Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 listopada 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek z 14 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczenia importu usług.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG z przeważającym zakresem działalności PKD: 79.90.A, PKWIU 79.90.20.0 - tj. działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych. Dochody z działalności gospodarczej opodatkowuje Pan podatkiem liniowym. Posiada Pan status czynnego podatnika VAT. Rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Posiada Pan wyłączną siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.
Świadczy Pan usługi dla klientów indywidualnych polegające na zorganizowaniu wyprawy kamperowej do różnych miejsc w Unii Europejskiej. Rozlicza się Pan na zasadzie VAT marża.
Wyprawa kamperowa polega na zebraniu pewnej liczby osób posiadających własne lub wypożyczone kampery, gdzie pełni Pan jednocześnie funkcję pilota, przewodnika, opiekuna, osoby robiącej rezerwacje i organizującej wycieczki rowerowe i wieczorki zapoznawcze.
Dla klientów dokonuje Pan rezerwacji biletów promowych na trasie promu z Estonii do Finlandii oraz z Włoch na Sardynię czyli w obrębie Unii Europejskiej, ale poza Polską. Zakupione rezerwacje są odsprzedawane jako składnik ceny wyprawy kamperowej i są częścią składową pakietu zawierającego także inne usługi związane z wyprawą. Do rozliczeń stosuje Pan szczególne zasady obliczania podatku w systemie VAT marża. Nabywcami powyższych usług są podatnicy oraz osoby nie będące podatnikami.
Rezerwacje na przeprawę promową dokonywane są drogą mailową. Zapłaty dokonuje Pan we własnym imieniu za wszystkich uczestników wyprawy przelewem na rachunek przewoźnika na podstawie wystawionej faktury. Przewoźnicy wystawiają faktury na Pana dane i z Pana europejskim nr NIP, są także podane ich europejskie nr NIP z przedrostkiem FI lub DE.
Obaj przewoźnicy mają pełną listę osób z ich danymi osobowymi oraz numerami rejestracyjnymi. Przewoźnik na trasie Włochy-Sardynia oprócz faktury wystawionej dla Pana wystawia także osobne bilety z danymi osobowymi pasażerów oraz nr rejestracyjnym samochodu. Aby wjechać na prom należy pokazać taki bilet obsłudze.
Przewoźnik na trasie Estonia-Finlandia także posiada pełną listę pasażerów oraz numery rejestracyjne samochodów, tu jednak oprócz faktury nie ma dodatkowych biletów, a wjeżdża się na prom podając nazwiska pasażerów.
Przewoźnicy nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Wystawiają faktury bez polskiego podatku.
Na trasie promu z Włoch na Sardynię dla wszystkich osób podróżujących zamawiane są kajuty do spania ponieważ podróż trwa nocą ok. 10 godzin. Na trasie Estonia-Finlandia podróż trwa tylko 2 godziny więc nie ma potrzeby zamawiania kajut. Na obu promach kampery są przewożone razem z innymi samochodami osobowymi w specjalnych lukach do przewozu samochodów.
Pytanie
Czy nabywając usługi transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie poza Polską ale na terenie Unii Europejskiej ma Pan obowiązek rozliczania importu usług. Jeżeli wystąpi taki obowiązek jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować?
Pana stanowisko w sprawie
Nabywane od zagranicznych przewoźników usługi transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową poza Polską, ale na terenie UE nie powinny być traktowane przez Pana jako import usług. Usługa ta powinna być opodatkowana przez wykonawcę usługi, a Pan jako nabywca nie ma obowiązku rozliczenia importu usług.
Import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u., oznacza zakup za granicą usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest krajowy usługobiorca, zgodnie z przesłankami zawartymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. Warunkiem zaistnienia importu usług u krajowego podatnika jest to, aby miejsce świadczenia nabywanej usługi, ustalone według reguł wskazanych w art. 28b-28n u.p.t.u., znajdowało się na terytorium Polski, a usługodawca nie był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od wykonanego świadczenia.
Regulacje, które należy zastosować w opisanym przypadku wynikają z art. 28f ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Norma prawa stanowi, że miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.
Regulacja ta znajduje swoje zastosowanie niezależnie od tego, jaki jest status beneficjenta usługi. Oznacza to, że regulacja ta dotyczy tak świadczenia usług na rzecz podatników jak i podmiotów niebędących podatnikami. Powołana norma znajduje swoje zastosowanie bez względu na to na jakiej trasie świadczona jest usługa, a zatem bez znaczenia dla opodatkowania usług transportu pasażerów pozostaje fakt, czy transport jest wykonany pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej czy też odbywa się np. na trasie pomiędzy krajem członkowskim a krajem trzecim. Na tle regulacji unijnych analogiczny zapis wynika z treści art. 48 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Treść powołanej regulacji brzmi: miejscem świadczenia usług przewozu osób jest miejsce, w którym odbywa się przewóz, biorąc pod uwagę pokonywane odległości.
W opisanym przypadku transportu pasażerów świadczeniodawcą jest firma nieposiadająca siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Transport wykonany jest na trasach unijnych z Estonii do Finalndii i z Włoch do Włoch (Sardynia).
Zobowiązanym do zapłaty podatku jest podmiot, który te usługi wykonał. Nabywca tej usługi nie ma obowiązku rozliczenia importu usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:
przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:
przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Według art. 2 pkt 9 ustawy:
przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a ustawy wynika, że:
na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy:
1.podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2.działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną art. 28b ust. 1 ustawy:
miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
W myśl art. 28c ust. 1 ustawy:
miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.
Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje w zakresie miejsca świadczenia.
I tak, w myśl art. 28f ust. 1 ustawy:
miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.
Z powyższego wynika zatem, że co do zasady, w przypadku usług transportu pasażerów, miejscem ich świadczenia (opodatkowania) jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, niezależne od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej) lub nabywcy usługi.
Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a.usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b.usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Przy czym zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy:
w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.
Ponadto zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 1328, dalej rozporządzenie):
w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu:
1) osób lub
2) towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy
- miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.
Natomiast w myśl art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy:
przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że transportem międzynarodowym pasażerów będzie przewiezienie (przemieszczenie) osób z kraju do innego państwa i z innego państwa do kraju oraz przejazd (przemieszczenie), w ramach tranzytu, na pewnym odcinku przez terytorium kraju, gdy podróż rozpoczyna się i kończy poza terytorium kraju.
Zgodnie natomiast z definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego PWN, słowo „transport” oznacza „przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji”, „środki lokomocji służące do przewozu ludzi i ładunków”, „ogół środków i działań związanych z przewozem ludzi i ładunków”.
Celem usługi transportowej jest, co do zasady, stricte przemieszczanie osób lub towarów. Należy przy tym zauważyć, że usługa ta może być środkiem do zrealizowania (wykorzystania) innych usług, niekiedy nadrzędnych w stosunku do transportu.
Stosownie do treści art. 83 ust. 4 ustawy:
nie jest usługą, o której mowa w ust. 3, przewóz osób lub towarów w przypadku gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu.
Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan status czynnego podatnika VAT. Świadczy Pan usługi dla klientów indywidualnych polegające na zorganizowaniu wyprawy kamperowej do różnych miejsc w Unii Europejskiej. Rozlicza się Pan na zasadzie VAT marża. Wyprawa kamperowa polega na zebraniu pewnej liczby osób posiadających własne lub wypożyczone kampery, gdzie pełni Pan jednocześnie funkcję pilota, przewodnika, opiekuna, osoby robiącej rezerwacje i organizującej wycieczki rowerowe i wieczorki zapoznawcze. Dla klientów dokonuje Pan rezerwacji biletów promowych na trasie promu z Estonii do Finlandii oraz z Włoch na Sardynię czyli w obrębie Unii Europejskiej, ale poza Polską. Zakupione rezerwacje są odsprzedawane jako składnik ceny wyprawy kamperowej i są częścią składową pakietu zawierającego także inne usługi związane z wyprawą.
Rezerwacje na przeprawę promową dokonywane są drogą mailową. Zapłaty dokonuje Pan we własnym imieniu za wszystkich uczestników wyprawy przelewem na rachunek przewoźnika na podstawie wystawionej faktury. Przewoźnik na trasie Włochy-Sardynia oprócz faktury wystawionej dla Pana wystawia także osobne bilety z danymi osobowymi pasażerów oraz nr rejestracyjnym samochodu. Aby wjechać na prom należy pokazać taki bilet obsłudze. Przewoźnik na trasie Estonia-Finlandia także posiada pełna listę pasażerów oraz numery rejestracyjne samochodów, tu jednak oprócz faktury nie ma Pan dodatkowych biletów, a wjeżdża się na prom podając nazwiska pasażerów. Przewoźnicy nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Wystawiają faktury bez polskiego podatku. Na obu promach kampery są przewożone razem z innymi samochodami osobowymi w specjalnych lukach do przewozu samochodów.
Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy nabywając usługi transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie poza Polską ale na terenie Unii Europejskiej ma Pan obowiązek rozliczania importu usług.
Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy przede wszystkim wskazać, że warunkiem zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w związku z importem usług od podmiotów zagranicznych jest spełnienie przesłanek zarówno w odniesieniu do usługodawcy, jak i usługobiorcy. Istotne jest również ustalenie miejsca świadczenia nabywanych usług, bowiem o imporcie usług, po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, możemy mówić wtedy, gdy miejscem świadczenia usług jest terytorium Polski. Dlatego w celu ustalenia czy ma Pan obowiązek rozliczania importu usług należy przede wszystkim ustalić miejsce świadczenia i opodatkowania nabywanych przez Pana usług transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia.
Należy zauważyć, że transport pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia nie stanowi usługi transportu międzynarodowego osób, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, bowiem na żadnym odcinku nie przebiega przez terytorium kraju. Zatem w przypadku transport pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia miejsce świadczenia tych usług, jak i miejsce opodatkowania dokonanych czynności należy rozpatrywać w odniesieniu do art. 28f ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zatem ww. transport pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia nie jest opodatkowany na terytorium Polski. W konsekwencji, skoro nabywane przez Pana ww. usługi nie są opodatkowane w Polsce to nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy i nie jest Pan podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu importu usług transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia. Obowiązek rozliczenia świadczenia usług transportu pasażerów wraz z kamperami przeprawą promową na trasie Estonia-Finlandia i Włochy-Sardynia spoczywa na usługodawcy.
Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.