Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania darowizny zespołu składników materialnych i niematerialnych za zbycie przedsiębiorstwa wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 1 kwietnia 2007 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEiDG w zakresie usług gastronomicznych, polegającą głównie na sprzedaży lodów własnego wyrobu - tradycyjnych (gałkowych), włoskich i tzw. świderków. Ponadto, w menu Pana lokalu znajdują się takie produkty jak: kawa, gofry, napoje bezalkoholowe, koktajle itp. Przeważającym przedmiotem Pana działalności jest PKD 56.10.A - restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Wśród pozostałych kodów PKD znajduje się między innymi 10.52.Z - produkcja lodów. Rozlicza się Pan na podstawie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Z uwagi na sezonowość zbytu głównego produktu w Pana działalności, tj. lodów, od kilku lat prowadzi Pan sezonową działalność - od marca do października.

Ze względu na wiek (72 lata) planuje Pan zakończyć tę działalność, a firmę przekazać synowi na podstawie notarialnie poświadczonej umowy darowizny. Przed wieloma laty, tę firmę tworzył Pan z myślą przekazania jej w przyszłości synowi, stąd nawet nazwa „(...)”, bowiem syn ma na imię (...).

Od 2018 roku syn prowadzi własną, odrębną (pod innym adresem), zarejestrowaną w CEiDG działalność gospodarczą, także posiada już niezbędne umiejętności do prowadzenia firmy, wyraża wolę przejęcia Pana przedsiębiorstwa i zamierza kontynuować jego działalności w przyszłości. Od dnia przejęcia Pana firmy, syn będzie czynnym podatnikiem VAT.

W związku z prowadzoną przez Pana działalnością, w skład majątku firmy, na dzień jej przekazania synowi wejdą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe, a w szczególności:

• logo firmy i jej nazwa;
• środki trwałe;
• wyposażenie;
• zapasy towarów i materiałów;
• baza danych dostawców;
• materiały marketingowe;
• profil w mediach społecznościowych;
• monitoring lokalu.

Ponadto, na syna zostaną przeniesione prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach prowadzonej przez Pana działalności:

• umowa dzierżawy lokalu, dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów;
• umowa na dostawę energii elektrycznej;
• umowa z biurem rachunkowym;
• umowa z dostawcą telekomunikacji;
• umowa ubezpieczenia nieruchomości i działalności.

Na dzień dzisiejszy wiadomo, że kontrahenci najważniejszych umów, tj. mających decydujący wpływ na możliwość kontynuowania działalności firmy, wyrażą zgodę na dokonanie cesji, bowiem albo przewidując tę sytuację i podczas zawierania wprowadzono zapisy umożliwiające tę operację - dotyczy to umowy dzierżawy lokalu, dostawy wody i odprowadzania ścieków oraz odbioru odpadów, albo uzyskano już ustną zgodę na przeniesienie praw i obowiązków na syna.

Poza wyżej wymienionymi składnikami Pana przedsiębiorstwa, w ramach darowizny przekazana zostanie dokumentacja firmy będąca w posiadaniu biura rachunkowego prowadzącego księgowość oraz dokumenty przechowywane w jego siedzibie jak:

• receptury produkcyjne;
• wykazy alergenów;
• zatwierdzone przez SANEPID procedury „dobrych praktyk sanitarnych”;
• ochrony danych osobowych;
• cenniki;
• zestawienia towarów i kodów do kas fiskalnych.

W chwili przekazywania darowizny wszelkie należności i zobowiązania będą uregulowane.

Po podpisaniu umowy darowizny, protokołu przekazania składników majątku firmy, przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z umów, zamierza Pan zlikwidować tę działalność, a syn będzie ją kontynuował pod swoją firmą z wykorzystaniem zespołu składników materialnych i niematerialnych otrzymanych w darowiźnie.

Pytanie

Czy dokonana przez Pana w przyszłości darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana oceny, planowana przez Pana darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

Według art. 2 pkt 6 tej ustawy przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez „dostawę towarów” rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy o VAT, to znaczy, że „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem własności, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ponadto, „zbycie przedsiębiorstwa” podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Z uwagi na fakt, że ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”, dla potrzeb przepisów podatkowych przyjęto stosowanie definicji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny i zgodnie z tym przepisem „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Zgodnie art. 55² Kodeksu cywilnego „Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczegółowych”.

Mając na uwadze przytoczoną wyżej definicję przedsiębiorstwa, należy podkreślić, że ustawodawca definiuje przedsiębiorstwo jako zespół niematerialnych i materialnych składników, a użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego sformułowanie „w szczególności” sugeruje, że jest to tylko przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa, tzn., że w jego skład mogą wchodzić inne, niewymienione w tym artykule elementy, jak też brak któregoś z wymienionych elementów nie pozbawia zespołu składników materialnych i niematerialnych przymiotu przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 55¹ Kodeks cywilny, wskazał jedynie przykładowe elementy wchodzące w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa. Wynika stąd, że nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, że bez ich zbycia nie można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. Natomiast ważne jest, aby przedmiot zbycia jako przedsiębiorstwo stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, a składniki materialne i niematerialne były powiązane ze sobą w taki sposób, że można mówić o nich jak o zespole zachowującym funkcjonalne związki pomiędzy nimi tak, że przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

W Pana ocenie, skoro przez wiele lat, z powodzeniem, prowadził Pan działalność gospodarczą w oparciu o składniki wymienione w niniejszym wniosku, stanowią one całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym oraz pozostają ze sobą w takich relacjach, że można o nich mówić jak o zorganizowanym przedsiębiorstwie, a działalność tego przedsiębiorstwa będzie mogła być kontynuowana, bez żadnych przeszkód, przez obdarowanego.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego transakcja zbycia przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy wymienione w tym artykule elementy (jeśli występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy - co w omawianym przypadku będzie miało miejsce.

Na podstawie analizy okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa, Pana zdaniem transakcja darowizny prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa na rzecz syna będzie wyłączona z opodatkowania w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jako zbycie przedsiębiorstwa.

Powołując się na linię orzeczniczą organów podatkowych i sądownictwa można w tym miejscu przytoczyć wyrok z 27 listopada 2003 r., w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Zita-Modes (C-497/1) stwierdził, że (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części należy interpretować tak, iż obejmuje ona zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów i produktów.

Z przytoczonego orzeczenia wynika, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa - co będzie miało miejsce w przypadku przejęcia Pana przedsiębiorstwa przez syna.

Nieodpłatne przekazanie członkowi najbliższej rodziny przedsiębiorstwa przed formalną jego likwidacją można uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, w związku z tym czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Stanowisko to potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z 15 grudnia 2021 r. (0111-KDIB3-2.4012.700.2021.4.SR).

W kolejnej interpretacji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej (nr 0114-KDIP3-1.4011.566.2018.3.MT) stwierdził, co następuje: przedmiotem darowizny na rzecz syna będzie przedsiębiorstwo - wnioskodawca wskazuje to wprost w opisie sprawy podając również, że syn będzie kontynuował prowadzenie działalności przedsiębiorstwa. Zatem czynność ta - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,  np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to z art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że:

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5(8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Należy podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W złożonym wniosku wskazał Pan, że od 1 kwietnia 2007 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych, polegającą głównie na sprzedaży lodów własnego wyrobu. Ze względu na wiek planuje Pan zakończyć tę działalność, a firmę przekazać synowi na podstawie umowy darowizny.

Jak wynika z wniosku, w skład darowizny wejdą wszystkie składniki majątkowe Pana przedsiębiorstwa, a w szczególności:

• logo firmy i jej nazwa;
• środki trwałe;
• wyposażenie;
• zapasy towarów i materiałów;
• baza danych dostawców;
• materiały marketingowe;
• profil w mediach społecznościowych;
• monitoring lokalu;
• prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach prowadzonej przez Pana działalności:
• umowa dzierżawy lokalu, dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów;
• umowa na dostawę energii elektrycznej;
• umowa z biurem rachunkowym;
• umowa z dostawcą telekomunikacji;
• umowa ubezpieczenia nieruchomości i działalności;
• dokumentacja firmy będąca w posiadaniu biura rachunkowego prowadzącego księgowość oraz dokumenty przechowywane w jego siedzibie jak:
• receptury produkcyjne;
• wykazy alergenów;
• zatwierdzone przez SANEPID procedury „dobrych praktyk sanitarnych”;
• ochrony danych osobowych;
• cenniki;
• zestawienia towarów i kodów do kas fiskalnych.

W chwili przekazywania darowizny wszelkie należności i zobowiązania będą uregulowane.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą tego, czy darowizna ww. składników majątkowych składających się na Pana przedsiębiorstwo będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przedmiotem darowizny na rzecz syna będą wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład Pana przedsiębiorstwa.

Co istotne w sprawie, po dokonaniu darowizny ww. składników przedsiębiorstwa na rzecz syna, zamierza Pan zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą, a syn będzie ją kontynuował pod swoją firmą z wykorzystaniem zespołu składników materialnych i niematerialnych otrzymanych w darowiźnie.

W analizowanej sprawie należy więc zgodzić się z Panem, że przedmiot planowanej darowizny na rzecz syna będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a tym samym jego darowizna będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).