Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.911.2024.1.AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.911.2024.1.AK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 13 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług świadczonych zajęć edukacyjnych z zakresu matematyki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Interpretacja indywidualna dla świadczonych osobiście przez Panią usług edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych (studentów uczelni wyższych) z zakresu matematyki.

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną pod numerem NIP: , pod adresem: ul. …, polegającą na świadczeniu usług edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych (studentów uczelni wyższych) z zakresu matematyki. Działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych.

Prowadzi Pani zajęcia edukacyjne z zakresu matematyki dla osób uczęszczających do szkół podstawowych, szkół średnich oraz na studia wyższe. Zajęcia edukacyjne prowadzone przez Panią mają charakter zajęć indywidualnych oraz grupowych, utrwalających i poszerzających wiedzę uczniów w dziedzinie matematyki, którą nabywają w toku nauczania w placówkach systemu oświaty (publicznych lub niepublicznych).

Zajęcia edukacyjne prowadzi Pani osobiście. Nie jest Pani objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, nie posiada Pani również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego. Jest Pani absolwentem studiów pierwszego stopnia, posiadającym tytuł zawodowy licencjata matematyki. W trakcie tych studiów nabyła Pani wiedzę niezbędną do prowadzenia zajęć edukacyjnych, których dotyczy niniejszy wniosek. Zajęcia są prowadzone indywidualnie lub w grupach. W ich trakcie utrwalany jest materiał szkolny oraz nadrabiane są braki w wiedzy z wcześniejszych etapów edukacji. Z uczniami klas ósmych oraz maturalnych powtarzany jest materiał wymagany przez Centralną Komisję Edukacyjną na egzaminach państwowych (egzamin ósmoklasisty, egzamin maturalny). Ze studentami uczelni wyższych realizuje Pani zagadnienia wymagane odpowiednim sylabusem na danym kierunku.

Pani uczniowie otrzymują solidne przygotowanie matematyczne, nadrabiają zaległości i z przerabianymi tematami są „o krok” przed szkołą. Ma to na celu budowanie wśród uczniów poczucia własnej wartości, pewności siebie, wiary we własne możliwości. Tematy, z którymi uczniowie spotykają się w szkole są przerobione wcześniej na prowadzonych zajęciach. Dzięki temu uczniowie spotykając się z danym zagadnieniem po raz drugi w szkole - są oswojeni z nowym słownictwem, nowymi działaniami, liczbami. Co za tym idzie, przyswajają i uczą się więcej podczas szkolnych lekcji matematyki, są bardziej aktywni i pewniejsi siebie.

Stawia Pani uczniom realne cele, daje wyzwania, które pobudzają ich ciekawość i skłaniają do odkrywania nowych, nieznanych im dotąd, matematycznych obszarów. Trenuje Pani z nimi techniki rozwiązywania zadań tekstowych, wyprowadza wzory, pracuje z pomocami dydaktycznymi.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w wyżej wskazanym zakresie od września 2019 roku. Wcześniej, tj. od kwietnia 2018 prowadziła Pani działalność pod adresem ….. Ze względu na długi okres świadczonych przez Panią usług dysponuje Pani dużym doświadczeniem i kompetencjami zapewniającymi osiągnięcie przez uczestników prowadzonych przez Panią zajęć wysokich wyników w nauce.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku stosuje Pani dla świadczonych przez Panią usług zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak przewiduje Pani, iż w nieodległej przyszłości roczna wartość sprzedaży usług przekroczy kwotę 200 000 złotych.

Z tego względu powzięła Pani wątpliwości, czy w przyszłości będzie Pani zmuszona do opodatkowania prowadzonych zajęć edukacyjnych podatkiem od towarów i usług, czy też będzie Pani uprawniona do stosowania innego niż dotychczasowe.

Pytanie

Czy usługi świadczone przez Panią będą spełniały warunki zwolnienia od podatku od towarów i usług, określone w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Według Pani opisane w stanie faktycznym usługi, które prowadzi Pani korzystają ze zwolnienia. Zgodnie z postanowieniami art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm. zwana w dalszej części w skrócie ustawą o VAT) zwalnia z podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnieniu od VAT podlegają usługi prywatnego nauczania, o ile spełniają łącznie następujące warunki: obejmują materiał dydaktyczny realizowany przez przedszkola, szkoły lub uczelnie wyższe; są świadczone przez nauczycieli. Warto już w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dokonując wykładni przepisów dyrektywy VAT, które winny znaleźć odzwierciedlenie w systemach wewnętrznych poszczególnych państw (art. 132 ust. 1 lit. j dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), wyraźnie stwierdził, że formułowany w ramach zwolnienia z podatku zwrot „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie zdaniem TSUE przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni zwrotu „edukacja szkolna i uniwersytecka” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od towarów i usług w państwach członkowskich - z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób (wyrok TS z 14 czerwca 2007 r., C-445/05, Werner Haderer przeciwko Finanzamt Wilmersdorf, EU:C:2007:344 - dalej wyrok TS C-445/05, Werner Haderer).

Drugim warunkiem zastosowania omawianego zwolnienia jest przesłanka podmiotowa odnosząca się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. W ustawie o podatku od towarów i usług nie ma definicji słowa „nauczyciel”. Skoro w tej ustawie brak jest definicji legalnej zawartego w przepisie pojęcia nauczyciela, to należy je zatem rozumieć w znaczeniu, w jakim używa się go w języku potocznym. Wykładnia językowa ma bowiem zawsze pierwszeństwo przy dokonywaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego. „Nauczyciel” w znaczeniu potocznym to osoba, która naucza. Posiłkując się definicją słownikową, słowo „nauczyciel” można rozumieć w dwojaki sposób. Jako osobę trudniącą się uczeniem kogoś bądź jako czynnik kształtujący czyjąś świadomość, regulujący czyjeś postępowanie.

Nauczyciel jest zatem osobą, która przekazuje wiedzę i swoje umiejętności uczniom. Co istotne, ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też znaczenie językowe nie wymagają, by nauczyciel był kimś, kto posiada odpowiedni dyplom ukończenia studiów, czy też aby był zatrudniony w placówce oświatowej. Istotny jest tutaj aspekt funkcjonalny, tzn. pełnienie roli nauczyciela, a nie to, czy osoba ta ma formalne przygotowanie bądź wykształcenie pedagogiczne albo jest pracownikiem oświaty.

Powyższe znajduje swoje odzwierciedlenie także w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, gdzie stwierdzono m.in. że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto również może zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem, że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej (Wyrok TS z 28 stycznia 2010 r., C-473/08, Ingenieurburo Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I, EU:C:2010:47).

W rezultacie uznać należy, że w analizowanym stanie faktycznym zaistniałym u Pani zachodzi proces nauczania - nabywca usług uzyskuje wiedzę niezbędną w procesie edukacji szkolnej. Jest Pani zatem nauczycielem.

Pani zadaniem jest ułatwienie i przyspieszenie procesu przyswajania wiedzy w zakresie zagadnień przerabianych przez uczestników na zajęciach szkolnych oraz na zajęciach uczelni wyższej. Wobec tego jest spełniony drugi z warunków koniecznych do możliwości skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, działając jako nauczyciel, w świetle wymogów dyrektywy VAT-owskiej i przepisów ustawy o VAT. Prowadząc osobiście zajęcia z zakresu matematyki przekazuje Pani swoim uczniom niezbędną wiedzę, którą posiada na odpowiednio wysokim poziomie, wynikającym z dotychczasowego wykształcenia oraz doświadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu).

Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że:

Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).

Z kolei w wyroku TSUE z 14 czerwca 2007 r. C-445/05 w sprawie Werner Haderer, Trybunał wskazał, że:

„28. Ponadto, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy, nie wystarcza, aby lekcje obejmowały nauczanie na poziomie szkolnym lub uniwersyteckim; poza tym musi być to „nauczanie prywatne przez nauczycieli”.

29. Aczkolwiek z akt postępowania przed sądem krajowym wynika, że W. Haderer udziela lekcji jako nauczyciel, co nie zostało zakwestionowane ani przez państwa członkowskie, ani przez Komisję w uwagach przedstawionych na podstawie art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości, to jednak pojawia się pytanie, czy lekcje te są udzielane „prywatnie”.

30. To ostatnie określenie umożliwia odróżnienie usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy od usług wymienionych w tym samym ust. 1 pod lit. j), które są wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i na ich własną odpowiedzialność.

31. Do tych ostatnich usług można zaliczyć na przykład kursy indywidualne, w którym to przypadku zasadniczo istnieje związek pomiędzy treścią danej lekcji a kwalifikacjami nauczającego. W tym zakresie brzmienie art. 13 część A ust. 1 szóstej dyrektywy w żaden sposób nie sprzeciwia się temu, aby lekcje udzielane na rzecz większej liczby osób jednocześnie były objęte zwolnieniem ustanowionym w tym przepisie.”

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy prowadzone przez Panią zajęcia edukacyjne z zakresu matematyki dla osób uczęszczających do szkół podstawowych, szkół średnich oraz na studia wyższe spełniają kryteria uprawniające do zastosowania zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową jak i przedmiotową, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani zajęcia edukacyjne z zakresu matematyki dla osób uczęszczających do szkół podstawowych, szkół średnich oraz na studia wyższe. Zajęcia edukacyjne prowadzone przez Panią mają charakter zajęć indywidualnych oraz grupowych, utrwalających i poszerzających wiedzę uczniów w dziedzinie matematyki, którą nabywają w toku nauczania w placówkach systemu oświaty (publicznych lub niepublicznych). Zajęcia edukacyjne prowadzi Pani osobiście. Jest Pani absolwentem studiów pierwszego stopnia, posiadającym tytuł zawodowy licencjata matematyki. W trakcie tych studiów nabyła Pani wiedzę niezbędną do prowadzenia zajęć edukacyjnych, których dotyczy niniejszy wniosek. W ich trakcie utrwalany jest materiał szkolny oraz nadrabiane są braki w wiedzy z wcześniejszych etapów edukacji. Z uczniami klas ósmych oraz maturalnych powtarzany jest materiał wymagany przez Centralną Komisję Edukacyjną na egzaminach państwowych (egzamin ósmoklasisty, egzamin maturalny). Ze studentami uczelni wyższych realizuje Pani zagadnienia wymagane odpowiednim sylabusem na danym kierunku. Do dnia złożenia niniejszego wniosku stosuje Pani dla świadczonych przez Panią usług zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazany we wniosku zakres świadczonych przez Panią zajęć edukacyjnych z zakresu matematyki dla osób uczęszczających do szkół podstawowych, szkół średnich oraz na studia wyższe wskazuje, że stanowią one usługi nauczania na poziomie podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.

Natomiast w odniesieniu do przesłanki podmiotowej, zauważenia wymaga, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności, przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyrokach TSUE: C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz oraz C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer. Z wyroków tych wynika, że nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tę edukację. Tym samym posiadanie przez nauczyciela wiedzy i kwalifikacji pozwalających na pełnienie roli nauczyciela gwarantuje jakość świadczonych przez niego usług, które mają umożliwiać uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej, wykształcenie średnie, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru w jakim dana osoba ją zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj. do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.

Analiza wskazanych przez Panią okoliczności prowadzi do wniosku, że posiada Pani wiedzę i kwalifikacje z zakresu matematyki, zdobyte w oficjalnym systemie nauczania – jest Pani absolwentem studiów pierwszego stopnia, posiadającym tytuł zawodowy licencjata matematyki. Tym samym została spełniona również przesłanka podmiotowa określona w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W konsekwencji, analiza powołanych przepisów prawa, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz przedstawionych przez Panią okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że świadczone przez Panią zajęcia edukacyjne z zakresu matematyki dla osób uczęszczających do szkół podstawowych, szkół średnich oraz na studia wyższe będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.