Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wniesienia przez Wnioskodawcę wierzytelności do Spółki i przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą wyłącznym dystrybutorem w Europie/Polsce (...) A. (marka A.), a także dystrybutorem innych produktów wystroju wnętrz, takich jak np. włoskie dekoracje ścienne oraz bezspoinowy system wykończenia posadzek i ścian, a także beton architektoniczny, produkowany pod własną marką Wnioskodawcy. Niezależnie od tego Wnioskodawca ma w swojej ofercie wysokiej jakości narzędzia (...). Wnioskodawca prowadzi w powyższym zakresie zarówno sprzedaż hurtową, jak i detaliczną.

Wnioskodawca (Spółka) jest Polskim rezydentem podatkowym, którego dochody w całości podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 - 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Podobnie wszyscy wspólnicy Wnioskodawcy są Polskimi rezydentami podatkowymi, których dochody podlegają w całości opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 - 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Właścicielami udziałów w Spółce są trzy osoby fizyczne. Obecnie Wnioskodawca planuje przystąpić do spółki jawnej, w której wspólnikami są te same osoby fizyczne, które są wspólnikami Wnioskodawcy (Wnioskodawca oraz spółka jawna są powiązane osobowo). Przystępując do spółki jawnej Wnioskodawca wniesie tytułem swego wkładu wierzytelność Wnioskodawcy wobec tej spółki jawnej. Dokładna kwota stanowiąca wartość wnoszonej wierzytelności, nie jest obecnie znana z tego względu, że w ramach bieżącej współpracy z jednej strony Wnioskodawca wystawia na rzecz spółki jawnej na bieżąco nowe faktury, z drugiej zaś strony spółka jawna dokonuje zapłaty za faktury wystawiane przez Wnioskodawcę wcześniej. Wnioskodawca pragnie ponadto nadmienić, iż planuje dokonanie wniesienia wierzytelności w wysokości wartości nominalnej, wynikającej z wystawionych przez niego faktur.

Wnioskodawca oraz spółka jawna uznają, że nominalna wartość wnoszonej wierzytelności wynikająca z zsumowania kwoty faktur wystawionych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki jawnej, oddaje rynkową wartość tych wierzytelności w momencie ich wnoszenia.

W rezultacie przystąpienia Wnioskodawcy do spółki jawnej, zmianie ulegnie umowa spółki jawnej w zakresie obejmującym osoby wspólników (dojdzie do poszerzenia składu wspólników o Wnioskodawcę) oraz w zakresie obejmującym udział poszczególnych wspólników w zyskach i stratach spółki jawnej - implicite udział dotychczasowych wspólników w zyskach i stratach spółki jawnej ulegnie pomniejszeniu. Dojdzie również do ustanowienia w spółce jawnej udziału kapitałowego przystępującego wspólnika (Wnioskodawcy) w wysokości wartości nominalnej wnoszonej przez niego wierzytelności. Ponadto w wyniku opisanej czynności, zważywszy na fakt, iż jeden i ten sam podmiot (spółka jawna) stanie się dłużnikiem i wierzycielem tego samego tytułu, (spółka jawna stanie się podmiotem praw i obowiązków w ramach tego samego stosunku prawnego), dojdzie do tzw. konfuzji (wygaśnięcia wierzytelności).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż należności stanowiące źródło ww. wierzytelności, o których mowa, zostały przez niego zaliczone do przychodów należnych oraz podlegały/podlegają opodatkowaniu podatkiem CIT. Niezależnie zaś od tego Wnioskodawca dokonywał opodatkowania każdej kwoty należności podatkiem VAT, który był ujmowany przez Wnioskodawcę na wystawianych przez niego fakturach oraz uwzględniany (jako podatek należny) w rozliczeniach podatkowych i deklaracjach Wnioskodawcy.

W celu nakreślenia możliwie szerokiego kontekstu sytuacji związanej z istnieniem oraz funkcjonowaniem zarówno Wnioskodawcy jak i spółki jawnej oraz okoliczności planowanego przystąpienia przez Wnioskodawcę do spółki jawnej, Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż przedmiotem działalności spółki jawnej jest również dystrybucja (...) (zarówno marki A. (marka A.) - w tym zakresie spółka jawna funkcjonuje jako część sieci dealerskiej Wnioskodawcy, oraz kanadyjskiej marki B (marka B) - w tym zakresie spółka jawna działa niezależnie), a także sprzedaż (...), narzędzi (...), nanocementu oraz efektów dekoracyjnych.

Spółka ta (tj. spółka jawna) powstała oryginalnie z przekształcenia spółki cywilnej w roku 2002, zaś pierwotnie została powołana w celu rozdzielenia działalności gospodarczej polegającej na dystrybucji produktów konkurencyjnych wobec produktów głównego kontrahenta i dostawcy Wnioskodawcy, tj. firmy Amerykańskiej będącej producentem (...) A. (marka A.), z którą Wnioskodawca podpisał umowę dystrybucyjną.

Model współpracy Wnioskodawcy oraz spółki jawnej opiera się generalnie rzecz biorąc na wzajemnym świadczeniu sobie usług oraz na zaopatrywaniu spółki jawnej, jako dealera w (...) marki A (A) (sporadycznie dochodzi do transakcji, w których to spółka jawna zaopatruje Wnioskodawcę w (...) marki B. (B), jeśli Wnioskodawca ze swojej strony zgłasza zapotrzebowanie na zaopatrzenie konkretnego, swojego Klienta w produkt tańszy niż A. (A)). Jeśli chodzi natomiast o wzajemne świadczenie usług to Wnioskodawca udostępnia spółce jawnej odpłatnie, część swojej powierzchni magazynowej natomiast spółka jawna świadczy na rzecz Wnioskodawcy odpłatne usługi logistyczne (obsługa magazynu Wnioskodawcy). W rezultacie we wzajemnych rozliczeniach spółek doszło do powstania wierzytelności, która ma być przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do spółki jawnej.

Wnioskodawca pragnie przy tym zaznaczyć, że:

a) wartość wierzytelności stanowiących przedmiot wkładu do spółki jawnej nie przekracza kwot określonych w art. 11k ust. 2 CIT,

b) zarówno Wnioskodawca, jak i spółka jawna oraz wszyscy wspólnicy Wnioskodawcy (oraz spółki jawnej):

  • mają (odpowiednio) siedzibę lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
  • nie korzystają ze zwolnień podmiotowych stanowiących treść art. 6 CIT,
  • nie osiągają dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604),
  • nie osiągają dochodów z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu,
  • nie ponieśli straty podatkowej w roku ubiegłym tj. 2023 (zważywszy, iż do planowanego wniesienia przez Wnioskodawcę opisanej w tym wniosku wierzytelności do spółki jawnej oraz przystąpienia do tej spółki, może dojść w roku 2025, Wnioskodawca postuluje przyjęcie przez Dyrektora KIS dla potrzeb ustalenia zdarzenia przyszłego, iż wymienione podmioty nie poniosą straty podatkowej również w roku 2024).

Niezależnie od tego Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż na dzień składania Wniosku, wspólnicy spółki jawnej nie podjęli jeszcze decyzji odnośnie złożenia przez spółkę jawną zawiadomienia, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt. 1 lit. b, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmiany w składzie wspólników spółki jawnej (CIT-15J). W związku z opisanym powyżej zamierzeniem, Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie skutków podatkowych planowanej czynności.

Pytanie

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę wierzytelności do spółki jawnej i w rezultacie przystąpienie do tej spółki, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wniesienie przez Wnioskodawcę wierzytelności do spółki jawnej i w rezultacie przystąpienie do tej spółki nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że przez usługę należy rozumieć każde odpłatne świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowanie, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na wstępie należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz w określonych okolicznościach także umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

W przypadku czynności wniesienia aportu do spółki wnoszący aport otrzymuje określone prawa związane z uczestnictwem w spółce obejmującej aport. W szczególności jest to prawo do udziału w zysku. W świetle powyższego należy stwierdzić, że aport, co do zasady, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

Natomiast wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), dalej k.c.

Stosownie do treści art. 509 § 1 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.).

W oparciu o art. 510 § 1 k.c., umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istotą przelewu wierzytelności jest umowa zawierana przez wierzyciela z osobą trzecią, na mocy której osoba ta nabywa od wierzyciela przysługującą mu wierzytelność. W wyniku przelewu wierzytelności, prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności, przy czym sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie.

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności cesjonariusz może dochodzić spełnienia określonego świadczenia od dłużnika, przysługuje mu również uprawnienie do rozporządzania wierzytelnością poprzez jej dalszą odsprzedaż, zamianę, darowiznę, zapis w testamencie lub zastaw.

Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem).

Z powyższego wynika, że wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wobec tego wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzania tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz uwzględniając opis sprawy należy stwierdzić, że czynność polegająca na wniesieniu przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności do spółki jawnej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc tym samym i jej zbycie w formie aportu nie stanowi dostawy towarów w myśl art. 7 ustawy. Aport wierzytelności własnych po stronie zbywcy (Wnioskodawcy) nie stanowi również świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, ponieważ jest ona jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu. Podsumowując, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu do spółki jawnej w postaci opisanej w treści wniosku wierzytelności, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okoliczność, iż w wyniku czynności opisanej w zdarzeniu przyszłym dojdzie do tzw. konfuzji, pozostaje bez znaczenia dla powyższego rozumowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

  • istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  • wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  • istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
  • odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  • istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą wyłącznym dystrybutorem w Europie/Polsce (...) marki (...) A., a także dystrybutorem innych produktów wystroju wnętrz, takich jak np. włoskie dekoracje ścienne oraz bezspoinowy system wykończenia posadzek i ścian, a także beton architektoniczny, produkowany pod Państwa własną marką. Niezależnie od tego mają Państwo w swojej ofercie wysokiej jakości narzędzia i (...). Prowadzą Państwo w powyższym zakresie zarówno sprzedaż hurtową, jak i detaliczną.

Właścicielami udziałów w Spółce są trzy osoby fizyczne. Obecnie planują Państwo przystąpić do spółki jawnej w której wspólnikami są te same osoby fizyczne, które są Państwa wspólnikami. Państwo oraz spółka jawna są powiązane osobowo. Przystępując do spółki jawnej wniosą Państwo tytułem swego wkładu swoją wierzytelność wobec tej spółki jawnej. Dokładna kwota stanowiąca wartość wnoszonej wierzytelności, nie jest obecnie znana z tego względu, że w ramach bieżącej współpracy z jednej strony wystawiają Państwo na rzecz spółki jawnej na bieżąco nowe faktury, z drugiej zaś strony spółka jawna dokonuje zapłaty za faktury wystawiane przez Państwa wcześniej. Planują Państwo dokonanie wniesienia wierzytelności w wysokości wartości nominalnej, wynikającej z wystawionych faktur.

Państwo oraz spółka jawna uznają, że nominalna wartość wnoszonej wierzytelności wynikająca z zsumowania kwoty faktur wystawionych przez Państwa na rzecz spółki jawnej, oddaje rynkową wartość tych wierzytelności w momencie ich wnoszenia.

W rezultacie przystąpienia przez Państwa do spółki jawnej, zmianie ulegnie umowa spółki jawnej w zakresie obejmującym osoby wspólników (dojdzie do poszerzenia składu wspólników o Państwa) oraz w zakresie obejmującym udział poszczególnych wspólników w zyskach i stratach spółki jawnej - implicite udział dotychczasowych wspólników w zyskach i stratach spółki jawnej ulegnie pomniejszeniu. Dojdzie również do ustanowienia w spółce jawnej udziału kapitałowego przystępującego wspólnika (Państwa) w wysokości wartości nominalnej wnoszonej wierzytelności. Ponadto w wyniku opisanej czynności, zważywszy na fakt, iż jeden i ten sam podmiot - spółka jawna, stanie się dłużnikiem i wierzycielem tego samego tytułu, spółka jawna stanie się podmiotem praw i obowiązków w ramach tego samego stosunku prawnego, dojdzie do tzw. konfuzji - wygaśnięcia wierzytelności.

Dokonywali Państwo opodatkowania każdej kwoty należności podatkiem VAT, który był ujmowany przez Państwa na wystawianych fakturach oraz uwzględniany jako podatek należny, w rozliczeniach podatkowych i deklaracjach.

W celu nakreślenia możliwie szerokiego kontekstu sytuacji związanej z istnieniem oraz funkcjonowaniem zarówno Państwa jak i spółki jawnej oraz okoliczności planowanego przystąpienia przez Państwa do spółki jawnej, wyjaśniają Państwo, iż przedmiotem działalności spółki jawnej jest również dystrybucja (...), zarówno marki A. - w tym zakresie spółka jawna funkcjonuje jako część Państwa sieci dealerskiej, oraz kanadyjskiej marki B - w tym zakresie spółka jawna działa niezależnie, a także sprzedaż (...), narzędzi (...), nanocementu oraz efektów dekoracyjnych. Spółka jawna powstała oryginalnie z przekształcenia spółki cywilnej w roku 2002, zaś pierwotnie została powołana w celu rozdzielenia działalności gospodarczej polegającej na dystrybucji produktów konkurencyjnych wobec produktów głównego kontrahenta i Państwa  dostawcy, tj. firmy Amerykańskiej będącej producentem (...) A., z którą Wnioskodawca podpisał umowę dystrybucyjną.

Model współpracy Państwa oraz spółki jawnej opiera się generalnie rzecz biorąc na wzajemnym świadczeniu sobie usług oraz na zaopatrywaniu spółki jawnej, jako dealera, w (...) marki A. - sporadycznie dochodzi do transakcji, w których to spółka jawna zaopatruje Państwa w (...) marki B., jeśli ze swojej strony zgłaszają Państwo zapotrzebowanie na zaopatrzenie konkretnego, swojego Klienta w produkt tańszy niż A. Jeśli chodzi natomiast o wzajemne świadczenie usług to udostępniają Państwo spółce jawnej odpłatnie część swojej powierzchni magazynowej, natomiast spółka jawna świadczy na Państwa rzecz odpłatne usługi logistyczne - obsługa Państwa magazynu. W rezultacie we wzajemnych rozliczeniach spółek doszło do powstania wierzytelności, która ma być przedmiotem Państwa wkładu do spółki jawnej.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy wniesienie wierzytelności do spółki jawnej i w rezultacie przystąpienie do tej spółki, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 poz. 1061 ze zm.).

Podstawą do dokonania cesji wierzytelności jest art. 509 ustawy Kodeks cywilny. Stosownie do treści art. 509 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Z kolei zgodnie z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przelew wierzytelności (cesja praw) jest więc umową cywilnoprawną zawieraną pomiędzy wierzycielem (zbywcą wierzytelności/cedentem) a osobą trzecią (nabywcą wierzytelności/cesjonariuszem), na podstawie której wierzyciel przenosi swoją wierzytelność wobec dłużnika na inny podmiot. W wyniku ww. czynności na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem). W przypadku sprzedaży wierzytelności własnej nie można zakładać, że czynność ta może być wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność zbycia wierzytelności pozostaje poza zakresem opodatkowania jeżeli cesja (przelew) dotyczy wierzytelności własnych i jest przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Wskazali Państwo, że w wyniku czynności opisanej w zdarzeniu przyszłym dojdzie do tzw. konfuzji.

Przepis art. 247 Kodeksu Cywilnego zawiera definicję konfuzji. Zgodnie z tym przepisem:

Ograniczone prawo rzeczowe wygasa, jeżeli przejdzie na właściciela rzeczy obciążonej albo jeżeli ten, komu prawo takie przysługuje, nabędzie własność rzeczy obciążonej.

W niniejszej sprawie, poprzez wniesienie własnych wierzytelności do spółki jawnej, której wierzytelności Państwo posiadają, przystąpią Państwo do tej spółki i obejmą część jej udziałów, a prawo do wierzytelności wygaśnie. 

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że zbycie wierzytelności własnych w drodze wniesienia ich do spółki jawnej pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Czynności polegającej na zbyciu wierzytelności własnych nie można bowiem uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy. Zbycie wierzytelności własnych nie stanowi również świadczenia usług, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).

W konsekwencji, opisana transakcja, której przedmiotem jest zbycie wierzytelności własnych w drodze wniesienia ich do spółki jawnej i w rezultacie przystąpienie do tej spółki jawnej, nie wypełnia przesłanek wynikających z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.