Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
22 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 17 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·zwolnienia od podatku VAT sprzedaży udziałów we współwłasności Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) oraz
·prawa do obniżenia podatku VAT w związku z nabyciem ww. udziałów (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
(…)
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
(…)
Opis stanu faktycznego
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „(...)” lub „Wnioskodawca 1”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. (…) jest polskim rezydentem dla celów podatkowych, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągania. (…) jest także zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Przeważającą działalnością gospodarczą (…) jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „(…)” lub „Wnioskodawca 2”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. (…) jest polskim rezydentem dla celów podatkowych, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągania. (…) jest także zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Wnioskodawca 2 prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kolokacyjnych.
Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 dalej są określani jako „Wnioskodawcy”.
W dniu 20 września 2024 r. (…) zawarła z (…) w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży między innymi udziałów w wysokości (…) w prawie własności nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (…), składającej się z:
a)położonej w (…) działki ewidencyjnej o nr 1/1 obręb (…), która w ewidencji gruntów prowadzonej przez (…) stanowi dr – drogę o powierzchni (…) ha, a w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenów (…), oznaczona jest symbolem (...) – tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, z dopuszczeniem zabudowy usługowej oraz (...) – to tereny dróg publicznych – klasa lokalna, oraz
b)położonej w (…) działki ewidencyjnej o nr 1/2 obręb (…), która w ewidencji gruntów prowadzonej przez (…) stanowi dr – drogę o powierzchni (…) ha, a w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenów (…), oznaczona jest symbolem (...) – tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, z dopuszczeniem zabudowy usługowej
– dalej określona jako „Nieruchomość Drogowa”.
W ramach sprzedaży przez (…) na rzecz (…) udziałów w Nieruchomości Drogowej Wnioskodawca 1 zbył na rzecz Wnioskodawcy 2 również wszelką infrastrukturę, drogi i naniesienia znajdujące się na Nieruchomości Drogowej, w tym budowle znajdujące się pod ziemią (i wszelkie ich elementy) stanowiące części składowe Nieruchomości Drogowej.
Niezależnie od sprzedaży udziałów w Nieruchomości Drogowej, (…) w ramach tego samego aktu notarialnego dokonała sprzedaży na rzecz (…) zabudowanej nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (…). Ujęcie w VAT sprzedaży tej nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.
Nieruchomość Drogowa, w której udziały w części w wysokości (…) zostały przeniesione przez (…) na (…), jest zabudowana:
a.Drogą wewnętrzną, która ma charakter utwardzony i która została wykonana przy użyciu materiałów budowlanych, tj. trylinki betonowej oraz płytami betonowymi (dalej: „Droga”). Droga nie została wybudowana przez Wnioskodawcę 1 ani z jego środków.
b.Kolektorem (…). Kolektor nie został wybudowany przez Wnioskodawcę 1 ani z jego środków.
c.Ogrodzeniem i bramą wjazdową. Ogrodzenie i brama wjazdowa nie zostały wybudowane przez Wnioskodawcę 1 ani z jego środków.
d.Instalacjami podziemnymi (tj. instalacją elektryczną, gazową, wodociągową oraz kanalizacją sanitarną i deszczową).
Droga, kolektor (…), ogrodzenie i brama wjazdowa stanowią części składowe Nieruchomości Drogowej i są współwłasnością podmiotów posiadających udział w Nieruchomości Drogowej (w tym od (…) 2024 r. m.in. Wnioskodawcy 2).
Instalacje podziemne wchodzą w skład przedsiębiorstwa przesyłowego i stanowią własność tego przedsiębiorstwa (tj. gestora sieci).
Droga, kolektor (…), ogrodzenie i brama wjazdowa są kwalifikowane przez podmioty posiadające udział w Nieruchomości Drogowej jako budowle opodatkowane podatkiem od nieruchomości.
Wnioskodawca 1 wykorzystywał Nieruchomość Drogową (tj. udział w jej własności) w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca 2 nabył udziały w Nieruchomości Drogowej do swojej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nabył je w celu wyłącznego wykorzystania do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Nieruchomość Drogową, w której nabył udziały, wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.
Sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej przez Wnioskodawcę 1 nie nastąpiła w czasie 2-óch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Od czasu oddania Drogi do użytkowania, a także od czasu wybudowania kolektora (…), ogrodzenia i bramy wjazdowej do momentu sprzedaży udziałów w Nieruchomości Drogowej minął bowiem okres dwóch lat. W ciągu dwóch lat poprzedzających sprzedaż udziałów w Nieruchomości nie doszło również do ulepszeń Drogi, kolektora (…) i ogrodzenia oraz bramy o co najmniej 30% wartości początkowej.
Pytania
1.Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę 1 udziałów w Nieruchomości Drogowej powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług?
2.Czy, jeśli odpowiedź na pytanie 1 jest negatywna i sprzedaż przez Wnioskodawcę 1 udziałów w Nieruchomości Drogowej nie powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług, to czy Wnioskodawca 2 powinien mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu udziałów w Nieruchomości Drogowej?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawców, sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej jest zwolniona od podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy zainteresowanych):
1. W pierwszej kolejności wskazać należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:
a)czynność musi być dokonana przez podmiot, który w związku z nią ma status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, oraz
b)musi być objęta przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
2. W zakresie pierwszego z warunków, wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT:
·Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT);
·Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).
Z przywołanego przepisu wynika, że dla uznania, że w danym przypadku przysługuje danej osobie status podatnika VAT na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, konieczne jest każdorazowe ustalenie, czy w związku z konkretną czynnością działa ona w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne, rolnika albo osoby wykonującej wolny zawód.
Wnioskodawca 1 wykorzystywał Nieruchomość Drogową (tj. udziały w jej własności) w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem w sprawie zachodzą podstawy do uznania, że sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej została dokonana przez Wnioskodawcę 1 w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż dokonując ww. sprzedaży, działał on w charakterze handlowca.
3. Odnosząc się zaś do drugiego z warunków, wskazać należy, że sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej jest objęta zakresem zastosowania art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, jako że stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w pkt 1 tego przepisu.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi bowiem odpłatną dostawę towarów. Powyższe stanowisko zostało ugruntowane w doktrynie i orzecznictwie i potwierdził je Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11, jak również w wyroku z 9 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 295/12. Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w doktrynie (przykładowo: W. Nykiel, M. Sęk, Zbycie udziału we współwłasności nieruchomości – dostawa towarów czy świadczenie usług?, cz. l, „Przegląd Podatkowy” 2011, nr 3, s. 20-26. czy S. Brzeszczyńska Sprzedaż udziału w nieruchomości „Monitor Podatkowy” 2010, nr 6, s. 11-16), oraz w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w analogicznych sprawach (przykładowo: Pismo z dnia 19 stycznia 2024 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.682.2023.3.MK, Pismo z dnia 4 kwietnia 2024 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL1-2.4012.91.2024.1.NF, czy Pismo z dnia 14 września 2018 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.517.2018.5.MWJ, jak również w interpretacjach indywidualnych cytowanych w dalszej części wniosku).
Jednocześnie należy wskazać, że kwestia współwłasności została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061, z późn. zm.; dalej: „KC”).
W myśl art. 195 KC, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 KC). W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 KC). Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.
To, że zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów, potwierdza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach podatkowych. Tak przykładowo:
a.Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2024 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.190.2024.1.MM:
„(...) sprzedaż udziału w Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy”.
b.Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2021 r., nr 0111-KDIB2-2.4014.274.2021.2.PB:
„(...) sprzedaż udziałów w Nieruchomości dokonywana przez Sprzedających będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ta będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (...) W związku z powyższym, dla Transakcji obejmującej dostawę udziałów w Drodze zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.
c.Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 6 kwietnia 2018 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.70.2018.2.MR:
„Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Na podstawie wskazanych przepisów, zarówno grunt, jak i budynek czy budowla, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy”.
4. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.
5. W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tym przepisie warunki. Stosownie do treści tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a.dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b.pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
6. Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
1.wybudowaniu lub
2.ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
7. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej przez Wnioskodawcę 1 nie nastąpiła w czasie 2-óch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.
8. Z kolei, jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu, w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego, korzysta ze zwolnienia od podatku.
9. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć „budynku” i „budowli”, w tym zakresie należy odnieść się do art. 3 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 z późn. zm.; dalej: „Prawo budowlane”), zgodnie z którym pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
10. Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
11. Nieruchomość Drogowa zabudowana jest Drogą, która ma charakter utwardzony i która została wykonana przy użyciu materiałów budowlanych (kostki brukowej oraz trylinki betonowej). Droga nie została wybudowana przez Wnioskodawcę 1 ani z jego środków. Droga spełniająca powyższe warunki stanowi zatem budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego.
12. Powyższe stanowisko Wnioskodawców potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydawane w sprawach mających za przedmiot sprzedaż nieruchomości zabudowanej drogą, w których organ uznawał za budowle w rozumieniu Prawa budowlanego m.in. takie obiekty jak: nawierzchnię utwardzoną płytami jumbo – zob. interpretacja z 13 grudnia 2017 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.654.2017.2.AGW, drogę utwardzoną trylinką betonową – zob. interpretacja z 17 lipca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.293.2019.2.RS, drogę utwardzoną kamieniem naturalnym, zob. interpretacja z 30 lipca 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.249.2021.1.JK.
13. Podobny wniosek powinien dotyczyć kolektora (…) oraz ogrodzenia i bramy wjazdowej. Stanowią one budowle w rozumieniu Prawa budowlanego i na tej podstawie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Potwierdza to kwalifikację Drogi, kolektora (…) oraz ogrodzenia i bramy wjazdowej jako budowli również na podstawie przepisów ustawy o VAT.
14. W związku z powyższym, ponieważ sprzedaż udziałów w Nieruchomości Drogowej zabudowanej Drogą, kolektorem (…), a także ogrodzeniem i bramą wjazdową stanowiącymi budowle dokonana została po upływie dwóch lat od pierwszego jej zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ww. dostawa korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że dostawa ta zwolniona jest od podatku, również zbycie udziałów w gruncie (działki nr 1/1 i 1/2), na którym posadowiona jest Droga, kolektor (…), ogrodzenie i brama wjazdowa – w myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – objęte jest zwolnieniem od podatku. Bez znaczenia dla opodatkowania ww. nieruchomości ma fakt, że na gruncie tym zlokalizowane są instalacje podziemne, gdyż są one własnością poszczególnych gestorów sieci i nie są przedmiotem transakcji.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawców, jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest negatywna i Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna, że sprzedaż przez Wnioskodawcę 1 udziałów w Nieruchomości Drogowej nie powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług, tylko opodatkowana tym podatkiem wg stawki 23%, to Wnioskodawca 2 powinien mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu udziałów w Nieruchomości Drogowej, a w przypadku, gdyby kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, była w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca 2 ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy zainteresowanych):
1. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
2. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
3. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
4. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
5. W niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawca 2 nabył udziały w Nieruchomości Drogowej do swojej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nabył je w celu wyłącznego wykorzystania do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca 2 spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT.
6. Wobec powyższego, w sytuacji uznania, że zbycie przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 udziałów w Nieruchomości Drogowej nie podlega zwolnieniu od VAT, a co za tym idzie – podlega opodatkowaniu VAT, Wnioskodawcy 2 zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku, gdyby kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, była w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca 2 ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Według art. 7 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
1) określone udziały w nieruchomości,
2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zaznaczenia wymaga, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z okoliczności sprawy wynika, iż są Państwo Spółką oraz polskim rezydentem dla celów podatkowych. Spółka jest także zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przeważającą działalnością gospodarczą Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. We wrześniu 2024 r. zawarli Państwo w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży między innymi udziałów w wysokości (…) w prawie własności nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Przedmiotowa nieruchomość składa się z działki ewidencyjnej o nr 1/1 oraz działki ewidencyjnej o nr 1/2. Jak wskazali Państwo we wniosku, udział w Nieruchomości wykorzystywali Państwo w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Zatem, w opisanej sytuacji, sprzedaż udziału w Nieruchomości Drogowej wykorzystywanej w działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższego, sprzedaż ta stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności uznania, że sprzedaż udziałów w przedmiotowej Nieruchomości Drogowej powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.
W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.
Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Zatem, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.).
W myśl tego przepisu:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
Stosownie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
W myśl art. 47 § 1,2 i 3 Kodeksu cywilnego:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Stosownie z art. 48 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Jak wskazano w art. 49 Kodeksu cywilnego:
Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.
Jak wskazano we wniosku, Nieruchomość Drogowa, w której udziały w części w wysokości (…) zostały przeniesione przez (…) na (…), jest zabudowana instalacjami podziemnymi (tj. instalacją elektryczną, gazową, wodociągową oraz kanalizacją sanitarną i deszczową). Instalacje podziemne wchodzą w skład przedsiębiorstwa przesyłowego i stanowią własność tego przedsiębiorstwa (tj. gestora sieci).
W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla sprzedaży udziałów w opisanej Nieruchomości Drogowej zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do budynków znajdujących się na działce miało miejsce pierwsze zasiedlenie.
Z opisu sprawy wynika, że droga, kolektor (…), ogrodzenie i brama wjazdowa są kwalifikowane przez podmioty posiadające udział w Nieruchomości Drogowej jako budowle opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Wykorzystywane były przez Państwa w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Kupująca Spółka nabyła udziały w przedmiotowej Nieruchomości do swojej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nabyła je w celu wyłącznego wykorzystania do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż udziałów w Nieruchomości przez nie nastąpiła w czasie 2-óch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Od czasu oddania Drogi do użytkowania, a także od czasu wybudowania kolektora (…), ogrodzenia i bramy wjazdowej do momentu sprzedaży udziałów w Nieruchomości minął bowiem okres dwóch lat. W ciągu dwóch lat poprzedzających sprzedaż udziałów w Nieruchomości nie doszło również do ulepszeń Drogi, kolektora (…) i ogrodzenia oraz bramy o co najmniej 30% wartości początkowej.
Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że dostawa budowli posadowionych na przedmiotowej Nieruchomości Drogowej nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.
W związku z tym, przy sprzedaży budowli spełnione zostaną warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem planowana transakcja nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem dostawa gruntu, na którym znajdują się ww. budowle, również korzysta ze zwolnienia od podatku, co wynika z treści art. 29a ust. 8 ustawy.
W związku z tym, że opisana powyżej dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.
Podsumowując stwierdzam, że sprzedaż (…) udziałów w zabudowanej Nieruchomości Drogowej składającej się z działek o nr 1/1 i 1/2 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Zatem, Państwa stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe.
W związku z tym, iż odpowiedź na pytanie nr 2 była konsekwencją braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz mając na względzie powyższe stanowisko, odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 stała się bezzasadna.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Wskazać należy, iż w interpretacji nie odniesiono się do art. 43 ust. 10 ustawy.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania
(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).