Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2024 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci Nieruchomości do Spółki Jawnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2024 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 12 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, którą obecnie likwiduje. Zakłada, że likwidacja spółki cywilnej zakończy się do końca listopada br.

Wnioskodawczyni nabędzie w formie darowizny od swej mamy nieruchomość gruntową niezabudowaną (zwaną dalej Nieruchomością). Wnioskodawczyni zamierza wnieść aportem Nieruchomość do spółki jawnej, którą założy ze swym synem (dalej Spółka Jawna).

Przedmiotem działalności Spółki Jawnej będzie podział Nieruchomości na działki, wzniesienie domów mieszkalnych na działkach i następnie sprzedaż zabudowanych nieruchomości na rzecz klientów.

Na dzień wniesienia aportu, Nieruchomość nie będzie objęta planem zagospodarowania przestrzennego ani przedmiotem decyzji o warunkach zabudowy.

Nieruchomość jest niezabudowana - nie znajdują się na niej żadne budynki ani budowle.

W związku z tym, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w zakresie skutków planowanych działań na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Spółka Jawna została zarejestrowana w KRS (...) 2024.

Planowana data nabycia Nieruchomości w formie darowizny to grudzień 2024 oraz wniesienia jej aportem do Spółki Jawnej to I kwartał 2025.

Z tytułu aportu do Spółki Jawnej Podatnik uzyska prawa i obowiązki związane z wniesieniem wkładu do Spółki Jawnej, tj. m.in. prawo do wycofania wkładu ze Spółki Jawnej, prawo do udziału w zysku Spółki Jawnej.

Wartość dokonanego aportu będzie odpowiadać wartości rynkowej Nieruchomości.

W okresie pomiędzy nabyciem Nieruchomości w darowiźnie a wniesieniem aportem do Spółki Jawnej Wnioskodawczyni nie będzie wykorzystywała Nieruchomości do jakichkolwiek celów, tj. nie będzie wykorzystywała Nieruchomości do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czynności zwolnionych od podatku VAT, czy do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni w okresie przed wniesieniem aportu do Spółki Jawnej nie udostępniała/nie będzie udostępniała Nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia) lub innej umowy o podobnym charakterze.

Wnioskodawczyni w okresie przed wniesieniem aportu do Spółki Jawnej nie podejmowała/nie będzie podejmowała działań, żeby uatrakcyjnić przedmiotową Nieruchomość lub podnieść jej wartość, w szczególności nie będzie wznosiła ogrodzenia, wydzielała dróg wewnętrznych, dokonywała uzbrojenia Nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie udzieli/udzieliła podmiotom trzecim pełnomocnictwa do występowania w jej imieniu w sprawach, które dotyczą przedmiotowej Nieruchomości.

W przeszłości ( ostatnie 15 lat) Wnioskodawczyni dokonała następujących odpłatnych czynności zbycia nieruchomości: (...) 2011 - sprzedaż mieszkania w (...), majątek osobisty posiadany wiele lat, (...)  2016 - sprzedaż mieszkania w (...), majątek osobisty posiadany wiele lat. Żadna z ww. transakcji nie była opodatkowana VAT, Wnioskodawczyni występowała jako podmiot niebędący podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni nie dokonała innych odpłatnych transakcji zbycia nieruchomości.

Pytanie

1)Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, czynność wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego Nieruchomości do Spółki Jawnej przez Wnioskodawczynię, będzie podlegała przepisom ustawy o VAT?

2)W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, planowane wniesienie Nieruchomości do Spółki Jawnej w formie dokonania wkładu niepieniężnego, będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Wniesienie w drodze aportu Nieruchomości do Spółki Jawnej przez Wnioskodawczynię nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ dokonanie tej czynności będzie jednorazowe, z majątku prywatnego i w związku z tym, na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, z tytułu tej czynności Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT.

Uzasadnienie

Co do zasady, wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki Jawnej może spełniać definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym, w rozumieniu art. pkt 22 ustawy VAT, uznawane jest za sprzedaż.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnikami - według ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą, istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Jednocześnie, o działalności gospodarczej można mówić również w sytuacji wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, okolicznością przesądzającą o uznaniu planowanej czynności aportu Nieruchomości za niepodlegającą ustawie o VAT jest incydentalny charakter planowanego przez Wnioskodawczynię działania.

Jak wynika z przytoczonej definicji działalności gospodarczej - cechuje ją działanie zorganizowane i ciągłe. Tymczasem z okoliczności przedstawionych w zdarzeniu przyszłym wynika, że Wnioskodawczyni nabędzie Nieruchomość w drodze darowizny od swej mamy i następnie dokona jej zbycia w drodze wkładu niepieniężnego na rzecz Spółki Jawnej. Takiemu jednorazowemu działaniu nie można przypisać cech zorganizowania i ciągłości specyficznych dla działania w warunkach działalności gospodarczej. W związku z tym, nie można uznać, że Wnioskodawczyni działa w analizowanej sytuacji jako podatnik VAT, co skutkuje tym, że planowana dostawa Nieruchomości w postaci wkładu niepieniężnego do Spółki Jawnej nie jest czynnością podlegającą ustawie o VAT.

Powyższe potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 24 marca 2014 r. sygn. IBPP1/443-1193/13/BM: „(...) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. (...) Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportu nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności”.

Choć pojęcie „majątku prywatnego” nie pojawia się w treści analizowanych przepisów ustawy o VAT to zasadnym jest odwołanie się w tym zakresie do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Z orzeczenia tego wynika, że nawet jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT.

Przenosząc powyższe rozstrzygnięcie na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że aport do Spółki Jawnej Nieruchomości znajdującej się w majątku osobistym Wnioskodawczyni, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe potwierdzone zostało również w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w przypadku używania dobra inwestycyjnego, zainteresowany może na potrzeby podatku VAT dokonać wyboru i bądź zaliczyć to dobro w całości do majątku swojego przedsiębiorstwa, bądź pozostawić całość w ramach majątku prywatnego, wyłączając je tym samym całkowicie z systemu podatku VAT.

W związku z powyżej przytoczonymi przepisami oraz stanowiskami sądów i organów, należy uznać, że dokonując aportu Nieruchomości do Spółki Jawnej, Wnioskodawczyni nie będzie działać jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Planowany aport będzie stanowił realizację prawa do rozporządzania przez Wnioskodawczynię majątkiem prywatnym, który wcześniej nie był wykorzystywany ani przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że czynność wniesienia przez Wnioskodawczynię do Spółki Jawnej aportu w postaci Nieruchomości, nie należy traktować jako dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

W przypadku uznania Wnioskodawczyni za podatnika od towarów i usług na potrzeby opisanego w stanie faktycznym aportu Nieruchomości, czynność polegająca na wniesieniu Nieruchomości do Spółki Jawnej będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z powyższego przepisu należy wywieść, że opodatkowane są te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy o VAT - przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Powyższe oznacza, że generalnie, opodatkowane podatkiem od towarów i usług są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

W przedmiotowym przypadku Nieruchomość nie jest terenem budowlanym (przeznaczonym pod zabudowę), gdyż w momencie aportu nie będzie objęta istniejącym planem zagospodarowania przestrzennego ani przedmiotem wydanej decyzji o warunkach zabudowy nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy (towary) lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

Wobec powołanego art. 2 pkt 22 ustawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W świetle art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Przy tym, działalność gospodarcza powinna charakteryzować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, ponieważ związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Działalnością handlową, a więc i gospodarczą nie jest natomiast zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że jeśli osoba fizyczna sprzedaje swój majątek osobisty, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

Jak słusznie Pani wskazuje, pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dokonanej przez TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Przedmiotowe orzeczenie dotyczyło opodatkowania sprzedaży - przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej - części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy również przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi w tym zakresie zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że prowadziła Pani działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, którą obecnie Pani likwiduje (planowana likwidacja spółki cywilnej zakończy się do końca listopada b.r.). Nie jest Pani zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wraz z synem założyła Pani spółkę jawną (Spółka Jawna), która została zarejestrowana w KRS (...) 2024. W grudniu 2024 nabędzie Pani w formie darowizny od mamy, nieruchomość gruntową niezabudowaną (Nieruchomość), którą w I kwartale 2025 wniesie Pani aportem do Spółki Jawnej. Z tytułu aportu do Spółki Jawnej uzyska Pani prawa i obowiązki związane z wniesieniem wkładu do Spółki Jawnej, tj. m.in. prawo do wycofania wkładu ze Spółki Jawnej, prawo do udziału w zysku Spółki Jawnej. Wartość dokonanego aportu będzie odpowiadać wartości rynkowej Nieruchomości. Przedmiotem działalności Spółki Jawnej będzie podział Nieruchomości na działki, wzniesienie domów mieszkalnych na działkach i następnie sprzedaż zabudowanych nieruchomości na rzecz klientów.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy powzięła Pani wątpliwość, czy wniesienie aportu do Spółki Jawnej w postaci Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano, wniesienie aportu może spełniać przesłanki uznania go za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Istotne jest zatem, czy w związku z wniesieniem aportu podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wskazała Pani, że Nieruchomość nabędzie Pani od mamy w drodze darowizny. W okresie pomiędzy nabyciem Nieruchomości w darowiźnie a wniesieniem aportem do Spółki Jawnej nie wykorzystywała/nie będzie Pani wykorzystywała Nieruchomości do jakichkolwiek celów, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czynności zwolnionych od podatku VAT ani do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, nie udostępniała/nie będzie udostępniała Pani Nieruchomości w ww. okresie osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia) lub innej umowy o podobnym charakterze. Nie podejmowała i nie będzie Pani podejmowała działań, zmierzających do uatrakcyjnienia Nieruchomości lub podniesienia jej wartości, w szczególności nie będzie Pani wznosiła ogrodzenia, wydzielała dróg wewnętrznych, dokonywała uzbrojenia Nieruchomości. Poza tym, nie udzieliła/nie udzieli Pani podmiotom trzecim pełnomocnictwa do występowania w Pani imieniu w sprawach, które dotyczą przedmiotowej Nieruchomości. W ciągu ostatnich 15 lat, sprzedała Pani dwa mieszkania stanowiące majątek prywatny ( 2011r. i 2016r.). Żadna z ww. transakcji nie była opodatkowana VAT, a Pani występowała jako podmiot niebędący podatnikiem VAT.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że wniesienie przez Panią aportu w postaci Nieruchomości do Spółki Jawnej nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, który przesądza o tym, że aport Nieruchomości będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej.

Tym samym, wniesienie Nieruchomości aportem do Spółki Jawnej należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnosząc ww. aport do Spółki Jawnej będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej. W związku z tym, wniesienie Nieruchomości aportem do Spółki Jawnej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania 1, z którego wynika, że dokonując aportu Nieruchomości do Spółki Jawnej, nie będzie Pani działać jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy w związku z czym, aport Nieruchomości do Spółki Jawnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe.

Jednocześnie wyjaśniam, że nie odnieśliśmy się do pytania 2, ponieważ oczekiwała Pani odpowiedzi na ww. pytanie w przypadku uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług w związku z opisanym we wniosku aportem Nieruchomości. Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika natomiast, że nie będzie Pani podatnikiem VAT z tytułu wniesienia przedmiotowego aportu i czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Pani syna.

Wyjaśniam również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).