest także czynnością wzajemną, gdyż świadczeniu spółki na rzecz akcjonariuszy bezpośrednio nie odpowiada jakiekolwiek świadczenie z ich strony. Wypłata z zysku na rzecz akcjonariuszy spółki akcyjnej nie prowadzi również do zwolnienia się z długu przez spółkę. Spółka przekazuje akcjonariuszom część posiadanego majątku w formie pieniężnej bądź rzeczowej z tego powodu, że spełnione zostaną przewidziane umową spółki i przepisami prawa wymogi dotyczące podziału zysku”.

Z powyższego wynika, iż udział w zyskach (dywidenda) jest formą partycypowania przez wspólników w zysku rocznym spółki. Wspólnik ma prawo do udziału w zyskach spółki, której wkładów/udziałów jest posiadaczem, pod warunkiem przeznaczenia go uchwałą do wypłaty. Wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz akcjonariusza.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają formy wypłaty dywidendy. W praktyce obrotu gospodarczego najpopularniejszą formą wypłaty dywidendy jest świadczenie pieniężne. Jednak dozwolona jest także wypłata dywidendy naturze, np. w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku, w towarze (dywidenda rzeczowa), przy czym w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z takim przypadkiem.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy Państwo (Spółka) zamierzają podjąć współpracę z (…) w ramach świadczenia na rzecz (…) (…), za które Spółka otrzyma wynagrodzenie. Jeden z komplementariuszy Spółki (z racji posiadanych kompetencji, wiedzy i umiejętności) na jej zlecenie, będzie świadczył na rzecz Spółki (…). Jak Państwo twierdzą komplementariusz będzie świadczył ww. usługi z tytuły bycia komplementariuszem spółki komandytowej, a w zamian za rzeczone usługi będzie mu przysługiwał udział w zyskach zgodnie z art. 51 KSH.

W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, iż wypłata udziału w zysku (dywidendy) jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia udziału w zysku i tytułem do uzyskania przysporzenia przez wspólnika spółki nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała (akt o charakterze właścicielskim) w oparciu o odpowiednie zapisy umowy spółki. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w Kodeksie spółek handlowych i nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące np. zlecenia. Z powyższego zatem wynika, że udział w zyskach spółki, a wypłata wynagrodzenia za świadczone usługi to dwie odrębne czynności.

Ponadto udział w zysku spółki przysługuje wspólnikowi z racji uczestnictwa w spółce, nie zaś z tytułu świadczenia usług na rzecz spółki.

Tym samym odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że ze strony Państwa Spółki na rzecz komplementariusza nastąpi wypłata kwoty pieniężnej określonej przez Państwa jako związanej ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza jak też określonej jako udział w zysku.

Udział w zysku Spółki wypłacony komplementariuszowi w formie świadczenia pieniężnego nie spełnia warunków do uznania tej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wypłata środków pieniężnych u wypłacającego, tj. w przedmiotowej sprawie u Spółki, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Niezależnie od tego czy wypłata dokonana przez Spółkę miałaby charakter wynagrodzenia za usługę czy też wypłaty udziału w zysku, to dla Spółki nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu.

Tym samym, Państwa stanowisko, że udział w zysku związany ze świadczeniami wykonywanymi przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie objętym Państwa pytaniem. Jednocześnie należy zaznaczyć, że inne kwestie nieobjęte pytaniem (w tym ocena czy czynności wykonywane przez komplementariusza na rzecz Spółki podlegają bądź nie podlegają opodatkowaniu i czy są to czynności odpłatne czy nieodpłatne) nie mogą być przedmiotem interpretacji, gdyż jej zakres wyznacza pytanie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z  2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są  przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.