Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku podatkowego z tytułu udostępniania Współpracownikom sprzętu i powierzchni biurowej.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 grudnia 2024 r. (wpływ 10 grudnia 2024 r.) oraz pismem z 16 grudnia 2024 r. (wpływ 17 grudnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zdarzenie przyszłe 1:
Spółka sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich uzyskania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w szeroko rozumianej branży mediów i marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem marketingu cyfrowego oraz wykorzystania nowych technologii. W związku z powyższym zachodzi konieczność zatrudniania oraz współpracy m.in. z osobami takimi jak programiści, specjaliści z zakresu marketingu oraz nowych technologii. Wnioskodawca w ramach swojej działalności świadczy także usługi na rzecz podmiotów powiązanych kapitałowo, w tym w zakresie bieżącego doradztwa (np. w zakresie zasobów ludzkich).
Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę oraz współpracuje z innymi przedsiębiorcami działającymi na zasadzie tzw. samozatrudnienia - w modelu B2B (skrót z j. ang. business-to-business), działającymi na własny rachunek oraz ryzyko. Zgodnie z zawieranymi z takimi przedsiębiorcami (dalej: „Współpracownik”) umowami, Współpracownik zobowiązuje się świadczyć określone usługi na rzecz Spółki, a Spółka wypłacić z tego tytułu wynagrodzenie. Z uwagi na potrzeby Spółki związane ze świadczeniem usług na rzecz jej klientów, zachodzi konieczność pozyskiwania do współpracy specjalistów, w tym z wąskich dziedzin marketingu, mediów oraz nowych technologii (co do zasady współpraca taka połączona jest z zakazem świadczenia usług na rzecz podmiotów konkurencyjnych). Aktualny standard rynkowy wymaga oferowania Współpracownikom nie tylko konkurencyjnego wynagrodzenia, ale też dodatkowych świadczeń o charakterze pozapłacowym. Świadczenia takie są cenione przez Współpracowników i oferowane przez inne, działające na rynku podmioty, prowadzące względem Wnioskodawcy działalność konkurencyjną. Nierzadko Współpracownicy uzależniają podjęcie współpracy na oferowanych warunkach od zapewnienia określonych świadczeń pozapłacowych, przyjmując ich ofertę za oczywisty wymóg rynkowy.
Z uwagi na powyższe Wnioskodawca będzie oferował Współpracownikom świadczenia o charakterze dodatkowym w stosunku do wypłacanego wynagrodzenia, w szczególności:
a.możliwość zakupu na preferencyjnych warunkach karty sportowej („(…)”) umożliwiającej wstęp do wybranych obiektów sportowych - karty takie będą nabywane przez Spółkę, a następnie sprzedawane, na rzecz Współpracowników za ok. 33% uiszczanej przez Spółkę ceny - transakcja będzie dokumentowana fakturą sprzedaży VAT,
b.prywatne ubezpieczenie zdrowotne w wariancie podstawowym w 100% finansowane przez Spółkę
c.możliwość objęcia wieloletnich (co najmniej 5 lat współpracy) Współpracowników polisą ubezpieczeniową na życie finansowaną w 100% przez Spółkę.
Powyższe skutkować będzie nie tylko uatrakcyjnieniem oferty Wnioskodawcy jako zleceniodawcy, ale też poprawą samopoczucia i zwiększeniem wydajności Współpracowników. Z perspektywy Spółki istotne jest również, że osoby te, bez nadmiernych nakładów czasowych, będą mogły w sytuacjach tego wymagających jak najszybciej skorzystać z opieki medycznej i - nawet w przypadku pogorszenia stanu zdrowia - szybciej wrócić do świadczenia usług (w tym realizacji projektów, w które będą zaangażowane). Zapewnienie ww. świadczeń przez Wnioskodawcę ma pozwolić także Współpracownikom w większym stopniu skupić się na realizacji usług (ograniczając m.in. konieczność działań związanych z indywidualnym wyborem analogicznych do oferowanych świadczeń na rynku), a także motywować do kontynuowania już rozpoczętej współpracy.
Ograniczenie rotacji wśród personelu (w tym także Współpracowników) powoduje zaś istotną redukcję kosztów poszukiwania, rekrutacji oraz wdrażania nowych członków Personelu.
Współpracownicy nie są klientami Wnioskodawcy. Ponoszone wydatki nie będą miały zatem na celu kreowania pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy w perspektywie jego klientów. Opisane wyżej świadczenia nie służą też kreowaniu pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy u jego Współpracowników - stanowią bowiem standard rynkowy w branży, w której Spółka działa, który co do zasady odbierany jest jako minimum świadczeń wymaganych do rozważenia podjęcia współpracy. Brak poniesienia takich wydatków przez Wnioskodawcę negatywnie wpłynie na jego konkurencyjność w zakresie możliwości pozyskania odpowiednio wykwalifikowanego personelu (Współpracownicy zdecydują się na współpracę z przedsiębiorstwami konkurencyjnymi, oferującymi takie lub podobne do opisanych wyżej benefity pozapłacowe), co w rezultacie uniemożliwi prawidłową obsługę klientów.
Zdarzenie przyszłe 2:
Współpracując z członkami personelu na opisanych wyżej zasadach B2B Wnioskodawca dopuszcza (bez pobierania opłat z tego tytułu), w celu umożliwienia prawidłowej realizacji usług, wstęp do pomieszczeń zajmowanych przez Spółkę (w niektórych sytuacjach, takich jak konieczność odbycia spotkań z innymi Współpracownikami lub klientami Spółki jest to wręcz wymagane). W sytuacjach, w których z uwagi na konieczność ochrony informacji poufnych (w tym tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy lub jego klientów) zachodzi konieczność wykorzystania do świadczenia usług odpowiednio zabezpieczonych narzędzi (m.in. komputer, telefon) Spółka zamierza nieodpłatnie udostępniać taki sprzęt, odpowiednio skonfigurowany przez swój zespół informatyków.
Udostępniając sprzęt Wnioskodawca zastrzega, że może on być wykorzystywany jedynie do świadczenia zleconych przez niego usług (bez możliwości wykorzystywania go do celów prywatnych lub innych celów zawodowych). W ocenie Wnioskodawcy powyższe leży w jego interesie jako zleceniodawcy, pozwalając zachować kontrolę nad bezpieczeństwem informacji (spełniając w tym zakresie również oczekiwania klientów). Możliwość korzystania z pomieszczeń Spółki wpływa zaś także na budowanie relacji z klientami oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu współpracy z innymi członkami jej personelu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca wskazuje, że wzmiankowany sprzęt oraz możliwość korzystania z powierzchni biurowej są udostępniane Współpracownikom nieodpłatnie i mogą być wykorzystywane jedynie w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca precyzuje ponadto, że udostępnienie Współpracownikom przestrzeni biurowej dotyczy korzystania z jej części wspólnych (takich jak np. sala konferencyjna podczas spotkania z klientem Wnioskodawcy, jeżeli świadczenie usług wymaga osobistego kontaktu Współpracownika będącego podwykonawcą Spółki z takim klientem). Współpracownicy mogą również skorzystać z przestrzeni biurowej, która aktualnie nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę i jego pracowników (np. wykonać jakąś czynność przy wolnym aktualnie biurku w przestrzeni otwartej - tzw. open space) - wyłącznie w zakresie niezbędnym do świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Osoby te nie będą miały możliwości stałego korzystania z przestrzeni biurowej w takim samym zakresie jak np. pracownicy Wnioskodawcy - nie mając np. przypisanych na stałe biurek.
Usługi świadczone przez Współpracowników na rzecz Spółki są ściśle związane z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca kupuje u Współpracowników usługi niezbędne do prowadzenia własnej działalności, zgodnie z przypisanymi kodami PKD.
Udostępnianie współpracownikom pomieszczeń Spółki i sprzętu komputerowego nie będzie się odbywać na podstawie odrębnych umów. Spółka planuje zawrzeć w umowach o współpracy, podpisywanymi z takimi osobami, postanowienia umowne w przedmiocie możliwości powierzenia Współpracownikowi mienia w celu wykonania usług, w szczególności w zamiarze zapewnienia bezpieczeństwa oraz poufności informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa (np. sprzętu komputerowego). Współpracownik zgodnie z takim postanowieniem zobowiązany będzie wykorzystywać powierzone mienie wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Analogicznie zgodnie z postanowieniami umowy o współpracę Współpracownik uprawniony będzie do wstępu do pomieszczeń Wnioskodawcy, także wyłącznie w celu świadczenia usług zgodnie z ich ustalonym zakresem.
Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej w przedmiocie udostępniania Współpracownikom powierzchni biurowej i sprzętu komputerowego. Związek pomiędzy udostępnieniem Współpracownikom sprzętu a wykonywaniem przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej VAT polegać będzie na tym, że w licznych przypadkach prawidłowe świadczenie przez Wnioskodawcę opodatkowanych usług wymaga zapewnienia możliwości bezpośredniego kontaktu i uczestnictwa Współpracownika w spotkaniach z klientami Wnioskodawcy (zwłaszcza, jeśli takie jest wymaganie danego klienta), jak też w spotkaniach z innymi osobami współpracującymi z Wnioskodawcą przy obsłudze danego klienta. Udostępnienie sprzętu związane jest z koniecznością zapewnienia odpowiedniego (tj. zgodnego z w szczególności z wymogami klientów określanymi zawieranymi umowami NDA, powierzenia danych osobowych, wymogami przetargowymi) poziomu bezpieczeństwa informacji. Spółka jako kontrahent swoich klientów ponosi odpowiedzialność za swoich podwykonawców (w tym Współpracowników). Udostępnienie sprzętu komputerowego w przypadkach, które tego wymagają, zapewnia Wnioskodawcy możliwość kontroli nad bezpieczeństwem informacji własnych i swoich klientów. Bez takiej kontroli Spółka nie mogłaby wypełniać niektórych własnych zobowiązań kontraktowych, co w konsekwencji narażałoby ją na utratę (lub konieczność rezygnacji) zleceń bądź też na konsekwencje finansowe (m.in. jako skutek nakładanych kar umownych).
Udostępnienie sprzętu przyczyni się do wzrostu sprzedaży Wnioskodawcy, ponieważ wnioskodawca będzie mógł przyjmować zlecenia od podmiotów, które wymagają od niego zagwarantowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa informacji oraz kontroli nad tymi informacjami.
Pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 grudnia 2024 r., oznaczone we wniosku nr 3
Czy na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania świadczenia usług z tytułu najmu sprzętu oraz powierzchni biurowych?
Tak sformułowane pytanie odnosi się do zdarzenia przyszłego opisanego w pkt. 2 wniosku.
Państwa stanowisko w sprawie, sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 grudnia 2024 r.
W ocenie Spółki, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania świadczenia usług w tytułu najmu sprzętu oraz powierzchni biurowych. W ocenie Spółki w opisywanym stanie faktycznym nie zaistniał stosunek prawny polegający na najmie powierzchni lub sprzętu.
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „kc”) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Umowa najmu jest umową odpłatną i skutkuje powstaniem wzajemnych zobowiązań jej stron o charakterze majątkowym. Obowiązkiem najemcy, wynikającym z tej umowy, jest uiszczanie czynszu na rzecz wynajmującego. Brak ustalenia wysokości czynszu lub sposobu jego określenia w umowie powoduje nieważność stosunku najmu (por. K. Osajda, W. Borysiak, Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 32, Warszawa 2024).
W opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji ustalenia stron nie przewidują obowiązku zapłaty przez Współpracownika czynszu najmu ani innego rodzaju korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Spółka, udostępniając zasoby, umożliwia świadczenie na jej rzecz usług zgodnie z zawartą umową o współpracy, przede wszystkim spełniając w ten sposób oczekiwania klientów co do bezpieczeństwa teleinformatycznego, gwarantując także możliwość spotkań ze swoimi podwykonawcami.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. Stronami tego stosunku są:
- odbiorca (nabywca) usługi, oraz
- podmiot świadczący usługę.
Usługa jest czynnością opodatkowaną - co do zasady - w sytuacji, kiedy jest odpłatna, czyli gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi wypłacane jest wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W ściśle określonych przypadkach opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług.
Art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Aby ustalić, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności, wówczas nie można uznać takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.
Opodatkowaniu podlegają natomiast te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzoną działalnością. Usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej to wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami tej działalności. Oznacza to usługi, które nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.
Stwierdzenie takie uzależnione jest od konkretnych okoliczności, jakie występują w danej sprawie.
Aby czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą w branży mediów i marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem marketingu cyfrowego oraz wykorzystania nowych technologii. Zatrudniają Państwo pracowników na podstawie umów o pracę oraz współpracują z innymi przedsiębiorcami (Współpracownikami) działającymi na własny rachunek oraz ryzyko na zasadzie tzw. samozatrudnienia - w modelu B2B. Współpracownik zobowiązuje się świadczyć określone usługi na Państwa rzecz, a Państwo - wypłacić z tego tytułu wynagrodzenie.
Dopuszczają Państwo wstęp Współpracowników do zajmowanych przez Państwa pomieszczeń w niektórych sytuacjach. Udostępnienie Współpracownikom przestrzeni biurowej dotyczy korzystania z jej części wspólnych (takich jak np. sala konferencyjna podczas spotkania z Państwa klientem). Współpracownicy mogą również skorzystać z przestrzeni biurowej, która aktualnie nie jest wykorzystywana przez Państwa i Państwa pracowników (np. wykonać jakąś czynność przy wolnym aktualnie biurku w przestrzeni otwartej) - wyłącznie w zakresie niezbędnym do świadczenia usług na Państwa rzecz - ale nie będą mieć możliwości stałego korzystania z przestrzeni biurowej.
Ponadto zamierzają Państwo nieodpłatnie udostępniać Współpracownikom sprzęt (m.in. komputer, telefon), odpowiednio zabezpieczony i skonfigurowany przez Państwa informatyków. Dotyczy to sytuacji, kiedy zachodzi konieczność wykorzystania do świadczenia usług odpowiednio zabezpieczonych narzędzi z uwagi na konieczność ochrony informacji poufnych (w tym tajemnicy Państwa przedsiębiorstwa lub Państwa klientów). Współpracownik zgodnie z umową o współpracę zobowiązany będzie wykorzystywać powierzone mienie wyłącznie w celu świadczenia usług na Państwa rzecz.
Państwa wątpliwości dotyczą braku obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług najmu sprzętu oraz powierzchni biurowych.
Usługi najmu zostały zdefiniowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Art. 659 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:
§ 1 Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
§ 2 Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone obowiązki. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy - płacenie umówionego czynszu. Wobec tego umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy. Czynsz stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez najemcę.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi zatem świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
We wniosku wskazali Państwo, że nie będą Państwo pobierać opłat od Współpracowników z tytułu wstępu do zajmowanych przez Państwa pomieszczeń (takich jak sala konferencyjna i przestrzeń otwarta) oraz udostępnienia sprzętu (m.in. komputera, telefonu). Nie można zatem uznać, że jest to usługa najmu, ponieważ istotą najmu jest używanie rzeczy wynajmującego w zamian za odpłatność ze strony najemcy.
Należy zatem rozważyć, czy Państwa świadczenie na rzecz Współpracowników stanowi nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.
W analizowanej sprawie nie można uznać, że będą Państwo wykonywać czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług udostępniając nieodpłatnie Współpracownikom sprzęt i powierzchnie biurowe.
Usługi świadczone przez Współpracowników na Państwa rzecz są ściśle związane z potrzebami prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. Kupują Państwo u Współpracowników usługi niezbędne do prowadzenia własnej działalności.
Jak wynika z opisu sprawy, udostępnienie sprzętu związane jest z koniecznością zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa informacji, ponieważ jako kontrahent swoich klientów ponoszą Państwo odpowiedzialność za swoich podwykonawców, czyli także Współpracowników. A zatem udostępnienie sprzętu Współpracownikom zapewnia Państwu możliwość kontroli nad bezpieczeństwem informacji, zarówno Państwa, jak i Państwa klientów. Bez takiej kontroli nie mogliby Państwo wypełniać niektórych własnych zobowiązań kontraktowych. Narażałoby to Państwa na utratę (lub konieczność rezygnacji) zleceń bądź też na konsekwencje finansowe (m.in. jako skutek nakładanych kar umownych).
Wskazali Państwo również, że udostępnianie sprzętu Współpracownikom pozwoli Państwu na przyjmowanie zleceń od podmiotów, które wymagają od Państwa zagwarantowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa informacji oraz kontroli nad tymi informacjami - a to przyczyni się do wzrostu Państwa sprzedaży.
Zatem, w przedstawionych przez Państwa okolicznościach, nieodpłatne udostępnienie sprzętu Współpracownikom będzie mieć związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Tym samym nie będzie stanowić odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów.
Wstęp Współpracownika do zajmowanych przez Państwa pomieszczeń będzie dopuszczalny - zgodnie z umową o współpracę pomiędzy Państwem a Współpracownikiem - wyłącznie w celu świadczenia usług na Państwa rzecz zgodnie z ich ustalonym zakresem. Zwracają Państwo uwagę, że w licznych przypadkach prawidłowe świadczenie przez Państwa opodatkowanych usług wymaga zapewnienia możliwości bezpośredniego kontaktu i uczestnictwa Współpracownika w spotkaniach z Państwa klientami (zwłaszcza, jeśli takie jest wymaganie danego klienta), jak też w spotkaniach z innymi osobami współpracującymi z Państwem przy obsłudze danego klienta. Możliwość korzystania przez Współpracowników z Państwa pomieszczeń wpływa zaś na budowanie relacji z Państwa klientami oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu współpracy z innymi członkami Państwa personelu.
Podkreślili Państwo, że Współpracownicy nie będą mieć możliwości stałego korzystania z przestrzeni biurowej w takim samym zakresie jak np. Państwa pracownicy - nie mając np. przypisanych na stałe biurek.
Zatem, w przedstawionych przez Państwa okolicznościach, nieodpłatne udostępnienie powierzchni biurowych Współpracownikom także będzie mieć związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Zatem również nie będzie stanowić odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów.
Skoro w przedstawionych okolicznościach nie będą Państwo nieodpłatnie świadczyć usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy, to nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu najmu sprzętu oraz powierzchni biurowych.
Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).