Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki/koszty związane z realizacją projektu pn. „(…)” dotyczącego Kościoła Parafialnego/Konkatedry i Dzwonnicy oraz braku obowiązku ewidencjonowania w rejestrach VAT i wykazania w JPK_V7 ww. podatku naliczonego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej – dalej u.s.p.k.k. – parafia jest kościelną osobą prawną, a zgodnie z art. 55 ust. 1 u.s.p.k.k. majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, jednakże z wyjątkami określonymi w art. 55 ust. 2-6 u.s.p.k.k. Na podstawie wymienionych przepisów kościelne osoby prawne są m.in. zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym też zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych, np. ksiąg rachunkowych. Również przepisy ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości – dalej u.o.r. (art. 2 ust. 4) stanowią, że Kościelne osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami wewnętrznymi tych osób, czyli na zasadach ustalonych przez Kościół. Oznacza to, że w takim przypadku i zakresie nie stosują one ustawy o rachunkowości, a więc nie sporządzają również sprawozdań finansowych. Przywołując przepis art. 55 ust. 1 ww. ustawy czytamy: „Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.”. Zgodnie z przepisem art. 55 ust. 2 ww. ustawy: „Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych.”. Parafia jest czynnym podatnikiem VAT.
Parafia (…) w ramach jednostki kościelnej osoby prawnej posiada (…) kościołów, tj.:
1.Kościół Konkatedralny (…) (kościół parafialny/Konkatedra) wraz z wieżą kościoła, która jest integralną częścią budynku (obiektu) kościoła oraz która od kilku lat jest również wieżą widokową, obiektem turystycznym (Parafia sprzedaje bilety na wstęp na wieże. Sprzedaż biletów uprawniających do wejścia na wieże stanowi dla Parafii przychód z tzw. gospodarczej działalności ujmowanej i rozliczanej w prowadzonych księgach rachunkowych i podatkowych, w tym VAT. Bilety wstępu są opodatkowane 8% stawką VAT).
2.Kościół (…).
3.Kościół (…).
4.Kościół (…).
5.Kościół (…).
Odrębnym obiektem budowalnym położonym nieopodal Kościoła Parafialnego/Konkatedry jest Dzwonnica.
Parafia posiada oprócz wyżej wymienionych obiektów własne nieruchomości, z których korzysta dla celów działalności Parafii. Parafia prowadzi sakralną działalność związaną z misją Kościoła, która jest głównym oraz nadrzędnym celem wszelkich działań i czynności Parafii.
Będąc kościelną osobą prawną Wnioskodawca rozróżnia prowadzone przez siebie działania na dwie grupy i kwalifikuje je zgodnie z podziałem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”) na:
1.niegospodarczą działalność statutową – do której zalicza wszelkie działania wynikające z misji, celu Kościoła oraz jego specyfiki, które nie mają charakteru zorganizowanej działalności gospodarczej (wśród przychodów z niegospodarczej statutowej działalności Kościoła są np. składki, ofiary, puszki, opłaty za msze św., tzw. taca czy darowizny).
Wszelkie dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności Kościoła Katolickiego są wolne od podatku CIT bez względu na cel ich przeznaczenia czy wydatkowania (art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy CIT; art. 2 ust. 4 ustawy o rachunkowości). Zatem zgodnie z przepisami Wnioskodawca nie prowadzi dla tej części dokumentacji rachunkowej czy podatkowej wymaganej przez przepisy Ordynacji Podatkowej. Do statutowej niegospodarczej działalności Wnioskodawca zalicza również działalność na cmentarzu należącą do misji Kościoła i obowiązków właściciela oraz zarządcy cmentarza. Obowiązki wynikające z prawa kanonicznego, jak też prawa krajowego w zakresie zarządu cmentarzami wyznaniowymi to w szczególności:
- zawieranie umów określających prawo do grobu, potwierdzających prawo do grobu i wskazujących dysponenta (np. opłata za pierwsze 20-lat, opłata za przedłużenie na kolejne lata, opłata za nowe miejsca grzebalne, opłaty rezerwacyjne);
- kopanie grobów;
- liturgia pogrzebu w obrządku rzymskokatolickim obejmujące nabożeństwo w Kaplicy cmentarnej, tj. w kościele (…) na cmentarzu, poświecenie grobu, procesja do grobu, cicha modlitwa, modlitwa końcowa, błogosławieństwo, pokropienie trumny wodą święconą, rzucanie na trumnę grudki ziemi, pożegnanie, złożenie w grobie, zasypywanie, zamykanie grobu, w trakcie którego odbywa się śpiew pieśni.
Zaliczenie do niegospodarczej działalności wyżej wskazanych czynności na cmentarzu potwierdził za prawidłowe Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji Nr (…) z dnia (…) oraz
2.tzw. pozostałą działalność – do której zalicza te przychody w ujęciu CIT, które nie wynikają z misji i zadań Kościoła, czyli te stanowiące gospodarczą odpłatną działalność Parafii, tzw. działalność nie statutową jak: najem nieruchomości, dzierżawa gruntów, kawiarnia, księgarnia, wstęp na wieże widokową Kościoła Parafialnego/Katedralnego.
Parafia dnia (…) założyła księgi rachunkowe w myśl ustawy o rachunkowości w związku z otwarciem kawiarni i księgarni, a później również sprzedaży biletów na wieżę widokową Kontr-katedry (Kościoła Parafialnego). Obecnie w księgach rachunkowych ujmowane są wszystkie zdarzenia gospodarcze Parafii dotyczące tzw. pozostałej działalności określonej m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy CIT, tj. księgarnia, kawiarnia, sprzedaż biletów na wieżę, najmy i dzierżawy własnych nieruchomości, oraz w zakresie VAT również usługi cmentarne z racji faktu, iż parafia jako jednostka jest czynnym podatnikiem VAT. Dla tychże czynności opłat cmentarnych Parafia prowadzi księgi podatkowe w postaci rejestrów VAT.
W księgach rachunkowych czy też podatkowych Parafii, o których mowa powyżej nie są ujmowane pozycje, przychody z działalności sakralnej Parafii/Kościoła czyli wynikające z istoty działalności Kościoła i jego specyfiki. Parafia nie prowadzi ewidencji środków trwałych (w myśl przepisów podatkowych oraz rachunkowych), a więc nieruchomości oraz kościoły, dzwonnica czy inne nieruchomości nie znajdują się w ewidencji środków trwałych.
Parafia jak wskazano powyżej jest właścicielem i zarządcą cmentarza parafialnego w (…), który wraz z Kościołem (…) stanowi jednostkę Parafii. W związku z tym Parafia pobiera tzw. opłaty cmentarne, które zgodnie z posiadanymi interpretacjami VAT i WIS są opodatkowane podatkiem VAT 8% (interpretacje VAT cmentarz Nr (…) z dnia (…); interpretacje CIT Nr (…) z dnia (…); interpretacje WIS m.in. to: Nr (…) z (…); Nr (…) z dnia (…); Nr (…) z dnia (…); Nr (…) z dnia (…); Nr (…)z dnia (…); Nr (…) z dnia (…)).
Przyjmując podział przychodów Parafii wg art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy CIT (jw.) i odnosząc się do zakresu podatku VAT Parafia wykonuje następujące czynności i osiąga z tego tytułu obroty:
Ad 1 ) z niegospodarczej działalności statutowej – o której opisano wyżej, która to działalność (przychody/obroty/koszty/wydatki etc.) nie jest ewidencjonowana w księgach rachunkowych ani podatkowych Wnioskodawcy, a jednocześnie nie podlega ustawie o podatku VAT, zatem jest działalnością nieopodatkowaną w podatku VAT oraz
Ad 2) tzw. działalność gospodarcza, która w zakresie VAT jest działalnością:
Ad 2.1. opodatkowaną VAT: kawiarnia, księgarnia, najem lokali użytkowych, bilety wstępu na wieżę opodatkowane 8% stawką VAT oraz opłaty cmentarne (tylko w zakresie VAT ujmowane są wyłącznie w księgach podatkowych) oraz
Ad 2.2. zwolnioną z VAT: najem lokalu mieszkalnego.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Analogicznie jeżeli osiągane przychody/obroty nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT, wówczas podatek VAT naliczony nie podlega odliczeniu.
Zatem jeżeli wydatki Parafii związane są z miejscem związanym wyłącznie z niegospodarczą statutową działalnością Parafii (tzw. statutową), wówczas podatek naliczony VAT od tychże nie podlega odliczeniu ani ewidencjonowaniu w rejestrach VAT czy JPK_V7.
W zakresie VAT Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT (cała jednostka/osoba prawna) w podatku VAT stosuje rozliczenie:
1)w zakresie podatku należnego VAT – przyjmuje stawki określone przepisami VAT dla czynności tzw. pozostałej działalności oraz opłat cmentarnych natomiast
2)w zakresie podatku naliczonego VAT stosuje rozliczenie zgodne z przepisami art. 86 ustawy VAT, w szczególności art. 86 ust. 1, ust. 2a, art. 90 , w szczególności art. 90 ust. 1, 2 i 3; art. 91 ustawy VAT, co oznacza, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi, czyli Parafii przysługuje odliczenie VAT, a jeżeli nie jest możliwe przypisanie bezpośrednio kosztów do czynności opodatkowanych, a zatem są to wydatki tzw. mieszane wówczas stosuje się art. 86 ust. 2a (proporcja) i tożsamo art. 90 ust. 1, 2 i 3 ustawy VAT.
W 2017 r. Parafia wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego). Przedmiotem projektu były prace (…). Umowa o dofinansowanie nr (…) z dnia (…). Zgodnie z indywidualną interpretacją prawa podatkowego znak Nr (…) z (…) Parafia miała możliwość częściowego odzyskania podatku VAT według proporcji określonej w art. 86 ust. 2a VAT z wydatków dotyczących realizacji powyższego projektu, efektem którego jest (…). Efekty powyższego projektu są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu (kościół Kontr-katedry = Kościół Parafialny).
Podkreśla się, że sprzedaż biletów na wieżę jest opodatkowana 8% VAT-em, a wieża stanowi integralną część budynku Kościoła Parafialnego (kontr-katedry) jako jednego obiektu. Wieża jest po remoncie i nie wymaga nakładów oprócz bieżących porządkowych czy konserwacyjnych. Wieża nie posiada odrębnego licznika na prąd, tym samym koszty związane z bieżącym utrzymaniem i użytkowaniem wieży nie są rozliczane, a podatek VAT naliczony nie jest rozliczany, czyli nie jest odliczany.
We wniosku o dofinansowanie 2017 r. wskazano m.in.:
1)„(…)”
2)„(…)”
Parafia w rozliczaniach VAT wydziela wydatki w sposób, który pozwala je zaklasyfikować pod jedną z następujących kategorii:
1)wydatki związane wyłącznie z działalnością sakralną Parafii (która nie jest działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT),
2)wydatki związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Parafii, która jest lub będzie opodatkowana podatkiem VAT (tj. kawiarnia, biletowany wstęp na wieżę widokową) lub zwolniona – wynajem mieszkań na cele mieszkalne,
3)wydatki, których nie można przyporządkować jednoznacznie do żadnej z ww. kategorii (tj. wydatki częściowo związane z działalnością sakralną Parafii, a częściowo z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i/lub opodatkowaną podatkiem VAT).
W interpretacji VAT Nr (…) z (…) dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego z wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), którego przedmiotem były prace (…), Dyrektor KIS stwierdził m.in. cyt.: „Analiza przedstawionego stanu faktycznego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego, prowadzi do stwierdzenia, że po dokonaniu rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu dotyczącego prac (…). Zaznaczyć jednak należy, że prawo to przysługuje jedynie w zakresie, w jakim inwestycja będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. W celu odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca w pierwszej kolejności winien przypisać konkretne wydatki do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Wnioskodawca nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Powołane przypisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy mają bowiem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Odnosząc się zatem do wydatków związanych z działalnością sakralną Parafii, która – jak wskazał Wnioskodawca – nie jest działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, należy stwierdzić, że ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych zarówno przed, jak i po dacie rejestracji. W odniesieniu natomiast do wydatków związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą Parafii, która jest lub będzie opodatkowana podatkiem VAT (tj. kawiarnia, biletowany wstęp na wieżę widokową), należy stwierdzić, że w tym przypadku warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione. W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych zarówno przed, jak i po dacie rejestracji, związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą Parafii, która jest lub będzie opodatkowana podatkiem VAT (tj. kawiarnia, biletowany wstęp na wieżę widokową). Natomiast w przypadku wydatków, których nie można przyporządkować jednoznacznie do żadnej z ww. kategorii (tj. wydatków częściowo związanych z działalnością sakralną Parafii, a częściowo z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT), Wnioskodawcy przysługuje prawo wyłącznie do częściowego odliczenia podatku naliczonego od poniesionych zarówno przed jak i po dacie rejestracji, wydatków na realizację inwestycji, tj. w zakresie w jakim inwestycja będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 1, 2 i 3, jest prawidłowe.”
Przedmiotowa interpretacja odliczenia VAT z wydatków związanych z realizowanym projektem w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) wskazała na prawo do odliczenia podatku VAT z tych wydatków, które związane będą ze sprzedażą opodatkowaną VAT wg art. 86 ust. 2a ustawy VAT, a zatem tych które dotyczyły wieży jako integralnej części budowalnej Kościoła parafialnego – Kontr-katedry (…). Według tej przedmiotowej interpretacji:
1)Parafia nie mogła odliczać VAT z faktur zakupowych dot. remontu wieży, jeżeli zakupy te są związane wyłącznie z działalnością sakralną Parafii;
2)Parafia może odliczać w całości VAT z faktur zakupowych dot. remontu wieży, jeżeli zakupy te są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Parafii opodatkowaną VAT-em (np. z udostępnianiem wieży turystom). To odliczenie dotyczy zarówno faktur otrzymanych przed, jak i po rejestracji do VAT;
3)Parafia może w części odliczyć VAT z faktur zakupowych dot. remontu wieży, jeżeli nie jest ona w stanie przyporządkować tych zakupów bezpośrednio pod 1 z ww. kategorii (tj. dany zakup będzie wykorzystywany zarówno do działalności sakralnej, jak i działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. To odliczenie dotyczy zarówno faktur otrzymanych przed, jak i po rejestracji do VAT. Organ uznał, że do wydatków powyższych dotyczących realizacji programu dotacyjnego m.in. na wieże wystarczy zastosować proporcję z art. 86 ust. 2a VAT, gdyż Parafia wykorzystuje nabywane towary i usługi w zakresie remontu wieży wyłącznie do działalności sakralnej niepodlegającej opodatkowaniu VAT i do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (bilety wstępu na wieże). Parafia nie wykorzystuje ich do działalności zwolnionej z VAT, a więc nie ma potrzeby, by mnożyć VAT do odliczenia jeszcze przez drugi współczynnik z art. 90 ust. 1 VAT.
Od roku 2023 Parafia, czyli Wnioskodawca, stara się o dofinansowane z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (w ramach projektu Polski Ład Nr wniosku (…). Wnioskodawcą jest (…). W złożonym wniosku czytamy cyt.: „(…).
Zakres projektu obejmuje:
(…)
Przez (…) została udzielona wstępna promesa dofinansowania inwestycji z rządowego programu odbudowy zabytków Nr (…).
Przygotowując dokumentację związaną z powyższymi staraniami o dofinansowanie z Rządowego programu odbudowy zabytków przygotowano m.in.: (…) przez profesjonalną pracownie architektoniczną. W opracowaniu tym wskazano m.in.:
1.(…)
2.(…)”.
Kościół Parafialny, w którym mają być prowadzone powyższe prace budowalne w ramach projektu Polski Ład to budynek (…).
Dzwonnica, która jest również objęta wnioskiem jest niezależnym, samodzielnym obiektem budowlanym.
Wnioskodawca do wniosku załącza dla celów przedstawienia stanu faktycznego w sposób najbardziej pełny i obrazowy rzuty z projektu (…) wskazujące na zakres robót i miejsce ich wykonania w kościele Parafialnym tj. Kontr katedrze. W jednym z rysunków w rzucie całego budynku Kościoła Parafialnego projektant zaznaczył planowany zakres robót oznaczając je legendą oraz kolorami. W zakresie prac projektowych i budowlano-konserwatorskich wskazano 6 grup:
1.(…).
2.(…).
3.(…).
4.(…).
5.(…).
6.(…).
Na załączonym do (…) oraz do wniosku rzucie projektant zaznaczył obrys wieży w całym budynku Kościoła Parafialnego oraz zaznaczył planowane roboty budowalne w zakresie: (…). Z rzutów załączonych do projektu oraz wniosku widać wprost, iż planowane roboty nie obejmują swym zasięgiem miejsca obrysu wieży Kościoła.
A zatem można stwierdzić, że planowane roboty w zakresie:
1.(…), która jest częścią sakralną Kościoła i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną VAT;
2.(…), która jest częścią sakralną Kościoła i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną VAT;
3.(…), która jest częścią sakralną Kościoła i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną VAT;
4.(…), również stanowi sakralną część Kościoła niezwiązaną ze sprzedażą opodatkowaną VAT;
5.(…), również nie są związane z opodatkowaną w zakresie VAT działalnością, Kaplica służy celom sakralnym;
6.(…). Dzwonnica służy wyłącznie celom sakralnym i nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi VAT.
Reasumując: (…) – to elementy trwałe Kościoła Parafialnego, które nie są związane z opodatkowaną działalnością VAT i służą celom sakralnym. (…) również nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Jak wynika z zakresu planowanych robót opisanych we wniosku oraz wynikających z (…), w tym z załączonych rzutów pokazujących wprost zakres i obręb planowanych robót objętych wnioskiem o dofinansowanie z rządowego projektu odbudowy zabytków, żadne prace, a zatem i wydatki oraz koszty poniesione w związku z realizacją powyższych zadań (realizacją projektu) nie są związane w Parafii Wnioskodawcy jako jednostki z działalnością opodatkowana VAT, czy też z tzw. pozostałą działalnością CIT.
Pytania
Pytanie 1: czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca, tj. Parafia, ma prawo (czy Wnioskodawcy przysługuje prawo) do odliczenia w całości lub w części (w proporcji) podatku naliczonego VAT z wydatków/kosztów związanych z pracami dotyczącymi realizacji całego projektu wg (…) i złożonego wniosku (tj. dotyczących Kościoła Parafialnego/kontr-katedry i dzwonnicy), który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (w ramach projektu Polski Ład Nr wniosku (…))?
Pytanie 2: Czy Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjowania w rejestrach VAT Wnioskodawcy i wykazania w JPK_V7 podatku naliczonego (w całości lub w części) z wydatków kosztów związanych z realizacją projektu, który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (w ramach projektu Polski Ład Nr wniosku (…))?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1 i Ad 2) Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo (nie ma prawa) do odliczenia w całości lub (ani) w części podatku naliczonego VAT z wydatków/kosztów związanych z pracami dotyczącymi realizacji całego projektu (Kościół Parafialny i dzwonnica), który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (w ramach projektu Polski Ład Nr wniosku (…)), a tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania tychże wydatków w księgach rachunkowych i podatkowych jednostki, w tym w szczególności w rejestrach VAT podatek naliczony i nie ma obowiązku ich wykazywania w JPK-V7 Parafii.
Wydatki wynikające z przedmiotowego projektu Polskiego Ładu są neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy w szczególności w zakresie rozliczania podatku VAT. Stanowisko Wnioskodawcy oparte jest o fakt, iż zakres planowanych prac objętych (…) i wnioskiem o dofinansowanie dotyczy tych części Kościoła parafialnego/Kontr-Katedry, które związane są z niegospodarczą statutową działalnością Parafii oraz tych części budynku Kościoła parafialnego (konkatedry), które nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. To oznacza, że są związane z częścią sakralną (niegospodarczą) budynku kościoła Parafialnego, która nie podlega przepisom VAT, ani CIT ani ustawy o rachunkowości. To samo dotyczy wydatków związanych z dzwonnicą. Wydatki te służą dzwonnicy jako odrębnemu obiektowi budowlanemu, który stanowi własność Parafii i nie służy gospodarczej działalności ani też nie służy opodatkowanej VAT działalności Parafii. A zatem podatek VAT jako niezwiązany ze sprzedażą opodatkowaną VAT, a tym samym niepodlegający odliczeniu w VAT (brak prawa do odliczenia) stanowić będzie u Wnioskodawcy koszt kwalifikowany dotacji. Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją projektu dotacji Polski Ład (w całości czy też w części/w proporcji) wynika z tego, iż wydatki na nabycie towarów i usług związanych z tymi częściami budynku (obiektu) Kościoła Parafialnego (czyli z tymi częściami budynku Kościoła Parafialnego, które nie dotyczą wieży) służą sakralnej, niegospodarczej, nieopodatkowanej w VAT działalności Parafii.
W zakresie podatku naliczonego od wydatków dotyczących prac, które mają zostać wykonane obiekcie, tj. w budynku Kościoła Parafialnego/Kontr-Katedry, podatek ten od tychże wydatków w całości lub w części (w proporcji) nie podlega odliczeniu i nie znajdzie tu zastosowania proporcja wg art. 86, w szczególności art. 86 ust. 2a ustawy VAT. Podatek naliczony od tychże wydatków dotyczących planowanych prac (opisanych w stanie faktycznym i w załącznikach) w budynku Kościoła Parafialnego/Kontr-Katedry w całości, w 100% nie podlega odliczeniu VAT, bowiem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia, gdyż wydatki te nie są związane z żadną sprzedażą opodatkowaną VAT.
W zakresie podatku naliczonego od wydatków dotyczących prac które mają zostać wykonane w obiekcie dzwonnicy podatek ten od tychże wydatków w całości nie podlega odliczeniu i nie znajdzie tu zastosowania proporcja wg art. 86, w szczególności art. 86 ust. 2a ustawy VAT. Podatek naliczony od tychże wydatków dotyczących prac w dotyczących dzwonnicy w całości, w 100% nie podlega odliczeniu VAT, bowiem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia, gdyż wydatki te nie są związane z żadną sprzedażą opodatkowaną.
Według art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:
1)odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
2)gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona powyżej zasada VAT wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Zaznaczyć należy, że wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w ust. 2a-2h tego artykułu oraz art. 90 ustawy o VAT.
Wykluczona jest zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.
Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Zgodnie z zasadami VAT w pierwszej kolejności przypisywane są konkretne wydatki do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik (jednostka) ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi. Natomiast, gdy przypisanie towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Zgodnie z powołanymi przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i/lub do czynności dotyczącej działalności gospodarczej.
W związku z faktem, iż Parafia prowadzi niegospodarczą działalność statutową, do której zaliczane są wszelkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki, która nie podlega przepisom VAT (nieopodatkowana statutowa działalność), jak też prowadzi tzw. pozostałą działalność opodatkowaną VAT i zwolnioną z VAT to oznacza, że jako jednostka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT.
Mając na uwadze zakres projektowanych zadań i wydatków dofinansowanych projektem rządowym, o którym mowa powyżej, jak też w sytuacji gdy Parafia mając możliwość rozgraniczania przychodów i kosztów według miejsc ich powstania w Parafii, w obrębie jednostki (cmentarz, kawiarenka/księgarnia, wieża, najmy, Kościół – Parafia jako całość) ma możliwość przyporządkowania wydatków (kosztów) do konkretnego miejsca, a tym samym ustalenia czy dane wydatki/koszty są związane z opodatkowaną działalnością w zakresie VAT.
Skoro zatem, co przedstawiono we wniosku, zakres prac określony w (…) oraz we wniosku o dofinansowanie z programu Polski ład nie dotyczy wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną, to w konsekwencji Wnioskodawca czyli Parafia jako czynny podatnik VAT nie ma prawa ani w całości ani w części (w proporcji) odliczyć podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych związanych z realizacją projektu, który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków (w ramach projektu Polski Ład Nr wniosku (…)).
W konsekwencji w ewidencji VAT (rejestrach VAT), które Parafia prowadzi nie mogą zostać ujęte kwoty podatku naliczonego z wyżej wskazanych wydatków, jak też nie są one ujmowane w JPK_V7 podatek naliczony. Dotyczy to wszystkich wydatków i kosztów finansowanych w ramach realizacji projektu i wniosku Polski Ład (…) i to zarówno wydatków dotyczących budynku Kościoła Parafialnego (kontr-katedry) jak też dzwonnicy.
W załączeniu dla celów pełnego przedstawienia stanu faktycznego składają Państwo rysunki, rzuty przedstawiające zakres planowanych robót w budynku Kościoła Parafialnego (konkatedry) zgodnie z (…), jak też dzwonnicy. Na załączonych rzutach widać obrys wieży.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.
Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Według art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).
Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo (…) kościołów, w tym m.in. Kościół Konkatedralny (…) (Kościół Parafialny/Konkatedra) wraz z wieżą kościoła, która jest integralną częścią budynku kościoła. Sprzedają Państwo bilety wstępu na wieże. Sprzedaż biletów uprawniających do wejścia na wieże stanowi dla Państwa przychód z tzw. gospodarczej działalności. Bilety wstępu są opodatkowane 8% stawką VAT. Aktualnie Kościół Parafialny/Konkatedra znajduje się w bardzo złym stanie technicznym. Odrębnym obiektem budowlanym położonym nieopodal Kościoła Parafialnego/Konkatedry jest Dzwonnica. Od roku 2023 starają się Państwo o dofinansowane z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków inwestycji pn. „(…)”. Projekt obejmuje prace realizowane w obiektach zabytkowych: Kościół Parafialny/Konkatedra oraz Dzwonnica.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki/koszty związane z realizacją projektu pn. „(…)” dotyczącego Kościoła Parafialnego/Konkatedry i Dzwonnicy.
Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest zatem związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Jak bowiem Państwo wskazali w opisie sprawy, żadne prace, a zatem i wydatki oraz koszty poniesione w związku z realizacją projektu nie są związane z Państwa działalnością opodatkowaną VAT. (…)
W konsekwencji w analizowanej sprawie nie zostanie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu dotyczącego Kościoła Parafialnego/Konkatedry i Dzwonnicy.
Podsumowując, nie mają Państwo prawa do odliczenia w całości ani w części (w proporcji) podatku naliczonego VAT z wydatków/kosztów związanych z pracami dotyczącymi realizacji projektu (tj. dotyczących Kościoła Parafialnego/Konkatedry i Dzwonnicy), który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Mają Państwo również wątpliwości czy mają Państwo obowiązek ewidencjowania w rejestrach VAT i wykazania w JPK_V7 podatku naliczonego (w całości lub w części) z wydatków/kosztów związanych z realizacją ww. projektu, który ma zostać dofinansowany z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Na mocy art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy:
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Stosownie do treści art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.
W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3)kontrahentów;
4)dowodów sprzedaży i zakupów.
Zgodnie natomiast z art. 109 ust. 3b ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Art. 109 ust. 14 ustawy stanowi, że:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.
Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, którego przepisy weszły w życie 1 października 2020 r.
Od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.
Zgodnie z treścią § 2 pkt 8, 9 i 10 rozporządzenia:
Deklaracje zawierają:
8)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;
9)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;
10)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu (…).
Według § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia:
Ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego:
1) wartość netto oraz wysokość podatku naliczonego przysługującego do odliczenia z podstaw określonych w art. 86 ust. 2 ustawy, na warunkach określonych w ustawie, w podziale na nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych oraz nabycie pozostałych towarów i usług;
2) wysokość podatku naliczonego wynikającą z korekt podatku naliczonego, o których mowa w art. 90a-90c oraz art. 91 ustawy, w podziale na korektę podatku naliczonego od:
a)nabycia towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych,
b)nabycia pozostałych towarów i usług;
3) wysokość podatku naliczonego wynikającą z korekt podatku naliczonego, o których mowa w art. 89b ust. 1 i 4 ustawy;
4) kwoty nabycia:
a)towarów i usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
b)towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków związanych ze sprzedażą opodatkowaną na zasadach marży zgodnie z art. 120 ustawy.
W pkt I załącznika „Objaśnienia do deklaracji” wskazano w pkt 5.1., że:
W zakresie danych niezbędnych do obliczenia wysokości podatku naliczonego należy wykazać wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja.
W pkt II załącznika „Sposób wykazywania danych w ewidencji” wskazano w pkt 6, że:
Podatnik wykazuje w ewidencji dane pozwalające na rozliczenie podatku naliczonego tylko w takim zakresie, w jakim przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w danym okresie rozliczeniowym.
Z powyższego wynika, że zarówno w ewidencji VAT jak i w deklaracji VAT ujmuje się wyłącznie zakupy, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego lub zwrot podatku naliczonego.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że z uwagi na to, że wydatki/koszty związane z realizacją ww. projektu nie mają związku z Państwa działalnością opodatkowaną VAT i nie przysługuje Państwu – jak rozstrzygnięto powyżej – prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych wydatków/kosztów, to tym samym wydatki/koszty te nie podlegają ewidencjowaniu w rejestrach VAT i wykazaniu w JPK_V7.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku wyjaśniamy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych dokumentów. W związku z tym dokumenty przesłane przez Państwa nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.
Dodatkowo należy wskazać, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.