Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy posługiwania się przez Panią polskimi danymi przy wystawianiu faktury. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2024 r. (wpływ 13 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

A.A. (zwana dalej: „Wnioskodawcą” lub „Wnioskodawczynią”) jest nierezydentem podatkowym Polski, jest rezydentką podatkową Arabii Saudyjskiej. Wnioskodawczyni wraz z mężem (który również jest rezydentem podatkowym Arabii Saudyjskiej), są właścicielami nieruchomości położonych na terytorium Polski, na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej. Wnioskodawczyni jako wynajmująca, odpłatnie wynajmuje nieruchomości na rzecz innych osób. Wnioskodawczyni dokonała rejestracji jako podatnik VAT czynny. W trakcie procesu rejestracji jako podatnika VAT czynnego, Wnioskodawczyni wskazała adres na terenie Polski (dalej: „Polski Adres”). Polski Adres nie jest stałym miejscem prowadzenia działalności przez Wnioskodawczynię. Pod tym adresem znajduje się lokal będący współwłasnością (na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej) Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie prowadzi na terenie Polski działalności gospodarczej i nie podlega obowiązkowi rejestracji w CEIDG.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W odpowiedzi na zadane pytania wskazała Pani następująco:

1.czy w związku w wynajmowaniem na terytorium Polski nieruchomości zatrudnia Pani na terytorium kraju własny personel, który zajmuje się świadczeniem usług wynajmu

Wnioskodawczyni w celu obsługi procesu wynajmu nieruchomości nie zatrudnia jakiejkolwiek osoby.

2.czy z uwagi na brak własnego personelu korzysta Pani z usług innego podmiotu - jeśli tak prosiłem wskazać jakiego podmiotu, czym ten podmiot się zajmuje i jakie ma uprawnienia

Wnioskodawczyni w celu obsługi procesu wynajmu nieruchomości korzysta z usług następujących podmiotów gospodarczych:

a)Biuro Rachunkowe B. – w zakresie obsługi podatkowej i księgowej procesu wynajmu nieruchomości

b)C. – w zakresie zarządzania wynajmowanymi nieruchomościami, w szczególności: administrowaniem opłat uzyskiwanych od najemców oraz dokonywaniem i rozliczaniem opłat związanych z mediami, dokonywaniem bieżących napraw, zapewnieniem przeprowadzania okresowych przeglądów instalacji, zapewnieniem wizytacji nieruchomości.

Pytanie

Jaki adres powinna Wnioskodawczyni umieszczać na fakturach sprzedażowych, a jakiego oczekiwać od kontrahentów na fakturach kosztowych, jeśli sytuacja jest jak opisano wyżej?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 tegoż artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 96 ust. 1 ustawy VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl ust. 3 przywołanego artykułu podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy VAT, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwę podatnika i nabywcy towarów i usług oraz ich adresy.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o VAT - faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a.

Faktura jest dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Przepisy te określają elementy, które powinna zawierać faktura. Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W przypadku podatnika będącego osobą fizyczną w części B.1 tego zgłoszenia określającej dane identyfikacyjne należy podać nazwisko, pierwsze imię, drugie imię podatnika, imię ojca i matki, numer identyfikacyjny PESEL, datę urodzenia. Podatnicy będący osobami fizycznymi określają w tym zgłoszeniu jedynie adres zamieszkania, natomiast podatnicy nie będący osobami fizycznymi adres siedziby.

Jak wskazano powyżej, faktura musi zawierać dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy. Jednocześnie należy stwierdzić, że przez cyt. w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy”, należy rozumieć w przypadku podatnika bądź nabywcy będącej osobą fizyczną – imię i nazwisko, w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej – nazwę.

Posługując się wykładnią systemową i celościową przyjąć należy, iż adres podatnika wskazywany na fakturze zarówno wystawianej przez Wnioskodawczynię, jak i na fakturach wystawianych przez kontrahentów Wnioskodawczyni musi być zgodny z adresem podanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym podatnika.

W przypadku osób fizycznych powinien to być, co do zasady, adres zamieszkania. Jednakże w sytuacji, gdy stałym adresem zamieszkania Wnioskodawczyni jest adres znajdujący się poza granicami Polski, to na potrzeby wskazania adresu na fakturze, wystarczające będzie wskazanie adresu Wnioskodawcy wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym Wnioskodawcy, czyli Polski Adres.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Jednocześnie ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami została określona w art. 28c ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Ww. przepis wprowadza regułę, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami miejscem świadczenia usługi jest państwo siedziby usługodawcy, ewentualnie kraj stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji gdy usługa jest świadczona z takiego miejsca i znajduje się ono w innym państwie niż siedziba usługodawcy. Albo też miejscem świadczenia usługi na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce w którym usługodawca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w sytuacji gdy nie posiada on siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy:

Jak wskazała Pani we wniosku, jest Pani rezydentką podatkową Arabii Saudyjskiej. Wraz z mężem są Państwo właścicielami nieruchomości położonych na terytorium Polski, na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej. Pani jako wynajmująca, odpłatnie wynajmuje nieruchomości na rzecz innych osób. Dokonała Pani rejestracji jako podatnik VAT czynny. W trakcie procesu rejestracji jako podatnika VAT czynnego, wskazała Pani adres na terenie Polski (Polski Adres). Polski Adres nie jest Pani stałym miejscem prowadzenia działalności. Pod tym adresem znajduje się lokal będący Pani współwłasnością. Nie prowadzi Pani na terenie Polski działalności gospodarczej i nie podlega obowiązkowi rejestracji w CEIDG.

Pani wątpliwości dotyczą umieszczania na fakturach Pani Polskiego Adresu.

Kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur zawarte zostały w art. 106a-106g ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Dane które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w pkt 3-5 wymieniono:

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Ponadto faktura powinna zawierać, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

Odnośnie Pani wątpliwości dotyczących wykazywania prawidłowych danych na fakturze należy wskazać, na takie pojęcia jak: stałe miejsce zamieszkania i zwykłe miejsce pobytu. O tym w jaki sposób należy rozumieć te pojęcia dla celów stosowania miejsca świadczenia usług stanowi Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1, z późn. zm.) – zwane dalej: „rozporządzeniem 282/2011”.

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 11 ww. rozporządzenia:

Z art. 12 tego rozporządzenia wynika, że:

Natomiast, stosownie do art. 13 rozporządzenia 282/2011:

Na podstawie tych przepisów przez siedzibę działalności gospodarczej osoby fizycznej należy rozumieć miejsce, w którym zapadają najważniejsze decyzje z zakresu ogólnego zarządu tą działalnością. W przypadku, gdy działalność osoby fizycznej prowadzona jest w innym miejscu niż miejsce jej zamieszkania za siedzibę działalności gospodarczej należy uznawać miejsce zamieszkania tej osoby, gdyż to w tym miejscu podejmowane są najważniejsze decyzje osoby fizycznej w zakresie kierowania tą działalnością.

Tak więc w przypadku osób fizycznych można mówić wyłącznie o miejscu zamieszkania, natomiast pojęcie siedziby związane jest wyłącznie z jednostkami, którym przysługuje osobowość prawna. Dlatego też w przypadku osoby fizycznej miejsce siedziby jest zrównane z miejscem zamieszkania. Należy stwierdzić, że adres zamieszkania dla podatnika będącego osobą fizyczną jest tym, czym adres siedziby dla podatnika będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającej osobowości prawnej, czyli informacją identyfikującą go jako podatnika.

Należy również zwrócić uwagę na wyrok TSUE z 3 czerwca 2021 r., w sprawie C-931/19 (Titanium), w którym Sąd uznał, że brak własnego personelu w kraju, w którym znajduje się wynajmowana przez podmiot nieruchomość, wyklucza uznanie posiadania przez wynajmującego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (…).

Z opisu sprawy wynika, że nie posiada Pani siedziby działalności gospodarczej w Polsce, natomiast świadczy Pani na terytorium odpłatne usługi wynajmu nieruchomości. Z okoliczności sprawy wynika, że usługi te nie są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Prowadząc opisaną działalność na stałe mieszka Pani w Arabii Saudyjskiej. Jednocześnie w celu obsługi procesu wynajmu nieruchomości nie zatrudnia Pani własnego personelu w Polsce, lecz korzysta Pani z usług innych podmiotów, w zakresie obsługi podatkowej i księgowej oraz zarządzania wynajmowanymi nieruchomościami. Należy zauważyć, że dysponuje Pani jedynie zapleczem technicznym (nieruchomości) i nie ma na miejscu żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie. Tym samym mając na uwadze powołany wyrok TSUE oraz okoliczności sprawy, w Pani sytuacji brak jest elementów wskazujących na posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Pani adresem zamieszkania jest adres w Arabii Saudyjskiej i tam faktycznie Pani mieszka. Tym samym skoro nie posiada Pani siedziby działalności gospodarczej w Polsce, jak również stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczyłaby Pani swoje usługi, to dla celów prowadzenia działalności polegającej na wynajmie nieruchomości powinna posługiwać się Pani danymi adresowymi miejsca zamieszkania, położonym poza Polską.

Zatem w Pani sytuacji na fakturach powinien być podawany Pani adres zamieszkania z Arabii Saudyjskiej, a nie Polski Adres, który Pani podała w trakcie rejestracji jako podatnik VAT czynny. Przy transakcjach z polskimi podmiotami powinna Pani natomiast posługiwać się polskim numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Tym samym, Pani stanowisko, że na potrzeby wskazania adresu na fakturze wystarczające będzie wskazanie polskiego adresu wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).