Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.807.2024.2.AG

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.807.2024.2.AG

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową budynku Centrum wraz z wyposażeniem;

-prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy instalacji fotowoltaicznej;

-prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od kosztów związanych pośrednio i bezpośrednio z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej oraz funkcjonowaniem Centrum.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 grudnia 2024 r. (wpływ 17 grudnia 2024 r.) oraz pismem z 14 grudnia 2024 r. (wpływ 24 grudnia 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina Miasto (…) ( dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Gmina podlega centralizacji rozliczeń podatku VAT z jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym, tworząc z nimi wspólnie jednego podatnika podatku VAT. Gmina poprzez swoje jednostki / zakład budżetowy prowadzi działalność: zarówno opodatkowaną, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 361, dalej: ustawa o VAT), zwolnioną z VAT jak również działalność niepodlegającą opodatkowaniu, realizowaną na podstawie ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 609 z późn. zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”). Każda z jednostek / zakład budżetowy na fakturach sprzedaży jako sprzedawcę przedstawia dane Gminy, podając jako wystawcę dokumentu dane konkretnej jednostki / zakładu budżetowego, która faktycznie sprzedaży dokonuje. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku faktur zakupu - każda z jednostek / zakład budżetowy otrzymuje dokumenty, w których jako nabywca wskazana jest Gmina, a odbiorcą jest faktyczna jednostka / zakład budżetowy, dokonujące danego zakupu na swoje potrzeby. Jednostka / zakład budżetowy samodzielnie dokonuje bezpośredniej alokacji zakupów przyporządkowując, jakiego rodzaju działalności zakup dotyczy. Na tej podstawie podatek VAT naliczony albo nie jest odliczany albo jest odliczany: w całości, lub z uwzględnieniem wskaźników wyliczonych dla każdej jednostki budżetowej na podstawie art. 86 i 90 ustawy o VAT. Na podstawie dokumentów zakupu i sprzedaży w każdej jednostce/ zakładzie budżetowym dokonywane jest rozliczanie podatku VAT. Gmina Miasto (…) dokonuje scentralizowanych rozliczeń podatku VAT konsolidując rozliczenia wszystkich jednostek/ zakładu budżetowego.

Na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności w zakresie ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej. Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu wykonywania zadań Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami. W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się m.in. samorządowy zakład budżetowy oraz jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych (nieposiadające odrębnej od Gminy osobowości prawnej). Jedną z nich jest Centrum (…) (dalej: „Centrum”), której przedmiotem działalności jest udzielanie kompleksowego, spójnego i skoordynowanego wsparcia osobom uzależnionym i zagrożonym uzależnieniem. Centrum powierzono zadania izby wytrzeźwień wykonując zadanie własne jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 2151) organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy. Zgodnie ze statutem, do zadań Centrum należy:

1)świadczenie pomocy dla osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych oraz od uzależnień behawioralnych i zagrożonych uzależnieniem,

2)udzielanie rodzinom, w których występuje problem uzależnienia od substancji psychoaktywnych oraz behawioralnych, pomocy psychospołecznej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie,

3)prowadzenie profilaktycznej działalności edukacyjnej w zakresie uzależnień od substancji psychoaktywnych oraz uzależnień behawioralnych,

4)udzielanie porad i informacji dotyczących problemów związanych z uzależnieniem, współuzależnieniem i przemocą,

5)realizacja zadań izby wytrzeźwień w zakresie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości w ramach działu opieki nad osobami nietrzeźwymi na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz aktów wykonawczych,

6)wykonywanie wobec osób w stanie nietrzeźwości świadczeń higieniczno-sanitarnych,

7)udzielanie osobom w stanie nietrzeźwości pierwszej pomocy,

8)informowanie osób przyjętych do działu opieki nad osobami nietrzeźwymi o szkodliwości spożywania alkoholu, motywowanie do podjęcia leczenia oraz prowadzenie działalności profilaktycznej w zakresie uzależnień,

9)współpraca z właściwymi gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych, podmiotami określonymi w art. 21 ust 1. ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119, z późn. zm.) oraz innymi instytucjami i organizacjami, których działalności mają na celu przeciwdziałanie problemom alkoholowym i ich skutkom,

10)prowadzenie działalności informacyjnej dla mieszkańców miasta (…) w zakresie oferty terapeutycznej dla osób uzależnionych i członków ich rodzin.

Instytucja ta została powołana uchwałą Rady Miejskiej, co oznacza, że organizatorem jej działalności jest Gmina, a Prezydent Miasta sprawuje nad nią nadzór i zapewnia odpowiednie warunki działania. Izbą Wytrzeźwień zarządza i reprezentuje na zewnątrz Dyrektor, którego powołuje i odwołuje Prezydent Miasta, na zasadach i w trybie przewidzianym w obowiązujących przepisach.

Jednostka ta działa na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 grudnia 2014 r. w sprawie izb wytrzeźwień i placówek wskazanych lub utworzonych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2075), a zakresem działania obejmuje teren całego miasta.

Zgodnie z art. 42 ustawy o wychowaniu w trzeźwości za pobyt w izbie wytrzeźwień od osoby przyjętej pobierana jest opłata, która stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego niepodlegający opodatkowaniu podatkiem VAT. Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce obejmuje także udzielone świadczenia zdrowotne, podane produkty lecznicze oraz detoksykację. Wysokość opłaty określana jest przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały. Określając wysokość opłaty organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uwzględnia przeciętny koszt pobytu osoby przyjętej do Centrum.

Gmina, która posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wystąpiła z wnioskiem o przyznanie dofinansowania ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. (…). Po przeprowadzonym naborze Gmina podpisała z Województwem umowę o dofinansowanie projektu.

Projekt inwestycji obejmował kompleksową budowę obiektu wraz z biologiczną oczyszczalnią ścieków, a także m.in.: rozbiórki, roboty konstrukcyjne budynku, wykończenia zewnętrzne, roboty wykończeniowe wewnętrzne, instalacje sanitarne, instalacje elektryczne, w tym wykonanie instalacji fotowoltaicznej, zagospodarowanie terenu.

Beneficjentem środków finansowych oraz wykonawcą projektu była Gmina, na Gminę wystawiane były wszystkie faktury. Gmina była jedynym podmiotem zaangażowanym w realizację projektu i właścicielem majątku powstałego w wyniku jego realizacji. Z kolei za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiedzialne jest Centrum.

W związku z uruchomieniem Instalacji na Obiektach i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej, która jest wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, Gmina stała się prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1436 z późn. zm., dalej: „ustawa o OZE”). Inwestycja została zrealizowana w celu zapewnienia dodatkowego zasilania w energię elektryczną Obiektów Gminy, a także zwiększenia udziału pozyskiwanej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Ponadto założeniem Inwestycji było zmniejszenie ponoszonych przez Gminę wydatków na zakup energii elektrycznej do Obiektów.

Wytworzona w Instalacjach energia elektryczna, która następnie jest odprowadzana do sieci Przedsiębiorstwa energetycznego, rozliczana jest w ramach tzw. „net-billingu”. Model ten przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna jest zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na indywidualnym koncie Gminy i pomniejsza kwotę podlegającą zapłacie przez Gminę na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym z tytułu zużycia prądu przez Obiekty (Gminę). Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż wprowadzanie przez Gminę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach do sieci, stanowi sprzedaż energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego, co wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W konsekwencji koszty zakupu przez Gminę energii elektrycznej niezbędnej do korzystania z Obiektów mogą stać się niższe (z uwagi na rozliczenie nabytej przez Gminę od Przedsiębiorstwa energetycznego energii elektrycznej z energią elektryczną wyprodukowaną w Instalacjach). Wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku. Jest to jedyna działalność opodatkowana prowadzona przez Centrum.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż:

Ad 1.

Wybudowany budynek Centrum wraz z wyposażeniem oraz biologiczną oczyszczalnią ścieków będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług realizowanych przez jednostkę budżetową Centrum (…).

Ad 2.

Centrum nie wykonuje czynności zwolnionych.

Ad 3.

Powstała w ramach realizacji projektu instalacja fotowoltaiczna będzie służyła wyłącznie do produkcji prądu na potrzeby budynku Centrum.

Ad 4.

Instalacja fotowoltaiczna powstała w ramach realizowanej inwestycji, jest wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (działalność izby wytrzeźwień), jak również do czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (w zakresie sprzedaży energii dla przedsiębiorstwa energetycznego).

Ad 5.

Gmina nie ma możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków dotyczących budowy instalacji fotowoltaicznej w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad 6.

Instalacja fotowoltaiczna nie jest i nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych.

Na pytanie nr 7 o treści:

Proszę wskazać jakie wydatki (bieżące koszty ogólne), są objęte zakresem postawionego we wniosku pytania nr 3?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od kosztów związanych pośrednio i bezpośrednio z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej oraz funkcjonowaniem Centrum. Ponosi bowiem koszty utrzymania instalacji fotowoltaicznej a prowadząc sprzedaż energii elektrycznej ponosi koszty ogólne, które wpływają na wszystkie koszty prowadzonej działalności. Koszty ogólne to koszty wymagane do prowadzenia Centrum, ale nie mogą być bezpośrednio przypisane żadnej konkretnej czynności, produktu i usługi biznesowej. Koszty ogólne nie prowadzą bezpośrednio do tworzenia zysku. W przypadku Centrum kosztami ogólnymi są: zakup wody, energii elektrycznej, gazu, oprogramowania, materiałów biurowych, jak również koszty ochrony obiektu, wywozu śmieci, obsługi prawnej.

Ad 8.

Koszty ogólne Centrum: zakup wody, energii elektrycznej, gazu, oprogramowania, materiałów biurowych, koszty ochrony obiektu, wywozu śmieci, obsługi prawnej; są ponoszone jednocześnie w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach realizacji zadań izby wytrzeźwień oraz w związku z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej. Nie ma możliwości jednoznacznego ich przyporządkowania do jednego rodzaju czynności.

Ad 9.

Koszty ogólne Centrum :

-zakup wody - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-zakup energii elektrycznej - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-zakup gazu - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-zakup oprogramowania - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-zakup materiałów biurowych - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-koszty ochrony obiektu - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-koszty wywozu śmieci - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,

-koszty obsługi prawnej - pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.

Gmina stoi na stanowisku, iż wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ad 10.

Nie istnieje możliwość przyporządkowania żadnego z ww. wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad 11.

Na pytanie nr 11 o treści:

W przypadku, dany wydatek objęty zakresem postawionego we wniosku pytania nr 3, jest przez Państwa wykorzystywany zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy mają Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

Udzielili Państwo odpowiedzi: Nie dotyczy.

Pytania

1.Czy Gminie przysługuje odliczenie podatku VAT naliczonego od wszystkich zakupów dotyczących budowy Centrum?

2.Czy Gminie przysługuje odliczenie podatku VAT naliczonego od instalacji paneli fotowoltaicznych w Centrum?

3.Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od bieżących kosztów ogólnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Gminie, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi przez nią wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową budynku Centrum wraz z wyposażeniem. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność Izby Wytrzeźwień nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ zachodzi tu wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT zgodnie z którym podmiot mający status organu władzy publicznej wykonuje czynności o charakterze władczym określone przepisami szczególnymi dotyczącymi wychowania w trzeźwości oraz działalności izb wytrzeźwień.

W tym miejscu warto również podkreślić, że odpłatność za świadczenia w ramach realizacji zadań izb wytrzeźwień nie jest ustalana według kryteriów rynkowych - ich wysokość określana jest na podstawie przepisów prawa i nie ma zwykle związku z rzeczywistym kosztami, które ponosi jednostka samorządu terytorialnego. Zasadniczo również warunki realizacji przedmiotowych zadań odbiegają od warunków, w jakich realizowane byłyby te czynności przez inne podmioty gospodarcze.

W zaistniałym stanie faktycznym Gmina dla celów realizacji inwestycji dotyczącej siedziby Izby Wytrzeźwień działa jako jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania publiczne nałożone na nią odrębnymi przepisami, tj. ustawą o wychowaniu w trzeźwości.

Gmina zawarła z przedsiębiorstwem energetycznym umowę cywilnoprawną, na podstawie której dochodzi do rozliczenia energii elektrycznej zakupionej z sieci energetycznej, jak również energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej. Wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku. Jest to jedyna działalność opodatkowana prowadzona przez Centrum, towarzysząca działalności podstawowej jaką jest prowadzenie działalności izby wytrzeźwień. Mimo, że jednostka prowadzi działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od kosztów związanych z budową Centrum. W myśl art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że wykorzystywanie nieruchomości do działalności gospodarczej musi mieć charakter faktycznego wykorzystywania, a nie jedynie potencjalnego jej wykorzystywania do celów działalności gospodarczej. W zaistniałym stanie faktycznym Gmina dla celów realizacji inwestycji dotyczącej siedziby Izby Wytrzeźwień działa jako jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania publiczne nałożone na nią odrębnymi przepisami, tj. ustawą o wychowaniu w trzeźwości.

Ad 2.

Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu budowy instalacji fotowoltaicznej, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Instalacja fotowoltaiczna powstała w ramach realizowanej inwestycji, jest wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zadania własne gminy), jak również do czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (w zakresie sprzedaży energii dla przedsiębiorstwa energetycznego). W związku z budową instalacji fotowoltaicznych w ramach wyżej opisanego zadania, Gmina jest prosumentem energii odnawialnej, w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Umowa z przedsiębiorstwem energetycznym zakłada rozliczenie NET BILLING. W świetle przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej, w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych, co znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-219/12.

W okolicznościach rozpatrywanej sprawy Gminę należy uznać za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż w tym przypadku nie będzie występowało wyłączenie jednostki samorządu terytorialnego z grona podatników na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - bowiem Gmina dokonuje dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacjach nie jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej z dostawcą energii elektrycznej. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W związku z powyższym Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu budowy instalacji fotowoltaicznej, ponieważ odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług a zakupione panele fotowoltaiczne w Centrum są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu. Wyprodukowana energia jest wykorzystywana do działalności statutowej Centrum oraz do sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej przedsiębiorstwu energetycznemu.

Należy więc uznać, że wydatki poniesione na wykonanie przedmiotowych instalacji będą miały związek zarówno z działalnością gospodarczą (czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT) jak i z działalnością inną niż działalność gospodarcza (czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT).

Ponieważ nie ma możliwości przypisania ponoszonych wydatków na wykonanie instalacji fotowoltaicznej w całości do działalności gospodarczej, Gminie będzie przysługuje na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim wydatki te są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, a więc za pomocą prewspółczynnika.

Ad 3.

Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od kosztów związanych pośrednio i bezpośrednio z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej oraz funkcjonowaniem Centrum.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Jeśli przyjąć stanowisko prezentowane przez DKIS w interpretacjach prawa podatkowego, według którego JST w zakresie wyprodukowanej przez gminne instalacje fotowoltaiczne energii elektrycznej występują w roli podatnika VAT i tym samym wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna stanowi dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, to konsekwentnie należałoby uznać, że instalacja fotowoltaiczna jest wykorzystywana co najmniej częściowo do działalności opodatkowanej. Prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, ale tylko wówczas gdy koszty należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług.

Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika. Centrum ponosi bowiem koszty utrzymania instalacji fotowoltaicznej a prowadząc sprzedaż energii elektrycznej ponosi koszty ogólne, które wpływają na wszystkie koszty prowadzonej działalności. Koszty ogólne to koszty wymagane do prowadzenia Centrum, ale nie mogą być bezpośrednio przypisane żadnej konkretnej czynności, produktu i usługi biznesowej. Koszty ogólne nie prowadzą bezpośrednio do tworzenia zysku. W przypadku Centrum kosztami ogólnymi są m.in. zakup wody, energii elektrycznej, gazu, oprogramowania, materiałów biurowych, jak również koszty ochrony obiektu, wywozu śmieci, obsługi prawnej. Zgodnie z przepisami prawa obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), z którymi wydatki te są związane - tj. dokonanie bezpośredniej alokacji.

Ponieważ Centrum nie ma możliwości dokonania bezpośredniej alokacji wydatków, a nabycie towarów i usług wykorzystywane jest zarówno do celów działalności gospodarczej (sprzedaż energii elektrycznej), jak również do celów innych niż działalność gospodarcza (działalność statutowa niepodlegająca podatkowi VAT), w opinii Gminy należy w odniesieniu do wydatków poniesionych na koszty ogólne związane z działalnością Centrum powinna zastosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, czyli za pomocą prewspółczynnika.

Podsumowując, Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od kosztów ogólnych związanych pośrednio lub bezpośrednio z funkcjonowaniem Centrum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez nie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Do Państwa zadań własnych należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności w zakresie ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej. W Państwa strukturze organizacyjnej znajduje się jednostka organizacyjne mająca status jednostki budżetowych tj. Centrum (…), której przedmiotem działalności jest udzielanie kompleksowego, spójnego i skoordynowanego wsparcia osobom uzależnionym i zagrożonym uzależnieniem. Centrum powierzono zadania izby wytrzeźwień wykonując zadanie własne jednostki samorządu terytorialnego. Wystąpili Państwo z wnioskiem o przyznanie dofinansowania ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. (…). Projekt inwestycji obejmował kompleksową budowę obiektu wraz z biologiczną oczyszczalnią ścieków, a także m.in.: rozbiórki, roboty konstrukcyjne budynku, wykończenia zewnętrzne, roboty wykończeniowe wewnętrzne, instalacje sanitarne, instalacje elektryczne, w tym wykonanie instalacji fotowoltaicznej, zagospodarowanie terenu. Beneficjentem środków finansowych oraz wykonawcą projektu była Gmina, na Gminę wystawiane były wszystkie faktury.

Wybudowany budynek Centrum wraz z wyposażeniem oraz biologiczną oczyszczalnią ścieków będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług realizowanych przez jednostkę budżetową Centrum (…). Centrum nie wykonuje czynności zwolnionych.

Powstała w ramach realizacji projektu instalacja fotowoltaiczna będzie służyła wyłącznie do produkcji prądu na potrzeby budynku Centrum. Instalacja fotowoltaiczna powstała w ramach realizowanej inwestycji, jest wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (działalność izby wytrzeźwień), jak również do czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (w zakresie sprzedaży energii dla przedsiębiorstwa energetycznego). Wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi po Państwa stronie działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku. Jest to jedyna działalność opodatkowana prowadzona przez Centrum. Nie mają Państwo możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków dotyczących budowy instalacji fotowoltaicznej w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Instalacja fotowoltaiczna nie jest i nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z budową budynku Centrum wraz z wyposażeniem należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy jest uwarunkowane tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że podstawowym warunkiem, który uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, jest związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie w odniesieniu do wydatków ponoszonych na wybudowanie budynku Centrum, wyposażenie oraz biologiczną oczyszczalnię ścieków warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – budynek wraz z wyposażeniem oraz biologiczną oczyszczalnią ścieków będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie mają Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją ww. inwestycji. Tym samym, z tego tytułu nie przysługuje Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących budowy budynku Centrum wraz z wyposażeniem oraz biologiczną oczyszczalnią ścieków.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy będą Państwo mieli prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy instalacji fotowoltaicznej.

Wyrażoną w cytowanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zakres ww. regulacji obejmuje m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Do obowiązków podatnika należy w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik jest zatem zobowiązany do odrębnego określania, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Każdorazowo zatem, gdy takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, przy jednoczesnym braku takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem.

Wobec powyższego, Państwa obowiązkiem, jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, jest przypisanie konkretnych wydatków inwestycyjnych do określonego rodzaju działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych i zwolnionych) oraz innej niż gospodarcza (do czynności pozostających poza zakresem podatku VAT), z którymi wydatki te są związane. Zatem mają Państwo obowiązek dokonania tzw. bezpośredniej alokacji, czyli odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu związanych z realizowaną inwestycją. Jeśli takie wyodrębnienie wydatków inwestycyjnych jest możliwe będzie przysługiwało Państwu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych na towary i usługi wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi. Natomiast jeżeli nie mają Państwo możliwości przypisania w całości poniesionych wydatków na realizację projektu do działalności gospodarczej, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że powstała w ramach realizacji projektu instalacja fotowoltaiczna będzie służyła wyłącznie do produkcji prądu na potrzeby budynku Centrum. Budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług realizowanych przez jednostkę budżetową Centrum (…). Wskazali Państwo, że instalacja fotowoltaiczna powstała w ramach realizowanej inwestycji, jest wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (działalność izby wytrzeźwień), jak również do czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (w zakresie sprzedaży energii dla przedsiębiorstwa energetycznego). Wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi po Państwa stronie działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku. Jest to jedyna działalność opodatkowana prowadzona przez Centrum. Nie mają Państwo możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków dotyczących budowy instalacji fotowoltaicznej w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, od wydatków inwestycyjnych dotyczących budowy instalacji fotowoltaicznej, przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy o VAT oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z treści art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od kosztów związanych pośrednio i bezpośrednio z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej oraz funkcjonowaniem Centrum, wskazać należy, iż przepisy ustawy nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być pośredni lub bezpośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary bądź usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. 

Z opisu sprawy wynika, iż w związku z prowadzeniem Centrum ponoszą Państwo koszty ogólne tj.: zakup wody, energii elektrycznej, gazu, oprogramowania, materiałów biurowych, jak również koszty ochrony obiektu, wywozu śmieci, obsługi prawnej. Koszty ogólne to koszty wymagane do prowadzenia Centrum, które nie mogą być bezpośrednio przypisane żadnej konkretnej czynności, produktu i usługi biznesowej. Koszty ogólne nie prowadzą bezpośrednio do tworzenia zysku. Koszty ogólne Centrum są ponoszone jednocześnie w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach realizacji zadań izby wytrzeźwień oraz w związku z funkcjonowaniem instalacji fotowoltaicznej. Nie ma możliwości jednoznacznego ich przyporządkowania do jednego rodzaju czynności. Wskazali Państwo, że koszty ogólne Centrum pośrednio związane są  z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Nie istnieje możliwość przyporządkowania żadnego z ww. wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym, skoro – jak Państwo wskazali – ponoszone przez Państwa wydatki składające się na ww. koszty ogólne są wykorzystywane przez Państwa do celów prowadzonej działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza, a Państwo nie mają możliwości przypisania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności, to Państwu przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.).