Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.729.2024.3.MC

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny.

Treść wniosku jest następująca: 

Opis zdarzenia przyszłego

Pan (...) (dalej: Wnioskodawca) prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (…) działa w branży wydawniczej. Głównym przedmiotem działalności jest wydawanie książek. Wnioskodawca wydaje również gry, puzzle.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Planowane działania restrukturyzacyjne

Z uwagi na wielkość prowadzonej działalności i potrzebę zapewnienia sukcesji pokoleniowej Wnioskodawca planuje przekształcić indywidualną działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Zmiana formy prawnej działalności zostanie dokonana na podstawie art. 551 § 5 i przepisów następnych ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. z 7 grudnia 2023 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 18); dalej: KSH).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała z przekształcenia przedsiębiorcy na zasadach wynikających z Kodeksu spółek handlowych będzie kontynuatorką działalności przedsiębiorcy i wstąpi zasadniczo we wszystkie prawa i obowiązki cywilne oraz administracyjne, co wynika z art. 553 § 1 KSH, a na gruncie prawa podatkowego z art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tj. z 11 października 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383)).

Spółka powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej zostanie zaopatrzona w środki niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, czyli w aktywa potrzebne do generowania przychodów.

W celu ograniczenia ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca planuje przed przekształceniem wycofać z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego 3 nieruchomości lokalowe (2 nabyte przez niego w 2013 r., jedna w 2022 r.). Ponadto, Wnioskodawca ma zawarte 2 umowy przedwstępne nabycia nieruchomości lokalowych (umowy zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) i w związku z tym, w listopadzie 2024 r. nabędzie kolejne 2 nieruchomości, które również planuje wycofać do majątku prywatnego przed przekształceniem w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wskazane powyżej nieruchomości:

  • nie są wykorzystywane do celów mieszkalnych/mieszkaniowych;
  • 1 nieruchomość jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej - znajduje się w niej siedziba działalności gospodarczej;
  • 2 nieruchomości są wynajmowane na cele niemieszkalne;
  • 2 nieruchomości, które zostaną nabyte w listopadzie, również będą wynajmowane na cele niemieszkalne.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że przy nabyciu nieruchomości posiadał on prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), dlatego Wnioskodawca odliczył VAT od nabycia tychże nieruchomości, jak również będzie posiadał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) od nabycia 2 nieruchomości w listopadzie 2024 r.

Rozdzielenie nieruchomości od majątku Spółki ma zapewnić ochronę kluczowych co do wartości aktywów rodzinnych Wnioskodawcy. Brak wycofania nieruchomości do majątku prywatnego, spowodowałby, że nieruchomości byłyby własnością Spółki i to Spółka decydowałaby o sposobie ich wykorzystania. Zatem przesuwanie całego majątku Wnioskodawcy do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mija się z celem obranego sposobu prowadzenia działalności gospodarczej.

Po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego Wnioskodawcy nieruchomości te nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste Wnioskodawcy, a Wnioskodawca będzie je odpłatnie udostępniał poprzez zawieranie umów najmu lub umów dzierżawy.

Planowany wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek

Ponadto, po utworzeniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawca planuje zmienić formę opodatkowania Spółki na ryczałt od dochodów spółek (dalej: CIT estoński). Spółka powstała z przekształcenia działalności gospodarczej będzie spełniać przesłanki uregulowane w art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) oraz nie będzie spełniać przesłanek negatywnych z art. 28k ustawy o CIT, w związku z czym będzie uprawniona do wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT.

Planowane świadczenie usług na rzecz spółki

Wnioskodawca jako jedyny udziałowiec utworzonej z przekształcenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie kontynuować indywidualną działalność gospodarczą poprzez świadczenie usług na rzecz Spółki.

Jednocześnie, Wnioskodawca będzie wynajmował w ramach najmu prywatnego nieruchomości. Jedna z nieruchomości będzie wynajmowana Spółce na jej siedzibę działalności gospodarczej, natomiast pozostałe nieruchomości będą wynajmowane lub wydzierżawiane podmiotom niepowiązanym z Wnioskodawcą.

Najem lub dzierżawa nieruchomości będzie odbywała się na zasadach rynkowych, tj. wartość czynszu najmu będzie ustalona w oparciu o ceny rynkowe. Nieruchomości będą wynajmowane/wydzierżawiane na cele niemieszkalne (na prowadzenie działalności gospodarczej albo w ramach tzw. najmu krótkoterminowego).

Pytania (w zakresie podatku od towarów i usług)

1)Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe, czy wycofanie do majątku prywatnego nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

2)Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe, czy wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny będzie rodziło skutek w postaci obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie do majątku prywatnego nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT), nie będzie rodziło skutków w postaci obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego VAT.

Ad. Pytanie nr 2 i 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; [...]

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jak wskazuje treść art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dodatkowo, zgodnie z ust. 2 omawianego przepisu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. z dnia 21 czerwca 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061)):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ustawie o VAT przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT. W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego, zwolnienie to nie będzie miało zastosowania, ponieważ najem nieruchomości nie będzie wypełniał celów mieszkaniowych.

Należy zauważyć, że w sytuacji opisanej w ramach zdarzenia przyszłego nie dojdzie do zmian własnościowych w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości, bowiem obecnie stanowią one własność Wnioskodawcy, co nie ulegnie zmianie po dokonaniu zaplanowanych działań opisanych w zdarzeniu przyszłym. Nie dojdzie zatem ani do darowizny wskazanej w art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, ani przekazania na rzecz innych osób wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT. Co więcej, należy wskazać, że przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy, ponieważ w dalszym ciągu Nieruchomości będą wykorzystywane na cele działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, nieruchomość po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczona będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych, do wykonywania czynności opodatkowanych. Co za tym idzie, w ocenie Wnioskodawcy, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestia dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości stanowiącej środek trwały w ramach prowadzonej działalności gospodarczej została uregulowana w art. 91 ustawy o VAT:

1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

1a. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.

1b. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. 1a stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:

1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz

2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

- nie przekracza 10 000 zł.

2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

2a. Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

4. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi - podatnik ma obowiązek dokonać korekty podatku naliczonego w okresie korekty.

Wobec powyższego Wnioskodawca byłby zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku, gdyby w związku z wycofaniem Nieruchomości do jego majątku prywatnego doszło do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do takiego zdarzenia mogłoby dojść na skutek zmiany przeznaczenia Nieruchomości, tj. zaprzestania wykorzystywania ich do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje wycofać nieruchomości do majątku prywatnego i po zmianie formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wynajmować jedną nieruchomość Spółce jako osoba fizyczna, pozostałe nieruchomości będą wynajmowane lub wydzierżawiane podmiotom niepowiązanym na cele prowadzenia działalności gospodarczej albo w ramach tzw. najmu krótkoterminowego. Najem nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym. Z kolei w okresie pomiędzy wyłączeniem nieruchomości z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego i powstaniem Spółki, nieruchomość będzie nadal wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, jednak nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto, Wnioskodawca w związku z udostępnianiem Nieruchomości Spółce i podmiotom niepowiązanym pozostawać będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie po jego stronie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, ponieważ:

  • przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku osobistego celem jej najmu lub dzierżawy nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności, nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
  • przedmiotowa nieruchomość nadal będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT - do czynności opodatkowanych tj. najmu lub dzierżawy.

W związku z tym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty podatku, o którym mowa w powyżej wskazanym przepisie.

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej:

- z 27 września 2024 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.515.2024.2.KF:

Zatem, w odniesieniu do Nieruchomości, którą ma Pan zamiar wycofać z działalności gospodarczej do majątku osobistego i dalej wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie nastąpi tutaj bowiem dostawa towaru na Pana cele osobiste. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Nieruchomość po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczona będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywana przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych, do wykonywania czynności opodatkowanych. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

- z 4 czerwca 2024 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.204.2024.1.MC:

Zatem w analizowanej sprawie po wycofaniu Nieruchomości do majątku prywatnego, Nieruchomości te nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług), nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

z 28 czerwca 2023 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.242.2023.1.BS:

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej budynków i budowli będą one przez Pana wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu (dzierżawy). Ww. budynków i budowli nie można uznać za majątek prywatny, ponieważ oddanie ww. składników majątku w najem (dzierżawę) poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - w rzeczywistości skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu/dzierżawy stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy - ww. budynki i budowle po ich wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych, do wykonywania czynności opodatkowanych, niekorzystających ze zwolnienia z VAT. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. budynków i budowli z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ nie nastąpi dostawa towaru na Pana cele osobiste. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

- z 5 kwietnia 2023 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.93.2023.2.AJB:

Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i art. 91 Ustawy VAT wynika, że podatnik jest zobowiązany do dokonania ewentualnej korekty odliczonego bądź nieodliczonego podatku VAT w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Wobec powyższego Wnioskodawca byłby zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku, gdyby w związku z wycofaniem Nieruchomości do jego majątku prywatnego doszło do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do takiego zdarzenia mogłoby dojść na skutek zmiany przeznaczenia Nieruchomości, tj. zaprzestania wykorzystywania ich do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym taka sytuacja nie będzie mieć jednak miejsca, ponieważ Nieruchomości zostaną oddane do odpłatnego korzystania w ramach czynności opodatkowanej VAT, tj. odpłatnego świadczenia usług w postaci najmu Nieruchomości na rzecz Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą (…). Działa Pan w branży wydawniczej. Głównym przedmiotem działalności jest wydawanie książek. Wydaje Pan również gry, puzzle.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na wielkość prowadzonej działalności i potrzebę zapewnienia sukcesji pokoleniowej planuje Pan przekształcić indywidualną działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Zmiana formy prawnej działalności zostanie dokonana na podstawie art. 551 § 5 i przepisów następnych Kodeksu spółek handlowych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała z przekształcenia przedsiębiorcy na zasadach wynikających z Kodeksu spółek handlowych będzie kontynuatorką działalności przedsiębiorcy i wstąpi zasadniczo we wszystkie prawa i obowiązki cywilne oraz administracyjne, co wynika z art. 553 § 1 Kodeksu spółek handlowych, a na gruncie prawa podatkowego z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej.

Spółka powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej zostanie zaopatrzona w środki niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, czyli w aktywa potrzebne do generowania przychodów.

W celu ograniczenia ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej planuje Pan przed przekształceniem wycofać z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego 3 nieruchomości lokalowe (2 nabyte przez niego w 2013 r., jedna w 2022 r.). Ponadto, zawarł Pan 2 umowy przedwstępne nabycia nieruchomości lokalowych (umowy zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) i w związku z tym, w listopadzie 2024 r. nabędzie kolejne 2 nieruchomości, które również planuje wycofać do majątku prywatnego przed przekształceniem w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wskazane powyżej nieruchomości:

  • nie są wykorzystywane do celów mieszkalnych/mieszkaniowych;
  • 1 nieruchomość jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej - znajduje się w niej siedziba działalności gospodarczej;
  • 2 nieruchomości są wynajmowane na cele niemieszkalne;
  • 2 nieruchomości, które zostaną nabyte w listopadzie, również będą wynajmowane na cele niemieszkalne.

Przy nabyciu nieruchomości posiadał on prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), dlatego odliczył Pan VAT od nabycia tychże nieruchomości, jak również będzie posiadał Pan prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) od nabycia 2 nieruchomości w listopadzie 2024 r.

Po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego nieruchomości te nie będą wykorzystywane na Pana potrzeby osobiste, będzie Pan je odpłatnie udostępniał poprzez zawieranie umów najmu lub umów dzierżawy.

Jako jedyny udziałowiec utworzonej z przekształcenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie Pan kontynuować indywidualną działalność gospodarczą poprzez świadczenie usług na rzecz Spółki. Jednocześnie, będzie Pan wynajmował nieruchomości w ramach najmu prywatnego. Jedna z nieruchomości będzie wynajmowana Spółce na jej siedzibę działalności gospodarczej, natomiast pozostałe nieruchomości będą wynajmowane lub wydzierżawiane podmiotom niepowiązanym z Panem. Najem lub dzierżawa nieruchomości będzie odbywała się na zasadach rynkowych, tj. wartość czynszu najmu będzie ustalona w oparciu o ceny rynkowe. Nieruchomości będą wynajmowane/wydzierżawiane na cele niemieszkalne (na prowadzenie działalności gospodarczej albo w ramach tzw. najmu krótkoterminowego).

Pana wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy wycofanie do majątku prywatnego nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że czynność wycofania do majątku prywatnego wskazanych w opisie sprawy nieruchomości wykorzystywanych w jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (nieruchomości) na Pana cele osobiste i w dalszym ciągu nieruchomości te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku, nieruchomości po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego nie będą wykorzystywane na Pana potrzeby osobiste, będzie Pan je odpłatnie udostępniał poprzez zawieranie umów najmu lub umów dzierżawy. Nieruchomości będzie Pan wynajmował w ramach najmu prywatnego. Jedna z nieruchomości będzie wynajmowana Spółce na jej siedzibę działalności gospodarczej, natomiast pozostałe nieruchomości będą wynajmowane lub wydzierżawiane podmiotom niepowiązanym z Panem. Najem lub dzierżawa nieruchomości będzie odbywała się na zasadach rynkowych, tj. wartość czynszu najmu będzie ustalona w oparciu o ceny rynkowe. Nieruchomości będą wynajmowane/wydzierżawiane na cele niemieszkalne (na prowadzenie działalności gospodarczej albo w ramach tzw. najmu krótkoterminowego).

Zatem skoro nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości do majątku prywatnego należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny będzie rodziło skutek w postaci obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomości po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego nie będą wykorzystywane na Pana potrzeby osobiste, będzie Pan je odpłatnie udostępniał poprzez zawieranie umów najmu lub umów dzierżawy. Nieruchomości będzie Pan wynajmował w ramach najmu prywatnego. Jedna z nieruchomości będzie wynajmowana Spółce na jej siedzibę działalności gospodarczej, natomiast pozostałe nieruchomości będą wynajmowane lub wydzierżawiane podmiotom niepowiązanym z Panem. Nieruchomości będą wynajmowane/wydzierżawiane na cele niemieszkalne (na prowadzenie działalności gospodarczej albo w ramach tzw. najmu krótkoterminowego).

Zatem w analizowanej sprawie po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego, nieruchomości te nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (najem/dzierżawa nieruchomości na cele niemieszkalne nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług), nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).