Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie:

-prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie wydatków ponoszonych na alkohol, w przypadku nabycia przez Spółkę kompleksowych usług organizacji wydarzeń,

-prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku ze świadczeniami opisanymi w punkcie D opisu sprawy (organizacja festynu firmowo-rodzinnego) w części dotyczącej uczestnictwa w festynie członków rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki,

oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

-czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku ze świadczeniami opisanymi w punktach od A do E opisu sprawy;

-czy Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w punktach od A do E opisu sprawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest spółką prawa polskiego wchodzącą w skład wielonarodowej Grupy Y.

Działalność Spółki w ramach tej Grupy obejmuje m.in. produkcję, serwis i naprawy aparatów słuchowych oraz wszelkie czynności związane z tą działalnością.

Ponadto, Spółka jest również dystrybutorem aparatów słuchowych na polskim rynku.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce, w tym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zatrudnia pracowników, a przez pracowników należy rozumieć osoby fizyczne zatrudnione na podstawie umowy o pracę jak również osoby zatrudnione na podstawie umowy cywilno-prawnej.

Celem zapewnienia odpowiednich warunków pracy, dobrej atmosfery wśród pracowników oraz zwiększenia motywacji i zaangażowania pracowników Spółka nabywa oraz będzie nabywała różnego rodzaju towary oraz usługi, które będzie nieodpłatnie przekazywała pracownikom.

W tym zakresie Spółka ponosi/będzie ponosić następujące wydatki:

A.na upominki/prezenty/artykuły spożywcze:

-prezenty z okazji narodzin dziecka lub ślubu pracownika do kwoty 500 zł. Pracownik samodzielnie nabywa towar/usługę wg własnego uznania i przedstawia Spółce fakturę wystawioną na rzecz Spółki wraz z aktem urodzenia lub ślubu celem zwrotu wydatku do określonej kwoty (nie więcej niż 500 zł) - przekazana przez Spółkę kwota jest doliczana do przychodu pracownika,

-prezenty z okazji jubileuszy pracowników np. koszulki, bluzy, ramka z dyplomem,

-nagrody w konkursach organizowanych przez Spółkę w ramach wewnętrznych działań HR,

-artykuły spożywcze, które są przekazywane pracownikom jako drobne upominki okolicznościowe np. z okazji mikołajek, świąt Bożego Narodzenia, Dnia Kobiet/Chłopaka, Tłusty Czwartek, Pizza Day itp. w postaci artykułów spożywczych takich jak: cukierki, czekoladki, rogale, ciasta, pączki, pizza, miód, orzechy, przekąski słodki i słone, itp.

-ww. artykuły nie są dostępne bez okazji w pomieszczeniach socjalnych bez ograniczeń,

-kwiaty z okazji pogrzebu długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników,

-wartość netto każdego z przekazywanych towarów może przekraczać 100 zł.

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę towaru;

B.na organizację spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe np.:

-artykuły spożywcze (jedzenie i napoje, w tym alkohol),

-aktywności integracyjne np. wyjścia do restauracji, wyjścia do escape room, wyjście na kręgle, do pokojów gier, do muzeum, bilety na bieg S, bilety na bieg (...), bilety na B, paintball, grille itp.,

-wynajem przestrzeni na spotkania (sali w restauracjach, hotelach), miejsc grillowych itp.,

-wynajem pojazdów na wspólne wyjazdy,

-usługi cateringowe,

-usługi organizacji wydarzenia/spotkania (usługa kompleksowa obejmująca koszt wynajmu sali/noclegu/atrakcji/gastronomie itp.),

- w ww. spotkaniach uczestniczą wyłącznie pracownicy Spółki.

Zdarzyć się jednak może, iż w spotkaniach/wyjściach uczestniczyć mogą również pracownicy spółek zależnych przebywający w danym momencie w siedzibie Spółki na szkoleniach/spotkaniach itp. Uczestnictwo tego typu gości nie stanowi zasadniczego celu spotkań (takim celem są spotkania pracowników Spółki) i jest trudne do przewidzenia przy planowaniu spotkań (charakter marginalny).

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę towaru/usługi.

W przypadku faktur dokumentujących kompleksową usługę organizacji wydarzenia – w niektórych przypadkach brak jest możliwości wyodrębnienia poszczególnych świadczeń wchodzących w skład usługi;

C.na artykuły spożywcze, catering na narady pracowników np.:

-usługi cateringowe (zamówienie gotowych posiłków z dowozem do Spółki),

-owoce i słodycze,

-napoje,

- na spotkania z kontrahentami, gośćmi oraz narady pracownicze odbywające się w Spółce podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp.

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę towaru/usługi;

D.na organizację festynu firmowo-rodzinnego:

-organizację corocznego festynu, w którym uczestniczą pracownicy oraz ich rodziny np.

-opaski wstępu posiadające logo Spółki,

-organizacja imprezy,

-usługę cateringową,

-świadczenia dodatkowe tj. dmuchańce/gry dla dzieci, materiały plastyczne.

-organizację konkursów podczas festynu, w ramach których wydawane są nagrody, w tym zakresie:

-Spółka może samodzielnie zakupić nagrody a następnie je przekazać,

-Spółka może skorzystać z usług zewnętrznego podmiotu (usługodawcy zajmującym się organizacją konkursu), który zakupi nagrody i przekaże je podczas festynu. W tym zakresie, Spółka zostanie obciążona kosztem przedmiotowej usługi.

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę usługi.

Poprzez organizację festynu, na który zaproszona była również rodzina/osoby towarzyszące pracowników Spółki Spółka:

-wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, jak również więzi ze Spółką,

-stwarza przestrzeń pozwalającą na zintegrowanie pracowników,

-poprawia atmosferę wśród pracowników,

-wpływa na zwiększenie motywacji i zaangażowania pracowników w wykonywane zadania,

-wpływa na umocnienie lojalności pracowników wobec Spółki,

-buduje renomę, rozpoznawalność i pozytywny wizerunek Spółki jako pracodawcy,

-promuje swój wizerunek (wszyscy uczestnicy festynu mieli opaskę, na której widniało logo Spółki);

E.na program kafeteryjny, który wykonywany jest na następujących zasadach:

-Spółka nawiązała współpracę z zewnętrznym dostawcą, który udostępnił Spółce platformę umożliwiającą tworzenie i zarządzenie przekazanymi pracownikom Spółki środkami finansowymi przeznaczonymi dla dodatkowe świadczenia dla pracowników,

-Pracownicy Spółki za pośrednictwem platformy usługodawcy przy użyciu aplikacji na telefon/lub poprzez stronę internetową będą mogli nabywać świadczenia dokonując wymiany zgromadzonych punktów odpowiadających środkom finansowym przekazanym przez Spółkę,

-Spółka będzie przekazywać każdemu pracownikowi co miesiąc określoną ilość punktów (wartość jednego punktu odpowiada 1zł) w zależności od poziomu dochodu pracownika,

-Może zdarzyć się, iż punkty będą również przekazywane pracownikom w przypadku różnych świąt okolicznościowych tj. dzień kobiet, dzień chłopca,

-Środki przekazywane przez Spółkę będą pochodziły w części z ZFŚS a w części ze środków obrotowych Spółki (w tym zakresie kwoty te są doliczane do przychodu pracownika ze stosunku pracy),

-Pracownicy będą mogli nabyć (wymienić zgromadzone punkty):

-vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

-vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxx.

-W przypadku, gdyby cena usługi/towaru, którą pracownik chce zakupić przekraczała wartość zgromadzonych na koncie pracownika punktów, pracownik może dopłacić tę różnice z własnych prywatnych środków pieniężnych w momencie zakupu.

-Wykorzystanie punktów jest w całości dobrowolne i zależne wyłącznie od podjętej decyzji przez pracownika Spółki.

-Usługodawca wystawia na rzecz Spółki dokument księgowy (fakturę VAT lub notę obciążeniową w zależności od rodzaju nabywanego voucheru) potwierdzającą nabycie ww. świadczeń przez pracowników Spółki.

-Dodatkowo, Usługodawca obciąża Spółkę kwotą za administrowanie platformy dokumentując tę usługę fakturą.

Organizowanie przez Spółkę wszystkich opisanych powyżej spotkań/festynów/wyjść i wyjazdów firmowych jak również nabywanie prezentów/towarów/artykułów spożywczych oraz przekazywanie środków finansowych w ramach programu kafeteryjnego ma na celu:

-zintegrowanie pracowników,

-poprawę atmosfery i komfortu w pracy (w tym zmniejszenie stresu),

-pozytywny wpływ na motywację i zaangażowanie pracowników Spółki,

-- co wpływa na wzrost efektywności pracy oraz wydajność pracowników, co w konsekwencji przełoży się na wzrost przychodów.

Poprzez finansowanie wyżej opisanych świadczeń dla pracowników Spółka chce być postrzegana jako pracodawca, który ma na względzie warunki pracy, dobrą atmosferę wśród pracowników oraz ich samopoczucie, co przekłada się na zwiększenie lojalności pracowników i zagwarantowanie długotrwałej współpracy a w konsekwencji może wpłynąć na oszczędność kosztów związanych z wymianą kadry pracowniczej.

Ponadto, Spółka stara się podążać za obecnymi trendami na rynku pracy, gdyż obecni oraz nowi pracownicy mają wysokie oczekiwania w stosunku od pracodawcy w zakresie oferowanych świadczeń pozapłacowych. Oferowanie zatem świadczeń pozapłacowych jest obecne powszechną praktyką wśród pracodawców i Spółka chcąc być konkurencyjnym pracodawcą i pozyskiwać wykwalifikowanych pracowników nie tylko nie może z tych świadczeń zrezygnować, ale musi proponować konkurencyjne warunki.

Wszystkie opisane w niniejszym Wniosku świadczenia oferowane przez Spółkę na rzecz pracowników Spółki mają charakter nieodpłatny tj. pracownicy nie partycypują na żadnym etapie w kosztach (nie ponoszą odpłatności za żadne świadczenia/towary w przewidywanych limitach).

Spółka wykonuje wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu VAT tj. nie wykonuje czynności zwolnionych z VAT.

Pytania

1)Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku ze świadczeniami opisanymi w punktach A do E stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego?

2)Czy Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w punktach od A do E stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Spółki:

a)będzie ona uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczeniami objętymi punktami B, C oraz D z wyłączeniem wydatków:

i.ponoszonych na alkohol, usługi gastronomiczne/noclegowe, jeśli tego typu wydatki stanowią samodzielne świadczenie i jako takie są udokumentowane odrębną fakturą lub są wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń,

ii.ponoszonych na nagrody przekazywane uczestnikom festynu w ramach konkursów organizowanych podczas festynu opisanego w punkcie D,

b)nie będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczeniami objętymi grupowaniami:

-A oraz E,

-B oraz D w zakresie wydatków:

ii.ponoszonych na nagrody przekazywane uczestnikom festynu w ramach konkursów organizowanych podczas festynu opisanego w punkcie D.

2)Zdaniem Spółki nie będzie ona zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w punkach od A do E na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Ad. 1

Zgodnie z treścią art. 86 ust.1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z otrzymanych przez podatnika faktur, dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Stosownie do treści przepisu art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, cyt.:

„Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.”

W myśl treści przepisu art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, cyt.:

„10b. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1)ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.”

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego powstaje zasadniczo w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT dla danej transakcji, pod warunkiem, że nabywca otrzymał fakturę.

Ponadto, przepis art. 88 ustawy o VAT wskazuje czynności/faktury, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT cyt.:

„Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: 4) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a)(uchylona),

b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a. ”

W świetle powyższych przepisów, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli następujące warunki zostaną spełnione łącznie:

-nabyte towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT,

-w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał po stronie sprzedawcy obowiązek podatkowy,

-nabywca posiada fakturę dokumentującą nabycie przedmiotowych towarów lub usług,

-czynność/faktura nie została wskazana w przepisie art. 88 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego kluczowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną organów podatkowych (np. 0113-KDIPT1-2.4012.771.2023.2.PRP z 12.02.2024 r.) dokonywane zakupy mają bezpośredni związek z działalnością podatnika wówczas, gdy nabywane towary służą bezpośrednio działalności opodatkowanej VAT podatnika, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy.

Pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika występuje natomiast wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, tj. mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym VAT. W wydawanych interpretacjach organy podatkowe podkreślają, że aby można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu (vide interpretacja indywidualna sygn.: 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR z 17.05.2024 r.). Jako przykładowe wydatki tego typu wskazać można wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, koszty reprezentacji itp.

Dla odliczenia podatku VAT wystarczającym jest, aby okoliczności oraz intencja nabycia towaru lub usługi przy uwzględnieniu charakteru prowadzonej i planowanej działalności podatnika potwierdzały, że zakup ten został dokonany w celu wykorzystania towarów/usług w ramach całokształtu działalności podatnika (opodatkowanej VAT).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Istotny w tym kontekście jest wyrok TSUE (C-435/05), z którego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia VAT naliczonego związek między zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT. Oznacza to, że nie w każdym przypadku związek pośredni uprawnia do odliczenia VAT naliczonego, co zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 5 sierpnia 2024 r. (0111-KDIB3-2.4012.206.2024.4.SR):

„Przenosząc tezy płynące z powyższego orzeczenia C-435/05 na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że nie można zakładać, iż w każdym przypadku ten związek pośredni zakupów uprawnia do odliczenia podatku. (...)

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Wskazać także należy, że nie wystarczy subiektywne przekonanie o wpływie poniesionego wydatku na osiągnięcie przyszłych obrotów. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy mieć również na uwadze, że każdy wydatek powinien być rozpatrywany indywidualnie.”

Powyższe potwierdza również stanowisko sądów administracyjnych np. WSA w Warszawie w wyroku z 21 kwietnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 126/23.

W świetle powyższego, aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez tego podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może być bezpośredni bądź pośredni, jednak musi mieć charakter niewątpliwy.

Jednocześnie, nie podlega odliczeniu podatek VAT w przypadku, gdy nabywane towary i usługi mają służyć celom/potrzebom osobistym pracowników podatnika. Zgodnie z jednolitym w tym zakresie stanowiskiem organów podatkowych np. 0111-KDIB3-1.4012.273.2024.2.IK z 22.08.2024 r. cyt.: „Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że cele osobiste należy rozumieć jako cele prywatne, nie zawodowe. Wobec tego cele osobiste podatnika to cele inne niż związane z działalnością gospodarczą podatnika; potrzebami osobistymi są takie cele, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to takie, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień, porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.”

W przypadku zatem, gdy celem nadrzędnym nabywanych przez podatnika towarów/usług jest zaspokojenie potrzeb prywatnych pracowników podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu ww. zakupu.

Przy czym ustawodawca wprost wyłączył prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu następujących wydatków (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT):

- usług noclegowych,

- usług gastronomicznych.

Mając powyższe na uwadze, w celu ustalenia prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego z wydatków opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym należy dokonać analizy czy spełnione są łącznie następujące warunki:

- istnieje związek, bezpośredni lub pośredni, z działalnością opodatkowaną VAT podatnika,

- wydatek nie dotyczy usług gastronomicznych i/albo noclegowych.

Poniżej Spółka wskazuje argumentację potwierdzającą jej prawo do odliczenia VAT z wydatków opisanych w poszczególnych punktach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Punkt A oraz E Wniosku

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka ponosi/będzie ponosić następujące wydatki:

A.na upominki/prezenty/artykuły spożywcze:

- prezenty z okazji narodzin dziecka lub ślubu pracownika do kwoty 500 zł. Pracownik samodzielnie nabywa towar/usługę wg własnego uznania i przedstawia Spółce fakturę wystawioną na rzecz Spółki wraz z aktem urodzenia lub ślubu celem zwrotu wydatku do określonej kwoty (nie więcej niż 500 zł) - przekazana przez Spółkę kwota jest doliczana do przychodu pracownika,

-prezenty z okazji jubileuszy pracowników np. koszulki, bluzy, ramka z dyplomem,

-nagrody w konkursach organizowanych przez Spółkę w ramach wewnętrznych działań HR,

-artykułów spożywczych, które są przekazywane pracownikom jako drobne upominki okolicznościowe np. z okazji mikołajek, świąt Bożego Narodzenia, Dnia Kobiet/Chłopaka, Tłusty Czwartek, Pizza Day itp. w postaci artykułów spożywczych takich jak: cukierki, czekoladki, rogale, ciasta, pączki, pizza, miód, orzechy, przekąski słodki i słone, itp.

-ww. artykuły nie są dostępne bez okazji w pomieszczeniach socjalnych bez ograniczeń,

-na kwiaty z okazji pogrzebu długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników,

E.na program kafeteryjny, który wykonywany jest na następujących zasadach:

-Spółka będzie przekazywać każdemu pracownikowi co miesiąc określoną ilość punktów (wartość jednego punktu odpowiada 1 zł) w zależności od poziomu dochodu pracownika,

-Może zdarzyć się, iż punkty będą również przekazywane pracownikom w przypadku różnych świąt okolicznościowych tj. dzień kobiet, dzień chłopca,

-pracownicy będą mogli nabyć (wymienić zgromadzone punkty):

-vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

-vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxx.

-Wykorzystanie punktów jest w całości dobrowolne i zależne wyłącznie od podjętej decyzji przez pracownika Spółki,

-Usługodawca wystawia na rzecz Spółki dokument księgowy (fakturę VAT lub notę obciążeniową w zależności od rodzaju nabywanego voucheru) potwierdzającą nabycie w/w świadczeń przez pracowników Spółki,

-Dodatkowo, Usługodawca obciąża Spółkę kwotą za administrowanie platformy dokumentując tę usługę fakturą.

Nie ulega wątpliwości, iż samo przekazanie przez Spółkę pracownikom punktów w programie kafeteryjnym nie jest czynnością opodatkowaną na gruncie ustawy o VAT (podobnie jak przekazanie środków pieniężnych nie stanowi takiej czynności) - gdyż nie dochodzi do przekazania żadnego towaru ani usługi w tym przypadku. Dopiero przekazane punkty uprawniają pracowników Spółki do nabycia towarów/usług, które to może podlegać opodatkowaniu VAT (0114-KDIP1- 1.4012.446.2023.4.IZ z dnia 10.11.2023, 0112-KDIL3.4012.189.2021.3.MS z dnia 22.10.2021 r.).

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że:

-przekazywane przez Spółkę prezenty/upominki/nagrody/vouchery (opisane w punktach A oraz E) nie są towarami w jakikolwiek kojarzonymi ze Spółką tj. nie są to towary produkowane/sprzedawane przez Spółkę ani nawet opatrzone jej logo,

-Spółka nabywa towary/vouchery (opisane w punktach A oraz E) w celu ich nieodpłatnego przekazania tj. w momencie nabycia tych towarów/voucherów intencją Spółki jest ich nieodpłatne przekazanie jej pracownikom jako prezenty/upominki/nagrody/do konsumpcji,

-Spółka nie jest zobowiązana żadnymi przepisami prawa do nabywania towarów/voucherów (opisanych w punktach A oraz E) i ich przekazywania pracownikom,

- w ocenie Spółki korzyści uzyskiwane przez Spółkę mają drugorzędne znaczenie w stosunku do korzyści uzyskiwanych przez pracowników. Związek wydatków ponoszonych na nabycie towarów/voucherów opisanych w punktach A oraz E jest znikomy, aby można było mówić o realnym wpływie nabywanych towarów/voucherów opisanych w punktach A oraz E na działalność opodatkowaną Spółki.

Wniosek: Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów/voucherów opisanych w punkcie A oraz E Wniosku.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.:

-interpretacja indywidualna z 17 maja 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR, cyt.:

„Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że nabyte towary przez Państwa i następnie nieodpłatnie przekazane na rzecz Pracowników nie mają zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż stanowią świadczenia wynikające z dobrej woli Spółki. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Państwa pracowników.

Tym samym, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania upominków okolicznościowych (w formie towaru) oraz voucherów na rzecz pracowników.

Ww. wydatki ponoszone przez Państwa w związku z nabyciem upominków okolicznościowych (towarów) oraz voucherów nie są/nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych pracowników.

Zatem, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących wydatków na zakup ww. upominków okolicznościowych przekazywanych pracownikom w formie towarów (...) oraz voucherów, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.”

-interpretacja indywidualna z 10 listopada 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.446.2023.4.IZ, cyt.:

„Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów oraz tez wynikających z powołanych wyżej wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że towary/usługi, które Państwo nabędą bezpośrednio u dostawcy lub poprzez system kafeteryjny, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz Współpracowników nie mają bezpośredniego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli, a nie z obowiązku nałożonego na Państwa na podstawie przepisów prawa. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Współpracowników. Z uwagi na to, że przekazanie samych punktów w systemie kafeteryjnym nie pozwala na uznanie tej czynności ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług, czyli za czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1, wydatki związane z nabyciem przez Państwa punktów w systemie kafeteryjnym nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Oznacza to więc, że w sprawie nie jest spełniona przesłanka pozytywna warunkująca możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. brak nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, nie będzie Państwo przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez dostawców faktur, dokumentujących nabycie Świadczeń benefitowych przekazywanych nieodpłatnie Współpracownikom, ponieważ wydatki na ich nabycie nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.111.2021.5.MS oraz z dnia 14 września 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.451.2021.2.AS.

Punkt B Wniosku:

Stosownie do opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka ponosi/będzie ponosić następujące wydatki:

B.na organizację spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe np.:

-artykuły spożywcze (jedzenie i napoje),

-wynajem przestrzeni na spotkania (sali w restauracjach, hotelach), miejsc grillowych itp.,

-wynajem pojazdów na wspólne wyjazdy,

-usługi cateringowe,

-usługi organizacji wydarzenia/spotkania (usługa kompleksowa obejmująca koszt wynajmu sali/noclegu/atrakcji/gastronomie itp.)

- w których uczestniczyć będą wyłącznie pracownicy Spółki.

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki z podatkiem VAT.

W przypadku faktur dokumentujących kompleksową organizację wydarzenia - w niektórych przypadkach brak jest możliwości wyodrębnienia poszczególnych świadczeń wchodzących w skład usługi.

Wydatki Spółki na organizację wydarzeń firmowych opisanych w punkcie B z pewnością nie stanowią wydatków bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną VAT Spółki. Mogą one natomiast potencjalnie stanowić wydatki wykazujące związek o charakterze pośrednim. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi wystarczający związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a obrotem (sprzedażą opodatkowaną VAT).

W związku z brakiem zarówno regulacji jak i obiektywnych kryteriów, na podstawie których można by wskazać na istnienie lub brak istnienia ww. związku, decydujące znaczenie mają każdorazowo okoliczności faktyczne danej sprawy.

W ocenie Spółki wydatki ponoszone na ww. świadczenia opisane w punkcie B mają pośredni związek z działalnością opodatkowaną Spółki, gdyż wpływają na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości i przyczyniają się pośrednio do generowania przez nią obrotu (opodatkowanego VAT). Przejawia się to m.in. poprzez:

-zintegrowanie pracowników,

-poprawę atmosfery i komfortu w pracy (w tym zmniejszenie stresu),

-pozytywny wpływ na motywację i zaangażowanie pracowników Spółki,

-budowanie renomy i pozytywnego wizerunku Spółki jako pracodawcy.

Wydatki Spółki ponoszone na świadczenia opisane w punkcie B wpływają na wzrost efektywności pracy oraz wydajność pracowników, co w konsekwencji przełoży się na wzrost przychodów.

Jak wskazano powyżej ustawodawca wprost wyłączył prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu usług noclegowych i gastronomicznych (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Dodatkowo, stosownie do stanowiska prezentowanego w wydawanych interpretacjach indywidualnych (0112-KDIL1-AR z 17.05.2024, 0114-KDIP4-2.4012.180.2020.1.MC z 23.04.2020 r.) - podatnicy nie mają prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia napojów alkoholowych (nabywanych podczas spotkań firmowych lub przekazywanych jako prezenty), gdyż brak jest związku pomiędzy nabyciem takich napojów a celem organizowanych spotkań/czy przekazywanych prezentów.

Tym samym brak jest wątpliwości, iż podatnicy nie mają prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług gastronomicznych (w tym alkoholu) oraz usług noclegowych.

W świetle powyższego - Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia napojów alkoholowych, usług gastronomicznych oraz usług noclegowych w ramach spotkań opisanych w punkcie B Wniosku.

Należy jednak zaznaczyć, iż kwestia ta jednak prezentuje się odmiennie w przypadku zakupu kompleksowych usług, w skład których wchodzą usługi gastronomiczne/hotelowe stanowiące świadczenia pomocnicze niezbędne do wykonania świadczenia głównego. W takich sytuacjach Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego od kwoty całego, kompleksowego świadczenia.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdzają również organy podatkowe oraz sądy administracyjne, które dopuszczają odliczenie podatku VAT z tytułu nabycia takich usług kompleksowych (w tym gastronomicznych/noclegowych). Przykładowo:

-interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 17.05.2024 sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR, cyt.:

„Co prawda w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych - co do zasady - nie podlega odliczeniu, jednakże powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest usługa kompleksowa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne - co ma miejsce w przypadku organizacji wyjazdów integracyjnych.”

-interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 13.08.2024 sygn. 0111-KDIB3-1.4012.274.2024.4.KO, cyt.: „Podkreślenia wymaga to, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych - co do zasady - nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa informatyczna, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne i noclegowe. Z opisu sprawy wynika, że nie są Państwo zainteresowani nabyciem jedynie usług noclegowych czy gastronomicznych, a jedynie całej, kompleksowej usługi informatycznej, w ramach której nabywane są ww. usługi składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, lecz jedynie mają one charakter pomocniczy i tworzą wraz z pozostałymi składowymi jedną (jednolitą) całość.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 20.06.2024 r. sygn. 0112-KDIL3.4012.311.2024.1.MC, z dnia 07.06.2024 sygn. 0111-KDIB3-1.4012.140.2024.4.IK, z dnia 19.02.2024 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.629.2023.2.KS.

W świetle powyższego - w przypadku nabycia usług organizacji wydarzenia/spotkań opisanych w punkcie B niniejszego Wniosku, które to usługi stanowić będą usługi kompleksowe, w skład których wchodzić będą usługi gastronomiczne/noclegowe jako świadczenia pomocnicze - Spółka będzie miała prawo do odliczenia całego podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie tego typu usług.

Wniosek:

Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków ponoszonych na świadczenia opisane w punkcie B z wyłączeniem wydatków ponoszonych na alkohol, usługi gastronomiczne/noclegowe - jeśli świadczenia takie stanowią samodzielne świadczenie i jako takie zostały wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

-interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 17.05.2024 sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2.AR, cyt.:

„Zatem, zakupy związane z organizacją dla pracowników imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki; wyjść integracyjnych po godzinach pracy (...), mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości - budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych - co w konsekwencji ma/będzie miało wpływ na zwiększenie Państwa sprzedaży opodatkowanej.

Ponadto, z opisu sprawy nie wynika, że w związku z organizacją ww. imprezy firmowej, spotkania wigilijnego, czy wyjść integracyjnych nabywają Państwo/będą nabywać jedną usługę kompleksową.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w przypadku, gdy są/będą Państwo organizatorami we własnym zakresie imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki oraz wyjść integracyjnych po godzinach pracy (...), przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług dla celów zorganizowania ww. imprezy firmowej, spotkań wigilijnych oraz wyjść integracyjnych dla pracowników w takim zakresie, w jakim służą/będą służyć Państwa działalności opodatkowanej. Prawo to przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług gastronomicznych.

Natomiast w przypadku wydatków związanych z planowaną przez Państwa organizacją wyjazdów integracyjnych pracowników w weekendy (koszty przejazdu, noclegu i atrakcji typu np. (...), w celu integracji pracowników) wskazali Państwo, że Spółka nabywałaby w tym przypadku jedną usługę kompleksową, której dominującym celem byłaby organizacja integracji/danego eventu dla pracowników. Skoro nabyta usługa eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego) będzie obiektywnie tworzyć - w aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie Państwu przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze dokumentującej nabycie ww. usługi. Jak Państwo bowiem wskazali - wyjazdy integracyjne będą miały charakter motywująco-integracyjny, przekładać się będą na poprawę efektywności pracy pracowników, tym samym będą miały wpływ na większe zaangażowanie pracowników w wykonywane obowiązki - co z kolei będzie wpływać na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Spółki.

W analizowanej sprawie nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, gdyż wydatki związane z organizacją imprezy firmowej, spotkań wigilijnych oraz wyjść integracyjnych mają/będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Co prawda w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych - co do zasady - nie podlega odliczeniu, jednakże powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest usługa kompleksowa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne - co ma miejsce w przypadku organizacji wyjazdów integracyjnych.

Zatem, będzie Państwu przysługiwać - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie kompleksowej usługi eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego).”

-interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 6 sierpnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.396.2024.2.AK, cyt.

„W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej organizację wydarzenia dla osób wykonujących czynności na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie oraz współpracowników w zakresie wydatków związanych z kompleksową usługą organizacji imprezy z okazji (...), obejmującą: wynajem sali, catering, open bar, DJ wraz z oprawą audiowizualną, fotografa, budkę fotograficzną, udekorowanie sali, występ saksofonisty, ochronę, z wyłączeniem napojów alkoholowych zapewnianych w ramach open baru.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych np. z dnia 17 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.225.2023.2.MR, z dnia 19 marca 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.627.2023.2.DS DS, z dnia 16 sierpnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.225.2023.4.PJ.

Punkt C Wniosku:

Dodatkowo, jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka ponosi i będzie również ponosić wydatki na:

C.na artykuły spożywcze, catering np.

-usługi cateringowe (zamówienie gotowych posiłków z dowozem do Spółki),

-owoce i słodycze,

-napoje,

- przeznaczone na spotkania z kontrahentami, gośćmi oraz na narady pracownicze odbywające się w Spółce podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp.

W ocenie Spółki istnieje niewątpliwy pośredni związek pomiędzy nabyciem artykułów spożywczych a wykonywaną przez Spółkę opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą. Artykuły spożywcze są bowiem zużywane na spotkaniach/naradach wewnętrznych pracowników Spółki, na spotkaniach z gośćmi (kontrahentami/pracownikami spółek zależnych), podczas których omawiane są sprawy biznesowe oraz plany/strategie rozwojowe Spółki prowadzące do korzyści o charakterze ekonomicznym.

Wniosek: Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów (artykułów spożywczych/cateringu) przeznaczonych na spotkania z kontrahentami, gośćmi oraz narady pracownicze.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

-interpretacja z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.771.2023.2.PRP, cyt.:

„W odniesieniu natomiast do artykułów spożywczych: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (...), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa udostępnianych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel należy wskazać, że udostępnienie tych artykułów spożywczych we wskazanych okolicznościach stanowi nieodpłatne czynności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Udostępnienie artykułów spożywczych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel ma związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych (przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczynia się do generowania przez nią obrotu).

Zatem, w zakresie, w jakim nabyte, a następnie udostępnione w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel artykuły spożywcze: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (...), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych artykułów spożywczych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.”

-interpretacja z dnia 22 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.217.2023.4.MC, cyt.:

„Udostępnienie artykułów spożywczych oraz posiłków z dowozem podczas spotkań wewnętrznych z Personelem (np. spotkania robocze z Personelem, szkolenia, narady, itp.), a także Personelowi oraz Kontrahentom podczas spotkań biznesowych z Kontrahentami ma związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych (przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczynia się do generowania przez nią obrotu).

Zatem, w zakresie, w jakim nabyte a następnie udostępnione na potrzeby spotkań wewnętrznych z Personelem (np. spotkania robocze z Personelem, szkolenia, narady, itp.) oraz spotkań biznesowych z Kontrahentami artykuły spożywcze (woda, kawa, herbata, cukier, owoce, mleko (inne napoje, np. napój sojowy, owsiany, ryżowy, kokosowy i podobne używane do kawy zamiast mleka), napoje gazowane, soki, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, inne słodycze) oraz posiłki z dowozem są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych artykułów spożywczych oraz posiłków z dowozem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.”

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 2 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.2.2021.2.IG.

Punkt D Wniosku

Jak opisano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka ponosi/będzie ponosić wydatki na:

-organizację corocznego festynu, w którym uczestniczą pracownicy oraz ich rodziny np.

-opaski wstępu posiadające logo Spółki,

-organizacja imprezy,

-usługę cateringową,

-świadczenia dodatkowe tj. dmuchańce/gry dla dzieci, materiały plastyczne.

-organizację konkursów podczas festynu, w ramach których wydawane są nagrody, w tym zakresie:

-Spółka może samodzielnie zakupić nagrody a następnie je przekazać,

Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki.

W ocenie Spółki uczestnictwo pracowników Spółki oraz ich rodzin w organizowanym festynie ma pośredni związek z opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki, gdyż służy zwiększeniu wydajności pracowników co w rezultacie ma wpływ na obrót Spółki.

Poprzez organizację festynu, na który zaproszona była również rodzina/osoby towarzyszące pracowników Spółki Spółka:

-wzmacnia więzi z pracownikami,

-stwarza przestrzeń pozwalającą na zintegrowanie pracowników,

-poprawia atmosferę wśród pracowników,

-wpływa na zwiększenie motywacji i zaangażowania pracowników w wykonywane zadania,

-wpływa na umocnienie lojalności pracowników wobec Spółki,

-buduje renomę, rozpoznawalność i pozytywny wizerunek Spółki jako pracodawcy,

-promuje swój wizerunek (wszyscy uczestnicy festynu mieli opaskę, na której widniało logo Spółki).

W świetle powyższego, w ocenie Spółki będzie miała ona prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków opisanych w punkcie D poniesionych na organizację festynu zarówno w części dot. uczestnictwa pracowników Spółki jak i ich rodzin oraz osób towarzyszących.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w drodze interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2024 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.629.2023.2.KS cyt.:

-Festynu (...), w której udział brali: pracownicy Spółki oraz ich rodziny, kontrahenci, przedstawiciele (...), byli dyrektorzy (...) wchodzących w skład Grupy.

W odniesieniu do wymienionych grup uczestników Wydarzeń, zaprezentowany opis sprawy wskazuje bowiem, że został wykazany racjonalny związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Wydarzenia służyły przede wszystkim integracji pracowników, wpływały na wzrost rozpoznawalności marki Spółki, budowania renomy Spółki, kreowania pozytywnych relacji, a także utrwalania pozytywnego wizerunku Spółki. Spółka zareklamowała siebie jako stabilnego i silnego partnera biznesowego oraz pracodawcę. Udział w Wydarzeniach przyczynił się do wzrostu efektywności pracy pracowników, zleceniobiorców i miał wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki. Wydarzenia budowały relacje między współpracownikami a Spółką oraz jej pracownikami, kontrahentami i zwiększyło się zaangażowanie współpracowników we wspólne projekty ze Spółką.”

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w:

-interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2024 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.630.2023.2.MMA, cyt.:

„Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, przysługuje Państwu (czynnemu podatnikowi VAT) prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez usługodawców w związku z poniesionymi wydatkami dotyczącymi Wydarzenia w którym udział brali: pracownicy i ich rodziny, współpracownicy, kontrahenci, mieszkańcy lokalnych społeczności oraz przedstawicieli władz samorządowych, gdyż z treści wynika, że wszystkie poniesione wydatki mają związek z celami działalności gospodarczej i są związane z czynnościami opodatkowanymi. ”

-interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.652.2023.2.KOM, cyt.:

„Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez różnych usługodawców dokumentujących poniesienie odrębnych kosztów dot. organizacji Wydarzenia 4, gdyż z treści wniosku wynika, że wydatki te zostały poniesione na cele działalności gospodarczej i są związane pośrednio z czynnościami opodatkowanymi. Prawo do odliczenia przysługuje również w odniesieniu do nabytych w ramach organizacji Wydarzenia 4 usług cateringowych, gdyż jak wyjaśniono powyżej, charakter tych świadczeń jest inny niż usług gastronomicznych, dlatego art. 88 ust. 1 pkt 4 nie ma tu zastosowania.

Przy czym prawo to będzie Państwu przysługiwało jedynie w zakresie uczestnictwa w tym Wydarzeniu pracowników Spółki i ich rodzin, gdyż tylko w odniesieniu do tej grupy uczestników (...) istnieje pośredni związek przyczynowo skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.”

Jak wskazała Spółka w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podczas festynu organizowane będą konkursy, w ramach których wydawane są nagrody, w tym zakresie:

-Spółka może samodzielnie zakupić nagrody a następnie je przekazać lub

Mając na uwadze fakt, że:

-przekazywane przez Spółkę nagrody nie są towarami w jakikolwiek kojarzonymi ze Spółką tj. nie są to towary produkowane/sprzedawane przez Spółkę ani nawet opatrzone jej logo,

-Spółka nabywa towary w celu ich nieodpłatnego przekazania tj. w momencie nabycia tych towarów intencją Spółki jest ich nieodpłatne przekazanie jej uczestnikom festynu jako nagrody,

-Spółka nie jest zobowiązana żadnymi przepisami prawa do nabywania towarów i ich przekazywania uczestnikom festynu jako nagrody,

- w ocenie Spółki trudno uznać, iż wydatki ponoszone na nabycie towarów przekazywanych jako nagrody uczestnikom festynu mają realny wpływ na działalność opodatkowaną Spółki.

Tym samym Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów przekazywanych nieodpłatnie jako nagrody podczas konkursów organizowanych na festynie.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS. Przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.42.2023.6.KO, cyt.:

„Należy podkreślić, że w analizowanych okolicznościach nie można uznać, że nabywane i przyznawane nagrody rzeczowe mają/będą miały bezpośredni lub pośredni związek z działalnością Państwa. Jak wynika z wniosku, w konkursach i losowaniach mogą brać udział różni uczestnicy spotkania integracyjnego. Zatem konkursy i losowania nie są ani adresowane wyłącznie do ww. osób (tj. pracowników X, współpracowników X, tj. osób świadczących na rzecz X usługi w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, członków zarządu X, innych osób sprawujące funkcje kierownicze w X, członków rady nadzorczej X, kontrahentów X), ani nie są zawsze tematycznie związane z profilem działalności Państwa (np. kto więcej razy podniesie pełną beczkę o pojemności (...)- litrów). Nagrody za wygrane w konkursach i losowaniach nie trafiają wyłącznie do

ww. osób. W tym kontekście zakup nagród nie jest skorelowany wyłącznie z działalnością gospodarczą Państwa.

Ponadto należy dodatkowo wyjaśnić, że nagrody w postaci telewizorów, elektrycznych grilli, myjek ciśnieniowych, rowerów, przenośnych głośników, zestawów kosmetyków nie są związane z profilem działalności Państwa. Jeśli Państwo przyznają uczestnikom ww. nagrody, to zaspokajają one prywatne potrzeby tych uczestników.

(...)

Ponadto Państwo w żaden sposób nie są zobowiązani do przekazywania nagród. Organizowane podczas wydarzeń konkursy i losowań z nagrodami są świadczeniem dodatkowym, które wynika z woli Państwa.

W konsekwencji należy uznać, że wydatki ponoszone na nagrody służą zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb zarówno ww. osób jak i wszystkich innych uczestników spotkania integracyjnego. Zatem ich przekazanie odbywa się bez związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Skoro nieodpłatnie przyznawane nagrody nie będą czynnościami bezpośrednio lub pośrednio związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą Państwa, nie będzie spełniony warunek przewidziany w art. 86 ust. 1 ustawy jakim jest związek nabywanych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, że nabywane nagrody nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług Państwu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród przekazywanych w konkursach i losowaniach organizowanych podczas spotkań integracyjnych”.

Podsumowując:

-Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczeniami objętymi punktami B, C oraz D z wyłączeniem wydatków:

-ponoszonych na alkohol, usługi gastronomiczne/noclegowe, jeśli stanowią samodzielne świadczenie i jako takie zostały udokumentowane odrębną fakturą lub wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń,

-ponoszonych na nagrody przekazywane uczestnikom festynu w ramach konkursów organizowanych podczas festynu opisanego w punkcie D,

-Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczeniami objętymi punktami

-A, E,

oraz:

-B w zakresie wydatków ponoszonych na alkohol, usługi gastronomiczne/noclegowe, jeśli stanowią samodzielne świadczenie i jako takie zostały udokumentowane odrębną fakturą lub wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach,

-D w zakresie wydatków ponoszonych na nagrody przekazywane uczestnikom festynu w ramach konkursów organizowanych podczas festynu.

Ad. 2

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT) m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dla potrzeb podatku VAT przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się zasadniczo przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Określenie „jak właściciel” w powyższym przepisie wskazuje, że dostawca musi być właścicielem rzeczy, którą chce rozporządzić tj. sprzedać, zamienić, przekazać. Co w efekcie powoduje, że dostawa towarów na gruncie ustawy o VAT sprowadza się w swojej istocie do przeniesienia władztwa nad tym towarem ze sprzedawcy na nabywcę.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT <odpłatnym> świadczeniem usług, co do zasady, jest każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

-przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

-zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

-świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle powyższych regulacji, co do zasady wszelkie czynności, którym nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel stanowią na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług.

Ponadto, zgodnie z art. 8a oraz art. 8b ustawy o VAT, cyt.:

„Art. 8a.

1.Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

2.Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

3.Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

4.W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Art. 8b.

1.Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

2.W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.”

Stosownie do art. 2 pkt 41-45 ustawy o VAT, ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o cyt.

41) „bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu;

42) emisji bonu - rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu;

43) bonie jednego przeznaczenia - rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu;

44) bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia;

45) transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.”

Powyższe przepisy regulują opodatkowanie bonów:

-jednego przeznaczenia dotyczące konkretnej dostawy towarów lub usługi, które opodatkowane są w momencie przekazania bonów (każdemu kolejnemu posiadaczowi),

-różnego przeznaczenia, które nie są dotyczą konkretnej dostawy towarów lub usług i podlegają opodatkowaniu VAT w momencie realizacji bonu a nie w momencie ich przekazania.

Bony są opodatkowane jako odpłatne świadczenie usług lub dostawa towarów na gruncie podatku VAT – w zależności od rodzaju świadczenia, którego dotyczą.

Dla potrzeb podatku VAT ustawodawca zrównał jednak czynności nieodpłatne z tymi odpłatnymi, co powoduje, że po spełnieniu pewnych, określonych warunków również transakcje, za które podatnik nie otrzyma zapłaty, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Za prezenty o małej wartości uznaje się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

-łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

-których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa powyżej, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT).

Aby zatem nieodpłatne przekazanie towarów podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

-podatnik posiada prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów, które następnie zostały nieodpłatnie przekazane,

-przekazane towary nie stanowią prezentów małej wartości ani próbek w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Jeśli zatem podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów - to ich nieodpłatne przekazanie pozostaje poza zakresem podatku VAT (nie podlega opodatkowaniu VAT).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT może podlegać również zużycie towarów należących do podatnika, jeśli spełnione będą łącznie następujące warunki:

-podatnik posiada prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów, które następnie zostały zużyte,

-zużycie następuje na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Jeśli zatem zużycie towarów, w odniesieniu do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (a nie na cele osobiste podmiotów wymienionych w ww. przepisie) - wówczas takie zużycie nie podlega opodatkowaniu VAT na gruncie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, cyt.:

„Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

-w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika:

-użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika,

-istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,

- powyższe warunki muszą być spełnione łącznie.

-w przypadku świadczenia usług:

-świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Dla ustalenia czy nieodpłatne świadczenie usług będzie polegało opodatkowaniu podatkiem VAT należy rozważyć spełnienie warunku, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT tj. świadczenie usługi do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jednocześnie zgodnie z wykładnią organów podatkowych w tym zakresie - kluczowe dla opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest ustalenie czy w danym przypadku podatnik posiadał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT (0114-KDIP4-2.4012.629.2023.2.KS z 19.02.2024 r.), cyt.:

„Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.”

Aby zatem dane nieodpłatne świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

1.Brak związku pomiędzy świadczeniem a prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika,

2.Istnienie prawa do odliczenia podatku VAT.

Tym samym, jeśli którykolwiek z ww. warunków nie jest spełniony to nieodpłatne świadczenie nie podlega opodatkowaniu.

Jeśli zatem dane nieodpłatne świadczenie zostało wykonane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą tj. istnieje związek pomiędzy nieodpłatnym świadczeniem a prowadzoną działalnością - wówczas art. 8 ust. 2 ustawy VAT nie znajduje zastosowania.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, cyt.:

„Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Aby uznać zatem, że dana czynność została wykonana dla celów działalności gospodarczej wykonanie tej czynności musi mieć pośredni lub bezpośredni związek z prowadzoną działalnością (np. poprzez wpływ na obroty, wizerunek, odbiór przez kontrahenta), co przełoży się na zwiększenie zysków podatnika (cel zarobkowy).

Stwierdzenie czy dana czynność ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika jest uzależnione od indywidualnych i konkretnych okoliczności, jakie występują w danym przypadku.

Powyższe przepisy dot. opodatkowania VAT nieodpłatnej dostawy towarów/nieodpłatnego świadczenia usług mają również zastosowanie do bonów jednego przeznaczenia/różnego przeznaczenia w zależności od rodzaju bonów i świadczeń, którego dany bon dotyczy.

Punkt E

Jak wynika ze opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

W ramach usługi kafeteryjnej (opisanej szczegółowo w punkcie E Wniosku):

-pracownicy Spółki będą mogli nabyć (wymienić zgromadzone punkty):

-vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

-vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxx.

-Dodatkowo, Usługodawca obciąża Spółkę kwotą za administrowanie platformy dokumentując tę usługę fakturą.

W świetle ww. przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy uznać, iż vouchery różnego przeznaczenia, które Spółka nabywa oraz nieodpłatnie przekazuje swoim pracownikom w ramach usługi kafeteryjnej opisanej w punkcie E Wniosku stanowią na gruncie podatku VAT bony różnego przeznaczenia. Bony te stosownie do przepisów ustawy o VAT podlegają co do zasady opodatkowaniu VAT w momencie ich realizacji.

W związku z powyższym:

-nieodpłatne przekazanie voucherów różnego przeznaczenia w ramach usługi kafeteryjnej opisanej w punkcie E na rzecz pracowników nie podlega opodatkowaniu VAT przez Spółkę, gdyż bony różnego przeznaczenia podlegają opodatkowaniu w momencie ich realizacji u dostawców usług/towarów a nie przekazania bonu.

-vouchery różnego przeznaczenia, które pracownicy Spółki otrzymują od Spółki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT przez dostawcę usług/towarów, które zostaną wymienione za otrzymany bon.

Natomiast vouchery jednego przeznaczenia, które Spółka nabywa oraz nieodpłatnie przekazuje swoim pracownikom w ramach usługi kafeteryjnej opisanej w punkcie E Wniosku stanowią na gruncie podatku VAT bony jednego przeznaczenia. Bony te stosownie do przepisów ustawy o VAT podlegają co do zasady opodatkowaniu VAT w momencie ich każdorazowego przekazania.

W związku z powyższym należy rozważyć, czy w przypadku Spółki spełnione są łącznie warunki dla opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom voucherów jednego przeznaczenia tj. czy:

-podatnik posiada prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów, które następnie zostały nieodpłatnie przekazane,

-nieodpłatne przekazanie towarów/usług, których bon dotyczy ma związek z działalnością gospodarczą Spółki czy też nadrzędnym celem były potrzeby osobiste pracowników,

-przekazane towary nie stanowią prezentów małej wartości ani próbek w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Jak wynika z uzasadnienia dot. punktu 1 niniejszego Wniosku Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę voucherów jednego przeznaczenia dot. towarów i usług w ramach usługi kafeteryjnej opisanej w punkcie E ze względu na fakt, iż wydatki te służą celom prywatnym pracowników. Cel prywatny pracowników jest w tym przypadku nadrzędny w stosunku do realizacji celów Spółki.

Tym samym jako iż Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia bonów jednego przeznaczenia - ich nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Wniosek:

Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania VAT przekazywanych pracownikom nieodpłatnie bonów jednego przeznaczenia.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS. Przykładowo:

-Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.244.2024.3.IK, cyt.:

„Skoro zakup voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał – co wykazano już powyżej - odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Nieodpłatne przekazanie voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów. (...)

Zatem z uwagi na fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług, jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, oraz że z tytułu zakupu voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne świadczenie ww. usług na rzecz pracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Spółka nie powinna naliczać podatku należnego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, gdyż usługi świadczone przez Spółkę na ich rzecz nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.”

-Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR, cyt.:

„Skoro zakup voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał - co wykazano już powyżej - odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów.”

Punkt A, B, D:

Jak wynika z uzasadnienia dot. punktu 1 niniejszego Wniosku:

-A tj. wydatki na upominki/prezenty/artykuły spożywcze dla pracowników opisane w punkcie A,

-B w zakresie wydatków na alkohol,

-D w zakresie wydatków ponoszonych na nagrody przekazywane uczestnikom festynu w ramach organizowanych konkursów,

- ze względu na fakt, iż wydatki te służą celom prywatnym pracowników/obdarowanych osób. Cel prywatny obdarowanych jest nadrzędny w stosunku do realizacji celów Spółki.

Tym samym jako iż Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów wymienionych w punkcie A, B (alkohol) oraz D (nagrody) - ich nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Wniosek:

Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania VAT przekazywanych nieodpłatnie towarów w ramach świadczeń opisanych w punkcie A, B (alkohol) oraz D (nagrody).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS. Przykładowo:

-Interpretacja indywidualna z 31 marca 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.842.2021.4.EB, cyt.:

„Ze względu na powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że dokonane przez Wnioskodawcę zakupy Prezentów przekazywanych nieodpłatnie Pracownikom z tytułu różnych okazji, będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem nieodpłatne przekazanie Prezentów nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto przekazanie Pracownikom voucherów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu, zatem Wnioskodawca również nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od zakupu tych voucherów.

W konsekwencji, skoro nieodpłatne przekazanie Prezentów pracownikom nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania Prezentów.”

Punkt C:

Jak wynika z uzasadnienia dot. punktu 1 niniejszego Wniosku:

-W ocenie Spółki ma ona prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów (artykułów spożywczych/cateringu) przeznaczonych/zużywanych na spotkania z kontrahentami, gośćmi oraz na narady pracownicze, gdyż istnieje niewątpliwy pośredni związek pomiędzy nabyciem artykułów spożywczych a wykonywaną przez Spółkę opodatkowaną działalnością gospodarczą

-Artykuły spożywcze są bowiem zużywane na spotkaniach/naradach wewnętrznych pracowników Spółki, na spotkaniach z gośćmi (kontrahentami/pracownikami spółek zależnych), podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp. prowadzące do korzyści o charakterze ekonomicznym,

-W spotkaniach/naradach/szkoleniach uczestniczą poza pracownikami Spółki kontrahenci, pracownicy spółek zależnych oraz inni goście - tj. podmioty niewymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Jako iż zużycie towarów (artykułów spożywczych/posiłków w ramach nabywanych usług cateringowych) następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika a nie na cele osobiste Spółki ani jej pracowników - zużycie to nie podlega opodatkowaniu VAT.

Wniosek:

Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania VAT towarów (artykułów spożywczych/cateringu) zużywanych podczas spotkań wewnętrznych/narad/szkoleń.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS. Przykładowo:

-Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR, cyt.:

„Uwzględniając powyższe wyjaśnienia w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że zużywanie artykułów spożywczych (...) przez pracowników w trakcie spotkań wewnętrznych oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla pracowników na spotkania pracownicze odbywające się w siedzibie Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. W przypadku pracowników, osoby te należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, lecz ww. artykuły spożywcze oraz usługa cateringowa, które Spółka przekazuje nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Spółki, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Natomiast w przypadku spotkań służbowych z kontrahentami przekazanie opisanych artykułów spożywczych oraz gotowych posiłków (usługi cateringowej) celem zużycia przez te osoby nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że ta kategoria osób nie jest objęta normą przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku, gdy beneficjentem jest np. kontrahent Spółki bądź osoba trzecia niewymieniona w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. ”

Punkt B, D (wydatki na organizację festynu)

Jak wskazano powyżej nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

a)istnienie prawa do odliczenia podatku VAT,

b)brak związku pomiędzy świadczeniem a prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika.

Tym samym, jeśli którykolwiek z ww. warunków nie jest spełniony to nieodpłatne świadczenie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jeśli zatem podatnik miał prawo do odliczenia podatku VAT, ale dane nieodpłatne świadczenie zostało wykonane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą tj. istnieje związek pomiędzy nieodpłatnym świadczeniem a prowadzoną działalnością - wówczas art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania.

Ad a)

Zgodnie z uzasadnieniem dot. punktu nr 1 - Spółka:

-będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków ponoszonych na świadczenia opisane w punkcie B z wyłączeniem wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne/noclegowe, które stanowią samodzielne świadczenie i jako takie zostały wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń,

-będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków opisanych w punkcie D poniesionych na organizację festynu zarówno w części dot. uczestnictwa pracowników Spółki jak i ich rodzin oraz osób towarzyszących.

Tym samym warunek dot. posiadania prawa do odliczenia podatku VAT jest w sytuacji Spółki spełniony (z wyłączeniem wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne/noclegowe, które stanowią samodzielne świadczenie i jako takie zostały wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń).

Ad b)

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

-Wydatki ponoszone na świadczenia opisane w punkcie B wpływają na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości i przyczyniają się pośrednio do generowania przez nią obrotu. Przejawia się to m.in. poprzez:

-zintegrowanie pracowników,

-poprawę atmosfery i komfortu w pracy (w tym zmniejszenie stresu),

-pozytywny wpływ na motywację i zaangażowanie pracowników Spółki,

-budowanie renomy i pozytywnego wizerunku Spółki jako pracodawcy,

-Uczestnictwo pracowników Spółki oraz ich rodzin w organizowanym festynie (opisanym w punkcie D Wniosku) służy zwiększeniu wydajności pracowników co w rezultacie ma wpływ na obrót Spółki. Poprzez organizację festynu, na który zaproszona była również rodzina/osoby towarzyszące pracowników Spółki Spółka:

-wzmacnia więzi z pracownikami,

-stwarza przestrzeń pozwalającą na zintegrowanie pracowników,

-poprawia atmosferę wśród pracowników,

-wpływa na zwiększenie motywacji i zaangażowania pracowników w wykonywane zadania,

-wpływa na umocnienie lojalności pracowników wobec Spółki,

-buduje renomę, rozpoznawalność i pozytywny wizerunek Spółki jako pracodawcy,

-promuje swój wizerunek (wszyscy uczestnicy festynu mieli opaskę, na której widniało logo Spółki).

Wydatki ponoszone przez Spółkę na wydarzenia opisane w punkcie B oraz D mają zatem pośredni związek z działalnością opodatkowaną Spółki. Spółka ponosi bowiem te wydatki dla potrzeb prowadzonej działalności tj. długofalowego zwiększenia przychodów (cel zarobkowy).

Warunek b) nie jest tym samym spełniony w sytuacji Spółki.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji Spółki nie zostały spełnione warunki dla opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników/rodzin pracowników/osób towarzyszących/pracowników spółek zależnych uczestniczących w wydarzeniach opisanych w punkcie B oraz D.

Wniosek:

Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT świadczeń opisanych w punkcie B oraz D Wniosku na gruncie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Podsumowując:

Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w punkach od A do E na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie:

-prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie wydatków ponoszonych na alkohol, w przypadku nabycia przez Spółkę kompleksowych usług organizacji wydarzeń,

oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób oraz usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będą Państwo uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z opisanymi świadczeniami.

Wskazali Państwo, że wszystkie wymienione w pkt A-E świadczenia są/będą świadczone przez Państwa nieodpłatnie. Spółka otrzymuje faktury wystawione na jej rzecz dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę towaru/usługi.

Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo ponosili m.in. wydatki na zakup upominków/prezentów/artykułów spożywczych (pkt A opisu sprawy):

-prezenty z okazji jubileuszy pracowników np. koszulki, bluzy, ramka z dyplomem,

-nagrody w konkursach organizowanych przez Spółkę w ramach wewnętrznych działań HR,

-ww. artykuły nie są dostępne bez okazji w pomieszczeniach socjalnych bez ograniczeń,

-kwiaty z okazji pogrzebu długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników.

Wartość netto każdego z przekazywanych towarów może przekraczać 100 zł.

Odnosząc się do przedstawionego przez Państwa opisu prawy należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy oraz których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z 16 października 1997r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat, kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku przekazania pracownikom ww. upominków/prezentów/artykułów spożywczych, korzyści uzyskiwane przez Państwa mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez pracowników.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że nabyte towary przez Państwa i następnie nieodpłatnie przekazane na rzecz pracowników nie mają zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż stanowią świadczenia wynikające z dobrej woli Spółki. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Państwa pracowników.

Tym samym, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania upominków/prezentów/artykułów spożywczych na rzecz pracowników.

Ww. wydatki ponoszone przez Państwa w związku z nabyciem upominków/prezentów/artykułów spożywczych nie są/nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych pracowników.

Ponadto w przypadku zakupu kwiatów z okazji pogrzebu długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników, nie występuje zarówno związek bezpośredni, jak i pośredni z działalnością Spółki – bezpośrednim celem nabycia kwiatów na pogrzeby długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników – jest okazanie szacunku zmarłej osobie oraz współczucia najbliższym z powodu straty członka rodziny. Zatem intencją Spółki już w momencie dokonywania wspomnianych zakupów jest ich wykorzystanie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, tj. upamiętnienia zmarłych osób poprzez złożenie kwiatów na grobie zmarłego.

Tym samym, wydatki związane z zakupem kwiatów na pogrzeby długoletnich pracowników, najbliższej rodziny długoletnich pracowników, jakkolwiek wynikające z prowadzonej polityki Spółki i dobrego zwyczaju, nie pozostają w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Zatem, nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących wydatków na zakup ww. upominków/prezentów/ artykułów spożywczych przekazywanych pracownikom (pkt A opisu sprawy), gdyż nie będzie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

Wskazali Państwo również, że będą Państwo ponosili wydatki na program kafeteryjny (pkt E opisu sprawy), który wykonywany jest na następujących zasadach:

-Spółka będzie przekazywać każdemu pracownikowi co miesiąc określoną ilość punktów (wartość jednego punktu odpowiada 1zł) w zależności od poziomu dochodu pracownika,

-Może zdarzyć się, iż punkty będą również przekazywane pracownikom w przypadku różnych świąt okolicznościowych tj. dzień kobiet, dzień chłopca,

-Pracownicy będą mogli nabyć (wymienić zgromadzone punkty):

-vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

-vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxxx.

-Wykorzystanie punktów jest w całości dobrowolne i zależne wyłącznie od podjętej decyzji przez pracownika Spółki.

-Dodatkowo, Usługodawca obciąża Spółkę kwotą za administrowanie platformy dokumentując tę usługę fakturą.

Wskazali Państwo we wniosku, że wykorzystanie punktów w programie kafeteryjnym jest w całości dobrowolne i zależne wyłącznie od podjętej decyzji przez pracownika. Poprzez finansowanie wyżej opisanych świadczeń dla pracowników Spółka chce być postrzegana jako pracodawca, który ma na względzie warunki pracy, dobrą atmosferę wśród pracowników oraz ich samopoczucie, co przekłada się na zwiększenie lojalności pracowników i zagwarantowanie długotrwałej współpracy a w konsekwencji może wpłynąć na oszczędność kosztów związanych z wymianą kadry pracowniczej.

Odnosząc się do powyższego opisu sprawy, z którego wynika, że środki przekazywane przez Państwa na program kafeteryjny będą pochodziły w części z ZFŚS a w części ze środków obrotowych Spółki, zauważyć należy, że zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 288) zwana dalej „ustawą o ZFŚS”.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS:

Działalność socjalna - usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Artykuł 3 ust. 1 ustawy o ZFŚS wskazuje, że:

Fundusz tworzą pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o ZFŚS:

Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.

W myśl art. 10 ustawy o ZFŚS:

Środkami Funduszu administruje pracodawca.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS:

Środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym.

Z zapisów ustawy o ZFŚS wynika, że utworzenie Funduszu jest obowiązkiem pracodawcy zatrudniającego co najmniej 50 pracowników. Taki pracodawca nie może wykorzystać środków zgromadzonych na ZFŚS do działalności gospodarczej jaką prowadzi. Pracodawca jest zobowiązany do administrowania Funduszem, który jest przeznaczony wyłącznie na działalność socjalną prowadzoną w stosunku do osób uprawnionych. Właścicielem środków, zgromadzonych na odrębnym rachunku bankowym, jest ZFŚS.

Nie można zatem przyjąć, że administrowanie przez Pracodawcę środkami Funduszu przez przyznawanie świadczeń socjalnych, jest wykonywaniem działalności gospodarczej, a Pracodawca z tytułu wykonywania tych czynności jest podatnikiem podatku VAT. Samodzielność działalności gospodarczej polega na pełnej swobodzie w dysponowaniu środkami należącymi do podatnika, a środki zgromadzone na rachunku Funduszu są środkami należącymi do pracowników a nie do pracodawcy. Pracodawca, jedynie nimi administruje.

Odnosząc się do punktów przyznanych w systemie kafeteryjnym, które będą wymieniane przez pracowników na:

- vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

- vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxx,

należy stwierdzić, że takie przekazanie, podobnie, jak przekazanie pieniądza nie rodzi obowiązku w podatku od towarów i usług, ponieważ nie dochodzi do przekazania żadnego towaru ani świadczenia usługi.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że czym innym jest przyznanie pracownikowi punktów, a czym innym nabycie świadczeń (towarów/usług) na podstawie punktów w systemie kafeteryjnym. Na gruncie ustawy o podatku VAT pojęcia te należy rozróżnić.

Punkty stanowią bowiem rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów lub usług. A zatem punkty nie stanowią towarów/usług, lecz są tylko środkiem, którym można zapłacić za nabywane towary lub usługi. Zastępują one więc środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary i usługi. Przekazanie punktów nie stanowi również świadczenia usług. Punkty same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb – nie stanowią autonomicznego świadczenia. Usługą będzie bowiem tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Samo przekazanie punktów w systemie kafeteryjnym, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem samo przekazanie punktów uprawniających do wymiany na vouchery nie stanowi ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ani też dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, a zatem nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów oraz tez wynikających z powołanych wyżej wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że świadczenia, które Państwo nabędą, a które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz pracowników nie mają bezpośredniego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli, a nie z obowiązku nałożonego na Państwa na podstawie przepisów prawa. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb pracowników. Z uwagi na to, że przekazanie samych punktów w systemie kafeteryjnym nie pozwala na uznanie tej czynności ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług, czyli za czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1, wydatki ponoszone przez Państwa na system kafeteryjny nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Oznacza to więc, że w sprawie nie będzie spełniona przesłanka pozytywna warunkująca możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. brak nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, nie będzie Państwo przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez dostawców faktur, dokumentujących wydatki na program kafeteryjny (pkt E opisu sprawy), ponieważ nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.

Wskazali Państwo również, że ponoszą Państwo wydatki na organizację spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe (pkt B opisu sprawy) np.:

-artykuły spożywcze (jedzenie i napoje, w tym alkohol),

-wynajem przestrzeni na spotkania (sali w restauracjach, hotelach), miejsc grillowych itp.,

-wynajem pojazdów na wspólne wyjazdy,

-usługi cateringowe,

-usługi organizacji wydarzenia/spotkania (usługa kompleksowa obejmująca koszt wynajmu sali/noclegu/atrakcji/gastronomie itp.).

W ww. spotkaniach uczestniczą wyłącznie pracownicy Spółki. Zdarzyć się jednak może, iż w spotkaniach/wyjściach uczestniczyć mogą również pracownicy spółek zależnych przebywający w danym momencie w siedzibie Spółki na szkoleniach/spotkaniach itp. Uczestnictwo tego typu gości nie stanowi zasadniczego celu spotkań (takim celem są spotkania pracowników Spółki) i jest trudne do przewidzenia przy planowaniu spotkań (charakter marginalny).

Otrzymują Państwo faktury dokumentujące ww. wydatki. Faktury te zawierają podatek VAT wg stawki VAT właściwej dla nabywanego przez Spółkę towaru/usługi. W przypadku faktur dokumentujących kompleksową usługę organizacji wydarzenia – w niektórych przypadkach brak jest możliwości wyodrębnienia poszczególnych świadczeń wchodzących w skład usługi,

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał wydając w dniu 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego powyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne.

Mając powyższe na uwadze, odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z organizacją spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe, wskazać należy, że jak wynika z wniosku, ww. spotkania wpływają na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości i przyczyniają się pośrednio do generowania przez nią obrotu (opodatkowanego VAT). Przejawia się to m.in. poprzez zintegrowanie pracowników, poprawę atmosfery i komfortu w pracy (w tym zmniejszenie stresu), pozytywny wpływ na motywację i zaangażowanie pracowników Spółki, budowanie renomy i pozytywnego wizerunku Spółki jako pracodawcy. Wydatki ponoszone na świadczenia opisane w punkcie B wpływają na wzrost efektywności pracy oraz wydajność pracowników, co w konsekwencji przełoży się na wzrost przychodów.

Zatem, zakupy związane z organizacją dla pracowników spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe, mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych – co w konsekwencji będzie miało wpływ na zwiększenie Państwa sprzedaży opodatkowanej.

W świetle art. art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy o VAT nie będą mieli Państwo natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług gastronomicznych oraz usług noclegowych, jeśli tego typu wydatki stanowią samodzielne świadczenie i jako takie są udokumentowane odrębną fakturą lub są wyodrębnione na otrzymanych przez Spółkę fakturach dokumentujących organizację wydarzeń.

Natomiast w przypadku zakupu kompleksowych usług, w skład których wchodzą usługi gastronomiczne/noclegowe stanowiące świadczenia pomocnicze niezbędne do wykonania świadczenia głównego, będą Państwo uprawnieni do odliczenia podatku VAT naliczonego od kwoty kompleksowego świadczenia. Bowiem, co prawda w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu, jednakże powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest usługa kompleksowa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne/noclegowe.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem alkoholu na spotkania integracyjne, wyjazdy firmowe, spotkania firmowe oraz spotkania okolicznościowych takie jak: wigilia, spotkania jubileuszowe, należy wskazać, że wydatki na zakup alkoholu nie stanowią niezbędnego elementu do należytego i właściwego świadczenia usług polegających na organizacji ww. spotkań pracowników. Nie występuje wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanego przedsięwzięcia w postaci organizacji ww. spotkań, np. poprzez zmotywowanie pracowników do bardziej efektywnej pracy.

W tym miejscu należy jeszcze raz wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślenia wymaga, że podstawową przesłanką warunkującą prawo do odliczenia podatku jest związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, przy czym jak wskazano powyżej, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W tym miejscu należy zauważyć jednak, że świadczenie polegające na zakupie alkoholu dla uczestników ww. spotkań nie będzie związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a będzie jedynie służyć celom osobistym, prywatnym pracowników. Zakup alkoholu nie ma związku (nawet pośredniego) z wykonanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym, skoro wydatki związane z zakupem alkoholu na ww. spotkania, nie będą wykazywały związku z czynnościami opodatkowanymi, to zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ww. wydatki, tj. zakup alkoholu.

Dodać należy, że nawet w przypadku, gdy organizacja ww. spotkań będzie wiązała się z nabyciem przez Państwa usługi kompleksowej, to również nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej wydatków na zakup alkoholu dla uczestników ww. spotkań z uwagi na brak związku (nawet pośredniego) pomiędzy ich poniesieniem a czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Z opisu sprawy wynika, że ponoszą/będą ponosili Państwo wydatki na artykuły spożywcze, catering na narady pracowników np.:

-usługi cateringowe (zamówienie gotowych posiłków z dowozem do Spółki),

-owoce i słodycze,

-napoje,

-przeznaczone na spotkania z kontrahentami, gośćmi oraz narady pracownicze odbywające się w Spółce podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości dotyczących odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup ww. towarów i usług, należy wskazać, że udostępnienie artykułów spożywczych i posiłków (catering) w trakcie spotkań z kontrahentami, gośćmi oraz narady pracownicze odbywające się w Spółce, podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp. Będzie miało pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych (przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczynia się do generowania przez nią obrotu).

Zatem, w zakresie, w jakim nabyte, a następnie udostępnione przez Państwa artykuły spożywcze i posiłki (catering) w trakcie spotkań z kontrahentami, gośćmi oraz narad pracowniczych odbywających się w Spółce, podczas których omawiane są sprawy bieżące Spółki, wyniki Spółki, strategie, plany sprzedażowe/zakupowe/prezentacje produktów, szkolenia itp. będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto wskazali Państwo, że ponoszą/będą ponosili Państwo wydatki na organizację festynu firmowo-rodzinnego (pkt D opisu sprawy):

- organizację corocznego festynu, w którym uczestniczą pracownicy oraz ich rodziny np.

-opaski wstępu posiadające logo Spółki,

-organizacja imprezy,

-usługę cateringową,

-świadczenia dodatkowe tj. dmuchańce/gry dla dzieci, materiały plastyczne.

- organizację konkursów podczas festynu, w ramach których wydawane są nagrody, w tym zakresie:

-mogą Państwo samodzielnie zakupić nagrody a następnie je przekazać,

-mogą Państwo skorzystać z usług zewnętrznego podmiotu (usługodawcy zajmującym się organizacją konkursu), który zakupi nagrody i przekaże je podczas festynu. W tym zakresie, zostaną Państwo obciążeni kosztem przedmiotowej usługi.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z organizacją ww. festynu, w którym uczestniczą m.in. pracownicy Spółki, jak wskazali Państwo w opisie sprawy, poprzez organizację festynu, Spółka wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, jak również więzi ze Spółką, stwarza przestrzeń pozwalającą na zintegrowanie pracowników, poprawia atmosferę wśród pracowników, wpływa na zwiększenie motywacji i zaangażowania pracowników w wykonywane zadania, wpływa na umocnienie lojalności pracowników wobec Spółki, buduje renomę, rozpoznawalność i pozytywny wizerunek Spółki jako pracodawcy, promuje swój wizerunek (wszyscy uczestnicy festynu mieli opaskę, na której widniało logo Spółki).

Zatem należy stwierdzić, że ponoszone przez Państwa wydatki na organizację festynu firmowo-rodzinnego w zakresie uczestnictwa pracowników Spółki w ww. festynie, będą miały pośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki.

Natomiast w przypadku uczestnictwa w ww. festynie rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki brak jest spełnienia celu w postaci świadczenia usług w związku z Państwa działalnością gospodarczą. Wymienione osoby (rodziny/osoby towarzyszące pracowników) nie są pracownikami Spółki, nie są związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, obecność ich na wydarzeniu (festynie) nie przekłada się na efekty Państwa działalności gospodarczej. Nie można uczestnictwu tych osób (rodzin/osób towarzyszących pracowników) w wydarzeniu (festynie) przypisać atrybutów, które są charakterystyczne dla pracowników w relacji ze Spółką, a mianowicie umocnienia więzi z pracodawcą, polepszenia komunikacji w firmie i wzrostu motywacji do pracy, co w efekcie sprzyjałoby zwiększeniu wydajności pracy, a w konsekwencji miało wpływ na wyniki firmy.

Zatem organizacja festynu na rzecz rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki będzie stanowiło usługi niezwiązane z prowadzeniem przez Państwa działalności gospodarczej. Pomimo, że wskazali Państwo na związek z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną, to z opisu sprawy nie wynika, że dominującą korzyść z tego świadczenia (festynu) uzyskują ww. uczestnicy festynu (rodziny/osoby towarzyszące pracowników), a nie Spółka. Zatem należy uznać, że wydarzenia zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby tych uczestników. Tym samym, z uwagi na brak związku z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną, nie są/nie będą spełnione wszystkie przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym zakresie.

Tym samym, mogą/będą Państwo mogli odliczyć podatek naliczony z tytułu zakupu towarów i usług na organizację festynu firmowo-rodzinnego wyłącznie w zakresie uczestnictwa pracowników w ww. festynie. Natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków nie będzie Państwu przysługiwać w zakresie uczestnictwa rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki na ww. festynie.

Wskazali Państwo również, że na festynie będą organizowane konkursy z nagrodami. Wskazać należy, że nabywane i przyznawane nagrody przydzielane uczestnikom ww. festynu w ramach konkursu z nagrodami nie będą miały zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego związku z działalnością opodatkowaną Spółki. Z wniosku nie wynika, że konkursy są adresowane wyłącznie do osób pracujących w Spółce, ani, że są tematycznie związane z profilem działalności Spółki (np. turnieje piłki nożnej). Nagrody za wygrane w konkursach nie trafiają wyłącznie do pracowników Spółki. W tym kontekście zakup nagród nie jest skorelowany wyłącznie z Państwa działalnością gospodarczą. Z opis sprawy nie wynika również, że Spółka jest zobowiązana w jakikolwiek sposób do przekazywania nagród. Organizowane podczas ww. festynu konkursy z nagrodami są świadczeniem dodatkowym, które wynika z Państwa woli.

W konsekwencji należy uznać, że wydatki ponoszone na nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie będą służyły zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb zarówno pracowników, jak i ich rodzin/osób towarzyszących. Zatem ich przekazanie będzie się odbywało bez związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Skoro nieodpłatnie przyznawane nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie nie będą czynnościami pośrednio związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, nie będzie spełniony warunek przewidziany w art. 86 ust. 1 ustawy, jakim jest związek nabywanych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, że nabywane nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród przekazywanych za wygrane w konkursach organizowanych podczas festynu dla pracowników, ich rodzin oraz osób towarzyszących.

W konsekwencji Państwa stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe w zakresie:

-prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie wydatków ponoszonych na alkohol, w przypadku nabycia przez Spółkę kompleksowych usług organizacji spotkań opisanych w punkcie B opisu sprawy,

oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy będą Państwo zobowiązani do opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w punktach od A do E opisu sprawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ww. ustawy:

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Opodatkowaniu podlega również zużycie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi „suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług” (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

W myśl powołanego powyżej art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast z powołanego powyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony podstawowy warunek, a mianowicie brak związku świadczonych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. usług.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby firmy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Zwrócić przy tym należy ponownie uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Odnosząc do Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć kwestię opodatkowania świadczenia usług/dostawy towarów w związku z nieodpłatnym przekazaniem upominków/prezentów/artykułów spożywczych (wymienionych w pkt A opisu sprawy), alkoholu (wskazanego w pkt B opisu sprawy), nagród uczestnikom festynu firmowo-rodzinnego w ramach organizowanych konkursów a także organizacją festynu w zakresie uczestnictwa rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki na ww. festynie (wymienionych w pkt D opisu sprawy).

W związku z tym, że – jak rozstrzygnięto powyżej – wydatki poniesione na nabycie upominków/prezentów/artykułów spożywczych (wymienionych w pkt A opisu sprawy), alkoholu (wskazanego w pkt B opisu sprawy), nagród uczestnikom festynu firmowo-rodzinnego w ramach organizowanych konkursów a także wydatki poniesione w związku z organizacją festynu w zakresie uczestnictwa rodzin/osób towarzyszących pracowników Spółki na ww. festynie (wymienionych w pkt D opisu sprawy), będą służyły głównie celom prywatnym pracowników lub członków ich rodzin/osób towarzyszących, a podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał odliczeniu, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nieodpłatnego przekazania ww. towarów oraz organizacji festynu w ww. zakresie nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy oraz art. 8 ust. 2 ustawy, a więc za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, skoro nieodpłatne przekazanie ww. towarów pracownikom nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych towarów.

Również nieodpłatne przekazanie na rzecz pracowników towarów i usług na organizację spotkań integracyjnych, wyjazdów firmowych, spotkań firmowych oraz spotkań okolicznościowych takich jak: wigilia, spotkania jubileuszowe (z wyjątkiem alkoholu) (wskazanych w pkt B opisu sprawy), nieodpłatne przekazanie towarów i usług (artykułów spożywczych, catering) na narady pracowników (wskazane w pkt C opisu sprawy) oraz nieodpłatne przekazanie towarów i usług na organizację festynu firmowo-rodzinnego (wskazanych w pkt D opisu sprawy) w zakresie uczestnictwa pracowników w ww. festynie, jako związane z wykonywaną przez Państwa działalnością gospodarczą, dla których podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki będzie podlegał odliczeniu, nie będzie mogło być uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na niespełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, ani też w art. 8 ust. 2 ustawy. Pracownicy należą co prawda do kręgu podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, czy art. 8 ust. 2 ustawy, lecz ww. nieodpłatne świadczenia/dostawy przekazywane przez Spółkę swoim pracownikom nie służą ich celom prywatnym – są związane ze statusem pracownika w Państwa Spółce. Zatem, czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów i usług (artykułów spożywczych, catering)

na spotkania z kontrahentami, gośćmi (wskazane w pkt C opisu sprawy) nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że ta kategoria osób nie jest objęta normą przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku, gdy beneficjentem jest np. kontrahent Spółki, bądź osoba trzecia niewymieniona w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.Ponadto, jak zostało wyżej rozstrzygnięte, nieodpłatne przekazanie ww. towarów i usług dotyczy pośrednio celów związanych z działalnością gospodarczą, która jest opodatkowana i nie dotyczą zużycia na cele osobiste kontrahentów i gości.

Następnie rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania świadczenia usług/dostawy towarów w związku z programem kafeteryjnym.

Z opisu sprawy wynika, że:

-Spółka będzie przekazywać każdemu pracownikowi co miesiąc określoną ilość punktów (wartość jednego punktu odpowiada 1zł) w zależności od poziomu dochodu pracownika,

-Może zdarzyć się, iż punkty będą również przekazywane pracownikom w przypadku różnych świąt okolicznościowych tj. dzień kobiet, dzień chłopca,

-Pracownicy będą mogli nabyć (wymienić zgromadzone punkty):

-vouchery jednego przeznaczenia: np. bilet do kina, zniżki w sklepach internetowych np. xxx, Xxx,

-vouchery różnego przeznaczenia w ramach kodów zakupowych/voucherów do np. xxx.

-Wykorzystanie punktów jest w całości dobrowolne i zależne wyłącznie od podjętej decyzji przez pracownika Spółki,

-Dodatkowo, Usługodawca obciąża Spółkę kwotą za administrowanie platformy dokumentując tę usługę fakturą.

W myśl art. 2 pkt 41 ustawy:

Przez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy:

Bon jednego przeznaczenia to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Na podstawie art. 2 pkt 44 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie różnego przeznaczenia – rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia;

Zgodnie z art. 2 pkt 42 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o emisji bonu – rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 45 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

Wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.

Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

I tak, w myśl art. 8a ust. 1 ustawy:

Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy:

Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy:

Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

W myśl art. 8a ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy:

Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

Jak stanowi art. 8b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony, w momencie emisji bonu, dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem i w jakiej kwocie.

Przy korzystaniu z bonu – w zależności od jego rodzaju – podatek VAT będzie naliczany w chwili transferu bonu (przy bonach SPV) albo w chwili skorzystania z bonu, czyli podczas wymiany bonu na towary lub usługi (bony MPV).

Ww. przepisy regulują obrót bonami na gruncie podatku VAT, nadając im charakter znaków legitymujących, które stanowią dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia do uzyskania prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy też prawa do uzyskania określonego świadczenia.

Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. U. UE. L. 2016.177.9), wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.

Bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, powinny określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiają obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu.

W zakresie bonów wprowadza się dwie normy. Pierwsza z nich odnosi się do bonów jednego przeznaczenia (tzw. SPV), czyli bonów, które dotyczą konkretnej dostawy lub usługi i tylko w danym państwie członkowskim, co pozwala w chwili emisji (przekazania bonu pierwszemu posiadaczowi) bonu określić miejsce świadczenia jak i kwoty podatku należnego. Transfer bonów SPV (emisja i ich dalsze przekazanie) zostało zrównane ze świadczeniem usługi albo dostawą towarów (w zależności, jakiego uprawnienia dany bon dotyczy), a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Druga zaś norma odnosi się do bonów różnego przeznaczenia (MPV), które zostały zdefiniowane przez definicje negatywną, jako bony, które nie posiadają cech bonów SPV. Zatem są to bony, które nie dotyczą konkretnej dostawy lub usługi, lub nie wskazują, w którym państwie mogą być zrealizowane. Transfer tych bonów nie podlega opodatkowaniu albowiem w momencie ich emisji nie sposób określić stawki podatku, która będą podlegać opodatkowaniu lub miejsca świadczenia. W przypadku tych bonów do opodatkowania dochodzi w momencie ich realizacji.

Jednocześnie, stosownie do art. 8b ust. 1 ustawy, opodatkowaniu VAT będzie podlegała „wymiana” bonu różnego przeznaczenia na towary i usługi. Zobowiązanym do rozliczenia podatku z tego tytułu będzie podmiot dokonujący dostawy tych towarów lub świadczenia usług. W związku z tym, obowiązek podatkowy w VAT może powstać jedynie dla tego podmiotu, który dokonał dostawy towarów lub świadczenia usług „w zamian za” bon różnego przeznaczenia w momencie realizacji tego bonu.

Należy wskazać, że przez bon jednego przeznaczenia należy rozumieć taki bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których dany bon dotyczy oraz kwota należnego podatku z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Natomiast za bon różnego przeznaczenia uznaje się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

W świetle ww. art. 8a ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia (SPV) jest traktowany jako świadczenie usług lub dostawa towarów, których dotyczy dany bon. Jednocześnie, obowiązek podatkowy powstaje już w momencie transferu (tj. emisji oraz każdego kolejnego przekazania bonu) bonu jednego przeznaczenia.

Jak Państwo wskazali, vouchery przekazywane pracownikom będą bonami jednego przeznaczenia lub bonami różnego przeznaczenia.

Zatem w pierwszej kolejności odnieść się należy do nieodpłatnego przekazania na rzecz pracowników voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia.

W świetle ww. art. 8a ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia (SPV) jest traktowany jako świadczenie usług lub dostawa towarów, których dotyczy dany bon.

Przy czym przez transfer bonu rozumie się emisję bonu (pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu) oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

Warto także zwrócić uwagę, iż istota emisji bonów, opisana w art. 2 pkt 42 ustawy, jest związana z przekazaniem bonu przez emitenta pierwszemu posiadaczowi (co do zasady w związku ze sprzedażą bonu). Emisja bonu jednego przeznaczenia (tak jak późniejsze transfery) oznacza dokonanie dostawy towarów/świadczenia usług, których bon dotyczy.

Jeżeli nieodpłatnie zostanie pracownikowi przekazany bon jednego przeznaczenia, to dochodzi do nieodpłatnej dostawy towarów, lub nieodpłatnego świadczenia usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w razie zaistnienia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2-4 ustawy lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Jak wykazano powyżej, ww. świadczenia, które Państwo nabędą w związku z programem kafeteryjnym, a które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz pracowników nie będą miały bezpośredniego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli, a nie z obowiązku nałożonego na Państwa na podstawie przepisów prawa. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb pracowników. Zatem nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych przez Państwa na system kafeteryjny.

Ponownie wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego wydania towaru na cele osobiste pracowników podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych voucherów pracownikom.

Skoro zakup voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał – co wykazano już powyżej – odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostaną spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Nieodpłatne przekazanie voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie powinni Państwo rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów.

Natomiast w odniesieniu do voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnych usług, wskazać należy, że aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy, ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W wyroku z dnia 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.

W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

W drugim wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy ponownie wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi „suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług” (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych voucherów pracownikom.

Skoro zakup voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnego towaru lub konkretnej usługi, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom, będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał - co wykazano już powyżej - odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem z uwagi na fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnej dostawy towaru lub nieodpłatnego świadczenia usług, jest aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, oraz, że z tytułu zakupu voucherów stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnego towaru lub konkretnej usługi, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne świadczenie ww. usług na rzecz pracowników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii nieodpłatnego przekazania na rzecz pracowników voucherów stanowiących bony różnego przeznaczenia, należy wskazać, że transfer bonów różnego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu. W przypadku tych bonów do opodatkowania dochodzi w momencie ich realizacji. W odniesieniu do bonów MPV, podatek VAT powinien zostać pobrany, gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany bon dotyczy.

Zatem moment nabycia przez pracowników voucherów stanowiących bony różnego przeznaczenia nie może być utożsamiany z dostawą towarów ani świadczeniem usług w rozumieniu ustawy. W tym przypadku samo wydanie vouchera pracownikowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie powinni Państwo rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy

z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie