Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów wskazanych w Wariancie I, II, III i IV.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 29 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów wskazanych w Wariancie I, II, III i IV. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. AB (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) to szwedzka spółka działająca w branży (…). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej także: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

Transakcje te dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce.

W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

W ramach opisanych dostaw towary nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów - transport każdorazowo zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazywać będzie w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

W Spółce występują i mogą wystąpić w przyszłości następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR z podpisem i/lub pieczątką nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru. Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się pieczątka centrum logistycznego położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary.

Wariant II - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) uzyskanego od przewoźnika zbiorczego potwierdzenia dostaw dokonanych w danym okresie czasu, które może przyjąć następujące formy:

• załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Informacje zawarte na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację dostaw, tj. będą to przykładowo numery dowodów dostaw pn. „Lieferschein” lub „Delivery Note”, daty załadunku, daty rozładunku oraz ilość i waga towarów. Na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur;
• przygotowywane przez Spółkę potwierdzenie, które Spółka będzie przesyłała przewoźnikowi jako załącznik do wiadomości e-mail. Upoważniony pracownik przewoźnika wydrukuje, podpisze oraz opieczętuje potwierdzenie, które następnie prześle Spółce w formie skanu, jako załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Na potwierdzeniu znajdą się informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, takie jak: nazwa i adres odbiorcy towarów, numery dowodów dostaw pn. „Delivery Note”, numery faktur dokumentujących WDT, daty załadunku oraz numery identyfikujące przesyłki nadane przez przewoźnika.

Wariant III - Spółka będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej „śledzenie”). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy.

Wariant IV - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia odbioru określonych towarów przez Kontrahenta. Potwierdzenie to może przybrać formę:

• informacji przesłanej pocztą elektroniczną wraz z wydrukiem certyfikatu otrzymania dostaw dokonanych w danym okresie, pobranego z portalu internetowego Kontrahenta czy systemu magazynowego Kontrahenta. Wydruk jest / będzie potwierdzeniem, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE i zawiera / będzie zawierał informacje pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw (np. numer dowodu dostawy, numer identyfikacyjny towaru oraz jego ilość). Na podstawie tych danych Spółka może przyporządkować dostawy do numerów faktur;
• dowodu dostawy pn. „Foljesedel” lub „Delivery Note” zawierającego m.in. dane Spółki, dane odbiorcy oraz specyfikację towarów będących przedmiotem dostawy. Dokument ten Spółka będzie dostarczała Kontrahentowi, który - po odebraniu towarów - opatrzy go pieczątką i podpisem oraz odeśle Spółce w formie skanu załączonego do wiadomości e-mail;
• dokumentu „Proof of delivery” zawierającego oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem dokonanych w danym okresie WDT. Na dokumencie znajdą się dane pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw, tj. m.in. numery faktur oraz numery dowodów dostaw pn. „Delivery note”. Dokument ten Spółka będzie przygotowywała w formacie elektronicznym i przesyłała Kontrahentowi, który - po otrzymaniu dostaw wykazanych w dokumencie - wydrukuje go, opatrzy podpisem (własnoręcznym lub elektronicznym), a następnie odeśle Spółce jego skan w formie załącznika do wiadomości e-mail;
• wiadomości e-mail, zawierającej oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów ze wskazaniem numerów dokumentów pozwalających na identyfikację konkretnych dostaw (np. dokumentów przewozowych).

Spółka zaznacza również, że mogą się pojawić przypadki, w których opisane w niniejszym wniosku dokumenty będzie otrzymywała drogą elektroniczną (we wszystkich opisanych powyżej wariantach).

Pytania

1.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

2.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

3.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być, opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

4.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej powinny być, opodatkowane 0% stawką VAT? (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

1.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

2.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, opodatkowane 0% stawką VAT.

3.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

4.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uwagi ogólne

Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT (tzw. zwolnienie z prawem do odliczenia). Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...)

• podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
• podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
• podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak zostało podniesione w opisie sprawy, zarówno warunek wskazany w pkt 1 jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, są i będą przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka bowiem dokonuje i zamierza dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), którzy podadzą go Spółce, a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym w dodanym z dniem 1 lipca 2020 r. do ustawy o VAT art. 42 ust. 1a, tj. składa i będzie składała prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym, kluczowym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest posiadanie przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do ww. treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. Jak jednak zostało wyżej wskazane, sytuacje takie nie występują w przypadku Spółki.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m. in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot „w szczególności”), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m. in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST, stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust. 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej, będą dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ), podkreślił, iż: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.PR, stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT, stwierdził, że „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. IBPP4/4512-191/15/EK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r., sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r., sygn. ITPP3/443-98/14/MD, interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r., sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, w przypadku otrzymywania przez nią drogą elektroniczną dokumentów wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego, będą one stanowić dowód o którym mowa odpowiednio w art. 42 ust. 3 lub ust. 11 ustawy o VAT.

Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka każdorazowo posiada i będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W niektórych przypadkach Spółka posiadać będzie również podpisany przez odbiorcę towaru list CMR. Mogą zdarzyć się jednak przypadki, w których Spółka nie będzie posiadała tego dokumentu - w związku z tym Wnioskodawca zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (różnego rodzaju - zarówno dowody wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak i takie niewymienione wprost w przepisach - w zależności od danego wariantu opisanego powyżej).

W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, potwierdzają/będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego Spółka w szczególności wskazuje, że jej zdaniem brak w niektórych z przedstawionych wariantów podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, łącznie jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowym listem przewozowym CMR z podpisem i/lub pieczątką nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru. Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu/pieczątki odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się pieczątka centrum logistycznego położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary.

W ocenie Spółki opieczętowanie dokumentu CMR przez centrum logistyczne jednoznacznie dowodzi, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zatem dokument ten będzie stanowił dowód o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Przepis ten nie wymaga bowiem, by odbiór towarów potwierdził nabywca wskazany na fakturze - warunkiem jest wyłącznie jednoznaczne potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych:

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 26 marca 2024 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.47.2024.1.AW: „Odnosząc się do tych wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach I-III) w postaci: I. Faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę, mogą zdarzyć się również przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się podpis i pieczątka Magazynu położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary (...) będzie uprawniała Państwa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy;
• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 5 września 2017 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.152.2017.3.JNA: „W przypadku transakcji dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dokonywanych do miejsca wskazanego przez Kontrahenta - magazynu logistycznego na terytorium kraju siedziby Kontrahenta, gdy odbioru towarów na zlecenie Kontrahenta dokonują pracownicy magazynu logistycznego, a transport jest zlecany firmom transportowym (...) Należy stwierdzić, że ww. dokumenty (w szczególności specyfikacja sprzedawanych towarów, dokument WZ potwierdzający wydanie towarów z magazynu Wnioskodawcy oraz dokument CMR podpisany przez kierowcę/kierowców i pracowników magazynu logistycznego wskazanego przez Kontrahenta), potwierdzają/będą potwierdzać wywóz towarów z terytorium kraju oraz ich dostarczenie do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”;
• Interpretacja indywidualna wydana przez Izbę Skarbową w Warszawie 8 września 2008 r. o sygn. IP-PP2-443-1014/08-2/PW, w którym organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do zastosowania stawki 0% VAT do WDT m.in. w przypadku, w którym gromadzi on: „Fakturę VAT, Specyfikację dostarczonych towarów (tzw. „packing list”), Dokument przewozowy CMR potwierdzony w poz. 23 przez przewoźnika oraz w poz. 24 przez pracownika magazynu wynajmowanego przez nabywcę”.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że rozwiązanie to obejmuje potwierdzenie odbioru towarów w sposób, o którym mowa wprost w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy o VAT, co w ocenie Spółki spełnia przesłankę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wariant II i III

W tych wariantach Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku - Spółka nie będzie natomiast posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR podpisanego przez odbiorcę.

W związku z tym, że w ocenie Spółki dokument ten nie spełnia samodzielnie wymogów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka uzupełni swoją dokumentację innymi dowodami potwierdzającymi jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego (innego niż terytorium kraju), które Spółka będzie uzyskiwała od przewoźnika.

W Wariancie II dowodem tym będzie zbiorcze potwierdzenie dostaw dokonanych w danym okresie czasu, które może przyjąć następujące formy:

• załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Informacje zawarte na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację dostaw, tj. będą to przykładowo numery dowodów dostaw pn. „Lieferschein” lub „Delivery Note”, daty załadunku, daty rozładunku oraz ilość i waga towarów. Na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur;
• przygotowywane przez Spółkę potwierdzenie, które Spółka będzie przesyłała przewoźnikowi jako załącznik do wiadomości e-mail. Upoważniony pracownik przewoźnika wydrukuje, podpisze oraz opieczętuje potwierdzenie, które następnie prześle Spółce w formie skanu, jako załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Na potwierdzeniu znajdą się informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, takie jak: nazwa i adres odbiorcy towarów, numery dowodów dostaw pn. „Delivery Note”, numery faktur dokumentujących WDT, daty załadunku oraz numery identyfikujące przesyłki nadane przez przewoźnika.

W ocenie Spółki ww. dokument, w obu formach, spełnia wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. stanowi jednoznaczne potwierdzenie dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. W szczególności wskazuje na to fakt, że potwierdzenie to jest Spółce przesyłane jako załącznik do wiadomości e-mail z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2015 r. o sygn. IBPP4/443-627/14/BP, w której organ wskazał, że „w sytuacji gdy Wnioskodawca - zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym - dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę, specyfikację wysłanego towaru oraz potwierdzenie od przewoźnika o dostarczeniu towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim, należy uznać, że dokumenty te łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Możliwe jest bowiem, przyporządkowanie faktury i specyfikacji do oświadczenia spedytora”.

Analogicznie do dokumentacji przedstawionej w Wariancie II, Spółka stoi na stanowisku, że dokumentacja gromadzona w Wariancie III również uprawni ją do zastosowania stawki 0% VAT do WDT. Wydruk informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej „śledzenie”) będzie stanowił jednoznaczne potwierdzenie dostarczenia towarów pod wskazany adres odbiorcy - potwierdzenie to będzie bowiem zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Dokument ten spełni zatem wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących stanowiskach organów podatkowych, np.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 czerwca 2020 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.145.2020.1.AKR, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym następujący wariant dokumentacji uprawnia wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT: „W tym przypadku to Spółka organizuje transport i opłaca przewoźnika. Spółka na potwierdzenie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE inne niż terytorium kraju będzie gromadziła łącznie następujące dokumenty: list przewozowy CMR, który jest podpisany przez (i) pracownika Wnioskodawcy wydającego Towar, a także (ii) przez pracownika przewoźnika otrzymującego Towary, który potwierdza wydanie Towarów będących przedmiotem konkretnego WDT do przewozu z terytorium Polski na terytorium innego kraju UE oraz (iii) przez Nabywcę, faktura wystawiona przez Spółkę dokumentująca konkretne WDT, dokument WZ - wydanie zewnętrzne (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) - który dokumentuje wydanie Towarów będących przedmiotem konkretnego WDT z magazynu Spółki, faktura wystawiona przez przewoźnika i dokumentująca wykonanie usług transportu towarów, potwierdzenie zakończenia transportu otrzymane od przewoźnika - informacja ze strony internetowej przewoźnika o dostarczeniu towaru do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT, gdzie organ wskazał, że „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa „śledzenia” przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę - na podstawie, których można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Niezależnie od powołanych wyżej interpretacji indywidualnych, stanowisko Spółki w odniesieniu do Wariantów II i III znajduje potwierdzenie również w:

• interpretacji indywidualnej z 28 października 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT,
• interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.566.2020.2.MAZ,
• interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK,
• interpretacji indywidualnej z 16 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ,
• interpretacji indywidualnej z 13 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK.

Wariant IV

W tym wariancie, podobnie jak w Wariancie II i III, Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku - Spółka nie będzie natomiast posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR podpisanego przez odbiorcę.

W związku z tym, że w ocenie Spółki dokument ten nie spełnia samodzielnie wymogów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka uzupełni swoją dokumentację innym dowodem potwierdzającym jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego (innego niż terytorium kraju) - tj. potwierdzeniem odbioru określonych towarów przez Kontrahenta. Potwierdzenie to może przybrać formę:

• informacji przesłanej pocztą elektroniczną wraz z wydrukiem certyfikatu otrzymania dostaw dokonanych w danym okresie, pobranego z portalu internetowego Kontrahenta czy systemu magazynowego Kontrahenta. Wydruk będzie potwierdzeniem, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE i będzie zawierał informacje pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw (np. numer dowodu dostawy, numer identyfikacyjny towaru oraz jego ilość). Na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur;
• dowodu dostawy pn. „Fóljesedel" lub „Delivery Note” zawierającego: dane Spółki, dane odbiorcy oraz specyfikację towarów będących przedmiotem dostawy. Dokument ten Spółka będzie dostarczała Kontrahentowi, który - po odebraniu towarów - opatrzy go pieczątką i podpisem oraz odeśle Spółce w formie skanu załączonego do wiadomości e - mail;
• dokumentu „Proof of delivery” zawierającego oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem dokonanych w danym okresie WDT. Na dokumencie znajdą się dane pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw, tj. m.in. numery faktur oraz numery dowodów dostaw pn. „Delivery note”. Dokument ten Spółka będzie przygotowywała w formacie elektronicznym i przesyłała Kontrahentowi, który - po otrzymaniu dostaw wykazanych w dokumencie - wydrukuje go, opatrzy pieczątką i podpisem (własnoręcznym lub elektronicznym), a następnie odeśle Spółce jego skan w formie załącznika do wiadomości e-mail;
• wiadomości e-mail, zawierającej oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów ze wskazaniem numerów dokumentów pozwalających na identyfikację konkretnych dostaw (np. dokumentów przewozowych).

Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie powyżej wymienione formy potwierdzenia odbioru określonych towarów przez Kontrahenta jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Otrzymanie wyraźnego oświadczenia Kontrahenta będzie stanowić bowiem formę aktywnego potwierdzenia odbioru przez niego towarów w innym państwie członkowskim. Również podpisanie i opatrzenie pieczątką przez Kontrahenta dowodu dostawy pn. „Fóljesedel" lub „Delivery Note", na którym znajdują się dane Spółki, dane odbiorcy oraz specyfikacja towarów będących przedmiotem dostawy, należy uznać za złożenie przez niego oświadczenia o odbiorze towarów będących przedmiotem WDT na terytorium innego państwa UE. Spółka pragnie podkreślić, że jest stanowisko znajduje poparcie m.in. w następujących pismach organów podatkowych:

• W interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.1.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta" będzie on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.
• W interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym dokumentacja WDT w postaci: (i) kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) otrzymanego drogą elektroniczną zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów zawierającego wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, będącego oświadczeniem, iż towary zostały otrzymane przez Nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego, podpisanym przez osobę upoważnioną przez Nabywcę - jest wystarczająca do zastosowania stawki 0% do WDT.
• W interpretacji indywidualnej z 6 marca 2020 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.735.2019.2.KT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „dokument WZ podpisany przez: (i) Spółkę, zawierający informację, że wskazane w nim Towary zostały wydane z magazynu, w tym m.in. informację odnośnie ilości i rodzaju wydanego Towaru z magazynu oraz (ii) zagraniczny magazyn odbierający Towary po ich dostarczeniu (tj. magazyn należący do Nabywcy lub obsługiwany przez podmiot trzeci)" potwierdza wywóz towarów z terytorium kraju oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
• W interpretacji indywidualnej z 28 października 2022 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo następujące dokumenty:

(...) w opisanym Wariancie II:

• fakturę (lub jej kopię) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
• jedną z dokumentacji w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta:
• korespondencję elektroniczną (mailową) z Kontrahentem zawierającą oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw,
• odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie,
• wygenerowany przez Państwa dokument pn. "Delivery Instruction", zawierający dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw, na którym jest adnotacja od Kontrahenta potwierdzająca, że wymienione dostawy zostały odebrane, a dokument ten jest następnie wysyłany do Państwa,
• zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp mają zarówno Państwo, jak i Kontrahent, a Kontrahent wprowadza dane dotyczące danej dostawy do systemu, na podstawie których mogą Państwo wyszukać dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju, a także jej dostarczenie do Kontrahenta;

(…) to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.”

• W interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz jedną z dokumentacji w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta. Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach: korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw, odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie, wygenerowany przez Spółkę dokument pn. „Delivery Confirmation” wysyłany do działu logistycznego Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw, na którym jest adnotacja od Kontrahenta potwierdzająca, że wymienione dostawy zostały odebrane, a następnie odsyła/odeśle ten dokument Spółce, zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp mają/będą mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent, a Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu, na podstawie których Spółka może/będzie mogła wyszukać dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju, a także jej dostarczenie do Kontrahenta.”

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach od I do IV powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. WDT dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce. Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazywać będzie w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących. W każdym z przypadków miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach dostaw towary nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów - transport każdorazowo zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom. Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR z podpisem i/lub pieczątką nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru. Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się pieczątka centrum logistycznego położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary.

Wariant II - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) uzyskanego od przewoźnika zbiorczego potwierdzenia dostaw dokonanych w danym okresie czasu, które może przyjąć następujące formy:

• załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Informacje zawarte na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację dostaw, tj. będą to przykładowo numery dowodów dostaw pn. „Lieferschein” lub „Delivery Note”, daty załadunku, daty rozładunku oraz ilość i waga towarów. Na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur;
• przygotowywane przez Spółkę potwierdzenie, które Spółka będzie przesyłała przewoźnikowi jako załącznik do wiadomości e-mail. Upoważniony pracownik przewoźnika wydrukuje, podpisze oraz opieczętuje potwierdzenie, które następnie prześle Spółce w formie skanu, jako załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Na potwierdzeniu znajdą się informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, takie jak: nazwa i adres odbiorcy towarów, numery dowodów dostaw pn. „Delivery Note”, numery faktur dokumentujących WDT, daty załadunku oraz numery identyfikujące przesyłki nadane przez przewoźnika.

Wariant III - Spółka będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej „śledzenie”). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy.

Wariant IV - Spółka będzie w posiadaniu: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia odbioru określonych towarów przez Kontrahenta. Potwierdzenie to może przybrać formę:

• informacji przesłanej pocztą elektroniczną wraz z wydrukiem certyfikatu otrzymania dostaw dokonanych w danym okresie, pobranego z portalu internetowego Kontrahenta czy systemu magazynowego Kontrahenta. Wydruk jest / będzie potwierdzeniem, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE i zawiera / będzie zawierał informacje pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw (np. numer dowodu dostawy, numer identyfikacyjny towaru oraz jego ilość). Na podstawie tych danych Spółka może przyporządkować dostawy do numerów faktur;
• dowodu dostawy pn. „Foljesedel” lub „Delivery Note” zawierającego m.in. dane Spółki, dane odbiorcy oraz specyfikację towarów będących przedmiotem dostawy. Dokument ten Spółka będzie dostarczała Kontrahentowi, który - po odebraniu towarów - opatrzy go pieczątką i podpisem oraz odeśle Spółce w formie skanu załączonego do wiadomości e-mail;
• dokumentu „Proof of delivery” zawierającego oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem dokonanych w danym okresie WDT. Na dokumencie znajdą się dane pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw, tj. m.in. numery faktur oraz numery dowodów dostaw pn. „Delivery note”. Dokument ten Spółka będzie przygotowywała w formacie elektronicznym i przesyłała Kontrahentowi, który - po otrzymaniu dostaw wykazanych w dokumencie - wydrukuje go, opatrzy podpisem (własnoręcznym lub elektronicznym), a następnie odeśle Spółce jego skan w formie załącznika do wiadomości e-mail;
• wiadomości e-mail, zawierającej oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów ze wskazaniem numerów dokumentów pozwalających na identyfikację konkretnych dostaw (np. dokumentów przewozowych).

Spółka zaznacza, że we wszystkich wariantach mogą się pojawić przypadki, w których opisane w niniejszym wniosku dokumenty będzie otrzymywała drogą elektroniczną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku gromadzenia dokumentów wskazanych w Wariancie I, II, III i IV.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów, do której ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Warunek ten dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Istotnym zatem jest to, aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

W przedmiotowej sprawie Spółka będzie w posiadaniu:

• w Wariancie I: (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR z podpisem i/lub pieczątką nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru. Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się pieczątka centrum logistycznego położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary;
• w Wariancie II: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) uzyskanego od przewoźnika zbiorczego potwierdzenia dostaw dokonanych w danym okresie czasu, które może przyjąć następujące formy:
• załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika gdzie informacje zawarte na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację dostaw, tj. będą to przykładowo numery dowodów dostaw pn. „Lieferschein” lub „Delivery Note”, daty załadunku, daty rozładunku oraz ilość i waga towarów (na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur);
• przygotowywane przez Spółkę potwierdzenie, które Spółka będzie przesyłała przewoźnikowi jako załącznik do wiadomości e-mail, gdzie na potwierdzeniu znajdą się informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, takie jak: nazwa i adres odbiorcy towarów, numery dowodów dostaw pn. „Delivery Note”, numery faktur dokumentujących WDT, daty załadunku oraz numery identyfikujące przesyłki nadane przez przewoźnika (upoważniony pracownik przewoźnika wydrukuje, podpisze oraz opieczętuje potwierdzenie, które następnie prześle Spółce w formie skanu, jako załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika);
• w Wariancie III: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej „śledzenie”), gdzie potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy;
• w Wariancie IV: (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia odbioru określonych towarów przez Kontrahenta, które może przybrać formę:
• informacji przesłanej pocztą elektroniczną wraz z wydrukiem certyfikatu otrzymania dostaw dokonanych w danym okresie, pobranego z portalu internetowego Kontrahenta czy systemu magazynowego Kontrahenta. Wydruk jest/będzie potwierdzeniem, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE i zawiera/będzie zawierał informacje pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw (np. numer dowodu dostawy, numer identyfikacyjny towaru oraz jego ilość). Na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur;
• dowodu dostawy pn. „Fóljesedel” lub „Delivery Note” zawierającego m.in. dane Spółki, dane odbiorcy oraz specyfikację towarów będących przedmiotem dostawy (dokument ten Spółka będzie dostarczała Kontrahentowi, który - po odebraniu towarów - opatrzy go pieczątką i podpisem oraz odeśle Spółce w formie skanu załączonego do wiadomości e-mail);
• dokumentu „Proof of delivery” zawierającego oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem dokonanych w danym okresie WDT, gdzie na dokumencie znajdą się dane pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw, tj. m.in. numery faktur oraz numery dowodów dostaw pn. „Delivery note” (dokument ten Spółka będzie przygotowywała w formacie elektronicznym i przesyłała Kontrahentowi, który - po otrzymaniu dostaw wykazanych w dokumencie - wydrukuje go, opatrzy podpisem (własnoręcznym lub elektronicznym), a następnie odeśle Spółce jego skan w formie załącznika do wiadomości e-mail);
• wiadomości e-mail, zawierającej oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów ze wskazaniem numerów dokumentów pozwalających na identyfikację dostaw (np. dokumentów przewozowych). 

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Spółkę dokumenty we wskazanym Wariancie I, II, III i IV stanowią/będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które łącznie potwierdzają/ będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach stanu/zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).