Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP4-3.4012.653.2024.4.APR

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • nieprawidłowe w części, która dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży Nieruchomości 1,
  • prawidłowe w części, która dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży Nieruchomości 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 10 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest emerytką i w związku z trudną sytuacją finansową oraz zaległościami podatkowymi w urzędzie skarbowym zamierza sprzedać niezabudowane nieruchomości.

Nieruchomości które zamierza sprzedać Wnioskodawczyni składają się z dwóch nieruchomości:

1.Nieruchomość nr 1 (nieużytki), która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy oznaczona jest jako tereny przemysłowe, o powierzchni 6,0735 ha, składa się z dwóch działek:

a.1 o powierzchni 2,4071 ha,

b.2 o powierzchni 3,6664 ha - która w dwóch trzecich zajęta jest przez staw (gliniankę),

2.Nieruchomość nr 2, o łącznej powierzchni 3,0894 ha, składająca się z 7 działek:

a.3 - stanowiąca drogę dojazdową,

b.4 - stanowiąca drogę dojazdową,

c.5,

d.6,

e.7,

f.8,

g.9.

Nieruchomości opisane powyżej w pkt 1 (a) oraz (b) zostały nabyte przez Wnioskodawczynię w 1996 r. do majątku prywatnego od syndyka masy upadłości działającego wcześniej upadłego przedsiębiorstwa jako użytkowanie wieczyste gruntów. W 2000 roku Wnioskodawczyni darowała na rzecz Pana A.A. (…) udział w nieruchomości opisanej w pkt. 1. W roku 2009 postanowieniem sądu z 26 maja 2009 r. sygn. (…), zniesiono współwłasność łączną Wnioskodawczyni oraz Pana A.A., w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała prawo użytkowania wieczystego opisanych w pkt 1 działek. W roku 2013 Wnioskodawczyni nabyła prawo własności nieruchomości na podstawie decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydanej z upoważnienia Starosty Powiatu (...) nr decyzji: (...).

Nieruchomości opisane w pkt 1. nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej.

Nieruchomości opisane w pkt 2. lit: a), b), c), d) zostały nabyte przez Wnioskodawczynię i A.A. w 2000 roku do współwłasności łącznej. Były przedmiotem dzielenia działek. W roku 2009 postanowieniem sądu z 26 maja 2009 r., sygn. (...), zniesiono współwłasność łączną Wnioskodawczyni oraz Pana A.A., w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała prawo własności wskazanych działek (Wnioskodawczyni zobowiązana była w wyniku podziału do spłaty współwłaściciela).

Dodatkowo działki opisane w pkt 2. lit: a), b), d) powstały z podziału działek w roku 2013, ze względu na konieczność wytyczenia drogi dojazdowej w związku ze sprzedażą działek w 2013 roku.

Nieruchomości opisane w pkt 2. lit. e), f), g) nabyte zostały przez Wnioskodawczynię w roku 2008 do majątku prywatnego (jako większe działki) od Pana B i od Pani C. Działki opisane w pkt 2 lit. e), f), g) powstały na skutek przedzielenia nabytych pierwotnie działek na dwie części w 2013 r.

Powyższe nieruchomości opisane w pkt 2. nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej.

W 2012 roku do Wnioskodawczyni zgłosiła się firma, która wyraziła chęć nabycia części nieruchomości posiadanych przez Wnioskodawczynię. Dlatego też Wnioskodawczyni dokonała podziału działek, w wyniku którego powstały działki opisane w pkt. 2 lit a), b), d), e), f), g). Wszystkie ww. podziały działek odbyły się na podstawie decyzji wydanej w 2013 roku.

Również w 2013 r. po dokonanym podziale Wnioskodawczyni sprzedała część wydzielonych nieruchomości niezabudowanych o łącznej powierzchni 2,8444 ha. Wnioskodawczyni uzyskane przychody zakwalifikowała do sprzedaży z innych źródeł, tj. majątku prywatnego. Od tych przychodów nie zapłaciła podatku dochodowego, ponieważ zadeklarowała wydatkowanie pieniędzy na własne cele mieszkaniowe. Wobec Wnioskodawczyni zostało wszczęte postępowanie podatkowe, w toku którego organy podatkowe stwierdziły, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., pozwalające stwierdzić, iż działania Wnioskodawczyni były działalnością gospodarczą, a działania Wnioskodawczyni nie mieściły się w zakresie czynności, które podejmuje rozsądny właściciel, który chce zbyć majątek z optymalnym zyskiem, ale polegała na szeregu następujących po sobie czynnościach faktycznych i prawnych rozłożonych w czasie, a dokonywanych od samego początku w wykonaniu zamiaru odsprzedaży nieruchomości w takich warunkach by zysk był maksymalny. Organy przyjęły, że Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w sposób ciągły, bowiem od 2012 roku czyli od dnia podpisania umowy przedwstępnej do sprzedaży w 2013 roku udzieliła pełnomocnictw na rzecz nabywcy w celu uzyskania pozwoleń budowlanych i innych pozwoleń administracyjnych na budowę, które to działanie zostało zakwalifikowane jako działanie Wnioskodawczyni. Ponadto w 2013 r. Wnioskodawczyni zakończyła rekultywację jednej ze sprzedawanych działek, ponieważ musiała Ona zrealizować decyzję administracyjną nakładającą obowiązek rekultywacji gruntów. Ograny podatkowe uznały rekultywację nałożoną decyzją administracyjną, jako działanie Wnioskodawczyni zmierzające do zwiększenia wartości gruntu, co zdaniem organów stanowiło przejaw działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Postępowanie ostatecznie zakończyło się 21 lutego 2024 roku wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt I SA/Bk 130/20) oddalając skargę Wnioskodawczyni.

Pozostałe nieruchomości po dokonanej sprzedaży w 2013 roku, Wnioskodawczyni posiada w majątku prywatnym. Od tego czasu Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych czynności zwiększających wartość nieruchomości. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Działki pozostają niezabudowane. Jedynie na dwóch działkach w 2013 r. ustanowiono odpłatnie służebność gruntową polegającą na prawie odprowadzania wód opadowych do rowu melioracyjnego zlokalizowanego na tych działkach.

Opisane w pkt 1. Nieruchomości zostaną sprzedane albo jako jedna nieruchomość (dla jednego nabywcy) albo jako dwie odrębne nieruchomości w przypadku niemożności znalezienia jednego nabywcy. Nieruchomość opisana w pkt 2. zostanie sprzedana jako jedna nieruchomość na rzecz jednego nabywcy (z uwagi na jedną drogę dojazdową, którą stanowią działki o numerach 3 oraz 4 nie ma możliwości pojedynczej sprzedaży działek).

Oferty sprzedaży są publikowane w powszechnie przyjęty sposób, tj. w ramach powszechnie dostępnych internetowych portali ogłoszeniowych oraz przez pośredników w obrocie nieruchomościami.

Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana w inny niż opisany sposób przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła żadnych nakładów o charakterze inwestycyjnym, których celem byłoby zwiększenie wartości nieruchomości czy jej uatrakcyjnienie dla potencjalnego nabywcy.

Do 2017 r. Wnioskodawczyni prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą (najem własnego budynku niezwiązanego z przedmiotowymi nieruchomościami), aktualnie Wnioskodawczyni pozostaje jedynie wspólnikiem w spółce cywilnej zajmującej się wynajmem jednego budynku magazynowo-biurowego stanowiącego własność spółki cywilnej.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić, czy dokona jednorazowej sprzedaży na rzecz jednego nabywcy działek opisanych w pkt 1. oraz 2., czy też będzie dokonywać oddzielnych sprzedaży działek opisanych w pkt. 1 lit. a), pkt. 1 lit. b) oraz w pkt 2 na rzecz trzech nabywców.

Wnioskodawczyni od 2020 roku poszukuje nabywców, jednakże w związku z sytuacją geopolityczną do tej pory nie udało się tego zrobić.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji są:

1.Nieruchomość nr 1 (nieużytki) która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy oznaczona jest jako tereny przemysłowe, o powierzchni 6.0735 ha składa się z dwóch działek:

a.1 o powierzchni 2.4071 ha

b.2 o powierzchni 3.6664 ha - która w dwóch trzecich zajęta jest przez staw (gliniankę)

2.Nieruchomość nr 2 o łącznej powierzchni 3,0894 ha składająca się z 7 działek:

a.3 - stanowiąca drogę dojazdową

b.4 - stanowiąca drogę dojazdową

c.5

d.6

e.7

f.8

g.9

2.Działki składające się na Nieruchomość 1 Wnioskodawczyni nabyła jako formę lokaty kapitału w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

3.Działkę nr 5 oraz działki, z których w wyniku podziału powstały działki nr 3, 4, 6, 7, 8 i 9 Wnioskodawczyni również nabyła jako formę lokaty kapitału w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

4.Na działce nr 1 postawione są trzy tablice reklamowe. Tablice zostały postawione z własnych środków. Do 2016 roku miejsce na tych tablicach reklamowych było przedmiotem wynajmu. Od 2016 roku działki składające się na Nieruchomość nr 1 nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

5.Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Wnioskodawczyni nabyła Nieruchomości w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału.

6.Służebność gruntowa ustanowiona jest na działkach o numerach 5 i 6. Służebność została ustanowiona w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości. Odpłatność była jednorazowa w ramach zapłaty za nieruchomość.

7.Umowa została zawarta w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości, bezterminowo. Służebność gruntowa polega na prawie odprowadzania wód opadowych do rowu melioracyjnego R-16 zlokalizowanego na działkach o numerach ewidencyjnych 5 i 6 z działek o numerach ewidencyjnych 10, 11, 12, 13, 14 oraz 15.

8.Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem wniosku.

9.Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem wniosku.

10.Była zawarta przedwstępna umowa sprzedaży (21 czerwca 2022 roku) w formie aktu notarialnego ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością obejmująca działki składające się na Nieruchomość nr 1 tj. działkę o numerze 1 oraz działkę o numerze 2.

W umowie przedwstępnej Wnioskodawczyni i Kupujący zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży prawa własności nieruchomości składającej się z działki gruntu nr 1 o obszarze 2,4071 ha oraz działki gruntu nr 2, o obszarze 3,6664 ha, po spełnieniu się warunków zawarcia umowy sprzedaży.

Umowa sprzedaży nieruchomości zgodnie z postanowieniami przedwstępnej umowy sprzedaży miała zostać zawarta w dacie, godzinie i miejscu wskazanym Wnioskodawczyni przez Kupującego z co najmniej 10-dniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż do 29 grudnia 2023 roku po spełnieniu następujących warunków:

1.Uzyskaniu przez Kupującego zgody Wspólników Kupującego na nabycie Przedmiotu Sprzedaży.

2.Uzyskaniu przez Kupującego, nie wcześniej niż na 30 (trzydzieści) dni przed zawarciem Umowy Sprzedaży, zaświadczeń wydanych za zgodą Sprzedającego przez urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Niepełnosprawnych w trybie art. 306e) albo art. 306g) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa oraz zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających, że Sprzedający nie zalega z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych.

3.Przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego, glebowo- środowiskowego i technicznego Przedmiotu Sprzedaży, w tym dostępu do drogi publicznej i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące.

4.Uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą, zwanej dalej również Inwestycją.

5.Oświadczenia i zapewnienia Sprzedającego zawarte w przedmiotowym paragrafie pozostaną ważne i aktualne w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży.

Ostatecznie nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości. Potencjalny Kupujący nie podjął żadnych czynności w celu nabycia wskazanych nieruchomości. Umowa rozwiązała się z końcem roku 2023 r. Nie było żadnych zaliczek i zadatków. Potencjalny kupujący nie wykonał żadnego ruchu.

11.Wnioskodawczyni wraz z Kupującym zawarli dodatkowe porozumienie z 8 lipca 2022 roku, w którym ustalili zakres współpracy tj.:

1.1Sprzedający udziela Kupującemu prawa dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z prawem udzielania tego prawa dowolnej osobie trzeciej), które Kupujący będzie wykonywał we własnym imieniu i na swoją rzecz, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy we własnym imieniu na swoją rzecz, a także do wejścia na teren Nieruchomości celem wykonania, na koszt Kupującego, badań i odwiertów niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki glebowe umożliwiają realizację na niej inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą („Inwestycja”), a także prac dotyczących usunięcia kolizji istniejących sieci i projektowanym przebiegiem sieci, prac przygotowawczych i związanych z realizacją Inwestycji oraz prawo posadowienia tablic reklamowych, we własnym imieniu na swoją rzecz.

1.2Sprzedający udziela Kupującemu i osobom przez niego wskazanym pełnomocnictwa umożliwiającego wykonanie badań i analiz, o których mowa w Umowie Przedwstępnej oraz zgód na uzyskiwanie przez Kupującego zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającego o treści wskazanej przez Kupującego.

1.3Sprzedający na każde wezwanie Kupującego udzieli wszelkich stosownych pełnomocnictw pozwalających na uzyskanie zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającej o treści wskazanej przez Kupującego wydawanych przez właściwe: urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa i zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie zapłaty przez Sprzedającego należnych podatków i innych należności publicznoprawnych

1.4Sprzedający oświadcza, że znane jest mu zamierzenie Kupującego, polegające na realizacji Inwestycji i oświadcza, że zrzeka się prawa do składania jakichkolwiek odwołań, zażaleń, skarg i innych protestów w toku postępowań administracyjnych dotyczących realizacji Inwestycji, oraz zobowiązuje się do niezgłaszania z tego tytułu żadnych roszczeń oraz do nieskładania żadnych powyżej wskazanych odwołań, zażaleń, skarg i protestów, a także do dostarczania niezbędnych dokumentów dotyczących stanu prawnego i faktycznego Nieruchomości, które mogą okazać się niezbędne w procesie inwestycyjnym.

12.Wnioskodawczyni udzielała pełnomocnictwa w celu występowania w swoim imieniu w sprawach dotyczących działek objętych wyżej wskazaną umową przedwstępną z 21 czerwca 2022 roku i w ramach tej umowy porozumieniem zawartym 8 lipca 2022 roku. Pełnomocnictwa obejmowały działki składające się na Nieruchomość nr 1 tj. działkę o numerze 1 oraz działkę o numerze 2. Do wykonania ww. umowy przedwstępnej nie doszło. Aktualnie Wnioskodawczyni nie ma udzielonych żadnych pełnomocnictw do dysponowania nieruchomościami wskazanymi we wniosku.

a)Wnioskodawczyni pełnomocnictwa udzieliła spółce spółka z ograniczoną odpowiedzialności, z którą 21 czerwca 2022 roku zawarła przedwstępną umowę sprzedaży działek o numerze 1 oraz 2.

b)Zgodnie z porozumieniem Wnioskodawczyni zobowiązała się do:

1.1Sprzedający udziela Kupującemu prawa dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z prawem udzielania tego prawa dowolnej osobie trzeciej), które Kupujący będzie wykonywał we własnym imieniu i na swoją rzecz, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy we własnym imieniu na swoją rzecz, a także do wejścia na teren Nieruchomości celem wykonania, na koszt Kupującego, badań i odwiertów niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki glebowe umożliwiają realizację na niej inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą („Inwestycja”), a także prac dotyczących usunięcia kolizji istniejących sieci i projektowanym przebiegiem sieci, prac przygotowawczych i związanych z realizacją Inwestycji oraz prawo posadowienia tablic reklamowych, we własnym imieniu na swoją rzecz.

1.2Sprzedający udziela Kupującemu i osobom przez niego wskazanym pełnomocnictwa umożliwiającego wykonanie badań i analiz, o których mowa w Umowie Przedwstępnej oraz zgód na uzyskiwanie przez Kupującego zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającego o treści wskazanej przez Kupującego.

1.3Sprzedający na każde wezwanie Kupującego udzieli wszelkich stosownych pełnomocnictw pozwalających na uzyskanie zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającej o treści wskazanej przez Kupującego wydawanych przez właściwe: urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa i zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie zapłaty przez Sprzedającego należnych podatków i innych należności publicznoprawnych.

1.4Sprzedający oświadcza, że znane jest mu zamierzenie Kupującego, polegające na realizacji Inwestycji i oświadcza, że zrzeka się prawa do składania jakichkolwiek odwołań, zażaleń skarg i innych protestów w toku postępowań administracyjnych dotyczących realizacji Inwestycji, oraz zobowiązuje się do niezgłaszania z tego tytułu żadnych roszczeń oraz do nieskładania żadnych powyżej wskazanych odwołań, zażaleń, skarg i protestów, a także do dostarczania niezbędnych dokumentów dotyczących stanu prawnego i faktycznego Nieruchomości, które mogą okazać się niezbędne w procesie inwestycyjnym.

13.

a)Część nieruchomości została nabyta przez Wnioskodawczynię i A.A. w 2000 roku do współwłasności łącznej. Były przedmiotem dzielenia działek. W roku 2009 postanowieniem sądu z 26 maja 2009 r. sygn. (…), zniesiono współwłasność łączną Wnioskodawczyni oraz Pana A.A., w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała prawo własności wskazanych działek (Wnioskodawczyni zobowiązana była w wyniku podziału do spłaty współwłaściciela).

Część nabyta została przez Wnioskodawczynię w roku 2008 do majątku prywatnego od Pana B i od Pani C. Działki powstały na skutek przedzielenia nabytych pierwotnie działek na dwie części w 2013 r.

b)Część działek była zakupiona do wydobycia gliny do cegielni, a część do majątku prywatnego jako lokata kapitału.

c)Działka o numerze 16 była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawczynię spółce cywilnej do 2004 roku. Spółka w 2004 roku została zlikwidowana, a w odniesieniu do działki została wydana decyzja administracyjna nakazująca rekultywację działek.

d)Zostało sprzedanych 6 niezabudowanych nieruchomości.

e)Środki przeznaczone zostały częściowo na cele mieszkaniowe, a w części na zapłatę podatków.

f)Sprzedaż nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

14.Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości na sprzedaż. Jest jedynie współwłaścicielką domu jednorodzinnego, którego nie zamierza sprzedawać.

Nieruchomości opisane w stanie faktycznym w pkt 1 (a) oraz (b) zostały nabyte przez Wnioskodawczynię w 1995 r. Wnioskodawczyni przez pomyłkę we wniosku o wydanie interpretacji wskazała błędny rok 1996.

Nieruchomości opisane przez Wnioskodawczynię w pkt 1. nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej, jedynie na działce nr 1 postawione są trzy tablice reklamowe. Tablice zostały postawione z własnych środków Wnioskodawczyni.

Do 2016 roku miejsce na tych tablicach reklamowych było przedmiotem wynajmu. Od 2016 roku działki składające się na Nieruchomość nr 1 nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy sprzedaż w okolicznościach opisanych we Wniosku będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Planowana sprzedaż wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych, zdaniem Wnioskodawczyni nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Przedmiotem sprzedaży mają być nieruchomości nabyte do celów prywatnych, a czynność sprzedaży należeć będzie do zwykłych czynności zarządzania majątkiem prywatnym. Dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nie dokona jej jako podatnik VAT, ponieważ ustawa o VAT precyzyjnie określa podatnika jako osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustawie o VAT.

Aby czynność sprzedaży nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o VAT „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Ponadto należy odnieść się również do przepisów prawa wspólnotowego, przede wszystkim art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.) - zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, zgodnie z którym:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zatem zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni wykorzystywanie należącego do niej majątku nie będzie stanowiło działalność gospodarczą, ponieważ nie będzie dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy.

Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Kwestia opodatkowania sprzedaży działek była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Wynika z niego, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku TSUE stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Dodatkowo każdorazowo ustaleniu podlega kwestia czy podmiot dokonujący sprzedaży nieruchomości będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości z zamiarem wykorzystywania ich wyłącznie prywatnie. Zakup nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie miał i nie ma żadnego związku z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni nie podejmowała aktywności, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Od momentu nabycia nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży nie podejmowała czynności, które byłyby porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności, w stosunku do tej nieruchomości).

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Koszty powstałe po nabyciu Wnioskodawczyni traktowała jako wydatki prywatne, a sama nieruchomość w żadnym stopniu nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Nieruchomości przeznaczone do sprzedaży Wnioskodawczyni nabyła z zamiarem wykorzystania wyłącznie na własne cele prywatne, w tym także jako lokata kapitału na przyszłość. W związku aktualną sytuacją życiową Wnioskodawczyni planuje sprzedać przedmiotowe nieruchomości i przeznaczyć uzyskane środki na zaspokojenie wierzycieli oraz własne cele mieszkaniowe.

W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawczynię dostawa nieruchomości w ramach transakcji sprzedaży nie będzie wykraczała poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie można jej porównać z działaniami podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Odnośnie sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni będzie działała w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, sprzedaż nieruchomości nabytej do majątku prywatnego będzie dotyczyła przysługującego Wnioskodawczyni prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Do sprzedaży ww. nieruchomości nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (działek, budynków, budowli czy udziału w nieruchomości), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C‑25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na Nieruchomości w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani sprzedać niezabudowane nieruchomości. Nieruchomości które zamierza Pani sprzedać składają się z dwóch nieruchomości:

1. Nieruchomość nr 1 składa się z dwóch działek:

a.1

b.2,

2. Nieruchomość nr 2, składająca się z 7 działek:

a.3,

b.4,

c.5,

d.6,

e.7,

f.8,

g.9.

Nieruchomości opisane powyżej w pkt 1 (a) oraz (b) zostały przez Panią nabyte w 1995 r. do majątku prywatnego od syndyka masy upadłości działającego wcześniej upadłego przedsiębiorstwa jako użytkowanie wieczyste gruntów. W 2000 roku darowała Pani na rzecz Pana A.A. (…) udział w Nieruchomości opisanej w pkt. 1. W roku 2009 postanowieniem sądu, zniesiono współwłasność łączną Pani oraz Pana A.A., w wyniku której otrzymała Pani prawo użytkowania wieczystego opisanych w pkt 1 działek. W roku 2013 nabyła Pani prawo własności nieruchomości na podstawie decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Nieruchomości opisane przez Panią w pkt 1. nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej, jedynie na działce nr 1 postawione są trzy tablice reklamowe. Tablice zostały postawione z Pani własnych środków.

Do 2016 roku miejsce na tych tablicach reklamowych było przedmiotem wynajmu. Od 2016 roku działki składające się na Nieruchomość nr 1 nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Nieruchomości opisane w pkt 2. lit: a), b), c), d) zostały nabyte przez Panią i A.A. w 2000 roku do współwłasności łącznej. Były przedmiotem dzielenia działek. W roku 2009 postanowieniem sądu, zniesiono współwłasność łączną Pani oraz Pana A.A., w wyniku której otrzymała Pani prawo własności wskazanych działek (zobowiązana była Pani w wyniku podziału do spłaty współwłaściciela).

Dodatkowo działki opisane w pkt 2. lit: a), b), d) powstały z podziału działek w roku 2013, ze względu na konieczność wytyczenia drogi dojazdowej w związku ze sprzedażą działek w 2013 roku.

Nieruchomości opisane w pkt 2. lit. e), f), g) nabyte zostały przez Panią w roku 2008 do majątku prywatnego (jako większe działki) od Pana B i od Pani C. Działki opisane w pkt 2 lit. e), f), g) powstały na skutek przedzielenia nabytych pierwotnie działek na dwie części w 2013 r.

Powyższe nieruchomości opisane w pkt 2. nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej.

Działki składające się na Nieruchomość 1 nabyła Pani jako formę lokaty kapitału w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Działkę nr 5 oraz działki, z których w wyniku podziału powstały działki nr 3, 4, 6, 7, 8 i 9 również Pani nabyła jako formę lokaty kapitału w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

W 2012 roku zgłosiła się do Pani firma, która wyraziła chęć nabycia części nieruchomości posiadanych przez Panią. Dlatego też dokonała Pani podziału działek, w wyniku którego powstały działki opisane w pkt. 2 lit a), b), d), e), f), g). Wszystkie ww. podziały działek odbyły się na podstawie decyzji wydanej w 2013 roku.

Również w 2013 r. po dokonanym podziale sprzedała Pani część wydzielonych nieruchomości niezabudowanych o łącznej powierzchni 2,8444 ha. Część działek była zakupiona do wydobycia gliny do cegielni, a część do majątku prywatnego jako lokata kapitału. Działka o numerze 16 była wykorzystywana w prowadzonej przez Panią spółce cywilnej do 2004 roku. Spółka w 2004 roku została zlikwidowana, a w odniesieniu do działki została wydana decyzja administracyjna nakazująca rekultywację działek. Zostało sprzedanych 6 niezabudowanych nieruchomości. Środki przeznaczone zostały częściowo na cele mieszkaniowe, a w części na zapłatę podatków. Sprzedaż nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pozostałe nieruchomości po dokonanej sprzedaży w 2013 roku, posiada Pani w majątku prywatnym. Od tego czasu nie dokonywała Pani żadnych czynności zwiększających wartość nieruchomości. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Działki pozostają niezabudowane. Jedynie na dwóch działkach w 2013 r. ustanowiono odpłatnie służebność gruntową polegającą na prawie odprowadzania wód opadowych do rowu melioracyjnego zlokalizowanego na tych działkach. Służebność gruntowa ustanowiona jest na działkach o numerach 5 i 6. Służebność została ustanowiona w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości. Odpłatność była jednorazowa w ramach zapłaty za nieruchomość. Umowa została zawarta w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości, bezterminowo. Służebność gruntowa polega na prawie odprowadzania wód opadowych do rowu melioracyjnego R-16 zlokalizowanego na działkach o numerach ewidencyjnych 5 i 6 z działek o numerach ewidencyjnych 10, 11, 12, 13, 14 oraz 15.

Opisane w pkt 1. Nieruchomości zostaną sprzedane albo jako jedna nieruchomość (dla jednego nabywcy) albo jako dwie odrębne nieruchomości w przypadku niemożności znalezienia jednego nabywcy. Nieruchomość opisana w pkt 2. zostanie sprzedana jako jedna nieruchomość na rzecz jednego nabywcy (z uwagi na jedną drogę dojazdową, którą stanowią działki o numerach 3 oraz 4 nie ma możliwości pojedynczej sprzedaży działek).

Oferty sprzedaży są publikowane w powszechnie przyjęty sposób, tj. w ramach powszechnie dostępnych internetowych portali ogłoszeniowych oraz przez pośredników w obrocie nieruchomościami.

Nieruchomość nie jest i nie była przez Panią wykorzystywana w inny niż opisany sposób. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Nabyła Pani Nieruchomości w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału.

Nie występowała Pani z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem wniosku.

Nie będzie Pani ponosiła żadnych nakładów o charakterze inwestycyjnym, których celem byłoby zwiększenie wartości nieruchomości czy jej uatrakcyjnienie dla potencjalnego nabywcy.

21 czerwca 2022 roku była zawarta przedwstępna umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością obejmująca działki składające się na Nieruchomość nr 1, tj. działkę o numerze 1 oraz działkę o numerze 2.

W umowie przedwstępnej Pani i Kupujący zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży prawa własności nieruchomości składającej się z działki gruntu nr 1 oraz działki gruntu nr 2 po spełnieniu się warunków zawarcia umowy sprzedaży.

Umowa sprzedaży nieruchomości zgodnie z postanowieniami przedwstępnej umowy sprzedaży miała zostać zawarta nie później niż do 29 grudnia 2023 roku po spełnieniu następujących warunków:

1.Uzyskaniu przez Kupującego zgody Wspólników Kupującego na nabycie Przedmiotu Sprzedaży.

2.Uzyskaniu przez Kupującego, nie wcześniej niż na 30 (trzydzieści) dni przed zawarciem Umowy Sprzedaży, zaświadczeń wydanych za zgodą Sprzedającego przez urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Niepełnosprawnych w trybie art. 306e) albo art. 306g) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa oraz zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających, że Sprzedający nie zalega z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych.

3.Przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego, glebowo- środowiskowego i technicznego Przedmiotu Sprzedaży, w tym dostępu do drogi publicznej i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące.

4.Uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą, zwanej dalej również Inwestycją.

5.Oświadczenia i zapewnienia Sprzedającego zawarte w przedmiotowym paragrafie pozostaną ważne i aktualne w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży.

Ostatecznie nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości. Potencjalny Kupujący nie podjął żadnych czynności w celu nabycia wskazanych nieruchomości. Umowa rozwiązała się z końcem roku 2023 r. Nie było żadnych zaliczek i zadatków. Potencjalny kupujący nie wykonał żadnego ruchu.

Wraz z kupującym zawarła Pani dodatkowe porozumienie z 8 lipca 2022 roku, w którym ustalili Państwo zakres współpracy tj.:

1.1Sprzedający udziela Kupującemu prawa dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z prawem udzielania tego prawa dowolnej osobie trzeciej), które Kupujący będzie wykonywał we własnym imieniu i na swoją rzecz, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy we własnym imieniu na swoją rzecz, a także do wejścia na teren Nieruchomości celem wykonania, na koszt Kupującego, badań i odwiertów niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki glebowe umożliwiają realizację na niej inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą („Inwestycja”), a także prac dotyczących usunięcia kolizji istniejących sieci i projektowanym przebiegiem sieci, prac przygotowawczych i związanych z realizacją Inwestycji oraz prawo posadowienia tablic reklamowych, we własnym imieniu na swoją rzecz.

1.2Sprzedający udziela Kupującemu i osobom przez niego wskazanym pełnomocnictwa umożliwiającego wykonanie badań i analiz, o których mowa w Umowie Przedwstępnej oraz zgód na uzyskiwanie przez Kupującego zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającego o treści wskazanej przez Kupującego.

1.3Sprzedający na każde wezwanie Kupującego udzieli wszelkich stosownych pełnomocnictw pozwalających na uzyskanie zaświadczeń dotyczących zaległości publicznoprawnych Sprzedającej o treści wskazanej przez Kupującego wydawanych przez właściwe: urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa i zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie zapłaty przez Sprzedającego należnych podatków i innych należności publicznoprawnych.

1.4Sprzedający oświadcza, że znane jest mu zamierzenie Kupującego, polegające na realizacji Inwestycji i oświadcza, że zrzeka się prawa do składania jakichkolwiek odwołań, zażaleń, skarg i innych protestów w toku postępowań administracyjnych dotyczących realizacji Inwestycji, oraz zobowiązuje się do niezgłaszania z tego tytułu żadnych roszczeń oraz do nieskładania żadnych powyżej wskazanych odwołań, zażaleń, skarg i protestów, a także do dostarczania niezbędnych dokumentów dotyczących stanu prawnego i faktycznego Nieruchomości, które mogą okazać się niezbędne w procesie inwestycyjnym.

Udzieliła Pani pełnomocnictwa spółce spółka z ograniczoną odpowiedzialności, w celu występowania w swoim imieniu w sprawach dotyczących działek objętych wyżej wskazaną umową przedwstępną z 21 czerwca 2022 roku i w ramach tej umowy porozumieniem zawartym 8 lipca 2022 roku. Pełnomocnictwa obejmowały działki składające się na Nieruchomość nr 1. Do wykonania ww. umowy przedwstępnej nie doszło. Aktualnie nie ma Pani udzielonych żadnych pełnomocnictw do dysponowania nieruchomościami wskazanymi we wniosku.

Nie posiada Pani innych nieruchomości na sprzedaż. Jest Pani jedynie współwłaścicielką domu jednorodzinnego, którego nie zamierza sprzedawać.

Nie jest Pani w stanie określić, czy dokona jednorazowej sprzedaży na rzecz jednego nabywcy działek opisanych w pkt 1. oraz 2., czy też będzie dokonywać oddzielnych sprzedaży działek opisanych w pkt. 1 lit. a), pkt. 1 lit. b) oraz w pkt 2 na rzecz trzech nabywców. Od 2020 roku poszukuje Pani nabywców, jednakże w związku z sytuacją geopolityczną do tej pory nie udało się tego zrobić.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości 1 i 2 w okolicznościach opisanych we Wniosku będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, aby ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 będzie Pani spełniała przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług, należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjęła Pani w odniesieniu do sprzedawanych Nieruchomości i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności, będzie Pani spełniała przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

§ 2. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielonego przez Panią pełnomocnictwa.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

§ 2. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:

Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

§ 2. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

W myśl art. 108 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Jak wskazała Pani we wniosku, udzieliła Pani pełnomocnictwa spółce spółka z ograniczoną odpowiedzialności, w celu występowania w swoim imieniu w sprawach dotyczących działek objętych wyżej wskazaną umową przedwstępną z 21 czerwca 2022 roku i w ramach tej umowy porozumieniem zawartym 8 lipca 2022 roku. Pełnomocnictwa obejmowały działki składające się na Nieruchomość nr 1. Zgodnie z porozumieniem udzieliła Pani Kupującemu i osobom przez niego wskazanym pełnomocnictwa umożliwiającego wykonanie badań i analiz, o których mowa w Umowie Przedwstępnej oraz zgód na uzyskiwanie przez Kupującego zaświadczeń dotyczących Pani zaległości publicznoprawnych o treści wskazanej przez Kupującego.

Ponadto udzieliła Pani Kupującemu prawa dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z prawem udzielania tego prawa dowolnej osobie trzeciej), które Kupujący będzie wykonywał we własnym imieniu i na swoją rzecz, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy we własnym imieniu na swoją rzecz, a także do wejścia na teren Nieruchomości celem wykonania, na koszt Kupującego, badań i odwiertów niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki glebowe umożliwiają realizację na niej inwestycji polegającej na budowie centrum magazynowo-logistyczno-produkcyjnego z częściami socjalno-biurowymi i infrastrukturą towarzyszącą (Inwestycja), a także prac dotyczących usunięcia kolizji istniejących sieci i projektowanym przebiegiem sieci, prac przygotowawczych i związanych z realizacją Inwestycji oraz prawo posadowienia tablic reklamowych, we własnym imieniu na swoją rzecz.

Zatem fakt, że działania te nie będą podejmowane bezpośrednio przez Panią, ale przez pełnomocnika, nie oznacza, że pozostaną bez wpływu na Pani sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującą spółkę wywołają skutki bezpośrednio w Pani sferze prawnej, ponieważ pełnomocnik nie działa w swoim imieniu, lecz w imieniu Pani. Działania te, dokonywane za Pani pełną zgodą, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości 1 jako towaru i wzrost jej wartości. Ponadto, wszystkie te czynności do momentu dokonania sprzedaży działki zostaną wykonane w Pani sferze podatkowo-prawnej.

Jak wynika z powyżej wskazanych przepisów Kodeksu cywilnego, po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołują skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez pełnomocnika. Wykonanie szeregu ww. czynności dotyczących działek przeznaczonych do sprzedaży przed ich dostawą, które niewątpliwie uatrakcyjnią nieruchomość, jak również działania wykonywane przez pełnomocnika stanowią czynności, które zdecydowanie wykraczają poza zakres zwykłego wykonywania przez Panią prawa własności (zarządu) w ramach posiadanego majątku prywatnego.

Dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmuje Pani działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, tj. wykazuje Pani aktywność w przedmiocie zbycia Nieruchomości 1 porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W rozpatrywanej sprawie istotne również jest to, że na działce nr 1 postawione są trzy tablice reklamowe. Tablice zostały postawione z Pani własnych środków. Do 2016 roku miejsce na tych tablicach reklamowych było przedmiotem wynajmu.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powołanego przepisu wynika, że najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Wobec tego, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. A zatem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Zatem wynajem miejsca na tablicach reklamowych posadowionych na działce nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy najmu powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania przez Panią przedmiotowych tablic sprawia, że są one wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym, dokonując dostawy działki gruntu o numerze 1 z posadowionymi na niej tablicami, nie będzie Pani zbywała majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Panią w działalności gospodarczej.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie w zakresie sprzedaży Nieruchomości 1 wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, i czynność sprzedaży Nieruchomości 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że w stosunku do sprzedaży Nieruchomości 2 w sensie prawnym brak jest przesłanek pozwalających uznać Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że działkę nr 5 oraz działki, z których w wyniku podziału powstały działki nr 3, 4, 6, 7, 8 i 9 nabyła Pani jako formę lokaty kapitału w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Powyższe nieruchomości nigdy nie były dzierżawione, ani nie były wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej.

W 2012 roku zgłosiła się do Pani firma, która wyraziła chęć nabycia części posiadanych przez Panią nieruchomości. Dlatego też dokonała Pani podziału działek, w wyniku którego powstały działki nr 3, 4, 6, 7, 8, 9. Wszystkie ww. podziały działek odbyły się na podstawie decyzji wydanej w 2013 roku.

Oferty sprzedaży ww. działek są publikowane w powszechnie przyjęty sposób, tj. w ramach powszechnie dostępnych internetowych portali ogłoszeniowych oraz przez pośredników w obrocie nieruchomościami.

Nieruchomość nie jest i nie była przez Panią wykorzystywana w inny niż opisany sposób. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Nieruchomości nabyła Pani w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału.

Nie występowała Pani z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem wniosku.

Nie będzie Pani ponosiła żadnych nakładów o charakterze inwestycyjnym, których celem byłoby zwiększenie wartości nieruchomości czy jej uatrakcyjnienie dla potencjalnego nabywcy.

Nie posiada Pani innych nieruchomości na sprzedaż. Jest Pani jedynie współwłaścicielką domu jednorodzinnego, którego nie zamierza sprzedawać.

Tym samym, w odniesieniu do sprzedaży Nieruchomości 2, nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Dokonując sprzedaży Nieruchomości 2, będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży Nieruchomości 2, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży Nieruchomości 2, będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, sprzedaż przez Panią Nieruchomości 2, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Pani stanowisko jest nieprawidłowe w zakresie nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży Nieruchomości 1 i prawidłowe, w zakresie nieuznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży Nieruchomości 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.