Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2024 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Pana wniosek z 31 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu planowanej transakcji sprzedaży prawa własności i udziału w Działkach. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A. (dalej jako: „Wnioskodawca”) oraz jego siostra Pani B.A. (dalej jako: „Siostra”) są właścicielami nieruchomości gruntowych, niezabudowanych, położonych (…) (dalej jako: „Nieruchomość”).

Wobec części z tych działek położonych na Nieruchomości, Wnioskodawca jest jedynym właścicielem, a wobec innej części Wnioskodawca jest właścicielem, na zasadzie współwłasności po ½ udziału wraz ze swoją Siostrą. Na całą Nieruchomość składają się i odrębne działki gruntu (dalej jako: „Działki”). Powierzchnia poszczególnych Działek się waha, z czego powierzchnia najmniejszej z nich to ok. 150 m2 a największej to ok. 5000 m2. Przy czym powierzchnia większości Działek wynosi ok 1250 m2. Niektóre z Działek zostały przeznaczone na drogi dojazdowe do poszczególnych Działek.

Aktualnie Wnioskodawca jest jedynym właścicielem Działek znajdujących na Nieruchomości o następujących oznaczeniach: - 1- o obszarze 0,0635 ha, - 2 - o obszarze 0,0636 ha, - 3 - o obszarze 0,0637 ha, - 4 - o obszarze 0,0358 ha, - 5 - o obszarze 0,0704 ha, - 6 - o obszarze 0,1232 ha, - 7 - o obszarze 0,1272 ha, - 8 - o obszarze 0,0342 ha, - 9 - o obszarze 0,2106 ha, - 10 - o obszarze 0,2278 ha, - 11 - o obszarze 0,2783 ha, - 12 - o obszarze 0,1000 ha, - 13 - o obszarze 0,1555 ha, - 14 - o obszarze 0,0615 ha, - 15 - o obszarze 0,0614 ha, - 16 - o obszarze 0,0613 ha, - 17 - o obszarze 0,0196 ha, - 18 - o obszarze 0,1000 ha, - 19 - o obszarze 0,1000 ha, - 20 - o obszarze 0,1000 ha, - 21 - o obszarze 0,1000 ha, - 22 - o obszarze 0,1000 ha, - 23 - o obszarze 0,1037 ha, - 24 - o obszarze 0,1150 ha, - 25 - o obszarze 0,1000 ha - 26 - o obszarze 0,1036 ha - 17 - o obszarze 0,1000 ha - 28 o obszarze 0,1075 ha - 29 - o obszarze 0,0549 ha, - 30 - o obszarze 0,1250 ha, - 31 - o obszarze 0,1250 ha, - 32 - o obszarze 0,1250 ha, - 33 - o obszarze 0,1250 ha, - 34 - o obszarze 0,1250 ha, - 35 - o obszarze 0,1250 ha, - 36 - o obszarze 0,1500 ha, - 37 - o obszarze 0,1250 ha, - 38 - o obszarze 0,1250 ha, - 39 - o obszarze 0,1250 ha, - 40 - o obszarze 0,1250 ha, - 41 - o obszarze 0,1250 ha, - 42 - o obszarze 0,1250 ha, - 43 - o obszarze 0,1250 ha, - 44 - o obszarze 0,0546 ha, - 45 - o obszarze 0,1000 ha, - 46 - o obszarze 0,1000 ha, - 47 - o obszarze 0,1000 ha, - 48 - o obszarze 0,1000 ha, - 49 - o obszarze 0,1000 ha, - 50 - o obszarze 0,1000 ha, - 51 - o obszarze 0,1000 ha, - 52 - o obszarze 0,0658 ha, - 53 - o obszarze 0,0147 ha.

Wnioskodawca jest także właścicielem, na zasadzie współwłasności po ½ udziału wraz ze swoją Siostrą następujących Działek znajdujących na Nieruchomości: - 54 o obszarze 0,1651 ha, - 55 o obszarze 0,1859 ha, - 56 o obszarze 0,3562 ha, - 57 o obszarze 0,3668 ha, - 58 - o obszarze 0,0072 ha, - 59 - o obszarze 0,0060 ha, - 60 - o obszarze 0,0060 ha, - 61 - o obszarze 0,0060 ha, - 62 - o obszarze 0,3168 ha. - 63 - o obszarze 0,0604 ha - 64 - o obszarze 0,0196 ha.

Dla poszczególnych Działek będących własnością Wnioskodawcy są prowadzone łącznie 3 księgi wieczyste o numerach: (…), (…) oraz (…).

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego wsi (…) w Gminie (…) uchwalonego Uchwałą (…) Rady Gminy (…) z (…) 2003 r. (opublikowaną w Dz. Urz. Woj. (…) Nr (…)) przedmiotowe Działki znajdują się na terenie o następującym przeznaczeniu:

  • działki o nr ew. 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 45 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami o symbolu MU,
  • działki o nr ew. 36, 37, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 8, 38, 35, 39, 34, 40, 33, 41, 32, 42, 43, 30, 44, 5, 29, 4, 53, 17, 3, 16, 2, 15, 1, 14 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu M,
  • działki o nr ew. 12, 13, 9, 10, 11 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu M w (…) Obszarze Chronionego Krajobrazu (…), na terenie (...), terenie komunikacji - drogi eksploatacyjne 1KDE dla obsługi (...),
  • działki o nr ew. 61, 59, 60, 57, 56, 58, 54, 62, 63, 64, 55 - stanowią teren komunikacji: droga dojazdowa 39 KUD, ciągi pieszo-jezdne (dojazdy) 91KD, 92KD, 93KD, 94KD, 95KD, 99KD, 100KD.

Ponadto przedmiotowe Działki znajdują się w obszarze zmeliorowanym oraz częściowo są położone w obszarze o złożonych warunkach gruntowych. Zgodnie z aktualnym wypisem z rejestru gruntów Działki są sklasyfikowane jako „PS” - pastwiska stałe, „Ł” - łąki trwałe, „N” - nieużytki, „Lzr” - grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, a także „W-Ł” - grunty pod rowami.

Historycznie Nieruchomość została nabyta przez matkę i ojca Wnioskodawcy na podstawie umowy sprzedaży z (…) 1994 r. i została objęta ich wspólnością ustawową majątkową małżeńską. Nieruchomość nie była przez nich wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej. Siostra nabyła ½ udziału prawa własności do Nieruchomości po swoim ojcu na podstawie postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z (…) 2001 r. Od tamtego czasu matce Wnioskodawcy oraz jego Siostrze przysługiwało po ½ udziału prawa własności do Nieruchomości (tj. wszystkich Działek). W (…) 2021 r. pomiędzy Siostrą a jej Matką doszło do zawarcia umowy zniesienia współwłasności (dalej: „Umowa zniesienia współwłasności”). Umowa ta została zawarta w formie aktu notarialnego. Na podstawie tej umowy Siostra i jej matka dokonały przedmiotowego zniesienia współwłasności Nieruchomości bez spłat i dopłat. Zgodnie z oświadczeniem Stron wartość rynkowa nabywanych przez nie nieruchomości oraz udziałów we współwłasności nieruchomości była równa. Wnioskodawca nabył wymienione Działki na własność oraz współwłasność z Siostrą od swojej matki na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego w (…) 2021 r. (dalej: „Umowa darowizny”). Wnioskodawca był więc obdarowanym a jego matka darczyńcą.

W 1996 roku, na wniosek ojca Wnioskodawcy, Nieruchomość została podzielona na mniejsze Działki oraz wytyczono drogi wewnętrzne służące dojazdowi do poszczególnych Działek. Wnioskodawca nie był wówczas właścicielem Nieruchomości. W ten sposób ustalony podział geodezyjny działek utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Przy czym ustalony podział ma jedynie odniesienie na mapie geodezyjnej, żadne drogi dojazdowe do dnia dzisiejszego nie zostały bowiem wybudowane oraz na Nieruchomości nie ma znaków geodezyjnych. Działki są niezabudowane. Wnioskodawca wraz z Siostrą wykonał utwardzony zjazd z drogi powiatowej na teren Nieruchomości (tj. na działkę 57). Działanie to miało jedynie charakter techniczny i zostało dokonane aby zapewnić dostęp do Nieruchomości dla celów jej bieżącego zarządu. Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie podejmowali żadnych czynności mających na celu wystąpienie o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, nie będą też podejmować czynności prowadzących do jego zmiany. Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie podejmowali i nie będą podejmować żadnych działań w celu uzyskania decyzji w sprawie pozwolenia na budowę czy też warunków zabudowy. Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie uzbrajały i nie będą uzbrajać terenu Działek. Obecnie Działki nie są uzbrojone, są porośnięte trawą, krzewami czy też mniejszymi drzewami, przy czym roślinność ta nie została wysiana ani przez Wnioskodawcę (ani wcześniej przez jego matkę) ani przez jego Siostrę. W przeszłości, Matka zlecała jedynie koszenie trawy na niektórych Działkach.

Wnioskodawca ani jego Siostra nie prowadzą indywidualnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ani jego Siostra nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ani jego Siostra nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie wykorzystywali Nieruchomości do prowadzenia działalności rolniczej rozumianej w szczególności jako produkcja roślinna i zwierzęca. Wnioskodawca ani jego Siostra nie świadczyli również usług rolniczych. Działki nie były przedmiotem umowy dzierżawy czy też umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca traktuje posiadane przez siebie działki jako swój majątek prywatny i aktualnie jako lokatę kapitału. W przyszłości, ale nie wcześniej niż po upływie pięciu lat od ich nabycia, Wnioskodawca chce przeznaczyć większość Działek na sprzedaż w ramach decyzji o zbyciu majątku prywatnego. Pozostałą mniejszą część Działek Wnioskodawca może zachować i przeznaczyć na własne cele prywatne (np. cele rekreacyjne, dalszą lokata kapitału czy też własne cele mieszkaniowe bądź darowizny dla członków rodziny). Wnioskodawca ani jego Siostra nie mają podpisanej żadnej umowy przedwstępnej na zbycie Działek.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca rozważy sprzedaż wszystkich Działek przeznaczonych do sprzedaży w ramach jednej transakcji na rzecz jednego nabywcy (jest to preferowane rozwiązanie). Jeżeli nie będzie to możliwe, Wnioskodawca rozważy sprzedaż wszystkich Działek przeznaczonych do sprzedaży na rzecz jednego nabywcy, przy czym sprzedaż Działek może być rozłożona na kilka etapów (partii) w ciągu kilku miesięcy lub lat. Jeżeli nadal nie będzie to możliwe, Wnioskodawca rozważy sprzedaż poszczególnych Działek na rzecz różnych nabywców. W związku ze sprzedażą Działek Wnioskodawca będzie występował jako strona sprzedająca. Z uwagi na ilość Działek przeznaczonych do sprzedaży, Wnioskodawca spodziewa się, że nabywcą może być podmiot zinstytucjonalizowany (przedsiębiorca). Nie będzie to jednak podmiot powiązany z Wnioskodawcą czy jego Siostrą.

W przypadku zaś sprzedaży poszczególnych Działek na rzecz różnych nabywców, Wnioskodawca spodziewa się, że nabywcą będą indywidualne osoby fizyczne.

Wnioskodawca nie zawarł, a także nie będzie zawierał umowy pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, które miały na celu doprowadzenie do zbycia Nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych - w szczególności np. nie zlecał tworzenia stron internetowych w celu prezentacji Działek. W przypadku decyzji o sprzedaży działek Wnioskodawca także nie będzie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży działek (wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia). Wnioskodawca nie zamierza zakładać działalności gospodarczej, aby dokonać ich sprzedaży. W związku z zamiarem sprzedaży Działek Wnioskodawca jest zainteresowany otrzymaniem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w zakresie konsekwencji podatkowych sprzedaży Działek na gruncie podatku od towarów i usług.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji sprzedaży prawa własności Działek nie będzie miał statusu podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, sprzedaż Działek nie będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji sprzedaży prawa własności Działek nie będzie mieć statusu podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W odniesieniu do definicji sprzedaży (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT), należy uznać, że sprzedaż nieruchomości gruntowych stanowi dostawę towarów, a tym samym może podlegać opodatkowaniu VAT.

Jednakże, kluczowym elementem dla opodatkowania tej czynności jest ustalenie, czy Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT.

Podatnikami podatku VAT są, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT precyzuje, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców oraz rolników, w tym działalność polegającą na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotnym elementem definicji działalności gospodarczej jest stałość i powtarzalność podejmowanych czynności oraz ich zorganizowany charakter.

Zgodnie z interpretacją ww. przepisów, nie każda czynność dostawy nieruchomości musi być traktowana jako wykonywana w ramach działalności gospodarczej, a tym samym nie każda sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), w tym wyrokiem w sprawach C-180/10 oraz C-181/10, czynności związane z wykonywaniem prawa własności do nieruchomości prywatnej, nawet gdy dotyczą sprzedaży większej liczby działek, nie muszą same w sobie prowadzić do uznania sprzedawcy za podatnika VAT. TSUE podkreśla, że jedynie podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie gruntu, budowa dróg wewnętrznych, czy podejmowanie działań marketingowych wykraczających poza standardowe ogłoszenia, mogą prowadzić do uznania osoby sprzedającej nieruchomość za podatnika.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować takich działań. Nieruchomości zostały nabyte przez matkę i ojca Wnioskodawcy w latach 90., i dopiero w wyniku spadkobrania oraz darowizny Wnioskodawca i jego Siostra uzyskali prawo własności do przedmiotowych działek. Wnioskodawca ani jego Siostra nie uzbrajali działek, nie podejmowali działań zmierzających do uzyskania pozwoleń na budowę, a także nie zlecali działań marketingowych mających na celu aktywne promowanie Nieruchomości.

Zgodnie z orzeczeniem TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, osoba fizyczna sprzedająca nieruchomość nabywaną w ramach majątku prywatnego, która nie podejmuje aktywnych działań o charakterze zawodowym (np. uzbrajanie gruntu, budowanie infrastruktury, intensywne działania marketingowe), nie może być uznana za podatnika VAT. Sama liczba sprzedawanych działek, czy podział nieruchomości na mniejsze jednostki, nie stanowi przesłanki do uznania takiej działalności za zorganizowaną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 marca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1643/15), podkreślając, że „przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną)”.

W tym kontekście, Wnioskodawca nie podejmuje i nie zamierza podejmować takich działań. Warto również podkreślić, że Wnioskodawca nie zamierza podejmować innych działań, które mogłyby wskazywać na profesjonalny charakter sprzedaży działek. Działki nie zostały nabyte z zamiarem dalszej odsprzedaży, a sprzedaż Nieruchomości będzie miała charakter likwidacji majątku prywatnego, który traktowany jest przez Wnioskodawcę jako forma lokaty kapitału. Brak aktywności typowej dla działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi działań mających na celu podniesienie atrakcyjności działek (np. uzbrojenie terenu, budowa dróg, czy uzyskiwanie warunków zabudowy), co mogłoby sugerować profesjonalne podejście do sprzedaży nieruchomości. W przeszłości, na wniosek ojca Wnioskodawcy, teren został podzielony geodezyjnie na działki, ale to działanie miało miejsce wiele lat temu, a sam Wnioskodawca nie był wówczas właścicielem Nieruchomości i nie miał wpływu na te decyzje. Sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, będzie miała charakter sprzedaży majątku prywatnego. Wnioskodawca nie będzie podejmował działań marketingowych wykraczających poza zwykłe ogłoszenia sprzedaży, a także nie będzie zawierał umów z biurami nieruchomości ani z innymi podmiotami pośredniczącymi w obrocie nieruchomościami. Ponadto, Wnioskodawca nie zamierza podejmować działań mających na celu uzyskanie dodatkowych pozwoleń czy zmian przeznaczenia działek, co również wskazuje na brak profesjonalnej działalności.

Podsumowując, sprzedaż Działek przez Wnioskodawcę nie będzie miała charakteru zorganizowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik VAT w ramach tej transakcji, ponieważ nie prowadzi działań, które wskazywałyby na profesjonalny charakter tej sprzedaży.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, skoro nie będzie on posiadał statusu podatnika podatku VAT w związku z planowaną sprzedażą Działek, to sprzedaż tych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Podstawą opodatkowania czynności podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, jest wykonanie przez podatnika VAT odpłatnej dostawy towarów lub świadczenia usług. Skoro Wnioskodawca, w świetle wyżej przedstawionych argumentów, nie będzie posiadał statusu podatnika VAT w odniesieniu do planowanej sprzedaży, to sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Orzecznictwo TSUE oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, przytoczone w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1, jednoznacznie wskazuje, że jedynie podmioty działające w sposób profesjonalny, tj. wykonujące zorganizowane działania w zakresie obrotu nieruchomościami, mogą być uznane za podatników VAT. W sytuacji Wnioskodawcy brak jest takich działań - nieruchomości nie są uzbrojone, nie były prowadzone intensywne działania marketingowe, a Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Działki stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy i nie zostały nabyte w celu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie miała charakter likwidacji części majątku osobistego. W świetle powyższego, sprzedaż Działek nie będzie opodatkowana podatkiem VAT. Takie samo stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy, znajdzie zastosowanie również w przypadku, gdy sprzedaż Działek będzie rozłożona na kilka etapów (partii) w ciągu kilku miesięcy lub lat na rzecz tego samego lub różnych nabywców, o ile w tym okresie Wnioskodawca nie będzie podejmować aktywnych, zorganizowanych działań typowych dla osób zajmujących się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych.

W wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt I FSK 1589/18, sąd uznał, że sprzedaż działek otrzymanych w darowiźnie, mimo podjęcia niektórych działań (np. uzyskania warunków zabudowy), nie stanowiła działalności gospodarczej, ponieważ sprzedająca nie wykazywała zorganizowanej aktywności charakterystycznej dla przedsiębiorcy zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt I FSK 162/09, podkreślając, że sprzedaż działek z majątku prywatnego nie podlega VAT, o ile sprzedający nie podejmuje działań takich jak uzbrojenie terenu czy intensywna promocja sprzedaży, a jedynie zarządza swoim majątkiem prywatnym.

Również w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 10 lutego 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.848.2022.4.MSO potwierdzono, że sprzedaż działek nabytych w drodze darowizny, jeżeli odbywa się w ramach zarządu majątkiem prywatnym i bez profesjonalnych działań, nie powoduje obowiązku zapłaty VAT.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 20 marca 2017 r. (sygn. 1462-IPPP2.4512.75.2017.1.RR) stwierdzono, że jeśli brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w zakresie sprzedaży gruntu, która odpowiadałaby działaniom podmiotów profesjonalnie zajmujących się takimi transakcjami, to zbycie działki budowlanej nie podlega opodatkowaniu VAT. Taka transakcja jest traktowana jako zarządzanie majątkiem prywatnym.

W interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-3.4012.759. 2020.1.JJ) wyjaśniono, że brak cech wskazujących na zawodowy, stały i zorganizowany charakter działalności oznacza, że sprzedaż udziału w Działkach nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W związku z tym sprzedawca nie będzie uznany za podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, a transakcja nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywy 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a) określone udziały w nieruchomości,

b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że co prawda pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dokonanej przez TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Przedmiotowe orzeczenie dotyczyło opodatkowania sprzedaży - przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej - części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz jego siostra są właścicielami nieruchomości gruntowych, niezabudowanych, położonych (…). Wobec części z tych działek położonych na Nieruchomości, Wnioskodawca jest jedynym właścicielem, a wobec innej części Wnioskodawca jest właścicielem, na zasadzie współwłasności po ½ udziału wraz ze swoją Siostrą. Niektóre z Działek zostały przeznaczone na drogi dojazdowe do poszczególnych Działek.

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego z (…) 2003 r. przedmiotowe Działki znajdują się na terenie o następującym przeznaczeniu:

  • działki o nr ew. 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 45 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami o symbolu MU,
  • działki o nr ew. 36, 37, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 8, 38, 35, 39, 34, 40, 33, 41, 32, 42, 43, 30, 44, 5, 29, 4, 53, 17, 3, 16, 2, 15, 1, 14 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu M,
  • działki o nr ew. 12, 13, 9, 10, 11 - na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu M w (…) Obszarze Chronionego Krajobrazu (...), terenie (...) o symbolu W, terenie komunikacji - drogi eksploatacyjne 1KDE dla obsługi (...),
  • działki o nr ew. 61, 59, 60, 57, 56, 58, 54, 62, 63, 64, 55 - stanowią teren komunikacji: droga dojazdowa 39 KUD, ciągi pieszo-jezdne (dojazdy) 91KD, 92KD, 93KD, 94KD, 95KD, 99KD, 100KD.

Działki są niezabudowane.

Nieruchomość została nabyta przez matkę i ojca Wnioskodawcy na podstawie umowy sprzedaży z (…) 1994 r. i została objęta ich wspólnością ustawową majątkową małżeńską. Nieruchomość nie była przez nich wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej. Siostra nabyła ½ udziału prawa własności do Nieruchomości po swoim ojcu na podstawie postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z (…) 2001 r. Od tamtego czasu matce Wnioskodawcy oraz jego Siostrze przysługiwało po ½ udziału prawa własności do Nieruchomości (tj. wszystkich Działek). W (…) 2021 r. pomiędzy Siostrą a jej Matką doszło do zawarcia umowy zniesienia współwłasności. Na podstawie tej umowy Siostra i jej matka dokonały przedmiotowego zniesienia współwłasności Nieruchomości bez spłat i dopłat. Wnioskodawca nabył wymienione Działki na własność oraz współwłasność z Siostrą od swojej matki na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego w (…) 2021 r. Wnioskodawca był więc obdarowanym a jego matka darczyńcą.

W 1996 roku, na wniosek ojca Wnioskodawcy, Nieruchomość została podzielona na mniejsze Działki oraz wytyczono drogi wewnętrzne służące dojazdowi do poszczególnych Działek. Wnioskodawca nie był wówczas właścicielem Nieruchomości. W ten sposób ustalony podział geodezyjny działek utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Przy czym ustalony podział ma jedynie odniesienie na mapie geodezyjnej, żadne drogi dojazdowe do dnia dzisiejszego nie zostały bowiem wybudowane oraz na Nieruchomości nie ma znaków geodezyjnych. Wnioskodawca wraz z Siostrą wykonał utwardzony zjazd z drogi powiatowej na teren Nieruchomości (tj. na działkę 57). Działanie to miało jedynie charakter techniczny i zostało dokonane aby zapewnić dostęp do Nieruchomości dla celów jej bieżącego zarządu. Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie podejmowali żadnych czynności mających na celu wystąpienie o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, nie będą też podejmować czynności prowadzących do jego zmiany. Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie podejmowali i nie będą podejmować żadnych działań w celu uzyskania decyzji w sprawie pozwolenia na budowę czy też warunków zabudowy.

Wnioskodawca (ani wcześniej jego matka) ani jego Siostra nie uzbrajały i nie będą uzbrajać terenu Działek. Obecnie Działki nie są uzbrojone, są porośnięte trawą, krzewami czy też mniejszymi drzewami, przy czym roślinność ta nie została wysiana ani przez Wnioskodawcę (ani wcześniej przez jego matkę) ani przez jego Siostrę. W przeszłości, Matka zlecała jedynie koszenie trawy na niektórych Działkach. Wnioskodawca ani jego Siostra nie prowadzą indywidualnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ani jego Siostra nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ani jego Siostra nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie wykorzystywali Nieruchomości do prowadzenia działalności rolniczej rozumianej w szczególności jako produkcja roślinna i zwierzęca. Wnioskodawca ani jego Siostra nie świadczyli również usług rolniczych. Działki nie były przedmiotem umowy dzierżawy czy też umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca traktuje posiadane przez siebie działki jako swój majątek prywatny i aktualnie jako lokatę kapitału. W przyszłości, ale nie wcześniej niż po upływie pięciu lat od ich nabycia, Wnioskodawca chce przeznaczyć większość Działek na sprzedaż w ramach decyzji o zbyciu majątku prywatnego. Pozostałą mniejszą część Działek Wnioskodawca może zachować i przeznaczyć na własne cele prywatne (np. cele rekreacyjne, dalszą lokata kapitału czy też własne cele mieszkaniowe bądź darowizny dla członków rodziny).

Wnioskodawca ani jego Siostra nie mają podpisanej żadnej umowy przedwstępnej na zbycie Działek.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca rozważy sprzedaż wszystkich Działek przeznaczonych do sprzedaży w ramach jednej transakcji na rzecz jednego nabywcy (jest to preferowane rozwiązanie). Jeżeli nie będzie to możliwe, Wnioskodawca rozważy sprzedaż wszystkich Działek przeznaczonych do sprzedaży na rzecz jednego nabywcy, przy czym sprzedaż Działek może być rozłożona na kilka etapów (partii) w ciągu kilku miesięcy lub lat. Jeżeli nadal nie będzie to możliwe, Wnioskodawca rozważy sprzedaż poszczególnych Działek na rzecz różnych nabywców. W związku ze sprzedażą Działek Wnioskodawca będzie występował jako strona sprzedająca. Z uwagi na ilość Działek przeznaczonych do sprzedaży, Wnioskodawca spodziewa się, że nabywcą może być podmiot zinstytucjonalizowany (przedsiębiorca). Nie będzie to jednak podmiot powiązany z Wnioskodawcą czy jego Siostrą. W przypadku zaś sprzedaży poszczególnych Działek na rzecz różnych nabywców, Wnioskodawca spodziewa się, że nabywcą będą indywidualne osoby fizyczne.

Wnioskodawca nie zawarł, a także nie będzie zawierał umowy pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, która miała na celu doprowadzenie do zbycia Nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych - w szczególności np. nie zlecał tworzenia stron internetowych w celu prezentacji Działek. W przypadku decyzji o sprzedaży działek Wnioskodawca także nie będzie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży działek (wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia). Wnioskodawca nie zamierza zakładać działalności gospodarczej, aby dokonać ich sprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uzyskania statusu podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej transakcji sprzedaży prawa własności oraz udziału w Działkach oraz opodatkowania tej transakcji.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy nie wystąpią okoliczności, które wskazują, że sprzedaż przez Wnioskodawcę prawa własności i udziału w Działkach, należy uznać za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkuje uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dokonania ww. transakcji.

Znaczenie dla przedmiotowej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do sprzedaży prawa własności i udziału opisanych działek przez cały okres posiadania. W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia prawa własności i udziału opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął/nie podejmuje ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał/nie dokonuje żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia Działek, nie uzbrajał terenu Działek, nie występował o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego czy jego zmianę, nie podejmował działań w celu uzyskania decyzji w sprawie pozwolenia na budowę. Działki nie były przedmiotem umowy dzierżawy. Wnioskodawca nie ma podpisanej żadnej umowy przedwstępnej na zbycie Działek. Ponadto Wnioskodawca nie zawarł, a także nie będzie zawierał umowy pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, która miałaby na celu doprowadzenie do zbycia Działek oraz Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych. W analizowanej sytuacji nie wynika zatem, aby wystąpił taki ciąg zdarzeń, które jednoznacznie by przesądzały, że sprzedaż prawa własności i udziału opisanych Działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

W konsekwencji zbycie prawa własności i udziału w Działkach nie będzie skutkować uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż prawa własności i udziału w przedmiotowych Działkach nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślamy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Powyższa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, a zatem nie obejmuje rozstrzygnięcia dla Współwłaścicielki przedmiotowych Nieruchomości ani innych stron transakcji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).