Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych Działek i nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 23 grudnia 2024 r. (wpływ 30 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która w drodze darowizny z 1994 r. oraz 2001 r. otrzymała od swojego ojca niezabudowane działki nr 1 oraz 2. Z uwagi, że Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał powyższych działek oraz nie miał planów co do ich zagospodarowania, podjął decyzję o sprzedaży.

Pocztą pantoflową do Wnioskodawcy zgłosiła się osoba zainteresowana zakupem powyższych działek (dalej; „Nabywca”). Z uwagi na regulacje ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 423), zbycie gruntów rolnych o powierzchni przekraczającej 0,3 ha możliwe jest tylko na rzecz określonej grupy podmiotów oraz po spełnieniu przewidzianych ustawą przesłanek, co istotnie ogranicza krąg potencjalnych nabywców. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki stanowiły grunty rolne o istotnym obszarze, Wnioskodawca celem umożliwienia ich zbycia dokonał podziału oraz doprowadził do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.

Działka numer 1 została podzielona w 2022 r. na działki o numerach: 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 oraz 12. Natomiast działka numer 2 została podzielona w 2021 r. na działki o numerach 13, 14 i 15.

W dniu 29 marca 2024 r. Wnioskodawca sprzedał Nabywcy niezabudowaną nieruchomość rolną, na którą składają się działki o numerach ewidencyjnych 6, 7, 10, 11 o łącznej powierzchni 0,2719 ha oraz udział wynoszący 4/14 części w niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 16 i 17 (stanowiące wewnętrzne drogi dojazdowe) o łącznej powierzchni 0,1991 ha. W ramach tej samej umowy z dnia 29 marca 2024 r. Wnioskodawca zobowiązał się do zawarcia umowy sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej, na którą składają się działki o numerach ewidencyjnych: 13, 14, 15, 3, 4, 5, 8, 9 oraz 12 o łącznej powierzchni 0,7203 ha oraz udział wynoszący 9/14 części niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 16 i 17 o łącznej powierzchni 0,1991 ha. Do sprzedaży tej ma dojść do końca listopada 2024 r. Na potrzeby niniejszego wniosku wszystkie powyższe działki, które Wnioskodawca sprzedał i ma sprzedać na rzecz tego samego Nabywcy, tj. działki numer 6, 7, 10, 11, udział 4/14 części działek oznaczonych nr 16 i 17 oraz działki numer 13, 14, 15, 3, 4, 5, 8, 9, 12 oraz udział 9/14 części działek oznaczonych nr 16 i 17 będą zwane dalej „Działkami”.

Wnioskodawca od 1988 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli kuchennych, z tytułu której jest również zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Sprzedaż Działek nie była (w stosunku do już sprzedanych działek) i nie będzie (w stosunku do przyszłej sprzedaży) związana z prowadzoną działalnością. Działki nigdy nie były składnikiem majątku prowadzonej działalności i nie były wykorzystywane do ich prowadzenia, ich sprzedaż odbyła się/odbędzie się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca nie uzbrajał terenu, nie ogradzał go i nie podejmował żadnych czynności zmierzających do ich uatrakcyjnienia i zwiększenia ich atrakcyjności. Środki uzyskane ze sprzedaży Działek zostaną przeznaczone na cele prywatne. Wnioskodawca nie zamierza zajmować się obrotem nieruchomościami.

Jak wskazano powyżej, nabywcą wszystkich Działek jest ten sam podmiot. Podział na dwie transakcje sprzedaży wynikał z konieczności pozyskania środków pieniężnych przez Nabywcę, które musiało zostać rozłożone w czasie. Wnioskodawca nie korzystał z usług żadnej agencji nieruchomości, nie wystawiał również żadnych ogłoszeń na portalach internetowych. Nie udzielał również Nabywcy żadnych pełnomocnictw przed sprzedażą Działek.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1)Działka nr 16 powstała z podziału działki nr 1 w 2022 r., natomiast działka nr 17 powstała z podziału działki nr 1 w 2021 r.

2)Oprócz działek wymienionych we wniosku o interpretację, Wnioskodawca posiada jedną nieruchomość gruntową zabudowaną domem jednorodzinnym, w którym mieszka oraz budynkiem gospodarczym, w którym wykonuje czynności związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą w zakresie produkcji mebli.

a)Ww. nieruchomość Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od rodziców w dniu 11 marca 1985 r.

b)Ww. nieruchomość nabył w drodze darowizny w celu wykorzystywania jej na cele mieszkaniowe (oraz w części do wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą w zakresie produkcji mebli).

c)jak Wnioskodawca wskazał wyżej, od momentu wejścia w posiadanie ww. nieruchomości, była ona przez niego wykorzystywana do celów mieszkaniowych (oraz w części do wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w zakresie produkcji mebli).

d)Ww. nieruchomości nie były i nie są przez Wnioskodawcę udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

3)Oprócz wskazanych we wniosku nieruchomości Wnioskodawca dokonał jednej (incydentalnej) sprzedaży nieruchomości niezabudowanej. Poniżej Wnioskodawca udziela odpowiedzi w zakresie tej sprzedaży:

a)Była to nieruchomość niezabudowana składająca się z działek o numerach ewidencyjnych 18, 19, 20 i 21 o łącznej powierzchni zaledwie 0,0579 ha. Nieruchomość była położona w ....

b)Ww. nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta w drodze darowizny i sprzedaży w dniu 17 listopada 2004 r. W roli wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, że 1/2 części działki została przez Wnioskodawcę nabyta w drodze darowizny od teściowej, natomiast 1/2 części działki została nabyta w drodze kupna od wujka.

c)Ww. nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta w celu ulokowania zaoszczędzonych środków pieniężnych oraz zabezpieczenia przyszłości dzieci.

d)Ww. nieruchomość, od momentu wejścia w jej posiadanie do chwili sprzedaży, nie była przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywana, dlatego też Wnioskodawca podjął decyzję o jej sprzedaży.

e)Sprzedaży Wnioskodawca dokonał w dniu 31 marca 2016 r. Decyzja o sprzedaży została podjęta z uwagi na tymczasowe problemy finansowe rodziny i konieczność pozyskania dodatkowych środków pieniężnych.

f)Sprzedana niezabudowana nieruchomość składała się z działek o numerach ewidencyjnych 18, 19, 20 i 21 (4 działki) o łącznej powierzchni 0,0579 ha.

g)Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości zostały przeznaczone na zaspokojenie potrzeb rodziny Wnioskodawcy, w szczególności na wsparcie finansowe synów. Część środków pieniężnych została również przeznaczona na prace remontowe w domu jednorodzinnym, w którym Wnioskodawca zamieszkuje.

4)Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2024 poz. 361 ze zm.).

5)Wnioskodawca udziela odpowiedzi odrębnie dla każdej działki:

-działka oznaczona nr 6 nie była, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 7 nie była, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 10 nie była, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 11 nie była, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-udział 4/14 części działki oznaczonej nr 16 nie był, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywany,

-udział 4/14 części działki oznaczonej nr 17 nie był, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywany,

-działka oznaczona nr 13 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 14 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 15 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 3 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 4 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 5 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 8 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 9 nie był i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-działka oznaczona nr 12 nie była i nie jest, od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywana,

-udział 9/4 części działki nr 16 nie był i nie jest, od momentu jego nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywany,

-udział 9/4 części działki nr 17 nie był i nie jest, od momentu jego nabycia do momentu sprzedaży, w żaden sposób wykorzystywany.

6)Żadna z działek objętych zakresem pytania nr 1 wniosku nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż Działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji (oznaczone jako pytanie nr 1 we wniosku)?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż Działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawcy nie należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji.

W świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. „Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegająca opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.324.2019.2.ZD). W konsekwencji, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyżej przywołanych przepisów wynika, że aby podmiot mógł zostać uznany za podatnika VAT musi dokonać czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z kolei warunkiem uznania działalności podmiotu za działalność gospodarczą jest wykonywanie jej w sposób ciągły i zorganizowany.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 lutego 2017 r. wskazał, że „pojęcie działalności gospodarczej, zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT, ma charakter bardzo szeroki. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Takie aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych (pkt 40 wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r.). Aktywność tego rodzaju nie należy do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności” (sygn. akt I FSK 1241/15).

Mając na względzie powyższe rozważania wskazać należy, że Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań charakterystycznych dla profesjonalisty zajmującego się obrotem nieruchomościami. Nie ponosił żadnych nakładów zmierzających do zwiększenia ich wartości, czy też atrakcyjności Działek. Wnioskodawca nie uzbrajał przedmiotowych Działek, nie budował wokół nich ogrodzenia ani nie utwardzał dróg wewnętrznych.

Jak wskazano w opisie, z uwagi na regulacje ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz. U z 2024 r. poz. 423), zbycie gruntów rolnych o powierzchni przekraczającej 0,3 ha możliwe jest tylko na rzecz określonej grupy podmiotów oraz po spełnieniu przewidzianych ustawą przesłanek, co istotnie ogranicza krąg potencjalnych nabywców. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe Działki stanowiły grunty rolne o istotnym obszarze, Wnioskodawca celem umożliwienia ich zbycia na Nabywcę, który sam się do niego zgłosił, dokonał podziału oraz doprowadził do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 16 maja 2023 roku sygn. II FSK 21/23 „Gospodarowanie własnym mieniem nie może zostać zarezerwowane wyłącznie do czynności jednorazowych. Sukcesywne zbywanie działek jako części wydzielonych z jednego zbioru (jednej nieruchomości gruntowej) nie świadczy o systematycznych, ciągłych działaniach związanych z profesjonalnym nabywaniem i sprzedażą nieruchomości o zorganizowaniu w świetle art. 5a pkt 6 u p.d.o.f. nie może świadczyć też uzyskanie warunków zabudowy, które w efekcie podniosły wartość działek”. Z kolei w wyroku z dnia 29 czerwca 2023 roku sygn. II FSK 182/23 NSA podniósł „Przy ocenie charakteru sprzedaży dokonywanej przez podatnika nie może decydować liczba i zakres transakcji. Jednorazowe zbycie dużego majątku może być bowiem trudne czy mniej korzystne, niż podzielonego.”

Uznać należy, że Wnioskodawcy nie sposób przypisać zorganizowania ani ciągłości, z uwagi, iż nigdy nie trudnił się i nie zamierza się zajmować handlem nieruchomości. Sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie czynnością sprowadzającą się wyłącznie do zarządu majątkiem prywatnym, a powyżej opisana czynność podziału działek i uzyskania warunków zabudowy była wymagana do sfinalizowania transakcji z Nabywcą, który zgłosił się do Wnioskodawcy z chęcią zakupu pierwotnych działek numer 1 oraz 2.

Jak wyjaśnił WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 6 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Bd 451/23 „Typowa działalność w zakresie obrotu nieruchomościami polega na tym, że w stosunkowo krótkim czasie nabywa się nieruchomość, podejmuje się czynności w bliskim okresie czasu mające na celu przekształcenie na cele budowlane, podział nieruchomości, doprowadzenie mediów oraz przeprowadza się szeroką akcję marketingową mająca na celu jak najszybszą sprzedaż nieruchomości z dużym zyskiem Czyniąc to, angażuje się przy tym znaczne środki.” Na kanwie przedmiotowej sprawy nie występują żadne powyższe okoliczności, które mogłyby sugerować profesjonalny charakter działań Wnioskodawcy. NSA w wyroku I FSK 427/23 z dnia 4 czerwca 2023 roku słusznie skonstatował, iż „Nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.”

Czynności sprzedaży w żadnej mierze nie mają charakteru zorganizowanego i ciągłego, a Wnioskodawca nie zajmuje się sprzedażą nieruchomości w sposób zawodowy. W zakresie obrotu nieruchomościami nie posiada żadnego doświadczenia. Nie zamierza również w przyszłości trudzić się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca z zawodu jest stolarzem i zajmuje się tylko i wyłącznie tą profesją.

Podkreślić ponownie należy, iż podatnikiem podatku VAT nie jest ten, kto „jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2018 r., nr 0112-KDIL4.4012.316.2018.2.TKU).

Wnioskodawca będzie jedynie rozporządzać majątkiem prywatnym, a jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C 155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I 3013, pkt 32).” Wnioskodawca na gruncie przywołanych w niniejszym wniosku przepisów oraz orzecznictwa - z naciskiem na stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - wskazuje, że w rozpatrywanej sprawie nie znajduje się żadnych podstaw do uznania dokonanej i planowanej sprzedaży Działek za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej. Nie można zatem uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w stosunku do tej transakcji. Byłoby to niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz wyrażonym w przywołanym wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwość Unii Europejskiej. Wnioskodawca w stosunku do opisanych transakcji nie dokonywał żadnych czynności wpisujących się w definicję działalności gospodarczej. Potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca znajduje w szeregu wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji, m.in. interpretacji z dnia 20 sierpnia 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.280.2020.2.PG, interpretacji z dnia 5 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL3.4012.532.2020.3.AW.

Mając powyższe na względzie, w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż Działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawcy nie należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Pana. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.