Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 października 2024 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 14 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Państwa za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) jest spółką należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej, zajmującą się przede wszystkim: (...). Spółka jest zarejestrowana na terytorium kraju jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka nabywa różnego rodzaju towary i usługi służące do prowadzenia działalności w zakresie wymienionym powyżej.

Wspólnikiem spółki jest B. GmbH („Wspólnik”), spółka z siedzibą w Austrii (…), numer identyfikacji podatkowej w Austrii: (…). Wspólnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wspólnik nie jest podatnikiem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług („Ustawa VAT”).

Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) Spółka zawiera ze Wspólnikiem umowy najmu (dzierżawy) różnych urządzeń diagnostycznych, w tym (...) (łącznie X oraz inne urządzenia: „Urządzenia”).

X są wyrobami medycznymi w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych („Ustawa o Wyrobach Medycznych”) - są to urządzenia medyczne do użycia w warunkach laboratoryjnych w myśl ustawy o wyrobach medycznych (...). Spółka nie wykonuje wskazanych powyżej analiz, a zajmuje się dalszym najmem (dzierżawą) Urządzeń do laboratoriów z siedzibą w Polsce, które przeprowadzają takie analizy. Spółka wydzierżawia Urządzenia laboratoriom na czas nieokreślony lub określony, w zależności od warunków ustalonych z laboratorium.

Spółka zawiera umowy dzierżawy Urządzeń ze Wspólnikiem, co do zasady, na okresy kilkuletnie (choć zdarzają się również umowy zawierane na czas nieokreślony) na każde Urządzenie oddzielnie. Po upływie ważności danej umowy najmu (dzierżawy), zawierane są nowe umowy na podobny okres, jeżeli urządzenie nadal jest użytkowane w Polsce, przy czym wartość czynszu może ulec zmianie w stosunku do pierwotnego okresu najmu (dzierżawy).

Umowy najmu (dzierżawy) zawierane ze Wspólnikiem są odpłatne. Wspólnik nalicza opłaty w cyklach kwartalnych jako ułamek (najczęściej 1/24 albo 1/48) wartości nowo przyjętych Urządzeń za każdy miesiąc bądź jako stałą miesięczną opłatę przy kolejnych trwających umowach. W trakcie trwania umów najmu (dzierżawy) wartość Urządzeń spłacana jest w równych ratach. Za użytkowanie w trakcie drugiej lub kolejnej umowy ustalane są miesięczne opłaty za każde urządzenie w wysokości zależnej od wieku i stanu technicznego Urządzeń.

Ponadto Wspólnik może naliczać dodatkowe opłaty, np. opłaty początkowe (tzw. handling charge) związane z zawarciem umowy dzierżawy Urządzeń i wydaniem ich Spółce (najczęściej wynoszące 10% wartości początkowej Urządzenia).

Obecnie Spółka rozważa nabycie Urządzeń od Wspólnika, po ich obecnej wartości rynkowej. Wszystkie Urządzenia będące przedmiotem nabycia znajdują się w Polsce i po nabyciu Spółka będzie korzystała z nich dla celów swojej działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) również w Polsce. Aparaty te pozostałyby u klientów, lub byłyby przedmiotem Umów poprzetargowych na zasadzie dzierżawy w zamian za zakup odczynników (Umowa Dzierżawy X wraz z zakupem odczynników). Niektóre z nich mogą również znaleźć nabywców chętnych do zakupu aparatów używanych po cenie niższej niż nowe, ale z pełną gwarancją (uwzględniając rynkową wycenę i księgową amortyzację).

Również w przyszłości Spółka może najpierw korzystać z Urządzeń na podstawie umów najmu (dzierżawy), a następnie po upływie okresu najmu (dzierżawy) może zostać podjęta decyzja o nabyciu poszczególnych Urządzeń.

Pytania

1.Czy nabycie przez Spółkę towaru (Urządzeń) na terytorium Polski od Wspólnika, który nie ma siedziby i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, oraz nie jest podatnikiem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 Ustawy VAT, jest dostawą towaru, dla której podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT?

2.W przypadku uznania za prawidłowe stanowisko Spółki w zakresie pytania 1, czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie podatku należnego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4b Ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów Ustawy VAT) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 Ustawy VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, stosownie do art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Ustawy VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego, innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika;

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 Ustawy VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

• innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,
• innych niż transfer bonów jednego przeznaczenia,
• podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.nabywcą jest:

• w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
• w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, których miejscem dostawy towarów, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

c.dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 2 Ustawy VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT przewiduje tzw. instytucję odwrotnego obciążenia, polegającą na przerzuceniu ze sprzedawcy towarów na nabywcę, obowiązku opodatkowania transakcji. Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że dla uznania nabywcy za podatnika z tytułu rozliczenia danej transakcji, zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej), jak również nie powinien posiadać siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Nabywca zaś powinien być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT, posiadającym siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT, posiadającą siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowaną zgodnie z art. 97 ust. 4 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 Ustawy VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 Ustawy VAT naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, Spółka obowiązana jest rozliczyć VAT w przypadku, gdy dokonującym dostawy na terytorium kraju jest podatnik:

• nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, z którego dokonuje dostawy, oraz
• niezarejestrowany jako podatnik VAT (w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej oraz transferu bonów innych niż jednego przeznaczenia).

Zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) zostały spełnione wszystkie warunki, żeby zakup przez Spółkę towaru od Wspólnika uznać za dostawę towaru, dla którego podatnikiem jest nabywca (Spółka).

Ad 2

W zakresie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego nabycia przez Spółkę Urządzeń należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W sytuacji, gdy następuje dostawa towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca, wówczas stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu takiego nabycia. Przy tym, należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej Ustawy VAT.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a towary zakupione przez Spółkę od Wspólnika będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, zdaniem Spółki będzie miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów dokonanej przez Wspólnika na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Art. 2 pkt 1 ustawy stanowi:

W myśl art. 2 ust. 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W powołanym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Zatem pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki jest realizowana dostawa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka A. Sp. z o.o. należy do międzynarodowej grupy kapitałowej i zajmuje się przede wszystkim:(...). Spółka jest zarejestrowana na terytorium kraju jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka nabywa różnego rodzaju towary i usługi służące do prowadzenia działalności. Wspólnikiem Spółki jest B. GmbH, spółka z siedzibą w Austrii. Wspólnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wspólnik nie jest podatnikiem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) Spółka zawiera ze Wspólnikiem umowy najmu (dzierżawy) różnych urządzeń diagnostycznych, w tym X. X są to urządzenia medyczne do użycia w warunkach laboratoryjnych (...). Spółka nie wykonuje analiz, a zajmuje się dalszym najmem (dzierżawą) Urządzeń do laboratoriów z siedzibą w Polsce, które przeprowadzają takie analizy. Spółka wydzierżawia Urządzenia laboratoriom na czas nieokreślony lub określony, w zależności od warunków ustalonych z laboratorium. Umowy najmu (dzierżawy) zawierane ze Wspólnikiem są odpłatne. Obecnie Spółka rozważa nabycie Urządzeń od Wspólnika, po ich obecnej wartości rynkowej. Wszystkie Urządzenia będące przedmiotem nabycia znajdują się w Polsce i po nabyciu Spółka będzie korzystała z nich dla celów swojej działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) również w Polsce. Aparaty te pozostałyby u klientów, lub byłyby przedmiotem Umów poprzetargowych na zasadzie dzierżawy w zamian za zakup odczynników. Również w przyszłości Spółka może najpierw korzystać z Urządzeń na podstawie umów najmu (dzierżawy), a następnie po upływie okresu najmu (dzierżawy) może zostać podjęta decyzja o nabyciu poszczególnych Urządzeń.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy nabycie przez Spółkę towaru (Urządzeń) na terytorium Polski od Wspólnika, który nie ma siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, oraz nie jest podatnikiem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, jest dostawą towaru, dla której podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nabycie przez Spółkę towaru (Urządzeń) na terytorium Polski od Wspólnika stanowi transakcję dostawy towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy. W analizowanym przypadku Urządzenia w momencie dostawy znajdują się na terytorium Polski w laboratoriach, do których Urządzenia zostały przez Państwa przekazane na podstawie umów najmu (dzierżawy). Zatem w niniejszej sprawie miejscem opodatkowania przedmiotowej transakcji jest terytorium Polski.

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy:

Powołane przepisy wskazują na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terytorium Polski. Wynika z nich, że dla uznania nabywcy za podatnika zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, z miejscem świadczenia i opodatkowania w Polsce, dostarczane są przez podmiot nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, i podmiot ten nie jest zarejestrowany w Polsce, to nabywca tych towarów będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji (tzw. instytucja odwrotnego obciążenia).

W analizowanej sprawie Spółka rozważa nabycie Urządzeń od Wspólnika, po ich obecnej wartości rynkowej. Wszystkie Urządzenia będące przedmiotem nabycia znajdują się w Polsce i po nabyciu Spółka będzie korzystała z nich dla celów swojej działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) również w Polsce.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. W niniejszej sprawie spełnione będą przesłanki zastosowania tzw. instytucji odwrotnego obciążenia polegającej na przerzuceniu ze sprzedawcy na nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji tj. dokonującym dostawy towarów będzie podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju oraz podatnik ten nie jest zarejestrowany dla celów podatku VAT w Polsce, a nabywcą towaru będzie podatnik posiadający siedzibę na terytorium kraju (spełnione są więc przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a) i lit. b) ustawy dotyczącym zarówno dostawcy jak i nabywcy).

W związku z powyższym zobowiązanym do rozliczenia podatku od przedmiotowej transakcji będziecie Państwo jako nabywca towarów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 dotyczącego uznania zakupu przez Spółkę towaru od Wspólnika za dostawę towaru, dla którego podatnikiem będzie nabywca należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przez Spółkę Urządzeń od Wspólnika należy wskazać, że art. 86 ust. 1 ustawy stanowi:

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b):

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W sytuacji, gdy następuje dostawa towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca, wówczas stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b), kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu takiego nabycia.

Przy tym, ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie jak już ustaliłem w związku z nabyciem towarów Spółka była zobowiązana do rozliczenia podatku w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, a towary te będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium Polski. W związku z tym, mają Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tytułu dostawy towarów dokonanej przez Państwa Wspólnika, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z  2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).